᾽Αμπελῶνα ἄνϑρωπος ἐϕύτευσεν, καὶ περιέϑηκεν ϕραγμὸν καὶ ὤρυξεν ὑπολήνιον καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδετο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν.
Եւ սկսաւ խօսել ընդ նոսա առակօք՝ եւ ասել։ Այր մի՝ տնկեաց այգի, եւ ած շուրջ զնովաւ ցանգ, եւ գուբ հնծան փորեաց եւ շինեաց աշտարակ, եւ ետ զնա մշակս՝ եւ գնաց ի տար աշխարհ։
და იწყო იგავით სიტყუად მათა: ვენაჴი დაასხა კაცმან და გარემოჲს მოზღუდა და აღმოთხარა ტაგარი და ქმნა გოდოლი და მისცა იგი მოქმედთა და წარვიდა.
ႣႠ Ⴈ[Ⴜ]ႷႭ ႫႠႧႠ ႨႢႠ/ႥႨႧ ႱႨႲႷႭჃႠႣ [ႩႠႺ]ႫႠႬ ႥႨႬႫႤ ႣႠ
და იწყო მათა იგავით სიტყუად: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და ზღუდჱ გარემოსდვა და ქმნა საწნეხელი და აღაშენა გოდოლი და მისცა იგი ქუეყანისმოქმედთა და წარვიდა.
და იწყო იგავით მათა სიტყუად: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და ზღუდე გარემოსდვა და ქმნა საწნეხელი და აღაშენა გოდოლი და მისცა იგი ქუეყანისმოქმედთა და წარვიდა.
καὶ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς τῷ καιρῷ δοῦλον, ἵνα παρὰ τῶν γεωργῶν λάβῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν τοῦ ἀμπελῶνος·
Եւ առաքեաց առ մշակսն ի ժամանակի ծառայ մի, զի ի մշակաց անտի առցէ ի պտղոյ այգւոյն։
და მიუვლინა მოქმედთა მათ ჟამსა მონაჲ, რაჲთა მოქმედთა მათგან მოიღოს ნაყოფი ვენაჴისაჲ მის.
ႫႠႧ ႯႠႫႱႠ ႬႠႷႭ/ႴႨႱႠႱႠ ႫႭႬႠჂ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႫႭႨႶႭႱ ႬႠႷႭႴႨ ႥႤႬႠჄႨႱႠჂ ႫႨႱ //
და მიავლინა ქუეყანისმოქმედთა მათ ჟამსა ნაყოფისასა მონაჲ, რაჲთა მოიღოს ნაყოფი ვენაჴისაჲ მის.
და მიავლინა ქუეყანისმოქმედთა მათ მიმართ ჟამსა ნაყოფისასა მონაჲ, რაჲთა მოიღოს ნაყოფი ვენაჴისაჲ მის.
καὶ λαβόντες αὐτὸν ἔδειραν καὶ ἀπέστειλαν κενόν.
Եւ նոցա կալեալ՝ գահ հարին զնա, եւ արձակեցին ունայն,
ხოლო მათ შეიპყრეს იგი, გუემეს და წარავლინეს იგი ცუდი.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႠႧ ႸႤႨႮႷႰႤႱ ႨႢႨ ႣႠ ႢႭჃႤႫႤႱ ႣႠ ႼႠ/ႰႠႥႪႨႬႤႱ ႺႠႪႨႤႰႨ
ხოლო მათ შეიპყრეს იგი და გუემეს და წარავლინეს ცალიერი.
ხოლო მათ შეიპყრეს და გუემეს იგი და წარავლინეს ცალიერი*.
καὶ πάλιν ἀπέστειλεν πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον· κἀκεῖνον ἐκεϕαλίωσαν καὶ ἠτίμασαν.
Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս, եւ զնա կառափնատեցին՝ եւ արձակեցին անարգեալ։
და მერმე მიუვლინა მათ სხუაჲ მონაჲ, და იგიცა წარავლინეს გინებული.
ႣႠ ႫႤႰႫႤ ႩႭჃႪႠႣ ႫႨ
მერმე კუალად მიავლინა მათა სხუაჲ მონაჲ, და მასცა კუალად გამო-ვე-ეწყვნეს და წარავლინეს იგი გინებული.
მერმე კუალად წარავლინა სხუაჲ მონაჲ, და მასცა კუალად გამო-ვე-ეწყვნეს, გუემეს და წარავლინეს გინებული.
καὶ ἄλλον ἀπέστειλεν, κἀκεῖνον ἀπέκτειναν, καὶ πολλοὺς ἄλλους, οὓς μὲν δέροντες οὓς δὲ ἀποκτέννοντες.
Եւ դարձեալ՝ այլ առաքեաց, եւ զնա սպանին։ եւ զբազումս այլս, զոմանս՝ հարկանէին, եւ զոմանս՝ սպանանէին։
და მერმე სხუაჲ მიავლინა, და მოკლეს; და მრავალნი სხუანიცა -- რომელნიმე გუემნეს, რომელნიმე -- მოწყჳდნეს.
ႬႨႫႤ ႫႭႼႷჃႣႬႤႱ
და მერმე სხუაჲ მიავლინა, და იგიცა მოკლეს; და სხუანი მრავალნი -- რომელნი ტანჯნეს და რომელნიმე მოწყჳდნეს.
და კუალად სხუაჲ მიავლინა, და იგიცა მოკლეს; და სხუანი მრავალნი -- რომელთამე სტანჯვიდეს და რომელთამე მოჰკლვიდეს.
ἔτι ἕνα εἶχεν, υἱὸν ἀγαπητόν· ἀπέστειλεν αὐτὸν ἔσχατον πρὸς αὐτοὺς λέγων ὅτι ᾽Εντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
Ապա՝ որդի մի էր իւր սիրելի. զնա առաքեաց առ նոսա յետոյ, եւ ասէ. թերեւս ամաչեսցեն յորդւոյ աստի իմմէ։
მერმე ერთღა ძჱ ესუა საყუარელი, მიუვლინა უკუანაჲსკნელს და თქუა, ვითარმედ: შეიკდიმონ ძისა ჩემისაგან.
ႭჃႩႭჃႠႬႠჂႱႩႬႤႪ ႫႨႠႥႪႨႬႠ ႻჁ ႧჃႱႨ ႱႠႷႭჃႠႰႤႪႨ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵ(ႭჃ)Ⴀ Ⴅ(ႨႧႠႰႫႤ)Ⴃ ႸႤႨႩႣႨႫႭႬ ႻႨ/ႱႠ ႹႤႫႨႱႠႧჃႱ //
უკუანაჲსკნელ, ერთი ძჱ ესუა, საყუარელი თჳსი, მიავლინა მათა, რამეთუ თქუა, ვითარმედ: შეიკდიმონ ძისა ჩემისათჳს.
