და ვითარ განთენა, ზრახვა-ყვეს მღდელთ-მოძღუართა და მოხუცებულთა ერისათა იესუჲსთჳს, რაჲთა მოკლან იგი.
[და შეკრეს] და შეიყვანეს და მისცეს პილატეს მთავარსა.
Page of ms. P: 189V მაშინ ვითარცა იხილა იუდა მიმცემელმან, რამეთუ დაისაჯა, შეინანა, მიაქცია ვეცხლი იგი მღდელთ-მოძღუართა და მოხუცებულთა
და ჰრქუა მათ: ვცოდე, რამეთუ მიგეც სისხლი მართალი, ხოლო მათ ჰრქუეს: ჩუენდა რაჲ? შენ უწყი!
და დააგდო ვეცხლი იგი ტაძარსა მას შინა და წარვიდა და შიშთვილ-იბა.
ხოლო მღდელთ-მოძღუართა მათ მოიღეს ვეცხლი იგი და თქუეს: არა ჯერ-არს ვეცხლი ესე დადებად საფასესა, რამეთუ სასყიდელი სისხლისაჲ არს.
ზრახვა-ყვეს და მოიყიდეს მითა აგარაკი მეკეცისაჲ საფლავად უცხოთა,
რომლისათჳს ეწოდა აგარაკსა მას აგარაკი სისხლისაჲ, Page of ms. P: 190R ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
მაშინ აღესრულა თქუმული იგი იერემია წინაწარმეტყუელისაჲ, რომელსა იტყოდა: მოვიღე ოც და ათი იგი ვეცხლი, სასყიდელი იგი განსყიდულისაჲ მის, რომელი-იგი მოიყიდეს ძეთაგან ისრაჱლისათა.
და მივეც იგი აგარაკისა მისთჳს მეკეცისა, ვითარცა მიბრძანა მე უფალმან.
ხოლო იესუ დგა წინაშე მთავრისა მის. ჰკითხა მას მთავარმან მან და ჰრქუა: შენ ხარა მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო იესუ ჰრქუა მას: შენ სთქუ.
და შესმენასა მას მისსა მღდელთ-მოძღუართაგან და მოხუცებულთა არას მიუგებდა.
მაშინ ჰრქუა მას პილატე: არა გესმის, რაოდენსა-ესე შეგასმენენ შენ?
და არარაჲ მიუგო მან ერთიცა სიტყუაჲ, ვიდრემდის უკჳრდა მთავარსა მას ფრიად.
ხოლო დღესასწაულსა ჩვეულ იყო მთავარი იგი განტევებად ერთისა პყრობილისა, რომელიცა უნებნ ერსა მას.
ხოლო იყო ვინმე პყრობილ მაშინ, რომელსა სახელი ერქუა ბარაბა.
და ვითარ შეკრებულ იყვნეს იგინი, ჰრქუა მათ პილატე: ვინ გნებავს ორთაგან ერთი, მიგიტეო თქუენ: ისუ ბარაბა ანუ იესუ, რომელსა ჰქჳან ქრისტე?
რამეთუ უწყოდა, ვითარმედ შურით მისცეს იგი.
და ვითარ ჯდა იგი საყდართა ზედა, მიუვლინა მას ცოლმან მისმან და ჰრქუა: რაჲ არს შენი და მართლისაჲ მაგის? რამეთუ ფრიად მევნო ჩუენებით მისთჳს,
ხოლო მღდელთ-მოძღუართა მათ და მოხუცებულთა არწმუნეს ერსა მას, რაჲთა გამოითხოონ ბარაბა, ხოლო იესუ წარწყმიდონ.
მიუგო მთავარმან მან და ჰრქუა: ვინ გნებავს ორთაგანი, მიგიტეო თქუენ? ღაღად-ყვეს და თქუეს ერთბამად: ბარაბა.
ჰრქუა მათ პილატე: და რაჲ [ვ]ყო იესუ, რომელსა ჰრქჳან ქრისტე? და მათ ყოველთა Page of ms. P: 190V თქუეს: ჯუარს-ეცჳნ.
