აღავსე პირი ჩუენი ქებითა
შენ უფალო გესავ:
Ms. page: P16V ესრე თქუა უფალმან ძალთამან, ღმერთმან ისრაჱლისამან: მერმე თქუანღა სიტყუაჲ ქუეყანასა იუდაჲსსა და ქალაქებსა მისსა, რაჟამს მოვაქციო ტყუჱ მათი: კურთხეულ არს უფალი მთასა ზედა მართალსა წმიდასა მისსა,
დამკჳდრებული მუნ იუდა და ყოველი ქალაქები მისი ერთბამად მოქმედითურთ ქუეყანისაჲთ, და განიშუან სამწყსოჲთურთ მათით.
რამეთუ დავათრვე ყოველი სული წყურიელი და ყოველი სული მშიერი განვაძღე კეთილითა.
ამისთჳს განვიღჳძე და ვიხილე და ძილი ჩემი ტკბილ-მეყო მე.
ესერა, დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და დავსთესო სახლი ისრაჱლისაჲ და სახლი იუდაჲსი თესლითა კაცთაჲთა და თესლითა საცხოვართაჲთა.
და იყოს, ვითარცა-იგი განვიღჳძე მე მათ ზედა აფ\ხურად Ms. page: P17R და დარღუევად და დამჴუებად და ბოროტებად და წარწყმედად, ეგრევე განვიღჳძო მე მათ ზედა აღშჱნებად და დანერგვა[დ], იტყჳს უფალი.
ვიცი და
Ms. page: P17R ვიცი და მრწამს უფლისა ჩუენისა მიერ იესუ ქრისტჱსა, რამეთუ არარაჲ შეგინებულ არს თავით თჳსით; გარნა თუ რომელი-იგი შე-ვინმე-ჰრაცხოს შეგინებულად, იგი არს შეგინებულ.
უკუეთუ საჭმლისათჳს ძმაჲ შენი წუხდეს, არღარა სიყუარულით ხუალ. ნუ საჭმლითა მას წარსწყმედ, რომლისათჳს ქრისტე მოკუდა.
და ნუმცა იგმობის კეთილი იგი.
რამეთუ არა არს სასუფეველი ღმრთისაჲ საჭმელ და სასუმელ, არამედ სიმართლე და მშჳდობა, სიხარულ სულითა წმიდითა.
რომელი ამას შინა ჰმონებდეს ქრისტესა, სათნო არს იგი ღმრთისა და რჩეულ კაცთა.
მშჳდობასა შეუდეგით და აღშჱნებასა ურთიერთას.
ნუ ჭამადისათჳს დაჰჴსნით საქმესა ღმრთისასა. ყოველივე წმიდა არს, არამედ ბოროტ არს კაცისა, რომელი იჭჳთ ჭამდეს.
უმჯობჱს არს არაჭამაჲ ჴორცისაჲ და არცა სუმაჲ ღჳნისაჲ. რომლითა იგი ძმაჲ ჩუენი დაბრკოლდებოდის გინა უბრკუმეს.
შენ სარწმუნოებაჲ გაქუს? თავისა შენისა გაქუნდინ წინაშე ღმრთისა. ნეტარ არს, რომელმან არა განიკითხოს თავი თჳსი, რომელსა შინა გამოიცადოს.
ხოლო რომელი ორგულდებდეს, დაღათუ ჭამდეს, და-ვე-შჯილ არს, რამეთუ არა სა[რწმუნოებით ჭამს]; და ყოველი, რომელი არა სარწმუნოებით არს, იგი ცოდვა არს.
ხოლო რომელი-იგი შემძლებელ არს დამტკიცებად თქუენდა სახარებისაებრ ჩუენისა და ქადაგები[სა] ქრისტე იესუჲსა გამოცხადებითა მით საიდუმლოჲსაჲთა, ჟამთა მათ საუკუნეთა დაუდუმებელთა.
რომელი გამოჩნდა აწ წიგნთაგან წინაწარმეტყუელთა სამოციქულოთა, ბრძანებითა საუკუნოჲსა ღმრთისაჲთა, დასამორჩილებელად სარწმუნოებისა, ყოველთა მიმართ წარმართთა უწყებული,
მხოლოსა ღმერთსა ბრძენსა, ქრისტე იესუს მიერ, რომელისაჲ არს დიდებაჲ უკუნითი უკუნისადმდე. ამენ.
ღაღადებდით ღმრთისა ყოველი
ნუ ჰზრუნავთ ხვალისათჳს.
