] საშინელ არს შევრდომაჲ ჴე{ლთა}.
ლბილ იყვნეს სიტყუანი.
ყურად იღე ღმერთო ლოცვის ჩე{მისაჲ}. ვიდრე: ჩემსა.
და მოახლებულ
Ms. page: P171V და მოახლებულ იყო დღესასწაული იგი უცომოებისაჲ, რომელსა ჰრქჳან პასქაჲ.
და ეძიებდეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი, რაჲთამცა მოკლეს იგი, ხოლო ეშინოდა ერისა მისგან.
და შთაუჴდა ეშმაკი გულსა იუდა ისკარიოტელისასა. და იყო რიცხჳსაგან ათორმეტთაჲსა.
მივიდა და ეზრახა მღდელთ-მოძღუართა და მწიგნობართა, ერისა წინამძღუართა, რაჲთამცა მისცა იგი მათ.
განიზრახეს და აღუთქუეს მას მიცემად ვეცხლი.
და აღუთქუა მათ Ms. page: P172R და ეძიებდა ჟამსა მარჯუესა, რაჲთამცა მისცა იგი.
)
Ms. page: S122R მოიწინნეს დღენი იგი უცომოებისანი, ოდეს ღირდა პასქაჲ იგი დაკლვად.
და წარავლინნა პეტრე და იოჰანე და ჰრქუა მათ: წარვედით და მომიმზადეთ ჩუენ პასქაჲ, რაჲთა ეჭამოთ.
ხოლო მათ თქუეს: სადა გნებავს, და მოგიმზადოთ? Ms. page: S122V
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: აჰა, ეგერა, შესლვასა ოდენ თქუენსა ქალაქად შეგემთხჳოს თქუენ კაცი, რომელსა ზედა ლაგჳნი წყლითა ზე ედგას, შეუდ[ე]გით მას სახიდ, ვიდრეცა შევიდე[ს].
და არქუთ უფალსა მის სახლისას[ა]: გეტყჳს შენ მოძღუარი: სად[ა] არს სავანჱ, რომელსა პასქაჲ ესე მოწაფეთა თანა ჩემთა ვჭამო?
და მან გიჩუენო[ს] თქუენ ქორი დაგებული დიდი; მუნ მზა-მიყავთ ჩუენ.
და წარვიდეს და პოვეს ეგრ[ე], ვითარცა-იგი ჰრქუა მათ. და მომზადეს პასქაჲ იგი.
და ოდეს იყო ჟამი, დაჯდა. და ათორმეტნი მოციქულნი მის თანა.
და ჰრქუა მა[თ]: გულისსიტყჳთ და გული-მითქ[უ]\მიდა Ms. page: S123R პასექსა ამას ჭამად თქუენ თანა ვიდრე ვნებადმდე ჩემდა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვჭამო ამისგან, ვიდრემდე აღესრულოს სასუფეველსა [შინა] ღმრთისასა.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და თქუა: მიიღეთ ესე და განიყავთ თავისა თქუენისა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ვენაჴისა, ვიდრემდე სასუფეველი ღმრთისაჲ მოვიდეს.
და მოიღო პური, ჰმადლობდა, განტეხა და მისცა მათ და ჰრქუა: ესე არს ჴორცი ჩემი თქუენთჳს მიცემული, ამას ჰყოფდით მოსაჴსენებელად ჩემდა].
ეგრევე სასუმელი იგი შემდ\გომად Ms. page: S123V სერობისა და ჰრქუა: ესე სასუმელი _ ახალი შჯული სისხლისა ჩემისაჲ თქუენთჳს დათხეული.
ხოლო, აჰა, ჴელი განმცემლისა ჩემისაჲ ჩემ თანა არს ტაბლასა ზედა.
ძჱ სამე კაცისაჲ, მ[ს]გავსად განჩინებულისა მ[ი]სისა, წარვალს, ხოლო ვაჲ არს [კა]ცისა მის, ვის მიერ მიეცემის იგ[ი].
და მათ იწყეს გამოძიებად ურთიერთას: ვინმე არს მათ[გ]ანი, რომელსა ეგულების ესე ყოფ[ად]?
და იყო ცილობაჲცა მათ შორის, ვითარმედ ვინმე იყოს დიდ მათ შორის?
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: მეფენი წარმართთანი უფლებედ მათ ზედა, და რომელთა ჴელმწიფებაჲ აქუნ მა[თ] ზედა, ქველისმოქმედ ჰრქჳა[ნ]. Ms. page: S124R
ხოლო თქუენ არა ეგრჱთ იყვნეთ, არამედ უდიდჱსი იგი თქუენ შორის იყავნ მრწემ, და წინამძღუარი იგი _ ვითარცა მსახური.
ვინ არს უფროჲსი: რომელი ინაჴით-ზის ანუ რომელი ჰმსახურებს? ანუ არა რომელი-იგი ინაჴით-ზის? ხოლო მე ვარ შორის თქუენსა ვითარცა მსახური.
და თქუენ ხართ, რომელნი დაადგერით ჩემ თანა განსაცდელთა შინა ჩემთა.
და მე აღგითქუამ თქუენ, ვითარცა მე აღმითქუა მამამან ჩემმან სასუფეველი.
რაჲთა ჰჭამდეთ და ჰსუმიდეთ ტაბლასა ზედა ჩემსა, სასუფეველსა შინა ჩემსა და დასხდეთ ათორმეტთა საყდართა და ჰშჯიდეთ ათორმეტთა ტომთა ისრაჱლისათა. Ms. page: S124V
[და თქუა უფალმან:] სიმონ, სიმონ, აჰა, ესერა, ეშმაკმან გამოგითხოვნა თქუენ აღცრად, ვითარცა იფქლი.
ხოლო მე ვევედრე მამასა ჩემსა შენთჳს, რაჲთა არა მოგაკლდეს სარწმუნოებაჲ შენი, და შენ ოდესმე მიიქეც და განამტკიცენ ძმანი შენნი.
ხოლო მან ჰრქუა: უფალო, მე შენ თანა მზა ვარ საპყრობილედ და სიკუდიდ მისლვად.
ხოლო თავადმად ჰრქუა: გეტყჳ შენ, პეტრე: არღა ეყივნოს ქათამსა დღეს, ვიდრემდე სამგზის უვარ-მყო მე, ვითარმედ: არა ვიცი მე.
და ჰრქუა მათ: ოდეს-იგი წარგავლინენ თქუენ თჳნიერ ბალანტისა და ვაშკარანისა და ფერჴთშესასხმელისა, ნუ გაკლ\და Ms. page: S125R რაჲა თქუენ? ხოლო მათ ჰრქუეს: არარაჲ გუაკლდა.
და მერმე ჰრქუა, ვითარმედ: რომელსა აწ აქუნდეს საქუფთჱ, აღიღენ; ეგრევე მსგავსად ვაშკარანიცა; და რომელსა არა აქუნდეს, განყიდენ სამოსელი მისი და იყიდენ მახჳლი.
გეტყჳ თქუენ, ესე ხოლოღა წერილი ჯერ-არს ჩემ ზედა აღსრულებად, ვითარმედ: უშჯულოთა თანა შეირაცხა, და რამეთუ ჩემთჳს აღსასრული იყოს.
ხოლო მათ ჰრქუეს: უფალო, აჰა, ესერა, არიან აქა ორ დანაკ. ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: კმა არს.
Ms. page: P179V და გამოვიდა იესუ და წა[რვიდა მსგავსად ჩუ]ეულებისა მთასა მას ზეთის-ხილთასა, და მისდევდეს მას მოწაფენი მისნი.
