TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 45
Previous part

Text: 39b/Mlx. 
სოზარ-ცივოყ -- სოზარი და ციოყი


Page: 124  Verse: 1    ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ,   , შვილო, , დედისავ,

Verse: 2    ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა!   ჩემო ციოყ სოზარულა!

Verse: 3    მჷწჰი ლა̈ჯჴა̈დხ არცხელახა̈ნ,   მაწევარი მოგივიდათ არცხელიდან,

Verse: 4    ლექვა ლიზის ხემურჯალედ.   ქვემოთ წასვლას აპირებთ.

Verse: 5    - დედე̄შ სოზარ, ნომა აჩედ,   - შვილო სოზარ, ნუ მიდიხართ,

Verse: 6    ეშხუ ეში ქორს დო სედნიდ!   ერთი მაინც შინ დარჩით!

Verse: 7    - ლექვა ნაუზი მამა ნა̄რ,   - ქვემოთ წაუსვლელობა არ გვარგია,

Verse: 8    მაყალჟი უშხუდ ხოჩა,   შიშის დროს ერთად (ყოფნა) სჯობს,

Verse: 9    მეგრა-მეგრად დაშნა̈რს ხვა̈ჴდედ,   მაგრა-მაგრად ("მსხვილ-მსხვილად") ხმლებს დავარტყამთ

Verse: 10    კინჩხა̈რს ხოშდედ, ვოჲ, გოჭა̈რშალ.   თავებს ("კისრებს") გავაყრევინებთ გოჭებსავით.

Verse: 11    - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ,   - , შვილო, , დედისავ,

Verse: 12    ლეთი ხოლა ისნავ მიწვა:   წუხელ ცუდი სიზმარი ვნახე ("მინახავს"):

Verse: 13    ჲერუ მეგა̈მ უშხვარ ხეტყბა̈ნ,   ორი ხე ერთმანეთზე ეკრა,

Verse: 14    ქორა გუშგვეჲ ქავ ხოფიტახ,   ჩვენი სახლი გაუნგრევიათ,

Verse: 15    ჟივ ხაგეჭახ კალვაისგა.   გამაგრებულან კალოში.

Verse: 16    - დედე მიშგუ, ნომ ჯაყლუნი,   - დედა ჩემო, ნუ გეშინია,

Verse: 17    თერა̈ლს ხვა̈ფშვდე ეჩითანეს,   თვალებს დავატრიალებ იმისთანას,

Verse: 18    ეშხუ ლისგდი დოშ ამჩჷშახ;   (რომ) ერთი შეხედვა ვერ მომასწრონ;

Verse: 19    თხუმას მიჩა ეჩე ხვა̈ჴდე,   მათ თავებს იქ დავაგდებ,

Verse: 20    იმვა̈ჲ ჭჷშხა̈რ ჟი ხეგნოლეხ.   სადაც ფეხები ედგმებათ.

Verse: 21    - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ,   - , შვილო, , დედისავ,

Verse: 22    შუკვა ისგვეჲდ ჩუვ მიმზჷრა!   გზა დამილოცავს თქვენთვის!

Verse: 23    ვოდ, ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი,   , დაგიწყიათ სვლა-წასვლა,

Verse: 24    გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდად,   გუგვაშის ქვემოთ მიდოდით,

Verse: 25    ქრისტეს ეშუ ჩოთმა̈ზჷრა,   ქრისტეს ისემც დაულოცავს,

Verse: 26    მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდხ ნავერჲანე:   მუსავთი შეგხვდათ ნავერიანი:

Verse: 27    - გზავრობ ისგვეჲ ჩუვ მიმზჷრა!   - თქვენი მგზავრობა დამილოცავს!

Verse: 28    - მეხვჲე ნიშგვეჲ ჩუვ ნიმზჷრა!   - ჩვენი შემხვდომი დაგვილოცავს!

Verse: 29    - იმთე ესღრიდ, ხოჩა ლახვბა?   - სად მიხვალო, კარგო ძმებო?

Verse: 30    - იმთე ესღვრიდ ნესტარშერთე.   - სად მივალთ და ნესტარაანთსა (ჟორჟოლიანებისას).

