TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 35
Previous part

Text: 31/Chbx. 
მეჩი ნაგჭურ -- ბერი ნაგჭური


Page: 106  Verse: 1    ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ!   ო, საბრალო ბერო ნაგჭურ!

Verse: 2    ხილზიგალა ლადრერ ჰოკერ,   სახლობდი ლადრერის ბოლოს,

Verse: 3    სერ ლაქახი დემთე ჯარა:   მეტი გასაქანი არსად გქონია:

Verse: 4    ჟა̈ბშხენ ოთარ ჯიბულთქუნე,   ზემოდან ოთარი ფეხებს გიტყაპუნებს,

Verse: 5    ლექვა მეშხა კოჯა̈რს ხაშდიხ,   ქვემოთ შავ კლდეებს ხარ მილეული,

Verse: 6    გეზლირ მა̈გ ჩუ ჯალოგენა.   შვილები ყველა დაგზარმაცებია.

Verse: 7    ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ!   ო, საბრალა ბერო ნაგჭურ!

Verse: 8    "ვო ბიძიჯო, თამარა,   "მამამთილობამ, თამარ.

Verse: 9    ამლა̈კ მიშგუ ჟი ლა̈მჰინგირ,   ჩემი ამლაკი შემიკაზმე.

Verse: 10    ნახოლ მიშგუ ისგა ლამაბ,   ჩემი იარაღები შემაბი,

Verse: 11    ნებგვას ჴეცმანდ ქა ლა̈მითლ,   შუბლზე თავსაკრავი მომიჭირე; *

Verse: 12    მიაჯ ხვემშგვარ ლეჟა ოთარს."   მე ვესტუმრები-მეთქი ზემოთ ოთარს (დადეშქელიანს)".

Verse: 13    ნაგჭურს ამლა̈კ ქა ოხჴიდხ.   ნაგჭურს ამლაკი მოჰგკარეს.

Verse: 14    "მიშგუ ცოდი მიშგვა გეზლირს, -   "ჩემი ცოდვა ჩემს შვილებს, -

Verse: 15    ჰინგირ ჩაჟვდ უთხმულ ეჯგახ!"   უნაგირი ცხენზე უკუღმა დაგიდგამთ!"

Verse: 16    ნაგჭურდ ჰინგირ ჩუ ადწენე,   ნაგჭურმა უნაგირი გაასწორა,

Verse: 17    ჟოვ ხასგვრენა ამლა̈კს მიჩა,   შემჯდარა თავის ამლაკზე.

Verse: 18    ლიზი ოთსყა ოთარიშთე.   გზას გასდგომია ოთარისკენ.

Verse: 19    ჟი ლახჴედჷნ თეტლა̈ნითე,   ამოსულა თეტელანში,

Verse: 20    ცალანრა̈რ ქოვ ხაშჷდახ,   ცალანები გამოსცვივნიან,

Verse: 21    ხეცუნალახ მეჩი ნაგჭურს.   დასცინოდნენ მოხუც ნაგჭურს.

Verse: 22    - იმ მეცუნა̈ლდ, სგა̈ ცალანრა̈რ?   - რას რამცინით, თქვე ცალანებო?!

Verse: 23    ჲორი მაჩენე შიდ მიდგარად,   ორი საუკეთესო (ჩემი) ხელით მომიკვლიხარო,

Verse: 24    თვით ფოყ ნა̈ყირ ფჷრი ჯარახ!   ჩემი ნაცემი თითო თეძო გამხმარი გაქვთ (გქონიათ)

Verse: 25    ესღჷრინე ბუნდვრა̈ნიჟი,   მიდის ბუნდვრანზე,

Verse: 26    ქოვ ხაშჷდახ მეღჭკე ჰისკრა̈რ,   გამოსცვივნიან ყბედი ჰისკარლები,

Verse: 27    ხელგაცელახ მეჩი ნაგჭურს.   მასხრად იგდებდნენ მოხუც ნაგჭურს.

