TITUS
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
Part No. 12
Chapter: 12
თავი
XII
Verse: 1
სიტყუად
იწყო
უფალმან
მოსესა
და
აჰრონისა
ქუეყანასა
მას
ეგჳპტელთასა
და
ჰრქუა
:
Verse: 2
თთუე
ესე
იყავნ
თქუენდა
თავად
თთუეთა
,
თთუე
პირველი
თთუეთა
მათ
შინა
წელიწადისათა
.
Verse: 3
აწ
მივედ
შენ
და
ეტყოდე
ყოველსა
მას
კრვბულსა
ძეთა
ისრაელთასა
:
ათსა
მის
თთჳსასა
მოიდედ
თჳთეულად
კრავი
ერთი
,
თესლად-თესლად
და
ტომად-ტომად
განიყონ
კრავი
,
სახიდ
გამოიღონ
.
Verse: 4
უკუეთუ
უმცირეს
იყვნენ
სახლსა
მას
და
ვერ
შემძლებელ
იყვნენ
კრავისა
მის
,
შეიყონ
მეზობელი
და
მოყუასი
სახლად
.
მსგავსად
რიცხჳსა
მის
კაცთასა
მიიღე
და
თითოეულად
ვითარ
ეყოფოდის
კრავი
იგი
,
განითუალონ
კრავი
.
Verse: 5
ვერძი
მოზუერი
იყავნ
სრულად
თქუენდა
.
საცხოვრისა
მისგან
ცხოვართასა
და
თხათასა
მოიღოდით
.
Verse: 6
და
იყოს
იგი
თქუენდა
დამარხულ
კრძალვით
ვიდრე
მეათოთხმეტედმდე
თთჳსა
მის
და
დაკლას
იგი
ყოველმან
ერმან
კრებულმან
ძეთა
ისრაელისათამან
მიმწუხრი
.
Verse: 7
და
მოიღონ
სისხლისა
მისგან
და
გამონიშონ
ორთავე
მათ
წირთხლთა
მათ
ზედა
კართასა
და
ზღურბლთა
მათ
ზედა
სახლებისა
მათისათა
,
რომელთა
შინა
შეჭამონ
იგი
მათ
.
Verse: 8
და
შეჭამონ
კრავი
იგი
მასვე
ღამესა
მწუარი
ცეცხლითა
და
უფოველი
პური
და
ველის
ყრდელი
ჭამონ
,
ხოლო
შეჭამონ
კრავი
იგი
ესრე
სახედ
:
Verse: 9
ნუ
უმწუარი
ჭამონ
,
ნუცა
წყლითა
მგბარი
ჭამონ
,
არამედ
მწუარი
ცეცხლითა
ტფილად
ჭამონ
და
ადრე
შეჭამონ
თავ-ფერჴი
იგი
,
ნაწლევითურთ
შეჭამონ
.
Verse: 10
ნეშტსა
ნუსადა
უტევებდ
,
განთიად
ნუ
განაწევებდ
,
ძუალსა
ნუ
განსტეხედ
,
რომელი
ნეშტად
დაშთეს
განთიადმდე
მისგანი
იგი
,
ცეცხლითა
შეწუედ
.
Verse: 11
და
ჭამდენ
ესრე
სახედ
:
კუერთხები
ჴელთა
,
სარტყელი
წელთა
,
ჴამლი
ფერჴთა
,
მალიად-მალიად
მსწრაფლ
შეჭამონ
,
რამეთუ
ზატიკი
არს
უფლისა
.
Verse: 12
და
განვლო
მე
ქუეყანა
ეგჳპტელთა
მას
ღამესა
და
ვგუემო
ყოველი
პირმშო
კაცითგან
მიპირუტყუადმდე
და
ზედა
ყოველსა
მას
ქუეყანასა
ეგჳპტელთასა
აღვადგინო
შური
შურისძიებათა
.
