სლვანი ჩემნი
გამოაჩინე პირი შენი:
უგუნურებაჲ კაცისაჲ
Ms. page: P115R უგუნურებაჲ კაცისაჲ განჰრყუნის ზრახვითა მისითა, და ღმერთსა აბრალებნ გულითა.
სიმდიდრემან შესძინნის მეგობარნი მრავალნი, ხოლო გლახაკსა მას, რომელცა უვინ, გან-ვე-ეშორის.
მოწამჱ მტყუვარი არა უტანჯველ იყოს, ხოლო რომელი აბრალებდეს ნაცილად, იგი ვერ განერეს სასჯელსა.
მრავალნი მსახურებენ პირსა მეფისასა, ხოლო ყოველივე უკეთურ იქმნის მიცემასა მისსა და მაყუედრებელ კაცისა არნ.
ყოველსა რომელსა სძულდეს ძმაჲ გლახაკი, ესევითარი სიყუარულისაგანცა შორს იყოს; განზრახვაჲ კეთილი, რომელთა იციან იგი, მათა მახლობელ არს, ხოლო კაცმან ბრძენმან პოოს იგი, რომელი მრავალსა ბოროტსა იქმს, უვარებს უკეთურებასა, და რომელი აღაზრზენდეს სიტყუასა, იგი ვერ ცხონდეს.
რომელმან მოიპოა გონიერებაჲ, უყუარს მას თავი თჳსი; და რომელმან დაიმარხოს სიბრძნჱ, პოოს მან კეთილი.
მოწამჱ ცრუჲ არა უტანჯველ იყოს, რომელმან აღაგზნეს ბოროტი, იგივე წარწყმდეს.
არა შეჰგავს უგუნურსა შუებაჲ; ეგრევე უკუეთუ მონაჲ მთავრობდეს უფალთა, გინებით იდევნენ.
მოწყალჱ კაცი სულგრძელ არნ, ხოლო სიქადული მისი მიუჴდეს უღმრთოთა.
მეფისა ბრძანებაჲ მსგავს არს ბრდღუენასა ლომისასა, და ვითარცა ცუარი მწუანვილსა ზედა, ეგრეცა მხიარულებაჲ მისი.
სირცხჳლ მამისა -- შვილი უგუნური, და არა-წმინდა არიან ლოცვანი მისნი სასყიდლი საგან უცხოჲსა.
სახლი და მონაგები განუყვიან მამათა შვილთა; ხოლო უფლისა მიერ შეემთხჳოს ცოლი სახიერი ქმარსა.
შიშსა შეუპყრიედ მემრუშეთა გული, და სულსა უქმთასა შიოდის.
რომელი იმარხვიდ[ეს] მცნებასა, Ms. page: P115V დაიცვეს სული თჳსი; ხოლო რომელი უდებ იყოს გზათა თჳსთა, იგი წარწყმდის.
ავასხის უფალსა, რომელი სწყალობნ გლახაკთა, და მისაცემელისაებრ მისისა მიეგოს მას.
განსწავლე ძჱ შენი და ესრჱთ იყოს სასო კეთილ. და გინებასა ნუ აღაყვანებ სულსა მისსა. უკუეთუ სცე მას კუერთხითა, არა მოკუდეს, არამედ სული მისი სიკუდილი საგან იჴსნე.
სახჱ ბოროტებისაჲთა კაცი ფრიად იზღვიოს; ხოლო უკუეთუ უსჯულოებდეს-ღა, სულიცა თჳსი დაჰრთოს.
Ms. page: P115V რომელი-ეგე ხარ, უფალო, უფალო, აჰა, ესერა, შენ შეჰქმენ ცაჲ და ქუეყანაჲ ძალითა შენითა დიდითა და მკლავითა შენითა მაღლითა; არა დაეფაროს შენგან სიტყუაჲ.
ჰყვი წყალობაჲ ათასამდე ნათესავად და მიაგი ცოდვაჲ მამათაჲ წიაღთა შვილთა მათთა[სა შემდგომად] მათსა. [ღმერთ]ო ძრიელო, უფალი ძალთაჲ სახელი შენი.
დიდი ზრახვითა და ძრიელ საქმითა, ყოვლისა მპყრობელო და სახელდიდო უფალო, უფალო, თუალნი შენნი ხედვენ ყოველთა გზათა კაცისათა მიცემად კაცად-კაცადსა გზათაებრ თჳსთა და ნაყოფისაებრ საქმეთა მათთაჲსა.
ესე უწყით.
Ms. page: P115V ესე უწყით, რამეთუ აწვე არს ჟამი განღჳძებად ჩუენდა ძილისაგან. აწ უმახლობელჱს არს ჩუენდა ცხორებაჲ, ოდესღა-ესე გურწმენა.
