TITUS
Physiologus
Part No. 22
Previous part

Chapter: 22  
ի՜բ [in margine]


Paragraph: 1     Բարւոք ասաց կենարարն յաւետարանին թէ. "Վայ յղեաց եւ որ ունիցին մանկունս ստինդիայս" (cf. Link to armntMt. 24:19, Link to armntMk. 13:17, Link to armntLk. 21:23)։
Paragraph: 2     Եւ Դաւիթ ասէ. "անաւրէնութեամբ յղացաւ, ի մեղս ծնաւ զիս մայր իմ" (Link to armatPs. 50 (51):7)։
Paragraph: 3     Բարոյախաւսն ասէ. զանգեղէ, թէ ի բարձուանդակի եւ ի կարկառս եւ ի քարանձաւս եւ ի կատարս լերանց բնակէ.
Paragraph: 4     եւ յորժամ կամեսցի, երթայ ի հնդիկս եւ առնու զակն դիւրածին. եւ ակն այն ընկուզազարդ է բոլորակ։
Paragraph: 5     Եթէ կամեսցիս շարժել, այլ ակն ի ներքո խաղայ եւ հնչէ իբրեւ զանկակ եւ ձայն տա։
Paragraph: 6     Եւ եթէ երկ հասանիցի նմա, երթայ նստի անկղն ի վերայ նորա եւ ծնանի անցաւ։
Paragraph: 7     Եւ դու ով մարդ, եթէ յղայնացէ հոգիդ քո ի չար յիշատակաց սատանայի, ընկալ յանձն զիմանալի դիւրածին [ Manuscript page: 79v  ] ակն, որոյ իցէ միւս դիւրածին ակն։
Paragraph: 8     Երեւելի ակն՝ աստուածածինն Մարիամ, որ ունէր զիմանալի ակն յորովայնի՝ զկենարարն մեր Յիսուս Քրիստոս։
Paragraph: 9     Որպէս եւ ասէն թէ. "զվէմն, զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան" (Link to armatPs. 117:22, Link to armntMt. 21:42, Link to armntMk. 12:10, Link to armntLuke 20:17). ընկալ եւ "զվէմն, որ հատաւ առանց ձեռին" (cf. Link to armatDan. 2:34):
Paragraph: 10     Եւ հաւատասցես, եթէ ի Մարիամայ ծնաւ վասն մոլորութեան մոլորելոցն. ունիս յոյս բարի, այլեւ ի խանձարուրս պատեցաւ վասն փրկութեան մերոյ։
Paragraph: 11     Յայնժամ քակտեսցին յոգւոյ քումմէ շնութիւնք, պոռնկութիւնք, ամբարհաւաճութիւնք, արծաթսիրութիւնք։ Յորժամ ժուժկալեսցես յայնմ ամենայնէ,
Paragraph: 12     յղասցի ի քեզ բան երկնաւոր. որպէս Եսայի ասէ թէ. "յահի քո յղացաք եւ ծնաք զհոգի փրկութեան քո" (cf. Link to armatIsa. 26:17_18)։
Paragraph: 13     Հին կտակարանքն ունէին ի ներքս խորհուրդս, որ նշանակէին զաներեւոյթ փրկիչ մեր։
Paragraph: 14     Քանզի ծածկեցաւ կենարարն մեր ի ստոց եբրայեցւոց եւ յայտնեցաւ մեզ, որ երբեմն "նստէաք ի խաւարի եւ ի ստուերս մահու" (cf. Link to armatPs. 106:10)։
Paragraph: 15     Ապա ուրեմն բարւոք խաւսեցաւ բարոյախաւսն վասն անկղի։
Paragraph: 16     Քարիւ սատակեաց Դաւիթ զԳողիադ երկուք քարամբք աւգնական էին Ովր եւ Ահարոն Մովսեսի, յորժամ կոտորէր զամաղեկացիսն։
Paragraph: 17     Անգեղ ոչ տուն գոյ եւ ոչ բոյն։
Paragraph: 18     Եւ մեք բազում աստուածոցն ծառայէաք, ընդ բազում կարիւք ընդ կռապաշտութեամբ անկաք,
Paragraph: 19     իսկ յորժամ երկն\աւորք [ Manuscript page: 80r  ] շնորհքն հայրենի եկին հասին ի վերայ մեր եւ տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, ընկալեալ զպատուիրանս նորա կեցցուք։



Next part


This text is part of the TITUS edition of Physiologus.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 1.6.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.