ვითარცა იხილა პილატე, რამეთუ არას არგებდა, არამედ უფროჲსიღა შფოთი იქმნების, მაშინ მოითხოვა წყალი და დაიბანა ჴელნი წინაშე ყოველთასა და თქუა: უბრალომცა ვარ სისხლისა ამისგან, თქუენ იხილეთ.
მიუგო ყოველმან ერმან და თქუა: სისხლი მაგისი ჩუენ ზედა და შვილთა ჩუენთა ზედა.
მაშინ მიუტევა ბარაბა, ხოლო იესუს შოლტით სცა და მისცა მათ, რაჲთა ჯუარს-აცუან.
მაშინ ერისა კაცთა მათ წარიყვანეს იესუ და მიიყვანეს ტაძარსა მას და შეკრბეს მის ზედა ყოველნი ნათესავნი.
და განძუარცეს იგი და ქლამინდი მეწამული შეჰმოსეს მას.
და შეთხზეს გჳრგჳნი ეკალთაგან და დაადგეს თავსა მისსა და მისცეს ლერწამი ჴელსა მისსა მარჯუენესა და მუჴლ-დადგმით მის წინაშე ემღერდეს მას და ეტყოდეს: გიხაროდენ, მეუფეო ჰურიათაო!
[და ჰნერწყუვიდეს მას] და მოუღეს ლერწამი იგი და სცემდეს თავსა მისსა.
და ოდეს განკიცხეს იგი, განსძუარცეს ქლამინდი იგი და შეჰმოსეს თჳსივე იგი სამოსელი და წარიყვანეს იგი ჯუარ-ცუმად.
და პოვეს კაცი კჳრინელი, სახელით სჳმონ, ესე წარიქციეს პაჰრაკად, რაჲთა აღიღოს ჯუარი მისი.
და მოვიდეს ადგილსა მას, რომელსა ჰრქჳან გოლგოთაჲ, რომელ არს თხემისა ადგილი.
და მოუპყრეს მას ღვნოჲ ნავღლითა შეზავებული. და გემოჲ იხილა და არა ინება სუმად
და ვითარცა ჯუარს-აცუეს იგი, განიყვეს სამოსელი მისი და განიგდეს წილი, რაჲთა აღესრულოს თქუმული იგი წინაწარმეტყუელისაჲ, ვითარმედ: განიყვეს სამოსელი ჩემი მათ შორის და კუართსა ჩემსა ზედა განიგდეს წილი.
სცვიდეს მას მუნ.
და დასდვეს თავსა Page of ms. P: 191R მისსა ბრალი და დაწერეს ფიცარი: ესე არს მეუფჱ ჰურიათაჲ.
მაშინ ჯუარს-აცუნეს მის თანა ორნი ავაზაკნი: ერთი მარჯუენით და ერთი მარცხენით.
ხოლო თანა-წარმავალნი იგი ჰგმობდეს და ყრიდეს თავთა მათთა
და იტყოდეს: აჰა რომელი დაარღუევდა ტაძარსა ამას და მესამესა დღესა აღაშჱნებდა, იჴსენინ თავი თჳსი; უკუეთუ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ, გარდაჴედინ მაგიერ ჯუარით!
ეგრევე მღდელთ-მოძღუარნი იგი მწიგნობართა თანა და მოხუცებულნი ემღერდეს და იტყოდეს:
სხუანი აცხოვნნა, თავი თჳსი ვერ ძალ-უც ცხოვნებად. უკუეთუ მეუფჱ არს ისრაჱლისაჲ, გარდამოჴედინ მაგიერ ჯუარით, რაჲთა გურწმენეს მაგისი,
რამეთუ თქუა, ვითარმედ: ძჱ ღმრთისაჲ ვარი მე.
ეგრევე ავაზაკნი იგი, რომელნი მის თანა ჯუარ-ცუმულ იყვნეს, აყუედრებდეს მას.
და მეექუსით ჟამითგან დაბნელდა ყოველსა ქუეყანასა, ვიდრე მეცხრედ ჟამადმდე.