Verse: 13
და
იყოს
სისხლი
იგი
თქუენდა
აღსანიშველად
ზედა
სახლებსა
მას
,
რომელსა
შინა
იყვნეს
ძენი
ისრაელისანი
,
რომელთა
შინა
დაშენებულ
იყვნეთ
მუნ
,ვიხილო
მე
სისხლი
იგი
აღნიშნული
ზედა
ბჭეთა
მათ
და
დაგიფარნე
თქუენ
დაცვად
თქუენდა
გუემისა
მისგან
რისხვისა
,
რაჟამს
გარდამოსრულ
ვიყო
და
მოვსრვიდე
პირმშოსა
მას
ეგჳპტისასა
.
Verse: 14
და
იყოს
იგი
დღე
თქუენდა
საჴსენებელად
დღესასწაულად
ზატიკებისა
უფლისა
თესლთა
მიმართ
ყოველთა
,
შჯული
სიხარულისა
უკუნისამდე
თავი
დღესასწაულთა
მათ
წელიწადეულთა
.
Verse: 15
შჳდ
დდე
უფოველი
ჭამეთ
და
პირველით
დღითგანვე
ბალარჯობათა
მათ
განაქარვეთ
ყოველივე
ცომი
სახლებისაგან
თქეუნისა
.
და
ყოველმან
რომელმან
ჭამოს
თბისაგან
მფოვილისა
,
მოსპოლვით
მოისპოს
იგი
კაცი
ისრაელისაგან
პირველით
დღითგან
დღედმდე
მეშჳდედ
.
Verse: 16
რამეთუ
დღე
იგი
პირველი
წოდებულ
არს
წმიდა
და
დღე
იგი
უფლისა
წოდებულ
არს
წმიდა
უფლისა
.
ყოველივე
საქმე
ხარკით
მსახურებასა
მათ
დღეთა
შინა
ნუ
იქთ
,
გარნა
ერთი
იგი
საქმე
,
რომლისა
გარეშე
არარა
განეგების
ყოველსა
კაცსა
,
საქმე
ესე
ხოლო
იქმნებოდენ
თქუენდა
.
Verse: 17
ეკრძალენით
მცნებასა
ამას
,
რამეთუ
დღესა
ამას
გამოგიყვანებ
თქუენ
ქუეყანისა
ამისგან
ეგჳპტელთასა
და
გეპყრან
თქუენ
დდე
იგი
თესლითი
თესლადმდე
თქუენდა
შჯულად
საუკუნოდ
.
Verse: 18
იწყეთ
თქუენ
ათოთხმეტითგან
დღით
მის
თთჳსა
პირველისათ
ჭამად
უფოველისა
მწუხრითგან
ვიდრე
დღედმდე
მეოცედ
მძდურად
თთჳსა
მის
მიმწუხრადმდე
.
Verse: 19
შჳდ
დღე
ნუ
იპოებინ
ცომი
სახლებსა
თქუენსა
.
ყოველმან
რომელმან
ჭამოს
ცომოვანი
,
მოისპოს
იგი
კაცი
ერისა
მისგან
ძეთა
ისრაელისათა
გარეშე
მოსრულთა
მათ
მწირთა
და
შიშუელთა
ბუნაკთა
მათ
მონათაგან
სოფლისა
მის
თქუენისათა
რათურთით
.
Verse: 20
მფუვესა
ნუვინ
ჭამნ
ყოველთა
შინა
სამკჳდრებელთა
თქუენთა
,
არამედ
უფოველი
ჭამეთ
.
Verse: 21
მოუწოდა
მოსე
მოხუცებულთა
ძეთა
ისრაელისათა
და
ჰრქუა
მათ
:
გუალეთ
,
მოიღეთ
თქუენდა
თითო
კრავი
ტომად-ტომადმან
თქუენმან
და
დაკალთ
იგი
ზატიკად
უფლისა
.