და იყო რაჲ იგი ადგილსა მას, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა: ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
და თავადი განეშორა მათგან ვითარ ქვის-სატყორც ოდენ. და დაიდგნა მუჴლნი, ილოცვიდა
და თქუა: მამაო, უკუეთუ გნებავს ჩემგან თანაწარსლვად სასუმელი ესე, ხოლო ნუ ნებაჲ ჩემი, არამედ ნებაჲ შენი იყავნ!
და აღდგა ლოცვისა მისგან და მოვიდა მოწაფეთა თანა და პოვნა იგინი მძინარენი მწუხარებისა მისგან.
და ჰრქუა მათ: რაჲსა გძინავს? აღდეგით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
ღმერთო ისმინე
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა და ყოველი ვიდრე:
უფალო შეგესემინ ლოც{ვისა}. ვიდრე: დასასრულადმდე:
გული წმიდაჲ დაჰბადე.
მომეც მე სიხარული:
)
განცხადებასა. წინა დღით:
)
განცხადებასა
) ანუ არა უწყით
განცხადებისა ზატიკსა: გ : დღესა:
მსხუერპლი ღმრთისა ა{რს}.
) და იყვნენ ყოველნი
მარხვათა: ბ : კჳრიაკჱსა:
) უფლისა სულგრძელებაჲ უძ{ღებისა}.
) და იყო
(!) დიდსა შაბათსა.
სიბრძნემან იშჱნა თავისა
Ms. page: P172R სიბრძნემან იშჱნა თავისა თჳსისა სახლი და შეუდგნა მას შჳდნი სუეტნი.
და დაუკლა მას თჳსი საკლველი და განზავა ტაკუკთა ღჳნოჲ და განმზადა თჳსი ტაბლაჲ.
და წარავლინნა თჳსნი მონანი მოწოდებად მაღლითა ჴმითა ქადაგებად განზავებულსა მას ზედა;
და თქუა: რომელი არს უგუნურთაგანი, მოვედით ჩემდა. და ნაკლულევანთა გონებითა ეტყოდა:
მოვედით, ჭამეთ პური ჩემი და სუთ ღჳნოჲ, რომელი განგიმზადე თქუენ;
დაუტევეთ უგუნურებაჲ, რაჲთა სცხონდეთ, და მოიძიეთ გონიერებაჲ, რაჲთა განერნეთ, და წარემართენით მეცნიერებისა სწავლულებასა.
რომელი სწავლიდეს უგუნურსა, მიიღოს თავისა თჳსისა გინებაჲ, და რომელი ამხილებდეს უღმრთოსა, საგმობელ იქმნას თავი თჳსი.
ნუ ამხილებ უგუნურსა, Ms. page: P172V რაჲთა არა მოგიძულოს; ასწავე ბრძენსა, და შეგიყუაროს შენ. უკუეთუ ასწაო უგუნურსა, შესძინოს სიძულილი შენი.
ეც მიზეზი სწავლისაჲ ბრძენსა, და უბრძნჱს იყოს; აუწყე მართალსა, და შეიწყნაროს სწავლაჲ.
დასაბამი სიბრძნისაჲ არს შიში უფლისაჲ, და სწავლაჲ წმიდაჲ, გონიერებით გულისხმის-ყოფაჲ შჯულისაჲ გონებითა სწავლულთაჲ არს.
რამეთუ ამით სახითა მრავალ-ჟამ სცხონდეთ და შეეძინნენ წელნი ცხოვრებისა თქუენისანი.
Ms. page: P172V სული უფლისაჲ ჩემ ზედა, ამისთჳსცა მცხო მე მახარებელად გლახაკთა, მომავლინა მე განკურნებად შემუსრვილთა გულითა, ქადაგებად ტყუეთა განტევებად და ბრმათა ახილვად,
ქადაგებად წელიწადი უფლისაჲ შეწყნარებული და დღჱ იგი კუალად-გებისაჲ, ნუგეშინის-ცემად ყოველთა მგლოვარეთა,
მიცემად მგლოვარეთა სიონისათა დიდებაჲ ნაცრისა მის [წილ] და საცხებელი სიხარულისაჲ და სამოსელი დიდებისაჲ სულისა მის წმიდისა მოწყალებისაჲთა; და ეწოდოს მათ ნათესავ სიმართლის და ნერგად უფლისა დიდებად.
და აღეშჱნნენ უდაბნონი საუკუნითგანნი და მოოჴრებულნი პირველითგანნი, აღემართნენ და განახლდენ ქალაქნი ოჴერნი, მოოჴრებულნი საუკუნითგან ნათესავით.
და მოვიდენ უცხოთესლნი მწყსად ცხოვართა შენთა და უცხო თესლნი მჴნველ და ვენაჴისმოქმედ.
ხოლო თქუენ მღდელ უფლის გეწოდოს და მსახურ ღმრთისა თქუენისა იყვნეთ, ძალსა წარმართთასა სჭამდეთ და სიმდიდრესა მათსა ზედა საკჳრველ იყვნეთ.
ლბილ იყვნეს სიტყუანი მათნი.
ყურად იღე ღმერთო ლოც{ვისა}. ვიდრე შევძრწუნდი:
) უფლისა Ms. page: P173RA სულგრძელებაჲ უძღე{ბისა}:
განმზადეს წინაშე ჩემსა ვიდრე ჩემთა.
უფალმან მწყსოს მე ვიდრე მაჭირვებელთა
Ms. page: P173R მათ დღეთა შინა აღდგა პეტრე შორის ძმათა და ჰრქუა,
რამეთუ ერი შეკრებულ იყო ერთბამად ვითარ ას და ოც ოდენ: კაცნო ძმანო, ჯერ-იყო აღსრულებად სიტყჳსა მის, რომელი წინაჲწარ თქუა სულმან წმიდამან დავითის მიერ იუდაჲსთჳს ისკარიოტელისა, რომელი-იგი წინამძღუარ ექმნა შემპყრობელთა მისთა;
რამეთუ რიცხუსა შემორთულ იყო ჩუენ თანა და წილი ჴდომილ იყო აღთქუმისა მის მოციქულობისა მსახურებისაჲ.
ამან მოიგო დაბაჲ იგი სასყიდლისაგან სიცრუვისა და განსივნა და განსთქდა, და განიბნინეს ყოველნი ნაწლევნი მისნი.
და საცნაურ იქმნა ყოველთა მკჳდრთა იერუსალჱმისათა, ვითარმედ ეწოდა დაბასაცა მას თჳსითა სიტყჳთა მათითა აკელდამა, ესე იგი არს დაბაჲ სისხლისაჲ.
რამეთუ წერილ არს წიგნსა მას ფსალმონთასა: იყავნ სამკჳდრებელი მათი ოჴერ და საყოფელსა მათსა ზედა ნუ იყოფინ მკჳდრი, და განსაგებელი მათი სხუამან მიიღენ.
ჯერ-არს უკუე ჩუენდა, შეკრებულთა ამათ კაცთაჲ ყოველსა ჟამსა, რომელთა შორის შემოვიდა და განვიდა ჩუენგან უფალი იესუ,
იწყო ნათლისმცემელისაგან იოვანჱსა ვიდრე დღედმდე ამაღლებისა ჩუენგან, მოწამედ აღდგომისა მისისა ყოფად ჩუენ თანა, ვითარ ერთი ამათგანი.
და დაადგინნა ორნი ესე: იოსებ, რომელსა ეწოდა ბარსაბა, და მერმე ეწოდა იოსტოს, და მატათია.
და ილოცეს მათ ზედა და თქუეს: შენ, უფალო, გულთმეცნიერო ყოველთაო, გამოაჩინე, რომელი გამოირჩიეს ამათ ორთაგან ერთი
მიღებად ნაწილი ესე მსახურებისაჲ ამის და მოციქულობისაჲ, რომლისაგან განვარდა იუდა მისლვად ადგილსა მისსა.
