TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 298
Chapter: 49
Verse: 1
ისმინეთ
ჩემი
ჭალაკთა
,
და
ერჩდით
წარმართნი
მრავალ
ჯამითგან
[?]:
Page of ms. J: A83r
დადეგით
:
იტყჳს
უფალი
.
საშოჲ/თგან
დედის
მუცლით
ჩემით
მიწოდა
სახელი
ჩემი
,
Verse: 2
და
ყო
პირი
ჩემი
ვითარცა
მახჳლი
ლესული
,
და
საფარველსა
ჴელისა
მისისასა
დამმალა
მე
.
და
დამდვა
მე
ვითარცა
ისარი
რჩეული
,
და
კაბარჭსა
მისსა
დამფარა
მე
.
Verse: 3
და
მრქუა
მე
:
მონაჲ
ჩემი
ხარი
შენ
ისრაჱლ
.
და
შენდა
მიმართ
ვიდიდო
.
Verse: 4
და
მე
ვთქუ
:
ცუდად
დავშუერ
,
და
ამაოდ
და
არა
რად
მივეც
ძალი
ჩემი
:
ამისთჳსცა
საშჯელი
ჩემი
უფლისა
მიერ
,
და
სალმობაჲ
ღმრთისა
მიერ
ჩემისა
.
Verse: 5
და
აწ
ესრე
იტყჳს
უფალი
,
რომელმან
დამბადა
მე
საშოჲთვე
მონად
თჳსა
,
შეკრებად
იაკობი
მისა
,
და
ისრაჱლი
მოახლებად
მისა
.
და
ვიდიდო
მე
წინაშე
უფლისა
,
და
ღმერთი
ჩემი
იყოს
ჩემდა
ძალ
.
Verse: 6
და
მრქუა
მე
:
დიდ
არს
შენდა
ესე
წოდებაჲ
შენი
მონად
ჩემდა
,
დამტკიცებად
ტომნი
იაკობისნი
,
და
განბნეულნი
ისრაჱლისანი
შეკრებად
.
აჰა
ესერა
მიგეც
შენ
აღნათქუემად
ნათესავთა
და
ნათლად
წარმართთა
,
რაჲთა
იყო
შენ
მაცხოვრად
ვიდრე
დასასრულადმდე
ქუეყანისა
.
Verse: 7
ესრე
იტყჳს
უფალი
მჴსნელი
შენი
ღმერთი
ისრაჱლისაჲ
.
წმიდა
ყავთ
დამდაბლებული
იგი
თავით
თჳსით
,
მოძაგებული
იგი
წარმართთაგან
მონათაგან
მთავართასა
.
მეფეთა
იხილონ
იგი
და
ზჱ
აღუდგენ
,
და
მთავარნი
თაყუანის-სცემდენ
მას
უფლისათჳს
,
რამეთუ
სარწმუნო
არს
წმიდაჲ
იგი
ისრაჱლისაჲ
.
და
გამოგირჩია
შენ
.
Verse: 8
ესრე
იტყჳს
უფალი
:
ჟამსა
შეწყნარებისასა
ვისმინე
შენი
,
და
დღესა
ცხორებისასა
შეგეწიე
შენ
,
და
მიგეც
შენ
აღნათქუემად
წარმართთა
დამტკიცებად
ქუეყანისა
,
და
დამკჳდრებად
სამკჳდრებელი
ოჴრისაჲ
,
Verse: 9
და
სიტყუად
პყრობილთა
მათ
,
ვითარმედ
გამოვედით
,
რომელნი
იყვნენ
ბნელსა
შინა
,
გამოჩნდით
.
ყოველთა
გზათა
ზედა
ძოვდენ
,
და
ყოველთა
ალაგთა
ზედა
იყოს
საძოვარი
მათი
.
Verse: 10
არა
ჰმშიოდის
,
და
არცა
სწყუროდის
,
არცა
დაეცეს
მათ
ხორშაკი
,
არცა
ავნოს
მათ
მზემან
,
არამედ
Page of ms. J: A83v
/
რომელსა
ეწყალიან
იგინი
,
ნუგეშინის-სცეს
მათ
,
და
თავთა
წყაროთასა
უძღოდის
მათ
.
Verse: 11
და
დავსხნე
ყოველნი
მთანი
გზად
,
და
ყოველნი
ალაგნი
საძოვრად
მათა
.
Verse: 12
აჰა
ესენი
შორით
მოვიდენ
,
და
რომელნი
მე
ბღუარით
და
ზღჳთ
,
და
სხუანი
ქუეყანით
სპარსეთით
.
Verse: 13
იხარებდით
ცანი
,
და
მხიარულ
იყავნ
ქუეყანაჲ
,
გამოსცედ
მთათა
სიხარული
,
და
ბორცუთა
სიმართლჱ
.
რამეთუ
შეიწყალა
ღმერთმან
ერი
თჳსი
,
და
მდაბალთა
ერისა
თჳსისათა
ნუგეშინის-სცა
.
