TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 756
Previous part

Chapter: 21 
Verse: 1  ὥσπερ ὁρμὴ ὕδατος, οὕτως καρδία βασιλέως ἐν χειρὶ θεοῦ·
οὗ ἐὰν θέλων νεύσῃ, ἐκεῖ ἔκλινεν αὐτήν.
Verse: 2  πᾶς ἀνὴρ ϕαίνεται ἑαυτῷ δίκαιος,
κατευθύνει δὲ καρδίας κύριος.
Verse: 3  ποιεῖν δίκαια καὶ ἀληθεύειν
ἀρεστὰ παρὰ θεῷ μᾶλλον ἢ θυσιῶν αἷμα.
Verse: 4  μεγαλόϕρων ἐϕ' ὕβρει θρασυκάρδιος,
λαμπτὴρ δὲ ἀσεβῶν ἁμαρτία.
Verse: 6  ὁ ἐνεργῶν θησαυρίσματα γλώσσῃ ψευδεῖ
μάταια διώκει ἐπὶ παγίδας θανάτου.
Verse: 7  ὄλεθρος ἀσεβέσιν ἐπιξενωθήσεται·
οὐ γὰρ βούλονται πράσσειν τὰ δίκαια.
Verse: 8  πρὸς τοὺς σκολιοὺς σκολιὰς ὁδοὺς ἀποστέλλει ὁ θεός·
ἁγνὰ γὰρ καὶ ὀρθὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ.
Verse: 9  κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας ὑπαίθρου
ἢ ἐν κεκονιαμένοις μετὰ ἀδικίας καὶ ἐν οἴκῳ κοινῷ.
Verse: 10  ψυχὴ ἀσεβοῦς οὐκ ἐλεηθήσεται ὑπ' οὐδενὸς τῶν ἀνθρώπων.
Verse: 11  ζημιουμένου ἀκολάστου πανουργότερος γίνεται ὁ ἄκακος,
συνίων δὲ σοϕὸς δέξεται γνῶσιν.
Verse: 12  συνίει δίκαιος καρδίας ἀσεβῶν
καὶ ϕαυλίζει ἀσεβεῖς ἐν κακοῖς.
Verse: 13  ὃς ϕράσσει τὰ ὦτα τοῦ μὴ ἐπακοῦσαι ἀσθενοῦς,
καὶ αὐτὸς ἐπικαλέσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ εἰσακούων.
Verse: 14  δόσις λάθριος ἀνατρέπει ὀργάς,
δώρων δὲ ὁ ϕειδόμενος θυμὸν ἐγείρει ἰσχυρόν.
Verse: 15  εὐϕροσύνη δικαίων ποιεῖν κρίμα,
ὅσιος δὲ ἀκάθαρτος παρὰ κακούργοις.
Verse: 16  ἀνὴρ πλανώμενος ἐξ ὁδοῦ δικαιοσύνης
ἐν συναγωγῇ γιγάντων ἀναπαύσεται.
Verse: 17  ἀνὴρ ἐνδεὴς ἀγαπᾷ εὐϕροσύνην
ϕιλῶν οἶνον καὶ ἔλαιον εἰς πλοῦτον·
Verse: 18  περικάθαρμα δὲ δικαίου ἄνομος.
Verse: 19  κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρήμῳ
ἢ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου.
Verse: 20  θησαυρὸς ἐπιθυμητὸς ἀναπαύσεται ἐπὶ στόματος σοϕοῦ,
ἄϕρονες δὲ ἄνδρες καταπίονται αὐτόν.
Verse: 21  ὁδὸς δικαιοσύνης καὶ ἐλεημοσύνης εὑρήσει ζωὴν καὶ δόξαν.
Verse: 22  πόλεις ὀχυρὰς ἐπέβη σοϕὸς
καὶ καθεῖλεν τὸ ὀχύρωμα, ἐϕ' ᾧ ἐπεποίθεισαν οἱ ἀσεβεῖς.
Verse: 23  ὃς ϕυλάσσει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τὴν γλῶσσαν,
διατηρεῖ ἐκ θλίψεως τὴν ψυχὴν αὐτοῦ.
Verse: 24  θρασὺς καὶ αὐθάδης καὶ ἀλαζὼν λοιμὸς καλεῖται·
ὃς δὲ μνησικακεῖ, παράνομος.
Verse: 25  ἐπιθυμίαι ὀκνηρὸν ἀποκτείνουσιν·
οὐ γὰρ προαιροῦνται αἱ χεῖρες αὐτοῦ ποιεῖν τι.
Verse: 26  ἀσεβὴς ἐπιθυμεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίας κακάς,
ὁ δὲ δίκαιος ἐλεᾷ καὶ οἰκτίρει ἀϕειδῶς.
Verse: 27  θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα κυρίῳ·
καὶ γὰρ παρανόμως προσϕέρουσιν αὐτάς.
Verse: 28  μάρτυς ψευδὴς ἀπολεῖται,
ἀνὴρ δὲ ὑπήκοος ϕυλασσόμενος λαλήσει.
Verse: 29  ἀσεβὴς ἀνὴρ ἀναιδῶς ὑϕίσταται προσώπῳ,
ὁ δὲ εὐθὴς αὐτὸς συνίει τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ.
Verse: 30  οὐκ ἔστιν σοϕία, οὐκ ἔστιν ἀνδρεία,
οὐκ ἔστιν βουλὴ πρὸς τὸν ἀσεβῆ.
Verse: 31  ἵππος ἑτοιμάζεται εἰς ἡμέραν πολέμου,
παρὰ δὲ κυρίου ἡ βοήθεια.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.