) ცოდვილსა ამას მილხი{ნე}.
და ყრმა იგი
Ms. page: P62R და ყრმაჲ იგი სამოელ იყო მსახურ წინაშე უფლისა ელი მღდელისა თანა.
ხოლო ძენი ელისნი იყვნეს ბილწ და არა იცოდეს უფალი,
და სამართალსა მღდელობისასა ყოვლისა მისგან მღდელობისა მიიღებდეს. და მოვიდის, ოდეს შეაგბიან ჴორცი. და ფუცხჳ სამპირი აქუნ ჴელსა მისსა,
და შთაყვის იგი ემბაზსა ანუ სიავსა, ანუ ქუაბსა, ანუ ქოთანსა და ყოველი, რომელი მიემთხჳის, მოიღის მღდელმან მან თავისა თჳსისად. და ესრჱთ უყოფდეს ყოველსა ისრაჱლსა, რომელნი მოვლენან შეწირვად სელომს წინაშე უფლისა.
და ვიდრე კუმევადმდე საკუმეველისა წინაშე უფლისა Ms. page: P62V მოვიდის ყრმაჲ იგი მღდელისაჲ მის და ჰრქჳს კაცსა მას შემწირველსა: მომეც ჴორცი წუადი მღდელისათჳს, და არა მოვიღო ჴორცი მგბარი სიავისაგან.
და ჰრქჳს კაცმან მან შემწირველმან: იკუმიოს-ღა პირველად ცმელი, ვითარცა-იგი ჯერ-არს. და მაშინ მიიღე ყოვლისაგან, ვითარცა გული-უთქუამს სულსა შენსა. და მან ჰრქჳს მას: არა, აწ მომეც ჩუენ, არათუ მოვიღო მძლავრობით.
და ცოდვაჲ იგი კაცთაჲ მათ დიდ იყო წინაშე უფლისა, რამეთუ შეურაცხ-ჰყოფდეს მსხუერპლთა მათ უფლისათა.
და ყრმაჲ იგი სამოელ იყო მსახურ წინაშე უფლისა და ემოსა მას სამოსელი ევფუთ ბარი.
და ორკეცი მცირჱ ფრთჱ უქმნის დედამან მისმან და მიართჳს ჟამითი ჟამად, რაჟამს იგი აღვალნ ქმრისა თჳსისა თანა შეწირვად მსხუერპლსა მათ დღეთასა.
და აკურთხა ელი ელკანა და ცოლი მისი ანა და ჰრქუა: მოგეცინ უფალმან თესლი ცოლისა მაგისგან შენისა ამის წილ თანანადებისა, რომელ-ეგე ამსახურეთ წინაშე უფლისა და წარვიდა კაცი იგი ადგილად თჳსა.
და მოხედა უფალმან ანას. და შვნა სამ ძე და ორ ასულ და განდიდნა ყრმაჲ იგი სამოელ წინაშე უფლისა.
და მოხუცებულ იყო ელი ფრიად. და ესმოდა, რასა-იგი უყოფდეს ძენი მისნი ძეთა ისრაჱლსათა.
და ჰრქჳს მათ: რაჲსათჳს ეგრჱთ იქმთ სიტყუასა ამისებრ, რომელი მესმის პირისაგან ერისა უფლისა?
უკუეთუ შეცოდებით შესცოდის კაცმან კაცსა, ილოცვედ მისთჳს კაცნი უფლისა მიმართ. უკუეთუ უფალსა შესცოდოს, ვინ ილოცოს მისთჳს? და არა ისმენდეს ჴმასა მამისა მათისასა, რამეთუ ნებსით უნდა უფალსა განრყუნაჲ მათი.
და ყრმაჲ იგი სამოელ ვიდოდა და განდიდნებოდა; და იყო იგი სათნო უფლისა და კაცთა.
და მივიდა კაცი ღმრთისაჲ ელისა და ჰრქუა მას: ამას იტყჳს უფალი: გამოცხადებით გამოვეცხადე სახლსა მამისა Ms. page: P63R შენისასა, ვიდრე იყვნეს-ღა იგინი ეგჳპტეს მონად ფარაოჲსა,
და გამოვირჩიე სახლი მამისა შენისაჲ ყოველთაგან ტომთა ისრაჱლისათა ჩემდა მღდელად აღსლვად საკურთხეველსა ჩემსა და კუმევად საკუმეველისა და აღებად ევფუდისა და მივეც სახლსა მამისა შენისასა ყოველი იფქლი ძეთა ისრაჱლისათაჲ საჭმლად.
