Page of ms. P: 2v ... ამისთჳს მოველოდე წყალობასა უფლისასა, რამეთუ არა მომაკლდა მე, და არა დაესრულნეს მოწყალებანი მისნი.
განაახლენ იგი, ვითარცა ცისკარი განთიადისაჲ, განამრავლა სარწმუნოება შენი განთიად; მრავალ არიან სულთქუმანი ჩემნი და გულსა ჩემსა მოაკლდა.
ნაწილი ჩემი უფალი არს, თქუა სულმან ჩემმან; ამისთჳს დაუთმო მას.
სახიერ არს უფალი, რომელთა დაუთმონ მას,
სული, რომელი ეძიებდეს, კეთილად; დაუთმოს მას და დაეყუდოს მაცხოვარებასა მისსა.
კეთილ არს კაცისაჲ, რაჟამს აღიღოს უღელი მძიმჱ სიჭაბუკითგან თჳსით,
და დაჯდეს მარტოდ და დადუმნეს, რამეთუ აღიღო უღელი მძიმჱ სიჭაბუკითგან თჳსით.
მისცეს მიწასა პირი თჳსი, რამეთუ არს სასყიდელი თმენისაჲ.
მიუპყრას მცემელსა ღაწჳ თჳსი და აღივსოს ყუედრებითა,
რამეთუ არა უკუნისამდე განიშოროს იგი უფალმან.
რამეთუ რომელმან დაამდაბლოს, მანვე შეიწყალოს მრავლითა წყალობითა თჳსითა.
Page of ms. P: 338r რაჲსა დრტჳნავს კაცი, ცოცხალ რაჲ არს, [და] მამაკაცი ცოდვათა მისთათჳს?
გამოვიძინეთ გზანი, და განიკითხა, და მოიქეცით უფლისამდე.
აღვამაღლოთ გული ჩუენი სიმაღლესა ცისასა.
ჩუენ შეგცოდეთ, უსჯულო ვიქმნენით, და არა გჳლხინე.
დამფარენ ჩუენ რისხვითა და არა შემეწიე ჩუენ; მომწყჳდენ და არა გუეძიებდ.
დაიფარე თავი თჳსი ღრუბელთა Page of ms. P: 338v შინა ცოდვისათჳს დაწუხებად თუალთა ჩემთა
და განშორებად, დამსხენ ჩუენ შორის ერსა.
აღაღეს ჩემ ზედა პირი მათი ყოველთა მტერთა ჩემთა.
შიში და სულებაჲ შემემთხუა ჩუენ, აფხურაჲ და შემუსრვაჲ.
გარდამოსაქანელნი წყალთანი გარდამოადინნეს თუალთა ჩუენთა შემუსრვასა ჩემ ზედა ასულისა ერისა ჩემისა.
თუალთა ჩემთა დაჰჭირვებიეს, და არა დავდუმენ, ვითარმცა არა განვიფრთხვე სრულიად.
გარდამოიხილენ უფალმან ზეცით და იხილოს.
თუალი ჩემი გამოეძიებდეს სულსა ჩემსა შინა უმეტჱს ყოველთა ასულთა ქალაქისა ჩემისათა.
Page of ms. P: 196r ნადირობით მომნადირეს მე მტერთა ჩემთა ვითარცა სირი ცუდად,
და მოაკუდინეს მღჳმესა შინა ცხორებაჲ ჩემი, დამდვეს ჩემ ზედა ქვაჲ.
და გარდაეცა წყალი თავსა ჩემსა, და ვთქუ: გან-მე-გდებულ ვარა?
ვხადე სახელსა შენსა, უფალო, მღჳმით ქუესკნელით.
გესმა ჴმაჲ ჩემი, და აწცა ნუ დაიმძიმებ ყურთა შენთა, მოყავ ჩემდა
დღესა, რომელსა გხადოდი შენ, და ვარქუ: ნუ გეშინინ.
საჯენ, უფალო, სასჯელნი სულიერნი და იჴსენ ცხორებაჲ ჩემი.
იხილენ, უფალო, ყოველნი შურის-გებანი მათნი და ყოველნი ზრახვანი ჩემ ზედა.
იხილენ ყოველნი შერყევანი მათნი ჩემ ზედა და განამრავლენ სასჯელნი ჩემნი.
გესმა ყუედრებაჲ მათი, უფალო, ყოველნი სიტყუანი მათნი,
ჴდომაჲ ბაგეთა მათთაჲ და ზრახვანი მათნი მარადღე,
დაჯდომასა მათსა და აღდგომასა მათსა. მოხედე, რამეთუ ვიქმენ სასიტყუელ მათა.
მიაგე მისაგებელი მათი, უფალო, მახჱ გულისა მათისაჲ.
საქმეთა ჴელთა მათთაებრ მიაგე მათ, შეწევნაჲ გულისა მათისაჲ იყავნ მათა შრომა.
დევნენ იგინი რისხვითა შენითა, უფალო, და მოასრულენ იგინი ცასა ქუეშე.
