ილოცეთ და მიეცით
განცხადებულ არს ჰუ{რიასტანს}:
ისმინეთ სიბრძნჱ.
ისმინეთ სიბრძნჱ და მეცნიერ იქმნენით და ნუ დაჰბრკოლდებით.
ნეტარ არს კაცი, რომელმან ისმინოს ჩემი, და ძჱ კაცისაჲ, რომელმან დაიცვნეს გზანი ჩემნი, რომელი იღჳძებდეს ბჭეთა ჩემთა წინაშე და სცვიდეს ზღურბლთა ჩემთა შესავალთა.
რამეთუ გამოსავალნი ჩემნი არიან გამოსავალ ცხორების, და აღესრულნიან ნებანი უფლისანი.
ხოლო რომელნი ჩემდამო ცოდვენ, უსჯულოებენ თავისა თჳსისა მიმართ, და რომელთა ვსძულ, უყუარს მათ სიკუდილი.
Ms. page: P32R ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი: ვითარცა-იგი განვიზრახე ბოროტის ყოფად თქუენდა განრისხებისა მისთჳს ჩემისა მამათა თქუენთაგან, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, და არა შეინანეს,
ეგრეთვე განმზადებულ ვარ და ვზრახავ დღეთა მათ ყოფად კეთილისა ისრაჱლისათჳს და სახლისათჳს იუდაჲსისა; ნუ გეშინინ!
ესე სიტყუანი არიან, რომელნი ჰყვნეთ: იტყოდეთ კაცად-კაცადი ჭეშმარიტსა მოყუსისა თჳსისათჳს და სამართალი სასჯელი საჯეთ ბჭეთა თქუენთა ზედა
კაცად-კაცადი ბოროტსა ნუ შეურაცხნ ძმასა თჳსსა გულითა თქუენითა და ფიცი ცრუჲ ნუ გიყუარნ, რამეთუ ესე ყოველი მოვიძულე, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისა ყოვლისა-მპყრობელისაჲ ჩემდა მომართ და თქუა:
ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი: მარხვაჲ იგი მეოთხჱ და მარხვაჲ იგი მეშჳდჱ და მარხვაჲ იგი მეათჱ იყვნედ სიხარულად და მხიარულებად დღესასწაულებად, მხიარულებად კეთილად და იხარებდენ; მშჳდობაჲ და ჭეშმარიტებაჲ შეიყუარონ, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი.
ესრე
Ms. page: P32R ესრე იტყჳს უფალი: აწ ღაღად-ყავ მაღლითა ჴმითა და ნუ დასდუმნები; და ამხილენ ერსა ჩემსა ცოდვანი მათნი და უთხრენ იაკობსა უსჯულოებანი მისნი.
მე დღითი დღე მეძიებედ; და ცნობაჲ გზათა ჩემთა გულს ეტყჳს, ვითარცა ერსა, რომელსა სიმართლჱ უქმნიეს და სამართალი ღმრთისა თჳსისაჲ არ დაუტეობიეს. აწ მე მთხოვენ მსჯავრსა სიმართლისასა და მიახლებად ღმრთისა გული-უთქუას,
და იტყჳან: რაჲ არს, რამეთუ ჩუენ ვიმარხევდით, და შენ არა იხილე? დავიმდაბლენით სულნი ჩუენნი, და შენ არა სცან? ამისთჳს რამეთუ დღეთა მათ Ms. page: P32V მარხვისათა, ოდეს თქუენ იმარხვიდით, იპოვის ნებაჲ თქუენი აღსრულებული, და ყოველნი უძრულნი, რომელნი არიედ ჴელმწიფებასა ქუეშე, მათ დაჰქენჯნიდით.
ანუ სასჯელად და ლალვად იმარხავთ და ჰგუემთ მოყუასსა ჴურთითა მეტად. აწ უკუე არა მიჴმს ეგევითარი მარხვაჲ, მოსლვაჲ და ღაღადებაჲ თქუენი ჩემ წინაშე და მემცა ვისმინე თქუენი.
რამეთუ არა ესევითარი მარხვაჲ გამოვირჩიე და არცა ეგევითარი სიმდაბლე კაცთაჲ, ვითარ-იგი შეიდრიკნიან მუჴლნი მათნი სახილველად კაცთა; ხოლო აწ მო-ღა თუ-იდრიკო ვითარცა გრკალი ქედი შენი და ძაძაჲ შეიმოსო და ნაცარი დაიფინო, მე არავე მივითუალო მარხვად, გინა დღედ სათნო უფლისა.
