ვაჲ შვილთა განდგომილთა, იტყჳს უფალი, ჰყავთ ზრახვაჲ არა ჩემ მიერ, და აღთქუმაჲ არა სულითა ჩემითა, შეძინებაჲ ცოდვაჲ ცოდვასა ზედა,
რომელნი მიხუალთ შთასლვად ეგჳპტედ, და მე არა მკითხეს, შეწევნად ფარაოჲს მიერ, და დაფარვად ეგჳპტელთაგან,
რამეთუ იყოს თქუენდა დაფარვაჲ იგი ფარაოჲსი სირცხჳლად, და რომელნი ესვენ ეგჳპტელთა ყუედრებად.
რამეთუ არიან ტანის შინა წინამძღუარნი მოციქულნი ბოროტნი,
ცუდად დაშურენ ერისა მის მიმართ, რომელ არაჲ არგოს მათ შეწევნაჲ, არამედ სირცხჳლი და ყუედრებაჲ. Page of ms. J: A61r
ხილვაჲ ოთხფერჴთაჲ, რომელნი არიან უდაბნოს./ ჭირსა მას შინა, და იწროებასა, ლომი და ლეკჳ ლომისაჲ მიერ, და ასპიტნი და ნაშობნი ასპიტთა მფრინველთანი, რომელთა მოაქუნდა ვირებითა და აქლემებითა სიმდიდრჱ მათი ნათესავთა მიმართ, რომელთა არაჲ არგონ მათ.
ეგჳპტელთა ამაოდ და ცუდად რომელთა არაჲ გარგონ თქუენ. უთხრათ მათ, რამეთუ ამაო არს ნუგეშინის-ცემაჲ ესე თქუენი.
აწ უკუჱ დაჯედ და დაწერე ფიცარსა და წიგნსა, რამეთუ იყოს ესე დღედმდე და ჟამსა ვიდრე უკუნისამდე.
რამეთუ ერი ურჩი არს, და ნაშობნი ტყუვილისანი, რომელთა არა ჰნებავს სმენად შჯული უფლისაჲ:
რომელნი ეტყჳან წინაწარმეტყუელთა ვითარმედ ნუ მითხრობთ ჩუენ, <და> რომელნი ჩუენებასა იხილვენ, ნუ მეტყჳთ ჩუენ მართლ, არამედ მეტყოდეთ ჩუენ წრფელად, და მითხართ ჩუენ <. . .>.
და მომაქციენით ჩუენ გზისა ამისგან, და მიმიხუენით ჩუენგან ალაგნი ესე, და მომისპეთ ჩუენგან სიტყუაჲ იგი წმიდისა ისრაჱლისაჲ.
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი წმიდაჲ იგი ისრაჱლისაჲ, რამეთუ ურჩ ექმნენით სიტყუათა ამათ, და ესევდით ტყუვილსა. და რამეთუ სდრტჳნევდით, და გული შეგეპყრა სიტყუასა ამას.
ამისთჳს იყოს თქუენდა ცოდვაჲ ესე, ვითარცა ზღუდჱ დაცემული მეყსეულად ქალაქისა ძლიერისა მოცვულისაჲ, რომლისაჲ მეყსეულად მოიწიოს დაცემაჲ.
და დაცემაჲ მისი იყოს ვითარცა შემუსრვაჲ ჭურჭლისა კეცისაჲ დაწულილებული, რომლისაჲ არა იპოვის მას შინა კეცი, რომლითამცა ცეცხლი აღიღე, და რომლითამცა მოსწრიდე წყალი მცირედ.
ესრეთ იტყჳს უფალი წმიდაჲ იგი ისრაჱლისაჲ: რაჟამს მოიქცე და სულთ-ითქუნა, მაშინ Page of ms. J: A61v ჰსცხონდე, და ჰსცნა სადა იყავ, ოდეს იგი მოსავ იყავ ამაოთა/ მათ, ცუდად იქმნა ძლიერებაჲ ეგე თქუენი, და არა ინებეთ სმენად.
არამედ სთქუთ: ცხენებითა ვივლტოდით, <ამისთჳსცა ივლტოდით>, და მერმე სთქუთ, მალეთა საჴედართა ზედა აღვსხდეთ, ამისთჳს მალე იყვნენ მდევარნი თქუენნი,
და ივლტოდიან ათასნი ჴმისაგან ერთისა, და ჴმისაგან ხუთისა ივლტოდიან მრავალნი, ვიდრემდე დაშთენ, ვითარცა ქსელი მთასა ზედა, და ვითარცა სამსტოვროჲ, რომელი დგან ბორცუსა ზედა.
