᾽Ιδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος· καὶ καϑίσαντος αὐτοῦ προσῆλϑαν αὐτῷ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ·
Եւ տեսեալ զժողովուրդսն ել ի լեառն. եւ իբրեւ նստաւ անդ մատեան առ նա աշակերտքն նորա.
და ვითარ იხილა იესუ ერი მრავალი, აღჴდა მთად და ჯდა იგი მუნ. მოვიდეს მისა მოწაფენი მისნი.
ვითარცა იხილა იესუ ერი იგი მრავალი, აღვიდა მთასა და დაჯდა იგი მუნ. მოუჴდეს მას მოწაფენი თუისნი.
და ვითარცა იხილა იესუ ერი იგი, აღვიდა მთასა და დაჯდა იგი მუნ. და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი.
და ვითარცა იხილა იესუ ერი იგი, აღვიდა მთასა და დაჯდა იგი მუნ. და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი.
καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων,
Եւ բացեալ զբերան իւր ուսուցանէր զնոսա, եւ ասէր։
აღაღო პირი თჳსი. ასწავლიდა მათ და ეტყოდა:
აღაღო პირი თუისი, ასწავებდა მათ და ეტყოდა:
და აღაღო პირი თჳსი, ასწავებდა მათ და ეტყოდა:
და აღაღო პირი თჳსი, ასწავებდა მათ და ეტყოდა:
Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Երանի աղքատաց հոգւով, զի նոցա է արքայութիւն երկնից։
ნეტარ გლახაკთა სულითა, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ...
ნეტარ არიან გლახაკნი სულითა, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
ნეტარ იყვნენ გლახაკნი სულითა, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
ნეტარ იყვნენ გლახაკნი სულითა, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
μακάριοι οἱ πενϑοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληϑήσονται.
Երանի սգաւորաց, զի նոքա մխիթարեսցին։
ნეტარ არიამ მგლოარენი გულითა, რამეთუ იგინი ნუგეშინის-ცემულ იყ[ვნენ].
ნეტარ არიან მგლოვარენი გულითა, რამეთუ იგინი ნუგეშინისცემულ იყვნენ.
ნეტარ იყვნენ მგლოვარენი გულითა, რამეთუ იგინი ნუგეშინისცემულ იქმნენ.
μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν.
Երանի հեզոց, զի նոքա ժառանքեսցեն զերկիր։
დაიმკჳდრონ ქუეყანაჲ.
ნეტარ იყვნენ მშვიდნი, რამეთუ მათ დაიმკუ[ი]დრონ ქუეყანაჲ.
ნეტარ იყვნენ მშჳდნი, რამეთუ მათ დაიმკჳდრონ ქუეყანაჲ.
ნეტარ იყვნენ მშჳდნი, რამეთუ მათ დაიმკჳდრონ ქუეყანაჲ.
μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασϑήσονται.
Երանի որ քաղցեալ եւ ծարաւի իցեն արդարութեան, զի նոքա յագեսցին։
ნეტარ რომელთა ჰშიოდის და სწყუროდის ს[იმართლისათჳს ...]
ნეტარ იყვნენ, რომელთა შიოდის და სწყუროდის სიმართლისათუის, რამეთუ იგინი განძღენ.
ნეტარ არიან, რომელთა ჰმშიოდის და სწყუროდის სიმართლისათჳს, რამეთუ იგინი განძღენ.
ნეტარ იყვნენ, რომელთა ჰშიოდის და სწყუროდის სიმართლისათჳს, რამეთუ იგინი განძღენ.
μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηϑήσονται.
Երանի որոմածաց, զի նոքա ողորմութիւն գտցեն։
ნეტარ არიან მოწყალენი, რამეთუ იგინი შეიწ[ყალნენ].
ნეტარ არიან მოწყალენი, რამეთუ იგინი შეიწყალნენ.
ნეტარ იყვნენ მოწყალენი, რამეთუ იგინი შეიწყალნენ.
μακάριοι οἱ καϑαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν ϑεὸν ὄψονται.
Երանի այնոցիկ՝ որ սուրբ են սրտիւք, զի նոքա զԱստուած տեսցեն։
ნეტ[არ ... გუ]ლითა ...
ნეტარ არიან წმიდანი გულითა, რამეთუ მათ ღმერთი იხილ[ონ].
ნეტარ არიან წმიდანი გულითა, რამეთუ მათ ღმერთი იხილონ.
ნეტარ იყვნენ წმიდანი გულითა, რამეთუ მათ ღმერთი იხილონ.
μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι [αὐτοὶ] υἱοὶ ϑεοῦ κληϑήσονται.
Երանի խաղաղարարաց, զի նոքա որդիք Աստուծոյ կոչեսցին։
ნეტარ [... ...]ლთა ...
ნეტარ იყვნენ მშუიდობისმყოფელნი, რამეთუ იგინი ნაშობ ღმრთის წოდებულ იყვნენ.
ნეტარ არიან მშჳდობისმყოფელნი, რამეთუ იგინი ძედ ღმრთისა იწოდნენ.
ნეტარ იყვნენ მშჳდობისმყოფელნი, რამეთუ იგინი ძედ ღმრთისა იწოდნენ.
μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Երանի որ հալածեալ իցեն վասն արդարութեան, զի նոցա է արքայութիւն երկնից։
ნეტარ იყვნენ დევნულნი სიმართლისათჳს, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
ნეტარ არიან დევნულნი სიმართლისათჳს, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
ნეტარ იყვნენ დევნულნი სიმართლისათჳს, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათაჲ.
μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καϑ' ὑμῶν [ψευδόμενοι] ἕνεκεν ἐμοῦ·
Երանի է ձեզ՝ յորժամ նախատիցեն զձեզ եւ հալածեսցեն, եւ ասիցեն զամենայն բան չար զձէնջ սուտ՝ վասն իմ։
... [გყუე]დრი[დენ ...] და გ[დევნიდენ] და თქ[უა]ნ ყო[ველი]
ნეტარ იყვნეთ თქუენ, რაჟამს გდევნიდენ და გჴუედნი[დენ] თქუენ და თქუენ ყოველი სიტყუაჲ ბოროტი თქუენდა მიმართ სიცრუე ჩემთუ[ი]ს.
ნეტარ იყვნეთ თქუენ, რაჟამს გყუედრიდენ და გდევნიდენ და თქუან ყოველი სიტყუაჲ ბოროტი თქუენდა მიმართ სიცრუვით ჩემთჳს.
ნეტარ იყვნეთ თქუენ, რაჟამს გყუედრიდენ და გდევნიდენ და თქუან ყოველი სიტყუაჲ ბოროტი თქუენდა მიმართ სიცრუვით ჩემთჳს.
χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσϑε, ὅτι ὁ μισϑὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτως γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προϕήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν.
Ցնծասցէք եւ ուրախ լերուք, զի վարձք ձեր բազում են յերկինս. զի այսպէս հալածեցին զմարգարէսն որ յառաջ քան զձեզ էին։
[მ]ხ[იაროჳლ იყ]ვნეთ [რ(ამეთოჳ) სასყიდელ]ი თქ[ოჳენი ...] ცა[თა შინა [... იყვნეს თ]ქოჳენსა წინა.
გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ სასყიდელი თქუენი დიდ იყოს. რამეთუ ეგრევე დევნეს წინაწარმეტყუელნი იგი უწინარჱს თქუენსა.
გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ სასყიდელი თქუენი *ფრიად არს ცათა შინა, რამეთუ ეგრეთვე დევნნეს წინაწარმეტყუელნი უწინარჱს თქუენსა.
გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ სასყიდელი თქუენი ფრიად არს ცათა შინა, რამეთუ ეგრეთვე დევნნეს წინაწარმეტყუელნი უწინარეს თქუენსა.
῾Υμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανϑῇ, ἐν τίνι ἁλισϑήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληϑῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσϑαι ὑπὸ τῶν ἀνϑρώπων.
Դուք էք աղ երկրի. եթէ աղն անհամի իւ յաղիցի. ոչ իմիք ազդիցէ այնուհետեւ. բայց եթէ ընկենուլ արտաքս՝ կոխան լինել ի մարդկանէ
თქუენ ხართ მარილ ქუეყანისა. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე დაიმარილოს? არღარას შემძლებელ არნ იგი, გარნა განგდებად გარე და დათრგუნვად კაცთაგან.
თქუენ ხართ მარილნი ქუეყანისანი. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე შეიმარილოს? არღარა შემძლებელ არს მერმე, არამედ განგდებად გარე და დათრგუნვად კაცთაგან.
თქუენ ხართ მარილნი ქუეყანისანი. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე შეიმარილოს? არღარა საჴმარ არნ მიერითგან, არამედ განგდებად გარე და დათრგუნვად კაცთა მიერ.
თქუენ ხართ მარილნი ქუეყანისანი. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე დაიმარილოს? არღარა შემძლებელ არნ მერმე, არამედ განგდებად გარე და დათრგუნვად კაცთა მიერ.
῾Υμεῖς ἐστε τὸ ϕῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη·
Դուք էք լոյս աշխարհի. ոչ կարէ քաղաք թագչել որ ի վերայ լերին կայցէ։
თქოჳენ ხართ ნათე[ლნი ...] ზედა [...]
თქუენ ხართ ნათელნი სოფლისანი. ვერ შესაძლებელ არს დაფარვად ქალაქი, რომელი მთასა ზედა დაშჱნებულ იყოს.
თქუენ ხართ ნათელნი სოფლისანი. ვერ ჴელ-ეწიფების ქალაქსა დაფარვად, მთასა ზედა დაშჱნებულსა.
თქუენ ხართ ნათელნი სოფლისანი. ვერ ჴელ-ეწიფების ქალაქსა დაფარვად, მთასა ზედა დაშენებულსა.
οὐδὲ καίουσιν λύχνον καὶ τιϑέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ' ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.
Եւ ոչ լուցանեն ճրագ եւ դնեն ընդ գրուանաւ, այլ ի վերայ աշտարակի. եւ լոյս տայ ամենեցուն՝ որ ի տանն իցեն։
არცა აღანთიან სანთელი და ქუე შედგიან იგი ჴჳმირსა. არამედ სასანთლესა ზედა, და ჰნათობნ ყოველთა, რომელნი არიედ სახლსა შინა.
არცა აღანთიან სანთელი და შედგიან ქუეშე ჴუიმირსა, არამედ სასანთლესა ზედა, და ჰნათობნ ყოველთა, რომელნი არიან სახლსა შინა.
არცა აღანთიან სანთელი და დადგიან ქუეშე ჴჳმირსა, არამედ სასანთლესა ზედა, და ჰნათობნ იგი ყოველთა, რომელნი არიედ სახლსა შინა.
არცა აღანთიან სანთელი და დადგიან ქუეშე ჴჳმირსა, არამედ სასანთლესა ზედა, და ჰნათობნ იგი ყოველთა, რომელნი იყვნიან სახლსა შინა.
οὕτως λαμψάτω τὸ ϕῶς ὑμῶν ἔμπροσϑεν τῶν ἀνϑρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Այնպէս լուսաւորեսցէ լոյս ձեր առաջի մարդկան, որպէս զի տեսցեն զգործս ձեր բարիս, եւ փառաւորեսցեն զհայր ձեր որ յերկինս է։
ეგრე ნათობდინ ნათელი თქუენი წინაშე კაცთა, რაჲთა ხედვიდენ საქმეთა თქუენთა კეთილთა ...
ეგრე ბრწყინევდინ ნათელი თქუენი წინაშე კაცთა, რაჲთა იხილნენ საქმენი თქუენნი კეთილნი და ადიდებდენ მამასა თქუენსა ზეცათასა.
*ეგრე ბრწყინევდინ ნათელი თქუენი წინაშე კაცთა, რაჲთა იხილნენ საქმენი თქუენნი კეთილნი და ადიდებდენ მამასა თქუენსა ზეცათასა.
ეგრეთ ბრწყინევდინ ნათელი თქუენი წინაშე კაცთა, რაჲთა იხილნენ საქმენი თქუენნი კეთილნი და ადიდებდენ მამასა თქუენსა ზეცათასა.
Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλϑον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προϕήτας· οὐκ ἦλϑον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι.
Մի համարիք եթէ եկի լուծանել զօրէնս կամ զմարգարէս. ոչ եկի լուծանել այլ լնուլ։
[...] დ[ა]ჴ[სნად შჯულისა ანუ წინაწარმეტყუელთა; არა მოვედ დაჴსნად, არამედ აღსრულებად.
ნუ ჰგონებთ, ვითარმედ მოვედ მე დაჴსნად შჯულისა, გინა წინაწარმეტყუელთა; არა მოვედ დაჴსნად შჯულისა, არამედ აღსრულებად.
ნუ ჰგონებთ, ვითარმედ მოვედ დაჴსნად შჯულისა გინა წინაწარმეტყუელთა, არა მოვედ დაჴსნად, არამედ აღსრულებად.
ნუ ჰგონებთ, ვითარმედ მოვედ დაჴსნად შჯულისა გინა წინაწარმეტყუელთა, არა მოვედ დაჴსნად, არამედ აღსრულებად.
ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλϑῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλϑῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.
Ամէն ասեմ ձեզ՝ մինչեւ անցցեն երկինք եւ երկիր, յովտ մի՝ որ նշանախեց մի է, ոչ անցցէ յօրինացն եւ ի մարգարէից՝ մինչեւ ամենայն եղիցի։
ხოლო მართლიად გეტყჳ თქუენ: ვიდრე წარსლვამდე ცისა და ქუეყანისა, იოტა ოდენი სასწაული ერთი არა წარჴდეს შჯულისაგანი და წინაწარმეტყუელთაჲ, ვ(იდრ)ემდის არა ყოველი იყოს.
ႨႭႲႠ ႭႣႤႬႨ ႱႠႱႼႠ/ႭჃႪႨ ႤႰႧႨ ႠႰႠ ႼႠႰ/ჄႣႤႱ ႸႿႭჃႪႨႱႠႢႠ/ႬႨ ႣႠ ႼႨႬႠႼႠႰႫႤႲ/ႷႭჃႤႪႧႠჂ Ⴅ(ႨႣႰ)ႤႫႣႨႱ ႠႰႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႾႨႷႭႱ
ამენ გეტყჳ თქუენ, ვიდრე წარჴდეს ცაჲ და ქუეყანაჲ, იოტა ერთი მარტო რქაჲ არა წარჴდეს შჯულისაგან და წინაწარმეტყუელთა, ვიდრე ესე ყოველი იქმნეს.
