TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 10
Previous part

Chapter: 10    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Κ


Verse: 1       Αἰολίην δ' ἐς νῆσον ἀϕικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιεν
Verse: 2    Αἰόλος ῾Ιπποτάδης, ϕίλος ἀθανάτοισι θεοῖσι,
Verse: 3    πλωτῇ ἐνὶ νήσῳ· πᾶσαν δέ τέ μιν πέρι τεῖχος
Verse: 4    χάλκεον ἄρρηκτον, λισσὴ δ' ἀναδέδρομε πέτρη.
Verse: 5    τοῦ καὶ δώδεκα παῖδες ἐνὶ μεγάροις γεγάασιν,
Verse: 6    ἓξ μὲν θυγατέρες, ἓξ δ' υἱέες ἡβώοντες.
Verse: 7    ἔνθ' ὅ γε θυγατέρας πόρεν υἱάσιν εἶναι ἀκοίτις.
Verse: 8    οἱ δ' αἰεὶ παρὰ πατρὶ ϕίλῳ καὶ μητέρι κεδνῇ
Verse: 9    δαίνυνται ή παρὰ δέ σϕιν ὀνείατα μυρία κεῖται,
Verse: 10    κνισῆεν δέ τε δῶμα περιστεναχίζεται αὐλῆ ή
Verse: 11    ἤματα· νύκτας δ' αὖτε παρ' αἰδοίῃσ' ἀλόχοισιν
Verse: 12    εὕδουσ' ἔν τε τάπησι καὶ ἐν τρητοῖσι λέχεσσι.
Verse: 13    καὶ μὲν τῶν ἱκόμεσθα πόλιν καὶ δώματα καλά.
Verse: 14    μῆνα δὲ πάντα ϕίλει με καὶ ἐξερέεινεν ἕκαστα,
Verse: 15    ῎Ιλιον ᾽Αργείων τε νέας καὶ νόστον ᾽Αχαιῶν·
Verse: 16    καὶ μὲν ἐγὼ τῷ πάντα κατὰ μοῖραν κατέλεξα.
Verse: 17    ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ ἐγὼν ὁδὸν ᾔτεον ἠδὲ κέλευον
Verse: 18    πεμπέμεν, οὐδέ τι κεῖνος ἀνήνατο, τεῦχε δὲ πομπήν.
Verse: 19    δῶκε δέ μ' ἐκδείρας ἀσκὸν βοὸς ἐννεώροιο,
Verse: 20    ἔνθα δὲ βυκτάων ἀνέμων κατέδησε κέλευθα·
Verse: 21    κεῖνον γὰρ ταμίην ἀνέμων ποίησε Κρονίων,
Verse: 22    ἠμὲν παυέμεναι ἠδ' ὀρνύμεν ὅν κ' ἐθέλῃσι.
Verse: 23    νηὶ δ' ἐνὶ γλαϕυρῇ κατέδει μέρμιθι ϕαεινῇ
Verse: 24    ἀργυρέῃ, ἵνα μή τι παραπνεύσῃ ὀλίγον περ·
Verse: 25    αὐτὰρ ἐμοὶ πνοιὴν Ζεϕύρου προέηκεν ἀῆναι,
Verse: 26    ὄϕρα ϕέροι νῆάς τε καὶ αὐτούς. Ου 'δ' ἄρ' ἔμελλεν
Verse: 27    ἐκτελέειν· αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ' ἀϕραδίῃσιν.

Verse: 28       ἐννῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ,
Verse: 29    τῇ δεκάτῃ δ' ἤδη ἀνεϕαίνετο πατρὶς ἄρουρα,
Verse: 30    καὶ δὴ πυρπολέοντας ἐλεύσσομεν ἐγγὺς ἐόντας.
Verse: 31    ἔνθ' ἐμὲ μὲν γλυκὺς ὕπνος ἐπήλυθε κεκμηῶτα·
Verse: 32    αἰεὶ γὰρ πόδα νηὸς ἐνώμων, οὐδέ τῳ ἄλλῳ
Verse: 33    δῶχ' ἑτάρων, ἵνα θᾶσσον ἱκοίμεθα πατρίδα γαῖαν.
Verse: 34    οἱ δ' ἕταροι ἐπέεσσι πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον
Verse: 35    καί μ' ἔϕασαν χρυσόν τε καὶ ἄργυρον οἴκαδ' ἄγεσθαι,
Verse: 36    δῶρα παρ' Αἰόλου μεγαλήτορος ῾Ιπποτάδαο.
Verse: 37    ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

Verse: 38       'ὢ πόποι, ὡς ὅδε πᾶσι ϕίλος καὶ τίμιός ἐστιν
Verse: 39    ἀνθρώποις, ὅτεών τε πόλιν καὶ γαῖαν ἵκηται.
Verse: 40    πολλὰ μὲν ἐκ Τροίης ἄγεται κειμήλια καλὰ
Verse: 41    ληίδος, ἡμεῖς δ' αὖτε ὁμὴν ὁδὸν ἐκτελέσαντες
Verse: 42    οἴκαδε νισσόμεθα κενεὰς σὺν χεῖρας ἔχοντες.
Verse: 43    καὶ νῦν οἱ τάδ' ἔδωκε χαριζόμενος ϕιλότητι
Verse: 44    Αἰόλος. ἀλλ' ἄγε θᾶσσον ἰδώμεθα ὅττι τάδ' ἐστίν,
Verse: 45    ὅσσος τις χρυσός τε καὶ ἄργυρος ἀσκῷ ἔνεστιν.'

Verse: 46       ὣς ἔϕασαν, βουλὴ δὲ κακὴ νίκησεν ἑταίρων·
Verse: 47    ἀσκὸν μὲν λῦσαν, ἄνεμοι δ' ἐκ πάντες ὄρουσαν,
Verse: 48    τοὺς δ' αἶψ' ἁρπάξασα ϕέρεν πόντονδε θύελλα
Verse: 49    κλαίοντας, γαίης ἄπο πατρίδος. αὐτὰρ ἔγωγε
Verse: 50    ἐγρόμενος κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμήριξα,
Verse: 51    ἠὲ πεσὼν ἐκ νηὸς ἀποϕθίμην ἐνὶ πόντῳ,
Verse: 52    ἦ ἀκέων τλαίην καὶ ἔτι ζωοῖσι μετείην.
Verse: 53    ἀλλ' ἔτλην καὶ ἔμεινα, καλυψάμενος δ' ἐνὶ νηὶ
Verse: 54    κείμην. αἱ δ' ἐϕέροντο κακῇ ἀνέμοιο θυέλλη
Verse: 55    αὖτις ἐπ' Αἰολίην νῆσον, στενάχοντο δ' ἑταῖροι.