Page: 126  Verse: 31    - ეჯა მადეჲ, ხოჩა ლახვბა   - ის კი არა, კარგო ძმებო,

Verse: 32    ნესტარშა უშგულ ჯვა̈რს ხაჭშხახ;   ნესტარაანი უკუღმა ჯვარცმულია;

Verse: 33    ჲექჷრდა ღენ ნომის ღჷრიდ,   ორივე ნუ წახვალთ,

Verse: 34    ეშხუ ქა ხიშდ ნა̈თიშ მჷკა̈დდ!   ერთი კმარხართ წილის ამღებად!

Verse: 35    სოზარ ლაჭკვა̈რთეჲსგა აშყა̈დ,   სოზარი ფიქრებს მიეცა,

Verse: 36    ჰა̈ბილდ ლა̈ჲცა̈დ ყვითელ-ყვითელ;   ფერი იცვალა ყვით-ყვითლად;

Verse: 37    სოზარს ქორთევ ჯიჭონა,   სოზარი შინ დაბრუნებულხარ,

Verse: 38    ცივოყ ლექვა არცხელათე.   ციოყი ქვემოთ (წასულა) არცხელისკენ.

Verse: 39    სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე,   შეგიყვანეს ნესტარაანთსა,

Verse: 40    სგა ლა̈ჯსიპეხ მა̈ჩვიბთეჲსგა,   შეგიყვანეს მაჩუბში (ქვედა სართულში),

Verse: 41    მა̈ჟიბ მჷღლა̈ტიდ გვეში ჯარ.   მაჟიბი (ზედა სართული) მოღალატეებით სავსეა ("სავსე გაქვს").

Verse: 42    ჩუ ლაჯსგურეხ სა̈კურცხვილჟი,   დაგსვეს საკურცხილზე,

Verse: 43    ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ,   ერთ კათხა რანგს * გასმევენ,

Verse: 44    მერმამ კათხას ბანგას ჯათრეხ;   მეორე კათხა ბანგს გასმევენ;

Verse: 45    ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად,   დაგბანგეს მაგრა-მაგრად,

Verse: 46    ვაზნა ისგუ ქავ ხოქვითახ,   შენი "ვაზნა" მოუპარავთ,

Verse: 47    სოზარს ლეჟავუდ ჯიზჷზეხ   სოზარს აგიგზავნეს

Verse: 48    ლექვა ლიჴედიშ ლა̈ჲშანედ.   აქეთ (ქვემოთ) წამოსვლის ნიშნად.

Verse: 49    სოზარ ლექვა იმარალე,   სოზარი ქვემოთკენ ემზადება,

Verse: 50    დედე მიჩა მჷხიმდ იგვნი:   დედამისი მწარედ ტირის:

Verse: 51    - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ,   - , შვილო, , დედისავ,

Verse: 52    კა̈ლთი ლობა̈რ მა̈გ მექვცე მარ!   მუხლები მომეკვეთა ("ფეხის ძარღვები ყველა დაწყვეტილი მაქვს")!

Verse: 53    ვოდ, ხობინა ლიზ-ლიჩედი,   , დაუწყიათ სვლა-წასვლა,

Verse: 54    გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდა̈ს,   გუგვაშის ქვემოთ მიდიოდი,

Verse: 55    მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდ ნავერჲანე:   მუსავთი შეგხვდა ნავერიანი:

Verse: 56    - სი სოზარე, იმთე ესღრი?   - შე სოზარ, სად მიდიხარ?

Verse: 57    ნომ' ათჴაცად ქორ ლირდე,   არ დაღუპოთ სახლ-კარი,

Verse: 58    ნომ' ათხი̄დად სოფელ ისგვეჲ,   არ გაახაროთ თქვენი სოფელი,

Verse: 59    ნომ' ათჴაცად დედე ისგვეჲ!   არ დაღუპოთ დედათქვენი.

Verse: 60    - ლექვა ნაუზი მამა მარ,   - ქვემოთ წაუსვლელობა არ მარგია,

Verse: 61    ეში ღური, ეში ღური!   მაინც წავალ, მაინც წავალ!

Verse: 62    სგავ მეჩდელხი არცხელათე,   შესულხარ არცხელში,

Verse: 63    სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე,   შეგიყვანეს ნესტარაანთსა,

Verse: 64    ცივოყ სოზარს ქავ ხაწედა:   ციოყი სოზარს დაუნახავს:

Verse: 65    ყვითელ ჰა̈ბ-ჰა̈ბს იცადუნე.   ყვითელ ფერს იცვლის.