ამენ გეტყჳ თქუენ: ვიდრემდე წარჴდეს ცაჲ და ქუეყანაჲ, იოტა მარტოჲ ერთი რქაჲ არა წარჴდეს შჯულისაგან და წინაწარმეტყუელთა, ვიდრემდე ყოველივე იყოს.
ამენ გეტყჳ თქუენ: ვიდრემდე წარჴდეს ცაჲ და ქუეყანაჲ, იოტაჲ ერთი, გინა რქა ერთი არა წარჴდეს შჯულისაგან და წინაწარმეტყუელთა, ვიდრემდის ყოველივე იქმნეს.
ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτως τοὺς ἀνϑρώπους, ἐλάχιστος κληϑήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ' ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληϑήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Որ ոք լուծցէ մի ինչ ի պատուիրանացս յայսցանէ ի փոքունց, եւ ուսուսցէ այնպէս զմարդիկ, փոքր կոչեսցի յարքայութեան երկնից։ Իսկ որ արասցէ՝ եւ ուսուսցէ, նա՝ մեծ կոչեսցի յարքայութեան երկնից։
[უკუეთუ ვინმე დაჴსნე]ს ერთი [მც]ნებათა ამათ[გა]ნი მცირედთა [დ]ა ასწავოს [ე]გრეთ კაცთა შე[უ]რაცხ ერქუას [მ]ას სასუფე[ვ]ელსა შინა ცათასა . [ხ{ოლო} რ(ომელმა)ნ ყოს და] ასწა[ოს ამას] დიდი [ერქუას სას]უ[ფეველსა შინა ცათასა]
ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႥႨႬႫႤ ႣႠჄႱႬႤႱ ႤႰႧႨ ႫႺႬႤ/ႡႠႧႠ ႠႫႠႧႢႠႬႨ Ⴋ/[ႺႨႰႤႣႧႠჂ]... ႤႢႰႤႧ ႩႠႺႧႠ ႸႤႭჃ/ႰႠႺႾ ႾႤႰႵႭჃႠ[Ⴑ] ႱႠ/ႱႭჃႴႤႥႤႪႱႠ ႸႨႬႠ ႺႠ/[ႧႠႱႠ]
უკუეთუ ვინმე დაჰჴსნეს ერთი მცნებათა ამათგანი და ასწაოს ესრეთ კაცთა, უმრწემჱს ეწოდოს სასუფეველსა ცათასა; ხოლო რომელმან ყოს და ასწაოს, დიდ ერქუას სასუფეველსა ცათასა.
უკუეთუ ვინმე დაჰჴსნეს ერთი მცნებათა ამათგანი უმცირჱსთაჲ და ასწავებდეს ესრჱთ კაცთა, უმცირეს ეწოდოს მას სასუფეველსა ცათასა; ხოლო რომელმან ყოს და ასწავოს, ამას დიდ ერქუას სასუფეველსა ცათასა.
უკუეთუ ვინმე დაჰჴსნეს ერთი მცნებათა ამათგანი უმცირესთაჲ და ასწავოს ესრეთ კაცთა, უმცირეს ეწოდოს მას სასუფეველსა ცათასა; ხოლო რომელმან ყოს და ასწავოს, ამას დიდ ერქუას სასუფეველსა ცათასა.
λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ὑμῶν ἡ δικαιοσύνη πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλϑητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
Բայց ասեմ ձեզ, զի եթէ ոչ առաւելուցու արդարութեան ձեր առաւել քան զդպրացն եւ զփարիսեցւոց, ոչ մտանիցէք յարքայութիւն երկնից։
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არა თუ მატდეს სიმართლჱ თქუენი უფროჲს მწიგნობართასა და ფარისეველთასა, არასადა შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႠႰႠ ႧႭჃ ႾႫႠႲႣႤႱ ႱႨႫႠႰႧႪჁ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨ ႾႭჃႴႰႭႱ ႫႼ/ႨႢႬႭႡႠႰႧႠ ႣႠ ႴႠ/ႰႨႱႤႥႤႪႧႠႱႠ ႠႰႠ ႱႠႣႠ ႸႤႾჃ[ႣႤႧ] ႱႠ/ႱႭჃႴႤႥႤႪႱႠ ႺႠႧႠ/ႱႠ
ხოლო თქუენ გეტყჳ: უკუეთუ არა ემატოს სიმართლჱ თქუენი უფროჲს მწიგნობართა და ფარისეველთა, ვერ შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ არა ემატოს სიმართლჱ თქუენი უფროჲს მწიგნობართა და ფარისეველთა, ვერ შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ არა აღემატოს სიმართლე თქუენი უფროჲს მწიგნობართა და ფარისეველთა, ვერ შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა.
᾽Ηκούσατε ὅτι ἐρρέϑη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ ϕονεύσεις· ὃς δ' ἂν ϕονεύσῃ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει.
Լուարուք զի ասացաւ առաջնոցն, թէ մի սպանաներ. զի որ սպանանիցէ՝ պարտական լիցի դատաստանի։
გასმიეს სამე, რამეთუ თქუმულ არს პირველთა მათ მიმართ: არა კაც-ჰკლა; ხოლო რომელმან მოკლას, თანამდებ არს საშჯელისა.
// ႢႠႱႫႨႤႱ ႱႠႫႤ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ ႮႨႰႥႤႪႧႠ ႫႠႧ Ⴀ/ႰႠ ႩႠႺ ႾႩႪႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴐ(ႭႫႤႪႫႠ)Ⴌ ႩႠႺ ႩႪႠႱ ႧႠႬႠႫႣႤႡ ႠႰႱ ႨႢႨ ႱႠႸႿႤႪႨႱႠ
გასმიეს, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა კაც-ჰკლა; ხოლო რომელმან მოკლას, თანა-მდებ არს სიკუდილისა.
გასმიეს, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა კაც-ჰკლა; ხოლო რომელმან მოკლას, თანამდებ არს სიკუდილისა.
გესმა, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა კაც-ჰკლა; ხოლო რომელმან მოკლას, თანამდებ არს საშჯელისა.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει· ὃς δ' ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ, ῾Ρακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ' ἂν εἴπῃ, Μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.
Այլ ես ասեմ ձեզ. եթէ ամենայն որ բարկանայ եղբօր իւրում տարապարտուց, պարտաւոր լիցի դատաստանի։ Եւ որ ասիցէ ցեղբայր իւր յիմար, պարտաւոր լիցի ատենի։ Եւ որ ասիցէ ցեղբայր իւր մորոս, պարտաւոր լիցի ի գեհեն հրոյն։
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველი რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანამდებ იყოს სასჯელისა; რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა: შესულებულ, -- თანა-მდებ იყოს იგი კრებულისა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა: ცოფ, თანა-მდებ არს იგი გეჰენიასა მას ცეცხლისასა.