Verse: 56       ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀϕυσσάμεθ' ὕδωρ,
Verse: 57    αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
Verse: 58    αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
Verse: 59    δὴ τότ' ἐγὼ κήρυκά τ' ὀπασσάμενος καὶ ἑταῖρον
Verse: 60    βῆν εἰς Αἰόλου κλυτὰ δώματα· τὸν δὲ κίχανον
Verse: 61    δαινύμενον παρὰ ᾗ τ' ἀλόχῳ καὶ οἷσι τέκεσσιν.
Verse: 62    ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα παρὰ σταθμοῖσιν ἐπ' οὐδοῦ
Verse: 63    ἑζόμεθ'· οἱ δ' ἀνὰ θυμὸν ἐθάμβεον ἔκ τ' ἐρέοντο·

Verse: 64       'πῶς ἦλθες, ᾽Οδυσεῦ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων;
Verse: 65    ἦ μέν σ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν, ὄϕρα ἵκοιο
Verse: 66    πατρίδα σὴν καὶ δῶμα, καὶ εἴ πού τοι ϕίλον ἐστίν.'

Verse: 67       ὣς ἔϕαν, αὐτὰρ ἐγὼ μετεϕώνεον ἀχνύμενος κῆρ·

Verse: 68       'ἄασάν μ' ἕταροί τε κακοὶ πρὸς τοῖσί τε ὕπνος
Verse: 69    σχέτλιος. ἀλλ' ἀκέσασθε, ϕίλοι· δύναμις γὰρ ἐν ὑμῖν.'

Verse: 70       ὣς ἐϕάμην μαλακοῖσι καθαπτόμενος ἐπέεσσιν·
Verse: 71    οἱ δ' ἄνεω ἐγένοντο· πατὴρ δ' ἠμείβετο μύθῳ·

Verse: 72       'ἔρρ' ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων·
Verse: 73    οὐ γάρ μοι θέμις ἐστὶ κομιζέμεν οὐδ' ἀποπέμπειν
Verse: 74    ἄνδρα τόν ὅς τε θεοῖσιν ἀπέχθηται μακάρεσσιν.
Verse: 75    ἔρρ', ἐπεὶ ἀθανάτοισιν ἀπεχθόμενος τόδ' ἱκάνεις.'

Verse: 76       ὣς εἰπὼν ἀπέπεμπε δόμων βαρέα στενάχοντα.
Verse: 77    ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ.
Verse: 78    τείρετο δ' ἀνδρῶν θυμὸς ὑπ' εἰρεσίης ἀλεγεινῆς
Verse: 79    ἡμετέρῃ ματίῃ, ἐπεὶ οὐκέτι ϕαίνετο πομπή.

Verse: 80       ἑξῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ·
Verse: 81    ἑβδομάτῃ δ' ἱκόμεσθα Λάμου αἰπὺ πτολίεθρον,
Verse: 82    Τηλέπυλον Λαιστρυγονίην, ὅθι ποιμένα ποιμὴν
Verse: 83    ἠπύει εἰσελάων, ὁ δέ τ' ἐξελάων ὑπακούει.
Verse: 84    ἔνθα κ' ἄυπνος ἀνὴρ δοιοὺς ἐξήρατο μισθούς,
Verse: 85    τὸν μὲν βουκολέων, τὸν δ' ἄργυϕα μῆλα νομεύων·
Verse: 86    ἐγγὺς γὰρ νυκτός τε καὶ ἤματός εἰσι κέλευθοι.
Verse: 87    ἔνθ' ἐπεὶ ἐς λιμένα κλυτὸν ἤλθομεν, ὃν πέρι πέτρη
Verse: 88    ἠλίβατος τετύχηκε διαμπερὲς ἀμϕοτέρωθεν,
Verse: 89    ἀκταὶ δὲ προβλῆτες ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν
Verse: 90    ἐν στόματι προύχουσιν, ἀραιὴ δ' εἴσοδός ἐστιν,
Verse: 91    ἔνθ' οἵ γ' εἴσω πάντες ἔχον νέας ἀμϕιελίσσας.
Verse: 92    αἱ μὲν ἄρ' ἔντοσθεν λιμένος κοίλοιο δέδεντο
Verse: 93    πλησίαι· οὐ μὲν γάρ ποτ' ἀέξετο κῦμά γ' ἐν αὐτῷ,
Verse: 94    οὔτε μέγ' οὔτ' ὀλίγον, λευκὴ δ' ἦν ἀμϕὶ γαλήνη.
Verse: 95    αὐτὰρ ἐγὼν οἶος σχέθον ἔξω νῆα μέλαιναν,
Verse: 96    αὐτοῦ ἐπ' ἐσχατιῇ, πέτρης ἐκ πείσματα δήσας:
Verse: 97    ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθών.
Verse: 98    ἔνθα μὲν οὔτε βοῶν οὔτ' ἀνδρῶν ϕαίνετο ἔργα,
Verse: 99    καπνὸν δ' οἶον ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀίσσοντα.
Verse: 100    δὴ τότ' ἐγὼν ἑτάρους προί:ειν πεύθεσθαι ἰόντας
Verse: 101    οἵτινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες,
Verse: 102    ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ' ἅμ' ὀπάσσας.
Verse: 103    οἱ δ' ἴσαν ἐκβάντες λείην ὁδόν, ᾗ περ ἄμαξαι
Verse: 104    ἄστυ δ' ἀϕ' ὑψηλῶν ὀρέων καταγίνεον ὕλην.
Verse: 105    κούρῃ δὲ ξύμβληντο πρὸ ἄστεος ὑδρευούσῃ,
Verse: 106    θυγατέρ' ἰϕθίμῃ Λαιστρυγόνος ᾽Αντιϕάταο.
Verse: 107    ἡ μὲν ἄρ' ἐς κρήνην κατεβήσετο καλλιρέεθρον
Verse: 108    ᾽Αρτακίην· ἔνθεν γὰρ ὕδωρ προτὶ ἄστυ ϕέρεσκον·
Verse: 109    οἱ δὲ παριστάμενοι προσεϕώνεον, ἔκ τ' ἐρέοντο
Verse: 110    ὅς τις τῶνδ' εἴη βασιλεὺς καὶ τοῖσιν ἀνάσσοι.
Verse: 111    ἡ δὲ μάλ' αὐτίκα πατρὸς ἐπέϕραδεν ὑψερεϕὲς δῶ.
Verse: 112    οἱ δ' ἐπεὶ εἰσῆλθον κλυτὰ δώματα, τὴν δὲ γυναῖκα
Verse: 113    εὗρον ὅσην τ' ὄρεος κορυϕήν, κατὰ δ' ἔστυγον αὐτήν.
Verse: 114    ἡ δ' αἶψ' ἐξ ἀγορῆς ἐκάλει κλυτὸν ᾽Αντιϕατῆα,
Verse: 115    ὃν πόσιν, ὃς δὴ τοῖσιν ἐμήσατο λυγρὸν ὄλεθρον.
Verse: 116    αὐτίχ' ἕνα μάρψας ἑτάρων ὁπλίσσατο δεῖπνον·
Verse: 117    τὼ δὲ δύ' ἀίξαντε ϕυγῇ ἐπὶ νῆας ἱκέσθην.
Verse: 118    αὐτὰρ ὁ τεῦχε βοὴν διὰ ἄστεος: οἱ δ' ἀίοντες
Verse: 119    ϕοίτων ἴϕθιμοι Λαιστρυγόνες ἄλλοθεν ἄλλος,
Verse: 120    μυρίοι, οὐκ ἄνδρεσσιν ἐοικότες, ἀλλὰ Γίγασιν.
Verse: 121    οἵ ῥ' ἀπὸ πετράων ἀνδραχθέσι χερμαδίοισι
Verse: 122    βάλλον· ἄϕαρ δὲ κακὸς κόναβος κατὰ νῆας ὀρώρει
Verse: 123    ἀνδρῶν τ' ὀλλυμένων νηῶν θ' ἅμα ἀγνυμενάων·
Verse: 124    ἰχθῦς δ' ὣς πείροντες ἀτερπέα δαῖτα ϕέροντο.