Verse: 14
თქუა
სიონმან
,
დამიტევა
მე
უფალმან
,
და
ღმერთმან
ჩემმან
დამივიწყა
მე
.
Verse: 15
და-ნუ-ივიწყნისა
დედაკაცმან
ყრმანი
თჳსნი
,
ვითარმცა
არა
შეიწყალნა
ნაშობნი
მუცლისა
თჳსისანი
და-ღა-თუ-ივიწყნეს
ესენი
დედაკაცმან
,
ხოლო
მე
არა
დაგივიწყო
შენ
,
თქუა
უფალმან
.
Verse: 16
აჰა
ესერა
ჴელითა
ჩემითა
გამოვწერენ
ზღუდენი
შენნი
,
და
წინაშე
თუალთა
ჩემთა
ხარი
შენ
მარადის
,
Verse: 17
და
ადრე
აღიშენო
შენ
,
რომელთა
განცა
დაირღუე
,
და
მომაოჴრებელნი
შენნი
ადრე
განვიდენ
შენგან
.
Verse: 18
აღიხილენ
გარემოჲს
თუალნი
შენნი
,
და
იხილენ
ყოველნი
შვილნი
შენნი
,
რამეთუ
აჰა
ესერა
შეკრებს
,
და
მოვიდეს
შენდა
,
და
გარე-მოგადგეს
შენ
ყოველნი
ნაშობნი
შენნი
.
ცხოველ
ვარ
მე
,
იტყჳს
უფალი
,
რამეთუ
ყოველნივე
იგი
შეიმოსნე
,
და
შეიმკვნე
იგინი
ვითარცა
სამკაული
სძალმან
.
Verse: 19
რამეთუ
ოჴერნი
შენნი
,
და
დარღუეულნი
,
და
დაცემულნი
შენნი
აწ
იწრო
იყვნენ
მკჳდრთა
გან
:
და
განგეშოვრნენ
შენგან
რომელნი
იგი
შთაგთქმიდეს
შენ
.
Verse: 20
რამეთუ
გეტყოდიან
შენ
ყურთა
შენთა
ძენი
იგი
შენნი
,
რომელნი
წარსწყმიდენ
,
ფართო
მიყავ
ჩუენ
ადგილი
სამკჳდრებელად
,
რამეთუ
იწრო
არს
ჩუენდა
ადგილი
ესე
.
Verse: 21
და
სთქუა
გულსა
შენსა
,
ვინ
მიშვნა
მე
ესენი
,
რამეთუ
მე
უშვილო
ვიყავ
,
და
ქურივ
,
მწირ
და
მოკლებულ
.
ესენი
ვინ
განმიზარდნა
მე
.
მე
დაშთომილ
ვიყავ
მარტოჲ
,
ესენი
სადა
იყვნეს
.
Verse: 22
ესრე
იტყჳს
უფალი
:
აჰა
ესერა
აღვიღო
Page of ms. J: A84r
წარმართთა
შორის
ჴელი
ჩემი
./და
ჭალაკთა
მიმართ
აღვჰმართო
ნიში
ჩემი
,
და
მოჰყვანდენ
ძენი
შენნი
წიაღითა
,
და
ასულნი
შენნი
მჴრითა
მოჰქონდენ
.
Verse: 23
და
იყვნენ
მეფენი
მძუძე
შენდა
:
და
მთავარნი
დედანი
მზარდულ
შენდა
.
პირსა
ზედა
ქუეყანისასა
თაყუანის-გცემდენ
შენ
,
და
მიწასა
ქუეშე
ფერჴთა
შენთასა
ლოშნიდენ
,
და
გულის-ჴმა-ჰყო
,
რამეთუ
მე
ვარ
უფალი
,
და
არა
ჰრცხუენოდის
,
რომელთა
დამითმონ
მე
.
Verse: 24
მო-მე-ვინ-უღისა
გმირისაგან
ნატყუენავი
,
და
უკუეთუ
წარმო-ვინ-მე-ტყუენოს
,
სიცრუვით
გან-მე-ერესა
.
Verse: 25
ესრე
იტყჳს
უფალი
,
უკუეთუ
წარ-ვინ-მე-ტყუენოს
გმირი
,
და
მოიღოს
ნატყუენავი
,
მო-რაჲ-იღოს
ძლიერისაგან
გან-მე-ერესა
.
ხოლო
მე
საშჯელი
შენი
ვსაჯო
,
და
მე
ძენი
შენნი
ვიჴსნნე
.
Verse: 26
და
მოიჭამდენ
მაჭირვებელნი
შენნი
ჴორცთა
თჳსთა
,
და
სუმიდენ
,
ვითარცა
ღჳნოსა
ახალსა
,
სისხლსა
მათსა
,
და
დაითრვნენ
,
და
ცნას
ყოველმან
ჴორციელმან
,
რამეთუ
მე
ვარ
უფალი
,
რომელმან
გიჴსენ
შენ
და
შეგეწიე
შენ
,
განმაძლიერებელი
შენი
იაკობ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.