ამათ იტყჳს უფალი: ცოდვაჲ იუდაჲსი შთაწერილ არს ნაწერსა შინა; Page of ms. Ga: 226v რკინასა შინა ფრჩხილითა ადამანტინისაჲთა, შთაწებული მკერდსა ზედა ფიცრისა გულისა მათისასა და რქათა შორის საკურთხეველთა მათთასა.
ესრეთ ოდესცა მოიჴსენნენ ძეთა მათთა საკურთხეველთა მათთაჲ და სერტყთა მათთაჲ ხეთა შორის ვარჯოანსა და ბორცუთა ზედა განსაცხრომელთა.
და მთათა ველსა შორის ძალი შენი და ფასნი შენნი იავრად მივსცნე და მაღალნი შენნი -- ცოდვათა შენთათჳს ყოველთა შორის საზღვართა შენთა.
და დაშთე მარტოჲ და დაჰმდაბლდე სამკჳდრებელისაგან შენისა, რომელი მიგეც შენ, და დაგამონო შენ მტერთა შენთა ქუეყანასა შინა, რომელ არა უწყოდი, რამეთუ ცეცხლი აღგზებულ არს გულისწყრომისაგან ჩემისა, ვიდრე საუკუნომდე ეგზებოდის.
ესრეთ იტყჳს უფალი: წყეულ იყავნ კაცი, რომელსა სასოებაჲ აქუს კაცისა მიმართ და განიმტკიცოს ჴორცი მკლავისა თჳსისაჲ, და უფლისაგან განდგეს გული მისი.
და იყოს ვითარ ველური გრიკი უდაბნოს შინა, რომელი არა იხილავს, ოდეს მოვიდეს კეთილნი, და დაეშენოს ალდატსა, ქუეყანასა უდაბნოსა, ქუეყანასა შინა მარილიანსა, რომელი არ დაიმკჳდრების.
და კურთხეულ არს კაცი, რომელი ესვიდა უფლისა მიმართ, და იყოს უფალი სასო მისსა,
და იყოს ვითარცა ხჱ ნოყიერი წყალსა ზედა, და ნოტია\სა Page of ed. 1709: 84b ზედა განიხუნეს ძირნი მისნი. და არა შეშინდეს, ოდეს მოვიდეს სიცხე, და იყოს მის შორის მორჩები სერტყოვნები, წელიწადსა უწჳმოებისასა არა შეშინდეს და არა მოაკლოს ყოფად ნაყოფი.
ღრმა არს გული უფროჲს ყოველთასა, და კაც არს, და ვინ ცნას იგი?
მე, უფალი, გამწულილველი გულთაჲ, გამომცდელი თირკუმელთაჲ მიცემად კაცადისა გზათაებრ მისთა და ნაყოფთაებრ სიმარჯუეთა მისთაჲსა.
კმა-ყო კაკაბმან, შეიკრიბნა, რომელნი არა ყვნა მყოფელმან სიმდიდრესა მისსა არა განკითხვით; განზოგებასა დღეთა მისთასა დაუტევონ იგი და უკუანაჲსკნელთა მისთა შინა იყოს უცნობელ.
საყდარ დიდების, ამაღლებულ, სიწმიდე ჩუენი, [13] დასაბამითგან ადგილ სიწმიდისა ჩუენისა,
თმენაჲ ისრაილისაჲ: Page of ms. Ga: 227r უფალო, ყოველნი დამტევებელნი შენნი სირცხჳლეულ იქმნედ, განმდგომნი ქუეყანასა ზედა დაიწერნედ, რამეთუ დაუტევეს წყაროჲ ცხორებისაჲ, უფალი.
განმკურნე მე, უფალო, და განვიკურნო, და მაცხოვნე მე, და ვცხონდე, რამეთუ სიქადული ჩემი შენ ხარ.
აჰა ესენი იტყჳან ჩემდამო: სადა არს სიტყუაჲ უფლისაჲ? მოვედინ.