Verse: 22
და
მოიღეთ
თქუენ
უსუპი
კონა
ერთი
საპკურებელი
და
დააწეთ
სისხლსა
მას
კრავისასა
და
ადნიშნეთ
თქუენ
ზედა
წირთხლთა
მათ
ბჭეთასა
და
ზღურბლსა
მას
,
ხოლო
თქუენ
ნუ
გამოხუალთ
კართა
მათ
სახლისა
თქუენისათა
მიგანთიადმდე
.
Verse: 23
რომელსა
ჟამსა
გარდამოვიდვს
უფალი
მოსპოლვად
ეგჳპტელთა
მათ
,
იხილოს
სისხლი
იგი
სამსავე
მას
კერძოსა
ბჭეთასა
და
თანა-წარჴდეს
ბჭეთა
მათ
თქუენთა
და
არა
უფლოს
მომსურელსა
,
სიკუდილისა
მტარვალსა
შესლვად
სახლებსა
მას
თქუენსა
და
მოსრვად
პირმშოსა
მის
თქუენისა
.
Verse: 24
ეკრძალენით
და
დაიცევით
სიტყუა
ესე
წესად
შჯულიერად
თქუენდა
და
ნაშობთა
თქუენთა
მიუკუნისამდე
.
Verse: 25
უკუეთუ
შეხჳდეთ
თქუენ
ქუეყანასა
მას
,
რომელსა-იგი
მოგცემს
თქუენ
უფალი
,
ვითარცა
გიბრძანა
,
დაიმარხეთ
სიტყუა
ესე
.
Verse: 26
და
იყოს
:
გკითხვიდენ
თუ
ძენი
იგი
თქუენნი
:
რა
არს
მსახურება
ესე
?
Verse: 27
ჰრქუათ
თქუენ
:
ესე
მსხუერპლი
შეწირვისა
ზატიკისა
უფლისა
,
რამეთუ
დაიცვა
სახლები
ძეთა
მათ
ისრაელისათა
ქუეყანასა
მას
ეგჳპტისასა
,
რაჟამს
იგი
ჰგუემდა
ეგჳპტელთა
მათ
გუემითა
მით
განუგებელითა
და
სახლები
იგი
ჩუენი
განარინა
.
Verse: 28
დადრკა
ყოველი
იგი
ერი
ძეთა
ისრაელისათა
პირსა
ზედა
თჳსსა
და
დამხედ
თაყუანის-სცეს
და
სწრაფით
წარვიდოდეს
აღსრულებად
ქუეყანისა
მის
ბრძანებულისა
,
რომელ-იგი
ამცნეს
მოსე
და
აჰრონ
სიტყჳთა
უფლისათა
.
Verse: 29
და
იყო
:
განზოგებასა
ოდენ
ღამისასა
გარდამოჴდა
უფალი
ქუეყანასა
მას
ეგჳპტელთასა
მოსპოლვად
ყოვლისა
მის
პირმშოებისა
ეგჳპტისა
კაცითგან
მიპირუტყუადმდე
,
პირმშოთაგან
ფარაოსით
,
რომელ-იგი
ჯდა
სასთულთა
მათ
საერკულოთა
,
მიპირმშოდმდე
ტყჳსა
მის
,
რომელი
გამოეკრა
ფქვილთა
მათ
.
Verse: 30
აღდგა
სწრაფით
ფარაო
ღამე
და
ყოველნივე
იგი
მთავარნი
მისნი
და
ყოველი
ერი
ქუეყანისა
მის
ეგჳპტისა
და
იყო
გოდება
და
ღაღადება
დიდ
ყოველსა
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
,
რამეთუ
არა
იყო
სახლი
,
რომელსა
შინა
არა
იდვა
მკ[უ]დარი
.
Verse: 31
უწოდა
მუნქუესვე
ფარაო
მოსეს
და
აჰრონს
დამე
და
ჰრქუა
:
აღდეგით
და
წარვედით
აწვე
ერისაგან
ჩემისა
თქუენ
და
ძენი
იგი
ისრაელისანი
,
გუალეთ
და
ჰმსახურეთ
უფალსა
ღმერთსა
თქუენსა
,
ვითარცა-იგი
სთქუ
,
Verse: 32
კაცით
,
საცხოვრით
და
ყოვლით
აღგებულებითურთ
თქუენით
,
გარნა
მე
ხოლო
მაკურთხევდ
.