უკუანაჲსკნელ, ერთი ძჱ ესუა, საყუარელი თჳსი, მიავლინა მათა, რამეთუ თქუა, ვითარმედ: შეიკდიმონ ძისა ჩემისათჳს.
ἐκεῖνοι δὲ οἱ γεωργοὶ πρὸς ἑαυτοὺς εἶπαν ὅτι Οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν, καὶ ἡμῶν ἔσται ἡ κληρονομία.
Իսկ մշակքն իբրեւ տեսին զնա զի գայր, ասեն ցմիմեանս. սա է ժառանգն. եկայք սպանցուք զսա, եւ մեր լիցի ժառանգութիւնն։
ხოლო მათ მოქმედთა იხილეს რაჲ იგი მიმავალი მათა, თქუეს, ვითარმედ: ესე არს მკჳდრი, მოვედით და მოვკლათ იგი და ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი იგი.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႵႭჃႤႷႠႬႨႱ ႫႭႵ/ႫႤႣႧႠ ႫႠႧ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ
ხოლო ქუეყანისმოქმედთა მათ ვითარცა იხილეს იგი მიმავალი მათა, თქუეს ურთიერთას: ესე არს მკჳდრი მისი, მოვედით და მოვკლათ ესე, და ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი იგი.
ხოლო ქუეყანისმოქმედთა მათ თქუეს ურთიერთას: ესე არს მკჳდრი მისი, მოვედით და მოვკლათ იგი, და ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი ესე.
καὶ λαβόντες ἀπέκτειναν αὐτόν, καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος.
Եւ կալեալ զնա՝ սպանին, եւ հանին արտաքոյ այգւոյն։
და შეიპყრეს და მოკლეს და განაგდეს იგი გარეშე საყურძენსა მას.
და შეიპყრეს იგი და მოკლეს და გამოაგდეს იგი მიერ სავენაჴით.
და შეიპყრეს იგი და მოკლეს და გამოაგდეს იგი მიერ სავენაჴით.
τί [οὖν] ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργούς, καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις.
Արդ՝ զինչ արասցէ տէր այգւոյն։ եկեսցէ եւ կորուսցէ զմշակսն, եւ տացէ զայգին ի ձեռսն այլոց։
რაჲმე უკუე უყოს უფალმან მის ვენაჴისამან? მოვიდეს და წარწყმიდნეს მოქმედნი იგი მის ვენაჴისანი და მისცეს ვენაჴი იგი სხუათა.
აწ რაჲ უყოს მათ უფალმან მის ვენაჴისამან? მოვიდეს და მოსრნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და ვენაჴი იგი მისცეს სხუათა.
აწ რაჲ უყოს მათ უფალმან მის ვენაჴისამან? მოვიდეს და მოსრნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და ვენაჴი იგი მისცეს სხუათა.
οὐδὲ τὴν γραϕὴν ταύτην ἀνέγνωτε, Λίϑον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήϑη εἰς κεϕαλὴν γωνίας·
Եւ ոչ զգիրն զայն՝ իցէ ընթերցեալ ձեր, թէ զվէմն զոր անարգեցին շինօղքն, նա եղեւ գլուխ անկեան։
წერილიცა ესე არავე აღმოგიკითხავსა: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, იგი იქმნა თავ კიდეთა.
არცაღა ესე წიგნი აღმოგიკითხავსა: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშჱნებელთა, იგი იქმნა თავ საკიდურისა?
არცაღა ესე წიგნი აღმოგიკითხავსა: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა?
παρὰ κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστιν ϑαυμαστὴ ἐν ὀϕϑαλμοῖς ἡμῶν;
Ի տեառնէ եղեւ այս. եւ է՝ սքանչելի յաչս մեր։
უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკჳრველ წინაშე თუალთა ჩუენთა.
უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკჳრველ წინაშე თუალთა ჩუენთა.
უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკჳრველ წინაშე თუალთა ჩუენთა.
Καὶ ἐζήτουν αὐτὸν κρατῆσαι, καὶ ἐϕοβήϑησαν τὸν ὄχλον, ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπεν. καὶ ἀϕέντες αὐτὸν ἀπῆλϑον.
Եւ խնդրէին զնա ունել. եւ երկեան ի ժողովրդենէ անտի, զի գիտացին՝ թէ առ նոսա ասաց զառակն. եւ թողին զնա եւ գնացին։
და ეძიებდეს მას შეპყრობად და შეეშინა ერისაგან, გულისხმა-ყვეს, რამეთუ მათთჳს თქუა იგავი ესე. და დაუტევეს იგი და წარვიდეს.
და ეგულებოდა შეპყრობაჲ მისი და ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ ცნეს, ვითარმედ მათთჳს თქუა იგავი იგი. და დაუტევეს იგი და წარვიდეს.
და ეძიებდეს მას შეპყრობად და ეშინოდა ერისა მისგან, რამეთუ ცნეს, ვითარმედ მათთჳს თქუა იგავი იგი. და დაუტევეს იგი და წარვიდეს.
Καὶ ἀποστέλλουσιν πρὸς αὐτόν τινας τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν ἵνα αὐτὸν ἀγρεύσωσιν λόγῳ.
Եւ առաքեն առ նա զոմանս ի փարիսեցւոց անտի՝ եւ ի հերովդիանոսաց, զի զնա որսասցեն բանիւ։
და მოავლინეს მისა ფარისეველთაგანი ვინმე და ჰეროდიანთაგანი, რაჲთამცა მონადირეს იგი სიტყჳთა.
და მი-ვინმე-ავლინნეს მისა ფარისეველნი და ჰეროდეანნი, რაჲთა მონადირონ იგი სიტყჳთა.
და მი-ვინმე-ავლინნეს მისა ფარისეველნი და ჰეროდიანნი, რაჲთა მოინადირონ იგი სიტყჳთა.
καὶ ἐλϑόντες λέγουσιν αὐτῷ, Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληϑὴς εἶ καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός, οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνϑρώπων, ἀλλ' ἐπ' ἀληϑείας τὴν ὁδὸν τοῦ ϑεοῦ διδάσκεις· ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν;
Եւ նոքա եկեալ՝ հարցանէին զնա նենգութեամբ՝ եւ ասէին. վարդապետ՝ գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ ոչ ինչ փոյթ է քեզ զումեքէ. զի ոչ հայիս յերեսս մարդկան, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես. արդ՝ ասա մեզ, արժան է հարկ տալ կայսեր՝ եթէ ոչ. տացո՞ւք՝ թէ ո́չ տացուք։
ხოლო იგინი ვითარ მოვიდეს, იწყეს კითხვად მისა ზაკვით და ჰრქუეს: მოძღუარ, უწყით, რამეთუ ჭეშმარიტ ხარ და არარაჲ გჭირს შენ რომლისათჳსვე, რამეთუ არა თუალთ-აღებ პირსა კაცისასა, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ. აწ მარქუ ჩუენ: ჯერ-არს თუ ხარკისა კეისარსა მიცემაჲ, ანუ არა მივსცეთ?
