Page: 124 Verse: 1 | ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 2 | ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა! | ჩემო ციოყ სოზარულა! |
Verse: 3 | მჷწჰი ლა̈ჯჴა̈დხ არცხელახა̈ნ, | მაწევარი მოგივიდათ არცხელიდან, |
Verse: 4 | ლექვა ლიზის ხემურჯალედ. | ქვემოთ წასვლას აპირებთ. |
Verse: 5 | - დედე̄შ სოზარ, ნომა აჩედ, | - შვილო სოზარ, ნუ მიდიხართ, |
Verse: 6 | ეშხუ ეში ქორს დო სედნიდ! | ერთი მაინც შინ დარჩით! |
Verse: 7 | - ლექვა ნაუზი მამა ნა̄რ, | - ქვემოთ წაუსვლელობა არ გვარგია, |
Verse: 8 | მაყალჟი უშხუდ ხოჩა, | შიშის დროს ერთად (ყოფნა) სჯობს, |
Verse: 9 | მეგრა-მეგრად დაშნა̈რს ხვა̈ჴდედ, | მაგრა-მაგრად ("მსხვილ-მსხვილად") ხმლებს დავარტყამთ |
Verse: 10 | კინჩხა̈რს ხოშდედ, ვოჲ, გოჭა̈რშალ. | თავებს ("კისრებს") გავაყრევინებთ გოჭებსავით. |
Verse: 11 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 12 | ლეთი ხოლა ისნავ მიწვა: | წუხელ ცუდი სიზმარი ვნახე ("მინახავს"): |
Verse: 13 | ჲერუ მეგა̈მ უშხვარ ხეტყბა̈ნ, | ორი ხე ერთმანეთზე ეკრა, |
Verse: 14 | ქორა გუშგვეჲ ქავ ხოფიტახ, | ჩვენი სახლი გაუნგრევიათ, |
Verse: 15 | ჟივ ხაგეჭახ კალვაისგა. | გამაგრებულან კალოში. |
Verse: 16 | - დედე მიშგუ, ნომ ჯაყლუნი, | - დედა ჩემო, ნუ გეშინია, |
Verse: 17 | თერა̈ლს ხვა̈ფშვდე ეჩითანეს, | თვალებს დავატრიალებ იმისთანას, |
Verse: 18 | ეშხუ ლისგდი დოშ ამჩჷშახ; | (რომ) ერთი შეხედვა ვერ მომასწრონ; |
Verse: 19 | თხუმას მიჩა ეჩე ხვა̈ჴდე, | მათ თავებს იქ დავაგდებ, |
Verse: 20 | იმვა̈ჲ ჭჷშხა̈რ ჟი ხეგნოლეხ. | სადაც ფეხები ედგმებათ. |
Verse: 21 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 22 | შუკვა ისგვეჲდ ჩუვ მიმზჷრა! | გზა დამილოცავს თქვენთვის! |
Verse: 23 | ვოდ, ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი, | ო, დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 24 | გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდად, | გუგვაშის ქვემოთ მიდოდით, |
Verse: 25 | ქრისტეს ეშუ ჩოთმა̈ზჷრა, | ქრისტეს ისემც დაულოცავს, |
Verse: 26 | მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდხ ნავერჲანე: | მუსავთი შეგხვდათ ნავერიანი: |
Verse: 27 | - გზავრობ ისგვეჲ ჩუვ მიმზჷრა! | - თქვენი მგზავრობა დამილოცავს! |
Verse: 28 | - მეხვჲე ნიშგვეჲ ჩუვ ნიმზჷრა! | - ჩვენი შემხვდომი დაგვილოცავს! |
Verse: 29 | - იმთე ესღრიდ, ხოჩა ლახვბა? | - სად მიხვალო, კარგო ძმებო? |
Verse: 30 | - იმთე ესღვრიდ ი ნესტარშერთე. | - სად მივალთ და ნესტარაანთსა (ჟორჟოლიანებისას). |
Page: 126 Verse: 31 | - ეჯა მადეჲ, ხოჩა ლახვბა | - ის კი არა, კარგო ძმებო, |