ხოლო მე არ დავშუერ, შედგომილი უკუანა შენსა და დღესა კაცისასა, გულმან არ მითქუა, შენ უწყი, გამომავალნი ბაგეთა ჩემთაგან წინაშე პირსა შენსა არიან.
ნუ მექმნები მე უცხო, მრიდებელი ჩემი დღესა შინა ბოროტსა.
სირცხჳლეულ იქმნენინ მდევარნი ჩემნი, და ნუ მერცხჳნებინ მე; შეძრწუნდედ იგინი, და ნუცა შევძრწუნდები მე. მიაწიე მათ ზედა დღე ბოროტი, მრჩობლითა შემუსრვითა შემუსრენ იგინი.
ესრეთ თქუა უფალმან ჩემდამო: ვიდოდე და დადეგ ბჭეთა ზედა ძეთა ერისა შენისათაჲსა, რომლისა მიერ შევლენ მათ მიერ მეფენი იუდაჲსნი და რომელ\თა Page of ed. 1709: 85a მიერ გამოვლენ მათ ზედა და ყოველთა ზედა ბჭეთა იერუსალიმისათა.
და სთქუა მათა მიმართ: ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ მეფეთა იუდაჲსთა და ყოველმან იუდეამან და ყოველმან ისრაილმან, შემავალთა ბჭეთა ამათ შორის.
ამათ იტყჳს უფალი: დაიცვენით სულნი თქუენნი და ნუ ადიდებთ ტჳრთსა დღესა შინა შაბათთასა და ნუ გამოხუალთ ბჭეთა იერუსალიმისათა.
და ნუ გამომქონან ტჳრთნი სახლთაგან თქუენთა დღესა შინა შაბათთასა და ყოველი საქმე არა ჰქმნათ და წმიდა-ყავთ დღეთა შაბათთაჲ, ვითარცა ვამცენ მამათა თქუენთა.
და არა ისმინეს და არა მოყვეს ყური მათი და განიფიცხეს ქედი მათი უფროჲს მამათა მათთაჲსა არსმენად ჩემსა და არშეწყნარებად სწავლაჲ.
და იყოს, უკეთუ სმენით ისმინოთ ჩემი, იტყჳს უფალი, არა შეღებად ტჳრთი ბჭეთა მიერ ამის ქალაქისათა დღესა შინა შაბათთასა და წმიდა-ყოფად დღე შაბათთაჲ არა ქმნითა მას შინა ყოველსა საქმესა.
და შემოვიდოდინ ბჭეთა მიერ ამის ქალაქისათა და მთავარნი, მსხდომნი საყდარსა ზედა დავითისსა, ზედ აღმავალნი ეტლებსა ზედა და ცხენებსა მისსა, იგინი და მთავარნი მათნი, მამაკაცნი იუდაჲსნი Page of ms. Ga: 227v და დამკჳდრებულნი იერუსალმისანი, და დაეშენოს ქალაქი ესე საუკუნოდ.
და მოვიდენ ქალაქთაგან იუდაჲსთა და გარემოჲს იერუსალიმისა და, ქუეყანისაგან ბენიამენისსა და ველობისაგან და მთისაგან და ჩრდილოდ მიმართისაგან, მომღებელნი ყოვლად-დასაწუველთა და მსხუერპლთა და საკუმეველთა და მანნასა და გუნდრუკსა და მომღებელნი საქებელად სახლისა მიმართ უფლისა.
და იყოს, არა თუ ისმინოთ ჩემი წმიდა-ყოფად დღე შაბათთაჲ არა აღებად ტჳრთნი და შესლვად ბჭეთა იერ\უსალიმისათა Page of ed. 1709: 85b დღესა შინა შაბათთასა, და აღვაგზნა ცეცხლი ბჭეთა მისთა შორის და შეჭამნეს მრჩობლ ზღუდენი იერუსალიმისანი და არა დაშრტეს.
