ჵ მწყემსნო, წარმწყმედელნო და განმაბნეველნო ცხოვართა საძოვრისა ჩემისათა, იტყჳს უფალი.
ამისთჳს ამათ იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაელისაჲ მწყემსთა ზედა, მწყსელთა ერისა ჩემისათა: თქუენ განბნიენით ცხოვარნი ჩემნი და განაგარეენით იგინი და არა მოიხილენით იგინი. აჰა Page of ed. 1709: 91a მე შურ ვიგო თქუენ ზედა ბოროტთაებრ სიმარჯუეთა თქუენთა, თქუა უფალმან,
და მე შევიწყნარნე ნეშტნი ერისა ჩემისანი ყოვლისაგან ქუეყანისა, სადა განვაგარეენ იგინი მუნ და დავადგინნე იგინი საძოვარსა მათსა ზედა და აღორძინდენ და განმრავლდენ.
და აღუდგინნე მათ მწყემსნი, რომელნი ჰმწყსიდენ მათ, და არღარა ეშინოდის მერმე, არცა იწიწვოდინ, არცა ორჴმაობდენღა, იტყჳს უფალი.
ესერა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და აღუდგინო დავითს აღმოსავალი მართალი, და მეფობდეს მეფე მართალი და გულისხუმა-ყოს და ქმნას განკითხვაჲ და სიმართლე ქუეყანასა ზედა.
დღეთა შინა მისთა ცხოვნდეს იუდაჲ და ისრაელი დაემკჳდროს სასოებით, და ესე სახელ მისსა, რომელი უწოდოს მას უფალმან: იოსედეკ თჳთ წინაჲსწარმეტყუელთა შორის.
ამისთჳს აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და არა თქუან მერმე Page of ms. Ga: 232v ცხოველ არს უფალი, აღმომყვანებელი ძეთა ისრაელისათა [ქუეყანით] ეგჳპტით.
არამედ: ცხოველ არს უფალი, ამომყვანებელი და მომყვანებელი თესლსა სახლისა ისრაილისსა ქუეყანისაგან ჩრდილოჲსა და ყოველთაგან სოფლებთა, სადაცა განვაგარეენ იგინი მუნ და დაემკჳდრნენ ქუეყანასა ზედა მათსა.
წინაჲსწარმეტყუელთათჳს: შეიმუსრა გული ჩემი ჩემ შორის, შეირყვნეს ყოველნი ძუალნი ჩემნი: ვიქმენ ვითარცა მამაკაცი შემუსრვილი და ვითარცა კაცი შეპყრობილი ღჳნისა მიერ პირისაგან უფლისა და პირისაგან დიდებისა მისისა.
რამეთუ მრუშებათა მიერ აღივსო ქუეყანაჲ, რამეთუ პირისაგან ამათისა იგლოვა ქუეყანამან, განჴმეს საძოვარნი უდაბნოჲსანი. და იქმნა სრბაჲ მათი ბოროტ და ძალი მათი არა ესრე.
რამეთუ მღდელი და წინაჲსწარმეტყუელნი შეიმწიკულნეს, და სახლსა შინა ჩემსა ვიხილენ უკეთურებანი მათნი, თქუა უფალმან.
ამისთჳს იქმენინ გზაჲ მათი მათდა საბრჴე ალმურსა შინა, და შებრკოლდენ და დაეცნენ მას შინა, მით რამეთუ მოვ\ჰჴადნე Page of ed. 1709: 91b მათ ზედა ძჳრნი წელიწადსა შინა ზედ-მიხედვისა მათისასა, თქუა უფალმან.
და წინაჲსწარმეტყუელთა შორის სამარიაჲსათა ვიხილენ უშჯულოებანი; წინაჲსწარმეტყუელებდეს სახელსა ზედა ჩემსა ბაალისთჳს და შეაცთუნეს ერი ჩემი ისრაელი.