Verse: 32 | ნესტარშა უშგულ ჯვა̈რს ხაჭშხახ; | ნესტარაანი უკუღმა ჯვარცმულია; |
Verse: 33 | ჲექჷრდა ღენ ნომის ღჷრიდ, | ორივე ნუ წახვალთ, |
Verse: 34 | ეშხუ ქა ხიშდ ნა̈თიშ მჷკა̈დდ! | ერთი კმარხართ წილის ამღებად! |
Verse: 35 | სოზარ ლაჭკვა̈რთეჲსგა აშყა̈დ, | სოზარი ფიქრებს მიეცა, |
Verse: 36 | ჰა̈ბილდ ლა̈ჲცა̈დ ყვითელ-ყვითელ; | ფერი იცვალა ყვით-ყვითლად; |
Verse: 37 | სოზარს ქორთევ ჯიჭონა, | სოზარი შინ დაბრუნებულხარ, |
Verse: 38 | ცივოყ ლექვა არცხელათე. | ციოყი ქვემოთ (წასულა) არცხელისკენ. |
Verse: 39 | სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე, | შეგიყვანეს ნესტარაანთსა, |
Verse: 40 | სგა ლა̈ჯსიპეხ მა̈ჩვიბთეჲსგა, | შეგიყვანეს მაჩუბში (ქვედა სართულში), |
Verse: 41 | მა̈ჟიბ მჷღლა̈ტიდ გვეში ჯარ. | მაჟიბი (ზედა სართული) მოღალატეებით სავსეა ("სავსე გაქვს"). |
Verse: 42 | ჩუ ლაჯსგურეხ სა̈კურცხვილჟი, | დაგსვეს საკურცხილზე, |
Verse: 43 | ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ, | ერთ კათხა რანგს * გასმევენ, |
Verse: 44 | მერმამ კათხას ბანგას ჯათრეხ; | მეორე კათხა ბანგს გასმევენ; |
Verse: 45 | ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად, | დაგბანგეს მაგრა-მაგრად, |
Verse: 46 | ვაზნა ისგუ ქავ ხოქვითახ, | შენი "ვაზნა" მოუპარავთ, |
Verse: 47 | სოზარს ლეჟავუდ ჯიზჷზეხ | სოზარს აგიგზავნეს |
Verse: 48 | ლექვა ლიჴედიშ ლა̈ჲშანედ. | აქეთ (ქვემოთ) წამოსვლის ნიშნად. |
Verse: 49 | სოზარ ლექვა იმარალე, | სოზარი ქვემოთკენ ემზადება, |
Verse: 50 | დედე მიჩა მჷხიმდ იგვნი: | დედამისი მწარედ ტირის: |
Verse: 51 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 52 | კა̈ლთი ლობა̈რ მა̈გ მექვცე მარ! | მუხლები მომეკვეთა ("ფეხის ძარღვები ყველა დაწყვეტილი მაქვს")! |
Verse: 53 | ვოდ, ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | ო, დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 54 | გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდა̈ს, | გუგვაშის ქვემოთ მიდიოდი, |
Verse: 55 | მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდ ნავერჲანე: | მუსავთი შეგხვდა ნავერიანი: |
Verse: 56 | - სი სოზარე, იმთე ესღრი? | - შე სოზარ, სად მიდიხარ? |
Verse: 57 | ნომ' ათჴაცად ქორ ი ლირდე, | არ დაღუპოთ სახლ-კარი, |
Verse: 58 | ნომ' ათხი̄დად სოფელ ისგვეჲ, | არ გაახაროთ თქვენი სოფელი, |
Verse: 59 | ნომ' ათჴაცად დედე ისგვეჲ! | არ დაღუპოთ დედათქვენი. |
Verse: 60 | - ლექვა ნაუზი მამა მარ, | - ქვემოთ წაუსვლელობა არ მარგია, |
Verse: 61 | ეში ღური, ეში ღური! | მაინც წავალ, მაინც წავალ! |