და მისცეს მას წილი და გამოჴდა წილი იგი მატათიას ზედა Ms. page: P173V და თანაშეერაცხა ათერთმეტთა მოციქულთა მეათორმეტედ.
Ms. page: P173V რამეთუ მე მოვიღე უფლისაგან, რომელიცა-იგი მიგეც თქუენ, რამეთუ იესუ რომელსა ღამესა მიეცემოდა, მოიღო პური.
ჰმადლობდა, განტეხა, მისცა მათ და ჰრქუა: ესე არს ჴორცი ჩემი.
ეგრევე სასუმელი შემდგომად სერობისა მოიღო და თქუა: ესე სასუმელი ახლისა შჯულისაჲ არს სისხლისა ჩემისაჲ; ამას ჰყოფდით ჩემდა მოსაჴსენებელად,
რაოდენგზის სჭამდეთ პურსა ამას და სუმიდეთ სასუმელსა ამას, სიკუდილსა ძისა კაცისასა მიუთხრობდით, ვიდრემდის მოვიდეს.
ამიერითგან რომელი ჭამდეს პურსა ამას და სუმიდეს სასუმელსა ამას უღირსად, თანამდებ არს იგი ჴორცთა და სისხლთა უფლისათა.
გამო-ღა-იცადენ კაცმან თავი თჳსი და ესრჱთ პურისა მისგან ჭამენ და სასუმლისა მისგან სუნ.
ხოლო რომელი ჭამდეს და სუმიდეს არაღირსად, დასასჯელად თავისა თჳსისა ჭამს და სუამს, რამეთუ არა გამოცადნა ჴორცნი უფლისანი.
ამისთჳს არიან თქუენ შორის უძრულ და სნეულ და წვანან მრავალნი.
უკუეთუმცა თავთა თჳსთა განვიკითხევდით, არამცა განვიკითხენით;
ხოლო გან-თუ-ვიკითხნეთ, უფლისა მიერ განვისწავლნეთ, რაჲთა არა სოფლისა თანა დავისაჯნეთ:
) ლბილ იყვნენ სიტყუანი :
) ხოლო შენ ღმერთმან შთაჰჴად{ნე}
და ვითარცა
) ხოლო
Ms. page: S133V ხოლო პირველსა მას დღესა უცომოებისასა მოუჴდეს მოწაფენი იესუს და ჰრქუეს მას: სადა გნებავს და განგიმზადოთ შენ ჭამად ვნებაჲ ესე?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: წარვედით ქალაქად კაცისა ვისამე და არქუთ მას: Ms. page: S134R მოძღუარმან ეგრე [თქუა]: ჟამი ჩემი ახლოს არს, შენ თანა ვყო ვნებაჲ ესე მოწაფითურთ ჩემით.
და ყვეს ეგრე მოწაფეთა მათ, ვითარცა უბრძანა მათ იესუ, და მზა უყვეს მას პასქაჲ იგი, რომელ არს ვნებაჲ.
Ms. page: P173V და ვითარცა შემწუხრდა, ინაჴით-ჯდა იესუ ათორმეტთა მათ თანა.
და ვითარცა ჭამდეს იგინი, ჰრქუა მათ იესუ: ამენ გეტყჳ თქუენ: ერთმან თქუენგანმან მიმცეს მე.
ხოლო იგინი შეძრწუნდეს ფრიად და იწყეს სიტყუად ურთიერთას: ნუუკუე მე ვარ, უფალო?
ხოლო თავადმან ჰრქუა: რომელმან შთამოყოს ჩემ თანა პინაკსა ჴელი, მიმცემს მე.
ძჱ სამე კაცისაჲ წარვალს, ვითარცა წერილ არს მისთჳს, ხოლო ვაჲ მის კაცისა, რომლისაგან ძჱ კაცისაჲ მიეცემის. უმჯობჱს იყო მისა, თუმცა
Ms. page: K151A მიუგო იუდა, მიმცემელმან მისმან, და ჰრქუა: ნუუკუე მე ვარ, რაბი? ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ.
და ვითარცა ჭამდეს იგინი, მოიღო იესუ პური, აკურთხა და განტეხა Ms. page: K151B და მისცა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა: მიიღეთ და ჭამეთ; ესე არს ჴორცი ჩემი.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და მისცა მათ და ჰრქუა: სუთ ამისგანი თქუენ ყოველთა,
რამეთუ ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა შჩულისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული მისატევებელად ცოდვათა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვსუა მე ამიერითგან ნაყოფისაგან ამის ვენაჴისა, ვიდრე მუნ დღემდე, რაჟამს ვსუა იგი თქუენ თანა ახალი [ღჳნოჲ] სასუფეველსა მამისა ჩემისასა.
და გალობისა შემდგომად განვიდეს იგინი მთასა მას ზეთისა ხილთასა.
) იგავად თქმული
) კრავი
) დღეს იესუ
) სერობასა შენსა
)
) უფალმან მწყსოს მე და
)
Ms. page: K151B და პირველსა მას დღესა უცომოებისასა, ოდეს პასექსა მას დაჰკლვიდეს, ჰრქუეს იესუს მოწაფეთა თჳსთა: სადა გნებავს წარვიდეთ და განგიმზადოთ შენ, რაჲთა შჭამო ვნებაჲ ესე? Ms. page: K152A
და წარავლინნა ორნი მოწაფეთა მისთაგანნი და ჰრქუა მათ: წარვედით თქუენ ქალაქად, და, შე-რაჲ-ხუიდოდით, შეგემთხჳოს თქუენ კაცი, რომელსა ლაგჳნი წყლითა ზეედგას, შეუდეგით მას, ვიდრე ვიდეს იგი.
არქუთ სახლისა უფალსა, ვითარმედ: მოძღუარი იტყჳს: სადა არს საყოფელი ჩემი, სადა პასექი ესე მოწაფეთა ჩემთა თანა ვჭამო?
და მან გიჩუენოს თქუენ ქორი დიდი დაგებული და განმზადებული და მუნ მზა-მიყავთ ჩუენ.
და გამოვიდეს მომზადებად მოწაფენი იგი და მოვიდეს ქალაქად და პოვეს ეგრე, ვითარცა ჰრქუა მათ იესუ. და მომზადეს ვნებაჲ იგი.
და ვითარცა იყო მწუხრი, მოვიდა იესუ ათორმეტთა მათ თანა.
და ვითარცა ინაჴით-სხდეს იგინი და ჭამდეს, ჰრქუა მათ იესუ: ამენ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ: ერთმან თქუენგანმან მიმცეს მე, რომელი ჭამს ჩემ თანა.
ხოლო მათ იწყეს მწუხარებად და სიტყუად მისა თითოეულმან: ნუუკუე მე ვარ? და სხუამან Ms. page: K152B თქჳს: ნუუკუე მე ვარ?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ერთმან ათორმეტთაგანმან, რომელმან შთამოყოს ჴელი პინაკსა ჩემ თანა, იგი მიმცემს მე.
ძჱ სამე კაცისაჲ წარვალს, ვითარცა წერილ არს მისთჳს, ხოლო ვაჲ არს მის კაცისა, რომლისა მიერ ძჱ კაცისაჲ მიეცემის: უმჯობჱს იყო მისა, არათუმცა შობილ იყო კაცი იგი.
და ვიდრე ჭამდესღა იგინი, მოიღო იესუ პური, აკურთხა და განტეხა და მისცა მათ და ჰრქუა: მიიღეთ და ჭამეთ, ესე არს ჴორცი ჩემი.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და მისცა მათ და სუეს მისგანი ყოველთა.
და ჰრქუა მათ: ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა შჩულისაჲ, მრავალთათჳს დათხეული.
ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ვენაჴისა, ვიდრე ვსუა ახალი იგი თქუენ თანა სასუფეველსა ღმრთისასა.