და მერმე კუალად გგებდესვე და ღმერთი წყალობად თქუენდა. და ამისთჳს აღმაღლდეს შეწყალებად თქუენდა, რამეთუ მსაჯულ თქუენდა უფალი ღმერთი ჩუენი. ნეტარ არიან ყოველნი რომელთა დაუთმონ მას,
რამეთუ ერმან წმიდამან სიონს შინა დაიმკჳდროს, და იჱრუსალემი ტირილით ტიროდა. შემიწყალე მე წყალობით, შეგიწყალოს შენ ჴმისა-ებრ ღაღადებისა შენისა, რაჟამს გიხილა, შეისმინა შენი.
და მოგცეს თქუენ უფალმან პური ჭირისაჲ და წყალი იწროებისაჲ, და არღარა მოგეხნენ შენ მაცთუნებელნი შენნი, რამეთუ თუალნი შენნი ხედვიდენ მაცთუნებელთა მათ შენთა.
და ყურთა შენთა ესმოდიან სიტყუანი მართლ-უკუნ მაცთუნებელთა შენთანი, რომელნი იტყჳან, ესე არს გზაჲ, და ვიდოდით მას შინა გინა მარჯუნ, გინა მარცხნ.
და შეაგინენ კერპნი ვეცხლით მოსილნი და ოქროჲთ მოსილნი, და დაამწულილნე იგინი, ვითარცა წყალი დედაკაცისა გამოჯდომილისაჲ, და ვითარცა სკორჱ განსთხინე იგინი.
მაშინ იყოს წჳმაჲ თესლსა ქუეყანისა შენისასა, და პური ნაყოფისა ქუეყანისა შენისაჲ, იყოს მაძღრივ და პოხილ, და ძოვდეს საცხოვარი შენი მას დღესა შინა ადგილსა პოხილსა და ფართოსა.
ზუარაკნი თქუენნი <და> ზროხანი, რომელნი იქმოდიან ქუეყანასა, ჭამდენ ბზესა Page of ms. J: A62r აღრეულსა ქრთილითა/ გამონქრეულითა.
და იყოს ყოველსა ზედა მთასა მაღალსა, და ბორცუსა განსაცხრომელსა, წყალი გამომდინარე მას დღესა შინა, რომელსა წარწყმდენ მრავალნი, და რაჟამს დაეცნენ გოდოლნი.
და იყოს ნათელი იგი მთოვარისაჲ, ვითარცა ნათელი მზისაჲ, და ნათელი იგი მზისაჲ შჳდ წილ დღესა მას, რაჟამს განკურნოს უფალმან შემუსრვილებაჲ იგი ერისა თჳსისაჲ, და სალმობასა მას წყლულებისა მისისასა ულხინოს.
აჰა ესერა სახელი უფლისაჲ მოვალს მრავალით ჟამით, აღგზებული გულის-წყრომაჲ მისი: დიდებით სიტყუაჲ ბაგეთა მისთაჲ, სიტყუაჲ რისხვითა სავსე. და რისხვაჲ გულის-წყრომისა მისისაჲ ვითარცა ცეცხლი შეშჭამდეს.
და სული მისი ვითარცა წყალი ჴევსა წარმოჰრღუნიდეს, მოიწიოს ვიდრე ქედადმდე, და განიყოს შეძრწუნებად წარმართთა მაცთუნებელად ამაოდ. და სდევნიდეს მათ საცთური, და წარმოიხუნეს იგინი წინაშე მათსა.
ნუ უკუჱ მარადის ჯერ არსა თქუენდა სიხარული, და შესლვად სიწმიდესა ჩემსა ოდესვე, ვითარცა რომელნი დღესასწაულობედ, და ვითარცა მოხარულნი შესლვად ნესტჳთა მთასა უფლისა ღმრთისა ისრაჱლისასა.
და სასმენელ ყოს უფალმან დიდებაჲ იგი ჴმისა თჳსისაჲ, და გულის-წყრომაჲ მკლავისა თჳსისაჲ, ჩუენებად გულის-წყრომაჲ რისხვისაჲ, ალითა შემწუველითა, მეხის-ტეხითა სასტიკითა, და ვითარცა წჳმაჲ და სეტყუაჲ ერთბამად გარდამოვალნ მძაფრ.
რამეთუ ჴმისაგან უფლისა მოუძლურდენ ასურასტანელნი წყლვითა რომლითა დასცნეს იგინი.
და იყოს მისა გარემო, ვინაჲ იგი იყო მისა სასოებაჲ Page of ms. J: A62v შეწევნისაჲ, რომელსა იგი/ ესვიდა ესე ბობღნითა, და ნესტჳთა, და ქნარითა ჰბრძოდიან მას მსხორითა.
რამეთუ არა წინაჲსწარ დღისა მის ჰსცთე შენ, ნუ უკუჱ შენცა განგემზადოს, მეუფებაჲ ჴევისა მის ღრმისაჲ, შეშითა სავსისაჲ, ცეცხლ და შეშა დიდძალ, გულის-წყრომაჲ უფლისაჲ ვითარცა ჴევი წუმწუბითა აღგზებული.