და რაჲსათჳს მიხედეთ თქუენ საკურთხეველსა ჩემსა და მსხუერპლთა ჩემთა ურცხჳნოჲთა თუალითა და ადიდენ ძენი შენნი უფროჲს ჩემსა კურთხევად მათთჳს პირველად ყოველი ნაყოფი მსხუერპლთაჲ სახლისა ისრაჱლისაჲ?
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ: ვთქუ, ვითარმედ: სახლი შენი და სახლი მამისა შენისაჲ ვიდოდიან წინაშე ჩემსა უკუნისამდე; და აწ იტყჳს უფალი ღმერთი: ნუსადა იყოფინ, არამედ მადიდებელნი ჩემნი ვადიდნე და შეურაცხის-მყო ფელნი ჩემი შეურაცხ-ვყვნე.
აჰა ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და მოვსრა ნათესავი შენი და ნათესავი სახლისა მამისა შენისაჲ.
და არა იყოს მოხუცებული ტაძარსა შინა ჩემსა.
და აღვჴოცო შენგან კაცი საკურთხეველისაგან ჩემისა, რაჲთა ეჴუებოდის თუალთა შენთა, და დადნებოდის გული მისი, და ყოველი დაშთომლი სახლისა შენისაჲ დაეცეს მახჳლითა კაცთაჲთა.
და ესე იყოს სასწაულად შენდა, რომელი მოიწიოს ორთა მაგათგან ძეთა შენთა: ერთსა შინა დღესა მოწყდენ ოფნე და ფინეზ ერთბამად ორნივე.
და აღვადგინო ჩემდა მღდელი სარწმუნოჲ, რომელმან ყოველივე გულისა ჩემისაჲ ყოს და უშჱნო მას სახლი სარწმუნოჲ, და ვიდოდის იგი წინაშე ცხებულისა ჩემისა ყოველთა დღეთა,
და იყოს, ყოველი ნეშტი სახლისა შენისაჲ მოვიდეს თაყუანის-ცემად შენდა დანგითა ვეცხლითა და ერთითა Ms. page: P63V ჴუეზითა პურითა და ჰრქუას: დამადგინე მე ერთსა ოდენ სამღდელოსა შენსა ჭამად პურისა.
და ყრმაჲ იგი სამოელ იყო მსახურ წინაშე უფლისა, წინაშე ელი მღდელისა; და სიტყუაჲ უფლისაჲ იყო პატიოსან მათ დღეთა შინა, და არა იყო ხილვაჲ განჩინებისაჲ.
და იყო მათ დღეთა შინა, ელის ეძინა ადგილსა თჳსსა, და თუალთა მისთა იწყეს დამძიმებად, და ვერ ეძლო ხილვად.
სანთელსა ღმრთისასა ვიდრე აღნთებამდე; და სამოელს ეძინა ტაძარსა შინა, სადა დგა კიდობანი იგი ღმრთისაჲ.
და უწოდა უფალმან სამოელს და ჰრქუა: სამოელ, სამოელ! და თქუა სამოელ: აჰა ესერა ვარ, რაჲსა მიწეს მე?
და მივიდა იგი ელისა. და ჰრქუა მას ელი: არა გიწოდე შენ, მივედ და დაიძინე, შვილო. და მივიდა და დაიძინა
და შესძინა უფალმან წოდებად მისა მეორედ, და ჰრქუა: სამოელ, სამოელ! და აღდგა სამოელ, მივიდა ელისა და ჰრქუა მას: აჰა ესერა ვარ. რამეთუ მიწოდე მე. და ჰრქუა მას: არა გიწოდე შენ, მივედ და დაიძინე, შვილო.
და მერმე შესძინა უფალმან წოდებად მისა მესამედ და ჰრქუა მას: სამოელ, სამოელ! და აღდგა და მივიდა იგი ელისა და ჰრქუა: აჰა, აქა ვარ, რამეთუ მიწოდე. და გულისხმა-ყო ელი, რამეთუ უფალი უწოდს ყრმასა მას.
და ჰრქუა ელი სამოელს: მიიქეც და დაიძინე, შვილო. და იყოს, ოდეს გიწოდის შენ, თქუ: იტყოდენ უფალი, რამეთუ ესმის მონასა. და წარვიდა სამოელ და დაიძინა ადგილსა თჳსსა.
და მოვიდა უფალი და დაადგრა მას ზედა და უწოდა ეგრევე სახედ და ჰრქუა მას: სამოელ, სამოელ! და ჰრქუა სამოელ: იტყოდენ უფალი, რამეთუ ესმის მონასა.