და გალობაჲ წართქუეს და გამოვიდეს იგინი მთასა მას ზეთისხილთასა.
) სხუათა მათ თანა მოწაფ{ეთა} :
) ყოვლადვე
) წყალი საბანელსა ასხ.
...
) და უწინარეს დღესასწაულისა
Ms. page: S137V და უწინარჱს დღესასწაულისა მის პასექისა, რომელ არს ვნებაჲ, იცოდა იესუ, რამეთუ მოიწია ჟამი მისი, რაჲთა განვიდეს ამიერ სოფლით და მივიდეს ღმრთისა, რამეთუ შეიყუარნა თჳსნი ამას სოფელსა და სრულიად შეიყუარნა იგინი.
და ვითარცა სერობაჲ იგი იყო, და ეშმაკი შესრულ იყო გულსა იუდაჲსსა, სიმონ ისკარიოტელისასა, რაჲთა მისცეს იგი.
Ms. page: P174R იცოდა იესუ, რამეთუ ყოველივე მოსცა მას მამამან ჴელთა მისთა, რამეთუ ღმრთისაგან გამოვიდა და ღმრთისა მივალს.
აღდგა სერობისა მისგან და დადგა სამოსელი თჳსი და მოიღო არდაგი და მოირტყა იგი.
და მერმე მოიღო წყალი და შთაასხა საბანელსა მას და იწყო ბანად ფერჴთა მოწაფეთა მისთა.
და მოვიდა სიმონ-პეტრესა. ჰრქუა მას პეტრე: უფალო, შენ დამბანნე ფერჴნი ჩემნი?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: რომელსა მე ვიქმ, არა იცი, ხოლო სცნა ამისა შემდგომად.
ჰრქუა მას პეტრე: არა დამბანნე ფერჴნი ჩემნი უკუნისამდე. ჰრქუა მას იესუ: უკუეთუ არა დაგბანნე ფერჴნი შენნი, არა გაქუს ჩემ თანა ნაწილი.
ჰრქუა მას პეტრე: უფალო, ნუ ხოლო ფერჴნი ჩემნი, არამედ ჴელნიც და თავიცა.
ჰრქუა მას იესუ: განბანილსა მას არა უჴმს განბანაჲ, გარნა ფერჴნი ხოლო, რამეთუ არს იგი ყოვლადვე წმიდა, ხოლო თქუენ წმიდა ხართ, არამედ არა ყოველნი.
რამეთუ იცოდა [იესუ] მიმცემელი თჳსი. ამისთჳს თქუა: არამედ არა ყოველნი წმიდა ხართ.
და ოდეს დაჰბანნა ფერჴნი მათნი, მოიღო სამოსელი თჳსი და მერმე ინაჴ-იდგა და ჰრქუა მათ: იცითა, რაჲ-ესე გიყავ თქუენ?
თქუენ მხადით: უფალო და მოძღუარო, და კეთილად სთქუთ, რამეთუ ვარ.
უკუეთუ მე დაგბანნე ფერჴნი, უფალმან და მოძღუარმან, და თქუენცა თანა-გაც ურთიერთას.
რამეთუ დაბანაჲ ფერჴთაჲ სახედ მიგეც თქუენ: რამეთუ ვითარცა მე გიყავ, ეგრევე თქუენ ჰყოფდით.
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: არა არს მონაჲ უფროჲს უფლისა თჳსისა, არცა მოციქული უფროჲს მომავლინებელისა თჳსისა.
უკუეთუ ესე იცით, ნეტარ ხართ, უკუეთუ ჰყოფდეთ ამას.
არა თქუენ ყოველთათჳს ვიტყჳ, რამეთუ მე ვიცი, რომელნი გამოვირჩიენ არა მე, არამედ რაჲთა წერილი აღესრულოს, რამეთუ რომელი ჭამდა პურსა ჩემ თანა, Ms. page: P174V აღიღო ჩემ ზედა ბრჭალი მისი.
ხოლო ამიერითგან გეტყჳ თქუენ ვიდრე ყოფადმდე, რაჲთა, რაჟამს იყოს, და გრწმენეს, რამეთუ მე ვარ.
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ ვინმე შეიწყნაროს, რომელი მე მოვავლინო, მან მე შემიწყნაროს; და რომელმან მე შემიწყნაროს, შეიწყნაროს მომავლინებელი ჩემი.
ესე თქუა იესუ და შეძრწუნდა სულითა თჳსითა და წამა და თქუა: ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ერთი თქუენგანი მიმცემს მე.
იხედვიდეს ურთიერთას მოწაფენი მისნი და ვერ იცოდეს, ვისთჳს იტყოდა.
და იყო ერთი მოწაფეთა მისთაგანი მიყრდნობილ წიაღთა შინა იესუჲსთა, რომელი-იგი უყუარდა იესუს:
წამ-უყვანა მას სიმონ-პეტრე, რაჲთა ჰკითხოს, ვინ არს, რომლისათჳს იტყჳს?
მიუგო იესუ და ჰრქუა: იგი არს, რომელსა მე დავაწო პური და მივსცე. და დააწო პური და მისცა იუდას სიმონ[ისსა] ისკარიოტელსა.
და შემდგომად მიცემისა პურისა მის, მაშინღა შევიდა ეშმაკი. და ჰრქუა მას იესუ: რომელი გეგულების საქმედ, ყავ ადრე.
და ესე არავინ ცნა მეინაჴეთა მათგანმან მის თანა მჯდომარემან, რაჲსათჳს ჰრქუა მას.
რამეთუ რომელნი ჰგონებდეს, რამეთუ გადრუცი აქუნდა იუდას, ვითარმედ ჰრქუა იესუ: იყიდე რაჲ [გჳჴმდეს] დღესასწაულსა მას, გინა თუ გლახაკთათჳს მიცემად.
ხოლო მან მიიღო პური იგი და გამოვიდა მეყსეულად. და იყო ღამჱ Ms. page: P175R .
) ვაკურთხევდეთ მამასა. ვაკურთხევ{დეთ}. (Iadg. ) გუაკურთხნეს
) კურთხეულ არს მამაჲ:
მთავარნი შეკ{რბეს}.
რად აღიძრნეს წა{რმართნი}.
) სხუათა მათ თანა მოწაფ{ეთა}.
) რომლითა სახითა შენ:
და რაჲჟამს
და რაჟამს გამოვიდა იუდა, თქუა იესუ: აწ იდიდა ძჱ კაცისაჲ და ღმერთიცა იდიდა მის თანა.
და ღმერთმანცა ადიდოს იგი თავისა თჳსისა თანა და მეყსეულად ადიდოს იგი.
შვილნო, მცირედ ჟამ თქუენ თანა ვარ. მეძიებდეთ მე, ვითარცა ვარქუ ჰურიათა, ვითარმედ: ვიდრე მე მივალ, თქუენ ვერ ჴელ-გეწიფების მოსლვად; და თქუენ გეტყჳ აწ.
მცნებასა ახალსა მიგცემ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას.
მით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყუარებოდით ურთიერთას.
ჰრქუა მას სიმონ-პეტრე: უფალო, ვიდრე ხუალ? ჰრქუა მას იესუ: მე ვიდრე ვალ, აწ ვერ ძალ-გიც მოსლვად, ხოლო მომდევდე უკუანაჲსკნელ.
ჰრქუა მას პეტრე: რაჲსა ვერ ძალ-მიც? და აწ სული ჩემი შენთჳს დავდვა.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: სული სამე შენი ჩემთჳს დასდვა? ამენ, ამენ გეტყჳ შენ: არღა ეყივლოს ქათამსა, ვიდრემდის სამგზის უარ-მყო მე.
ნუ შეძრწუნდებიან გულნი თქუენნი, გრწმენინ ჩემდა მომართ.
