TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 612
Previous part

Chapter: 43 
Verse: 1  Εἰς τὸ τέλος· τοῖς υἱοῖς Κορε εἰς σύνεσιν ψαλμός.
Verse: 2 
῾Ο θεός, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν,
οἱ πατέρες ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν
ἔργον, εἰργάσω ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν, ἐν ἡμέραις ἀρχαίαις.
Verse: 3 
χείρ σου ἔθνη ἐξωλέθρευσεν, καὶ κατεϕύτευσας αὐτούς,
ἐκάκωσας λαοὺς καὶ ἐξέβαλες αὐτούς.
Verse: 4 
οὐ γὰρ ἐν τῇ ῥομϕαίᾳ αὐτῶν ἐκληρονόμησαν γῆν,
καὶ βραχίων αὐτῶν οὐκ ἔσωσεν αὐτούς,
ἀλλ' δεξιά σου καὶ βραχίων σου
καὶ ϕωτισμὸς τοῦ προσώπου σου, ὅτι εὐδόκησας ἐν αὐτοῖς.
Verse: 5 
σὺ εἶ αὐτὸς βασιλεύς μου καὶ θεός μου
ἐντελλόμενος τὰς σωτηρίας Ιακωβ·
Verse: 6 
ἐν σοὶ τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν κερατιοῦμεν
καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξουθενώσομεν τοὺς ἐπανιστανομένους ἡμῖν.
Verse: 7 
οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ τόξῳ μου ἐλπιῶ,
καὶ ῥομϕαία μου οὐ σώσει με·
Verse: 8 
ἔσωσας γὰρ ἡμᾶς ἐκ τῶν θλιβόντων ἡμᾶς
καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς κατῄσχυνας.
Verse: 9 
ἐν τῷ θεῷ ἐπαινεσθησόμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξομολογησόμεθα εἰς τὸν αἰῶνα.
διάψαλμα.
Verse: 10 
νυνὶ δὲ ἀπώσω καὶ κατῄσχυνας ἡμᾶς
καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἡμῶν·
Verse: 11 
ἀπέστρεψας ἡμᾶς εἰς τὰ ὀπίσω παρὰ τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν,
καὶ οἱ μισοῦντες ἡμᾶς διήρπαζον ἑαυτοῖς.
Verse: 12 
ἔδωκας ἡμᾶς ὡς πρόβατα βρώσεως
καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν διέσπειρας ἡμᾶς·
Verse: 13 
ἀπέδου τὸν λαόν σου ἄνευ τιμῆς,
καὶ οὐκ ἦν πλῆθος ἐν τοῖς ἀλλάγμασιν αὐτῶν.
Verse: 14 
ἔθου ἡμᾶς ὄνειδος τοῖς γείτοσιν ἡμῶν,
μυκτηρισμὸν καὶ καταγέλωτα τοῖς κύκλῳ ἡμῶν·
Verse: 15 
ἔθου ἡμᾶς εἰς παραβολὴν ἐν τοῖς ἔθνεσιν,
κίνησιν κεϕαλῆς ἐν τοῖς λαοῖς.
Verse: 16 
ὅλην τὴν ἡμέραν ἐντροπή μου κατεναντίον μού ἐστιν,
καὶ αἰσχύνη τοῦ προσώπου μου ἐκάλυψέν με
Verse: 17 
ἀπὸ ϕωνῆς ὀνειδίζοντος καὶ παραλαλοῦντος,
ἀπὸ προσώπου ἐχθροῦ καὶ ἐκδιώκοντος.
Verse: 18 
ταῦτα πάντα ἦλθεν ἐϕ' ἡμᾶς, καὶ οὐκ ἐπελαθόμεθά σου
καὶ οὐκ ἠδικήσαμεν ἐν διαθήκῃ σου,
Verse: 19 
καὶ οὐκ ἀπέστη εἰς τὰ ὀπίσω καρδία ἡμῶν·
καὶ ἐξέκλινας τὰς τρίβους ἡμῶν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ σου.
Verse: 20 
ὅτι ἐταπείνωσας ἡμᾶς ἐν τόπῳ κακώσεως,
καὶ ἐπεκάλυψεν ἡμᾶς σκιὰ θανάτου.
Verse: 21 
εἰ ἐπελαθόμεθα τοῦ ὀνόματος τοῦ θεοῦ ἡμῶν
καὶ εἰ διεπετάσαμεν χεῖρας ἡμῶν πρὸς θεὸν ἀλλότριον,
Verse: 22 
οὐχὶ θεὸς ἐκζητήσει ταῦτα;
αὐτὸς γὰρ γινώσκει τὰ κρύϕια τῆς καρδίας.
Verse: 23 
ὅτι ἕνεκα σοῦ θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν,
ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σϕαγῆς.
Verse: 24 
ἐξεγέρθητι· ἵνα τί ὑπνοῖς, κύριε;
ἀνάστηθι καὶ μὴ ἀπώσῃ εἰς τέλος.
Verse: 25 
ἵνα τί τὸ πρόσωπόν σου ἀποστρέϕεις,
ἐπιλανθάνῃ τῆς πτωχείας ἡμῶν καὶ τῆς θλίψεως ἡμῶν;
Verse: 26 
ὅτι ἐταπεινώθη εἰς χοῦν ψυχὴ ἡμῶν,
ἐκολλήθη εἰς γῆν γαστὴρ ἡμῶν.
Verse: 27 
ἀνάστα, κύριε, βοήθησον ἡμῖν
καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.