Ⴞ(ႭႪႭ) . . . . . . . . . . . . Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႢႠႬႾႭჃႰႨႱႾႬႤႱ ႻႫႠႱႠ ႧჃႱႠ [ႺႭჃ]/ႣႠႣ ႧႠႬႠႫႣႤႡ ႾႨ/ႷႭႱ ႱႠႸႿႤႪႨႱႠ Ⴐ(ႭႫႤႪႫႠ)Ⴌ ႾႰႵ(ႭჃ)ႠႱ ႻႫႠႱႠ ႧჃႱ/ႱႠ ႸႤႱႭჃႪႤႡႭჃႪ ႧႠႬႠႫႣႤႡ ႾႨႷႭႱ ႨႢႨ ႩႰႤႡႭჃႪႨႱႠ ႣႠ
ხოლო მე გეტყჳ თქვენ: რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანა-მდებ არს საშჯელისა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა ცოფ, თანა-მდებ არს იგი გეჰენიასა ცეცხლისასა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა რაკა, რომელ არს საძაგელ, თანა-მდებ არს იგი კრებულისაგან განსლვად.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანამდებ არს საშჯელისა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა რაკა, რომელ არს საძაგელ, თანამდებ არს იგი კრებულით განსლვად; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა ცოფ, თანამდებ არს იგი გეჰენიასა ცეცხლისასა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანამდებ არს საშჯელისა; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა რაკა, თანამდებ არს იგი კრებულისაგან განსლვად; და რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა ცოფ, თანამდებ არს იგი გეჰენიასა მას ცეცხლისასა.
ἐὰν οὖν προσϕέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ ϑυσιαστήριον κἀκεῖ μνησϑῇς ὅτι ὁ ἀδελϕός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ,
Եթէ մատուցանիցես զպատարագ քո ի վերայ սեղանոյ. եւ անդ յիշեսցես եթէ եղբայր քո ունիցի ինչ խէթ զքէն,
შე-თუ-სწირვიდე შესაწირავსა შენსა საკურთხეველსა ზედა და მუნ მოგეჴსენოს, ვითარმედ ძმაჲ შენი გულ-ძჳრ რაჲმე იყოს შენთჳს,
უკუეთუ შესწირვიდე შესაწირავსა შენსა საკურთხეველსა ზედა და მუნ მოგეჴსენოს, ვითარმედ ძმაჲ შენი გულ-ძჳრ რაჲმე არს შენთჳს,
უკუეთუ შესწირვიდე შესაწირავსა საკურთხეველსა ზედა და მუნ მოგეჴსენოს შენ, ვითარმედ ძმაჲ შენი გულძჳრ რაჲმე არს შენთჳს,
უკუეთუ შესწირვიდე შესაწირავსა საკურთხეველსა ზედა და მუნ მოგეჴსენოს შენ, ვითარმედ ძმაჲ შენი გულძჳრ რაჲმე არს შენთჳს,
ἄϕες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσϑεν τοῦ ϑυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηϑι τῷ ἀδελϕῷ σου, καὶ τότε ἐλϑὼν πρόσϕερε τὸ δῶρόν σου.
թող զպատարագն քո առաջի սեղանոյն. եւ երթ նախ հաշտեաց ընդ եղբօր քում, եւ ապա եկեալ մատուսջիր զպատարագն քո։
დაუტევე მუნ შესაწირავი იგი შენი წინაშე საკურთხეველსა შენსა და მივედი პირველად და დაეგე ძმასა შენსა, და მაშინ მოვედ და შეწირე მსხუერპლი იგი შენი.
დაუტევე შესაწირავი შენი საკუთრხეველსა ზედა, მივედ და დაეგე ძმასა შენსა პირველად, და მაშინღა მოვედ და შეწირე შესაწირავი შენი.
დაუტევე შესაწირავი იგი წინაშე საკურთხეველსა მას და მივედ პირველად და დაეგე ძმასა შენსა და მაშინ მოვედ და შეწირე შესაწირავი შენი.
დაუტევე შესაწირავი იგი წინაშე საკურთხეველსა მას, მივედ და დაეგე პირველად ძმასა შენსა და მაშინ მოვედ და შეწირე შესაწირავი შენი.
ἴσϑι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου ταχὺ ἕως ὅτου εἶ μετ' αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ, μήποτέ σε παραδῷ ὁ ἀντίδικος τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτὴς τῷ ὑπηρέτῃ, καὶ εἰς ϕυλακὴν βληϑήσῃ·
Լեր իրաւախոհ ըստ ոսոխին քում վաղագոյն, մինչդեռ իցես ընդ նմա ի ճանապարհի. գուցէ մատնիցէ զքեզ ոսոխն դատաւորի, եւ դատաւորն դահճի. եւ արկանիցիս ի բանտ։
იყავ მართლ განმზრახველ მოსაჯულისა შენისათჳს ადრე, ვიდრე გზასაღა იყო მის თანა, ნუუკუე მიგცეს მოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა, და მსაჯულმან მან მიგცეს შენ მტარვალსა, და საპყრობილედ შეგაგდონ შენ.
იყავ მართლ განზრახველ მოსაჯულისა შენისათჳს ადრე, ვიდრე გზასაღა იყო მის თანა, ნუუკუე მოსაჯულმან მან შენმან მიგცეს მსაჯულსა, და მსაჯულმან მიგცეს მტარვალსა, და საპყრობილესა შეგაგდონ შენ.
იყავ კეთილად მცნობელ წინამოსაჯულისა მის შენისა ადრე, ვიდრემდე ხარ მის თანა გზასა ზედა, ნუუკუე მიგცეს შენ წინამოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა და მსაჯულმან მან ბჭესა და ბჭემან მან მიგცეს შენ მსახურთა, და მათ შეგაგდონ საპყრობილესა.
იყავ კეთილად მცნობელ წინამოსაჯულისა მის შენისა ადრე, ვიდრემდე ხარ მის თანა გზასა ზედა, ნუუკუე მიგცეს შენ წინამოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა, და მსაჯულმან -- მსახურსა და საპყრობილედ შეჰვარდე.
ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλϑῃς ἐκεῖϑεν ἕως ἂν ἀποδῷς τὸν ἔσχατον κοδράντην.
Ամէն ասեմ քեզ. ոչ ելանիցէս անտի, մինչեւ հատուցանիցես զյետին նաքարակիտն։
მართლიად გეტყჳ შენ: ვერ გამოხჳდე მიერ, ვიდრე არა მისცე შენ შეურაცხი იგი დანგიცა.
ამენ გეტყჳ შენ: ვერ გამოხჳდე მიერ, ვიდრე არა მისცე შეურაცხი იგი დანგი.
ამენ გეტყჳ შენ: ვერ გამოხჳდე მიერ, ვიდრე არა მისცე დანგისა კოტორი.
ამენ გეტყჳ შენ: ვერ გამოხჳდე მიერ, ვიდრე არა მისცე უკუანაჲსკნელი კოდრატი.
᾽Ηκούσατε ὅτι ἐρρέϑη, Οὐ μοιχεύσεις.
Լուարուք զի ասացաւ՝ մի շնար։
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: არა იმრუშო.
