TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 346
Chapter: 31
Verse: 1
მას
ჟამსა
შინა
,
თქუა
უფალმან
;
ვეყო
ღმერთ
ნათესავსა
ისრაჱლისასა
,
და
იგინი
იყვნენ
ჩემდა
ერ
.
Verse: 2
ესრე
თქუა
უფალმან
;
ვპოე
სიწრფოებაჲ
უდაბნოსა
მომსრველთა
თანა
მახჳლითა
,
რომელნი
მივიდეს
მაწამებელად
ისრაჱლისა
,
ვიდოდეთ
და
ნუ
მოჰსრავთ
ისრაჱლსა
.
Verse: 3
შორით
უფალი
გამოუჩნდეს
მათ
,
სიყუარულითა
საუკუნოჲთა
შეგიყუარე
შენ
,
ამისთჳს
მოგიზიდე
შენ
შეწყალებად
.
Verse: 4
რამეთუ
აღგაშჱნო
შენ
,
და
აღგეშჱნას
,
ქალწული
ისრაჱლი
,
მერმე
მოიღო
ბობღანი
შენი
,
<და>
გამოიღო
კრებულთა
თანა
მომღერთა
.
Verse: 5
მერმე
აშჱნოთ
ვენაჴები
მთასა
სამარიაჲსასა
.
დაჰნერგეთ
ნერგი
და
აქებდით
;
Verse: 6
რამეთუ
დღჱ
ნუგეშინის-ცემისაჲ
არს
მვედრებელთაჲ
მთათა
ზედა
ეფრემისთა
,
აღდეგით
და
აღვიდეთ
სიონდ
უფლისა
ღმრთისა
ჩუენისა
.
Verse: 7
რამეთუ
ესრეთ
ეტყჳს
უფალი
იაკობსა
,
იხარებდით
და
იშუებდით
და
იმღერღით
თავთა
ზედა
წარმართთასა
,
სასმენელ
ყავთ
და
აქებდით
და
თქუთ
;
იჴსნა
<უფალმან>
ერი
თჳსი
,
ნეშტი
ისრაჱლისაჲ
.
Verse: 8
აჰა
ესერა
მე
მოვიყვანნე
იგინი
ქუეყანით
ჩრდილოჲთ
,
და
შევკრიბნე
იგინი
კიდით
ქუეყანისაჲთ
დღესასწაულსა
ფასეკისასა
.
და
გესხნენ
შენ
ერნი
მრავალნი
,
მათ
შორის
და
მკელობელი
და
ბრმაჲ
,
მუცელ-ქუმული
და
მშობელი
,
ერთბამად
კრებული
დიდი
,
და
მოიქცენ
აქა
.
Verse: 9
ტირილით
განვიდეს
შენგან
,
და
ნუგეშინის-ცემით
მოვიყვანნე
იგინი
,
და
განუსუენო
ნაკადულსა
ზედა
წყალთასა
გზასა
წრფელსა
,
და
არღარა
შესცთენ
მერმე
მას
შინა
,
რამეთუ
ვექ<მ>ნე
მე
ისრაჱლსა
მამად
,
და
ეფრემ
პირმშოჲ
ჩემი
არს
.
Verse: 10
ისმინეთ
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
წარმართნო
,
და
მიუთხართ
ჭალაკთა
შორიელთა
.
არქუთ
,
რომელმან
განაქრია
ისრაჱლი
შეკრიბოს
იგი
,
და
დაიცვას
ვითარცა
მწყემსმან
სამწყსოჲ
თჳსი
.
Verse: 11
რამეთუ
იპსნა
უფალმან
იაკობი
,
და
განარინა
იგი
ჴელთაგან
უმძლავრჱსთა
მისთა
.
Verse: 12
და
მოვიდენ
და
იხარებდენ
და
იშუებდენ
მთასა
ზედა
სიონსა
,
Page of ms. J: B16r
მოვიდენ
და
დაუკჳრდეს
კეთილთა/
ზედა
უფლისათა
,
ქუეყანასა
ზედა
იფქლისასა
და
ღჳნისასა
და
ნაყოფთასა
და
საცხოვართასა
და
ზროხათასა
,
და
იყოს
სული
მათი
ვითარცა
ხჱ
ნაყოფიერი
,
და
ვითარცა
სამოთხჱ
დამთრვალი
,
და
არღარა
ეშინოდის
მათ
მერმე
,
არცა
ჰმშიოდის
.
Verse: 13
მაშინ
იხარებდენ
ქალწულნი
შორის
კრებულსა
ჭაპუკთასა
,
და
მოხუცებულნი
მხიარულ
იყვნენ
ერთბამად
,
და
გარდავაქციო
გლოვაჲ
მათი
სიხარულად
,
და
ნუგეშინის-ვსცე
მათ
,
და
ვყვნე
იგინი
სახარულევან
,
და
ვახარო
მათ
ჭუვილსაგან
მათისა
.