სახლსა მამისა ჩემისასა სავანჱ მრავალ არიან. უკუეთუმცა არა, გარქუ თქუენ, ვითარმედ: წარვიდე და განგიმზადო თქუენ ადგილი.
უკუეთუ წარვიდე და განგიმზადო თქუენ ადგილი, კუალად მოვიდე და წარგიყვანნე თქუენ თავისა ჩემისა თანა, რაჲთა, სადაცა მე ვიყო, მუნცა თქუენ იყვნეთ.
და ვიდრე-იგი მე მივალ, იცოდით და გზაჲცა იგი იცით.
ჰრქუა მას თომა: უფალო, [არა] ვიცით, ვიდრე ხუალ, და ვითარ შემძლებელ ვართ გზისა მის ცნობად?
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ გზაჲ იგი ცხორებისაჲ Ms. page: P175V და ჭეშმარიტებისაჲ; არავინ მოვიდეს, გარნა ჩემ მიერ.
უკუეთუმცა მიცოდეთ, მამაჲცამცა ჩემი იცოდეთ; ხოლო ამიერითგან იცით იგი და გიხილავს იგი.
ჰრქუა მას ფილიპე: მიჩუენე ჩუენ მამაჲ შენი და კმა არს ჩუენდა.
ჰრქუა მას იესუ: ესოდენ ჟამ თქუენ თანა ვარ და არღა მიცით მე, ფილიპე? რომელმან მიხილა მე, იხილა მამაჲ ჩემი, და შენ ვითარ მეტყჳ: მიჩუენე ჩუენ მამაჲ შენი?
არა გრწამსა, რამეთუ მე მამისა ჩემისა თანა ვარ, და მამაჲ ჩემ თანა? სიტყუათა, რომელთა გეტყჳ თქუენ, თავით ჩემით არა ვიტყჳ, არამედ მამაჲ ჩემი, რომელი ჩემ თანა არს, იგი იქმს საქმესა.
გრწამსა, რამეთუ მე მამისა ჩემისა თანა ვარ, და მამაჲ ჩემ თანა არს? უკუეთუ არა, საქმეთა ჩემთაგან გრწმენინ ჩემი.
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, საქმესა რომელსა მე ვიქმ, მანცა ქმნეს და უფროჲსი-ღა ამისა ქმნეს, რამეთუ მე მამისა მივალ.
და რაჲ-იგი ითხოოთ სახელითა ჩემითა, გეყოს თქუენ, რაჲთა იდიდოს მამაჲ ძისა თანა.
უკუეთუ გიყუარდე მე, მცნებანი ჩემნი დაიმარხნეთ.
და მე ვჰკითხო მამასა ჩემსა, და სხუაჲ ნუგეშინის-მცემელი მოგცეს თქუენ, რაჲთა დაადგრეს თქუენ თანა უკუნისამდე.
სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ, რომელი სოფელსა ვერ ჴელეწიფების მოღებად, რამეთუ არა ხედავს მას, არცა იცის იგი, ხოლო თქუენ იცით იგი, რამეთუ თქუენ თანა არს და თქუენ თანა იყოს.
არა დაგიტევნე თქუენ ობლად, მოვიდე თქუენდა.
მცირედ-ღა, და სოფელი არ მხედვიდეს მე, ხოლო თქუენ მხედვიდეთ მე, რამეთუ მე ცხოველ ვარ, და თქუენცა ცხოველ იყვნეთ.
მას დღესა შინა სცნათ, რამეთუ მე მამისა თანა ჩემისა, და თქუენ ჩემ თანა, და მე თქუენ შორის.
რომელსა აქუნდენ მცნებანი ჩემნი, დაიმარხვნეს იგინი, იგი არს, რომელსა უყუარ მე. Ms. page: P176R ხოლო რომელსა უყუარ მე, საყუარელ იყოს იგი მამისა ჩემისა მიერ, და მეცა შევიყუარო იგი და გამოუცხადო მას თავი ჩემი.
ჰრქუა მას იუდა, არა ისკარიოტელმან: უფალო, რაჲ არს, რამეთუ ჩუენ გამოგჳცხადებ თავსა შენსა და არა სოფელსა?
მიუგო იესუ და ჰრქუა: უკუეთუ ვისმე უყუარდე მე, სიტყუანი ჩემნი დაიმარხნეს, და მამამან ჩემმან შეიყუაროს იგი, და მოვიდეთ მისა და მის თანა დავადგრეთ.
ხოლო რომელსა არა უყუარდე, მე, სიტყუანი ჩემნი არა დაიმარხნეს; და სიტყუანი, რომელ გესმიან, არა ჩემნი არიან, არამედ მომავლინებელისა ჩემისა მამისანი.
ამას გეტყოდე თქუენ, რამეთუ თქუენ თანა ვიყავ.
ხოლო ნუგეშინის-მცემელი იგი სული წმიდაჲ, რომელი მოავლინოს მამამან სახელითა ჩემითა, მან გასწაოს თქუენ ყოველი და მოგაჴსენოს ყოველი, რაოდენი გარქუ თქუენ.
მშჳდობასა ჩემსა მიგცემ თქუენ, მშჳდობასა დაგიტევებ თქუენ. ნუ შეძრწუნდებიან გულნი თქუენნი, ნუცა გეშინინ.
გესმა, რამეთუ გარქუ თქუენ: წარვალ და მოვიდე თქუენდა. და უკუეთუმცა გიყუარდი მე, გიხაროდამცა, რამეთუ მივალ მამისა ჩემისა, რამეთუ მამაჲ ჩემი უფროჲს ჩემსა არს.
და აწ გარქუ თქუენ, ვიდრე ყოფადმდე, რაჲთა, რაჟამს იყოს, და გრწმენეს.
არღარა მრავალსა ვიტყოდი თქუენ თანა, რამეთუ მოვალს მთავარი იგი ამის სოფლისაჲ და ჩემ თანა არაჲ პოოს.
არამედ რაჲთა ცნას სოფელმან, რამეთუ მიყუარს მამაჲ ჩემი, და ვითარცა მამცნო მამამან ჩემმან, ეგრეცა ვყო. აღდეგით, წარვიდეთ ამიერ.
მე ვარ ვენაჴი ჭეშმარიტი, და მამაჲ ჩემი მოქმედი არს.
ყოველმან შტომან რომელმან არა გამოიღოს ნაყოფი ჩემ თანა, აღიღოს იგი; და ყოველმან რომელმან გამოიღოს ნაყოფი, განწმიდოს იგი, რაჲთა უმრავლჱსი ნაყოფი გამოიღოს.
თქუენ აწვე წმიდა ხართ სიტყჳთა მით, რომელსა გეტყოდე თქუენ.
დაადგერით Ms. page: P176V ჩემ თანა, და მე თქუენ თანა; რამეთუ ვითარცა-იგი ნასხლევსა ვერ ჴელ-ეწიფების ნაყოფისა გამოღებად თავით თჳსით, უკუეთუ არა ეგოს ვენაჴსა ზედა, ეგრევე თქუენ, უკუეთუ არა დაადგრეთ ჩემ თანა.
მე ვარ ვენაჴი, და თქუენ რტონი. რომელი დაადგრეს ჩემ თანა, და მე მის თანა, ამან მოიღოს ნაყოფი კეთილი და მრავალი, რამეთუ თჳნიერ ჩემსა არარაჲ ძალ-გიც ყოფად არცა ერთი.
უკუეთუ ვინმე არა დაადგრეს ჩემ თანა, განვარდეს გარე და ვითარცა ნასხლევი განჴმეს, და შეკრიბონ იგი და ცეცხლსა დაასხან და დაიწუას.
უკუეთუ დაადგრეთ ჩემ თანა, და სიტყუანი ჩემნი თქუენ თანა.
