ხოლო იესო სავსე სულითა წმიდითა მოიქცა იორდანით, და მოჰყვანდა სულსა უდაბნოდ.
და ორმეოც დღე გამოიცადებოდა ეშმაკისაგან და არარა ჭამა მათ დღეთა შინა. და აღ-რა-ესრულნეს დღენი იგი, შეემშია.
და ჰრქუ, მას ეშმაკმან მან: უკუეთუ ძე ხარ ღმრთისაჲ, არქუ ქვათა ამათ, რაჲთა იქმნენ პურ.
მიუგო იესო და ჰრქუა მათ: წერილ არს: არა პურითა ხოლო ცხონდების კაცი, არამედ ყოვლითა სიტყჳთა ღმრთისათა.
და აღიყვანა იგი მთასა მაღალსა და უჩუენნა მას ყოველნი სუფევანი სოფლისანი გამოხატვითა ჟამთათა
და ჰრქუა მას ეშმაკმან მან: შენ მიგცე ამის ყოვლისა ჴელმწიფება და დიდებაჲ მათი, რამეთუ ჩემდა მოცემულ არს, და რომლისა მინდეს, მივსცე იგი.
უკუეთუ შენ თაყუანის-მცე ჩემ წინაშე, იყოს შენდა ესე ყოველი.
მიუგო იესო და ჰრქუა მას: წარვედ მართლუკუნ ჩემგან ეშმაკო! წერილ არს; უფალსა ღმერთსა შენსა თაყუანის-სცე და მას მხოლოსა ჰმსახურებდე.
და მოიყვანა იგი იერუსალჱმად და დაადგინა იგი ფრთესა მას ზედა მის ტაძრისასა და ჰრქუა მას: უკუეთუ ძე ხარ ღმრთისაჲ, გარდაიგდე თავი შენი ამიერ ქუეყანად,
რამეთუ წერილ არს, ვითარმედ: ანგელოზთა მისთა უბრძანებიეს შენთჳს დაცვად შენდა,
ჴელთთა მათთა ზედა აღგიპყრან შენ, ნუ სადა წარსცე ქვასა ფერჴი შენი.
მიუგო იესო და ჰრქუა მას, რამეთუ: თქმულ არს: არა განსცადო უფალი ღმერთი შენი.
და აღასრულნა ყოველნი განსაცდელნი ეშმაკმან მან და განეშორა მას ვიდრე ჟამადმდე.
და მოიქცა იესო ძალითა სულისა წმიდისათა გალილეად; და ჰამბავი განჴდა მისთჳს ყოველსა მას გარემო სოფლებსა.
და იგი თავადი ასწავებდა შესაკრებელთა მათთა და იდიდებოდა ყოველთაგან.
და მოვიდა ნაზარეთად, სადაცა აღზრდილ იყო, და შევიდა. ვითარცა ჩუეულ იყო იგი, დღესა შაბათსა შესაკრებელსა მათსა, და მოსცეს მას წიგნი ესაია წინაწარმეტყუელისა.
და აღდგა კითხვად და განყო წიგნი იგი და პოვა ადგილი, რომელსა წერილ იყო.
სული უფლისაჲ ჩემ ზედა, რომლისათჳს მცხო მე, და მახარებელად გლახაკთა მომავლინა მე, განკურნებად შემუსრვილთა გულითა,
ქადაგებად ტყუეთა განტევებისა და ბრმათა ახილვად, განვლინებად მომსრველთა განტევებითა, და ქადაგებად წელიწადი უფლისაჲ შეწყნარებული.
და შეყო წიგნი იგი და მისცა მსახურსა და დაჯდა: და თუალნი ყოვლისა კრებულისანი მას ხედვიდეს.
და იწყო სიტყუად მათა, ვითარმედ: დღეს აღესრულა წერილი ესე ყურთა მომართ თქუენთა.
და ყოველნი ეწამებოდეს მას და უკჳრდა სიტყუათა მათ ზედა მისთა მადლისათა, რომელნი გამოვიდოდეს პირისაგან მისისა, და იტყოდეს: ანუ რა ესე არსა ძე იოსებისი?
და თავადმან ჰრქუა მათ: მრქუათ სამე იგავი ესე: მკურნალო, განიკურნე თავი შენი. და ჰრქუეს მას: რავდენი გუესმა საქმე კაპერნაუმს, ქმენ აქაცა, მამულსა შენსა.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ამინ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არავინ წინაწარმეტყუელი შეწყნარებულ არს თჳსსა მამულსა.
