Կողեա́ց յակոբ զորդիսն իւր եւ ասէ. ժողովեցարո́ւք, զի պատմեցից ձեզ ինչ որ պատահիցէ ձեզ ՛ի վախճանի աւուրց։
ժողովեցարո́ւք եւ լուարո́ւք որդիք յակոբայ. լուարո́ւք ի(սրաէ)լի հօր ձերում։
Ռոբէն անդրանիկ իմ. դո́ւ զօրութի(ւն) իմ եւ սկիզբն որդւոց իմոց։ խստու(թեամ)բ գնացեր. եւ խստութ(եամ)բ յանդիմանութ(եամ)բ թշնամանեցեր։
իբրեւ զջուր մի́ եռասցիս. զի ելե́ր յանկողինս հօր քոյ, յայնժամ պղծեցեր զանկողինս յոր ելեր։
Շմաւոն եւ Ղեւի եղբարք. կատարեցին զանիրաւութի(ւն) ՛ի կամաց իւրեանց։
՛ի խորհուրդս նոցա մի́ մտցէ անձն իմ, եւ ՛ի ժողովս ն(ո)ց(ա) ո́չ հաճեսցին միտք իմ. զի սրտմտութ(եամ)բ իւրեանց սպանին զարս, եւ ցանկութ(եամ)բ իւրեանց կարթակոտո́ր արարին զցուլս։
Անիծեա́լ սրտմտութի(ւն) ն(ո)ց(ա)՝ զի յանդուգն էր, եւ ոխութի(ւն) նոցա՝ զի խի́ստ էր. բաժանեցից զնոսա ՛ի մէջ յակոբայ. եւ ցրուեցից զնոսա ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
Յո́ւդա՝ զքեզ օրհնեսցեն եղբարք քո։ ձեռն քո ՛ի վերայ թիկանց թշնամեաց քոց. երկի́ր պագցեն քեզ որդիք հօր քոյ։
Կորի́ւն արիւծու յո́ւդա. ՛ի շառաւեղէ ելեր որդեակ իմ, ելե́ր բազմեցար, ննջեցեր իբրեւ զառեւծ, եւ իբրեւ զկորիւն առիւծու. ո́ յարուցանէ զնա։
Մի́ պակասեսցէ իշխան յուդայ, եւ մի́ պետ յերանաց նորա. մինչեւ եկեսցէ նա որոյ իւրն է հանդերձեալքն. եւ նա́ է ակնկալու(թ)ի(ւն) հեթանոսաց։
Կապեսցէ́ զորթոյ զյաւանակ իւր, եւ զգնդակէն զյաւանակ իշոյն. լուասցէ́ գինւով զպատմուճան իւր, եւ արեա́մբ խաղողոյ զհանդերձս իւր։
զուարթագին են աչք ն(ո)ր(ա) ՛ի գինւոյ. եւ սպիտա́կ ատամունք իւր քան զկաթն։
Զաբողոն՝ յեզերս ծովո́ւ բնակեսցէ, եւ ինքն նաւահանգիստ նաւաց. եւ ձգեսցի մինչեւ ՛ի սիդոն։
Իսաքար՝ բարւո́յ ցանկացաւ, հանգուցեալ ՛ի մէջ վիճակաց.
տեսեալ զհանգիստն զի գեղեցիկ էր, եւ զերկիրն՝ զի պարարտ էր, եդ զուս իւր յաշխատել. եւ եղեւ ա́յր արդիւնարար։
Դան՝ դատեսցէ զժողովուրդ իւր իբրեւ զմի́ այր ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի.
եւ եղիցի դան՝ օձ դարանակալ ՛ի ճանապարհի, հարկանել զգարշապար երիվարի. եւ ընկենուլ զհեծեալն յետս,
եւ մնալ փրկութե(ան) տ(եառ)ն։
Գագ՝ հինի ելցէ. եւ ինքն ելցէ հինիւ զհետ ն(ո)ց(ա)։
Ասերայ՝ պարա́րտ հաց իւր. եւ ինքն տացէ կերակուր իշխանաց։
Նեփթաղիմ ծա́ռ բարձրացեալ, աճեցուցանե́լ արմտեօք, զգեցուցանել արմտեօք զգեղեցկու(թ)ի(ւն)։
Որդեակ աճեցեալ յովսէփ. որդեակ՝ աճեցեա́լ նախանձելի. որդեակ իմ մատաղ առիս դարձի́ր. զոր բանտարկուքն բամբասէին,
եւ դատափե́տ առնէին։ եւ ոխանային ընդ նմա ա́րք աղեղանց.
եւ փշրեցան զօրութ(եամ)բ աղեղունք իւրեանց, եւ լուծան ջիլք բազկաց ն(ո)ց(ա) ձեռամբ հզօրին յակոբայ։ անտի́ որ զօրացոյց զի(սրա)էլ,
յա(ստուծո)յ հօրն քոյ, եւ օգնեաց քեզ ա(ստուա)ծ իմ. եւ օրհնեաց զքեզ յօրհնութի(ւն) երկնից ՛ի վերուստ. եւ զօրհնու(թ)ի(ւն) երկրի՝ լի́ ա(մենայ)նիւ. վ(ա)ս(ն) օրհնու(թ)ե(ան)ց ստեանց եւ արգանդի
օրհնութե(ան)ց հօր քոյ եւ մօր քոյ. որ զօրացան քան զօրհնու(թ)ի(ւն)ս լերանց մշտնջենաւորաց, եւ քան զօրհնու(թ)ի(ւն)ս բլրոց յաւիտենականաց. եղիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ յովսեփու, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց եղբարցն որոց առաջնորդեաց։
Բենիամին՝ գա́յլ յափշտակօղ, զայգո́ւնն դեռեւս ուտիցէ. եւ առ երեկս բաշխեսցէ կերակուրս։
Ամենեքեան սոքա որդիք յակոբայ՝ ազգք երկոտասան. եւ ա́յս է զոր խօսեցաւ ընդ նոսա հայրն իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա։ իւրաքանչիւր ըստ օրհնու(թ)ե(ան) իւրում
օրհնեաց զնոսա։ Եւ պատուիրեաց ն(ո)ց(ա), եւ ասէ ցնոսա. եւ յաւելո́ւմ առ ժողովուրդ իմ։ թաղեցէ́ք զիս ընդ հարս իմ յայրի անդ՝ որ է յագարակին եփրոնի քետացւոյ. յայրին * որ յանդի անդ է ՛ի կրկնում,
յանդիման մամբրէի յերկրին քանանացւոց՝ զոր ստացաւ աբրաամ յեփրոնէ քետացւոյ ՛ի ստացուածս շիրմի։
Անդ թաղեցին զաբրաամ եւ զսառա կին նորա։ ա́նդ թաղեցին զիսահակ եւ զռեբեկա կին ն(ո)ր(ա)։ ա́նդ թաղեցին զլիա ՛ի ստացուածի ագարա կին եւ այրին որ է ՛ի նմա առ ՛ի յորդւոցն քետայ։
Եւ դադարեա́ց յակոբ ՛ի պատուիրելոյ որդւոցն իւրոց։ եւ առեալ զոտսն իւր անդէն ՛ի մահիճսն՝ պակասեաց. եւ յաւելաւ առ ժողովուրդ իւր։