Verse: 33
მაშინ
იწყეს
წუევად
და
იძულებად
ეგჳპტელთა
მათ
ერისა
მის
ისრაელისა
,
ურვით
წუევით
განსლვად
ქუეყანისა
მისგან
ეგჳპტისა
,
რამეთუ
ესრე
გულსა
დაიდვეს
,
ვითარმედ
წუთღა
თუ
დაიგჳანონ
,
ერთბამად
მოისპოს
ყოველივე
იგი
ერი
ეგჳპტისა
.
Verse: 34
და
აღიღო
ერმან
მან
თბე
იგი
აღსუარული
მჩურითა
განუფოველი
და
გარდაიკიდეს
მჴართა
მათთა
და
განვიდეს
.
Verse: 35
და
ყვეს
ეგრე
ძეთა
მათ
ისრაელისათა
,
ვითარცა-იგი
უბრძანა
მათ
მოსე
.
და
მოითხოეს
სამოსელი
იგი
შესხმად
მამაკაცმან
მოყუსისაგან
თჳსისა
და
დედაკაცმან
მეზობლისაგან
თჳსისა
,
ჭურჭელი
ოქროსა
და
ვეცხლისა
და
სამოსელი
პატიოსანი
.
Verse: 36
და
უფალმან
მოსცა
მადლი
ერსა
თჳსსა
წინაშე
ეგჳპტელთა
მათ
,
რამეთუ
განუჴსნნა
გულნი
მათნი
,
და
მისცეს
,
ვითარცა
იგინი
სთხოვდეს
,
და
მოიღეს
და
შეუკრიბეს
ყოველივე
ძეთა
მათ
ისრაელისათა
.
და
ესრეთ
განძარცული
და
განშიშულებული
დაუტევეს
ქუეყანა
იგი
ეგჳპტელთა
მათ
.
Verse: 37
იტრა
და
წარვიდა
გუნდ[ნ]ი
იგი
ისრაელისანი
რამესით
სოქოთით
ექუს
ათასი
მამაკაცი
ხოლო
მოქმედი
მკჳრცხლი
მრავალი
და
ხჳნტი
გარეშე
.
Verse: 38
და
სხუაცა
მორთავი
კაცები
მრავალი
გამოვიდოდა
მათ
თანა
,
საცხოვარი
და
კარაული
და
მონები
მრავალი
ფრიად
.
Verse: 39
და
ქმნეს
ადრე
ყურბეულები
თბისა
მისგან
უფოველისა
,
რომელ-იგი
გამოიღეს
ეგჳპტით
,
რამეთუ
აწუევდეს
და
აიძულებდეს
მათ
გამოსლვად
ეგჳპტელნი
იგი
და
არღარა
აცალეს
,
ვითარმცა
შესუარეს
და
ცომი
შეუყვეს
და
შეიცხვეს
და
შჯულად
საგზლად
წარიდეს
,
რამეთუ
ზარტეხილ
იყვნეს
ეგჳპტელნი
იგი
და
ვერ
დაუთმობდეს
რისხვასა
.
Verse: 40
და
იყვნეს
ჟამნი
მათ
წელიწადთანი
,
რომელთა
მოვიდეს
და
დაეშენნეს
მწირობით
ძენი
იგი
ისრაელისანი
და
მამანი
მათნი
ქუეყანასა
მას
ეგჳპტელთასა
და
ქანანს
,
ოთხას
ოც
და
ათ
წელ
.
Verse: 41
და
იყო
:
შემდგომად
ოთხას
ოც
და
ათისა
წლისა
გამოვიდა
ერი
იგი
ძლიერი
უფლისა
ქუეყანით
,
გამოგიყვანა
შენ
უფალმან
ღმერთმან
ქუეყანისა
მისგან
ეგჳპტელთასა*
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.