აღდეგ უფალო განსა{ჴრწნელად}.
მოიჴსენე უფალო დავით.
Ms. page: L348A
Ms. page: L348A პეტრე და იოვანე აღვიდოდეს ტაძარსა მას ჟამსა ოდენ ლოცვისასა ცხრა ჟამს.
და კაცი ვინმე იყო მკელობელი დედისმუცლითგან თუისით, რომელ-იგი აღიკიდიან და დასუიან ბჭეთა თანა მის ტაძრისათა დღითი-დღედ, რომელსა ერქუა შუენიერ, თხოვად ქველისსაქმრისა შემავალთაგან ტაძრად.
ვითარცა-იგი იხილა პეტრე და იოვანე, შე-რაჲ-ვიდოდეს ტაძრად, ითხოვდა ქველისსაქმარსა მათგან.
მიხედა მას პეტრე იოვანეჲთურთ და ჰრქუა: მოიხილე ჩუენდა!
ხოლო იგი ხედვიდა მათ და ელოდა მოღებად რაჲსამე მათგან.
ჰრქუა მას პეტრე: ოქროჲ და ვეცხლი Ms. page: L348B არა მაქუს, ხოლო რომელ მაქუს, გცე შენ: სახელითა იესუ ქრისტე ნაზარეველისაჲთა აღდეგ და ვიდოდე!
და უპყრა ჴელი მარჯუენაჲ მისი და აღადგინა იგი, მეყსეულად განუმტკიცნეს ფერჴნი მისნი და კოჭნი მისნი.
და ახლდა და დადგა.
და იხილა იგი ყოველმან ერმან, ვიდოდა რაჲ იგი და აქებდა ღმერთსა.
იცოდეს იგი, რამეთუ ესე არს, რომელი-იგი ქველისსაქმრისათჳს ზინ ბჭეთა ზედა შუენიერთა ტაძრისათა; და აღივსნეს იგინი შიშითა.
შეკრბებოდა ყოველი ერი მათა სტოასა მას, რომელსა ჰრქუიან სოლომონისი, საკუირველებისა მისთუის.
ვითარცა იხილა პეტრე, ჰრქუა ერსა მას: კაცნო ისრაიტელნო! რაჲსა Ms. page: L349A გიკუირს ამას ზედა, ანუ ჩუენ რაჲსა მხედავთ, ვითარცა თუისითა ძალითა ანუ ღმრთისმსახურებითა გუიყოფიეს სლვაჲ ეგე მაგისი?
ღმერთმან აბრაჰამისმან, ღმერთმან ისაკისმან, ღმერთმან იაკობისმან, ღმერთმან მამათა ჩუენთამან ადიდა ძჱ თუისი იესუ, რომელი თქუენ მიეცით და უარ-ჰყავთ წინაშე პილატესა, რომელმან საჯა განტევებაჲ მისი.
ხოლო თქუენ წმიდაჲ იგი და მართალი უარ-ჰყავთ და გამოითხოვეთ კაცი იგი კაცისმკლველი.
ხოლო წინამძღუარი იგი ცხორებისაჲ მოჰკალთ, რომელი ღმერთმან აღადგინა მკუდრეთით.
და აწ უწყი, ძმანო, რამეთუ უმეცრებით ჰქმენით, ვითარცა-იგი მთავართა თქუენთა.
ხოლო, რომელი-იგი წინაჲსწარ აღუთქუა ღმერთმან, ყოველთა წინაწარმეტყუელთა მიერ ვნებაჲ ცხებულისა Ms. page: L349B თუისისაჲ, აღასრულა ესრეთ.
აწ უკუე შეინანეთ, რაჲთა აღიჴოცნენ ცოდვანი თქუენნი,
რაჲთა, რაჟამს მოიწინენ ჟამნი განსუენებისანი პირისაგან უფლისა.
რომელი იგი
Ms. page: L349B Ms. page: K228B_23 რომელი-იგი გამოიცადებოდის, ნუ იტყუინ, ვითარმედ: ღმრთისა მიერ განვიცადები, რამეთუ ღმერთი გამოუცდელ არს ბოროტითა და არავის განსცდის იგი.