Verse: 62 | სგავ მეჩდელხი არცხელათე, | შესულხარ არცხელში, |
Verse: 63 | სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე, | შეგიყვანეს ნესტარაანთსა, |
Verse: 64 | ცივოყ სოზარს ქავ ხაწედა: | ციოყი სოზარს დაუნახავს: |
Verse: 65 | ყვითელ ჰა̈ბ-ჰა̈ბს იცადუნე. | ყვითელ ფერს იცვლის. |
Page: 128 Verse: 66 | - ჰეტ, საბრელა მუხვბე ისგუ | ო, საბრალო შენი ძმა |
Verse: 67 | ჟეღა̈რს მი დეშ ხვეროლე | ძაღლებს მე ვერ ვეყოფი |
Verse: 68 | ლეცლჷრალედ-ლეგლჷრალედ, | დასაგლეჯ-დასაფლეთად, |
Verse: 69 | აჯაღ, სოზარ, ლექვა დო აღე! | (რომ), სოზარ, კიდევ მოხვედი?! |
Verse: 70 | ათხე ჯიბნეხ ლჷჴმაშდ ლითრეს: | ახლა დაგიწყებენ მაგრად სმევას: |
Verse: 71 | ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ, | ერთ კათხა რანგს გასმევენ, |
Verse: 72 | მერმა კათხას ბანგას ჯათრეხ, | მეორე კათხა ბანგს გასმევენ; |
Verse: 73 | ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად, | დაგბანგეს მაგრა-მაგრად, |
Verse: 74 | ჩუ ლაჯყვინეხ სგირი ლეჟა, | დაგაწვინეს სოხანეზე, |
Verse: 75 | თოფა̈რს ჯიკედხ, ფავა̈რს ჯიდიხ, | თოფებს გაცლიან, კეტებს გიდებენ, |
Verse: 76 | დაშნა̈რს ჯიკედხ, ლანგვა̈რს ჯიდიხ. | ხმლებს გაცლიან, ცოცხებს გიდებენ. |
Verse: 77 | ცივოყს დაგრა დეშ ჯიბაჟა, | ციოყს სიკვდილი ვერ გიგრძვნია, |
Verse: 78 | სოზარ, ლანგვარშვ ხიჩა̈ჩხჲელე, | სოზარ, ცოცხებით იცემები, |
Verse: 79 | ეშხუ ლანგავშ ჩუვ ჯიდგარა. | ერთი ცოცხით მოგიკლავს. |
Verse: 80 | "ბედის მიჩა ნატჲალ ხაქვა, | "ო, ნეტავი მის ბედს, |
Verse: 81 | ჲა̈ს მიშგუ დაშნილ ხუღვენს, | ვისაც ჩემი ხმალი ექნება, |
Verse: 82 | ლიყა̈რჲელეს ჟი ლაჯთვენნა̈ს! | ცემას გასწავლიდი! |
Verse: 83 | მაჴიდდ, მაჴიდდ, დრო̈ვილდ ჯუღვახ, | დამარტყით, დამარტყით, დრო გაქვთ, |
Verse: 84 | ქვინილდ ხონკვი ჟი ლა̈მჩედნი!" | იქნებ სული მალე ამომძვრეს! |
Verse: 85 | ჰატ, საბრელა დედე მიშგუ, | ო, საბრალო დედაჩემო, |
Verse: 86 | ტებდი ქუთულდს ჩუ მიფანა̈ს, | თბილ ხაწაპურს (სულის მოსახსენებლად) დამიდგამდე, |
Verse: 87 | ჩი მიშლადეღ მურყვამთ' ადე, | ყოველ კვირადღეს ციხეში ადი, |
Verse: 88 | თვეფს ი ჰავეჯს ხა̈წმჷნდა̈ვდა̈ს! | თოფსა და იარაღს გასწმენდდე! |
Verse: 89 | ჰატ, საბრელა ქორ ი ლირდე, | ო, საბრალო სახლ-კარო, |
Verse: 90 | ჭოლში სვიმრას ჩუ ესნა̈ხი! | ჭოლაშის საზოგადოებას ჩაუვარდები!" |
Verse: 91 | სოზარს ქვინილდ ჟივ ჯაჩედა, | სოზარს სული ამოგსვლია, |
Verse: 92 | სგა ლაჯკოკვეხ სა̈ვჩა̈ვთეჲსგა, | ჩაგასვენეს მარხილში, |
Verse: 93 | წჷრნი ჴანა̈რ სგავ ხობემახ, | წითელი ხარები შეუბამთ, |
