Page of ms. P: _ Page of ms. K: 215 გაუწყებ თქუენ, ძმანო, სახარებასა მას, [რომელი გახარე თქუენ], რომელიცა მიგიღე[ბიეს და] რომელსაცა ზედა სდგათ.
[რომლითაცა] ცხონდებით, რომელი სიტყუაჲ გახარე თქუენ, უკუეთუ Page of ms. K: 21V გაჴსოვს, გარნა თუ ცუდად რაჲმე გრწმენა.
რამეთუ მე მიგეც თქუენ პირველად, რომელცა-იგი მოვიღე, რამეთუ ქრისტჱ მოკუდა ცოდვათა ჩუენთათჳს, ვითარცა წერილ არს,
და რამეთუ დაეფლა და აღდგა მესამესა დღესა, ვითარცა წერილ არს,
და რამეთუ ეჩუენა კეფას და მერმე ათორმეტთა მათ,
მერმე ეჩუენა უმრავლჱ ხუთათასისა ძმათა ერთგზის, რომელთაგანნი უმრავლჱსნი ცოცხალ არიან აქამომდე და რომელთამე შეისუენეს.
მერმე ეჩუენა იაკობს და მერმე მოციქულთა ყოველთა,
უკუანაჲსკნელ ყოველთასა, ვითარცა ნარჩევსა, მეჩუენა მეცა.
რამეთუ მე ვარ ნარჩევი მოციქულთაჲ, რომელი არა ღირს ვარ წოდებად მოციქულად, რამეთუ ვსდევნიდი ეკლესიათა ღმრთისათა.
ხოლო მადლითა ღმრთისაჲთა ვარ, რაჲ-იგი ვარ; და მადლი იგი მისი ჩემდა მომართი არა ცუდად იყო, არამედ უმეტჱს მათ ყოველთასა დავშუერ; არა მე, არამედ მადლი იგი მისი, რომელი იყო ჩემ თანა.
გინა თუ იგინი, გინა თუ მე ესრჱთ ვქადაგებთ, Page of ms. K: 216R და ესრჱთცა თქუენ გრწმენა.
Page of ms. K: _ Page of ms. P: 29R უკუეთუ ქრისტე იქადაგების, ვითარმედ მკუდრეთით აღდგომილ არს, ვითარ იტყჳიან ვინმე თქუენ შორის, ვითარმედ აღდგომაჲ მკუდართაჲ არა არს?
უკუეთუ აღდგომაჲ მკუდართაჲ არა არს, არცა ქრისტე აღდგომილ არს.
უკუეთუ ქრისტე არა აღდგომილ არს, ცუდად არს ქადაგებაჲ ესე ჩუენი და ცუდად არს სარწმუნოებაჲ ეგე თქუენი.
ვიპოვენით უკუე ცრუმოწამჱ ღმრთისა, Page of ms. P: 29V რამეთუ ვწამეთ ღმრთისათჳს, ვითარმედ აღადგინა ქრისტე, რომელ არა აღადგინა.
უკუეთუ მკუდარნი არა აღდგენ, არცა ქრისტე აღდგომილ არს.
უკუეთუ ქრისტე არა აღდგომილ არს, ამაო არს სარწმუნოებაჲ ეგე თქუენი; ცოდვათავე შინა თქუენთა ხართ.
აწ უკუე რომელთა-იგი შეისუენეს ქრისტჱს მიერ, წარ-მე-წყმდესა?
უკუეთუ ამას ცხორებასა ქრისტჱს მოსავ ვართ, უსაწყალობელჱს ყოველთა კაცთა ვართ.
ხოლო აწ ქრისტე აღდგომილ არს მკუდრეთით, პირველი იგი შესუენებულთაჲ.
რამეთუ კაცისა მიერ იყო სიკუდილი და კაცისა მიერ -- აღდგომაჲ მკუდართაჲ.
ვითარცა-იგი ადამის გამო ყოველნი მოსწყდებიან, ეგრეცა ქრისტჱს მიერ ყოველნი ცხოველ იქმნებიან.
ხოლო კაცად-კაცადი თჳსითა წესითა: პირველად ქრისტჱ, მერმე ქრისტჱსნი იგი მოსლვასა მას მისსა.
მაშინღა აღსასრული, რაჟამს მოსცეს სუფევაჲ ღმერთსა და მამასა, რაჟამს განაქარვნეს ყოველნი მთავრობანი და ჴელმწიფებანი და ძალნი.
რამეთუ ჯერ-არს მისა სუფევაჲ, ვიდრემდის დაისხნეს მტერნი მისნი ქუეშე ფერჴთა მისთა.
უკანაჲსკნელ მტერი იგი განქარდეს -- სიკუდილი.
რამეთუ ყოველივე დაამორჩილა ქუეშე ფერჴთა მისთა; რაჟამს თქუას, ვითარმედ: ყოველივე დაემორჩილა, ჩანს, რამეთუ თჳნიერ მისა, რომელმან-იგი დაამორჩილა მას ყოველი.
მაშინ თავადიცა ძჱ დაემორჩილოს მას, რომელმან-იგი დაამორჩილა მას ყოველი, რაჲთა იყოს ღმერთი ყოვლად ყოველსა შინა.
რაჲმე უკუე ყონ, რომელთა-იგი ნათელ-იღეს მკუდართათჳს? უკუეთუ მკუდარნი არა აღდგომად არიან, რაჲსაღა ნათელს-იღებენ მათთჳს?
