აჰა ესერა მფლობელი უფალი საბაოთ მოსპოლავს ჰურიასტანით და იჱრუსალემით ძლიერსა მამაკაცსა და შემძლესა დედაკაცსა ძალსა პურისასა და ძალსა წყლისასა
გმირსა და ძლიერსა და კაცსა მბრძოლსა და მსაჯულსა და წინაწარმეტყუელსა და განმაწესებელსა და მოხუცებულსა
და ერგასის-თავსა და საკჳრველსა მზრახვალსა და ბრძენსა და ხუროთ-მოძღუარსა და გულის-ჴმის-მყოფელსა მსმენელსა.
და დავადგინნე ყრმანი მათ ზედა მთავრად, და მემღერნი უფლებდენ მათ ზედა,
და დაეცეს ერი კაცი კაცსა ზედა და კაცი მოყუასსა თჳსსა ზედა. ეკუეთოს ყრმაჲ მოხუცებულსა და უპატიოჲ პატიოსანსა, Page of ms. J: A37v
რამეთუ შეიპყრას კაცმან/ ძმაჲ თჳსი ანუ სახლეული მამისა თჳსისაჲ და ჰრქუას, სამოსელი გაქუს: წინამძღურად ჩუენდა იყავ, და საზრდელი ჩუენი შენ ქუეშჱ იყოს.
და მიუგოს მან მას დღესა შინა და ჰრქუას, არა ვიყო მე წინამძღუარ, რამეთუ არა არს სახლსა შინა ჩემსა პური არცა სამოსელი. არა ვიყო მე წინამძღუარ ერისა ამის.
რამეთუ დაეტეოს იჱრუსალემი და ჰურიასტანი დაეცეს და ენანი მათნი ურჩულოებით უფლისა მიმართ ურჩ არიან, რომლისათჳს აწ დამდაბლდა დიდებაჲ მათი,
და სირცხჳლი პირისა მათისაჲ წინა-აღუდგა მათ, და ცოდვაჲ მათი ვითარცა სოდომელთაჲ მიუთხრეს და გამოაჩინეს. ვაჲ სულისა მათისა რამეთუ ზრახეს ზრახვაჲ ბოროტი თავისა თჳსისაჲ,
და თქუეს: შევკრათ მართალი იგი რამეთუ განმაძნელებელ ჩუენდა არს, აწ უკუჱ ნაყოფსა საქმეთა მათთასა ჭამდენ.
ვაჲ უშჯულოსა მას, ბოროტი შეემთხჳოს მას საქმითა ჴელთა მისთაჲთა,
ერო ჩემო ხარკის-მომჴდელნი თქუენნი მოგკუფხლვენ თქუენ, და რომელნი იგი მოგჴდიან თქუენ იგინივე უფლებენ თქუენ ზედა, ერო ჩემო რომელნი განატრიან თქუენ იგინი გაცთუნებენ თქუენ და კუალსა ფერჴთა თქუენთასა შეგირყევენ.
აწ დადგეს საშჯელად უფალი და წარმოიდგინოს საშჯელად ერი თჳსი,
და თავადი უფალი საშჯელად მოვიდეს მოხუცებულთა თანა ერისათა და მთავართა მისთა, თქუენ რაჲსათჳს მოსწუთ ვენაჴი ჩემი, და ნატაცები გლახაკისაჲ სახლსა შინა თქუენსა იპოვა.
თქუენ რაჲსათჳს ავნებთ ერსა ჩემსა და პირსა გლახაკსა არცხუენდით.
ამისთჳს იტყჳს უფალი, რამეთუ ამაღლდეს ასულნი სიონისანი, და Page of ms. J: A38r ვიდოდეს ქედითა მაღლითა და წამის-ყოფითა თუალთაჲთა,/ და სლვითა ფერჴთაჲთა ითრევდეს ერთბამად სამოსელსა, და ფერჴითა ერთბამად იმღერდეს.
და დაამდაბლნეს ღმერთმან მთავარნი ასულნი სიონისანი, და უფალმან გამოაცხადოს ხატი მათი
მას დღესა შინა, და მოუღოს ღმერთმან დიდებაჲ სამოსლისა მათისაჲ, და სამკაული მათი და განსათხზველნი მათნი და საკუხები და ფარღულები:
და საცხინველები და სამკაული პირისა მათისაჲ.
და დასაკრებელი სამკაულისაჲ დიდებისა მათისაჲ. და სამკლავები და სავლტეები და განთხზულები კოწლები, და ბეჭდები და მელევანდები მათი და საყურები.
და ძოწეულები და ზარაურთები, და წარჩინებული ლაკონიაჲსაჲ:
ქუაჲ,
და ბისონისაჲ და იაკინთჱსაჲ და მეწამულისაჲ, და ზელეზი ოქროსა თანა და იაკინთესა თანა შექსოილი და ბიალონები იქცევისი.
და იყოს საყნოსელისა წილ სულნელისა მტუერი, და ზოსტერისა წილ საბელი შეირტყა, და სამკაულისა წილ თავისა სიმტიერე მოგიჴდეს საქმეთა შენთა-ებრ, და სამოსლისა წილ შოვა-ძოწეულისა მოირტყა ძაძაჲ. ესე იყოს შენდა მომკაულებისა შენისათჳს.
და ძჱ იგი შენი უკეთესი რომელი შენ გიყუარდეს, მახჳლითა დაეცეს და ძლიერნი თქუენნი მახჳლითა მოსწყდენ და დამდაბლდენ.
და იგლოვდენ მოთხენი სამკაუ<ლ>თა თქუენთანი,