ხოლო იგინი მოვიდეს და ჰკითხვიდეს მას ზაკუვით და ჰრქუეს: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ ჭეშმარიტ ხარ და არა რაჲ ზრუნვაჲ გიც ვისთჳსვე, რამეთუ არა ჰხედავ პირსა კაცისასა, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ. მარქუ ჩუენ: ჯერ-არსა მიცემად ხარკი კეისარსა, ანუ არა მივსცეთ?
ხოლო იგინი მოვიდეს და ჰკითხვიდეს მას: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ ჭეშმარიტ ხარ და არა რაჲ ზრუნვაჲ გაქუს ვისთჳსვე, რამეთუ არა ჰხედავ პირსა კაცისასა, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ. ჯერ-არსა ხარკი მიცემად კეისარსა ანუ არა? მივსცეთ ანუ არა მივსცეთ?
ὁ δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὴν ὑπόκρισιν εἶπεν αὐτοῖς, Τί με πειράζετε; ϕέρετέ μοι δηνάριον ἵνα ἴδω.
Եւ Յիսուս գիտաց զկեղծաւորութիւն նոցա. ասէ ցնոսա. զի փորձէք զիս կեղծաւորք. բերէք ինձ դահեկան մի զի տեսից։
ხოლო მან უწყოდა ზაკულებაჲ იგი მათი და ჰრქუა მათ: რაჲსა გამომცდით მე, მზაკუვარნო? მომართუთ მე დრაჰკანი, რაჲთა ვიხილო.
ხოლო თავადმან იცოდა ორგულებაჲ მათი და ჰრქუა მათ: რაჲსა გამომცდით მე, ორგულნო? მომართუთ მე დრაჰკანი, და ვიხილო.
ხოლო თავადმან იცოდა ორგულებაჲ მათი და ჰრქუა მათ: რაჲსა გამომცდით მე? მომართჳთ მე დრაჰკანი, რაჲთა ვიხილო.
οἱ δὲ ἤνεγκαν. καὶ λέγει αὐτοῖς, Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραϕή; οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ, Καίσαρος.
Եւ նոքա բերին։ եւ ասէ ցնոսա ոյր պատկերս այս՝ կամ գիր։ եւ նոքա ասեն ցնա. կայսեր։
ხოლო მათ მოართუეს. და ჰრქუა მათ: ვისი არს ხატი ესე, ანუ ზედადაწერილი? მათ ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
ხოლო მათ მოართუეს. და ჰრქუა მათ იესუ: ვისი არს ხატი ესე და ზედაწერილი? ხოლო მათ ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
ხოლო მათ მოართუეს. და ჰრქუა მათ: ვისი არს ხატი ესე და ზედაწერილი? ხოლო მათ ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Τὰ Καίσαρος ἀπόδοτε Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ ϑεοῦ τῷ ϑεῷ. καὶ ἐξεϑαύμαζον ἐπ' αὐτῷ.
Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. երթայք տուք՝ զկայսեր, կայսեր, եւ զԱստուծոյ՝ Աստուծոյ։ եւ զարմացան ընդ նա։
და მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა. და დაუკჳრდა მათ მას ზედა.
Ⴃ[Ⴀ ႼႠႰ]ႥႨႣႤႱ
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა! -- და დაუკჳრდა ამას ზედა და წარვიდეს.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა. და დაუკჳრდა ამას ზედა და წარვიდეს.
Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτόν, οἵτινες λέγουσιν ἀνάστασιν μὴ εἶναι, καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες,
Գան առ նա սադուկեցիքն որ ասեն՝ թէ չիք յարութիւն. հարցանէին ցնա՝ եւ ասէին։
და მოვიდეს სადუკეველნი მისა, რომელთა თქჳან, აღდგომაჲ არა არსო, და ჰკითხეს მას და ჰრქუეს:
ႣႠ ႫႭႥႨႣႤႱ ႫႨႱႠ ႱႠ/ႣႭჃႩႤႥႤႪႬႨ ႣႠ ႾႨႲ/ႷႭႣႤႱ Ⴅ(ႨႧႠႰႫႤ)Ⴃ ႠႶႣႢႭ/ႫႠჂ ႠႰႠ ႠႰႱ ႣႠ ႾႩႨႧႾႥႨႣႤႱ ႫႠႱ ႣႠ ႾႤႲႷႭႣႤႱ //
და მოვიდეს მისა სადუკეველნი, რომელნი იტყოდეს, ვითარმედ: აღდგომაჲ არა არს, -- და ჰკითხვიდეს მას და ეტყოდეს:
და მოვიდეს მისა სადუკეველნი, რომელნი იტყჳან, ვითარმედ: აღდგომაჲ არა არს, -- და ჰკითხვიდეს მას და ეტყოდეს:
Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡμῖν ὅτι ἐάν τινος ἀδελϕὸς ἀποϑάνῃκαὶ καταλίπῃ γυναῖκα καὶ μὴ ἀϕῇ τέκνον, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελϕὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ.
Վարդապետ՝ մովսէս գրեաց մեզ. եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի եւ թողուցու կին, եւ որդի ոչ թողուցու. զի առցէ եղբայր նորա զկինն նորա, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։
მოძღუარ, მოსე დაგჳწერა ჩუენ: ძმაჲ თუ ვისიმე მოკუდეს და ესუას მას ცოლი, და შვილი არა დაშდეს, რაჲთა შეირთოს ძმამან ცოლი იგი მისი და აღუდგინოს თესლი ძმასა მას თჳსსა.
ႫႭႻ/ႶႭჃႠႰ ႫႭႱႤ ႤႱႰႤႧ ႣႠႫႨႼႤႰႠ Ⴙ(ႭჃႤ)Ⴌ ႭჃႩ/ႭჃႤႧႭჃ ႥႨႱႨႫႤ ႫႭ/ႩႭჃႣႤႱ ႻႫႠჂ ႣႠ ႾႤႱႭჃႠႱ ႫႠႱ ႺႭႪႨ ႣႠ ႸႥႨႪႨ ႠႰႠ ႣႠႭჃႸ/ႧႤႱ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႸႤႨႰႧႭႱ ႻႫႠႫႠႬ ႫႨႱႫႠႬ ႺႭ/ႪႨ ႨႢႨ ႫႨႱႨ ႣႠ ႠႶ/ႾႭჃႣႢႨႬႭႱ ႫႩჃႣ/ႰႨ ႻႫႠႱႠ ႧჃႱႱႠ
მოძღუარ, მოსე ესრე დამიწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისიმე მოკუდეს ძმაჲ და ესუას მას ცოლი, და შვილი არა დაშთეს, რაჲთა შეირთოს ძმამან მისმან ცოლი იგი მისი და აღუდგინოს მკჳდრი ძმასა თჳსსა.
