Page of ms. P: 371V და იყო, მათ დღეთა შინა ბრძანებაჲ გამოჴდა აგჳსტოს კეისრისაგან აღწერად ყოვლისა სოფლისა.
ესე პირველი აღწერაჲ სოფლისაჲ წელთა მათ კჳრინე ასურისა ბჭისათა.
წარვიდოდა ყოველი და აღიწერებოდა კაცად-კაცადი თჳსით ქალაქით.
აღვიდა იოსებცა გალილეაჲთ, ქალაქით ნაზარეთით, ჰურიასტნად, ქალაქად დავითისა, რომელსა ჰრქჳან ბეთლემ, რამეთუ იყო იგი სახლისაგან და ნათესავისა დავითისი,
მისლვად და შთაწერად წიგნსა მას სოფლისა აღწერისასა მარიამითურთ, რომელი-იგი თხოვილ იყო მისა.
და იყო, ვიდრე-იგი მუნღა იყვნეს, აღივსნეს დღენი იგი შობისა მისისანი.
და შვა ძჱ იგი მისი პირმშოჲ და შეხჳა იგი სახუეველითა და შთააწვინა იგი ბაგასა, რამეთუ არა იყო მათა ადგილ სავანესა მას.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 2R და მწყემსნი იყვნეს მასვე სოფელსა, ველსა დგებოდეს ჴმილვიდეს საჴმილავსა ღამისასა სამწყსოსა მათსა.
და ანგელოზი უფლისაჲ დაადგა მათ, და დიდებაჲ უფლისაჲ გამობრწყინდა მათ ზედა, და შეეშინდა მათ შიშითა დიდითა.
და ჰრქუა ანგელოზმან მან უფლისამან: Page of ms. L: 2V ნუ გეშინინ თქუენ, რამეთუ, აჰა, ესერა, გახარებ თქუენ სიხარულსა დიდსა, რომელი იყოს ყოვლისა ერისა:
რამეთუ იშვა თქუენდა მაცხოვარი, რომელ არს ქრისტე უფალი, ქალაქსა დავითისსა.
და ესე იყოს თქუენდა სასწაულად: ჰპოოთ ყრმაჲ იგი შეხვეული, მწოლარჱ ბაგასა.
და მეყსეულად იყო ანგელოზისა მის თანა სიმრავლჱ ერთა ცისათაჲ, აქებდეს ღმერთსა და იტყოდეს:
დიდებაჲ მაღალთა შინა ღმერთსა, ქუეყანასა ზედა მშვიდობაჲ და კაცთა შორის სათნოვებაჲ.
და იყო, ვითარცა აღვიდეს ანგელოზნი იგი ზეცად, მწყემსთა მათ თქუეს ურთიერთას: განვიდეთ ჩუენ ვიდრე ბეთლემადმდე და ვიხილოთ სიტყუაჲ ესე, რომელი იყო ჩუენდა მომართ, რომელი უფალმან მაუწყა ჩუენ.
და მოვიდეს მწრაფლ და პოეს მარიამ და იოსებ, და ყრმაჲ იგი მწოლ არს ბაგასა.
და ვითარცა იხილეს, გულისხმა-ყვეს სიტყუაჲ იგი, რომელი ითქუა მათა მიმართ ყრმისა მისთჳს.
და ყოველთა, რომელთა ესმოდა, უკჳრდა სიტყუაჲ Page of ms. L: 3R მწყემსთა მათ მათა მიმართ.
ხოლო მარიამს დაემარხნეს სიტყუანი ესე, დაედვა გულსა თჳსსა.
და მიიქცეს და წარვიდეს მწყემსნი იგი, ადიდებდეს და აკურთხევდეს ღმერთსა ამას ყოველსა ზედა, რომელი ესმოდა და იხილეს, ვითარცა-იგი ითქუნეს მათა მიმართ.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 11R და ოდეს აღესრულნეს დღენი იგი რვანი წინადაცუეთისა მისისანი, ეწოდა სახელი მისი იესუ, რომელ-იგი ეწოდა ანგელოზისა მისგან, ვიდრე ყოფადმდე მისა მუცელსა შინა დედისა თჳსისასა. Page of ms. P: 12R
და რაჟამს აღესრულნეს დღენი იგი განწმედისა მათისანი შჯულისა მისებრ მოსჱსისა, აღმოიყვანეს ყრმაჲ იგი იესუ იერუსალჱმდ წარდგინებად წინაშე უფლისა,
ვითარცა წერილ არს შჯულსა მოსჱსსა, რამეთუ: ყოველმან წულმან რომელმან განაღოს საშოჲ პირველად, წმიდა უფლის ეწოდოს;
და მოსცეს შესაწირავი, ვითარცა წერილ არს შჯულსა უფლისასა, ორნი გურიტნი ანუ ორნი მართუენი ტრედისანი.