Verse: 125       ὄϕρ' οἱ τοὺς ὄλεκον λιμένος πολυβενθέος ἐντός,
Verse: 126    τόϕρα δ' ἐγὼ ξίϕος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Verse: 127    τῷ ἀπὸ πείσματ' ἔκοψα νεὸς κυανοπρῴροιο.
Verse: 128    αἶψα δ' ἐμοῖς ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσα
Verse: 129    ἐμβαλέειν κώπῃς, ἵν' ὑπ' ἐκ κακότητα ϕύγοιμεν·
Verse: 130    οἱ δ' ἅμα πάντες ἀνέρριψαν, δείσαντες ὄλεθρον.
Verse: 131    ἀσπασίως δ' ἐς πόντον ἐπηρεϕέας ϕύγε πέτρας
Verse: 132    νηῦς ἐμή· αὐτὰρ αἱ ἄλλαι ἀολλέες αὐτόθ' ὄλοντο.

Verse: 133       ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
Verse: 134    ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, ϕίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Verse: 135    Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀϕικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Verse: 136    Κίρκη ἐυπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
Verse: 137    αὐτοκασιγνήτη ὀλοόϕρονος Αἰήταο·
Verse: 138    ἄμϕω δ' ἐκγεγάτην ϕαεσιμβρότου ᾽Ηελίοιο
Verse: 139    μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν ᾽Ωκεανὸς τέκε παῖδα.
Verse: 140    ἔνθα δ' ἐπ' ἀκτῆς νηὶ κατηγαγόμεσθα σιωπῇ
Verse: 141    ναύλοχον ἐς λιμένα, καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν.
Verse: 142    ἔνθα τότ' ἐκβάντες δύο τ' ἤματα καὶ δύο νύκτας
Verse: 143    κείμεθ', ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.

Verse: 144       ἀλλ' ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ' ᾽Ηώς,
Verse: 145    καὶ τότ' ἐγὼν ἐμὸν ἔγχος ἑλὼν καὶ ϕάσγανον ὀξὺ
Verse: 146    καρπαλίμως παρὰ νηὸς ἀνήιον ἐς περιωπήν,
Verse: 147    εἴ πως ἔργα ἴδοιμι βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην.
Verse: 148    ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθών,
Verse: 149    καί μοι ἐείσατο καπνὸς ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης,
Verse: 150    Κίρκης ἐν μεγάροισι, διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην.
Verse: 151    μερμήριξα δ' ἔπειτα κατὰ ϕρένα καὶ κατὰ θυμὸν
Verse: 152    ἐλθεῖν ἠδὲ πυθέσθαι, ἐπεὶ ἴδον αἴθοπα καπνόν.
Verse: 153    ὧδε δέ μοι ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
Verse: 154    πρῶτ' ἐλθόντ' ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης
Verse: 155    δεῖπνον ἑταίροισιν δόμεναι προέμεν τε πυθέσθαι.

Verse: 156       ἀλλ' ὅτε δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμϕιελίσσης,
Verse: 157    καὶ τότε τίς με θεῶν ὀλοϕύρατο μοῦνον ἐόντα,
Verse: 158    ὅς ῥά μοι ὑψίκερων ἔλαϕον μέγαν εἰς ὁδὸν αὐτὴν
Verse: 159    ἧκεν· ὁ μὲν ποταμὸν δὲ κατήιεν ἐκ νομοῦ ὕλης
Verse: 160    πιόμενος: δὴ γάρ μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο.
Verse: 161    τὸν δ' ἐγὼ ἐκβαίνοντα κατ' ἄκνηστιν μέσα νῶτα
Verse: 162    πλῆξα· τὸ δ' ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησε,
Verse: 163    κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ' ἔπτατο θυμός.
Verse: 164    τῷ δ' ἐγὼ ἐμβαίνων δόρυ χάλκεον ἐξ ὠτειλῆς
Verse: 165    εἰρυσάμην. τὸ μὲν αὖθι κατακλίνας ἐπὶ γαίῃ
Verse: 166    εἴασ'· αὐτὰρ ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε,
Verse: 167    πεῖσμα δ', ὅσον τ' ὄργυιαν, ἐυστρεϕὲς ἀμϕοτέρωθεν
Verse: 168    πλεξάμενος συνέδησα πόδας δεινοῖο πελώρου,
Verse: 169    βῆν δὲ καταλοϕάδεια ϕέρων ἐπὶ νῆα μέλαιναν,
Verse: 170    ἔγχει ἐρειδόμενος, ἐπεὶ οὔ πως ἦεν ἐπ' ὤμου
Verse: 171    χειρὶ ϕέρειν ἑτέρῃ· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
Verse: 172    κὰδ δ' ἔβαλον προπάροιθε νεός, ἀνέγειρα δ' ἑταίρους
Verse: 173    μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·

