შვილო, სიბრძნეთა ჩემ\თა Page of ms. P: 75V ეძიებდი და სიტყუათა ჩემთა მიეც გონებაჲ შენი,
რაჲთა დაიცვე გონიერებაჲ კეთილი. და მეცნიერებასა ბაგეთა ჩემთასა გამცნებ: ნუ ჰხედავ ბოროტსა დედაკაცსა,
რამეთუ ვითარცა თაფლი გარდამოსდინ დედაკაცისა მეძვისა ბაგეთა, რომელმან წუთ-ერთ განაპოხოს სასაჲ შენი,
ხოლო უკუანაჲსკნელ უმწარჱს ნავღლისა იპოოს და უმახჳლჱს მახჳლისა ორპირისა.
რამეთუ უგუნურებისა ფერჴთა შთაიყვანიან, რომელნი იჴმევედ მას, შემდგომად სიკუდილისა ჯოჯოხეთა, და კუალნი მისნი არა მტკიცე არიან.
რამეთუ გზასა ცხორებისასა არა მოვიდის, და ცთომილ არიან ალაგნი მისნი და არა საცნაურ.
აწ, შვილო, ისმინე ჩემი და ნუ უგულებელს-ჰყოფ თქუმულთა ჩემთა.
შორს ყვენ მისგან გზანი შენნი, ნუ მიეახლები კართა სახლისა მისისათა,
რაჲთა არა წინა-უყო ცხორებაჲ შენი და მონაგები შენი უწყალოთა.
რაჲთა არა აივსნენ უცხონი ძალითა შენითა, და ნაშრომნი შენნი შევიდენ სახლთა სხუათასა.
და ინანდე უკუანაჲსკნელ, რაჟამს განკფდენ ჴორცნი გუამისაგან შენისა, და სთქუა:
"ვითარ მოვიძულე სწავლულებაჲ და მხილებასა მიჰრიდა გულმან ჩემმან?
არა მესმოდა ჴმაჲ მასწავლელისა ჩემისაჲ, არცაღა მივყავ ყური ჩემი.
და მცირედღა და ვიპოვემცა ყოველსა შინა ბოროტსა შორის კრებულსა და შესაკრე ბელსა".
სუ წყალი შენთაგან ჭურჭელთა და ჯურღმულთა შენთაგან წყაროჲ.
გამოგიდიოდენ [წყალი] შენთა წყაროთა, და შენთა უბანთაგან დიოდედ წყალნი შენნი.
იყვნენ შენდა ხოლო მონაგებად და ნუვინ უცხოჲ გეზიარებინ.