ანუ ჩუენ რაჲსაღა ვიჭირვით ყოველსა ჟამსა?
მოსწყდებით დღითი-დღე, ვფუცავ თქუენსა სიქადულსა, რომელი მაქუს ქრისტე იესუჲს მიერ უფლისა ჩუენისა.
უკუეთუ კაცობრივ მჴეცთა ბრძოლა ვყავ ეფესოს შინა, რაჲმე სარგებელ არს ჩემდა, უკუეთუ მკუდარნი არა აღდგენ? ვჭამოთ სამე და ვსუათ და ხვალე მოვწყდეთ!
ნუ ცთებით: განხ\რწნიან Page of ms. P: 30R გონებანი ტკბილნი ზრახვათა ბოროტთა.
განიფრთხვეთ სიმართლით და ნუ სცოდავთ; უმეცრებაჲ ღმრთისაჲ ვიეთმე აქუს, საკდემელად თქუენდა ვიტყჳ.
უკუეთუ ვინმე თქუას: ვითარმე აღდგენ მკუდარნი? ანუ რომლითამე ჴორცითა მოვიდენ?
უგუნურო! შენ რომელი დასთესი, არა ცხონდის, ვიდრემდის არა მოკუდის.
და რომელ-იგი დასთესი, არა იგი გუამი, რომელი ყოფად არნ, დასთესი, არამედ შიშუელი მარცუალი, რომელიმე იფქლისაჲ, გინა თუ სხუაჲ თესლი.
ხოლო ღმერთმან მოსცის მას გუამი, ვითარცა უნებნ, და თითოეულსა მას თესლსა თჳსი გუამი.
არა ყოველი ჴორცი ერთ ჴორც არს, არამედ სხუაჲ ჴორც არს კაცთაჲ და სხუაჲ ჴორც არს მფრინველთაჲ და სხუაჲ ჴორც არს თევზთაჲ,
და ჴორცნი იგი ზეცისათანი და ჴორცნი იგი ქუეყანისათანი; სხუაჲ არს ზეცისათაჲ მათ დიდებაჲ და სხუაჲ არს ქუეყანისათაჲ;
სხუაჲ დიდებაჲ არს მზისაჲ და სხუაჲ დიდებაჲ არს მთოარისაჲ და სხუაჲ დიდებაჲ არს მასკულავთაჲ; რამეთუ ვითარცა მასკულავი ვარსკულავსა ჰმატს დიდებითა,
ეგრეცა აღდგომაჲ მკუდართაჲ: დაეთესვის ხრწნილებით და აღდგების უხრწნელებით;
დაეთესვის გინებით და აღდგების დიდებით; დაეთესვის უძრულებით და აღდგების ძალითა;
დაეთესვის ჴორცი მშუმინვიერი და აღდგების ჴორცი სულიერი. უკუეთუ არს ჴორცი მშუმინვიერი, არს სულიერიცა.
ეგრეცა წიგნი იტყჳს: იყო პირველი იგი კაცი ადამ საშუმინველად ცხოველად, ხოლო მეორჱ იგი ადამ -- სულად განმაცხოველებელად.
არა პირველად სულიერი, არამედ მშუმინვიერი, მაშინღა სულიერი.
პირველი იგი კაცი ქუეყანისაგან მიწაჲ; მეორჱ იგი კაცი ზეცით გამო სულიერი.
ვითარცა-იგი მიწისაგანი, ეგრეცა მიწისაგანისანი; და ვითარცა-იგი ზეცისაგანი, ეგრეცა ზეცისაგანისანი.
და ვითარცა შევიმოსეთ ხატი იგი მიწისაჲ, შევიმოსოთ ხატი იგი ზეცისაგანისაჲცა.
ხოლო ამას ვიტყჳ, ძმანო, რამეთუ ჴორცთა და სისხლთა სასუ\ფეველი Page of ms. P: 31V ღმრთისაჲ ვერ დაიმკჳდრონ, და არღაცა ხრწნილებამან უხრწნელებაჲ დაიმკჳდროს.
აჰა, ესერა, საიდუმლოსა გითხრობ თქუენ: ყოველთავე შევისუენოთ, არამედ არა ყოველნი განვახლდეთ.
მეყსა შინა წამსა თუალისასა უკუანაჲსკნელითა მით საყჳრითა საყჳრსა დაეცეს, და მკუდარნი აღდგენ უხრწნელად და ჩუენ განვახლდეთ;
რამეთუ ჯერ-არს ხრწნილისა მის შემოსად უხრწნილებაჲ და მოკუდავისა მის შემოსად უკუდავებაჲ.
რაჟამს მოკუდავმან მან შეიმოსის უკუდავებაჲ, მაშინ აღესრულის სიტყუაჲ იგი წერილი: დაითქა სიკუდილი ძლევითა.
სადა არს, სიკუდილო, საწერტელი შენი? ანუ სადა არს, ჯოჯოხეთო, ძლევაჲ შენი?
რამეთუ საწერტელ სიკუდილისა არს ცოდვაჲ, და ძალ ცოდვისა შჯული არს.
ხოლო მადლი ღმერთსა, რომელმან მომცა ჩუენ შჯული ჴელითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა.
ამიერითგან, ძმანო ჩემნო საყუარელნო, მტკიცე იყვენით და შეურყეველ, ჰმატებდით საქმესა მას უფლისასა, უწყოდეთ, რამეთუ შრომაჲ ეგე თქუენი არა ცუდად არს უფლისა მიერ.