მოძღუარ, მოსე ესრეთ დამიწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისმე მოუკუდეს ძმაჲ და ესუას ცოლი, და შვილი არა დაშთეს, რაჲთა შეირთოს ძმამან მისმან ცოლი იგი მისი და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
ἑπτὰ ἀδελϕοὶ ἦσαν· καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβεν γυναῖκα, καὶ ἀποϑνῄσκων οὐκ ἀϕῆκεν σπέρμα·
Արդ՝ եղբայրք եւթն էին առ մեզ. առաջինն առ կին՝ եւ մեռաւ, եւ ոչ եթող զաւակ։
შჳდ ძმა იყვნეს. და პირველმან მან შეირთო ცოლი და მოკუდა და არა დაუტევა მკჳდრი;
ႠႼ ႸჃႣႬႨ ႻႫႠႬႨ [ႾႨႷ]/ႥႬႤႱ Ⴙ(ႭჃႤ)Ⴌ ႸႭႥႰႨႱ [ႣႠ] ႮႨႰႥႤႪႫႠႬ ႸႤႨႰ[ႧႭ] ႺႭႪႨ ႣႠ ႫႭႩႭჃ[ႣႠ] ႣႠ ႠႰႠ ႣႠႸႧ[Ⴀ] ႸႥႨႪႨ //
აწ შჳდ ძმა იყვნეს ჩუენ შორის. პირველმან შეირთო ცოლი და მოკუდა, და არა დაშთა შვილი.
აწ შჳდნი ძმანი იყვნეს ჩუენ შორის. და პირველმან შეირთო ცოლი და მოკუდა, და არა დაშთა *შვილი.
καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβεν αὐτήν, καὶ ἀπέϑανεν μὴ καταλιπὼν σπέρμα· καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως·
Եւ երկրորդն առ զնոյն եւ մեռաւ, եւ ոչ նա եթող զաւակ, նոյնպէս եւ երրորդն առ զնոյն.
და მეორემან შეირთო იგი და მოკუდა იგიცა და არა დაუტევა მანცა მკჳდრი; და მესამემან -- ეგრევე;
ႣႠ ႫႤႭႰႤ[ႫႠႬ] ႸႤႨႰႧႭ ႨႢႨ ႣႠ Ⴋ[Ⴍ]/ႩႭჃႣႠ ႣႠ ႠႰႠ ႣႠ[ႭჃႸ]/ႧႠ ႸႥႨႪႨ ႣႠ Ⴋ[ႤႱႠ]/ႫႤႫႠႬ ႤႢႰႤႥႤ //
და მეორემან შეირთო იგი და მოკუდა, და არა დაშთა შვილი, და მესამემან ეგრევე,
და მეორემან შეირთო იგი და მოკუდა, და არა დაშთა შვილი, და მესამემან ეგრეთვე,
καὶ οἱ ἑπτὰ οὐκ ἀϕῆκαν σπέρμα. ἔσχατον πάντων καὶ ἡ γυνὴ ἀπέϑανεν.
Եւ եւթնեքեան իսկ։ եւ ոչ թողին զաւակ. յետ ամենեցուն՝ մեռաւ եւ կինն։
და შჳდთავე არა დაუტევეს მკჳდრი. უკუანაჲსკნელ ყოველთა დედაკაცი იგი მოკუდა.
Ⴅ(ႨႣႰ)Ⴄ Ⴋ[Ⴄ]/ႸჃႣႤႣႫႣႤ ႣႠ Ⴀ[ႰႠ] ႣႠႭჃႸႧႠ ႸႥႨႪႨ [ႭჃ]/ႩႭჃႠႬႠჂႱႩႬႤႪ [Ⴗ(ႭႥႤ)Ⴊ]/ႧႠ ႫႭႩႭჃႣႠ ႣႤ[ႣႠ]/ႩႠႺႨႺႠ ႨႢႨ //
ვიდრე მეშჳდედმდე, და არა დაუშთა შვილი. უკუანაჲსკნელ ყოველთა მოკუდა დედაკაციცა იგი.
ვიდრე მეშჳდედმდე, და არა დაუშთა შვილი. უკუანაჲსკნელ ყოველთასა მოკუდა დედაკაცი იგი.
ἐν τῇ ἀναστάσει[, ὅταν ἀναστῶσιν,] τίνος αὐτῶν ἔσται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα.
Արդ ի յարութեանն յորժամ յառնիցեն. ոյր ի նոցանէ լինիցի կինն, զի եւթնեքեան կալան զնա կին։
აღდგომასა მას, რაჟამს აღდგენ, რომლისა მათგანისა იყოს ცოლად, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
Ⴀ[Ⴜ] ႭჃႩႭჃႤ ႠႶႣႢႭႫႠ/ႱႠ ႫႠႱ ႭႣႤႱ ႠႶ[Ⴃ]/ႢႤႬ ႥႨႱ ႫႠႧႢႠႬ[ႨႱႠ] ႾႨႷႭႱ ႺႭႪ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႸჃႣ/ႧႠႥႤ ႫႠႧ ႨႢႨ ႾႤႱႭჃႠ ႺႭႪႠႣ
აწ უკუე აღდგომასა მას, ოდეს აღდგენ, ვისა მათგანისა იყოს ცოლ, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
აწ უკუე აღდგომასა მას, ოდეს აღდგენ, ვისა მათგანისა იყოს იგი ცოლ, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
ἔϕη αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσϑε μὴ εἰδότες τὰς γραϕὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ ϑεοῦ;
Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. ոչ վասն այդորիկ իսկ մոլորեալ էք. զի ոչդ գիտէք զգիրս՝ եւ ոչ զզօրութիւն Աստուծոյ։
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არა ამისთჳს სცთებით, რამეთუ არა იცით წიგნი და არცა ძალი ღმრთისაჲ?
ႫႨႾႭჃႢႭ ႫႠႧ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႠႫႨႱႧჃႱ ႭჃႩႭჃႤ ႾႺႧႤႡႨႧ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႠႰႠ ႾႨႺႨႧ ႼႨႢႬႨ ႠႰႺႠ ႻႠႪႨ Ⴖ(ႫႰ)ႧႨႱႠჂ
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ამისთჳს უკუე სცთებით თქუენ, რამეთუ არა იცით წიგნი, არცა ძალი ღმრთისაჲ?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არა ამისთჳს სცთებითა, რამეთუ არა იცნით წიგნნი, არცა ძალი ღმრთისაჲ?
ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν, οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ' εἰσὶν ὡς ἄγγελοι ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Զի յորժամ ի մեռելոց յարիցեն. ոչ արք՝ կանայս առնեն, եւ ոչ կանայք՝ արանց լինին։ այլ իբրեւ զհրեշտակս իցեն՝ որ յերկինսն են։
რამეთუ ოდეს მკუდრეთით აღდგენ, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ, არამედ იყვნენ ვითარცა ანგელოზნი ცათა შინა.