ხოლო ჭეშმარიტად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მრავალნი ქურივნი იყვნეს დღეთა მათ ელიასათა ისრაჱლსა შორის, ოდეს-იგი დაეჴშა ცაჲ სამ წელ და ექუს თუე, რაჟამს-იგი იყო სიყმილი დიდი ყოველსა ქუეყანასა.
და არავის მათგანისა მიივლინა ელია, გარნა სარეფთად სიდონისა, დედაკაცისა ქურივისა.
და მრავალნი კეთროვანნი იყვნეს ისრაჱლსა შორის ელისეს ზე, წინაწარმეტყუელისა, და არავინ მათგანი განიკურნა, გარნა ნემან ასური.
და აღივსნეს ყოველნი გულისწყრომითა, რომელნი იგი იყვნეს შესაკრებულსა მას შინა, ესმოდა რაჲ ესე.
და აღდგეს და განაძეს იგი გარეშე ქალაქისა მისგან და მოიყვანეს იგი ვიდრე წუერადმდე მის მთისა, რომელსა ზედა ქალაქი იგი მათი დაშენებულ იყო, რაჲთა გარდააგდონ იგი.
ხოლო თავადმან განვლო შორის მათსა და წარვიდა.
და შთავიდა კაპერნაუმად, ქალაქსა გალილიასასა, და ასწავებდა მათ შაბათსა შინა.
და უკჳრდა მოძღუარება იგი მისი, რამეთუ ჴელმწიფებით იყო სიტყუა იგი მისი.
და იყო შესაკრებელსა მათსა კაცი, რომლისა თანა იყო სული არა წმიდაჲ, და ღაღატ-ყო ჴმითა დიდითა:
ეჰა, რაჲ არს ჩუენი და შენი, იესო ნაზარეველო? მოხვედ წარწყმედად ჩუენდა: გიცი, შენ ვინ ხარ, წმიდა ეგე ღმრთისა.
და შეჰრისხნა მას იესო და ჰრქუა: პირი დაიყავ და განვედ მაგისგან! და დასცა იგი შორის მათსა ეშმაკმან მან და განვიდა მისგან და არარაჲ ავნო მას.
და იყო განკჳრვება მათ ყოველთა ზედა და ზრახვიდეს ურთიერთას და იტყოდეს: რაჲ არს სიტყუა ესე, რამეთუ ჴელმწიფებითა და ძალითა უბრძანებს სულთა არა წმიდათა და განვლენ?
და მიმოეფინებოდა ჰამბავი მისთჳს ყოველთა მათ ადგილთა გარემო მის სოფლებისათა.
და აღდგა მის კრებულისაგან და შევიდა სახლსა სიმონისსა; ხოლო სიდედრი სიმონისი შეპყრობილ იყო სიცხითა დიდითა. და უთხრეს მას მისთჳს.
და დადგა მას ზედა და შეჰრისხნა სიცხესა მას. და მეყსეულად დაუტევა იგი, და აღდგა და ჰმსახურებდა მათ.
და დასლვასა ოდენ მზისასა, ყოველთა რავდენთა აქუნდა უძლურები თჳთო სახეთაგან სენთა, მოიყვანნეს მისა. ხოლო თავადმან კაცად კაცადსა მათსა დასდვა ჴელი და განკურნნა იგინი.
და განვიდოდეს ეშმაკნი მრავალთაგან, ღაღადებდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: შენ ხარ ქრისტე, ძე ღმრთისა ცხოველისა, და არა უტევებდა მათ სიტყუად, რამეთუ იცოდეს, ვითარმედ იგი არს ქრისტე.
და ვითარცა განთენა, გამოვიდა მიერ და წარვიდა უდაბნოსა ადგილსა, და ერი იგი ეძიებდა მას და მოვიდეს მისა და იყენებდეს მას რაჲთამცა არა წარვიდა მათგან.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ, ვითარმედ: სხვათაცა ქალაქთა ჯერ-არს ჩემდა ხარებად სასუფეველი ღმრთისაჲ, რამეთუ ამისთჳს მოვივლინე.
და ქადაგებდა ყოველთა შესაკრებელთა გალილეასათა.