Verse: 174       'ὦ ϕίλοι, οὐ γάρ πω καταδυσόμεθ' ἀχνύμενοι περ
Verse: 175    εἰς ᾽Αίδαο δόμους, πρὶν μόρσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ.
Verse: 176    ἀλλ' ἄγετ', ὄϕρ' ἐν νηὶ θοῇ βρῶσίς τε πόσις τε,
Verse: 177    μνησόμεθα βρώμης μηδὲ τρυχώμεθα λιμῷ.'

Verse: 178       ὣς ἐϕάμην, οἱ δ' ὦκα ἐμοῖσ' ἐπέεσσι πίθοντο·
Verse: 179    ἐκ δὲ καλυψάμενοι παρὰ θῖν' ἁλὸς ἀτρυγέτοιο
Verse: 180    θηήσαντ' ἔλαϕον· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
Verse: 181    αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπησαν ὁρώμενοι ὀϕθαλμοῖσι,
Verse: 182    χεῖρας νιψάμενοι τεύχοντ' ἐρικυδέα δαῖτα.

Verse: 183       ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
Verse: 184    ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ' ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
Verse: 185    ἦμος δ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλθε,
Verse: 186    δὴ τότε κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
Verse: 187    ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 188    καὶ τότ' ἐγὼν ἀγορὴν θέμενος μετὰ πᾶσιν ἔειπον·

Verse: 189       'κέκλυτέ μευ μύθων, κακά περ πάσχοντες ἑταῖροι.
Verse: 190    ὦ ϕίλοι, οὐ γὰρ τ' ἴδμεν ὅπῃ ζόϕος οὐδ' ὅπῃ ἠώς,
Verse: 191    οὐδ' ὅπῃ ἠέλιος ϕαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ γαῖαν
Verse: 192    οὐδ' ὅπῃ ἀννεῖται· ἀλλὰ ϕραζώμεθα θᾶσσον,
Verse: 193    εἴ τις ἔτ' ἔσται μῆτις. ἐγὼ δ' οὐκ οἴομαι εἶναι.
Verse: 194    εἶδον γὰρ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθὼν
Verse: 195    νῆσον, τὴν πέρι πόντος ἀπείριτος ἐστεϕάνωται·
Verse: 196    αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ κεῖται· καπνὸν δ' ἐνὶ μέσσῃ
Verse: 197    ἔδρακον ὀϕθαλμοῖσι διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην.'

Verse: 198       ὣς ἐϕάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη ϕίλον ἦτορ
Verse: 199    μνησαμένοις ἔργων Λαιστρυγόνος ᾽Αντιϕάταο
Verse: 200    Κύκλωπός τε βίης μεγαλήτορος ἀνδροϕάγοιο.
Verse: 201    κλαῖον δὲ λιγέως, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες:
Verse: 202    ἀλλ' οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίνετο μυρομένοισιν.
Verse: 203    αὐτὰρ ἐγὼ δίχα πάντας ἐυκνήμιδας ἑταίρους
Verse: 204    ἠρίθμεον, ἀρχὸν δὲ μετ' ἀμϕοτέροισιν ὄπασσα·
Verse: 205    τῶν μὲν ἐγὼν ἦρχον, τῶν δ' Εὐρύλοχος θεοειδής.
Verse: 206    κλήρους δ' ἐν κυνέῃ χαλκήρει πάλλομεν ὦκα·
Verse: 207    ἐκ δ' ἔθορε κλῆρος μεγαλήτορος Εὐρυλόχοιο.
Verse: 208    βῆ δ' ἰέναι, ἅμα τῷ γε δύω καὶ εἴκοσ' ἑταῖροι
Verse: 209    κλαίοντες: κατὰ δ' ἄμμε λίπον γοόωντας ὄπισθεν.

Verse: 210       εὗρον δ' ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα Κίρκης
Verse: 211    ξεστοῖσιν λάεσσι, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ.
Verse: 212    ἀμϕὶ δέ μιν λύκοι ἦσαν ὀρέστεροι ἠδὲ λέοντες,
Verse: 213    τοὺς αὐτὴ κατέθελξεν, ἐπεὶ κακὰ ϕάρμακ' ἔδωκεν.
Verse: 214    οὐ δ' οἵ γ' ὡρμήθησαν ἐπ' ἀνδράσιν, ἀλλ' ἄρα τοί γε
Verse: 215    οὐρῇσιν μακρῇσι περισσαίνοντες ἀνέσταν.
Verse: 216    ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀμϕὶ ἄνακτα κύνες δαίτηθεν ἰόντα
Verse: 217    σαίνωσ'· αἰεὶ γάρ τε ϕέρει μειλίγματα θυμοῦ·
Verse: 218    ὣς τοὺς ἀμϕὶ λύκοι κρατερώνυχες ἠδὲ λέοντες
Verse: 219    σαῖνον· τοὶ δ' ἔδδεισαν, ἐπεὶ ἴδον αἰνὰ πέλωρα.
Verse: 220    ἔσταν δ' ἐν προθύροισι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο,
Verse: 221    Κίρκης δ' ἔνδον ἄκουον ἀειδούσης ὀπὶ καλῇ,
Verse: 222    ἱστὸν ἐποιχομένης μέγαν, ἄμβροτον, οἷα θεάων
Verse: 223    λεπτά τε καὶ χαρίεντα καὶ ἀγλαὰ ἔργα πέλονται.
Verse: 224    τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Πολίτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν,
Verse: 225    ὅς μοι κήδιστος ἑτάρων ἦν κεδνότατός τε·

Verse: 226       'ὦ ϕίλοι, ἔνδον γάρ τις ἐποιχομένη μέγαν ἱστὸν
Verse: 227    καλὸν ἀοιδιάει ή δάπεδον δ' ἅπαν ἀμϕιμέμυκεν ή
Verse: 228    ἢ θεὸς ἠὲ γυνή· ἀλλὰ ϕθεγγώμεθα θᾶσσον.'