Ⴐ(Ⴀ)Ⴏ(ႠႫ)Ⴑ ႫႩႭჃႣႰႤႧႨႧ ႠႶႣႢႤႬ ႠႰႺႠ ႾႨႵႭႰ/ႼႨႬႤႡႭႣႨႠႬ ႠႰႺႠ ႢႠႬႾႵႭႰႼႨႬႤႡႣႤႬ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႾႨႷႥႬႤႬ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႠႬ/ႢႤႪႭႦႬႨ ႺႠႧႠ ႸႨႬႠ
რაჟამს მკუდრეთით აღდგენ, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ, არამედ იყვნენ, ვითარცა ანგელოზნი ცათა შინა.
რამეთუ, რაჟამს მკუდრეთით აღდგენ, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ, არამედ იყვნენ, ვითარცა ანგელოზნი ცათა შინა.
περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονται οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ Μωϋσέως ἐπὶ τοῦ βάτου πῶς εἶπεν αὐτῷ ὁ ϑεὸς λέγων, ᾽Εγὼ ὁ ϑεὸς ᾽Αβραὰμ καὶ [ὁ] ϑεὸς ᾽Ισαὰκ καὶ [ὁ] ϑεὸς ᾽Ιακώβ;
Այլ վասն յարութեան մեռելոց զի յառնեն. ոչ իցէ ընթերցեալ ձեր ի գիրսն մովսիսի, ի մորենւոջն որպէս ասաց ցնա Աստուած. ես եմ ասէ՝ Աստուած աբրահամու, եւ Աստուած իսահակայ, եւ Աստուած Յակովբայ։
ხოლო მკუდარნი რამეთუ აღდგენ, არა აღმოგიკითხავსა წიგნსა მას მოსესსა, მაყულოვანსა ზედა ვითარ ეტყოდა მას ღმერთი და ჰრქუა: მე ვარ ღმერთი აბრაამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი?
Ⴞ(ႭႪႭ) ႠႫႨႱႧჃႱ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႠႶႣႢႤႬ ႫႩႭჃႣႠႰႬႨ ႠႰႠ ႠႶႫႭ[ႢႨ]ႩႨႧႾ/ႠႥႱႠ ႼႨႢႬႱႠ ႫႭႱჁႱ/ႱႠ ႫႠႷႭჃႪႭႥႠႬ/ႱႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႨႢႨ Ⴖ(ႫႤႰ)[ႧႨ] ႾႤ[Ⴒ]/ႷჃႱ ႫႠႱ ႫႤ ႥႠႰ Ⴖ(ႫႤႰ)ႧႨ ႠႡႰႠჀႠ/ႫႨႱႨ ႣႠ Ⴖ(ႫႤႰ)ႧႨ ႨႱႠႠႩႨ/ႱႨ ႣႠ Ⴖ(ႫႤႰ)ႧႨ ႨႠႩႭႡႨႱႨ
ხოლო ამისთჳს, რამეთუ აღდგენ მკუდარნი, არა აღმოგიკითხავსა წიგნსა მოსჱსსა, მაყულოვანსა ზედა ვითარ-იგი ღმერთი ეტყოდა მას: მე ვარ ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისააკისი და ღმერთი იაკობისი?
ხოლო ამისთჳს, რამეთუ აღდგენ მკუდარნი, არა აღმოგიკითხავსა წიგნსა მოსესსა, მაყულოვანსა ზედა ვითარ-იგი ღმერთი ეტყოდა მას და ჰრქუა: მე ვარ ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი?
οὐκ ἔστιν ϑεὸς νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων· πολὺ πλανᾶσϑε.
Եւ ոչ է Աստուած մեռելոց՝ այլ կենդանեաց։ եւ արդ դուք՝ յոյժ մոլորեալք էք։
არა არს ღმერთი მკუდართაჲ, არამედ ცხოველთაჲ. აწ თქუენ ფრიად სცთებით.
ႠႰႠ ႠႰႱ Ⴖ(ႫႤႰ)ႧႨ ႫႩႭჃ/ႣႠႰႧႠჂ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႺႾႭႥႤႪ/ႧႠჂ Ⴞ(ႭႪႭ) ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴔ(ႰႨႠ)Ⴃ ႾႺ/ႧႤႡႨႧ
არა არს ღმერთი მკუდართაჲ, არამედ ცხოველთაჲ. ხოლო თქუენ ფრიად სცთებით.
არა არს ღმერთი მკუდართაჲ, არამედ ღმერთი ცხოველთაჲ. ხოლო თქუენ ფრიად სცთებით.
Καὶ προσελϑὼν εἷς τῶν γραμματέων ἀκούσας αὐτῶν συζητούντων, ἰδὼν ὅτι καλῶς ἀπεκρίϑη αὐτοῖς, ἐπηρώτησεν αὐτόν, Ποία ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη πάντων;
Եւ մատուցեալ մի ոմն ի դպրացն լսէր նոցա մինչ վիճէինն. իբրեւ ետես թէ բարւոք ետ նոցա զպատասխանին, եհարց ցնա՝ եւ ասէ. որ պատուիրան է առաջին։
და მოუჴდა მას ერთი მწიგნობართაგანი, რომელსა ესმოდა მათი ჴმაჲ, იხილა რაჲ მან, რამეთუ კეთილად მიუგო მათ, ჰკითხა მას: რომელი არს პირველი მცნებაჲ?
ႣႠ ႫႭႾႭჃჄႣႠ ႤႰႧႨ ႫႼႨႢႬႭႡႠႰႧႠႢႠ/ႬႨ ႾႤႱႫႭႣႠ ႫႠႧႨ Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႨႢႨ ႢႠႫႭႾႤႻႨႤႡ/ႣႤႱ ႫႨႱ ႧႠႬႠ ႱႨႲႷ/ႭჃႠႱႠ [Ⴋ]ႠႱ ႨႺႭ/ႣႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴉ[Ⴄ]ႧႨႪႠႣ ႫႨ/ႾႭჃႢႭ ႫႠႧ
და მოუჴდა ერთი მწიგნობართაგანი, ესმოდა რაჲ მათი, ვითარ-იგი გამოეძიებდეს მის თანა სიტყუასა, იცოდა, რამეთუ კეთილად მიუგო მათ, ჰკითხა მას მანცა, ვითარმედ რომელი არს პირველი მცნებაჲ?
და მოუჴდა ერთი მწიგნობართაგანი, ესმოდა რაჲ მათი, ვითარ-იგი გამოეძიებდეს მის თანა სიტყუასა მას. იცოდა, რამეთუ კეთილად მიუგო მათ. ჰკითხა მას მანცა, ვითარმედ: რომელი არს პირველი მცნებაჲ?