ამით იდიდა მამაჲ ჩემი, რაჲთა ნაყოფი მრავალი გამოიღოთ და იყვნეთ ჩემდა მოწაფე.
ვითარცა შემიყუარა მე მამამან, მეცა შეგიყუარენ თქუენ, დაადგერით სიყუარულსა ჩემსა ზედა.
უკუეთუ მცნებანი ჩემნი დაიმარხნეთ, ჰგიეთ სიყუარულსა ჩემსა ზედა, ვითარცა მე მცნებანი მამისა ჩემისანი დავიმარხენ და ვჰგიე სიყუარულსა მისსა ზედა.
ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა სიყუარული ჩემი თქუენ თანა იყოს, და სიყუარული თქუენი სავსებით იყოს.
ამას გეტყოდე თქუენ, რამეთუ ესე არს მცნებაჲ ჩემი, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ.
უფროჲსი ამისა სიყუარული არავის აქუს, ვითარმცა თავი თჳსი დადვა მეგობართა თჳსთა ზედა.
თქუენ მეგობარნი ჩემნი ხართ, უკუეთუ ჰყოთ, რომელსა-ესე გამცნებ თქუენ.
არღარა გეტყჳ თქუენ მონად, რამეთუ მონამან არა უწყინ, რასა იქმნ უფალი თჳსი. ხოლო თქუენ გარქუ მეგობარ, რამეთუ ყოველი, რაოდენი მესმა მამისა ჩემი\საგან, Ms. page: P177R გაუწყე თქუენ.
არა თქუენ გამომირჩიეთ მე, არამედ მე გამოგირჩიენ თქუენ და დაგადგინენ თქუენ, რაჲთა თქუენ წარხჳდეთ და ნაყოფი თქუენი ეგოს, რაჲთა, რაჲ სთხოოთ მამასა ჩემსა სახელითა ჩემითა, მოგცეს თქუენ.
ამას გამცნებ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას.
უკუეთუ სოფელი გძულობდეს თქუენ, უწყოდეთ, რამეთუ პირველად მე მომიძულა.
უკუეთუმცა სოფლისაგანნი იყვენით . . . . . , არამედ მე გამოგირჩიენ თქუენ სოფლისაგან, ამისთჳს სძულთ თქუენ სოფელსა.
მოიჴსენეთ სიტყუაჲ იგი, რომელი გარქუ თქუენ: არა არს მონაჲ უფროჲს უფლისა თჳსისა. უკუეთუ მე მდევნიდენ, თქუენცა გდევნიდენ: უკუეთუ სიტყუანი ჩემნი დაიმარხნენ, თქუენნიცა დაიმარხნენ.
არამედ ესე გიყონ სახელისა ჩემისათჳს, რამეთუ არა იციან მომავლინებელი ჩემი.
უკუეთუმცა არა მოვედ და ვეტყოდე მათ, ცოდვაჲმცა არა აქუნდა: ხოლო აწ მიზეზი არა აქუს ცოდვათა მათთათჳს.
რომელსა მე ვსძულდე, მამაჲცა ჩემი სძულდეს.
უკუეთუმცა არა ვქმნენ საქმენი იგი მათ შორის, რომელი სხუამან არავინ ქმნა, ცოდვაჲმცა არა აქუნდა. ხოლო აწ მიხილესცა და მომიძულესცა მეცა და მამაჲცა ჩემი.
არამედ რაჲთა აღესრულოს სიტყუაჲ იგი, რომელი შჯულსა მათსა წერილ არს, რამეთუ: მომიძულეს მე ცუდად.
ხოლო რაჟამს მოვიდეს ნუგეშინის-მცემელი იგი, რომელი მე მოგივლინო თქუენ მამისა ჩემისა მიერ, სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ, რომელი მამისაგან გამოვალს, მან წამოს ჩემთჳს.
და თქუენცა მოწამე ხართ, რამეთუ დასაბამითგან ჩემ თანა ხართ.
ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა არა დაჰბრკოლდეთ.
არამედ მოვალს ჟამი, რაჲთა ყოველმან რომელმან მოგწყჳდნეს თქუენ, ჰგონებდეს, ვითარმედ Ms. page: P177V მსხუერპლი შეწირა ღმრთისა.
და ესე გიყონ თქუენ, რამეთუ არა იცნეს მამაჲ ჩემი, არცა მე.
არამედ ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა, რაჟამს მოიწიოს ჟამი იგი, მოიჴსენოთ მათი იგი, რამეთუ მე გარქუ თქუენ. ესე პირველითგან არა გარქუ, რამეთუ თქუენ თანა ვიყავ.
ხოლო აწ მივალ მომავლინებელისა ჩემისა, და არავინ თქუენგანი მკითხვიდეს მე, ვითარმედ: ვიდრე ხუალ? არამედ ამას რაჲ გეტყოდე თქუენ, მწუხარებამან აღავსნა გულნი თქუენნი.
არამედ მე ჭეშმარიტსა გეტყოდე თქუენ: უმჯობჱს არს თქუენდა, რაჲთა მე წარვიდე; უკუეთუ მე არა წარვიდე, ნუგეშინის-მცემელი იგი არა მოვიდეს თქუენდა: უკუეთუ მე წარვიდე, მოვავლინო იგი თქუენდა.
და მოვიდეს და ამხილოს სოფელსა ცოდვისათჳს და სიმართლისა და სასჯელისა:
ცოდვისათჳს ესრჱთ, რამეთუ არა ჰრწმენა ჩემდა მომართა;
სიმართლისათჳს, რამეთუ მე მამისა მივალ და არღარა მხედვიდეთ;
ხოლო სასჯელისათჳს, რამეთუ მთავარი იგი ამის სოფლისაჲ დასჯილ არს.
ფრიად-ღა მაქუს სიტყუად თქუენდა, არამედ არღა ძალ-გიც ერთბამად აწ [ტჳრთვად].
ხოლო ოდეს სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ გიძღოდის თქუენ ჭეშმარიტებასა ყოველსა, რამეთუ არა იტყოდის თავით თჳსით, არამედ რაოდენი-რაჲ ესმეს, იტყოდის და მომავალი იგი გითხრას თქუენ.
ყოველი, რაოდენი აქუს მამასა, ჩემი არს; და ამისათჳს გარქუ თქუენ, რამეთუ: ჩემგან მიიღოს და გითხრას თქუენ.
მცირედ-ღა, და არა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედ-ღა, და მიხილოთ მე.
თქუეს ურთიერთას მოწაფეთა მისთა: რაჲ არს, რამეთუ მეტყჳს ჩუენ: მცირედ-ღა, და არა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედ-ღა, და მიხილოთ მე, და მე მივალ მამისა ჩემისა? Ms. page: P178R .
და იტყოდეს: რაჲ არს ესე, "მცირედ"? არა უწყით, რასა იტყჳს.
გულისხმა-ყო იესუ, რამეთუ უნებს კითხვის, და ჰრქუა მათ: ამისთჳს გამოეძიებთ ურთიერთას, რამეთუ ვთქუ: მცირედ-ღა, და არა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედ-ღა, და მიხილოთ მე?
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ სტიროდით და ჰგოდებდეთ, ხოლო სოფელსა უხაროდის: თქუენ სწუხდეთ, ხოლო მწუხარებაჲ თქუენი სიხარულად გარდაიქცეს.
დედაკაცი რაჟამს შობნ, მწუხარე ა[რ]ნ, რამეთუ მოიწია ჟამი მისი. ხოლო რაჟამს შვის ყრმაჲ, არღარა მოეჴსენის ჭირი იგი სიხარულითა მით, რამეთუ კაცი იშვა სოფელსა შინა.