ႢႠႱႫႨႤႱ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ ႠႰႠ ႾႨႫႰႭჃ/ႸႭ
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: არა იმრუშო.
გასმიეს სამე, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა იმრუშო.
გესმა, რამეთუ ითქუა: არა იმრუშო.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιϑυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.
բայց ես ասեմ ձեզ, թէ ամենայն որ հայի ի կին մարդ առ ի ցանկանալոյ նմա, անդէն շնացաւ ընդ նմա ի սրտի իւրում։
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ყოველი რომელი ხედვიდეს დედაკაცსა გულის-თქუმად მისა, მუნქუესვე იმრუშა მის თანა გულსა შიდა თჳსსა.
// Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႤ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႾႾႤႣႥႨႣႤႱ ႣႤႣႠႩႠႺႱႠ ႢႭჃႪႨႱ-/ႧႵႭჃႫႠႣ ႫႨႱႠ ႫႭჃ/ႬႵႭჃႤႱႥႤ ႨႫႰႭჃ/ႸႠ ႫႨႱ ႧႠႬႠ ႢႭჃႪ/ႱႠ ႸႨႣႠ ႧჃႱႱႠ
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ: ყოველმან რომელმან მიხედნეს დედაკაცსა გულის-თქუმით, მუნთქუესვე იმრუშა მის თანა გულსა თჳსსა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ყოველი რომელი ჰხედვიდეს დედაკაცსა და გული უთქუმიდეს მისთჳს, მუნთქუესვე იმრუშა მის თანა გულსა შინა თჳსსა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: რამეთუ ყოველი რომელი ხედვიდეს დედაკაცსა გულის-თქუმად მას, მუნვე იმრუშა მის თანა გულსა შინა თჳსსა.
εἰ δὲ ὁ ὀϕϑαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμϕέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληϑῇ εἰς γέενναν.
Եթէ ակն քո աջ գայթագղեցուցանէ զքեզ, խլեա զնա՝ եւ ընկեա ի քէն. զի լաւ է քեզ եթէ մի յանդամոց քոց կորիցէ, եւ մի ամենայն մարմինդ քո անկանիցի ի գեհեն։
უკუეთუ თუალი შენი მარჯუენჱ გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე და განაგდე იგი შენგან, რამეთუ უმჯობე არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუ ყოველი გუამი შენი შთავარდებინ გეჰენიასა.
ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႧႭჃႠ/ႪႨ ႸႤႬႨ ႫႠႰႿႭჃႤႬჁ ႢႠႺႧႭჃႬႤႡ[ႣႤႱ] ႸႤႬ ႠႶႫႭႨႶႤ ႣႠ ႢႠႬႠႢ/ႣႤ ႸႤႬႢႠႬ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႾႭჃႫ/ႿႭႡჁႱ ႠႰႱ ႸႤႬႣႠ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႼႠႰႼႷႫႣႤႱ ႤႰ/ႧႨ ႠႱႭႧႠ ႸႤႬႧႠႢႠ/ႬႨ ႣႠ ႬႭჃ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႢႭჃႠ/ႫႨ ႸႤႬႨ ႸႧႠႥႠႰႣႤ/ႡႨႬ ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ
უკუეთუ თვალი შენი მარჯუენჱ გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობჱს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუმცა ყოველი გუამი შენი შთავრდომად გეჰენიასა.
უკუეთუ თუალი შენი მარჯუენჱ გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობჱს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, ვიდრე არა ყოველი გუამი შენი შთავრდომად გეჰენიასა მას ცეცხლისასა.
უკუეთუ თუალი შენი მარჯუენე გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, ვიდრე არა ყოველი გუამი შენი შთავრდომად გეჰენიასა.
καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμϕέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου εἰς γέενναν ἀπέλϑῃ.
Եւ եթէ աջ ձեռն քո գայթագղեցուցանէ զքեզ, հատ զնա՝եւ ընկեա ի քէն. զի լաւ է քեզ եթէ մի յանդամոց քոց կորիցէ, եւ մի ամենայն մարմինդ արկանիցի ի գեհեն։
და თუ მარჯუენჱ ჴელი შენი გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუმცა ყოველი გუამი შენი შთავარდების გეჰენიასა.
ႣႠ ႧႭჃ ႫႠႰႿႭჃႤႬჁ ჄႤႪႨ ႸႤႬႨ ႢႠႺႧႭჃ/ႬႤႡႣႤႱ ႸႤႬ ႫႭႨႩႭჃႤ/ႧႤ ႣႠ ႢႠႬႠႢႣႤ ႨႢႨ ႸႤႬႢႠႬ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႾႭჃႫႿႭ/ႡჁႱ ႠႰႱ ႸႤႬႣႠ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႼႠႰႼႷႫႣႤႱ ႤႰႧႨ ႠႱႭႧႠ ႸႤႬႧႠႢႠႬႨ ႣႠ ႬႭჃႫႺႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႢႭჃႠ/ႫႨ ႸႤႬႨ ႸႧႠႥႠႰႣႤ/ႡႨႱ ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ
და თუ ჴელი შენი მარჯუენჱ გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობჱს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუმცა ყოველი გუამი შენი შთავრდომად გეჰენიასა.
და უკუეთუ მარჯუენჱ ჴელი შენი გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობჱს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და არა ყოველი გუამი შენი შთავარდეს გეჰენიასა.
და უკუეთუ მარჯუენე ჴელი შენი გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და არა ყოველი გუამი შენი შთავარდეს გეჰენიასა.
᾽Ερρέϑη δέ, ῝Ος ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δότω αὐτῇ ἀποστάσιον.
Ապաքէն ասացաւ. եթէ որ արձակիցէ զկին իւր՝ տացէ նմա զարձակմանն։
თქუმულ არს: რომელმან დაუტეოს ცოლი თჳსი, ეცინ მას განსატევებელი წიგნი.
ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ Ⴐ(ႭႫႤႪႫႠ)[Ⴌ] ႢႠႬႾႭჃႲႤႭႱ ႺႭႪႨ ႧჃႱႨ ႾႤႺႨ[Ⴌ] ႫႠႱ ႢႠႬ/ႱႠႲႤႥႤႡႤႪႨ ႼႨႢႬႨ //
თქუმულ არს: რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი, ეცინ მას განსატევებელი წიგნი.
თქუმულ არს, რამეთუ რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი, მიეცინ მას განსატევებელი.
თქუმულ არს, რამეთუ რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი, მიეცინ მას განსატევებელი.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας ποιεῖ αὐτὴν μοιχευϑῆναι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ μοιχᾶται.