და ჰრქუა უფალმან სამოელს: აჰა ესერა მე ვყვნე სიტყუანი Ms. page: P64R ჩემნი ისრაჱლსა შორის, ვითარმედ ყოველსა რომელსა ესმოდის იგი, ოხრიდენ ორნივე ყურნი მისნი.
მას დღესა შინა აღვადგინო ელის ზედა ყოველი, რაოდენსა ვეტყოდე სახლსა ზედა მისსა; ვიწყო და აღვასრულო.
და შენ უთხარ, ვითარმედ: შური ვიძიო სახლისა მისისაჲ ვიდრე უკუნისამდე სიცრუვისათჳს ძეთა მისთაჲსა, რამეთუ ძჳრსა იტყოდეს ღმრთსათჳს, და არა ასწავლიდა მათ.
და არა ეგრე ვეფუცე სახლსა ელისსა საკლველებითა და მსხუერპლებითა უკუნისამდე.
და დაიძინა სამოელ ვიდრე განთიადმდე; და აღიმსთო განთიად და განახუნა კარნი ტაძრისა უფლისანი; და სამოელს შეეშინა თხრობად ჩუენებისა მის.
და ჰრქუა ელი სამოელს: შვილო, სამოელ! და ჰრქუა სამოელ: აჰა, აქა ვარ. უფალო.
და ჰრქუა მას ელი: რაჲ არიან სიტყუანი იგი, რომელნი ითქუნეს შენდა მომართ ამას ღამესა? ნუ დამიმალავ სიტყუათა მათგანსა ნურარას.
და უთხრნა მას სამოელ ყოველნი იგი სიტყუანი და არა დაუმალა მათგანი ერთიცა. და თქუა ელი: ყავნ თავადმან უფალმან, რაჲ-იგი კეთილ არს წინაშე თუალთა მისთა.
და განდიდნა სამოელ; და უფალი იყო მის თანა; და არა დავარდებოდა სიტყუათა მისთაგანი ქუეყანასა ზედა.
და ცნა ყოველმან ისრაჱლმან დანითგან ვიდრე ბერსაბადმე, ვითარმედ სარწმუნო არს სამოელ წინაჲსწარმეტყუელად უფლისა.
და შესძინა უფალმან გამოცხადებაჲ სელომს, რამეთუ გამოეცხადა სამოელს. და სარწმუნო იქმნა სამოელ წინაჲსწარმეტყუელად უფლისა ყოვლისა ისრაჱლისა კიდითგან ქუეყანისაჲთ ვიდრე კიდედმდე მისა და ელი მოხუცებულ იყო ფრიად. და ძენი იგი მისნი ვიდოდეს სლვით და ბოროტ იყო გზაჲ იგი მათი წინაშე უფლისა.
რაჲმე უკუე აწ
Ms. page: P64V რაჲ-მე უკუე აწ წინაჲსწარ იგავ ანუ შიში მის მიერ, რომელმან ქმნა ყოველი ყოვლითურთ მაღალთა შინა?
ნუვინ ჰგონებნ, ვითარმედ დროებაჲ რაჲმე არს განსაცდელთა, ვიეთ ზედა-მე არა მოიწევის მზირი ეგევითარი მის მიერ?
ვითარ-მე იყოს კაცი მართალ წინაშე უფლისა, ანუ ვინ-მე განიწმიდოს თავი ნაშობმან დედათამან?
უკუეთუ უბრძანოს მთოვარესა, არა გამობრწყინდეს; ვარსკულავნი არავე წმიდა არიან მის წინაშე.
აცადე თუ: კაცი ხენეშ და ძჱ კაცისაჲ მატლ.
ვის კერძო ხარ, ანუ ვისი შეწევნაჲ გეგულების? არა-მეა [რომელი] მრავლითა ძალითა და მკლავი მისი ძრიელ არს?
ანუ ვის აზრახო? არა-მეა რომლისაგან არს ყოველი სიბრძნჱ? არა ნუ-მე ვის შეუდგე? არა-მეა რომლისაგან არს ყოველი სიმდიდრჱ ძრიელებისაჲ?
ვის მიუთხრენ სიტყუანი? სული ეგე ვისი არს, რომელი გამოვალს შენგან?
ნუ გმირთა მაჭენონ მე ქუეშე კერძო წყალთა და მოძმეთა მისთა.
შიშუელ არს ჯოჯოხეთი წინაშე მისსა და არა არს საფუძველი წარსაწყმედელისაჲ.
განჰმარტის ბღუარი არარასა ზედა და დამოჰკიდის ქუეყანაჲ არარასა ზედა.
შეაყენნის წყალნი ღრუბელთა მისთა, და ვერ განსთქდეს ღრუბელნი ქუეშე მისსა.
