TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 871
Previous part

Chapter: 20 
Verse: 1    ῎Εστιν ἔλεγχος ὃς οὐκ ἔστιν ὡραῖος,
   καὶ ἔστιν σιωπῶν καὶ αὐτὸς ϕρόνιμος.
Verse: 2    ὡς καλὸν ἐλέγξαι ἢ θυμοῦσθαι,
Verse: 3    καὶ ὁ ἀνθομολογούμενος ἀπὸ ἐλαττώσεως κωλυθήσεται.
Verse: 4    ἐπιθυμία εὐνούχου ἀποπαρθενῶσαι νεάνιδα,
   οὕτως ὁ ποιῶν ἐν βίᾳ κρίματα.
Verse: 5    ἔστιν σιωπῶν εὑρισκόμενος σοϕός,
   καὶ ἔστιν μισητὸς ἀπὸ πολλῆς λαλιᾶς.
Verse: 6    ἔστιν σιωπῶν, οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν,
   καὶ ἔστιν σιωπῶν εἰδὼς καιρόν.
Verse: 7    ἄνθρωπος σοϕὸς σιγήσει ἕως καιροῦ,
   ὁ δὲ λαπιστὴς καὶ ἄϕρων ὑπερβήσεται καιρόν.
Verse: 8    ὁ πλεονάζων λόγῳ βδελυχθήσεται,
   καὶ ὁ ἐνεξουσιαζόμενος μισηθήσεται.
Verse: 9    ῎Εστιν εὐοδία ἐν κακοῖς ἀνδρί,
   καὶ ἔστιν εὕρεμα εἰς ἐλάττωσιν.
Verse: 10    ἔστιν δόσις, ἣ οὐ λυσιτελήσει σοι,
   καὶ ἔστιν δόσις, ἧς τὸ ἀνταπόδομα διπλοῦν.
Verse: 11    ἔστιν ἐλάττωσις ἕνεκεν δόξης,
   καὶ ἔστιν ὃς ἀπὸ ταπεινώσεως ἦρεν κεϕαλήν.
Verse: 12    ἔστιν ἀγοράζων πολλὰ ὀλίγου
   καὶ ἀποτιννύων αὐτὰ ἑπταπλάσιον.
Verse: 13    ὁ σοϕὸς ἐν λόγοις ἑαυτὸν προσϕιλῆ ποιήσει,
   χάριτες δὲ μωρῶν ἐκχυθήσονται.
Verse: 14    δόσις ἄϕρονος οὐ λυσιτελήσει σοι,
   οἱ γὰρ ὀϕθαλμοὶ αὐτοῦ ἀνθ' ἑνὸς πολλοί
Verse: 15    ὀλίγα δώσει καὶ πολλὰ ὀνειδίσει
   καὶ ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς κῆρυξ·
   σήμερον δανιεῖ καὶ αὔριον ἀπαιτήσει,
   μισητὸς ἄνθρωπος ὁ τοιοῦτος.
Verse: 16    μωρὸς ἐρεῖ Οὐχ ὑπάρχει μοι ϕίλος,
   καὶ οὐκ ἔστιν χάρις τοῖς ἀγαθοῖς μου·
Verse: 17    οἱ ἔσθοντες τὸν ἄρτον αὐτοῦ ϕαῦλοι γλώσσῃ,
   ποσάκις καὶ ὅσοι καταγελάσονται αὐτοῦ;
Verse: 18    ᾽Ολίσθημα ἀπὸ ἐδάϕους μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσης,
   οὕτως πτῶσις κακῶν κατὰ σπουδὴν ἥξει.
Verse: 19    ἄνθρωπος ἄχαρις, μῦθος ἄκαιρος·
   ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται.
Verse: 20    ἀπὸ στόματος μωροῦ ἀποδοκιμασθήσεται παραβολή·
   οὐ γὰρ μὴ εἴπῃ αὐτὴν ἐν καιρῷ αὐτῆς.
Verse: 21    ῎Εστιν κωλυόμενος ἁμαρτάνειν ἀπὸ ἐνδείας,
   καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει αὐτοῦ οὐ κατανυγήσεται.
Verse: 22    ἔστιν ἀπολλύων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ δι' αἰσχύνην,
   καὶ ἀπὸ ἄϕρονος προσώπου ἀπολεῖ αὐτήν.
Verse: 23    ἔστιν χάριν αἰσχύνης ἐπαγγελλόμενος ϕίλῳ,
   καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν.
Verse: 24    Μῶμος πονηρὸς ἐν ἀνθρώπῳ ψεῦδος,
   ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται.
Verse: 25    αἱρετὸν κλέπτης ἢ ὁ ἐνδελεχίζων ψεύδει,
   ἀμϕότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν.
Verse: 26    ἦθος ἀνθρώπου ψευδοῦς ἀτιμία,
   καὶ ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ ἐνδελεχῶς.
Verse: 27    ῾Ο σοϕὸς ἐν λόγοις προάξει ἑαυτόν,
   καὶ ἄνθρωπος ϕρόνιμος ἀρέσει μεγιστᾶσιν.
Verse: 28    ὁ ἐργαζόμενος γῆν ἀνυψώσει θιμωνιὰν αὐτοῦ,
   καὶ ὁ ἀρέσκων μεγιστᾶσιν ἐξιλάσεται ἀδικίαν.
Verse: 29    ξένια καὶ δῶρα ἀποτυϕλοῖ ὀϕθαλμοὺς σοϕῶν
   καὶ ὡς ϕιμὸς ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούς.
Verse: 30    σοϕία κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸς ἀϕανής,
   τίς ὠϕέλεια ἐν ἀμϕοτέροις;
Verse: 31    κρείσσων ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ
   ἢ ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν σοϕίαν αὐτοῦ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.