Բայց ես ասեմ ձեզ. եթէ ամենայն որ արձակէ զկին իւր առանց բանի պոռնկութեան, նա տայ նմա շնալ. եւ որ զարձակեալն առնէ շնայ։
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველმან რომელმან დაუტევოს ცოლი თჳნიერად სიტყჳსა სიძვისაჲსა, ამრუშოს იგი; და რომელმან დატევებული ცოლ-იყოს, იმრუშებდეს.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႤ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴗ(ႭႥႤႪႫႠ)Ⴌ Ⴐ(ႭႫႤႪႫႠ)Ⴌ ႣႠႾႭჃႲႤႭႱ ႺႭႪႨ ႧჃႱႨ ႧჃႬႨႤႰႠႣ ႱႨႲ/ႷჃႱႠ ႱႨႻႥႨႱႠ ႠႫႰႭჃ/ႸႭႱ ႨႢႨ ႣႠ Ⴐ(ႭႫႤႪႫႠ)Ⴌ ႣႠႲႤ/ႥႤႡႭჃႪႨ ႺႭႪႨ ႾႨႷႭႱ ႨႫ/ႰႭჃႸႤႡႣႤႱ
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ: ყოველმან რომელმან დაუტეოს ცოლი თჳსი თჳნიერად სიძვისა, ამრუშოს იგი; და რომელმან დატევებული ცოლ ყოს, იმრუშებს-ვე.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველმან რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი თჳნიერ სიტყჳსა მის სიძჳსა, მან ამრუშა იგი; და რომელმან განტევებული შეირთოს, მანცა იმრუშა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველმან რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი თჳნიერ სიტყჳსა სიძჳსა, მან ამრუშა იგი; და რომელმან განტევებული შეირთოს, მანცა იმრუშა.
Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέϑη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεισδὲ τῷ κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου.
Դարձեալ լուարուք զի ասացաւ առաջնոցն. մի երդնուցուս սուտ, բայց հատուսցես Տեառն զերդումս քո։
მერმე გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს პირველთა: არა ცილი ჰფუცო, არამედ მისცე უფალსა ფიცი შენი.
ႫႤႰႫႤ ႢႠႱႫႨႤႱ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ ႮႨႰ/ႥႤႪႧႠ ႠႰႠ ႺႨႪႨ Ⴞ[Ⴔ]/ႭჃႺႭ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႫႨႾႺႤ Ⴍ(ჃႴႠႪႱ)Ⴀ ႴႨႺႨ ႸႤႬႨ //
მერმე გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს პირველთა: არა ცილი ჰფუცო, არამედ მისცე უფალსა ფიცი შენი.
კუალად გასმიეს, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა ცილი ჰფუცო, არამედ მიეც უფალსა ფიცისა შენისათჳს.
კუალად გესმა, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ: არა ცილი ჰფუცო, არამედ მისცე უფალსა ფიცი შენი.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι ϑρόνος ἐστὶν τοῦ ϑεοῦ·
Այլ ես ասեմ ձեզ ամենեւին մի երդնուլ. մի յերկինս զի աթոռ է Աստուծոյ.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ნუ ჰფუცავთ ყოლად ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႤ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႬႭჃ ႾႴႭჃႺႠႥႧ Ⴗ(ႭႥ)Ⴊ(Ⴀ)Ⴃ ႬႭჃႺႠ ႺႠႱႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႱႠႷႣႠႰႨ ႠႰႱ Ⴖ(ႫႰႧႨႱႠ)Ⴢ //
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ნუ ჰფუცავთ ყოველსა ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ;
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ არაფუცვად ყოვლადვე ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ;
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ არაფუცვად ყოვლადვე ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ;
μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ·μήτε εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ μεγάλου βασιλέως·
եւ մի յերկիր՝ զի պատուանդան է ոտից նորա. եւ մի յերուսաղէմ՝ զի քաղաք է մեծի արքայի։
ნუცა ქუეყანასა, რამეთუ კუარცხლბერკია ფერჴთა მისთაჲ; ნუცა იერუსალჱმსა, რამეთუ ქალაქი არს დიდისა მეუფისაჲ.
ႬႭჃ/ႺႠ ႵႭჃႤႷႠႬႠႱႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႩႭჃ[ႠႰႺႾႪႡႤႰႩႨ]... ႴႤႰჄႧႠ ႫႨႱႧႠჂ ႬႭჃႺႠ Ⴈ(ႤႰႭჃႱႠႪ)ჁႫႱႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႵႠႪႠ/ႵႨ ႠႰႱ ႣႨႣႨႱႠ ႫႨႱ ႫႤႭჃႴႨႱႠჂ //
ნუცა ქუეყანასა, რამეთუ კუარცხლბერკი არს ფერჴთა მისთაჲ; ნუცა იერუსალჱმსა, რამეთუ ქალაქი არს მეუფისა დიდისაჲ.
ნუცა ქუეყანასა, რამეთუ კუარცხლბერკი არს ფერჴთა მისთაჲ; ნუცა იერუსალჱმსა, რამეთუ ქალაქი არს მეუფისა დიდისაჲ.
ნუცა ქუეყანასა, რამეთუ კუარცხლბეკი არს ფერჴთა მისთაჲ; ნუცა იერუსალჱმსა, რამეთუ ქალაქი არს მეუფისა დიდისაჲ.
μήτε ἐν τῇ κεϕαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ποιῆσαι ἢ μέλαιναν.
եւ մի ի գլուխ քո երդնուցուս, զի ոչ կարես մազ մի սպիտակ առնել կամ թուխ։
ნუცა თავსა შენსა ჰფუცავ, რამეთუ ვერშემძლებელ ხარ ერთისა თმისა განთეთრებად ანუ დაშავებად.
ႬႭჃ/ႺႠ ႧႠႥႱႠ ႸႤႬႱႠ ႾႴႭჃႺႠႥ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႥႤႰ ႸႤ[Ⴋ]/ႻႪႤႡႤႪ [Ⴞ]ႠႰ ႤႰႧႨႱႠ ႧႫႨႱႠ ႢႠႬႧႤႧႰႤႡႠႣ ႠႬႭჃ ႣႠႸႠႥႤႡႠႣ
ნუცა თავსა შენსა ჰფუცავ, რამეთუ ვერ შემძლებელ ხარ ერთისა თმისა განთეთრებად, გინა დაშავებად.
ნუცა თავსა შენსა ჰფუცავ, რამეთუ ვერ ძალ-გიც ერთისა თმისა განსპეტაკებად გინა დაშავებად.
ნუცა თავსა შენსა ჰფუცავ, რამეთუ ვერ ძალ-გიც ერთისა თმისა განსპეტაკებად გინა დაშავებად.
ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
Այլ եղիցի ձեր բան, այոն այո, եւ ոչն ոչ. զի աւելին քան զայն ի չարէն է։
არამედ იყავნ სიტყუაჲ თქუენი: ჰჱ -- ჰე და: არაჲ -- არა. ხოლო უმეტესი ამათსა ეშმაკისაგანი არს.
Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႾႨႷႠႥႬ ႱႨႲႷႭჃႠჂ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨ ჀჁ ჀႤ ႣႠ ႠႰႠჂ ႠႰႠ Ⴞ(ႭႪႭ) ႾႭჃႫႤႲჁႱႨ ႠႫႠႧႱႠ ႤႸႫႠႩႨႱႠ/ႢႠႬႨ ႠႰႱ
არამედ იყავნ სიტყუაჲ თქუენი: ჰჱ ჰე და არაჲ არა. ხოლო უმეტჱს ამისა ეშმაკისაგან არს.
არამედ იყავნ თქუენი ჰჱ ჰე და არაჲ არა. ხოლო უმეტჱსი ამათსა უკეთურისაგანი არს.
