Page: 232 Verse: 1 | ჰატ, საბრელა ცა̈ნა̈შ და̈შდულდ! | ო, საბრალო ცენას დათუნავ! |
Verse: 2 | მია ცანას დემ ხვიგენი, | მე ცენაში ვერ დავდგები, |
Verse: 3 | შდიქმიშ ყვირი მა̄დ მასედა | კბილის ძირები არ შემრჩენია |
Verse: 4 | ამ გჷგბარეშ ნა̈ჴჷნშდორალვ. | ამ ფიჭვების ხვრის გამო. |
Verse: 5 | კარეტ ზაგარიდ ონჴვედი, | კარეტის ქედამდე მოვედი, |
Verse: 6 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ უშგვლა̈ შხა̈რთე: | გასახედი გამეხსნა უშგულს შხარისკენ: |
Verse: 7 | უშგვლა̈რს დომეყ ამე ხორიხ, | უშგულელებს დომეყი * აქა აქვთ, |
Verse: 8 | ესნა̈რ დომეყს თა̈მროზ ხაჭიმ. | თურმე დომეყს თამროზი მისდევს. |
Verse: 9 | ხვეჴვსგინალდა̈ს ჰამ ი ნა̈ბოზდ, | ვეპარებოდი დილიდან საღამომდე, |
Verse: 10 | ეშხუ ღუნულდ დეშ მოშ ოთოქვთ: | ერთი ხბოც ვერ მოვჰპარე:, |
Verse: 11 | მევარ მეკვმად შყებენილა | ძალიან ფრთხილად დგას(?) |
Verse: 12 | ამ ლჷგროლა̈ჲ თა̈მიროზა! | ეს კვერცხიპარია თამიროზა! |
Verse: 13 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 14 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ ჟიბჲა̈̄ნიშ ლახვდ: | გასახედი გამეხსნა ჟიბიანის საძოვარი მთისკენ: |
Verse: 15 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ავყანშერა, | ქრისტეს დალოცვილი ავყანაანნი, |
Verse: 16 | ავყანშა, ისგვეჲ ლილხორა̈̄ლ! | ავყანებო, თქვენი თავმოყრა! |
Verse: 17 | ჩხარა ყვილი ჴანა̈რ ხორდახ. | ცხრა ცალი ხარი ჰყავდათ. |
Page: 234 Verse: 18 | ბა̄ზი ალჲა̈რს ხვემშგვარა̄ლე, | ამაღამ ამათ ვესტუმრები, |
Verse: 19 | მა̈̄ნკვი ბურღვა̈ჲს ლოხვლაგცა̈ლი, | პირველად რუხ ხარს გავეხუმრები, |
Verse: 20 | ბურღვა̈ჲდ ლილგაცა̈̄ლ ლა̈მგოხლე. | რუხმა ხარმა ხუმრობა მიწყინა. |
Verse: 21 | ეშხუ ტვეტილდ ბურღვა̈ჲს ესვა̈რყ, | ერთი თათი რუხ ხარს დავარტყი, |
Verse: 22 | ნებგვა̈ ტუფულდ ჰაკვა̈დს ესორკ, | შუბლის ტყავი კუდამდე" გავართვი, |
Verse: 23 | ბა̄ზი ალჲა̈რს ხვეხდილალვნი. | ამაღამ ამათ შევექცევი ("შევეხადილები"). |
Verse: 24 | ჰამა-ძინარის ხვიგნა̄ლე, | დილაადრიან ვდგები, |
Verse: 25 | ჭა̈ჭკულდ ლამდე̄ნა ბჷგიდი, | ძილი-მომსვლია მაგარი. |
Verse: 26 | მიჟილდ ლა̈მწა̈დ ლაყვრათე̄სგა. | მზემ შემომანათა საწოლში. |
Verse: 27 | ესვთევრა̈̄ლი ჰამა̈ ხევსილდს, | დავათვალიერებ დილის ხაუზმეს |
Verse: 28 | ჩხარა ყვილი ჩუ ლა̈მმამა, | ცხრა ცალი (ხარი) შემიჭამია, |