Verse: 229       ὣς ἄρ' ἐϕώνησεν, τοὶ δὲ ϕθέγγοντο καλεῦντες.
Verse: 230    ἡ δ' αἶψ' ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε ϕαεινὰς
Verse: 231    καὶ κάλει· οἱ δ' ἅμα πάντες ἀιδρείῃσιν ἕποντο·
Verse: 232    Εὐρύλοχος δ' ὑπέμεινεν, ὀισάμενος δόλον εἶναι.
Verse: 233    εἷσεν δ' εἰσαγαγοῦσα κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε,
Verse: 234    ἐν δέ σϕιν τυρόν τε καὶ ἄλϕιτα καὶ μέλι χλωρὸν
Verse: 235    οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα· ἀνέμισγε δὲ σίτῳ
Verse: 236    ϕάρμακα λύγρ', ἵνα πάγχυ λαθοίατο πατρίδος αἴης.
Verse: 237    αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, αὐτίκ' ἔπειτα
Verse: 238    ῥάβδῳ πεπληγυῖα κατὰ συϕεοῖσιν ἐέργνυ.
Verse: 239    οἱ δὲ συῶν μὲν ἔχον κεϕαλὰς ϕωνήν τε τρίχας τε
Verse: 240    καὶ δέμας, αὐτὰρ νοῦς ἦν ἔμπεδος ὡς τὸ πάρος περ.

Verse: 241       ὣς οἱ μὲν κλαίοντες ἐέρχατο· τοῖσι δὲ Κίρκη
Verse: 242    πὰρ ῥ' ἄκυλον βάλανόν τε βάλεν καρπόν τε κρανείης,
Verse: 243    ἔδμεναι, οἷα σύες χαμαιευνάδες αἰὲν ἔδουσιν.

Verse: 244       Εὐρύλοχος δ' ἂψ ἦλθε θοὴν ἐπὶ νῆα μέλαιναν,
Verse: 245    ἀγγελίην ἑτάρων ἐρέων καὶ ἀδευκέα πότμον.
Verse: 246    οὐ δέ τι ἐκϕάσθαι δύνατο ἔπος ἱέμενός περ,
Verse: 247    κῆρ ἄχειὴ μεγάλῳ βεβολημένος: ἐν δέ οἱ ὄσσε
Verse: 248    δακρυόϕιν πίμπλαντο, γόον δ' ὠίετο θυμός.
Verse: 249    ἀλλ' ὅτε δή μιν πάντες ἀγασσάμεθ' ἐξερέοντες,
Verse: 250    καὶ τότε τῶν ἄλλων ἑτάρων κατέλεξεν ὄλεθρον·

Verse: 251       'ᾔομεν, ὡς ἐκέλευες, ἀνὰ δρυμά, ϕαίδιμ' ᾽Οδυσσεῦ·
Verse: 252    εὕρομεν ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα καλὰ.
Verse: 254    ἔνθα δέ τις μέγαν ἱστὸν ἐποιχομένη λίγ' ἄειδεν
Verse: 255    ἢ θεὸς ἠὲ γυνή· τοὶ δὲ ϕθέγγοντο καλεῦντες.
Verse: 256    ἡ δ' αἶψ' ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε ϕαεινὰς
Verse: 257    καὶ κάλει· οἱ δ' ἅμα πάντες ἀιδρείῃσιν ἕποντο·
Verse: 258    αὐτὰρ ἐγὼν ὑπέμεινα, ὀισάμενος δόλον εἶναι.
Verse: 259    οἱ δ' ἅμ' ἀιστώθησαν ἀολλέες, οὐδέ τις αὐτῶν
Verse: 260    ἐξεϕάνη· δηρὸν δὲ καθήμενος ἐσκοπίαζον.'

Verse: 261       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἐγὼ περὶ μὲν ξίϕος ἀργυρόηλον
Verse: 262    ὤμοιιν βαλόμην, μέγα, χάλκεον, ἀμϕὶ δὲ τόξα·
Verse: 263    τὸν δ' ἂψ ἠνώγεα αὐτὴν ὁδὸν ἡγήσασθαι.
Verse: 264    αὐτὰρ ὅ γ' ἀμϕοτέρῃσι λαβὼν ἐλλίσσετο γούνων·

Verse: 266       'μή μ' ἄγε κεῖσ' ἀέκοντα, Διοτρεϕές, ἀλλὰ λίπ' αὐτοῦ·
Verse: 267    οἶδα γὰρ ὡς οὔτ' αὐτὸς ἐλεύσεαι οὔτε τιν' ἄλλον
Verse: 268    ἄξεις σῶν ἑτάρων. ἀλλὰ ξὺν τοίσδεσι θᾶσσον
Verse: 269    ϕεύγωμεν· ἔτι γάρ κεν ἀλύξαιμεν κακὸν ἦμαρ.'

Verse: 270       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·

Verse: 271       'Εὐρύλοχ', ἤτοι μὲν σὺ μέν' αὐτοῦ τῷδ' ἐνὶ χώρῳ
Verse: 272    ἔσθων καὶ πίνων, κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ·
Verse: 273    αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι· κρατερὴ δέ μοι ἔπλετ' ἀνάγκη.'

Verse: 274       ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀπήιον ἠδὲ θαλάσσης.
Verse: 275    ἀλλ' ὅτε δὴ ἄρ' ἔμελλον, ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας,
Verse: 276    Κίρκης ἵξεσθαι πολυϕαρμάκου ἐς μέγα δῶμα,
Verse: 277    ἔνθά μοι ῾Ερμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν
Verse: 278    ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς,
Verse: 279    πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη·
Verse: 280    ἔν τ' ἄρα μοι ϕῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 281       'πῇ δ' αὖτ', ὦ δύστηνε, δι' ἄκριας ἔρχεαι οἶος,
Verse: 282    χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδ' ἐνὶ Κίρκης
Verse: 283    ἔρχαται, ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες.
Verse: 284    ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρ' ἔρχεαι; οὐδὲ σέ ϕημι
Verse: 285    αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύγ' ἔνθά περ ἄλλοι.
Verse: 286    ἀλλ' ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω·
Verse: 287    τῆ, τόδε ϕάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης
Verse: 288    ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.
Verse: 289    πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοϕώια δήνεα Κίρκης.
Verse: 290    τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δ' ἐν ϕάρμακα σίτῳ·
Verse: 291    ἀλλ' οὐδ' ὧς θέλξαί σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει
Verse: 292    ϕάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα.
Verse: 293    ὁππότε κεν Κίρκη σ' ἐλάσῃ περιμήκειὴ ῥάβδῳ,
Verse: 294    δὴ τότε σὺ ξίϕος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Verse: 295    Κίρκῃ ἐπαί:ξαι ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
Verse: 296    ἡ δέ σ' ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι·
Verse: 297    ἔνθα σὺ μηκέτ' ἔπειτ' ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,
Verse: 298    ὄϕρα κέ τοι λύσῃ θ' ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ·
Verse: 299    ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
Verse: 300    μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,
Verse: 301    μή σ' ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ.'