არამედ იყავნ სიტყუაჲ თქუენი ჰჱ ჰე და არაჲ არა. ხოლო უმეტესი ამათსა უკეთურისაგან არს.
᾽Ηκούσατε ὅτι ἐρρέϑη, ᾽Οϕϑαλμὸν ἀντὶ ὀϕϑαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος.
Լուարուք զի ասացաւ. ակն ընդ ական. եւ ատամն ընդ ատաման.
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: თუალი თუალისა წილ და კბილი კბილისა წილ.
ႢႠႱႫႨႤႱ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ ႧႭჃႠႪႨ ႧႭჃႠ/ႪႨႱႠ ႼႨႪ ႣႠ ... [ႩႡႨ]/ႪႨႱႠ ႼႨႪ //
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: თუალი თუალისა წილ და კბილი კბილისა წილ.
გასმიეს, *რამეთუ თქუმულ არს: თუალი თუალისა წილ და კბილი კბილისა წილ.
გესმა, რამეთუ თქუმულ არს: თუალი თუალისა წილ და კბილი კბილისა წილ.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα [σου], στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·
Այլ ես ասեմ ձեզ, մի կալ հակառակ չարին։ Այլ եթէ ոք ածիցէ ապտակ յաջ ծնոտ քո՝ դարձո նմա եւ զմիւսն։
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ნუ უჴდებით ბოროტსა, არამედ გცეს თუ ვინმე მარჯუენესა ღაწუსა შენსა, მიუპყარ შენი ერთიცა.
... ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႬႭჃ ႾႭჃჄႣႤႡႨႧ ႡႭႰႭႲႱႠ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႢႺႤႱ ႧႭჃ ႥႨႬႫႤ ႸႤႬ ႫႠႰႿႭჃႤႬႤႱႠ ႶႠႼႭჃႱႠ ႸႤႬႱႠ ႫႨ/ႾႭჃႮႷႠႰ ႤႰႧႨႺႠ
ხოლო მე გეტყჳ: ნუ უჴდებით ბოროტსა, არამედ გცეს თუ ვინმე მარჯუენესა ღაწუსა შენსა, მიუპყარ მარცხენჱცა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ არა წინააღდგომად ბოროტსა, არამედ რომელმან გცეს შენ ყურიმალსა შენსა მარჯუენესა, მიუპყარ ერთკერძოჲცა.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ არა წინააღდგომად ბოროტისა, არამედ რომელმან გცეს შენ ყურიმალსა შენსა მარჯუენესა, მიუპყარ მას ერთკერძოჲცა.
καὶ τῷ ϑέλοντί σοι κριϑῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄϕες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον·
Եւ որ կամիցի ոք դատել եւ առնուլ զշապիկս քո, թող ի նա եւ զբաճկոն քո։
და რომელსა უნდეს სასჯელად შენდა და კუართისა შენისა მიღებად, მიუტევე მას ფიჩჳცა შენი.
ႣႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႾႭჃႬႣႤႱ ႱႠႸႿႤႪႠႣ ႣႠ ႫႨႶႤ/ႡႠႣ ႩႭჃႠႰႧႨႱႠ ႸႤ/ႬႨႱႠ ႫႨႾႭჃႲႤႥႤ ႫႠႱ ႴႨႹჃႺႠ ႸႤႬႨ
და რომელსა უნდეს სასჯელად და მიღებად კუართისა შენისა, მიუტევე მას ფიჩჳცა შენი.
და რომელსა უნდეს საშჯელად და მიღებად კუართი შენი, მიუტევე მას სამოსელიცა შენი.
და რომელსა უნდეს საშჯელად და მიღებად კუართი შენი, მიუტევე მას სამოსელიცა შენი.
καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν, ὕπαγε μετ' αὐτοῦ δύο.
Եւ որ տարապարհակ վարիցէ զքեզ մղոն մի, երթ ընդ նմա եւ երկուս։
და თუ ვინმე წარგიძღუანებდეს შენ მილიონ ერთ, მივედ შენ მის თანა ორცა.
ႣႠ ႧႭჃ ႥႨႬႫႤ ႼႠႰ/ႢႨႻႶႭჃႠႬႤႡႣႤႱ ႸႤႬ ႫႨႪႨႭႬ ႤႰႧ ႫႨႥႤႣ ႸႤႬ ႭႰႺႠ //
და თუ ვინმე წარგიძღუანებდეს შენ მილიონ ერთ, მივედ შენ ორცა.
და რომელი წარგიქცევდეს შენ მძღურად მილიონ ერთ, მივლე მის თანა ორიცა.
და რომელი წარგიქცევდეს შენ მილიონ ერთ, მივლე მის თანა ორიცა.
τῷ αἰτοῦντί σε δός, καὶ τὸν ϑέλοντα ἀπὸ σοῦ δανίσασϑαι μὴ ἀποστραϕῇς.
որում խնդրէ ի քէն՝ տուր. եւ որ կամի փոխ առնուլ ի քէն՝ մի դարձուցաներ զերեսս։
რომელი გთხოვდეს შენ, მიეც; და რომელსა უნდეს ვასხებად შენგან, ნუ გარემიიქცევ პირსა.
Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႢႧ/ႾႭႥႣႤႱ ႸႤႬ ႫႨႾႤႺ ႣႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႾႭჃႬႣႤႱ ႥႠႱႾႤႡႠႣ ႸႤႬႢႠႬ ႬႭჃ ႢႠႰႤ ႫႨ[Ⴞ]ႨႵႺႤႥ ႮႨႰႱႠ ႸႤႬႱႠ
რომელი გთხოვდეს შენ, მიეც; და რომელსა უნდეს ვასხებად შენგან, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა.
და რომელი გთხოვდეს შენ, მიეც; და რომელსა უნდეს სესხებად შენგან, ნუ გარემიიქცევი.
და რომელი გთხოვდეს შენ, მიეც; და რომელსა უნდეს სესხებად შენგან, ნუ გარემიიქცევი.
᾽Ηκούσατε ὅτι ἐρρέϑη, ᾽Αγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχϑρόν σου.
Լուարուք ապաքէն զի ասացաւ. սիրեսցես զընկերս քո, եւ ատեսցես զթշնամիս քո։
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: შეიყუარო მოყუასი შენი და მოიძულო მტერი შენი.
ႢႠႱႫႨႤႱ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧႵႭჃႫႭჃႪ ႠႰႱ ႸႤႾႨႷႭჃႠႰႭ ႫႭႷႭჃႠႱႨ ႸႤႬႨ ႣႠ ႫႭႾႨႻႭჃႪႭ ႫႲႤႰႨ ႸႤႬႨ
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: შეიყუარო მოყუასი შენი და მოიძულო მტერი შენი.
გასმიეს, რამეთუ თქუმულ არს: შეიყუარო მოყუასი შენი და მოიძულო მტერი შენი.
გესმა, რამეთუ თქუმულ არს: შეიყუარო მოყუასი შენი და მოიძულო მტერი შენი.