არამედ არა ეგევითარი მარხვაჲ გამომირჩევიეს, იტყჳს უფალი, არამედ ესე არს სათნო ჩემ წინაშე: პირველად სკული გულისა შენისაჲ განჰჴსენ და ყოველი სიცრუვჱ განიშორე და განუტევენ პყრობილნი უქრთამოდ და ყოველი წიგნი, სიცრუით დაწერილი, განხეთქე.
მშიერსა დაუნეცუე პური შენი და გლახაკნი უსახლონი შეიყვანენ სახლად შენდა, და იხილო თუ შიშუელ, შემოსე, და თჳსი ნათესავისა შენისაჲ არა უგულებელს-ჰყო.
ესეღა ყოველი ჰყო, მაშინღა წარმოგემართოს მსთუად ნათელი შენი, და ლხინებაჲ შენი აღმოგიცენდეს ადრე, და სიმართლჱ წინაწარგიძღუეს შენ, და დიდებაჲ უფლისაჲ გარემოგადგეს შენ.
და რაჟამს ჰღაღადებდე, ღმერთმან ისმინოს შენი და ვიდრე თხოვადმდე გრქუას შენ: აქა ვარ. უკუეთუ მოისპო შენგან კრულებაჲ სიცრუვით და ჴელ-ურიდებაჲ და სიტყუაჲ დრტჳნვისაჲ,
და სცე მშიერსა პური გულითა ჴსნილითა, მაშინ [აღ]მოგიბრწყინდეს ბნელსა შინა ნათელი ვითარცა შუასამხრის.
და უფალი შენი იყოს მარადის შენ თანა; და განსძღე შენ ვითარცა-იგი გული-უთქუამს Ms. page: P33R სულსა შენსა და ძუალნი შენნი განიპოხნენ, და იყო შენ ვითარცა მტილი მორწყული და ვითარცა წყაროჲ წყლისაჲ, რომელსა-იგი არა მოაკლდის წყალი.
და აღეშჱნნენ ქალაქნი შენნი საუკუნითგანნი და იყვნენ საყოფელნი შენნი საუკუნჱ თესლითი თესლამდე, და გეწოდოს შენ მაშჱნებელ ზღუდეთა შენთა და ალაგთა შენთა შორის ნათელი წინაგიძღოდის შენ.
უკუეთუ გარემოაქციო ფერჴი შენი შაბათთაგან, რაჲთა არა ჰყო ნებაჲ შენი დღესა მას წმიდასა, და უწოდი შაბათთა დღე წმიდა და ფუფუნეულ და დიდებულად ღმრთისა; არა წარსდგა ფერჴი შენი საქმედ, და არა იტყოდის სიტყუასა ფიცხელსა პირი შენი.
და იყო შენ მოსავ უფლისა ღმრთისა შენისა და შეგიყვანოს შენ კეთილსა მას ქუეყანასა და გაჭამოს შენ ნაწილი იაკობისი, მამისა შენისაჲ, რამეთუ პირი უფლისაჲ იტყოდა ამას.
აწ არს
Ms. page: P33R ... რამეთუ აწ არს ჟამი იგი შეწყნარებისაჲ, რამეთუ აწ არს დღჱ იგი ცხორებისაჲ.
ნურა-რაჲთ-ვის სცემთ დაბრკოლებასა, რაჲთა არა იგმოს მსახურებაჲ იგი;
არამედ ყოველსა შინა წარუდგინენით თავნი თჳსნი, ვითარცა ღმრთისმსახურთა, მოთმინებითა მრავლითა, ჭირთა შინა, ურვათა, იწროებათა,
ტანჯვათა, პყრობილებათა, შფოთებათა, მღჳძარებათა, მარხვათა,
სიწმიდითა, მეცნიერებითა, სულგრძელებითა, სიტკბოებითა, სულითა წმიდითა, სიყუარულითა შეუორგულებელითა,
სიტყჳთა ჭეშმარიტებისაჲთა, ძალითა ღმრთისაჲთა, საჭურველითა მით სიმართლისაჲთა მარჯუენისაჲთა და მარცხენისაჲთა,
დიდებითა და გინებითა, გმობითა და ქებითა; ვითარცა მაცთურნი და ჭეშმარიტნი;
ვითარცა უცნაურნი, და საცნაურნი, ვითარცა მოსიკუდიდნი, და, აჰა, ესერა, ცხოველ ვართ; ვითარცა სწავლადნი, და არა სიკუდიდნი;
Ms. page: P33V ვითარცა მწუხარენი, და მარადის გჳხარის; ვითარცა გლახაკნი, და მრავალთა განვამდიდრებთ; ვითარცა არარაჲ მაქუს, და ყოველივე მაქუს ჩუენ.