Verse: 29 | თხუმრა̈ლ, ჴამრა̈ლ გარ ამსედა. | თავისა (და) თხის ტყავიღა დამრჩენია, |
Verse: 30 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 31 | ჰამა̈ ხევსილდს ხვათევრა̄ლე; | დილის საუზმეს ვათვალიერებ: |
Verse: 32 | ჩა̄რშა̈ლს ნეღშტა̈რ ქა̈̄მ ათსედახ, | ჩარშელებს თიკნები გარეთ დარჩენიათ, |
Verse: 33 | ხვერმინა̄ლდა̈ს ჰამნ ი ნა̈ბოზნ, | დასაჭერად დავსდევდი დილასა და საღამოს, |
Verse: 34 | ესნა̈რ ჩა̄რშა̈ლდ თე დამ ლამრეკხ. | თურმე ჩარსელებმა თვალი არ მომკრეს! |
Verse: 35 | ლამჷრიას ვეშგინ ომჴედხვი, | წმ. მარიამის (ეკლესიის) უკან მოვსულვარ, |
Verse: 36 | ლა̈ხჰუნრა̈̄ლი ლაჴროლ ჟიბენ; | ყურს დავუგდებ სარკმელს ზემოთ: |
Verse: 37 | მჷგლიჯ გეგი წირსუ ხაგჷდა, | დაღრეჯლი გეგი წირვას ადგა, |
Verse: 38 | ესნა̈რ დიდა̈ჲს ხოტაბჷლდა, | თურმე "დიდას" უწირავდა, |
Verse: 39 | ეშხუ სეფსკვერ მამ მა̈ჰჯინეხ. | ერთი სეფისკვერი არ მაღირსეს. |
Verse: 40 | წირ ნა̈წირდუ ათსიპე̄ნახ, | წირვა უწირველად ჰქცეოდეთ" |
Verse: 41 | ლიმზირ უღირსუ ხე̄რო̄ლეხ! | შეწირვა უღირსი ჰქონებოდეთ! |
Verse: 42 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვვმოთ მოვდივარ, |
Verse: 43 | ქრისდე̄ ნა̈მზურ კვეტიტშა ნეზვ, | ქრისტეს დალოცვილი კვეტიტაანთ ნეზვი, |
Verse: 44 | ჩხარა ხაჭიმ, მა̈გ ლალმაჰა̈̄ლ! | ცხრა (გოჭი) მისდევს, ყველა თანატოლი! |
Verse: 45 | ლა̈დი სა̈დილ ალა მერი, | დღეის სადილად ეს მექნება, |
Verse: 46 | ლაღვთაშვ ძაგვა̈რ დო̄ს' ა̈̄მცვი̄რა̈̄ნ. | თითქოს ჯაგარი არ დამეტოვებინოს. |
Verse: 47 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 48 | ამელეჟა ხორამ ანღრი, | ამას ზევით ხორამი მოდის, |
Verse: 49 | ლჷშკა̈̄დ კუთხვა ბარჯას ხა̄სდა̈ნ. | მოჭედილი კუთხვა მხარზე ედვა: |
Verse: 50 | ეჯგვა̈ჲ მაყალ ჩუ ლამა̄დდა, | იმისთანა შიში მომეცა, |
Verse: 51 | ფა̈თვა̈რ მაყალშვ დეცს ლა̈ხშკა̄და̈̄ნხ. | (რომ) თმები შიშით ცას მიეკრნენ ("მიეჭედნენ"). |
Verse: 52 | "ხორამ, ლანწამს მამ გვექიმი, | "ხორამ, ჩვენს ახლო ნათესაობას მეტი მომატება არ უნდა" |
Verse: 53 | ლა̈დჲარ აშხუდ ლა̄შხეშ გვერა!" | დედულეთი ერთად გვყავს ლაშხეთში!" |
Verse: 54 | ქა ლა̈მქა̈̄ბი აშ ლუნყურად. | ჩამიარა აგრე წყნარად. |
Page: 236 Verse: 55 | "ხორამ საბრა, ჩუ ლა̈ჯღორევ, | "საბრალო ხორამ, მოგაღორე, |
Verse: 56 | ჩხარა ისგუ ლელხვერ ჴანა̈რ | შენი ცხრა სანადიმო ხარი(ს) |