და წინაჲსწარმეტყუელთაცა შორის იერუსალემისათა ვიხილენ განსაკრთომელნი მემრუშე, ქმნილთა და მრავალთა სიცრუეთა შინა და შემწეთა ჴელთა ბოროტთასა არმოქცევისათჳს კაცადისა გზისაგან მისისა ბოროტისა, იქმნეს ჩემდა ყოველნი, ვითარცა სოდომაჲ, და მკჳდრნი მისნი, -- ვითარცა გომორრაჲ.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი ძალთაჲ წინაჲსწარმეტყუელთა ზედა: აჰა მე ვაჭამებ მათ სალმობასა და ვასუამ მათ წყალსა მწარესა, რამეთუ წინაჲსწარმეტყუელთაგან იერუსალიმისათა გამოჴდა შემწიკულებაჲ ყოვლთა ქუეყანისად.
ესრეთ იტყჳს უფალი ყოვლისა მპყრობელი: ნუ ისმენთ სიტყუათა წინაჲსწარმეტყუელთასა, რომელნი გიწინაჲსწარმეტყუელებენ თქუენ, რამეთუ გაამაოებენ თქუენ იგინი, ხილვას გულისა მათისასა იტყჳან და არა პირისაგან უფლისა:
ეტყვიან ურჩთა სიტყუათა უფლისათა: "მშჳდობაჲ იყოს თქვენდაო" და ყოველთა მავალთა ნებათაებრ მათთა, ყოველსა მავალსა საცთურითა გულისა მისისაჲთა ჰრქუას: არა მოვიდენ შენ ზედა ძჳრნი.
რამეთუ ვინ დადგა სახილავსა შორის უფლისასა და იხი\ლა Page of ms. Ga: 233r და ესმნეს სიტყუანი მისნი? ვინ ყურად-იღო სიტყუაჲ მისი და ისმინა?
აჰა ძრვაჲ უფლისა მიერ, და რისხვაჲ გამოვალს თანად შესარყეველად, კუალად ქცეული უთნოთა ზედა მოიწია.
არღა მერმე მიიქცეს გულისწყრომაჲ უფლისაჲ ვიდრემდის ყოს იგი და ვიდრემდის დაადგინოს იგი ჴელ-ყოფანი გულისა მისისანი, უკუანაჲსკნელთა დღეთასა გულისჴმა-ყვნენ იგინი.
არ მივავლინებდ წინაჲსწარმეტყუელთა, და იგინი რბიოდეს, არ ვი\ტყოდე Page of ed. 1709: 92a მათდა მიმართ, და იგინი წინაჲსწარმეტყუელებდეს.
და თუმცა დგეს გუამოვნებასა ჩემსა შორის და ისმინნეს სიტყუანნი ჩემნი, ასწავებდესმცა ერსა ჩემსა და მოაქცევდეს მათ გზისაგან მათისა ბოროტისა და ბოროტთაგან სიმარჯუეთა მათთა.
ღმერთი მახლობელი მე ვარ, იტყჳს უფალი, და არა ღმერთი შორიელი.
ნუ დაიმალოს კაცი სამალავსა შინა, და მე არა ვიხილო იგი? -- იტყჳს უფალი: ნუ არა ცასა და ქუეყანასა მე აღვავსებ? -- იტყჳს უფალი.
მესმნეს, რათა იტყჳან წინაჲსწარმეტყუელნი, რათა წინჲსწარმეტყუელებენ სახელითა ჩემითა ცრუთა, მეტყუელნი: ვიძილის-შინეთ ძილისშინაჲ.
ვიდრემდის იყოს გულსა შინა წინაჲსწარმეტყველთასა, რომელნი წინაჲსწარმეტყუელებენ ნებათა გულისა მათისათა,
რომელნი იგონებენ დავიწყებასა ერისა ჩემისაგან სახელისა ჩემისასა ძილის-შინათა მათთა მიერ, რომელთა მოუთხრობდა კაცადი მოყუასისა მიმართ თჳსისა, ვითარ-იგი დაივიწყეს მამათა მათთა სახელისა ჩემისაჲ ბაალის ძლით?
წინაჲსწარმეტყუელმან, რომლისა შორის არს ძილის-შინაჲ, შთამოთქჳნ ძილის-შინაჲ თჳსი, რომლისა შორის სიტყუაჲ ჩემი მისდა მიმართ, შთამოთქჳნ სიტყუაჲ ჩემი ჭეშმარიტებით, იტყჳს უფალი, რაჲ არს ბზე იფქლისა მიმართ? [29] ეგრეთ სიტყუანი ჩემნი.