ღამჱ იგი განგუეშორა, და ნათელი შემოგუეახლა; აწ უკუე განვიშორნეთ საქმენი ბნელისანი და შევიმოსოთ საჭურველი ნათლისაჲ.
და ვითარცა დღესა შინა, შეუნიერად ვიდოდით ნუ სიმღერითა და მთრვალობითა, ნუცა საწოლითა ბილწებისაჲთა, ნუ ჴდომით და შურით,
არამედ შეიმოსეთ უფალი იესუ ქრისტჱ და ჴორცთა ზრახვასა ნუ ჰყოფთ გულისსათქუმელად.
უძლური იგი სარწმუნოებით შეიწყნარეთ, Ms. page: P116R ნუ ორგულებითა და გულისსიტყჳთა.
რომელსამე ჰრწამნ ჭამად ყოველი, ხოლო უძლური იგი მხალსა ჭამნ.
მჭამელი იგი არამჭამელსა მას ნუ შეურაცხ-ჰყოფნ; და არამჭამელი იგი მჭამელსა მას ნუ განიკითხავნ, უკუეთუ ღმერთმან იგინი შეიწყნარნა.
შენ ვინ ხარ, რომელი განიკითხავ სხჳსა მონასა? თჳსისაგან უფლისა დგეს თუ გინა თუ დაეცეს, დგეს სამე, რამეთუ შემძლებელ არს ღმერთი დამტკიცებად მისა.
რომელი იმარხავნ დღით გამოღებით და რომელიმე იმარხავნ ყოველთა დღეთა; კაცად-კაცადი თჳსითა გონებითა გულსავსე იყავნ.
რომელი-იგი ზრახვიდეს დღესა მას, უფლისად ზრახვიდეს; და რომელი-იგი არა ზრახვიდეს დღესა მას, უფლისადვე არა ზრახვიდეს; და რომელი-იგი ჭამს, უფლისად ჭამს, და ჰმადლობს ღმერთსა.
წყალობანი შენნი მრავალ:
მას ჟამსა შინა აღდგა
Ms. page: P116R მას ჟამსა შინა აღდგა შჯულის-მეცნიერი ვინმე, გამოსცდიდა იესუს და ეტყოდა: მოძღუარ, რაჲ ვქმნე, რაჲთა ცხორებაჲ საუკუნოჲ დავიმკჳდრო?
ხოლო თავალმან ჰრქუა მას: შჯულსა ვითარ წერილ არს? ვითარ აღმოიკითხი?
ხოლო მან ჰრქუა: შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა ძალითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა, და შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი.
ჰრქუა მას იესუ: მართლ მომიგე, მაგას იქმოდე და სცხონდე.
ხოლო მას უნდა განმართლებად თავი თჳსი და ჰრქუა იწსუს: ვინ არს მოყუას ჩემდა?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: კაცი ვინმე გარდამოვიდოდა იერუსალჱმით იერიქოდ, და ავაზაკნი დაესხნეს და განძუარცეს იგი, დაწყლეს და დაუტევეს მომწყუდარი.
მღდელი ვინმე შთავიდოდა მასვე გზასა, იხილა იგი და თანა-წარჰჴდა.
ეგრევე ლევიტელი მას[ვე] ადგილსა მ[ოვიდა], Ms. page: P116V იხილა იგი და თანა-წარჰჴდა.
მერმე სამარიტელი ვინმე წარვიდოდა და მოვიდა მასვე ადგილსა და იხილა იგი და შეეწყალა.
მოუჴდა მას და შეუხჳა წყლული იგი მისი, [დაასხა ზეთი და ღჳნოჲ] და აღსუა იგი კარაულსა თჳსსა და მიიყვანა იგი ყოველთა სადგურსა და იღუაწა იგი.
და ხვალისაგან, რაჲ წარვიდოდა, მისცა ორი დრაჰკანი [ყოველთა] სადგურისა მოღუაწესა მას და ჰრქუა მას: იღუაწე ეგე და, სხუაჲ თუ რაჲმე წარაგო უმეტჱსი, მო-რაჲ-ვიდე, მაშინ მიგცე შენ.
ვინ ამათ სამთაგანი გგონიეს მოყუას მისა, რომელი-იგი შევარდა ავაზაკთა?
ხოლო მან ჰრქუა მას: რომელმან-იგი ყო წყალობაჲ ჰრქუა მას იესუ: ვიდოდე და ჰყოფდ შენცა ეგრევე და სცხონდე.
) ვითარცა რომელი იგი შევარდა ჴე{ლთა}.
) რომელნი ხერაბინთა საიდუ{მლოსა}. .... [###] ვითარცა
მოიხილე შეგესმინ
უგალობდე უფალსა კეთილის ვიდრე: მაღლისასა:
