ისმინეთ ჩემი ჭალაკთა, და ერჩდით წარმართნი მრავალ ჯამითგან [?]: Page of ms. J: A83r დადეგით: იტყჳს უფალი. საშოჲ/თგან დედის მუცლით ჩემით მიწოდა სახელი ჩემი,
და ყო პირი ჩემი ვითარცა მახჳლი ლესული, და საფარველსა ჴელისა მისისასა დამმალა მე. და დამდვა მე ვითარცა ისარი რჩეული, და კაბარჭსა მისსა დამფარა მე.
და მრქუა მე: მონაჲ ჩემი ხარი შენ ისრაჱლ. და შენდა მიმართ ვიდიდო.
და მე ვთქუ: ცუდად დავშუერ, და ამაოდ და არა რად მივეც ძალი ჩემი: ამისთჳსცა საშჯელი ჩემი უფლისა მიერ, და სალმობაჲ ღმრთისა მიერ ჩემისა.
და აწ ესრე იტყჳს უფალი, რომელმან დამბადა მე საშოჲთვე მონად თჳსა, შეკრებად იაკობი მისა, და ისრაჱლი მოახლებად მისა. და ვიდიდო მე წინაშე უფლისა, და ღმერთი ჩემი იყოს ჩემდა ძალ.
და მრქუა მე: დიდ არს შენდა ესე წოდებაჲ შენი მონად ჩემდა, დამტკიცებად ტომნი იაკობისნი, და განბნეულნი ისრაჱლისანი შეკრებად. აჰა ესერა მიგეც შენ აღნათქუემად ნათესავთა და ნათლად წარმართთა, რაჲთა იყო შენ მაცხოვრად ვიდრე დასასრულადმდე ქუეყანისა.
ესრე იტყჳს უფალი მჴსნელი შენი ღმერთი ისრაჱლისაჲ. წმიდა ყავთ დამდაბლებული იგი თავით თჳსით, მოძაგებული იგი წარმართთაგან მონათაგან მთავართასა. მეფეთა იხილონ იგი და ზჱ აღუდგენ, და მთავარნი თაყუანის-სცემდენ მას უფლისათჳს, რამეთუ სარწმუნო არს წმიდაჲ იგი ისრაჱლისაჲ. და გამოგირჩია შენ.
ესრე იტყჳს უფალი: ჟამსა შეწყნარებისასა ვისმინე შენი, და დღესა ცხორებისასა შეგეწიე შენ, და მიგეც შენ აღნათქუემად წარმართთა დამტკიცებად ქუეყანისა, და დამკჳდრებად სამკჳდრებელი ოჴრისაჲ,
და სიტყუად პყრობილთა მათ, ვითარმედ გამოვედით, რომელნი იყვნენ ბნელსა შინა, გამოჩნდით. ყოველთა გზათა ზედა ძოვდენ, და ყოველთა ალაგთა ზედა იყოს საძოვარი მათი.
არა ჰმშიოდის, და არცა სწყუროდის, არცა დაეცეს მათ ხორშაკი, არცა ავნოს მათ მზემან, არამედ Page of ms. J: A83v / რომელსა ეწყალიან იგინი, ნუგეშინის-სცეს მათ, და თავთა წყაროთასა უძღოდის მათ.
და დავსხნე ყოველნი მთანი გზად, და ყოველნი ალაგნი საძოვრად მათა.
აჰა ესენი შორით მოვიდენ, და რომელნი მე ბღუარით და ზღჳთ, და სხუანი ქუეყანით სპარსეთით.
იხარებდით ცანი, და მხიარულ იყავნ ქუეყანაჲ, გამოსცედ მთათა სიხარული, და ბორცუთა სიმართლჱ. რამეთუ შეიწყალა ღმერთმან ერი თჳსი, და მდაბალთა ერისა თჳსისათა ნუგეშინის-სცა.
თქუა სიონმან, დამიტევა მე უფალმან, და ღმერთმან ჩემმან დამივიწყა მე.
და-ნუ-ივიწყნისა დედაკაცმან ყრმანი თჳსნი, ვითარმცა არა შეიწყალნა ნაშობნი მუცლისა თჳსისანი და-ღა-თუ-ივიწყნეს ესენი დედაკაცმან, ხოლო მე არა დაგივიწყო შენ, თქუა უფალმან.
აჰა ესერა ჴელითა ჩემითა გამოვწერენ ზღუდენი შენნი, და წინაშე თუალთა ჩემთა ხარი შენ მარადის,
და ადრე აღიშენო შენ, რომელთა განცა დაირღუე, და მომაოჴრებელნი შენნი ადრე განვიდენ შენგან.
აღიხილენ გარემოჲს თუალნი შენნი, და იხილენ ყოველნი შვილნი შენნი, რამეთუ აჰა ესერა შეკრებს, და მოვიდეს შენდა, და გარე-მოგადგეს შენ ყოველნი ნაშობნი შენნი. ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, რამეთუ ყოველნივე იგი შეიმოსნე, და შეიმკვნე იგინი ვითარცა სამკაული სძალმან.
რამეთუ ოჴერნი შენნი, და დარღუეულნი, და დაცემულნი შენნი აწ იწრო იყვნენ მკჳდრთა გან: და განგეშოვრნენ შენგან რომელნი იგი შთაგთქმიდეს შენ.
რამეთუ გეტყოდიან შენ ყურთა შენთა ძენი იგი შენნი, რომელნი წარსწყმიდენ, ფართო მიყავ ჩუენ ადგილი სამკჳდრებელად, რამეთუ იწრო არს ჩუენდა ადგილი ესე.
და სთქუა გულსა შენსა, ვინ მიშვნა მე ესენი, რამეთუ მე უშვილო ვიყავ, და ქურივ, მწირ და მოკლებულ. ესენი ვინ განმიზარდნა მე. მე დაშთომილ ვიყავ მარტოჲ, ესენი სადა იყვნეს.
ესრე იტყჳს უფალი: აჰა ესერა აღვიღო Page of ms. J: A84r წარმართთა შორის ჴელი ჩემი./და ჭალაკთა მიმართ აღვჰმართო ნიში ჩემი, და მოჰყვანდენ ძენი შენნი წიაღითა, და ასულნი შენნი მჴრითა მოჰქონდენ.
და იყვნენ მეფენი მძუძე შენდა: და მთავარნი დედანი მზარდულ შენდა. პირსა ზედა ქუეყანისასა თაყუანის-გცემდენ შენ, და მიწასა ქუეშე ფერჴთა შენთასა ლოშნიდენ, და გულის-ჴმა-ჰყო, რამეთუ მე ვარ უფალი, და არა ჰრცხუენოდის, რომელთა დამითმონ მე.
მო-მე-ვინ-უღისა გმირისაგან ნატყუენავი, და უკუეთუ წარმო-ვინ-მე-ტყუენოს, სიცრუვით გან-მე-ერესა.
ესრე იტყჳს უფალი, უკუეთუ წარ-ვინ-მე-ტყუენოს გმირი, და მოიღოს ნატყუენავი, მო-რაჲ-იღოს ძლიერისაგან გან-მე-ერესა. ხოლო მე საშჯელი შენი ვსაჯო, და მე ძენი შენნი ვიჴსნნე.
და მოიჭამდენ მაჭირვებელნი შენნი ჴორცთა თჳსთა, და სუმიდენ, ვითარცა ღჳნოსა ახალსა, სისხლსა მათსა, და დაითრვნენ, და ცნას ყოველმან ჴორციელმან, რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელმან გიჴსენ შენ და შეგეწიე შენ, განმაძლიერებელი შენი იაკობ.
