ნუგეშინის-სცემდით, ნუგეშინის-სცემდით ერსა ჩემსა, იტყჳს უფალი.
მღდელნი ეტყოდეთ გულსა იერუსალჱმისასა და ნუგეშინის-სცემდით მას, რამეთუ აღივსო სიმდაბლჱ მისი, და განჴსნდეს ცოდვანი მისნი, რამეთუ მოიღო ჴელისაგან უფლისა მრჩობლი მოსაგებელი ცოდვათა თჳსთაჲ.
ჴმაჲ ღაღადებისაჲ უდაბნოსა ზედა: განმზადენით გზანი უფლისანი და წრფელ-ყვენით ალაგნი ღმრთისა ჩუენისანი.
ყოველი ჴევნები აღმოივსოს, და ყოველნი მთანი დამდაბლდენ; და იყოს ძნელოვანი იგი წრფელად და ღირღილოვანი _ ველად.
და გამოჩნდეს დიდებაჲ უფლისაჲ, და იხილოს ყოველმან ჴორციელმან მაცხოვარებაჲ ღმრთისაჲ, რამეთუ უფალი იტყოდა.
ჴმაჲ, რომელი იტყოდა: ღაღად-ყავ! და თქუ: რასა ვღაღადებდე? ყოველი ჴორციელი თივა არს, და ყოველი დიდებაჲ კაცისაჲ ვითარცა ყუავილი თივისაჲ.
განჴმა თივაჲ იგი და ყუავილი მისი დასცჳვა.
ხოლო სიტყუაჲ უფლისაჲ დგას და ჰგიეს უკუნისამდე.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 368r აღვედ მთასა მაღალსა მახარებელი ეგე სიონისაჲ, აღიმაღლე ძრიელად ჴმაჲ შენი მახარებელმან მაგან იერუსალჱმისამან, აღიმაღლე, ნუ გეშინინ, არქუ ქალაქებსა იუდაჲსსა:
აჰა, ესერა, ღმერთი, ღმერთი ჩუვნი, აჰა, ესერა, უფალი ძრიელებით მოვალს და მკლავი მისი უფლებით; აჰა, ესერა, სასყიდელი მისი მის თანა და საქმენი წინაშე მისსა.
ვითარცა მწყემსი მწყსიდეს სამწყსოსათა თჳსთა და მკლავითა თჳსითა შეკრიბნეს კრავნი და მუცლად-ღებულთა ნუგეშინის-სცეს.
ვინ აღწყნა პევშითა თჳსითა წყალნი და ცანი მტკავლითა განზომნა და ყოველი ქუეყანაჲ ბრჭალითა? ვინ აღწონნა [მთანი სასწორითა] და ბორცუნი უღლითა?
ვინ ცნა გონებაჲ უფლისაჲ, ანუ ვინ თანამზრახვალ ეყო მას, რაჲთამცა კუალს ადგინა იგი?
ანუ ვინ უჩუენა მას სამართალი, ანუ გზაჲ გულისხმის-ყოფისაჲ ვინ აუწყა მას?
უკუეთუ ყოველნი წარმართნი ვითარცა ნაწუეთნი კარსისანი და წამი სასწორისაჲ შეირაცხნენ და ვითარცა ნერწყუანი პირისანი.
ხოლო ლიბანი ვერ კმა არს საგზებლად, და ყოველნი ოთხფერჴნი ვერ კმა არიან საკუერთხად.
და ყოველნი წარმართნი არად, ვითარცა არარაჲ არიან და არად შერაცხილ არიან.