და იყო მუნ კაცი იერუსალჱმს, რომლისა სახელი სჳმეონ. და კაცი ესე მართალი იყო და მოშიში ღმრთისაჲ და მოელოდა ნუგეშინის-ცემასა ისრაჱლისასა.
და იყო მისა უწყებულ სულისაგან წმიდისა არა ხილვად სიკუდილი, ვიდრემდის იხილოს ცხებული უფლისაჲ.
და მოვიდა სულითა წმიდითა ტაძრად უფლისა და შეყუანებასა მას მამა-დედისა მიერ ყრმისა მის იესუჲსა ყოფად მათა მსგავსად ჩუელობისაებრ შჯულისა მისა მიმართ,
და მან მოიქუა იგი მკლავთა თჳსთა ზედა, აკურთხევდა ღმერთსა და თქუა:
აწ განუტევე მონაჲ შენი, უფალო, სიტყჳსაებრ შენისა მშჳდობით,
რამეთუ იხილეს თუალთა ჩემთა მაცხოვარებაჲ შენი.
რომელ განუმზადე წინაშე პირსა ყოვლისა ერისასა,
ნათელი გამობრწყინდა წარმართთა ზედა და დიდებაჲ ერისა შენისა ისრაჱლისა.
და იყვნეს მამაჲ მისი Page of ms. P: 12V და დედაჲ მისი დაკჳრვებულ სიტყუათა მათ ზედა მისთჳს.
და აკურთხნა იგინი სჳმეონ და ჰრქუა მამასა და დედასა მისსა: აჰა ესე დგას დაცემად და აღდგინებად ისრაჱლსა შორის და სასწაულად სიტყჳს-მგებელთათჳს.
და თჳთ შენსაცა სულსა განვიდეს მახჳლი, რაჲთა განცხადნენ მრავალნი გულის-ზრახვანი.
და იყო ანა წინაწარმეტყუელი, ასული ფანუველისი, ტომისაგან ასერისი. ესე გარდასრულ იყო დღეთა მრავალთა და ცხორებულ იყო ქმრისა თჳსისა თანა შჳდ წელ სიქალწულითგან თჳსით.
და ესე იყო ქურივ ვითარ ოთხმეოც და ოთხის წლის, რომელი არა განეშორებოდა ტაძრისა მისგან მარხვითა და ვედრებითა დღე და ღამე.
ესე მასვე ჟამსა მოიწია, აღუვარებდა ღმერთსა და ეტყოდა მისთჳს ყოველთა, რომელნი მოელოდეს გამოჴსნასა ისრაჱლისასა.
და ვითარცა აღასრულეს ყოველი მის ზედა მსგავსად შჯულისა, მიიქცეს და წარვიდეს ქალაქად თჳსა ნაზარეთა.
ხოლო ყრმაჲ იგი იესუ აღორძნდებოდა და განმტკიცნებოდა სულითა და აღივსებოდა სიბრძნითა, და მადლი ღმრთისაჲ იყო მის ზედა.
[7] და იყო რაჲ იესუ ათორმეტის წლის, აღმოვიდეს იგინი იერუსალჱმდ, ვითარცა ჩუეულ იყვნეს იგინი, დღესასწაულსა მას.
და აღასრულნეს დღენი იგი, და დასლვასა მათსა დაშთა ყრმაჲ იგი იესუ იერუსალჱმს, და არა უწყოდეს მამა-დედათა მისთა,
ჰგონებდეს მისა, ვითარმედ მოგ\ზაურთა Page of ms. P: 12V თანა არს. და მოვიდეს დღესა ერთსა გზასა ზედა და ეძიებდეს მას ...
და იყო, შემდგომად სამისა დღისა პოვეს იგი ტაძარსა შინა მჯდომარჱ შორის მღდელთ-მოძღუართა, და ისმენდა მათსა და ჰკითხვიდა მათ.
და განუკჳრდებოდა მათ ყოველთა, რომელთა ესმოდა გულისხმის-ყოფაჲ იგი მისი და სიტყჳს-მიგებაჲ.
და იხილეს იგი და დაუკჳრდა. და ჰრქუა დედამან მისმან: შვილო, რაჲ ესე მიყავ ჩუენ? აჰა ესერა მე და მამაჲ შენი გეძიებთ შენ.
ხოლო მან ჰრქუა მათ: რაჲსა მეძიებთ მე? არა უწყითა, რამეთუ მამისა ჩემისა თანა ჯერ-არს ყოფაჲ ჩემი?
ხოლო მათ ვერ გულისხმა-ყვეს სიტყუაჲ იგი, რომელი ჰრქუა მათ იესუ.
და წარვიდა მათ თანა და მოვიდა ნაზარეთა და იყო დამორჩილებულ მათა. ხოლო დედასა მისსა დაემარხნეს ყოველნი ესე სიტყუანი გულსა თჳსსა.
ხოლო იესუ წარემატებოდა სიბრძნითა და ასაკითა და მადლითა წინაშე ღმრთისა და კაცთა.