და მოვიდა მისა ერთი მწიგნობართაგანი, ესმოდა რაჲ მათი, ვითარ-იგი გამოეძიებდეს მის თანა, იცოდა, რამეთუ კეთილად მიუგო მათ, ჰკითხა მას მანცა, ვითარმედ: რომელი არს ყოველთა პირველი მცნებაჲ?
ἀπεκρίϑη ὁ ᾽Ιησοῦς ὅτι Πρώτη ἐστίν, ῎Ακουε, ᾽Ισραήλ, κύριος ὁ ϑεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,
Եւ Յիսուս՝ ասէ ցնա. առաջին քան՝ զամենայն՝ լուր իսրայէլ՝ տէր Աստուած մեր՝ տէր մի է։
ჰრქუა მას იესუ: პირველად ყოვლისა: გესმოდენ ისრაჱლსა: უფალი ღმერთი ჩუენი ერთი არს.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ყოვლისა პირველად ესე არს: ისმინე, ისრაჱლ: უფალი ღმერთი შენი უფალი ერთ არს;
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ყოვლისა პირველად ესე არს: ისმინე, ისრაჱლ, უფალი ღმერთი შენი უფალი ერთ არს;
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: პირველი ყოველთა მცნებათაჲ ესე არს: ისმინე, ისრაჱლ, უფალი ღმერთი შენი უფალი ერთ არს;
καὶ ἀγαπήσεις κύριον τὸν ϑεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σουκαὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.
Եւ սիրեսցես զտէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց, եւ յամենայն զօրութենէ քումմէ։ այս է առաջին պատուիրան։
და შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა. ესე არს პირველი მცნებაჲ.
და შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა [და ყოვლითა ძალითა შენითა]. ესე არს პირველი.
და შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა. ესე არს პირველი.
და შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა. ესე არს პირველი მცნებაჲ.
δευτέρα αὕτη, ᾽Αγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστιν.
Եւ երկրիրդն՝ նման սմին. սիրեսցես զընկեր քո՝ իբրեւ զանձն քո։ մեծ քան զսոսա այլ՝ պատուիրան ոչ գոյ։
და მეორე, მსგავსი მისი: შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი შენი. უფროჲს ამათსა სხუაჲ მცნებაჲ არა არს.
და მეორჱ, მსგავსი ამისი: შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თუისი; უფროის ამათსა სხუაჲ მცნებაჲ არა არს.
და მეორჱ, მსგავსი ამისი: შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი. უფროჲს ამათსა სხუაჲ მცნებაჲ არა არს.
და მეორე, მსგავსი ამისი: შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი, უფროჲს ამათსა სხუაჲ მცნებაჲ არა არს.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ γραμματεύς, Καλῶς, διδάσκαλε, ἐπ' ἀληϑείας εἶπες ὅτι εἷς ἐστιν καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν αὐτοῦ·
Եւ ասէ ցնա դպիրն. բարւոք է վարդապետ. ճշմարտութեամբ ասացեր՝ թէ մի է Աստուած, եւ ոչ գոյ այլ՝ բաց ի նմանէ։
და ჰრქუა მას მწიგნობარმან მან: კეთილად, მოძღუარ, ჭეშმარიტად სთქუ, რამეთუ ერთ არს, და არა არს სხუაჲ მისა გარეშე;
ჰრქუა მას მწიგნობარმან მან: კეთილად, მოძღუარ, ჭეშმარიტად სთქუ, რამეთუ ერთ არს ღმერთი, და არავინ არს სხუაჲ მისა გარეშე;
ჰრქუა მას მწიგნობარმან მან: კეთილად, მოძღუარ, ჭეშმარიტად სთქუ, რამეთუ ერთ არს ღმერთი, და არა ვინ არს სხუაჲ მისა გარეშე;
ჰრქუა მას მწიგნობარმან მან: კეთილად, მოძღუარ, ჭეშმარიტად სთქუ, რამეთუ ერთ არს ღმერთი, და არა ვინ არს სხუაჲ მისა გარეშე;
καὶ τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς συνέσεως καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύοσκαὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν περισσότερόν ἐστιν πάντων τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ ϑυσιῶν.
Եւ սիրելն զնա՝ զամենայն սրտէ, եւ զամենայն զօրութենէ, եւ յամենայն մտաց. եւ սիրելն զընկերն իբրեւ զանձն, առաւել է քան զողջակէզս եւ զզոհս։
და შეყუარებად იგი ყოვლითა გულითა და ყოვლითა ძალითა და ყოვლითა გულისხმითა, და შეყუარებად მოყუასი ვითარცა თავი თჳსი, და უფროჲს არს ყოელთა მრგულიად დასაწუველთა და მსხუერპლთა.
და შეყუარებად იგი ყოვლითა სულითა და ყოვლითა ძალითა, ყოვლითა გულისხმის-ყოფითა, და შეყუარებად მოყუასი, [ვითარცა თავი თუისი]; უფროის არს [ესე] ყოველთა მსხუერპლთა შესაწირავთა.
და შეყუარებად იგი ყოვლითა სულითა და და ყოვლითა ძალითა და ყოვლითა გულისხმის-ყოფითა, და შეყუარებად მოყუასი, ვითარცა თავი თჳსი; უფროჲს არს ესე ყოველთა მსხუერპლთა და შესაწირავთა.
და შეყუარებად იგი ყოვლითა გულითა და ყოვლითა სულითა და ყოვლითა ძალითა და ყოვლითა გულისხმის-ყოფითა, და შეყუარებად მოყუასი, ვითარცა თავი თჳსი; უფროჲს არს ესე ყოველთა მსხუერპლთა და შესაწირავთა.
καὶ ὁ ᾽Ιησοῦς ἰδὼν [αὐτὸν] ὅτι νουνεχῶς ἀπεκρίϑη εἶπεν αὐτῷ, Οὐ μακρὰν εἶ ἀπὸ τῆς βασιλείας τοῦ ϑεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
Եւ տեսեալ Յիսուսի թէ իմաստութեամբ ետ զպատասխանին՝ ասէ ցնա. չես հեռի յարքայութենէ Աստուծոյ։ եւ ոչ եւս ոք իշխէր ինչ հարցանել զնա։
და იესუ ვითარ იხილა, რამეთუ გონებულად მოუგო, ჰრქუა მას: არა შორს ხარ სასუფეველისაგან ღმრთისაჲსა. და არა ვინ არღარა იკადრა კითხვად მისა.
და იესუ იხილა, რამეთუ კეთილად მოუგო მან, და ჰრქუა: არა შორს ხარ სასუფეველსა ღმრთისასა. და არავინ იკადრა კითხვად მისა.
და იესუ იხილა, რამეთუ გონიერად მოუგო, და ჰრქუა მას: არა შორს ხარ სასუფეველსა ღმრთისასა. და არღარა ვინ იკადრა კითხვად მისა.