არამედ კაცად-კაცადი განიცადების თუისისაგან გულისთქმისა, მიიზიდვის და იიძულების.
მერმე გულისთქმაჲ იგი Ms. page: K229A_1 მიუდგის და შვის ცოდვაჲ და ცოდვაჲ იგი სრულ იქმნის და უშვის მას სიკუდილი.
ნუ სცთებით, ძმანო ჩემნო საყუარელნო.
ყოველივე მოცემული კეთილი და ყოველივე ნიჭი სრული ზეგარდამოსრულ არს Ms. page: L350A მამისაგან ნათლისაჲსა, რომლისა თანა არა არს ცვალება, გინა თუ ქცევისა აჩრდილის შეცოდება.
მას უნდა და გუშვნა სიტყუითა ჭეშმარიტებისაჲთა, რაჲთა ვიყვნეთ ჩუენ დასაბამ რაჲმე მისთა დაბადებულთა.
უწყოდეთ, ძმანო საყუარელნო.
Ms. page: K229B რამეთუ გულის წყრომამან კაცისამან სიმართლჱ ღმრთისაჲ არა ქმნის.
ამისთჳს მოისპენ თქუენგან ყოველი მწინკულევანებაჲ და მეტი იგი სიბოროტისაჲ, სიმშუიდით შეიწყნარეთ ნერგი იგი სიტყჳსაჲ მის, შემძლებელი ცხორებად სულთა თქუენთათჳს.
Ms. page: K230A_1 და იყვენით მყოფელ სიტყჳსა ამის და ნუ მსმენელ ხოლო და შეურაცხის-მყოფელ თავთა თჳსთა.
უკუეთუ ვინმე მსმენელ ხოლო იყოს სიტყჳსა ამის და მყოფელ არა, ესევითარი მსგავს არს კაცისა მის, რომელმან განიცადის ქმნულებაჲ თჳსი სარკითა.
და ვითარცა წარვიდის, მეყსეულად დაავიწყდის, ვითარ-რაჲ არს.
ხოლო რომელმან მიჰხედა შჯულსა მას სრულსა აზნაურებისასა და დაადგრა და დამვიწყებელ იქმნა, არამედ მყოფელ საქმისა მის; ესე ნეტარ იყოს ყოფითა მით.
უკუეთუ [...] ღმრთის მსახურ[ებაჲ] და არა აღჳრ-ასხნეს [ენასა] თჳსსა, იგი უტყუვის თავსა თჳსსა და ამაო არს მსახურებაჲ მისი.
არამედ მსახურებაჲ წმიდაჲ და უბიწოჲ ღმრთისა მიმართ და მამისა ესე არს: მიხედვაჲ ობოლთაჲ და ქურივთაჲ ჭირსა შინა მათსა და შეუგინებელად დამარხვაჲ თავისა თჳსისაჲ ამის სოფლისაგან.
ჰრქუა უფალმან უფალსა
და აჰა ორნი მათგანნი
Ms. page: L350A და, აჰა, ორნი მათგანნი მოვიდოდეს მასვე დღესა შინა დაბასა, რომელი შორავს იერუსალჱმსა ას სამეოც უტევან, რომლისა სახელი ემმაუს.
და ესენი ზრახვიდეს ურთიერთას ყოვლისავე მისთჳს, რომელი იქმნა.
და იყო ზრახვასა მას მათსა და გამოძიებასა, და Ms. page: L350B თავადი იესუ მიეახლა მათ და თანაუვიდოდა.
ხოლო თუალნი მათნი შეპყრობილ იყვნეს, რაჲთა ვერ იცნან იგი.
და ჰრქუა მათ: რაჲ არიან სიტყუანი იგი, რომელსა იცილობით ურთიერთას სლვასა შინა, ხართ თქუენ მწუხარე?
