TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 792
Previous part

Chapter: 3 
Verse: 1  Μετὰ τοῦτο ἤνοιξεν Ιωβ τὸ στόμα αὐτοῦ
Verse: 2 
καὶ κατηράσατο τὴν ἡμέραν αὐτοῦ λέγων
Verse: 3 
᾽Απόλοιτο ἡμέρα, ἐν ἐγεννήθην,
καὶ νύξ, ἐν εἶπαν ᾽Ιδοὺ ἄρσεν.
Verse: 4 
ἡμέρα ἐκείνη εἴη σκότος,
καὶ μὴ ἀναζητήσαι αὐτὴν κύριος ἄνωθεν,
μηδὲ ἔλθοι εἰς αὐτὴν ϕέγγος·
Verse: 5 
ἐκλάβοι δὲ αὐτὴν σκότος καὶ σκιὰ θανάτου,
ἐπέλθοι ἐπ' αὐτὴν γνόϕος.
Verse: 6 
καταραθείη ἡμέρα καὶ νὺξ ἐκείνη,
ἀπενέγκαιτο αὐτὴν σκότος·
μὴ εἴη εἰς ἡμέρας ἐνιαυτοῦ
μηδὲ ἀριθμηθείη εἰς ἡμέρας μηνῶν·
Verse: 7 
ἀλλὰ νὺξ ἐκείνη εἴη ὀδύνη,
καὶ μὴ ἔλθοι ἐπ' αὐτὴν εὐϕροσύνη μηδὲ χαρμονή·
Verse: 8 
ἀλλὰ καταράσαιτο αὐτὴν καταρώμενος τὴν ἡμέραν ἐκείνην
μέλλων τὸ μέγα κῆτος χειρώσασθαι.
Verse: 9 
σκοτωθείη τὰ ἄστρα τῆς νυκτὸς ἐκείνης,
ὑπομείναι καὶ εἰς ϕωτισμὸν μὴ ἔλθοι
καὶ μὴ ἴδοι ἑωσϕόρον ἀνατέλλοντα,
Verse: 10 
ὅτι οὐ συνέκλεισεν πύλας γαστρὸς μητρός μου·
ἀπήλλαξεν γὰρ ἂν πόνον ἀπὸ ὀϕθαλμῶν μου.
Verse: 11 
διὰ τί γὰρ ἐν κοιλίᾳ οὐκ ἐτελεύτησα,
ἐκ γαστρὸς δὲ ἐξῆλθον καὶ οὐκ εὐθὺς ἀπωλόμην;
Verse: 12 
ἵνα τί δὲ συνήντησάν μοι γόνατα;
ἵνα τί δὲ μαστοὺς ἐθήλασα;
Verse: 13 
νῦν ἂν κοιμηθεὶς ἡσύχασα,
ὑπνώσας δὲ ἀνεπαυσάμην
Verse: 14 
μετὰ βασιλέων βουλευτῶν γῆς,
οἳ ἠγαυριῶντο ἐπὶ ξίϕεσιν,
Verse: 15 
μετὰ ἀρχόντων, ὧν πολὺς χρυσός,
οἳ ἔπλησαν τοὺς οἴκους αὐτῶν ἀργυρίου,
Verse: 16 
ὥσπερ ἔκτρωμα ἐκπορευόμενον ἐκ μήτρας μητρὸς
ὥσπερ νήπιοι, οἳ οὐκ εἶδον ϕῶς.
Verse: 17 
ἐκεῖ ἀσεβεῖς ἐξέκαυσαν θυμὸν ὀργῆς,
ἐκεῖ ἀνεπαύσαντο κατάκοποι τῷ σώματι·
Verse: 18 
ὁμοθυμαδὸν δὲ οἱ αἰώνιοι
οὐκ ἤκουσαν ϕωνὴν ϕορολόγου·
Verse: 19 
μικρὸς καὶ μέγας ἐκεῖ ἐστιν
καὶ θεράπων οὐ δεδοικὼς τὸν κύριον αὐτοῦ.
Verse: 20 
ἵνα τί γὰρ δέδοται τοῖς ἐν πικρίᾳ ϕῶς,
ζωὴ δὲ ταῖς ἐν ὀδύναις ψυχαῖς;
Verse: 21 
οἳ ὁμείρονται τοῦ θανάτου καὶ οὐ τυγχάνουσιν
ἀνορύσσοντες ὥσπερ θησαυρούς,
Verse: 22 
περιχαρεῖς δὲ ἐγένοντο, ἐὰν κατατύχωσιν.
Verse: 23 
θάνατος ἀνδρὶ ἀνάπαυμα,
συνέκλεισεν γὰρ θεὸς κατ' αὐτοῦ·
Verse: 24 
πρὸ γὰρ τῶν σίτων μου στεναγμός μοι ἥκει,
δακρύω δὲ ἐγὼ συνεχόμενος ϕόβῳ·
Verse: 25 
ϕόβος γάρ, ὃν ἐϕρόντισα, ἦλθέν μοι,
καὶ ὃν ἐδεδοίκειν, συνήντησέν μοι.
Verse: 26 
οὔτε εἰρήνευσα οὔτε ἡσύχασα οὔτε ἀνεπαυσάμην,
ἦλθεν δέ μοι ὀργή.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.