და იხილა იესუ, რამეთუ გონიერად მიუგო, ჰრქუა მას: არა შორს ხარ სასუფეველისაგან ღმრთისა. და არღარა ვინ იკადრა კითხვად მისა.
Καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς ἔλεγεν διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ, Πῶς λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι ὁ Χριστὸς υἱὸς Δαυίδ ἐστιν;
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ, մինչ ուսուցանէր ի տաճարին. զիարդ ասեն դպիրքն, թէ Քրիստոսն որդի դաւթի է։
და მიუგო იესუ და ეტყოდა სწავლასა მას სამღდელოსა შინა: ვითარ თქჳან მწიგნობართა, ვითარმედ: ქრისტე ძე არს დავითისი?
მიუგო იესუ, ასწავებდა მათ და ჰრქუა ტაძარსა მას შინა: ვითარ უკუე იტყუიან მწიგნობარნი, რამეთუ: ქრისტე ძეჲ არს დავითისი?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ და ასწავებდა ტაძარსა მას შინა: ვითარ უკუე იტყჳან მწიგნობარნი, ვითარმედ: ქრისტჱ ძჱ არს დავითისი?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ და ასწავებდა ტაძარსა მას შინა: ვითარ უკუე იტყჳან მწიგნობარნი, ვითარმედ: ქრისტე ძჱ არს დავითისი?
αὐτὸς Δαυὶδ εἶπεν ἐν τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ, Εἶπεν κύριος τῷ κυρίῳ μου, Κάϑου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν ϑῶ τοὺς ἐχϑρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου.
Եւ ինքն դաւիթ հոգւովն սրբով ասէ. ասաց տէր ցտէր իմ, նիստ ընդ աջմէ իմմէ՝ մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան որից քոց։
რამეთუ თავადმან დავით თქუა სულითა წმიდითა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა, ვიდრემდე დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
თუით იგი დავით ხადის მას სულითა წმიდითა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა, ვიდრემდის დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
თჳთ იგი დავით იტყჳს სულითა წმიდითა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა, ვიდრემდე დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
რამეთუ თჳთ იგი დავით იტყჳს სულითა წმიდითა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა, ვიდრემდის დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
αὐτὸς Δαυὶδ λέγει αὐτὸν κύριον, καὶ πόϑεν αὐτοῦ ἐστιν υἱός; καὶ [ὁ] πολὺς ὄχλος ἤκουεν αὐτοῦ ἡδέως.
արդ՝ եթէ ինքն իսկ դաւիթ զնա տէր կոչէ՝ զիարդ իցէ որդի նորա։ Եւ բազում ժողովուրդ լսէր նմա քաղցրութեամբ։
თავადი დავით ეტყჳს მას უფლით, და ვითარ ძჱ მისი არს? -- და მრავალი ერი ისმენდა მისა წადიერად.
თუით იგი დავით უფლით ხადის მას, ვითარ ძჱ მისი არს? და მრავალი ერი ისმენდა მისგან ტკბილად.
თჳთ იგი დავით ჰხადის მას უფლით, და ვითარ ძჱ მისი არს? და მრავალი ერი ისმენდა მისსა ტკბილად.
თჳთ იგი დავით ჰხადის მას უფლით, და ვითარ ძჱ მისი არს? და მრავალი ერი ისმენდა მისსა ტკბილად.
Καὶ ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἔλεγεν, Βλέπετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν ϑελόντων ἐν στολαῖς περιπατεῖν καὶ ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς
Եւ ասէր ուսուցանելով ի վարդապետութեան իւրում։ զգոյշ լերուք ի դպրաց անտի՝ որ կամին ի հանդերձս երեւելիս շրջել. զնախողջոյնս խնդրել ի հրապարակս.
და ეტყოდა მათ სწავლასა მას შინა მისსა: ეკრძალენით მწიგნობართაგან, რომელთა ჰნებავს სამოსლითა შუენიერითა სლვაჲ და მოკითხვას ეძიებენ უბნებსა ზედა.
ႭჃႡႠႬႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ
და ეტყოდა სწავლასა მას მისსა: ეკრძალენით მწიგნობართა მათგან, რომელთა ჰნებავს სამკაულითა სლვაჲ და მოკითხვაჲ უბანთა ზედა,
და იტყოდა სწავლასა მას მისსა: ეკრძალენით მწიგნობართა მათგან, რომელთა ჰნებავს სამკაულითა სლვაჲ და მოკითხვაჲ უბანთა ზედა,
და ეტყოდა მათ სწავლასა მას შინა მისსა: ეკრძალენით მწიგნობართა მათგან, რომელთა ჰნებავს სამკაულითა სლვაჲ და მოკითხვაჲ უბანთა ზედა,
καὶ πρωτοκαϑεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις·
Եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զգահագլուխս յընթրիս։
და პირველად საჯდომელსა შესაკრებელთა შინა და მჴნისთაობასა ტაძრობასა;
ႣႠ ႦႤ/[ႫႭႿႣႭႫႠჂ] . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
და ზემოჯდომაჲ კრებულსა შორის, პირველ ინაჴითჯდომაჲ პურის ჭამასა;
და ზემოჯდომაჲ კრებულსა შორის და პირველ ინაჴით-ჯდომაჲ პურის-ჭამასა ზედა.
და ზემოჯდომაჲ კრებულსა შორის და პირველ ინაჴით-ჯდომაჲ სერსა ზედა.
οἱ κατεσϑίοντες τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προϕάσει μακρὰ προσευχόμενοι, οὗτοι λήμψονται περισσότερον κρίμα.
Որ ուտեն զտունս այրեաց, պատճառանօք յերկարեալ զաղօթս, զի աւելի եւս դատաստանս ընկալցին։
რომელნი შეშჭამენ სახლთა ქურივთასა და მიზეზით განგრძელებულად თაყუანის-სცემედ, რომელთა მოიღონ უმეტესი საშჯელი.
Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ ႸႤႾႽႠႫႤႬ ႱႠ/ႾႪႤႡႱႠ [Ⴕ]ႭჃႰႨႥႧႠ/ႱႠ ႣႠ [ႫႨ]ႦႤႦႨႧ ႢႠႬ/ႢႰႻႭႡႨႪႠႣ ႨႪႭႺ/ႥႤ[Ⴃ] Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠ ႫႨႨႶႭႬ ႾႭჃႫႤႲჁႱႨ ႱႠႸႿႤႪႨ
რომელნი შესჭამენ სახლებსა ქურივთასა და მიზეზით განგრძნობილად ილოცვედ, რომელთა მიიღონ უმეტესი საშჯელი,
რომელნი შეშჭამენ სახლებსა ქურივთასა და მიზეზით მყოვარ ილოცვედ, რომელთა მიიღონ უმეტჱსი საშჯელი.
