TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 297
Chapter: 48
Verse: 1
ისმინეთ
ესე
სახლო
ისრაჱლისაო
,
რომელნი
წოდებულ
ხართ
სახელითა
ისრაჱლისაჲთა
,
და
რომელნი
იუდაჲსგან
გამოსრულნი
ხართ
.
რომელნი
ჰფუცავთ
სახელსა
უფლისა
ღმრთისა
ისრაჱლისასა
,
და
ღმრთისა
მიერ
მოჴსენებულნი
,
არა
ჭეშმარიტებით
და
არცა
სიმართლით
,
Verse: 2
და
რომელნი
მოსავ
ხართ
სახელსა
ქალაქისა
წმიდისასა
,
და
ღმრთისა
მიმართ
ისრაჱლისა
დაჰმტკიცნებით
.
უფალ
,
და
ყოვლისა-მპყრობელ
არის
სახელი
მისი
.
Verse: 3
პირველი
იგი
მაშინ
დ<ღ>ითგანვე
გითხარ
შენ
,
და
პირისაგან
ჩემისა
გამოჴდა
,
და
სასმენელ
გექმნა
შენ
.
მეყსეულად
ვყავ
,
და
მოიწია
.
Verse: 4
ვიცი
მე
,
რამეთუ
ფიცხელ
ხარ
შენ
,
და
ძარღჳ
რკინისაჲ
არს
ქედი
შენი
,
შუბლი
შენი
რვალისაჲ
.
Verse: 5
და
გითხარ
შენ
მაშინვე
ვიდრე
მოწევნადმდე
შენ
ზედა
,
გასმინე
შენ
,
ნუ
უკუჱ
სთქუა
ესე
ვითარმედ
კერპთა
მიყვეს
ესე
მე
,
არამედ
რაჲთა
არა
იტყოდი
,
გამოქანდაკებულთა
და
გამოდნობილთა
მათ
მითხრეს
მე
.
Verse: 6
გესმინა
ესე
,
და
თქუენ
არა
სცანთ
,
არამედ
მერმეცა
გასმინევე
ახალი
იგი
ამიერითგანვე
რომელ
ყოფად
არს
,
და
არა
სცან
იგი
.
Verse: 7
და
აწ
იქმნეს
,
და
არა
მაშინ
და
არცა
პირველთა
დღეთა
,
და
არა
გესმინა
იგი
,
ნუ
იტყჳ
:
ჰჱ
ვიცი
იგი
.
Verse: 8
არცაღა
გესმინა
იგი
,
არცა
უწყოდე
,
არცა
დასაბამითგან
,
განვახუენ
სასმენელნი
შენნი
,
რამეთუ
უწყოდე
ვითარმედ
შეურაცხებით
შეურაცხ-ჰყო
,
და
უშჯულო
მიერვე
დედის
მუცლით
გეწოდოს
შენ
.
Verse: 9
სახელისათჳს
ჩემისა
გიჩუენო
შენ
გულის-წ<ყ>რომაჲ
ჩემი
,
და
დიდებითა
ჩემითა
მოვაწიო
შენ
ზედა
,
რაჲთა
მოგსპო
შენ
.
Verse: 10
აჰა
ესერა
განგყიდე
შენ
არა
ვეცხლისათჳს
.
განგარინე
Page of ms. J: A82v
შენ
საჴუმილისა
მის
გან/
სიგლახაკისა
,
Verse: 11
ჩემთჳს
გიყო
შენ
ესე
,
რამეთუ
სახელი
ჩემი
შეიგინების
და
დიდებაჲ
ჩემი
სხუასა
არა
მივსცე
.
Verse: 12
ისმინა
ჩემი
იაკობ
,
და
ისრაჱლ
რომელსა
მე
გიწოდე
შენ
.
მე
ვარ
პირველი
და
მე
ვარ
უკუნისამდჱ
.
Verse: 13
და
ჴელმან
ჩემმან
დააფუძნა
ქუეყანაჲ
,
და
მარჯუენამან
ჩემმან
დაამყარა
ცაჲ
.
უწოდო
მათ
,
და
წარმოდგენ
ერთბამად
.
Verse: 14
და
შეკრბენ
ყოველნი
,
და
ისმინონ
.
ვინ
უთხრა
მათ
ესე
:
სიყუარულითა
შენითა
ვყავ
ნებაჲ
შენი
აღებად
ბაბილონით
ნათესავი
ქალდეველთაჲ
.
Verse: 15
მე
ვიტყოდე
,
და
მე
უწოდე
,
და
მოვიყვანა
,
და
წარმოუმა<რ>თენ
გზანი
მისნი
.
Verse: 16
მოიყვანენ<ი>თ
ჩემდა
,
და
ისმინეთ
ესე
.
არა
დასაბამითგანვე
ფარულად
ვიტყოდე
,
რაჟამს
იქმნებოდა
მუნ
ვიყავ
.
და
აწ
უფალმან
მომავლინა
მე
,
და
სულმან
მისმან
.
Verse: 17
ესრე
იტყჳს
უფალი
მჴსნელი
შენი
წმიდაჲ
ისრაჱლისაჲ
:
მე
ვარ
უფალი
ღმერთი
შენი
,
გიჩუენე
შენ
პოვნად
შენდა
გზაჲ
,
რომელსა
ზედა
ხჳდოდი
.
Verse: 18
და
უკუეთუმცა
გესმინნეს
მცნებანი
ჩემნი
,
გექმნამცა
შენ
ვითარცა
მდინარე
მშჳდობაჲ
შენი
,
და
სიმართლე
შენი
ვითარცა
ღელვანი
ზღჳსანი
,
Verse: 19
და
იყომცა
ვითარცა
ქჳშაჲ
ზღჳსაჲ
ნათესავი
შენი
,
და
ნაშობნი
შენნი
ვითარცა
მიწაჲ
ქუეყანისაჲ
.
და
არცაღა
აწ
აღიჴოცო
არცა
წარწყმდეს
სახელი
შენი
წინაშე
ჩემსა
.
Verse: 20
გამოვედ
ბაბილოვნით
სივლტოლით
ქალდეველთაგან
.
ჴმაჲ
სიხარულისაჲ
მიუთხართ
,
და
სასმენელ
იქმენინ
ესე
.
მიუთხართ
ვიდრე
დასასრულადმდე
ქუეყანისა
.
და
თქუთ
ვითარმედ
იჴსნა
უფალმან
მონაჲ
თჳსი
იაკობი
.
Verse: 21
და
არა
უტევა
მას
წყურიდ
,
და
უდაბნოჲთ
მოუწოდა
მას
,
და
წყალი
კლდისაგან
გამოუდინოს
მათ
.
განსთქდენ
კლდენი
და
დიოდიან
წყალნი
,
და
სუმიდეს
ერი
ჩემი
.
Verse: 22
არა
არს
სიხარული
უღმროთაჲ
,
იტყჳს
უფალი
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.