ხოლო აწ თქუენ ჭირი გაქუს. და მერმე გიხილნე თქუენ, და უხაროდის გულთა თქუენთა, და სიხარული თქუენი არავინ მიგიღოს თქუენგან.
და მას დღესა არაჲ მკითხოთ. ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ რაჲმე სთხოოთ მამასა ჩემსა სახელითა ჩემითა, მოგცეს თქუენ.
აქამომდე არარაჲ გითხოიეს სახელითა ჩემითა. ითხოვდით და მოიღოთ თქუენ, რაჲთა სიხარული თქუენი სავსებით იყოს.
ამას იგავით გეტყოდე თქუენ, ხოლო მოვალს ჟამი, ოდეს არღარა იგავით გეტყოდი თქუენ, არამედ განცხადებულად მამისა ჩემისათჳს გითხრა თქუენ.
მას დღესა ითხოოთ სახელითა ჩემითა, და არა გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ მე ვჰკითხო თქუენთჳს მამასა ჩემსა.
[რამეთუ თჳთ მამასა ჩემსა] უყუართ თქუენ, რამეთუ თქუენ შემიყუარეთ მე და გრწამ, რამეთუ ღმრთისაგან გამოვედ.
[გამოვედ] მამისაგან და მოვივლინე სოფლად და კუალად დაუტეობ სოფელსა და მივალ მამისა.
ჰრქუეს მას მოწაფეთა: აჰა აწ განცხადებულად იტყოდი, იგავსა არცა ერთსა რას იტყჳ.
და ჩუენ აწ უწყით, რამეთუ ყოველი იცი და არა გიჴმს, რაჲთა გკითხოს ვინმე. ამის\გან Ms. page: P178V ვიცით, რამეთუ ღმრთისაგან მოსრულ ხარ.
მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: აწ სამე გრწამს?
აჰა ესერა მოვალს ჟამი და მოწევნულ არს, რამეთუ განიბნინეთ კაცად-კაცადი თჳსა ადგილად და მე მარტოჲ დამიტეოთ; და არა ვარ მარტოჲ, არამედ მამაჲ ჩემი ჩემ თანა არს.
ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა ჩემ თანა მშჳდობაჲ გაქუნდეს. სოფელსა ამას ჭირი გაქუს, არამედ ნუ გეშინინ, რამეთუ მე მიძლევიეს სოფლისადა.
ამას იტყოდა უფალი და აღიხილნა თუალნი თჳსნი ზეცად და თქუა: მამაო, მოიწია ჟამი ჩემი, ადიდე ძჱ შენი, რაჲთა ძემანცა შენმან გადიდოს შენ.
ვითარცა-ესე მოეც ჴელმწიფებაჲ ყოველთა ჴორციელთაჲ, რაჲთა ყოველი რომელი მოეც მას, მისცეს მათ ცხორებაჲ საუკუნოჲ.
[და ესე არს ცხორებაჲ საუკუნოჲ], რაჲთა გიცოდიან მხოლოჲ ჭეშმარიტი ღმერთი და რომელი მოავლინე იესუ ქრისტჱ.
მე გადიდე შენ ქუეყანასა ზედა, საქმჱ აღვასრულე, რომელი მომეც მე, რაჲთა ვყო.
და აწ მადიდე მე, მამაო, თავისა შენისა თანა დიდებითა მით, რომელი მაქუნდა შენ წინაშე უწინარჱს ყოფისა ჩემისა სოფელსა ამას.
გამოუცხადე თავი შენი კაცთა, რომელნი მომცენ მე სოფელსა ამას; [შენნი] იყვნეს და მომცენ იგინი, და სიტყუაჲ შენი დაუმარხავს.
და აწ უცნობიეს, რამეთუ ყოველი რომელი მომეც მე, მივეც მათ, შენნი არიან.
რამეთუ სიტყუანი შენნი, რომელნი მომცენ მე, მივსცენ მათ, და მათ მიიხუნეს ჭეშმარიტად, რამეთუ შენგან გამოვედ, და ჰრწმენა, რამეთუ შენ მომავლინე.
მე მათთჳს გევედრები; არა თუ სოფლისათჳს გკითხავ, არამედ მათთჳს, რომელნი მომცენ მე, რამეთუ შენნი არიან.
და შენი ყოველი ჩემი არს და ჩემი შენი არს, და დიდებულ ვარ მათ შორის.
და არღარა ვარ მე სოფელსა შინა, და ესენი სოფელსა შინა არიან, Ms. page: P179R და მე შენდა მოვალ, მამაო წმიდაო, დაიცვენ ესენი სახელითა შენითა, რომელნი მომცენ მე ...
დავიცვენ და არავინ მათგანი წარწყმდა, გარნა ძჱ იგი წარწყმედისაჲ, რაჲთა წერილი აღესრულოს.
ხოლო მე აწ შენდა მოვალ და ამას ვიტყჳ სოფელსა შინა, რაჲთა აქუნდეს მათ სიხარული ჩემი სავსებით.
მე მივსცენ მათ სიტყუანი შენნი, და სოფელმან მოიძულნა იგინი, რამეთუ არა არიან იგინი სოფლისაგანნი, ვითარცა მე არა სოფლისაგანი ვარ.
არა ვიტყჳ, რაჲთა აღიხუნე იგინი სოფლისაგან, არამედ რაჲთა დაიცვნე იგინი ბოროტისაგან.
სოფლისაგანნი არა არიან, ვითარცა მე არა სოფლისაგანი ვარ.
წმიდა-ყვენ ესენი ჭეშმარიტებითა, რამეთუ სიტყუაჲ შენი ჭეშმარიტ არს.
ვითარცა მე მომავლინე სოფლად, მეცა წარვავლინებ [მათ სოფლად.
და მათთჳს მე] წმიდა-ვჰყოფ თავსა ჩემსა, რაჲთა იგინიცა იყვნენ წმიდა ჭეშმარიტებით.
და არა მათთჳს ხოლო გკითხავ, არამედ ყოველთათჳს, რომელთა ჰრწმენეს სიტყჳთა მათითა ჩემდა მომართ.
რაჲთა ყოველნი ერთ იყვნენ, ვითარცა შენ, მამაო, ჩემდამო, და მე შენდამი, რაჲთა იგინიცა ჩუენ შორის იყვნენ, რაჲთა სოფელსა ჰრწმენეს, რამეთუ შენ მომავლინე მე.
და დიდებაჲ, რომელი მომეც მე, მივეც მათ, რაჲთა იგინიცა იყვნენ ერთ, ვითარცა ჩუენ ერთ ვართ.
მამაო, მე მათ შორის, და შენ ჩემ თანა, რაჲთა იყვნენ სრულ ერთობითა და რაჲთა უწყოდის სოფელმან, რამეთუ შენ მომავლინე მე, რამეთუ შემიყუარე მე [უწინარჱს] სოფლის დაბადებისა.
მამაო, რომელნი მომცენ მე, მნებავს, რაჲთა, სადაცა მე ვიყო, მუნცა იგინი იყვნენ, რაჲთა ხედვიდენ დიდებასა ჩემსა, რომელი მომეც მე, რამეთუ შევიყუარენ იგინი, ვითარცა შენ მე შემიყუარე.
[მამაო მართალო, და სო]\ფელმან Ms. page: P179V შენ არა გიცნა, ხოლო მე გიცან შენ, და მათცა ცნეს, რამეთუ შენ მომავლინე მე.
და ვაუწყე მათ სახელი შენი და ვაუწყო, რაჲთა სიყუარულითა, რომლითა შემიყუარე მე მათთჳს, და მე მათ თანა.
ესე თქუა იესუ და გამოვიდა მოწაფითურთ თჳსითა წიაღ ჴევსა მას ნაძოანისასა, სადა-იგი იყო მტილი, რომელსა შევიდა მოწაფეთა თანა.