არა სიტყუანი ჩემნი, ვითარცა ცეცხლი მოტყინარე იტყჳს უფალი, და ვითარცა წერაქჳ, განმკვეთი კლდისაჲ?
ამისთჳს აჰა მე წინაჲსწარმეტყუელთა მიმართ, იტყჳს უფალი ღმერთი, რომელნი იპარვენ სიტყუათა ჩემთა თითოეული მოყუსისაგან თჳსისა.
აჰა მე წინაჲსწარმეტყუელთა მიმართ, იტყჳს უფალი, რომელნი გამოიღებენ ენასა წინაჲსწარმეტყუელებათასა და წმასნიან სიცრუით უწყებასა და მიირულებენ ჰრულსა მათსა.
აჰა მე: წინაჲსწარმეტყუელთა მიმართ, Page of ed. 1709: 92b რომელნი წინაჲსწარმეტყუელებენ ძილის-შინათა ცრუთა, თქუა უფალმან, და მოუთხრობენ მათ და აცთუნებენ Page of ms. Ga: 233v ერსა ჩემსა ტყუილთა მათთა და საცთურთა მათთა მიერ, და მე არა მივავლინენ იგინი და არა ვამცენ მათ, და სარგებით არა არგონ ერსა ამას, თქუა უფალმან.
და უკუეთუ გკითხოს შენ ერმან ამან ანუ მღდელმან ანუ წინაჲსწარმეტყუელმან, მეტყუელმან: რაჲ არს მიმართებაჲ უფლისაჲ? ჰრქუა მათ: თქუენ ხართ მიმართებაჲ უფლისაჲ და დაგამჴუნე თქუენ, იტყჳს უფალი.
და წინაჲსწარმეტყუელმან და მღდელმან და ერმან ამათ უკუეთუ თქუან: "მიმართებაჲ უფლისა", და შური ვიძიო კაცსა მას ზედა და სახლსა მისსა ზედა.
რამეთუ ესრეთ იტყჳთ კაცადი მოყუასისა მიმართ თჳსისა და კაცადი ძმისა მიმართ თჳსისა: რაჲ მოგიგო უფალმან და რაჲ თქუა უფალმან?
და მიმართებაჲ უფლისაჲ ნუ სახელ-იდებინ მერმე, რამეთუ მიმართებაჲ უფლისაჲ იყოს კაცისა სიტყუაჲ მისი, გარდაქციენით სიტყუანი ღმრთისა: ცხოველისა[ნი], უფლისა ძალთაჲსა, ჩუენისანი.
ესრეთ სთქუა წინაჲსწარმეტყუელისა მიმართ: რაჲ მოგიგო შენ უფალმან და რაჲ თქუა უფალმან?
და მიმართებას უფლისასა ნუ იტყჳთ, ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი, ამის წილ რომელ სთქუთ სიტყუაჲ ესე: "მიმართებაჲ უფლისაჲ" და მივავლინე თქუენდამი, მეტყუელმან: არა იტყჳთ მიმართებასა უფლისასა.
ამისთჳს აჰა მე მომიხუნე თქუენ მიმართებითა და დაგამჴუნე თქუენ და ქალაქი, რომელი მიგეც თქუენ და მამათა თქუენთა პირისაგან ჩემისა.
და მივსცე თქუენ ზედა ყუედრებაჲ საუკუნოჲ და უპატივოებაჲ საუკუნოჲ, რომელი არდავიწყებულ იქმნეს (7a). აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი. და არა იტყოდინ მერმე: ცხოველ არს უფალი, რომელმან აღმოიყვანა სახლი ისრაილისაჲ ქუეყანისაგან ეგჳპტისა. [8a]. არამედ ცხოველ არს უფალი, რომელმან აღმოიყვანა და შეიყვანა ყოველი თესლი ისრაილისაჲ ქუეყანისაგან ჩრდილოჲსა და ყოველთაგან სოფელთა, განაგარეენა იგინი მუნ და კუალად-ადგინნა იგინი ქუეყანასა მათსა.