Verse: 28    - იმ მელგაცელდ, სგა̈ ჰისკრა̈რ?!   - რა სამასხარაოდ მიგდებთ, თქვე ჰისკარლებო?!

Verse: 29    სემი მაჩენ' შიდ მიდგარად,   სამი საუკეთესო (ჩემი) ხელით მომიკვლიხართ,

Verse: 30    ზურალ მუმშო̈ბიდ მეკდე მარდ!   მშობიარე დედაკაცითურთ ამოწყვეტილი მყავხართ!

Verse: 31    ესღჷრინე ლეჟა ოთარიშთე,   მიდის ზემოთ ოთარისკენ,

Verse: 32    ჟი ლახჴედჷნ ბა̈ნჭვა̈ნითე:   ასულა ბანჭვანში:

Verse: 33    "ქრისდეშ ნამზჷრ ბა̈ნჭვა̈ნჲა̈შ მაზვაბ,   "ქრისტეს ნაკურთხო ბანჭვანის წყაროვ.

Page: 108  Verse: 34    სეუდს ისგვა ჩუ ოთჴიდე!"   შენს სიყვარულს ჩავიტან!"

Verse: 35    ჩოვ ხაქეხა მეჩი ნაგჭურ,   ცხენიდან ჩამომხტარა ბერი ნაგჭური,

Verse: 36    ჟოვ ხოზორა ეშხუ ფაყულდ,   აუვსია ერთი ქუდი,

Verse: 37    მუგვდა წიქვი მად ხოცვირა.   თითქოს წვეთიც არ დაუტოვებია,

Verse: 38    ჟიად ლახსგურდა ამლა̈კს ბაბა,   მოხუცი კვლავ შეჯდა ამლაკზე,

Verse: 39    ყორს ხაგენა ოთარშერსი:   კარზე მისდგომია ოთარაანთ:

Verse: 40    - ყორ მიკარედ, ფა̈მლა მიშგუ!   - კარი გამიღეთ, ჩემო შინაყმებო!

Verse: 41    - ჲა̈რ როქვ ლი ყორა̈შ მეგნე?   - ვინ ხარ ("არის") კარს მომდგომიო?

Verse: 42    - ჯი როქვ ლი ოთარ მინე.   - მე ვარ თქვენი ოთარიო.

Verse: 43    კა̈რა̈შ-ყორა̈რ ჩოვ ხოკარახ,   კარიბჭე გაუღიათ,

Verse: 44    სგოვ მეჩედლი მეჩი ნაგჭურ,   შესულა მოხუცი ნაგჭური,

Verse: 45    ამლა̈კ ყორჟი ჩოვ ხოცვირა.   ამლაკი კარზე დაუტოვებია,

Verse: 46    ჲორი სიმქა̈რ ფურა̈რს იშგივხ,   ორი ქალიშვილი ძროხებს წველიდა,

Verse: 47    სიმქა̈რ ნაგჭურს ჩოვ ხოზიჰა,   ქალიშვილები ნაგჭურს დაუკლავს,

Verse: 48    გა̈ბა̈რ ზისხიშვ ჟოვ ხოგვერშლა,   ტაგნები სისხლით აუვსია,

Verse: 49    თხუმა̈რ ოთარს მა̈ჲდანჟ' ოსდე,   თავები ოთარს სარკმელზე დაიდვა,

Verse: 50    გა̈ბა̈რ ლაგა̈გიჟი ოსეგ:   ტაგნები ზღურბლზე დაუდგა:

Verse: 51    "[ალჲა̈რ] ოთარს ჰამა̈შ ლაწდას ჯადეს!"   "[ესენი] (შენ), ოთარს, დილის სანახავად გქონდეს!