Ms. page: P17V_11 ნუ ჰზრუნავთ ხვალისათჳს, რამეთუ ხვალე იგი ზრუნავს თავისა თჳსისათჳს. კმა არს დღისა მის როჭიკი მისი.
ნუ შჯით, რაჲთა არა დაისაჯნეთ,
რამეთუ რომლითა საშჯელითა დაშჯიდეთ, მითვე დაისაჯნეთ, [და რომლითა] საწყაულითა მიუწყოთ, მითვე მოგეწყოს თქუენ.
რაჲსა უხილავ წუელსა მას, [რომელი] ძეს თუალსა ძმისა შენისასა და შენისა თუალისა დირესა არა ხედავ?
ანუ ვითარ ეტყჳ ძმასა შენსა: მაცადე მე და აღმოგიღო წუელი ეგე თუალისაგან შენისა, და ეგერა დირჱ თუალსა შენსა გიცს!
ორგულო, აღმოიღე პირველად დირჱ ეგე თვალისაგან შენისა და მაშინ იხილო აღმოღებად წუელი თუალისაგან ძმისა შენისა.
ნუ მისცემთ სიწმიდესა ჩემსა ძაღლთა, ნუცა დაუფენთ მარგალიტსა თქუენსა ღორთა, ნუუკუე დათრგუნონ ფერჴითა მათითა, მოგექცენ და განგხეთქნენ თქუენ.
ითხოვდით და მოგეცეს თქუენ, ეძიებდით და ჰპოოთ, ირეკდით და განგეღოს თქუენ.
რამეთუ ყოველი რომელი ითხოვდეს, მოიღოს; და რომელი ეძიებდეს, პოოს; და რომელი ირეკდეს, განეღოს მას.
ვინ-მე იყოს თქუენგანი კაცი, რომელსა სთხოვდეს შვილი თჳსი პურსა, ქვაჲ ნუ მისცესა?
ანუ -- თევზსა, გუელი ნუ მისცესა?
უკუეთუ თქუენ, უკეთურთა, იცით ნიჭი კეთილი მიცემად შვილთა თქუენთა, რაოდენ უფროჲს მამამან, რომელ არს ცათა შინა, მისცეს კეთილი, რომელნი სთხოვდენ მას! Ms. page: P18R
ყოველივე რაჲ გინდეს, რაჲმცა გიყვეს თქუენ კაცთა, ეგრევე თქუენ ჰყვით მათა მიმართ, რამეთუ ესრე აღესრულების შჯული და წინაწარმეტყუელებაჲ.
შევედით იწროსა მას ბჭესა, [რამეთუ] ფართო არს ბჭჱ და ვრცელ არს გზაჲ, რომელმან მიიყვანის წარსაწყმედელად, და მრავალნი არიან, რომელნი მივლენან მას.
სხუაჲ ბჭჱ არს იწროჲ და საჭირველი გზაჲ, რომელი მიიყვანებს ცხოვრებად, და მცირენი არიან, რომელთა პოონ იგი.
ეკრძალენით ცრუ-წინაწარმეტყუელთა, რომელნი მოვიდოდიან თქუენდა სამოსილითა კრაველითა, და შინაგან იყვნენ მგელ მტაცებელ.
ნაყოფითა საქმეთა მათთაჲთა იცნენით იგინი. მო-მე-ვინ-ისთულისა ძეძჳსაგან ყურძენი ანუ კუროჲს-თავისაგან ლეღჳ?
ეგრეცა ყოველმან ხემან კეთილმან ნაყოფი კეთილი გამოიღის, და ხემან ბოროტმან ნაყოფი ბოროტი გამოიღის.
ვერ ჴელ-ეწიფების ხესა კეთილსა ნაყოფისა მწარისა გამოღებად, არცა ბოროტსა ხესა ნაყოფისა კეთილისა გამოღებად.
ყოველმან ხემან, რომელმან არა გამოიღოს ნაყოფი კეთილი, მოეკუეთოს და ცეცხლსა დაედვას.
აწ უკუე ნაყოფთა მათთაგან იცნენით იგინი.
არა თუ ყოველმან რომელმან მრქუას მე: "უფალო, უფალო", იგი შევიდეს სასუფეველსა ცათასა, არამედ რომელმან ყოს ნებაჲ მამისა ჩემისაჲ, რომელ არს ცათა შინა.
) წინაჲსწარ განვიწმიდნეთ.
) კრებული მთავარანგელოზთაჲ:
აუარებდით უფალსა
აუარებდით უფალსა რაჲმეთუ კე{თილ}.
