TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 868
Previous part

Chapter: 17 
Verse: 1    Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς ἄνθρωπον
   καὶ πάλιν ἀπέστρεψεν αὐτὸν εἰς αὐτήν.
Verse: 2    ἡμέρας ἀριθμοῦ καὶ καιρὸν ἔδωκεν αὐτοῖς
   καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν ἐπ' αὐτῆς.
Verse: 3    καθ' ἑαυτὸν ἐνέδυσεν αὐτοὺς ἰσχὺν
   καὶ κατ' εἰκόνα αὐτοῦ ἐποίησεν αὐτούς.
Verse: 4    ἔθηκεν τὸν ϕόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάσης σαρκὸς
   καὶ κατακυριεύειν θηρίων καὶ πετεινῶν.
Verse: 6    διαβούλιον καὶ γλῶσσαν καὶ ὀϕθαλμούς,
   ὦτα καὶ καρδίαν ἔδωκεν διανοεῖσθαι αὐτοῖς.
Verse: 7    ἐπιστήμην συνέσεως ἐνέπλησεν αὐτοὺς
   καὶ ἀγαθὰ καὶ κακὰ ὑπέδειξεν αὐτοῖς.
Verse: 8    ἔθηκεν τὸν ὀϕθαλμὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὰς καρδίας αὐτῶν
   δεῖξαι αὐτοῖς τὸ μεγαλεῖον τῶν ἔργων αὐτοῦ,
Verse: 10    καὶ ὄνομα ἁγιασμοῦ αἰνέσουσιν,
   ἵνα διηγῶνται τὰ μεγαλεῖα τῶν ἔργων αὐτοῦ.
Verse: 11    προσέθηκεν αὐτοῖς ἐπιστήμην
   καὶ νόμον ζωῆς ἐκληροδότησεν αὐτοῖς.
Verse: 12    διαθήκην αἰῶνος ἔστησεν μετ' αὐτῶν
   καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ ὑπέδειξεν αὐτοῖς.
Verse: 13    μεγαλεῖον δόξης εἶδον οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτῶν,
   καὶ δόξαν ϕωνῆς αὐτοῦ ἤκουσεν τὸ οὖς αὐτῶν.
Verse: 14    καὶ εἶπεν αὐτοῖς Προσέχετε ἀπὸ παντὸς ἀδίκου·
   καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς ἑκάστῳ περὶ τοῦ πλησίον.
Verse: 15    Αἱ ὁδοὶ αὐτῶν ἐναντίον αὐτοῦ διὰ παντός,
   οὐ κρυβήσονται ἀπὸ τῶν ὀϕθαλμῶν αὐτοῦ.
Verse: 17    ἑκάστῳ ἔθνει κατέστησεν ἡγούμενον,
   καὶ μερὶς κυρίου Ισραηλ ἐστίν.
Verse: 19    ἅπαντα τὰ ἔργα αὐτῶν ὡς ὁ ἥλιος ἐναντίον αὐτοῦ,
   καὶ οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτοῦ ἐνδελεχεῖς ἐπὶ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν.
Verse: 20    οὐκ ἐκρύβησαν αἱ ἀδικίαι αὐτῶν ἀπ' αὐτοῦ,
   καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν ἔναντι κυρίου.
Verse: 22    ἐλεημοσύνη ἀνδρὸς ὡς σϕραγὶς μετ' αὐτοῦ,
   καὶ χάριν ἀνθρώπου ὡς κόρην συντηρήσει.
Verse: 23    μετὰ ταῦτα ἐξαναστήσεται καὶ ἀνταποδώσει αὐτοῖς
   καὶ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν εἰς κεϕαλὴν αὐτῶν ἀποδώσει·
Verse: 24    πλὴν μετανοοῦσιν ἔδωκεν ἐπάνοδον
   καὶ παρεκάλεσεν ἐκλείποντας ὑπομονήν.
Verse: 25    ᾽Επίστρεϕε ἐπὶ κύριον καὶ ἀπόλειπε ἁμαρτίας,
   δεήθητι κατὰ πρόσωπον καὶ σμίκρυνον πρόσκομμα·
Verse: 26    ἐπάναγε ἐπὶ ὕψιστον καὶ ἀπόστρεϕε ἀπὸ ἀδικίας
   καὶ σϕόδρα μίσησον βδέλυγμα.
Verse: 27    ὑψίστῳ τίς αἰνέσει ἐν ᾅδου
   ἀντὶ ζώντων καὶ διδόντων ἀνθομολόγησιν;
Verse: 28    ἀπὸ νεκροῦ ὡς μηδὲ ὄντος ἀπόλλυται ἐξομολόγησις·
   ζῶν καὶ ὑγιὴς αἰνέσει τὸν κύριον.
Verse: 29    ὡς μεγάλη ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ κυρίου
   καὶ ἐξιλασμὸς τοῖς ἐπιστρέϕουσιν ἐπ' αὐτόν.
Verse: 30    οὐ γὰρ δύναται πάντα εἶναι ἐν ἀνθρώποις,
   ὅτι οὐκ ἀθάνατος υἱὸς ἀνθρώπου.
Verse: 31    τί ϕωτεινότερον ἡλίου; καὶ τοῦτο ἐκλείπει·
   καὶ πονηρὸν ἐνθυμηθήσεται σὰρξ καὶ αἷμα.
Verse: 32    δύναμιν ὕψους οὐρανοῦ αὐτὸς ἐπισκέπτεται,
   καὶ ἄνθρωποι πάντες γῆ καὶ σποδός.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.