ეკრძალეთ ერი ჩე{მი}.
ეკრძალენით ქველის
Ms. page: P33V_8 ეკრძალენით ქველის-საქმესა თქუენსა, რაჲთა არა ჰყოთ წინაშე კაცთა სახილველად მათა; უკუეთუ [არა], სასყიდელი არა გაქუნდეს მამისაგან თქუენისა ზეცათაჲსა.
ხოლო შენ რაჟამს იქმოდი ქველის-საქმესა შენსა, ნუ ჰქადაგებ წინაშე შენსა, ვითარ-იგი ორგულთა ყვიან შესაკრებელთა მათთა და უბანთა ზედა, რაჲთამცა იდიდნეს კაცთაგან. ამენ გეტყჳ თქუენ: მიუღებიეს სასყიდელი მათი.
ხოლო შენ რაჟამს ჰყოფდე ქველის-საქმესა შენსა, ნუ სცნობნ მარცხენჱ შენი, რასა იქმოდის მარჯუენჱ შენი.
რაჲთა იყოს ქველის-საქმჱ შენი ფარულად; და მამამან შენმან, რომელი ხედავს დაფარულთა, მოგაგოს შენი ცხადად.
და რაჟამს ილოცვიდე, არა ეგრე იყო, ვითარცა-იგი ორგულნი, რამეთუ უყუარნ შესაკრებელთა შორის და უბანთა ზედა დგომაჲ და ლოცვაჲ რაჲთა ეჩუენნენ კაცთა. ამენ გეტყჳ თქუენ: მიუღებიეს სასყიდელი მათი.
ხოლო შენ რაჟამს ილოცვიდე, შევედ საუნჯესა შენსა, დაჰჴაშ კარი შენი და ილოცე მამისა შენისა მიმართ ფარულად; და მამამან შენმან, რომელი ხედავს დაფარულთა, მოგაგოს შენ ცხადად.
და რაჟამს ილოცვიდე, ნუ მრავალსა იტყჳ, ვითარცა-იგი წარმართთაგანნი, რამეთუ ჰგონებენ, ვითარმედ მრავლის-მეტყუელებითა მათითა ისმინოს მათი. ამენ გეტყჳ თქუენ: მიუღებიეს სასყიდელი მათი.
ხოლო თქუენ ნუ ემსგავსებით მათ, რამეთუ იცის მამამან თქუენმან, რაჲ-იგი გიჴმს თქუენ, ვიდრე თხოვადმდე თქუენდა.
ხოლო თქუენ ესრე ილოცევდით: მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი,
მოვედინ სუფევაჲ შენი, იყავნ ნებაჲ შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა.
პური ჩუენი სამარადისოჲ მომეც ჩუენ დღეს.
და მომიტევენ Ms. page: P34R ჩუენ თანა-ნადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტეობთ თანა-მდებთა მათ ჩუენთა,
და ნუ შემიყვანებ ჩუენ განსაცდელსა, უფალო, არამედ მიჴსნენ ჩუენ ბოროტისაგან, რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ საუკუნეთა მიმართ. ამენ.
უკუეთუ მიუტევნეთ თქუენ კაცთა შეცოდებანი მათნი, მოგიტევნეს თქუენ მამამან თქუენმან ზეცათამან შეცოდებანი თქუენნი.
უკუეთუ არა მიუტევნეთ თქუენ კაცთა შეცოდებანი მათნი, არცა მამამან თქუენმან ზეცათამან მოგიტევნეს თქუენ შეცოდებანი თქუენნი.