Verse: 302       ὣς ἄρα ϕωνήσας πόρε ϕάρμακον ᾽Αργειϕόντης
Verse: 303    ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι ϕύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
Verse: 304    ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος:
Verse: 305    μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί. χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν
Verse: 306    ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.

Verse: 307       ῾Ερμείας μὲν ἔπειτ' ἀπέβη πρὸς μακρὸν ῎Ολυμπον
Verse: 308    νῆσον ἀν' ὑλήεσσαν, ἐγὼ δ' ἐς δώματα Κίρκης
Verse: 309    ἤια· πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρϕυρε κιόντι.
Verse: 310    ἔστην δ' ἐν προθύροισι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο·
Verse: 311    ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς.
Verse: 312    ἡ δ' αἶψ' ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε ϕαεινὰς
Verse: 313    καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ.
Verse: 314    εἷσε δέ μ' εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου,
Verse: 315    καλοῦ, δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
Verse: 316    τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπᾳ, ὄϕρα πίοιμι,
Verse: 317    ἐν δέ τε ϕάρμακον ἧκε, κακὰ ϕρονέουσ' ἐνὶ θυμῷ.
Verse: 318    αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐ δέ μ' ἔθελξε,
Verse: 319    ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 320       'ἔρχεο νῦν συϕεόν δέ· μετ' ἄλλων λέξο ἑταίρων.'

Verse: 321       ὣς ϕάτ', ἐγὼ δ' ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Verse: 322    Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
Verse: 323    ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων,
Verse: 324    καί μ' ὀλοϕυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 325       'τίς, πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες...
Verse: 326    θαῦμά μ' ἔχει, ὡς οὔ τι πιὼν τάδε ϕάρμακ' ἐθέλχθης:
Verse: 327    οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε ϕάρμακ' ἀνέτλη,
Verse: 328    ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
Verse: 329    σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν.
Verse: 330    ἦ σύγ' ᾽Οδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ
Verse: 331    ϕάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ᾽Αργειὴϕόντης,
Verse: 332    ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
Verse: 333    ἀλλ' ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δ' ἔπειτα
Verse: 334    εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβήομεν, ὄϕρα μιγέντε
Verse: 335    εὐνῇ καὶ ϕιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν.'

Verse: 336       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·

Verse: 337       'ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλῃ σοὶ ἤπιον εἶναι;
Verse: 338    ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους,
Verse: 339    αὐτὸν δ' ἐνθάδ' ἔχουσα δολοϕρονέουσα κελεύεις
Verse: 340    ἐς θάλαμόν τ' ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
Verse: 341    ὄϕρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς.
Verse: 342    οὐ δ' ἂν ἔγωγ' ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
Verse: 343    εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
Verse: 344    μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.'

Verse: 345       ὣς ἐϕάμην, ἡ δ' αὐτίκ' ἀπώμνυεν ὡς ἐκέλευον.
Verse: 346    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
Verse: 347    καὶ τότ' ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς.

Verse: 348       ἀμϕίπολοι δ' ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι πένοντο
Verse: 349    τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι.
Verse: 350    γίνονται δ' ἄρα ταί γ' ἔκ τε κρηνέων ἀπό τ' ἀλσέων
Verse: 351    ἔκ θ' ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τ' εἰς ἅλα δὲ προρέουσι.
Verse: 352    τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ,
Verse: 353    πορϕύρεα καθύπερθ', ὑπένερθε δὲ λῖθ' ὑπέβαλλεν·
Verse: 354    ἡ δ' ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας
Verse: 355    ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σϕι τίθει χρύσεια κάνεια·
Verse: 356    ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίϕρονα οἶνον ἐκίρνα
Verse: 357    ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα·
Verse: 358    ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐϕόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε
Verse: 359    πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δ' ὕδωρ.
Verse: 360    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
Verse: 361    ἔς ῥ' ἀσάμινθον ἕσασα λό' ἐκ τρίποδος μεγάλοιο,
Verse: 362    θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων,
Verse: 363    ὄϕρα μοι ἐκ κάματον θυμοϕθόρον εἵλετο γυίων.
Verse: 364    αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
Verse: 365    ἀμϕὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα,
Verse: 366    εἷσε δέ μ' εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου,
Verse: 367    καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
Verse: 368    χέρνιβα δ' ἀμϕίπολος προχόῳ ἐπέχευε ϕέρουσα
Verse: 369    καλῇ, χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
Verse: 370    νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
Verse: 371    σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε ϕέρουσα,
Verse: 372    εἴδατα πόλλ' ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων·
Verse: 373    ἐσθέμεναι δ' ἐκέλευεν. ἐμῷ δ' οὐχ ἥνδανε θυμῷ,
Verse: 374    ἀλλ' ἥμην ἀλλοϕρονέων, κακὰ δ' ὄσσετο θυμός.

Verse: 375       Κίρκη δ' ὡς ἐνόησεν ἔμ' ἥμενον οὐδ' ἐπὶ σίτῳ
Verse: 376    χεῖρας ἰάλλοντα, στυγερὸν δέ με πένθος ἔχοντα,
Verse: 377    ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 378       'τίϕθ' οὕτως, ᾽Οδυσεῦ, κατ' ἄρ' ἕζεαι ἶσος ἀναύδῳ,
Verse: 379    θυμὸν ἔδων, βρώμης δ' οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος...
Verse: 380    ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
Verse: 381    δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον.'

Verse: 382       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·

Verse: 383       'ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη,
Verse: 384    πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
Verse: 385    πρὶν λύσασθ' ἑτάρους καὶ ἐν ὀϕθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
Verse: 386    ἀλλ' εἰ δὴ πρόϕρασσα πιεῖν ϕαγέμεν τε κελεύεις,
Verse: 387    λῦσον, ἵν' ὀϕθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους.'

