Ո́ որ ծարաւիդ էք՝ երթա́յք ՛ի ջուր. եւ որ միանգամ ո́չ ունիք արծաթ, երթա́յք գնեցէ́ք. եւ կերիջի́ք առանց արծաթոյ՝ եւ գնոց գինւոյ։
եւ զճարպ բնաւ ընդէ՞ր իսկ գնէք արծաթոյ՝ եւ ոչ հացի. եւ զվաստակս ձեր ո́չ ՛ի յագուրդ։ Լուարո́ւք ինձ՝ եւ կերիջի́ք զբաբու(թ)ի(ւն)ս. եւ վայելեսցեն ՛ի բարու(թ)ե(ան) անձինք մեր։
ոենկնդիր լերուք լսելեօք ձերովք՝ զհե́տ եկայք ճանապարհաց իմոց։ Լուարո́ւք ինձ, եւ կեցցեն ՛ի բարու(թ)ե(ան) անձինք ձեր։ եւ եդից ընդ ձեզ ո́ւխտ յաւիտենական զսրբութի(ւն)սն դաւթի զհաւատարիմս։
Ահաւասիկ ՛ի վկայու(թ)ի(ւն) հեթանոսաց ետու զնա. իշխա́ն եւ հրամանատար ազգաց։
ազգք որ ո́չ գիտիցեն, կարդասցե́ն առ քեզ. եւ ժողովուրդք որ զքեզ ո́չ ճանաչէին՝ ապաստա́ն արասցեն զքեզ. վ(ա)ս(ն) տ(եառ)ն ա(ստուածո)յ քո սրբոյն ի(սրայէ)լի. զի փառաւո́ր արար զքեզ։
Խնդրեցէ́ք զտ(է)ր. եւ յորժամ գտանիցէք զնա, կարդացէ́ք առ նա։ եւ իբրեւ մերձեսցի առ ձեզ,
թողցէ́ ամպարիշտն զճանապարհս իւր, եւ այր անօրէն զխորհուրդս իւր։ եւ դարձցի́ առ տ(է)ր եւ գտէ զողորմութի(ւն). եւ առ ա(ստուա)ծ մեր՝ զի բազմապատիկ թողցէ զանօրէնութի(ւն)ս ձեր։
Զի ո́չ են խորհուրդք իմ իբրեւ զխորհուրդս ձեր, եւ ո́չ ճանապարհք իմ իբրեւ զճանապարհս ձեր՝ ասէ տ(է)ր։
Այլ ո(ր)պ(էս) հեռի́ են երկինք յերկրէ. ա́յնպէս հեռի́ են ճանապարհք իմ ՛ի ճանապարհաց ձերոց, եւ խորհուրդք իմ ՛ի խորհրդոց ձերոց։
Զոր օրինակ եթէ իջանիցէ անձրեւ կամ ձիւն յերկնից, եւ անդրէն ո́չ դառնայ մինչեւ արբուսցէ զերկիր, ծնցի եւ բղխեսցէ. եւ տացէ սերմն սերմանողի՝ եւ հաց ՛ի կերակուր։
Ա́յնպէս եղիցի բանն իմ, որ ելանէ ՛ի բերանոյ իմմէ. մի́ դարձցի դատարկ՝ մինչեւ կատարեսցէ զորինչ կամիցիմ. եւ դիւրեցից զճանապարհս քո, եւ զճանապարհս իմ պահեսցե́ս։
Զի ուրախու(թեամ)բ ելջիք, եւ ցնծու(թեամ)բ ուսանիջիք։ զի լերինք եւ բլուրք կայառեսցե́ն ընդունել ուրախութ(եամ)բ. եւ ամ(ենայն) ծառք անտառի ծա́փս հարցեն ոստօք իւրեանց։
Եւ փոխանակ ցրդւոյն նո́ճ բուսցի, եւ փոխանակ դժնկին՝ մո́ւրտ ելցէ. եւ եղիցի տ(եառ)ն յանուն եւ ՛ի նշա́ն յաւիտենից, եւ մի́ պակասեսցէ։