ხოლო მეცხრესა ჟამსა ღაღად-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ჱლი, ჱლი, ლამა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო, ღმერთო ჩემო, რაჲსათჳს დამიტევებ მე?
რომელთამე მუნ მდგომარეთა ესმა და იტყოდეს: ელიას უჴმობს ესე.
და მეყსეულად მირბოდა ერთი მათგანი და მოიღო ღრუბელი და აღავსო ძმრითა და დაადგა ლერწამი და ასუმიდა მას.
ხოლო სხუანი იტყოდეს: აცადეთ და ვიხილოთ, უკუეთუ მოვიდეს ელია განჴსნად მისა.
ხოლო იესუ ღაღად-ყო ჴმითა დიდითა და განუტევა სული.
და აჰა კრეტსაბმელი იგი ტაძრისაჲ მის განიპო ორად ზჱთგან, ვიდრე ქუემდე, და ქუეყანაჲ შეიძრა, და კლდენი განსთქდეს;
და საფ\ლავნი Page of ms. P: 191V აღეხუნეს, და მრავალნი გუამნი შესუენებულთა წმიდათანი აღდგეს.
და გამოვიდეს საფლავთაგან და, შემდგომად აღდგომისა მისისა, შევიდეს წმიდასა ქალაქსა და გამოეცხადნეს მრავალთა.
ხოლო ასისთავმან მან და მისთანათა, რომელნი სცვიდეს იესუს, იხილეს რაჲ ძრვაჲ იგი და რაჲ-იგი იქმნა, შეეშინა ფრიად და იტყოდეს: ჭეშმარიტად ძჱ ღმრთისაჲ იყო კაცი ესე.
იყვნეს მუნ დედანიცა მრავალნი, რომელნი შორით ხედვიდეს იესუს, რომელნი შეუდგეს მას გალილეაჲთ და მსახურებდეს მას.
რომელთა თანა იყო მარიამ მაგდალანელი და მარიამ იაკობისი და დედაჲ ძეთა მათ ზებედჱსთაჲ. Page of ms. P: 196R
და ვითარცა შემწუხრდა, მოვიდა კაცი მდიდარი არიმათიაჲთ, რომლისა სახელი Page of ms. P: 196V იოსებ, რომელიცა-იგი მოწაფე ყოფილ იყო იესუსა.
ესე მოვიდა პილატჱსა და გამოითხოვა გუამი იესუჲსი. მაშინ პილატე უბრძანა მიცემად გუამი მისი.
და მოიღო გუამი იგი მისი იოსებ და შეჰგრაგნა არდაგი წმიდაჲ.
და დადვა იგი ახალსა მისსა საფლავსა, რომელი-იგი გამოეკუეთა კლდისაგან, და მიაგორვა ლოდი კარსა საფლავისასა და წარვიდა.
Page of ms. P: _ Page of ms. S: 210V მუნ იყო მარიამ მაგდანელი და სხუაჲ იგი მარიამ; სხდეს იგინი წინაშე საფლავსა მას.
Page of ms. S: _ Page of ms. P: 197V ხვალისაგან, რომელ არს შემდგომად პარასკევისა, შეკრბეს ფარისეველნი იგი და მღდელთ-მოძღუარნი პილატჱსა
და ჰრქუეს: უფალო, მოვიჴსენეთ, რამეთუ მაცთურმან მან თქუა, ვიდრე ცოცხალ-ღა იყო, ვითარმედ შემდგომად სამისა დღისა აღვდგეო.
აწ ბრძანე დაკრძალვად საფლავი იგი, ვიდრე მესამედ დღედმდე, ნუუკუე მოვიდენ მოწაფენი მისნი ღამე და წარიპარონ იგი და უთხრან ერსა, ვითარმედ: აღდგა მკუდრეთით, და იყოს უკუანაჲსკნელი საცთური უძჳრჱს პირველისა.
ჰრქუა მათ პილატე: გაქუს თქუენ დასისაგანი: წარვედით და დაჰკრძალეთ, ვითარცა იცით.
ხოლო იგინი წარვიდეს და დაჰკრძალკეს საფლავი იგი და დაჰბეჭდეს ლოდსა მას დასისა თანა.