რომელნი შეშჭამენ სახლებსა ქურივთასა და მიზეზით მყოვარ ჟამ ილოცვენ, რომელთა მიიღონ უმეტესი საშჯელი.
Καὶ καϑίσας κατέναντι τοῦ γαζοϕυλακίου ἐϑεώρει πῶς ὁ ὄχλος βάλλει χαλκὸν εἰς τὸ γαζοϕυλάκιον· καὶ πολλοὶ πλούσιοι ἔβαλλον πολλά·
Կայր Յիսուս ընդդէմ գանձանակին, տեսանէր զիարդ ժողովուրդն արկանէր պղինձ ի գանձանակն. եւ բազում մեծատունք՝ արկին բազում ինչ։
დადგა იესუ წინაშე ფასისშესაწირავსა და ხედვიდა, ვითარ ერი იგი დასდებდა კერმასა ფასისშესაწირავსა მას ზედა. და მრავალთა მდიდართა დადვეს დიდადი.
ႣႠႣႢႠ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ ႼႨႬႠႸႤ [Ⴔ]ႠႱႨႱ ႱႠႺႠႥႱႠ ႫႠႱ ႣႠ ႾႾႤႣႥႨႣႠ Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႨႢႨ ႤႰႨ ႣႠႾႣႤႡႣႠ ႰႥ/ႠႪႱႠ ႴႠႱႨႱ ႱႠ/ႺႠႥႱႠ ႫႠႱ ႣႠ Ⴋ/ႰႠႥႠႪႧႠ ႫႣႨႣႠႰ/ႧႠ ႣႠႣႥႤႱ Ⴔ(ႰႨႠ)Ⴃ
დადგა იესუ წინაშე ფასისსაცავსა მას და ხედვიდა, ვითარ-იგი ერი დასდებდა რვალსა ფასისსაცავსა მას. და მრავალთა მდიდართა დადვეს ფრიად.
დადგა იესუ წინაშე ფასისსაცავსა მას და ჰხედვიდა, ვითარ-იგი ერი დასდებდა რვალსა ფასისსაცავსა მას. და მრავალთა მდიდართა დადვეს ფრიად.
და დაჯდა იესუ წინაშე ფასისსაცავსა მას და ხედვიდა, ვითარ-იგი ერი დასდებდა რვალსა ფასისსაცავსა მას. და მრავალთა მდიდართა დადვეს ფრიად.
καὶ ἐλϑοῦσα μία χήρα πτωχὴ ἔβαλεν λεπτὰ δύο, ὅ ἐστιν κοδράντης.
Եկն այրի մի՝ եւ արկ երկուս լումայս, որ է նաքարակիտ մի։
და მოვიდა ერთი ქურივი გლახაკი და დასხნა ორნი ფშიტნი, რომელ არს დანგ ერთ.
ႣႠ ႫႭႥႨႣႠ ႵႭჃႰႨ/ႥႨ ႤႰႧႨ ႢႪႠႾႠႩႨ ႣႠ ႣႠႱႾႬႠ ႭႰႬႨ ႫႼႭჃႪႨႪႬႨ //
და მოვიდა ქურივი ერთი გლახაკი და დასხნა ორნი წულილნი.
და მოვიდა ერთი ქურივი გლახაკი და დასხნა ორნი წულილნი, რომელ არს კოდრანტჱ.
და მოვიდა ერთი ქურივი გლახაკი და დასხნა ორნი მწულილნი, რომელ არს კოდრანტე.
καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἡ χήρα αὕτη ἡ πτωχὴ πλεῖον πάντων ἔβαλεν τῶν βαλλόντων εἰς τὸ γαζοϕυλάκιον·
Եւ կոչեցեալ առ ինքն զաշակերսն իւր՝ ասէ ցնոսա. ամէն ասեմ ձեզ, զի այրին այն տառապեալ՝ շատ արկ քան զամենեսեան որ արկին ի գանձանակն։
და მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა მათ: მართლიად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ქურივმან გლახაკმან უფროჲს ყოველთასა შეწირა შესაწირავსა ამას ზედა.
ႣႠ ႫႭ/ႾႭჃႼႭႣႠ ႫႭႼႠႴႤ/ႧႠ ႧჃႱႧႠ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ ႠႫႤႬ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႵႭჃႰႨႥႫႠႬ ႠႫ[ႠႬ] ႢႪႠႾႠႩႫႠႬ ႾႭჃႴႰႭႱ ႸႤႫႭႼႨ/ႰႠ ႴႠႱႨႱ ႱႠႺႠႥႱႠ
და მოუწოდა მიწაფეთა თჳსთა, ჰრქუა მათ: ამენ გეტყუი თქუენ, რამეთუ ქურივმან ამან უფროის ყოველთასა შემოწირა ფასისსაცავსა.
და მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ქურივმან ამან გლახაკმან უფროჲს ყოველთასა შემოწირა ფასისსაცავსა.
და მოუწოდა იესუ მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ქურივმან ამან გლახაკმან უფროჲს ყოველთასა დადვა ფასის-საცავსა ამას.
πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον, αὕτη δὲ ἐκ τῆς ὑστερήσεως αὐτῆς πάντα ὅσα εἶχεν ἔβαλεν, ὅλον τὸν βίον αὐτῆς.
Քանզի ամենեքին՝ յաւելորդաց իւրեանց արկին. այլ նա՝ ի չքաւորութենէ իւրմէ զամենայն ինչ զոր ունէր՝ արկ գոյիւ չափ զկեանս իւր։
რამეთუ ყოველთა მათ ნეშტისაგან მათისა შემოწირეს, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თჳსისა ყოველივე, რაჲცა ედვა, შეწირა ყოველივე საცხორებელი თჳსი.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႧႠ ႬႠႫႤႲႠႥႨႱႠ/ႢႠႬ ႫႠႧႨႱႠ ႸႤႫႭႼႨ/ႰႤႱ Ⴞ(ႭႪႭ) ႠႫႠႬ ႬႠႩႪႭჃ/ႪႤႥႠႬႤႡႨႱႠႢႠႬ ႧჃ/ႱႨႱႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႰႠჂႺႠ ႾႠ/ႵႭჃႬႣႠ ႸႤႫႭႼႨႰႠ ႱႠႺႾႭႥႰႤႡႤႪႠႣ ႧჃႱႠ
რამეთუ ყოველთა ამათ ნამეტნავისა მათისაგან შემოწირეს, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თუისისა ყოველი, რაჲცა აქუნდა, შემოწირა საცხორებელად თავისა თუისისა.
რამეთუ ყოველთა ნამეტავისაგან მათისა შემოწირეს, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თჳსისა ყოველი, რაჲცა აქუნდა, შემოწირა საცხოვრებელი თჳსა.
რამეთუ ყოველთა ნამეტავისაგან მათისა დადვეს, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თჳსისა ყოველი, რაჲცა აქუნდა, დადვა საცხორებელი თჳსი.