Page: 128  Verse: 66     - ჰეტ, საბრელა მუხვბე ისგუ   , საბრალო შენი ძმა

Verse: 67    ჟეღა̈რს მი დეშ ხვეროლე   ძაღლებს მე ვერ ვეყოფი

Verse: 68    ლეცლჷრალედ-ლეგლჷრალედ,   დასაგლეჯ-დასაფლეთად,

Verse: 69    აჯაღ, სოზარ, ლექვა დო აღე!   (რომ), სოზარ, კიდევ მოხვედი?!

Verse: 70    ათხე ჯიბნეხ ლჷჴმაშდ ლითრეს:   ახლა დაგიწყებენ მაგრად სმევას:

Verse: 71    ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ,   ერთ კათხა რანგს გასმევენ,

Verse: 72    მერმა კათხას ბანგას ჯათრეხ,   მეორე კათხა ბანგს გასმევენ;

Verse: 73    ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად,   დაგბანგეს მაგრა-მაგრად,

Verse: 74    ჩუ ლაჯყვინეხ სგირი ლეჟა,   დაგაწვინეს სოხანეზე,

Verse: 75    თოფა̈რს ჯიკედხ, ფავა̈რს ჯიდიხ,   თოფებს გაცლიან, კეტებს გიდებენ,

Verse: 76    დაშნა̈რს ჯიკედხ, ლანგვა̈რს ჯიდიხ.   ხმლებს გაცლიან, ცოცხებს გიდებენ.

Verse: 77    ცივოყს დაგრა დეშ ჯიბაჟა,   ციოყს სიკვდილი ვერ გიგრძვნია,

Verse: 78    სოზარ, ლანგვარშვ ხიჩა̈ჩხჲელე,   სოზარ, ცოცხებით იცემები,

Verse: 79    ეშხუ ლანგავშ ჩუვ ჯიდგარა.   ერთი ცოცხით მოგიკლავს.

Verse: 80    "ბედის მიჩა ნატჲალ ხაქვა,   "ო, ნეტავი მის ბედს,

Verse: 81    ჲა̈ს მიშგუ დაშნილ ხუღვენს,   ვისაც ჩემი ხმალი ექნება,

Verse: 82    ლიყა̈რჲელეს ჟი ლაჯთვენნა̈ს!   ცემას გასწავლიდი!

Verse: 83    მაჴიდდ, მაჴიდდ, დრო̈ვილდ ჯუღვახ,   დამარტყით, დამარტყით, დრო გაქვთ,

Verse: 84    ქვინილდ ხონკვი ჟი ლა̈მჩედნი!"   იქნებ სული მალე ამომძვრეს!

Verse: 85    ჰატ, საბრელა დედე მიშგუ,   , საბრალო დედაჩემო,

Verse: 86    ტებდი ქუთულდს ჩუ მიფანა̈ს,   თბილ ხაწაპურს (სულის მოსახსენებლად) დამიდგამდე,

Verse: 87    ჩი მიშლადეღ მურყვამთ' ადე,   ყოველ კვირადღეს ციხეში ადი,

Verse: 88    თვეფს ჰავეჯს ხა̈წმჷნდა̈ვდა̈ს!   თოფსა და იარაღს გასწმენდდე!

Verse: 89    ჰატ, საბრელა ქორ ლირდე,   , საბრალო სახლ-კარო,

Verse: 90    ჭოლში სვიმრას ჩუ ესნა̈ხი!   ჭოლაშის საზოგადოებას ჩაუვარდები!"

Verse: 91    სოზარს ქვინილდ ჟივ ჯაჩედა,   სოზარს სული ამოგსვლია,

Verse: 92    სგა ლაჯკოკვეხ სა̈ვჩა̈ვთეჲსგა,   ჩაგასვენეს მარხილში,

Verse: 93    წჷრნი ჴანა̈რ სგავ ხობემახ,   წითელი ხარები შეუბამთ,

Verse: 94    ჴანრეშ მჷჟვეღ თაზი ირა.   ხარების გამძღოლი თაზი იქნება.