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν καὶ προσεύχεσϑε ὑπὲρ τῶν διωκόντων ὑμᾶς,
Այլ ես ասեմ ձեզ. սիրեցէք զթշնամիս ձեր. օրհնեցէք զանիծիչս ձեր. բարի արարէք ատելեաց ձերոց. եւ աղօթս ի վերայ այնոցիկ՝ որ լլկենն զձեզ եւ հալածեն։
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ჰყუარობდით მტერთა თქუენთა, აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ულოცევდით, რომელნი მიგხუეჭდენ თქუენ.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႤ ႢႤႲႷჃ ႾႷႭჃႠႰႭႡ/ႣႨႧ ႫႲႤႰႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ/ႧႠ ႣႠ ႾႠႩႭჃႰႧႾႤႥ/ႣႨႧ ႫႼႷႤႥႠႰႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ/ႧႠ ႣႠ ႾႪႭႺႤႥႣႨႧ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ ႫႨႢႾႭჃႤႽႣႤႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႣႠ ႢႣႤႥႬႨႣႤႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ //
ხოლო მე გეტყჳ: ჰყუარობდით მტერთა თქუნთა და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ულოცევდით, რომელნი მიგხუეჭდენ და გდევნიდენ თქუენ.
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და კეთილ-უყავთ მოძულეთა თქუენთა და ულოცევდით მათ, რომელნი გმძლავრობდენ თქუენ და გდევნიდენ თქუენ
ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და კეთილსა უყოფდით მოძულეთა თქუენთა და ულოცევდით მათ, რომელნი გმძლავრობდენ თქუენ და გდევნიდენ თქუენ.
ὅπως γένησϑε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαϑοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους.
զի եղիջիք որդիք հօր ձերոյ որ յերկինսն է. զի զարեգակն իւր ծագէ ի վերայ չարաց եւ բարեաց, եւ ածէ անձրեւ ի վերայ արդարոց եւ մեղաւորաց։
რაჲთა იყვნეთ შვილ მამისა თქუენისა, რომელ არს ცათა შინა, რამეთუ მზჱ მისი აღმოავლინის ბოროტთა ზედა და კეთილთა და წჳმნ მართალთა ზედა და ცოდვილთა.
Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႾႨႷႬႤႧ Ⴘ/ႥႨႪ ႫႠႫႨႱႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨႱႠ Ⴐ(ႭႫႤ)Ⴊ ႠႰႱ ႺႠႧႠ ႸႨႬႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႦჁ ႫႨႱႨ ႠႶႫႭႠႥ/ႪႨႬႨႱ ႡႭႰႭႲႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႩႤႧႨႪႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႼჃႫႬ ႫႠႰႧႠႪ/ႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႺႭႣႥႨႪ/ႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ
რაჲთა იყვნეთ შვილ მამისან თქუენისა ზეცათაჲსა, რამეთუ მზჱ მისი აღმოავლინოს ბოროტთა ზედა და კეთილთა ზედა; და წჳმნ მართალთა ზედა და ცოდვილთა ზედა.
რაჲთა იყვნეთ თქუენ შვილ მამისა თქუენისა ზეცათაჲსა, რამეთუ მზჱ მისი მიეფინის ბოროტთა ზედა და კეთილთა, და აწჳმის მართალთა ზედა და ცოდვილთა.
რაჲთა იყვნეთ თქუენ შვილ მამისა თქუენისა ზეცათაჲსა, რამეთუ მზე მისი აღმოვალს ბოროტთა ზედა და კეთილთა, და წჳმს მართალთა ზედა და ცრუთა.
ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισϑὸν ἔχετε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν;
Զի եթէ սիրիցէք զայնոսիկ որ սիրեն զձեզ՝ զինչ վարձք իցեն. ոչ ապաքէն եւ մաքսաւորք զնոյն գործեն։
უკუეთუ ჰყუარობდეთ მოყუარეთა თქუენთა ხოლო, რაჲ სასყიდელ გაქუნდეს თქუენ? არა მეზუერეთაცა ეგრევე ყვიანა?
ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႾႷႭჃႠ/ႰႭႡႣႤႧ ႫႭႷႭჃႠႰႤ/ႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႧႠ ႰႠჂ ႱႠႱ/ႷႨႣႤႪ ႢႠႵႭჃႬႣႤႱ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႠႰႠ ႫႤႦႭჃႤႰႤ/ႧႠႺႠ ႤႢႰႤႥႤ ႷႥႨ/ႠႬႠ
უკუეთუ ჰყუარობდეთ მოყუარეთა თქუენთა, რაჲ სასყიდელი გაქუნდეს თქუენ? არა-მე მეზუერეთა ეგრევე ყვიან?
უკუეთუ გიყუარდენ მოყუარენი ხოლო თქუენნი, რაჲ სასყიდელი გაქუს? რამეთუ მეზუერენიცა და ცოდვილნი ამასვე იქმან.
უკუეთუ გიყუარდენ მოყუარენი ხოლო თქუენნი, რაჲ სასყიდელი გაქუს? რამეთუ მეზუერეთაცა ეგრეთვე ყვიან.
καὶ ἐὰν ἀσπάσησϑε τοὺς ἀδελϕοὺς ὑμῶν μόνον, τί περισσὸν ποιεῖτε; οὐχὶ καὶ οἱ ἐϑνικοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν;
Եւ եթէ տայցէք միայն ողջոյն բարեկամաց ձերոց՝ զինչ աւելի առնէք. ոչ ապաքէն մաքսաւորք եւ մեղաւորք զնոյն գործեն։
და თუ მოიკითხვიდეთ მეგობართა თქუენთა ხოლო, რაჲ უმეტეს ჰყოთ? არა წარმართთაცა ეგრევე ყვიანა?
// ႣႠ ႧႭჃ ႫႭ/ႾႨႩႨႧႾႥႨႣႤႧ ႫႤႢႭ/ႡႠႰႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႧႠ Ⴞ(ႭႪႭ) ႰႠჂ ႾႭჃႫႤႲჁႱ ႾႷႭႧ ႠႰႠ ႼႠႰႫႠႰႧႧႠ/ႺႠ ႤႢႰႤႥႤ ႷႥႨႠႬႠ
და თუ მოიკითხვიდეთ მეგობართა თქუენთა ხოლო, რაჲ უმეტჱსი ჰყოთ? წარმართთაცა ეგრევე ყვიან.
და უკუეთუ მოიკითხვიდეთ მეგობართა ხოლო თქუენთა, რასა უმეტჱს იქმთ? ანუ არა მეზუერეთაცა და ცოდვილთა ეგრევე ყვიან?
და უკუეთუ მოიკითხვიდეთ მეგობართა ხოლო თქუენთა, რასა უმეტეს იქმთ? ანუ არა მეზუერეთაცა ეგრეთვე ყვიანა?
῎Εσεσϑε οὖν ὑμεῖς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστιν.
Արդ՝ եղերուք դուք կատարեալք,որպէս եւ հայրն ձեր երկնաւոր կատարեալ է։
იყვენით სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ცათა შინა სრულ არს.
ႾႨႷႥႤႬႨႧ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႱႰႭჃ/Ⴊ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႫႠႫႠჂ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨ ႱႰႭჃႪ ႠႰႱ
იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი სრულ არს.
იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ სრულ არს.
იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ სრულ არს.