რომელსა უპყრიეს პირი საყდრისაჲ და გარდაართხნის მის ზედა ღრუბელნი მისნი.
ბრძანებით მოამრგულოს ცაჲ. წინაშე პირსა მისსა ძწის ყოველი აღსრულებადმდე ბნელსა შინა ნათელი.
და სუეტნი ცათანი აღფრინდეს და განჰკრთეს შერისხვითა მისითა.
ძალითა დააცხრვო ზღუაჲ და ბრძანებითა მისითა დარეცილ არს ღელვაჲ მისი.
და კლიტეთა ცისათა ეშინის მისა. ბრძანებითა მოაკუდინა Ms. page: P65R ვეშაპი იგი განდგომილი.
აჰა ესერა ესე არს ნაწილი გზათა მისთაჲ და მერმე კუალად სიღრმჱ სიტყუათაჲ ვისმინო მას შინა, და ძალი იგი ქუხილისა მისისაჲ ვინ იცის, ოდეს სადა-მე იყოს?
შვილო ნუ გაცთუნებენ
Ms. page: P65R შვილო, ნუ გაცთუნებენ შენ კაცნი უღმრთონი. ნუცა ინებებ მათ თანა.
გლოცვიდენ ღათუ და გეტყოდიან: მოვედ ჩუენ თანა და გუეზიარე სისხლთა და დავარწყუათ ქუეყანასა სიცრუვით სისხლი უბრალოჲ.
და შთავთქათ იგი ვითარცა ჯოჯოხეთმან ცხოველი და აღვიღოთ ქუეყანით სახსენებელი მისი
და მონაგები მისი მრავალფერი ჩუენ დავიპყრათ და აღვავსნეთ სახლნი ჩუენნი ნატყუენავითა,
ნაწილი შენი შემოჰრიე ჩუენ თანა და ზოგად პავასიკი მოვიგოთ ყოველთა, ვაშკარანი ერთი იყავნ ჩუენ ყოველთაჲ,
ნუ ხუალ გზასა მათ თანა, მიაქციენ ფერჴნი შენნი ალაგთა მათთაგან.
რამეთუ არა ცუდად დაურწყიან მახჱ მფრინველთ[ა].
რამეთუ იგინი, რომელნი კაცის კლვისა ზიარ არიან, იუნჯებენ თავისა თჳსისა ძჳრსა; ხოლო დაქცევაჲ კაცთა უღმრთოთაჲ ბოროტ არს.
ესე გზანი არიან ყოველთანი, რომელნი აღასრულებენ უსჯულოებასა, რამეთუ უღმრთოებითა მათითა სულნი თჳსნი წარიწყმიდნიან.
Ms. page: P65R და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ და თქუა: რასა ხედავ შენ, იერემია? და ვთქუ: არგანსა ნიგუზისასა.
და მრქუა მე: კეთილად იხილე, რამეთუ განვიღჳძე სიტყუათა ჩემთა ზედა ყოფად მათა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ [მეორედ], და თქუა: რასა ხედავ შენ, იერემია? და ვთქუ: სიავსა, ქუეშე გზებულსა, პირი მისი პირისაგან ჩრდილოჲსა.
და მრქუა მე უფალმან: პირისაგან ჩრდილოჲსა აღადყდეს ყოველი ძჳრი ყოველთა დამკჳდრებულთა ქუეყანისათა.
რამეთუ, აჰა, ესერა, ყოველთა მეფეთა ქუეყანისათა მოუწოდი ჩრდილოჲთ, იტყჳს უფალი, და დაიდგნეს Ms. page: P65V კაცად-კაცადმან საყდარნი თჳსნი წინაშე ბჭეთა იერუსალჱმისათა და გარემოჲს ზღუდეთა მისთა და ყოველთა ქალაქთა მისთა.
და ვეტყოდი მათ სასჯელით ყოველთათჳს უკეთურებათა მათთა ვითარ-იგი დამიტევეს მე და მსახურებდეს ღმერთთა უცხოთა და თაყუანის-სცემდეს ქმნულთა ჴელთა მათთასა.
და შენ შეირტყენ წელნი შენნი, აღდეგ და ეტყოდე ყოველთა სიტყუათა, რაოდენთა გამცნებ შენ. ნუ გეშინინ პირისაგან მათისა, ნუცა შესძრწუნდები წინაშე მათსა, რამეთუ შენ თანა ვარ განრინებად შენდა, იტყჳს უფალი.
ისმინე უფალო ჴმაჲ ლოცვისა ჩე{მი}.
უფალი ნათელ ჩემდა. და მაცხ{ოვარ}.