Verse: 95    აშ აჯღვა̈ნდახ გუგვა̈შ ლეჟა,   ასე მოგასვენებდნენ გუგვაშის ზემოთ,

Verse: 96    დედე ისგვეჲ მურყვამს ა̈რი;   დედათქვენი ციხეშია;

Verse: 97    ქა ლა̈ჲსგიდა მურყვმა̈შ შდურქა,   გამოიხედა ციხის სათოფურიდან,

Verse: 98    ჩუ ხოთჷრა ლჷდაგარუ;   უცვნია მკვდრები;

Verse: 99    თვეფი მჷსყე გა̈ნხა̈ნ ხაზდა̈ნ,   გატენილი თოფი გვერდზე ედვა,

Verse: 100    თვეფილდ ხოდა მურყვმა̈შ შდურქა,   თოფი დაუმიზნია ციხის სათოფურიდან,

Verse: 101    ჴანრეშ მჷჟვეღ ჩუვ ხოდგარა.   ხარების გამძღოლი მოუკლავს.

Verse: 102    - ატ, ლჷკჩევ ლი ბედილ მიშგუ,   - , ნეტავი ჩემს ბედს.

Verse: 103    ეშხუ გეზალ ლჷწვერ მერა!   ერთი შვილი ნასისხლევი მეყოლება!

Page: 130  Verse: 104    ფისევ ხაბა მიშგვა ლითვა̈ლს,   ფისიმც დასხმია ჩემს დაბადებას,

Verse: 105    თვეფიშ ლისყენე მად მიხა!   თოფის გატენა არ ვიცი!

Verse: 106    ლეჟა̈ში მურყვამთე ლოხგჷრგა̈ლ:   ზემო ციხისკენ შევესიტყვე:

Verse: 107    - თვეფიშ ლისყენე მად მიხა:   - თოფის გატენა არ ვიცი:

Verse: 108    ჟა̈გ ხაკუჩ ჩუქვან, ჰა ფინდიხ?   წამალი უნდა ძირს, თუ ტყვია?

Verse: 109    ცოდვა მიშგუ ნოვ ხაშდეხახ,   ჩემი ცოდვა ნუმც დალევიათ,

Verse: 110    ესნა̈რ ალჲა̈რ მოღლა̈ტ ირახ!   თურმე ესენიც მოღალატე არიან ("იქნებიან")!

Verse: 111    ლეჟა̈შ მურყვამხა̈ნ ლამატვილხ:   ზემო ციხიდან მომაძახეს:

Verse: 112    - ფინდიხ ჩუქვან, ჟა̈გილდ ჟიქან! -   - ტყვია ძირს, წამალი ზევით! -

Verse: 113    თვეფილდ მიშგუ მად მაშყედა.   ჩემი თოფი არ გამვარდნია.

Verse: 114    - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ,   - , შვილო, , დედისავ,

Verse: 115    ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა,   ჩემო ციოყ და სოზარულა,

Verse: 116    აშ დამ ჯაყლა̈ს, ვოჲ, დედეშუ,   ხომ გეუბნებოდით, , შვილებო,

Verse: 117    დეშ მოშ ხიგჭად ქვიშმიშ ლიზგეს?   ვერ შეინარჩუნებდით ქვიშის სახლობას?

Verse: 118    მა̈ჲ გვაწხჷნდა თაზიშ ლიაქვ,   რად გვჭირდებოდა თაზის მოყვრობა,

Verse: 119    ამ ღორთლიან თაზიშურა?!   ამ კატაჯვრიან თაზისა?!

Verse: 120    ლაჩა̈ქ ისგუ ჩუვ ჯიკი̄და,   ლეჩაქი შენი მოგიხდია,

Verse: 121    ლაჩა̈ქდ ისგვა ჟივ ჯიბდინა,   შენი ლეჩაქისთვის (ცეცხლი) წაგიკიდია,

Verse: 122    ქავ ჯიკვარა მურყვმა̈შ შდურქა,   გადაგისვრია ციხის სათოფურიდან,

Verse: 123    ქორად ისგვა ჟივ ჯიბდინა,   (ცეცხლი) წაგიკიდია შენი სახლისთვის,

Verse: 124    [გრა̈მდ ჯიგენა ქვიშა̈შ ლა̈ლგმა̈რ].   [ფერფლად გიქცევია ქვიშის სასახლე].


Page: Fn. 
Verse: g.1    
რანგი თაფლნარევი წყალია ^



Next part



This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.