Գիտե́մ զի կարօղ ես յա(մենայ)նի, եւ տկարանայ ինչ ո́չ քեզ։
Ո՞վ է որ ծածկէ ՛ի քէն զխորհուրդ՝ խնայեալ ՛ի բանս կարծիցէ թագուցանել. ո́ պատմեսցէ ինձ զոր ո́չ գիտէի. զմեծամեծս եւ զզարմանալիս՝ որոց ո́չ էի խելամուտ։
Արդ լո́ւր ինձ տ(է)ր՝ զի եւ ես խօսեցայց. հարցի́ց զքեզ՝ եւ դու ուսո́ զիս։
՛Ի լուր ակնջաց լսէի զքէն յառաջագոյն. բայց արդ՝ եւ ա́կն իմ իսկ ետես զքեզ։
Վ(ա)ս(ն) որոյ խոտեցի́ զանձն՝ եւ հալեցայ. եւ համարիմ զանձն իմ հո́ղ եւ մոխիր։
Մեղա́ր դու, եւ երկոքին բարեկամք քո. զի ո́չ խօսեցարուք առաջի իմ
ճշմարիտ, եւ ո́չ ինչ իբրեւ զծառայ իմ զյոբ։
Բայց արդ առէ́ք զուարակս եւթն եւ խոյս եւթն, եւ երթա́յք առ ծառայ իմ յոբ. եւ արասցէ ողջակէ́զս վ(ա)ս(ն) ձեր. եւ յոբ ծառայ իմ արասցէ աղօթս վ(ա)ս(ն) ձեր։ Զի թէ ոչ նմա ակն առեալէր, եւ եթէ ոչ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա) էր, կորուսեալ էր իմ արդեւք զձեզ. զի ո́չ խօսեցարուք ճշմարտու(թ)ի(ւն) զծառայէ իմմէ զյոբայ։
Եւ գնա́ց եղիփազ թեմնացի, եւ բաղդատ սաւքեցի, եւ սովփար մինեցի. եւ արարին որպէս հրամայեաց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր. եւ ելոյծ զմեղս ն(ո)ց(ա) վ(ա)ս(ն) յոբայ։
Եւ տ(է)ր աճեցոյց զյոբ. եւ յառնել ն(ո)ր(ա) աղօթս ՛ի վ(ե)ր(այ) բարեկամացն՝ եթօ́ղ զմեղս նոցա։ Եւ ետ տ(է)ր կրկին քան որչափ ինչ էրն յառաջագոյն յոբայ ՛ի յաճախու(թ)ի(ւն)։
Եւ լուա́ն ա(մենայ)ն եղբարք ն(ո)ր(ա) եւ քորք ն(ո)ր(ա) զա(մենայ)ն անցսն՝ որ անցին ընդ նա, եւ եկին առ նա, եւ ամենեքին ոյք յառաջագոյն գիտէին զնա. կերան եւ արբին առ նմա. եւ մխիթարեցին զնա, եւ զարմացան ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)նի զոր ած ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) տ(է)ր։ եւ ետուն նմա իւրաքանչիւր մէ́ն մի որոջ, եւ չորեքդրամեա́ն մի ոսկի անգիր։
Եւ տ(է)ր օրհնեաց զվերջինն յոբայ քան զառաջինն։ եւ էին խաշինք ն(ո)ր(ա)՝ ոչխարք բեւր, եւ չորեքհարեւր. ուղտք վեցհազարք. լուծք եզանց հազար. էշք մատակք արօտականք հազար։
Եւ ծնան նմա ուստերք եւթն, եւ դստերք երեք։
Եւ կոչեաց զառաջինն տի́ւ. եւ զերկրորդն կասիա. եւ զերրորդն ամաթեղջեւր։
Եւ ո́չ գտան համեմատ դստերացն յոբայ ազնուագոյնք ՛ի ներքոյ երկնից։ եւ ետ ն(ո)ց(ա) ժառանգու(թ)ի(ւն) ընդ եղբարս իւրեանց։
Եւ եկաց յետ հարուածոցն ամս հարեւր եւ եւթանասուն։ եւ ա(մենայ)ն ամք զոր եկաց՝ երկերի́ւր քառասո́ւն եւ ութ։ եւ ետես յոբ զորդիս իւր՝ եւ զորդիս որդւոց իւրոց ազգ չորրորդ։ Եւ վախճանեցա́ւ յոբ ծերացեալ եւ լցեալ աւուրբք։ Եւ գրեալ է նմա յառնել ընդ որս տ(է)ր յարուցանէ։
Սա թարգմանի յասորի գրոց։ բնակէր յերկրին աւստայ. ՛ի սահմանս եդովմայեցւոց եւ արաբացւոց։ յառաջ՝ էր անուն ն(ո)ր(ա) յոբաբ. եւ առեալ կին արաբացի, ծնաւ որդի որում անուն էր էննով։ Եւ էր հայր նորա զարեհ, որդի որդւոյն եսաւայ. եւ մայր ն(ո)ր(ա) բոսորացի́։ ո(ր)պ(էս) զի լինել նմա հինգերորդ յաբրահամէ։ Եւ ա́յս են թագաւորք որ թագաւորեցին յեդոմ։ առաջին բաղակ բէովրայ. եւ անուն քաղաքի ն(ո)ր(ա) գենաբայ։ յետ բաղակայ յոբաբ՝ որ կոչեցաւ յոբ։ յետ ն(ո)ր(ա) ասովմ, որ էր զօրավար յերկրին թեմնացւոց։ յետ ն(ո)ր(ա) ադադ որդի բարադայ, որ կոտորեաց զմադիամ ՛ի դամտին մովաբայ. եւ անուն քաղաքի ն(ո)ր(ա) գէթեմ։ Եւ որ եկին առ նա բարեկամքն. եղիփազ՝ յորդւոցն եսաւայ՝ արքայ թեմնացւոց. բաղդատ բռնաւոր սաւքեցւոց. սովփար արքայ մինեցւոց։