Verse: 14
განვადიდო
და
დავათრო
სული
მღდელთაჲ
ძეთა
ლევისთაჲ
,
და
ერი
ჩემი
კეთილითა
ჩემითა
განძღეს
,
იტყჳს
უფალი
.
Verse: 15
ესრე
თქუა
უფალმან
;
ჴმაჲ
ჰრამად
ისმა
,
გლოვაჲ
,
ტირილი
და
გოდებაჲ
;
ჰრაქელ
ტიროდა
ძეთა
მათ
თჳსთა
ზედა
,
და
არა
უნღა
ნუგეშინის-ცემაჲ
შვილთა
თჳსთა
ზედა
,
რამეთუ
არა
არიან
.
Verse: 16
ესრე
იტყჳს
უფალი
;
დასცხერინ
ჴმაჲ
შენი
ტირილისაგან
,
და
თუალნი
შენნი
ცრემლთაგან
,
რამეთუ
არს
სასყიდელი
საქმეთა
შენთაჲ
,
თქუა
უფალმან
,
და
მოიქცეს
ქუეყანით
მტერთაჲთ
.
Verse: 17
და
იყოს
სასოება
აღსასრულსა
შენსა
,
თქუა
უფალმან
,
და
მოექცენ
შვილნი
შენნი
საზღვართა
მათთა
.
Verse: 18
სმენით
მესმა
ეფრემის
გოდებაჲ
,
განმსწავლე
მე
და
განვისწავლო
,
ვითარცა
სამწყული
უმწყი
ვერ
დავიმწყე
.
მომაქციე
მე
და
მოვიქცე
,
რამეთუ
შენ
უფალი
ღმერთი
ჩემი
ხარ
.
Verse: 19
რამეთუ
შემდგომად
ტყუეობისა
მის
ჩემისა
შევინანე
,
და
შემდგომად
გულის-ჴმის-ყოფისა
ვკუნესოდე
დღეთა
ზედა
სირცხჳლისა
ჩემისათა
;
კდემულ
ვიქმენ
და
დაგემორჩილე
შენ
,
რამეთუ
მოვიღე
ყუედრებაჲ
სიჭაპუკით
ჩემითგან
.
Verse: 20
ძჱ
ხარ
საყუარელი
ჩემი
,
ეფრემ
,
ყრმაჲ
განცხრომისაჲ
შუებასა
,
რამეთუ
ვინაჲთგან
სიტყუანი
ჩემნი
მის
თანა
არიან
,
ჴსენებით
მოვიჴსენო
მისი
მერმე
.
ამისთჳს
მოვიძივ
იგი
;
წყალობით
შევიწყალო
იგი
,
იტყჳს
უფალი
.
Verse: 21
და
დაადგინენ
შენდად
ებგურნი
,
სიონ
,
იყავნ
შენდა
გუემაჲ
განმწარებული
,
მიეც
გული
შენი
ბეჭთა
შენთა
,
გზასა
,
რომელსა
ხუალ
;
მოიქეც
ქალწულო
Page of ms. J: B16v
ისრაჱლ
,
მოიქეც
ქალ/აქებად
შენდა
მგლოვარჱ
.
Verse: 22
ვიდრემდის
მიაქცევდე
,
ასულო
შეურაცხო
,
რამეთუ
დაგბადა
შენ
უფალმან
ცხორებად
,
და
დასანერგველად
ახლად
,
ცხოვრებად
იქცეოდიან
კაცნი
.
Verse: 23
ესრე
თქუა
უფალმან
ძალთამან
,
ღმერთმან
ისრაჱლისამან
,
მერმე
თქუან
და
სიტყუაჲ
ესე
ქუეყანასა
იუდაჲსსა
,
და
ქალაქებსა
მისსა
,
რაჟამს
მოვაქციო
ტყუჱ
მათი
.
კურთხეულ
არს
უფალი
მთასა
ზედა
მართალსა
წმიდასა
მისსა
.
Verse: 24
და
დამკჳდრებულნი
მუნ
იუდა
და
ყოველი
ქალაქები
მისი
ერთბამად
მოქმედითურთ
ქუეყანისაჲთ
,
და
განიშუან
სამწყსოჲთურთ
.
Verse: 25
რამეთუ
დავათრვე
ყოველი
სული
წყურიელი
,
და
ყოველი
სული
მშიერი
განვაძღე
კეთილითა
.
Verse: 26
ამისთჳს
განვიღჳძე
,
და
ვიხილე
,
და
ძილი
ჩემი
ტკბილ
მეყო
მე
.
Verse: 27
ესერა
დღენი
მოვლენან
,
იტყჳს
უფალი
,
და
დავსთესო
სახლი
ისრაჱლისაჲ
და
სახლი
იუდაჲსი
თესლითა
კაცთაჲთა
და
თესლითა
საცხოვართაჲთა
.