Verse: 57 | ლაღვთაშვ ჴამრა̈ლ დო̄სა ამსედა̈̄ნ!" | თითქოს ფერხიელიც (ფეხის ტყავიც) არ დამრჩენოდეთ!" |
Verse: 58 | ამისი ჟიბენ ონღური, | ამას ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 59 | ჟი მეჴდელხვი კარეტ ზაგარვ, | ამოვსულვარ კარეტის ქედზე, |
Verse: 60 | ლა̈სგიდ ლამადდა ჴალდეთე: | გასახედი გამეხსნა ხალდესაკენ: |
Verse: 61 | ჴალდე ჭუნთერ ჩუ ლუზვერ ლიხ, | ხალდე(შლები) ჭუნთერში შეკრებილი არიან, |
Verse: 62 | თა̈ვირ გოგა̈̄ლდ თე დამ ლამრეკ! | ბრუციანმა გოგამ თვალი არ მომკრა! |
Verse: 63 | სემი ლახვბა კაცლიანა̈რ | სამნი ძმანი კაცლიანები |
Verse: 64 | უშხვარ სგვებინ დეშ ხოჩშენდახ, | წინ ერთიმეორეს ვერ უსწრებდნენ, |
Verse: 65 | ჩუ ლა̈მდარჯეხ ჰალა̈გ ა̈გის, | დამადარაჯეს ღობის გადასავალთან (ალაგესთან), |
Verse: 66 | სანცხვრა̈ლ ლა̈მსყეხ ბარჯა̈ლ ლეჟა. | დამაცხავეს ბეჭებს ზემოთ. |
Verse: 67 | მიაჲ ფიკულდ ნომ ლა̈ჯხალდე̄დ: | მე ვაცი არ გეგონოთ: |
Verse: 68 | ეშხუ ტვეტილდ დოდა̈̄ლს ესვა̈რყ, | ერთი თათი გოგალს ჩამოვჰკარ, |
Verse: 69 | მერმე ტვეტილდ გოგა̈̄ლს ესვა̈რყ, | მეორე თათი გოგალს ჩამოვჰკარ, |
Verse: 70 | თხვიმი ჰაყრა̈ლ ჟაჴვრა̈ლს ოხშყა̈დ. | თავის ქალა არყებს მოხვდა. |
Verse: 71 | ლექვა მა̈ესგიხ ჴალდეთე, | ქვემოთ მიაქვთ ჩემი თავი ხალდესკენ, |
Verse: 72 | ჩხარა ყვილ ჴა̈̄ნ მჷჴდად ა̈მკვა̈დ; | ცხრა ცალი ხარი წამღებდ მომინდა; |
Verse: 73 | ჴალდე ნახა̈შ ფა̄და̈̄სდ ანჴა̈დ, | ჴალდეს სანახშო მდევრად მოვიდა, |
Verse: 74 | ზურალა̈რ ლანგვარშვ მაჩენჩხეხ, | ქალები ცოცხებით მცემენ, |
Verse: 75 | ბოფშა̈რ გურნალშვ მატყა̈ც[ი]დახ, | ბავშვები ქვებს მირტყამდნენ, |
Verse: 76 | ჟი მირკინეხ მურყვამს უშგულ. | თავდაყირა ჩამომკიდეს ციხეზე. |
Verse: 77 | მჷგლიჯ გეგიდ ჩხირ ლამზჷმე, | დაღრეჯილმა გეგიმ ჩხირი მომაზომა, |
Verse: 78 | ჩხირ ლამზჷმე ვეშგინლეჟა, | ჩხირი მომაზომა უკან, |
Verse: 79 | გვიილდ ლაღვთაშვ ჩუ ლამტეხა̈̄ნ, | გული თითქოს ჩამწეოდა, |
Verse: 80 | ჩუ ლამტეხა̈̄ნ ჩუხითეჩუ. | ჩამწეოდა უფრო დაბლა. |
Verse: 81 | გეგი ჴამრა̈ლს მატაფურა, | გეგი ფერხიელს მაძრობდა, |
Verse: 82 | აბრამ იშგან მებრი̄ნდალდა; | აბრამი სხვაგან მეხებოდა: |
Verse: 83 | მია ფიკულდ ნომ ლა̈ჯხალდე̄დ, | მე ვაცი არ გეგონოთ, |
Verse: 84 | ჩანგას მიშგვა ჰე ხვაგჷდედ! .. | მე რომ ჩემს ჰასაკზე ვიყო!.. |
Verse: 85 | ჰატ, საბრალე ცა̈ნა̈შ და̈შდულდ! | ო, საბრალო ცენის დათუნავ! |