მიუგო ერთმან, რომლისა სახელი კლეოპა, ჰრქუა მას: შენ ხოლო მწირ ხარა იერუსალჱმს შინა და არა უწყი, რაჲ-ესე იქმნა მას შინა ამა[თ] დღეთა?
და მან ჰრქუა: რომელი? ხოლო მათ ჰრქუეს: იესუისთუის ნაზარეველისა, რომელი იყო კაც წინაწარმეტყუელ, ძლიერ საქმითა და სიტყუითა წინაშე ღმრთისა და ყოვლისა ერისა.
ვითარ-იგი მისცეს მღდელთმოძღუართა საშჯელსა სიკუდილისასა და ჯუარს-აცუეს იგი.
... რომელმან იჴსნეს ისრაჱლი; არამედ ამას ყოველსა თანა ესე მესამჱ დღჱ მოვალს, ვინაითგან ესე იქმნა.
არამედ Ms. page: L351A დედათაცა ვიეთმე ჩუენგანთა დამაკუირვეს ჩუენ, ვითარ მივიდეს იგინი ცისკარს საფლავსა მას
და არა პოეს გუამი იგი მისი. მოვიდეს და თქუეს, ვითარმედ: გამოჩინებაჲცა ანგელოზისაჲ ვიხილეთ, რომელთა ჰრქუეს მათ, ვითარმედ: ცხოელ არს იგი.
ხოლო მან ჰრქუა მათ: ჵ, უცნობელნო და მძიმენო გულითა სარწმუნოებისათუის ყოველსა ზედა, რომელსა იტყოდეს წინაწარმეტყუელნი.
იწყო მოსესითგან და ყოველთა წინაწარმეტყუელთა, გამოუთარგმანებდა მათ ყოველთაგან წიგნთა.
და მიეახლნეს დაბასა მას, ვიდრეცა მივიდოდეს. ხოლო თავადმან მიზეზ-ყო უშორჱსადრე წარსლვაჲ.
იგინი აიძულებდეს მას და ეტყოდეს: დაადგერ ჩუენ თანა, რამეთუ მიდრეკილ არს დღჱ. და შევიდა მათ თანა.
და იყო ინაჴით-ჯდომასა მას მისსა, Ms. page: L351B მოიღო პური, აკურთხა და განტეხა, მისცა მათ.
ხოლო მათ თჴალნი განეხუნეს და იცნეს იგი. თავადი მიეფარა მათგან.
და იგინი იტყოდეს ურთიერთას: ანუ არა გულნი ჩუენნი განჴურვებულ იყვნეს ჩუენ შორის, ვითარ-იგი გამომითარგმანებდა წიგნთა?
და აღდგეს მასვე ჟამსა შინა, მოიქცეს იერუსალჱმდ და პოვნეს კრებულად ათერთმეტნი იგი,
[იტყოდეს, ვითარმედ]: ნანდჳილვე აღდგა ღმერთი და ეჩუენა სიმონს.
და იგინი უთხრობდეს გზისასა და ვითარ-იგი გამოეცხადა მათ განტეხასა პურისასა.
)
Ms. page: K231A რამეთუ ეგრევე დევნეს წინაწარმეტყუელნი იგი უწინარჱს თქუენსა.
თქუენ ხართ მარილნი ქუეყანისანი. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე შეიმარილოს? არღარა შემძლებელ არს მერმე, არამედ განგდებად გარე და დათრგუნვად კაცთაგან.
თქუენ ხართ ნათელნი სოფლისანი. ვერ შესაძლებელ არს დაფარვად ქალაქი, რომელი მთასა ზედა დაშჱნებულ იყოს.
არცა აღანთიან სანთელი და შედგიან ქუეშე ჴუიმირსა, არამედ სასანთლესა ზედა, და ჰნათობნ ყოველთა, რომელნი არიან სახლსა შინა.
ეგრე ბრწყინევდინ ნათელი თქუენი წინაშე კაცთა, რაჲთა იხილნენ საქმენი თქუენნი კეთილნი და ადიდებდენ მამასა თქუენსა ზეცათასა.