და რაჟამს იმარხვიდეთ, ნუ იყოფით, ვითარცა ორგულნი იგი მწუხარჱ, რამეთუ განირყუნნიან პირნი მათნი, რაჲთა ეჩუენნენ კაცთა, ვითარცა მმარხველნი. ამენ გეტყჳ თქუენ: მიუღებიეს სასყიდელი მათი.
ხოლო შენ რაჟამს იმარხვიდე, იცხე ზეთი თავსა შენსა და პირი შენი დაიბანე.
რაჲთა არა უჩნდე კაცთა მმარხველად, არამედ მამასა შენსა ფარულად; და მამაჲ შენი რომელი ხედავს დაფარულთა, მოგაგოს შენ ცხადად.
ნუ იუნჯებთ საფასესა თქუენსა ქუეყანასა ზედა, სადა მღილმან და მჭამელმან განრყუნეს, და მპარავთა დათხარიან და განიპარიან.
არამედ იუნჯებდით თქუენ საფასესა თქუენსა ცათა შინა, სადა არცა მღილმან, არცა მჭამელმან განრყუნეს და არცა მპარავთა დათხარონ და განიპარონ.
რამეთუ სადაცა იყვნენ საუნჯენი თქუენნი, მუნცა იყვნენ გულნი თქუენნი.
სანთელი გუამისაჲ არს თუალი.
უკუეთუ თუალი შენი ბოროტ იყოს, ყოველი გუამი შენი ბნელ იყოს. უკუეთუ ნათელი იგი შენ შორის ბნელ არს, ბნელი იგი რაოდენმე-ღა?
ვერვის ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონებად: ანუ ერთი იგი მოიძულოს და ერთი იგი შეიყუაროს, ანუ ერთისაჲ მის თავსიდვას და ერთი იგი შეურაცხ-ყოს. ვერვის ჴელ-ეწიფების Ms. page: P35V ღმრთისა მონებად და მამონაჲსა.
ამისთჳს გეტყჳ თქვენ: ნუ ჰზრუნავთ სულისა თქუენისათჳს, რაჲ ვჭამოთ ანუ რაჲ ვსუათ; ნუცა ჴორცთა თქუენთათჳს, რაჲ შევიმოსოთ, ანუ არა სული უფროჲს არს საზრდელისა და ჴორცნი -- სამოსლისა?
მიხედენით მფრინველთა ცისათა, რამეთუ არა სთესვენ, არცა მკიან, არცა შეიკრებენ საუნჯეთა, და მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ ზრდის მათ. არა-მე თქუენ უმჯობჱს ხართა მფრინველთა?
ვინ-მე თქუენგანი ზრუნვიდეს და შემძლებელ არს იგი [შეძინებად] ასაკსა თჳსსა წყრთა ერთ?
და სამოსლისათჳს რაჲსა ჰზრუნავთ? განიცადენით შროშანნი ველისანი, ვითარ-იგი აღორძნდიან! არცა სთესვენ, არცა შურებიან.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არცაღა სოლომონმან ყოველსა მას დიდებასა მისსა შეიმოსა, ვითარცა ერთი ამათგანი.
უკუეთუ თივაჲ ველისაჲ რომელი დღეს არს და ხვალე თორნესა შთაეგზნას, ღმერთმან ესრჱთ შემოსის, არა-მე თქუენ უფროჲს, მცირედ მორწმუნენო?
ნუუკუე ჰზრუნავთ და იტყჳთ: რაჲ ვჭამოთ და ანუ რაჲ ვსუათ, ანუ რაჲ შევიმოსოთ?
რამეთუ ამას ყოველსა წარმართნი ეძიებენ, რამეთუ იცის მამამან თქუენმან, რაჲ გიჴმს თქუენ ამათ ყოველთაგანი.
ხოლო თქუენ ეძიებდით პირველად სასუფეველსა ღმრთისასა და სიმართლესა მისსა, და ესე ყოველი შეგეძინოს თქუენ.
) ვიწყოთ ერნო უბიწოსა.
) რომელნი ქერობინთა საიდ{უმლოსა}.
] განვიშორნეთ საქმენი
) ვისწრაფოთ ერნო წინა-განსაზღვრად:
ჟამსა შეწყნარებისასა: ვიდრე შენისათა.
ისმინე ჩემი უფალო რაჲმეთუ ტკბილ არს