Verse: 28
და
იყოს
ვითარცა
განვიღჳძე
მათ
ზედა
აღფხურად
და
<და>რღუევად
და
დამჴულვად
და
ბოროტებად
და
წარწყმედად
,
ეგრე
განვიღჳძო
მე
მათ
ზედა
აღშჱნებად
და
დანერგვად
,
იტყჳს
უფალი
.
Verse: 29
მათ
დღეთა
შინა
არღარა
თქუან
მერმე
,
მამათა
ჭამეს
კაწახი
,
და
შვილთა
კბილნი
მოლბეს
,
Verse: 30
არამედ
კაცად-კაცადი
ცოდვათა
შინა
თჳსთა
მოკუდეს
ყოველი
კაცი
,
და
რომელმან
ჭამოს
კაწახი
,
მოჰლბენ
კბილნი
მისნი
.
Verse: 31
ესერა
დღენი
მოვლენან
,
იტყჳს
უფალი
,
და
აღთქუმა
ვყო
სახლსა
ზედა
ისრაჱლისასა
და
სახლსა
იუდაჲსსა
აღთქუმაჲ
ახალი
;
Verse: 32
არა
აღთქუმისა
მის-ებრ
,
რომელ
აღუთქუ
მამათა
მათთა
დღესა
მას
,
რომელსა
უპყარ
ჴელი
მათი
გამოყვანებად
მათა
ქუეყანით
ეგჳპტით
,
რამეთუ
იგინი
არა
დაადგრეს
აღთქუმათა
ჩემთა
,
და
მე
შ<ე>ურაცხ-ვყვნე
იგინი
,
თქუა
უფალმან
.
Verse: 33
რამეთუ
ესე
არს
აღთქუმაჲ
,
რომელ
აღუთქუ
სახლსა
ისრაჱლისასა
და
სახლსა
იუდაჲსსა
შემდგომად
მათ
დღეთა
,
თქუა
უფალმან
;
მივსცნე
შჯულნი
ჩემნი
გონებათა
მათთა
,
და
მკერდსა
ზედა
მათსა
დაუწერო
მათ
,
და
ვიყო
მე
მათა
ღმრთად
,
და
იგინი
იყვნენ
Page of ms. J: B17r
ჩემდა
ერად/
.
Verse: 34
და
არღარა
ასწავებდეს
კაცად-კაც<ად>ი
მოყუასსა
თჳსსა
,
და
კაცად-კაცადი
ძმასა
თჳსსა
,
და
ჰრქუას
,
გულის-ჴმა-ყავ
უფალი
,
რამეთუ
ყოველთა
მიცოდიან
მე
კნინითგან
მათით
ვიდრე
დიდად
მათამდე
,
თქუა
უფალმან
,
მოვიჴსენნე
.
Verse: 36
ესრე
თქუა
უფალმან
,
რომელმან
მოსცა
მზჱ
ნათლად
დღისა
<და>
მთოვარე
და
მარსკულავები
განმანათლებელად
ღამისა
,
და
სცის
ღაღადება
ზღუასა
და
მხრიედ
ღალვანი
მისნი
,
უფალ
მერთისა-მპყრობელ
არს
სახელი
მისი
.
Verse: 37
უკუეთუ
დასცხრენ
შჯულნი
ესე
პირისაგან
ჩემისა
,
თქუა
უფალმან
,
და
ნათესავმან
ისრაჱლისამან
დააცადოს
ყოფად
თესლებად
წინაშე
პირსა
ჩემსა
ყოველთა
დღეთა
.
Verse: 35
[!]
ესრე
იტყჳს
უფალი
;
აღ-თუ-მაღლდეს
ცაჲ
უზესკნელეს
,
და
და-თუ-მდაბლდეს
იატაკი
ქუეყანისაჲ
ქუესკნელად
,
მეცა
შეურაცხ-ვყო
ნათესავი
ისრაჱლისაჲ
,
თქუა
უფალმან
,
ყოველთათჳს
,
რომელ
ქმნეს
.
Verse: 38
აჰა
ესერა
დღენი
მოვლენან
,
იტყჳს
უფალი
,
და
აღიშჱნოს
ქალაქი
უფლისაჲ
გოდლითგან
ანამელისით
ვიდრე
ბჭედმდე
კიდისათა
.
Verse: 39
და
გამოჴდეს
მერმე
სასოებაჲ
და
საბელი
საზომისაჲ
წინაშე
მათსა
მი-ბორცუადმდე
გარებდ
,
და
მოიქმნეს
რჩეულთაგან
ქვათა
გაბათად
კერძო
,
და
ყოველთა
ზედა
ღელეთა
ფაგარიმისათა
.
Verse: 40
და
ყოველსა
ასარემოთსა
ჴევადმდე
ნაძუთად
,
ვიდრე
კიდედმდე
<ბჭეთა>
საცხენისათა
აღმოსავალით
სიწმიდედ
უფლისა
,
და
არღარა
აღიფხურეს
,
არცაღა
დაირღუეს
უკუნისამდე
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.