Verse: 388       ὣς ἐϕάμην, Κίρκη δὲ δι' ἐκ μεγάροιο βεβήκει
Verse: 389    ῥάβδον ἔχουσ' ἐν χειρί, θύρας δ' ἀνέῳξε συϕειοῦ,
Verse: 390    ἐκ δ' ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν.
Verse: 391    οἱ μὲν ἔπειτ' ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ δι' αὐτῶν
Verse: 392    ἐρχομένη προσάλειϕεν ἑκάστῳ ϕάρμακον ἄλλο.
Verse: 393    τῶν δ' ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔϕυσε
Verse: 394    ϕάρμακον οὐλόμενον, τό σϕιν πόρε πότνια Κίρκη·
Verse: 395    ἄνδρες δ' ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν
Verse: 396    καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι.
Verse: 397    ἔγνωσαν δέ με κεῖνοι, ἔϕυν τ' ἐν χερσὶν ἕκαστος
Verse: 398    πᾶσιν δ' ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμϕὶ δὲ δῶμα
Verse: 399    σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δ' ἐλέαιρε καὶ αὐτή.
Verse: 400    ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·

Verse: 401       'Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 402    ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
Verse: 403    νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρον δέ,
Verse: 404    κτήματα δ' ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα·
Verse: 405    αὐτὸς δ' ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους.'

Verse: 406       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἔμοιγ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ,
Verse: 407    βῆν δ' ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
Verse: 408    εὗρον ἔπειτ' ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους
Verse: 409    οἴκτρ' ὀλοϕυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας.
Verse: 410    ὡς δ' ὅτ' ἄν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας,
Verse: 411    ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται,
Verse: 412    πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδ' ἔτι σηκοὶ
Verse: 413    ἴσχουσ', ἀλλ' ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμϕιθέουσι
Verse: 414    μητέρας: ὣς ἐμὲ κεῖνοι, ἐπεὶ ἴδον ὀϕθαλμοῖσι,
Verse: 415    δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δ' ἄρα σϕίσι θυμὸς
Verse: 416    ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδ' ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν
Verse: 417    τρηχείης ᾽Ιθάκης, ἵνα τε τράϕεν ἠδὲ γένοντο.
Verse: 418    καί μ' ὀλοϕυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·

Verse: 419       'σοὶ μὲν νοστήσαντι, Διοτρεϕές, ὣς ἐχάρημεν,
Verse: 420    ὡς εἴ τ' εἰς ᾽Ιθάκην ἀϕικοίμεθα πατρίδα γαῖαν·
Verse: 421    ἀλλ' ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον.'

Verse: 422       ὣς ἔϕαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέϕην μαλακοῖς ἐπέεσσι·

Verse: 423       'νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρον δέ,
Verse: 424    κτήματα δ' ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλά τε πάντα·
Verse: 425    αὐτοὶ δ' ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι,
Verse: 426    ὄϕρα ἴδηθ' ἑτάρους ἱεροῖσ' ἐν δώμασι Κίρκης
Verse: 427    πίνοντας καὶ ἔδοντας: ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν.'

Verse: 428       ὣς ἐϕάμην, οἱ δ' ὦκα ἐμοῖσ' ἐπέεσσι πίθοντο.
Verse: 429    Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκακε πάντας ἑταίρους:
Verse: 430    καί σϕεας ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 431       'ἆ δειλοί, πόσ' ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε τούτων,
Verse: 432    Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας
Verse: 433    ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας,
Verse: 434    οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα ϕυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ,
Verse: 435    ὥς περ Κύκλωψ ἕρξ', ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο
Verse: 436    ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δ' ὁ θρασὺς εἵπετ' ᾽Οδυσσεύς:
Verse: 437    τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο.'

Verse: 438       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἔγωγε μετὰ ϕρεσὶ μερμήριξα,
Verse: 439    σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ,
Verse: 440    τῷ οἱ ἀποπλήξας κεϕαλὴν οὖδάς δὲ πελάσσαι,
Verse: 441    καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μ' ἑταῖροι
Verse: 442    μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος:

Verse: 443       'Διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ κελεύεις,
Verse: 444    αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι·
Verse: 445    ἡμῖν δ' ἡγεμόνευ' ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης.'

Verse: 446       ὣς ϕάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
Verse: 447    οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο,
Verse: 448    ἀλλ' ἔπετ'· ἔδδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν.

Verse: 449       τόϕρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη
Verse: 450    ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
Verse: 451    ἀμϕὶ δ' ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας:
Verse: 452    δαινυμένους δ' εὖ πάντας ἐϕεύρομεν ἐν μεγάροισιν.
Verse: 453    οἱ δ' ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον ϕράσσαντό τ' ἐς ἄντα,
Verse: 454    κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα.
Verse: 455    ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·

Verse: 457       'μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ αὐτή
Verse: 458    ἠμὲν ὅσ' ἐν πόντῳ πάθετ' ἄλγεα ἰχθυόεντι,
Verse: 459    ἠδ' ὅσ' ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ' ἐπὶ χέρσου.
Verse: 460    ἀλλ' ἄγετ' ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον,
Verse: 461    εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε,
Verse: 462    οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν
Verse: 463    τρηχείης ᾽Ιθάκης. νῦν δ' ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι,
Verse: 464    αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι· οὐδέ ποθ' ὕμιν
Verse: 465    θυμὸς ἐν εὐϕροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε.'

Verse: 466       ὣς ἔϕαθ', ἡμῖν δ' αὖτ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
Verse: 467    ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσϕόρον εἰς ἐνιαυτὸν
Verse: 468    ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τ' ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
Verse: 469    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δ' ἔτραπον ὧραι,
Verse: 470    μηνῶν ϕθινόντων, περὶ δ' ἤματα μακρὰ τελέσθη,
Verse: 471    καὶ τότε μ' ἐκκαλέσαντες ἔϕαν ἐρίηρες ἑταῖροι·

Verse: 472       'δαιμόνι', ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος αἴης,
Verse: 473    εἴ τοι θέσϕατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι
Verse: 474    οἶκον ἐς ὑψόροϕον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.'

