სიტყუაჲ მოაბისი. ღამჱ წარწყმდა მოაბელი იგი რამეთუ ღამჱ წარწყმდეს ზღუდე იგი მოაბელისაჲ მის.
მწუხარე იქმნენით თავთა თჳსთა თჳს, რამეთუ წარწყმდა დებონი, სადა იგი ბომონი შენებულ იყო. მუნ ახჳდეთ ტირიდ ნაბავსა მოაბელისასა. ვალალაებდით. ყოველსა თავსა სიმტიერე, და ყოველნი მკლავნი დაჭრილ.
უბანთა მისთა ზედა მოირტყთ ძაძაჲ, და იტყებდით ერდოთა მისთა ზედა, და უბანთა მისთა ყოველნი ვალალაებდით ტირილით,
რამეთუ ღაღად-ყო ესებონმან, და ელვალემან: ვიდრე ისადმდე ისმა ღაღადებაჲ მათი. ამისთჳს წელნი მოაბელისანი ღაღადებენ: სულმან მისმან ცნას.
გული მოაბელისაჲ ღაღადებს თავსა თჳსსა ზედა ვიდრე სეგორადმდე, რამეთუ დიაკეული არს სამ წლისაჲ. ხოლო აღსავალსა მას ლუითისასა ტირილით აღვიდოდიან შენდა გზასა ზედა ადუნიიმ: ღაღაღებდეს შემუსრვაჲ და უბადრუკებაჲ და ძრვაჲ.
წყალი იგი ნებრიმისაჲ ოჴერ იყოს, და განჴმეს, და ყოველი თივაჲ მისი მოაკლდეს, რამეთუ თივაჲ ნედლი არა იყოს.
ნუ უკუჱ ესეცა განრინებად არს, რამეთუ მოვჰჴადნე ჴევნებსა მისსა არაბიელნი, და წარიღონ იგი.
რამეთუ შეუდგა ღაღადებაჲ ღაღადებასა, საზღუარისაჲ მის მოაბელისაჲ აგალიმ. Page of ms. J: A49r ვალალაებაჲ მისი, ვიდრე ჯურღმულადმდე ელიმისა./
ხოლო წყალი იგი რემონისაჲ აღივსოს სისხლითა, რამეთუ მოვჴადნე რემონსა ზედა არაბიელნი, და აღვიღო ნათესავი მოაბისაჲ და არიელისაჲ და ნეშტნი იგი ადამაჲსანი.