Verse: 94 | ჴანრეშ მჷჟვეღ თაზი ირა. | ხარების გამძღოლი თაზი იქნება. |
Verse: 95 | აშ აჯღვა̈ნდახ გუგვა̈შ ლეჟა, | ასე მოგასვენებდნენ გუგვაშის ზემოთ, |
Verse: 96 | დედე ისგვეჲ მურყვამს ა̈რი; | დედათქვენი ციხეშია; |
Verse: 97 | ქა ლა̈ჲსგიდა მურყვმა̈შ შდურქა, | გამოიხედა ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 98 | ჩუ ხოთჷრა ლჷდაგარუ; | უცვნია მკვდრები; |
Verse: 99 | თვეფი მჷსყე გა̈ნხა̈ნ ხაზდა̈ნ, | გატენილი თოფი გვერდზე ედვა, |
Verse: 100 | თვეფილდ ხოდა მურყვმა̈შ შდურქა, | თოფი დაუმიზნია ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 101 | ჴანრეშ მჷჟვეღ ჩუვ ხოდგარა. | ხარების გამძღოლი მოუკლავს. |
Verse: 102 | - ატ, ლჷკჩევ ლი ბედილ მიშგუ, | - ო, ნეტავი ჩემს ბედს. |
Verse: 103 | ეშხუ გეზალ ლჷწვერ მერა! | ერთი შვილი ნასისხლევი მეყოლება! |
Page: 130 Verse: 104 | ფისევ ხაბა მიშგვა ლითვა̈ლს, | ფისიმც დასხმია ჩემს დაბადებას, |
Verse: 105 | თვეფიშ ლისყენე მად მიხა! | თოფის გატენა არ ვიცი! |
Verse: 106 | ლეჟა̈ში მურყვამთე ლოხგჷრგა̈ლ: | ზემო ციხისკენ შევესიტყვე: |
Verse: 107 | - თვეფიშ ლისყენე მად მიხა: | - თოფის გატენა არ ვიცი: |
Verse: 108 | ჟა̈გ ხაკუჩ ჩუქვან, ჰა ფინდიხ? | წამალი უნდა ძირს, თუ ტყვია? |
Verse: 109 | ცოდვა მიშგუ ნოვ ხაშდეხახ, | ჩემი ცოდვა ნუმც დალევიათ, |
Verse: 110 | ესნა̈რ ალჲა̈რ მოღლა̈ტ ირახ! | თურმე ესენიც მოღალატე არიან ("იქნებიან")! |
Verse: 111 | ლეჟა̈შ მურყვამხა̈ნ ლამატვილხ: | ზემო ციხიდან მომაძახეს: |
Verse: 112 | - ფინდიხ ჩუქვან, ჟა̈გილდ ჟიქან! - | - ტყვია ძირს, წამალი ზევით! - |
Verse: 113 | თვეფილდ მიშგუ მად მაშყედა. | ჩემი თოფი არ გამვარდნია. |
Verse: 114 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 115 | ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა, | ჩემო ციოყ და სოზარულა, |
Verse: 116 | აშ დამ ჯაყლა̈ს, ვოჲ, დედეშუ, | ხომ გეუბნებოდით, ო, შვილებო, |
Verse: 117 | დეშ მოშ ხიგჭად ქვიშმიშ ლიზგეს? | ვერ შეინარჩუნებდით ქვიშის სახლობას? |
Verse: 118 | მა̈ჲ გვაწხჷნდა თაზიშ ლიაქვ, | რად გვჭირდებოდა თაზის მოყვრობა, |
Verse: 119 | ამ ღორთლიან თაზიშურა?! | ამ კატაჯვრიან თაზისა?! |
Verse: 120 | ლაჩა̈ქ ისგუ ჩუვ ჯიკი̄და, | ლეჩაქი შენი მოგიხდია, |
Verse: 121 | ლაჩა̈ქდ ისგვა ჟივ ჯიბდინა, | შენი ლეჩაქისთვის (ცეცხლი) წაგიკიდია, |
Verse: 122 | ქავ ჯიკვარა მურყვმა̈შ შდურქა, | გადაგისვრია ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 123 | ქორად ისგვა ჟივ ჯიბდინა, | (ცეცხლი) წაგიკიდია შენი სახლისთვის, |
Verse: 124 | [გრა̈მდ ჯიგენა ქვიშა̈შ ლა̈ლგმა̈რ]. | [ფერფლად გიქცევია ქვიშის სასახლე]. |