Verse: 475       ὣς ἔϕαν, αὐτὰρ ἔμοιγ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
Verse: 476    ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
Verse: 477    ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ' ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
Verse: 478    ἦμος δ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλθεν,
Verse: 479    οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
Verse: 480    αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
Verse: 481    γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς:
Verse: 482    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·

Verse: 483       'ὦ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέστης,
Verse: 484    οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη
Verse: 485    ἠδ' ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ ϕθινύθουσι ϕίλον κῆρ
Verse: 486    ἀμϕ' ἔμ' ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύγε νόσϕι γένηαι.'

Verse: 487       ὣς ἐϕάμην, ἡ δ' αὐτίκ' ἀμείβετο δῖα θεάων·

Verse: 488       'Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 489    μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ.
Verse: 490    ἀλλ' ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι
Verse: 491    εἰς ᾽Αίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεϕονείης,
Verse: 492    ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο,
Verse: 493    μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε ϕρένες ἔμπεδοί εἰσι·
Verse: 494    τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεϕόνεια
Verse: 495    οἴῳ πεπνῦσθαι· τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν.'

Verse: 496       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἔμοιγε κατεκλάσθη ϕίλον ἦτορ·
Verse: 497    κλαῖον δ' ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ
Verse: 498    ἤθελ' ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν ϕάος ἠελίοιο.
Verse: 499    αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενός τε κορέσθην,
Verse: 500    καὶ μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·

Verse: 501       'ὦ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει;
Verse: 502    εἰς ῎Αιδος δ' οὔ πώ τις ἀϕίκετο νηὶ μελαίνῃ.'

Verse: 503       ὣς ἐϕάμην, ἡ δ' αὐτίκ' ἀμείβετο δῖα θεάων·

Verse: 505       'μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω,
Verse: 506    ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ' ἱστία λευκὰ πετάσσας
Verse: 507    ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο ϕέρῃσιν.
Verse: 508    ἀλλ' ὁπότ' ἂν δὴ νηὶ δι' ᾽Ωκεανοῖο περήσῃς,
Verse: 509    ἔνθ' ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεϕονείης,
Verse: 510    μακραί τ' αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι,
Verse: 511    νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπ' ᾽Ωκεανῷ βαθυδίνῃ,
Verse: 512    αὐτὸς δ' εἰς ᾽Αίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα.
Verse: 513    ἔνθα μὲν εἰς ᾽Αχέροντα Πυριϕλεγέθων τε ῥέουσι
Verse: 514    Κώκυτός θ', ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ,
Verse: 515    πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων·
Verse: 516    ἔνθα δ' ἔπειθ', ἥρως, χριμϕθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω,
Verse: 517    βόθρον ὀρύξαι ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα,
Verse: 518    ἀμϕ' αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσι,
Verse: 519    πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ,
Verse: 520    τὸ τρίτον αὖθ' ὕδατι· ἐπὶ δ' ἄλϕιτα λευκὰ παλύνειν.
Verse: 521    πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα,
Verse: 522    ἐλθὼν εἰς ᾽Ιθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη,
Verse: 523    ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τ' ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν,
Verse: 524    Τειρεσίῃ δ' ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴω
Verse: 525    παμμέλαν', ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν.
Verse: 526    αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν,
Verse: 527    ἔνθ' ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν
Verse: 528    εἰς ῎Ερεβος στρέψας, αὐτὸς δ' ἀπὸ νόσϕι τραπέσθαι
Verse: 529    ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ
Verse: 530    ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων.
Verse: 531    δὴ τότ' ἔπειθ' ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι
Verse: 532    μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτ' ἐσϕαγμένα νηλέι χαλκῷ,
Verse: 533    δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν,
Verse: 534    ἰϕθίμῳ τ' ᾽Αίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεϕονείῃ·
Verse: 535    αὐτὸς δὲ ξίϕος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
Verse: 536    ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα
Verse: 537    αἵματος ἄσσον ἴμεν πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
Verse: 538    ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν,
Verse: 539    ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου
Verse: 540    νόστον θ', ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.'

Verse: 541       ὣς ἔϕατ', αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν ᾽Ηώς.
Verse: 542    ἀμϕὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν·
Verse: 543    αὐτὴ δ' ἀργύϕεον ϕᾶρος μέγα ἕννυτο Νύμϕη,
Verse: 544    λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετ' ἰξυι
Verse: 545    καλὴν, χρυσείην, κεϕαλῇ δ' ἐπέθηκε καλύπτρην.
Verse: 546    αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δῶμα κιὼν ὤτρυνον ἑταίρους
Verse: 547    μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·

Verse: 548       'μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον,
Verse: 549    ἀλλ' ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέϕραδε πότνια Κίρκη.'

Verse: 550       ὣς ἐϕάμην, τοῖσιν δ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
Verse: 551    οὐ δὲ μὲν οὐδ' ἔνθέν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους.
Verse: 552    ᾽Ελπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην
Verse: 553    ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε ϕρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς,
Verse: 554    ὅς μοι ἄνευθ' ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης,
Verse: 555    ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων·
Verse: 556    κινυμένων δ' ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας
Verse: 557    ἐξαπίνης ἀνόρουσε, καὶ ἐκλάθετο ϕρεσὶν ᾗσιν
Verse: 558    ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν,
Verse: 559    ἀλλὰ κατ' ἀντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν
Verse: 560    ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δ' ῎Αιδός δὲ κατῆλθεν.
Verse: 561    ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον·

Verse: 562       'ϕάσθε νύ που οἶκον δὲ ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
Verse: 563    ἔρχεσθ'· ἄλλην δ' ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη
Verse: 564    εἰς ᾽Αίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεϕονείης,
Verse: 565    ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο.'

Verse: 566       ὣς ἐϕάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη ϕίλον ἦτορ,
Verse: 567    ἑζόμενοι δὲ κατ' αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας:
Verse: 568    ἀλλ' οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίνετο μυρομένοισιν.

Verse: 569       ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης
Verse: 570    ᾔομεν ἀχνύμενοι, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες,
Verse: 571    τόϕρα δ' ἄρ' οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ: μελαίνῃ
Verse: 572    ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν,
Verse: 573    ῥεῖα παρ' ἐξ ἐλθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα
Verse: 574    ὀϕθαλμοῖσιν ἴδοιτ' ἢ ἔνθ' ἢ ἔνθα κιόντα;



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.