TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 854
Previous part

Chapter: 3 
Verse: 1    ᾽Εμοῦ τοῦ πατρὸς ἀκούσατε, τέκνα,
   καὶ οὕτως ποιήσατε, ἵνα σωθῆτε·
Verse: 2    ὁ γὰρ κύριος ἐδόξασεν πατέρα ἐπὶ τέκνοις
   καὶ κρίσιν μητρὸς ἐστερέωσεν ἐϕ' υἱοῖς.
Verse: 3    ὁ τιμῶν πατέρα ἐξιλάσκεται ἁμαρτίας,
Verse: 4    καὶ ὡς ὁ ἀποθησαυρίζων ὁ δοξάζων μητέρα αὐτοῦ.
Verse: 5    ὁ τιμῶν πατέρα εὐϕρανθήσεται ὑπὸ τέκνων
   καὶ ἐν ἡμέρᾳ προσευχῆς αὐτοῦ εἰσακουσθήσεται.
Verse: 6    ὁ δοξάζων πατέρα μακροημερεύσει,
   καὶ ὁ εἰσακούων κυρίου ἀναπαύσει μητέρα αὐτοῦ·
Verse: 7    καὶ ὡς δεσπόταις δουλεύσει ἐν τοῖς γεννήσασιν αὐτόν.
Verse: 8    ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ τίμα τὸν πατέρα σου,
   ἵνα ἐπέλθῃ σοι εὐλογία παρ' αὐτοῦ·
Verse: 9    εὐλογία γὰρ πατρὸς στηρίζει οἴκους τέκνων,
   κατάρα δὲ μητρὸς ἐκριζοῖ θεμέλια.
Verse: 10    μὴ δοξάζου ἐν ἀτιμίᾳ πατρός σου,
   οὐ γάρ ἐστίν σοι δόξα πατρὸς ἀτιμία·
Verse: 11    ἡ γὰρ δόξα ἀνθρώπου ἐκ τιμῆς πατρὸς αὐτοῦ,
   καὶ ὄνειδος τέκνοις μήτηρ ἐν ἀδοξίᾳ.
Verse: 12    τέκνον, ἀντιλαβοῦ ἐν γήρᾳ πατρός σου
   καὶ μὴ λυπήσῃς αὐτὸν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ·
Verse: 13    κἂν ἀπολείπῃ σύνεσιν, συγγνώμην ἔχε
   καὶ μὴ ἀτιμάσῃς αὐτὸν ἐν πάσῃ ἰσχύι σου.
Verse: 14    ἐλεημοσύνη γὰρ πατρὸς οὐκ ἐπιλησθήσεται
   καὶ ἀντὶ ἁμαρτιῶν προσανοικοδομηθήσεταί σοι.
Verse: 15    ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου ἀναμνησθήσεταί σου·
   ὡς εὐδία ἐπὶ παγετῷ, οὕτως ἀναλυθήσονταί σου αἱ ἁμαρτίαι.
Verse: 16    ὡς βλάσϕημος ὁ ἐγκαταλιπὼν πατέρα,
   καὶ κεκατηραμένος ὑπὸ κυρίου ὁ παροργίζων μητέρα αὐτοῦ.
Verse: 17    Τέκνον, ἐν πραύτητι τὰ ἔργα σου διέξαγε,
   καὶ ὑπὸ ἀνθρώπου δεκτοῦ ἀγαπηθήσῃ.
Verse: 18    ὅσῳ μέγας εἶ, τοσούτῳ ταπείνου σεαυτόν,
   καὶ ἔναντι κυρίου εὑρήσεις χάριν·
Verse: 20    ὅτι μεγάλη ἡ δυναστεία τοῦ κυρίου
   καὶ ὑπὸ τῶν ταπεινῶν δοξάζεται.
Verse: 21    χαλεπώτερά σου μὴ ζήτει
   καὶ ἰσχυρότερά σου μὴ ἐξέταζε·
Verse: 22    ἃ προσετάγη σοι, ταῦτα διανοοῦ,
   οὐ γάρ ἐστίν σοι χρεία τῶν κρυπτῶν.
Verse: 23    ἐν τοῖς περισσοῖς τῶν ἔργων σου μὴ περιεργάζου·
   πλείονα γὰρ συνέσεως ἀνθρώπων ὑπεδείχθη σοι.
Verse: 24    πολλοὺς γὰρ ἐπλάνησεν ἡ ὑπόλημψις αὐτῶν,
   καὶ ὑπόνοια πονηρὰ ὠλίσθησεν διανοίας αὐτῶν.
Verse: 26    καρδία σκληρὰ κακωθήσεται ἐπ' ἐσχάτων,
   καὶ ὁ ἀγαπῶν κίνδυνον ἐν αὐτῷ ἀπολεῖται.
Verse: 27    καρδία σκληρὰ βαρυνθήσεται πόνοις,
   καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς προσθήσει ἁμαρτίαν ἐϕ' ἁμαρτίαις.
Verse: 28    ἐπαγωγῇ ὑπερηϕάνου οὐκ ἔστιν ἴασις·
   ϕυτὸν γὰρ πονηρίας ἐρρίζωκεν ἐν αὐτῷ.
Verse: 29    καρδία συνετοῦ διανοηθήσεται παραβολήν,
   καὶ οὖς ἀκροατοῦ ἐπιθυμία σοϕοῦ.
Verse: 30    πῦρ ϕλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ,
   καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίας.
Verse: 31    ὁ ἀνταποδιδοὺς χάριτας μέμνηται εἰς τὰ μετὰ ταῦτα
   καὶ ἐν καιρῷ πτώσεως αὐτοῦ εὑρήσει στήριγμα.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.