და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, მეტყუელი [2] და შენ ნუ ისუამ ცოლსა,
Page of ed. 1709: 83a და არა იშვეს შენდა ძე, არცა ასული ადგილსა ამას შინა.
რამეთუ ამათ იტყჳს უფალი ძეთათჳს და ასულთა, ქმნილთა ადგილსა ამას შინა, და დედათა მათთათჳს, მშობელთა მათთა, და მამათა მათთათჳს, მშობელთა მათთა ქუეყანას ამას შინა.
სიკუდილისა მიერ, ვითარცა ვიტყჳ, მოკუდენ, არა იტყებდნენ და არა დაიფლნენ, სამაგალითოდ პირსა ზედა ყოვლისა ქუეყანისასა იყვნენ და მახჳლისა მიერ დაეცნენ და სიყმილისა მიერ მოესრულნენ, და იყვნენ მძორნი მათნი საჭმელ მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა.
ამათ იტყჳს უფალი: ნუ შეხუალ მწყობრობასა მათსა და ნუ მიხუალ ტყებად და ნუ ეგლოვ მათ, რამეთუ განვაკიდვე მშვიდობაჲ ჩემი ერისა ამისაგან, იტყჳს უფალი, და წყალობაჲ ჩემი და შეწყნარებანი ჩემნი.
და მოკუდენ დიდნი და მცირენი ქუეყანასა ამას შინა, არა დაეფლნენ, არცა ეტყებდენ მათ, არცა რაჲთურთით ქმნან არარაჲ და არა აღიპარსნენ და არცა იტირნენ.
და არცა განტყდეს პური გლოვასა შინა მათსა ნუგეშინის-საცემელად მკუდარსა ზედა, არა ასუან მას სასუმელი ნუგეშინის-საცემელად მამისა მისსა ზედა და დედისა მისსა ზედა.
სახიდ ანკანაკობისა მათისა არა შეხჳდე ოდესცა თან-დაჯდომად მათ თანა ჭამად და სუმად.
მით რამეთუ ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაილისაჲ: აჰა მე დავარღუევ ადგილისა ამისგან წინაშე თუალთა თქუენთა დღეთა შინა თქუეთა ჴმასა სიხარულისასა და ჴმასა შუბისასა და ჴმა[სა] სიძისასა და ჴმა[სა] სძლისასა.
და იყოს, ოდეს მიუთხრნე ერსა Page of ms. Ga: 226r ამას ყოველნი ესე სიტყუანი და თქუან შენდამო: რაჲსათჳს თქუნა უფალმან ჩუენ ზედა ყოველნი ესე ძჳრნი, რაჲ არს სიცრუვე ჩუენი და რაჲ ცოდვაჲ ჩუენი, რომელი ვცოდეთ წინაშე უფლისა ღმრთისა Page of ed. 1709: 83b ჩუენისა?
და ჰრქუა მათ: მის წილ რომელ დამიტევეს მამათა თქუენთა, იტყჳს უფალი, და ვიდოდეს უკუანა ღმერთთა უცხოთასა და ჰმსახურეს მათ და თაყუანის-სცეს მათ და მე დამიტევეს და შჯული ჩემი არ დაიმარხეს,
და თქუენცა იუკეთურთვე უფროჲს მამათა თქუენთასა და აჰა თქუენ ხუალთ კაცადი უკუანა სათნოთა გულისა თქუენისათა არსმენად ჩემდა.
და განგთხინე თქუენ ქუეყანასა ამისგან ქუეყანად მიმართ, რომელი არ იცით თქუენ და მამათა თქუენთა და ჰმსახუროთ მუნ ღმერთთა უცხოთა დღე და ღამე, რომელთა არა მოგცენ თქუენ წყალობაჲ.
ამისთჳს აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და არა თქუან მერმე: ცხოველ არს უფალი, რომელმან აღმოიყვანნა ძენი ისრაილისნი ქუეყანით ეგჳპტით,
არამედ ცხოველ არს უფალი, რომელმან აღმოიყვანნა ძენი ისრაილისანი ქუეყანისაგან ჩრდილოჲსა და ყოველთაგან სოფელთა, სადა განიჴადნეს მუნ, და კუალად-ვაგნე იგინი ქუეყანასა მათსა, რომელი მივეც მამათა მათთა.
აჰა მივავლენ მრავალთა მთხევლართა, იტყჳს უფალი, და მოითხევლნენ იგინი, და ამათსა შემდგომად მივავლენ მრავალთა მონადირეთა, და მოინადირნენ იგინი ზედა კერძო ყოვლისა მთისა და ზედა კერძო ყოვლისა ბორცჳსა და ჴურელებისაგან კლდეთაჲსა.
რამეთუ თუალნი ჩემნი ყოველთა ზედა გზათა მათთა, და არ დაიფარნენ უსამართლოებანი მათნი წინაშე თუალთა ჩემთა.
და ნაცვალ-ვაგო მრჩობლეულად სიცრუეთა მათთა და ცოდვათა მათთა, მათ წილ, რომელ შეაგინეს ქუეყანაჲ ჩემი მძორებისა მიერ საძაგელებათა მათთაჲსა და უსჯულოებათა მათთა მიერ, რომლითა შესცოდეს სამკჳდრებელსა ჩემსა.
უფალო, ძალო ჩემო და შემწეო ჩემო და მისალტოლველო ჩემო და მისალტოლველო ჩემო დღეთა შინა Page of ed. 1709: 84a ძჳრთა ჩემთასა, შენდამი წარმართნი მოვიდენ დასასრულით ქუეყანისაჲთ და თქუან, ვითარმედ: ნაცილად მოიგნეს მამათა ჩუენთა კერპნი, და არა არს სარგებელი მათ თანა.
უკუეთუ ყვნეს კაცმან თავისა თჳსისად ღმერთნი, და იგინი არა არიან ღმერთ?
აჰა მე განუცხადო მათ ჟამსა ამას შინა ჴელი ჩემიდა ვაცნობო მათ ძალი ჩემი, და ცნან, ვითარმედ: სახელი ჩემი უფალ.
