TITUS
Lectionarium Hierosolymitanum georgice: Pericopae VT
Part No. 212
Chapter: 63
თავი 63
Verse: 1
Page of ms. P: 191v
ვინ
არს
ესე
,
რომელი
მოვალს
ედომით
,
სამეწამულჱ
სამოსლისა
მისისაჲ
ბოსორით
?
ესე
შუენიერ
არს
სამოსლითა
ძრიელ
ძრიელებითა
;
მეტყჳს
სიმართლესა
და
სასჯელსა
ცხოვრებისასა
.
Verse: 2
რაჲსათჳს
მეწამულ
არს
სამოსელი
შენი
ვითარცა
მწნეხართაჲ
ესრჱთ
დათრგუნვილებითა
?
Verse: 3
და
წარმართთაგანი
კაცი
არავინ
არს
მათ
თანა
,
და
დავთრგუნნე
იგინი
ვითარცა
მიწაჲ
და
გარდავადინო
სისხლი
მათი
ვითარცა
წყალი
.
Verse: 4
რამეთუ
დღჱ
მისაგებელისა
მათისაჲ
მოიწია
მათ
ზედა
,
და
წელიწადი
ჴსნისაჲ
მოწევნულ
არს
.
Verse: 5
და
მე
ვიხილე
და
არავინ
იყო
მწე
,
განვიცადე
და
არავინ
შემე[წეოდა
მე]
.
და
იჴსნა
იგი
მკლავმან
ჩემმან
,
და
გულისწყრომაჲ
ჩემი
მოიწია
მათ
ზედა
,
Verse: 6
და
დავთრგუნნე
იგინი
რისხვითა
ჩემითა
და
დავსთხიო
სისხლი
მათი
ქუეყანასა
ზედა
.
Verse: 7
Page of ms. P: 328r
...
უფალი
მსაჯულ
სახლსა
ზედა
ისრაჱლისასა
მოავლინოს
ჩუენ
ზედა
წყალობისაებრ
თჳსისა
და
სიმართლისაებრ
სიმართლისა
თჳსისა
.
Verse: 8
და
თქუა
:
ანუ
არა
ჩემი
შვილი
ჩემი
არს
?
და
არა
შეურაცხ-ყონ
;
და
ექმნა
მათ
მაცხოარ
Verse: 9
ყოვლისაგან
ჭირისა
მათისა
;
რამეთუ
არა
მოციქულმან
,
არცა
ანლოზმან
ზეცით
,
არამედ
მან
თავადმან
უფალმან
იჴსნნა
იგინი
და
დაიცვნა
იგინი
და
აღჰმართნა
იგინი
ყოველთა
დღეთა
საუკუნეთა
.
Verse: 10
ხოლო
იგინი
ურჩ
იქმნნეს
და
განარისხეს
სული
წმიდაჲ
მისი
;
და
გარდაექცა
მათ
მტერად
,
თავადმან
უფალმან
ჰბრძო
მათ
,
Verse: 11
და
მოეჴსენნენ
დღენი
იგი
საუკუნენი
;
სადა
არს
,
რომელმან
აღმოიყვანა
მწყემსი
იგი
ცხოართაჲ
?
და
სადა
არს
,
რომელმან
დადვა
სული
წმიდაჲ
მათთჳს
?
Verse: 12
Page of ms. P: 329r
რომელმან-იგი
მოიყვანა
მარჯუენითა
თჳსითა
მოსე
მკლავითა
დიდებისა
მისისაჲთა
?
განაძრიელნა
წყალნი
წინაშე
მისსა
,
ყოფად
თავისა
თჳსისა
სახელი
საუკუნოჲ
.
Verse: 13
განიყვანნა
იგინი
უფსკრულისაგან
,
ვითარცა
ცხენნი
უდაბნოდ
,
და
არა
დაშურეს
,
Verse: 14
და
ვითარცა
კაჰრაული
ველით
...
Verse: 14a
და
მოიღო
სული
უფლისა
მიერ
და
უძღოდა
ესრჱთ
;
მოიყვანე
ერი
შენი
და
ყავ
თავისა
შენისა
სახელი
დიდებისაჲ
.
Verse: 15a
მოიქეც
,
უფალო
,
და
გარდამოიხილე
ტაძრით
წმიდით
დიდებისა
შენისაჲთ
.
სადა
არს
სიმრავლჱ
წყალობათა
და
შეწყნარებათა
შენთაჲ
,
ოდეს-იგი
თავს-იდებდ
ჩუენსა
,
უფალო
?
Verse: 16a
რამეთუ
შენ
ხარ
მამაჲ
ჩუენი
...
Verse: 14b
Page of ms. P: 236r
და
მოიღო
სული
წმიდაჲ
უფლისა
მიერ
და
უძღოდა
ესრჱთ
.
აწ
მოიყვანე
თავისა
შენისა
ერი
ესე
სახელისათჳს
შენისა
დიდისა
.
Verse: 15b
მოიქეც
,
უფალო
,
ზეცით
და
გარდამოიხილე
ტაძრით
წმიდით
დიდებისა
შენისაჲთ
.
სადა
არს
სიმრავლჱ
წყალობათა
შენთაჲ
;
ოდეს-იგი
თავს-იდებდ
ჩუენსა
,
უფალო
?
Verse: 16b
შენ
ხარ
მამაჲ
ჩუენი
...
Verse: 16
Page of ms. P: 329r
უფალო
,
რამეთუ
აბრაჰამ
არა
მიცოდნა
ჩუენ
,
არამედ
შენ
ხარ
მამაჲ
ჩუენი
,
მიჴსნენ
ჩუენ
,
რამეთუ
დასაბამითგან
სახელი
შენი
ჩუენ
ზედა
არს
.
Verse: 17
რაჲსათჳს
შემაცთუნებ
ჩუენ
,
უფალო
,
გზისაგან
შენისა
?
და
განიფიცხენ
გულნი
ჩუენნი
,
რაჲთა
არა
მეშინოდის
შენგან
?
მოიქეც
მონათათჳს
და
ნათესავისა
და
სამკჳდრებელისა
შენისა
,
Verse: 18
რაჲთა
მცირედ
რაჲმე
ჩუენცა
დავიმკჳდროთ
მთისაგან
წმიდისა
შენისა
.
Verse: 19
ვიქმნენით
ჩუენ
ვითარცა
დასაბამსა
,
რაჟამს-იგი
არა
ჰმძლავრობდ
ჩუენ
ზედა
,
და
არცა
წიდებულ
იყო
სახელი
შენი
ჩუენ
ზედა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Lectionarium Hierosolymitanum georgice: Pericopae VT
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 9.2.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.