Verse: 52    ცოდა̈შ კალა̈ნ ლუსდგვა̈რ ისგე,   აფსუს თქვენი ნაწნავი,

Verse: 53    ლუსდგვა̈რ ისგე, ოქრეშ მაჯონ,   თქვენი ნაწნავი, ოქროს მსგავსი,

Verse: 54    ოქრეშ მაჯონ ზისხიშვ ლეღფიდ!   ოქროს მსგავსი, სისხლით შესაღებად!

Verse: 55    ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ,   ო, საბრალო ბერო ნაგჭურ,

Verse: 56    მა̈ ლიმეჩვი სი ა̈ჲჰიდ?!   როგორი სიბერე მოგესწრო შენ?!

Verse: 57    ღვაჟა̈რცახა̈ნ დეშ ხიბურგელ,   ვაჟებთან ვერ ჭიდაობ,

Verse: 58    სიმქა̈რს გამს სი ხა̈ტხეი!   სამაგიეროს ქალიშვილებს უხდი!

Verse: 59    ქოვ მეჴედლი მეჩი ნაგჭურ,   გამოსულა მოხუცი ნაგჭური,

Verse: 60    ჟოვ ხასგვრენა ამლა̈კს მიჩა,   შემჯდარა თავის ამლაკზე,

Verse: 61    ლიზი ესსყე ლექვა ლადრერდ.   გზას გასდგომია ქვემოთ ლადრერისკენ.

Verse: 62    "ა, ხოლ' ამლა̈კ, მ'ოღვდა̈ჲ ჩემნა,   "არიქა, ჭრელავ, ვინძლო (ისე) ჰქნა,

Verse: 63    ოთარიშ ბასყა ნო ლოგვჰიდეს!"   (რომ) ოთარის ბასყა * არ მოგვეწიოს!"

Verse: 64    ეშხუ-ჲორი მჷრდჴილ ხაყლეფ,   ერთი-ორი მათრახი გადაუჭირა,

Verse: 65    ამლა̈კდ კა̈რიშ-ყორ ღოშგდ აცვირ.   ამკალმა კარიბჭე უკან დატოვა.

Verse: 66    "ქრისდეშ ნამზურ ამლა̈კ მიშგუ,   "ქრისტეს დალოცვილო ჩემი ამლაკო,

Verse: 67    თხვიმ უწვრად მად ამცვირინ!   თავი უსისხლებლად არ დამატოვებინე!

Verse: 68    ათხე ლადრერ ოთარს ხადეს,   ახლა ლადრერი ოთარს ჰქონდეს,

Page: 110  Verse: 69    ნა̈ ეჯღაი მეხვატ ღალ ლიდ, -   ჩვენ მაიმც ამოსაწყვეტი ვართ, -

Verse: 70    გეზლირ მა̈გ ლუდვაშე მარხ!.."   შვილები ყველა წამხდარი მყვანან! ..."

Verse: 71    ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ,   ო, საბრალო ბერო ნაგჭური,

Verse: 72    მა̈ ლიმეჩვი სი ა̈ჯჰიდ?!   როგორი სიბერე მოგესწრო შენ?!

Verse: 73    ლიფუსდს ოთარ ქა ლა̈ჲბიშდივ,   ბატონობა ოთარმა ჩამოგართვა,

Verse: 74    სი ღალ ასედ ჭირიშ მუნკვლიდ.   შენ, გლახ, დარჩი მწუხარების მომხვეჭად.

Verse: 75    ეშოღვ ქრისდეს ჩოლმეზჷრად   ასემც ქრისტეს დაულოცვივართ

Verse: 76    მერდე მარე ამეჩუნაშ!   აქ მყოფი ხალხი!


Page: Fn. 
Verse: g.1    ნაგჭური მოხუცი იყო და, სუბლსაკრავს რომ მოუჭერდნენ, მოდუნებული და ქვეშ ჩამოსული წარბები ზევით აიწევდა და თვალით უკეთ დაინახავდაო. ^
Verse: g.2    ცხენის სახელია ^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.