იცოდა იუდაცა, მიმცემელმან მისმან, ადგილი იგი, რამეთუ მრავალ-გზის შესრულ იყო იესუ მოწაფითურთ თჳსით.
სიტყუაჲ ურჩულოე{ბანი}:
ნეტარ არს რომელმან გულისხმა:
) დავით წინაჲსწარმეტყუელებდა
) ჵ იუდაჲსი უბ{ადრუკებაჲ}.
) და ჰრქუა უფალმან პეტრეს
[და თქუა უფალმან:] სიმონ, სიმონ, აჰა, ესერა, ეშმაკმან გამოგითხოვნა თქუენ აღცრად, ვითარცა იფქლი.
ხოლო მე ვევედრე მამასა ჩემსა შენთჳს, რაჲთა არა მოგაკლდეს სარწმუნოებაჲ შენი, და შენ ოდესმე მიიქეც და განამტკიცენ ძმანი შენნი.
ხოლო მან ჰრქუა: უფალო, მე შენ თანა მზა ვარ საპყრობილედ და სიკუდიდ მისლვად.
ხოლო თავადმად ჰრქუა: გეტყჳ შენ, პეტრე: არღა ეყივნოს ქათამსა დღეს, ვიდრემდე სამგზის უვარ-მყო მე, ვითარმედ: არა ვიცი მე.
და ჰრქუა მათ: ოდეს-იგი წარგავლინენ თქუენ თჳნიერ ბალანტისა და ვაშკარანისა და ფერჴთშესასხმელისა, ნუ გაკლ\და Ms. page: S125R რაჲა თქუენ? ხოლო მათ ჰრქუეს: არარაჲ გუაკლდა.
და მერმე ჰრქუა, ვითარმედ: რომელსა აწ აქუნდეს საქუფთჱ, აღიღენ; ეგრევე მსგავსად ვაშკარანიცა; და რომელსა არა აქუნდეს, განყიდენ სამოსელი მისი და იყიდენ მახჳლი.
გეტყჳ თქუენ, ესე ხოლოღა წერილი ჯერ-არს ჩემ ზედა აღსრულებად, ვითარმედ: უშჯულოთა თანა შეირაცხა, და რამეთუ ჩემთჳს აღსასრული იყოს.
ხოლო მათ ჰრქუეს: უფალო, აჰა, ესერა, არიან აქა ორ დანაკ. ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: კმა არს.
და გამოვიდა
Ms. page: P179V და გამოვიდა იესუ და წა[რვიდა მსგავსად ჩუ]ეულებისა მთასა მას ზეთის-ხილთასა, და მისდევდეს მას მოწაფენი მისნი.
და იყო რაჲ იგი ადგილსა მას, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა: ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
და თავადი განეშორა მათგან ვითარ ქვის-სატყორც ოდენ. და დაიდგნა მუჴლნი, ილოცვიდა
და თქუა: მამაო, უკუეთუ გნებავს ჩემგან თანაწარსლვად სასუმელი ესე, ხოლო ნუ ნებაჲ ჩემი, არამედ ნებაჲ შენი იყავნ!
და აღდგა ლოცვისა მისგან და მოვიდა მოწაფეთა თანა და პოვნა იგინი მძინარენი მწუხარებისა მისგან.
და ჰრქუა მათ: რაჲსა გძინავს? აღდეგით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
)
Ms. page: S156R და ვიდრე იგი ამას იტყოდაღა, აჰა, ერი და რომელსა ერქუა იუდა ისკარიოტელი, ერთი ათორმეტთაგანი, წინაუძღოდა მათ და მიეახლა იესუს ამბორის-ყოფად მისა, რამეთუ ესე სასწაული მიეცა მათდა და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორ-უყო, იგი არს,
[ხოლო] იესუ ჰრქუა მას: იუდა, ამბორის-ყოფითა მისცემა ძესა კაცისასა?
იხილეს რაჲ მისთანათა ამათ საქმჱ ესე, ჰრქუეს მას: უფალო, უკუეთუ მოვსრნეთ ესენი მახჳლითა?
და სცა ვინმე მათგანმან ერთმან მონასა მღდელთმოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი მარჯუენჱ.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: აცადეთ აქა\მომდე. Ms. page: S156V და შეახო ჴელი ყურსა მისსა და განკურნა იგი.
ჰრქუა იესუ მოსრულთა მათ მის ზედა მღდელთმოძღუართა და ერისთავთა ტაძრისათა და ხუცესთა: ვითარცა ავაზაკსა ზედა გამოსრულ ხართ მახჳლითა [და] წათებითა.
დღითი-დღედ ვიყავ მე თქუენ თანა ტაძარსა მას შინა და არა განჰყავთ ჴ[ე]ლი ჩემ ზედა; არამედ ესე არს ჟამ[ი] თქუენი და ჴელმწიფებაჲ ბნელი[საჲ].
) მოწაფჱ მოძღურისაჲ.
ყურად იღე ღმერთო ლოც{ვისა}.
) მოძღუარი ღაღადებდა და ეტ{ყოდა}.
) რომელმან სერობასა უფ{ა}ლი:
და
) და ჰრქუა მათ იესუ ყოველნი თქუენ
Ms. page: L255A ჰრქუა მათ იესუ: ყოველნი თქუენ დაბრკოლებად ხართ ამას ღამესა, რამეთუ წერილ არს: ესერა, დავსცემ მწყემსსა ამას და საცხოარი იგი მიმოდაიბნიოს.
არამედ რაჟამს აღვდგე, წინაჲსწარ თქუენსა წარვიდე გალილეად.
მიუგო პეტრე და ჰრქუა მას: ყოველნი ღათუ დაბრკოლდენ, მე მითცა Ms. page: L255B არავე დავბრკოლდე.
ჰრქუა მას იესუ: მართლიად გეტყუი შენ, რამეთუ: შენ დღეს ამას ღამესა, ვიდრე ქათამსა არღა ეყივლოს, სამგზის უარ-მყო მე.
ხოლო პეტრე უფროისღა ეკრძალებოდა და ეტყოდა: იყოს ღათუ ჩემი სიკუდილი, შენ თანა მოვკუდე, ხოლო შენ არასადა უარ-გყო. ეგრეცა ყოველნი იტყოდეს.
და მოვიდეს იგი ადგილსა ერთსა, რომელსა სახელი ჰრქუიან გეთსემანია. და ჰრქუა იესუ მოწაფეთა თჳსთა: დასხედით თქუენ მანდა წუთ ერთ, ვიდრემდე მივიდე, და თაყუანის-ვსცე.
Ms. page: P180R და წარიყვანნა იესუ პეტრე, იაკობ და იოვანე მის თანა და იწყო დასულებად და ურვად.
და ჰრქუა მათ: მწუხარე არს სული ჩემი, ვიდრე სიკუდიდმდე; დაადგერით და იღჳძებდით.
და წარვიდა მცირედ და დავარდა ქუეყანასა ზედა და ილოცვიდა: უკუეთუ შესაძლებელ არს, [რაჲთა] თანა-წარმჴდეს ჟამი ესე.
და იტყოდა: აბბა მამო, ყოველივე შესაძლებელ არს შენ მიერ თანა-წარსლვად სასუმელი ესე ჩემგან. არამედ არა რაჲ-იგი მე მნებავს, არამედ რაჲ შენ გნებავს.
და მოვიდა და პოვნა იგინი მძინარენი და ჰრქუა პეტრეს: სიმონ, გძინავს? და ვერ უძლე ჟამ ერთ განღჳძებად.
იღჳძებდით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა. სული გულს-მოდგინე არს, ხოლო ჴორცნი უძრულ.
და მერმე წარვიდა და იგივე სიტყუაჲ თქუა.
და მოიქცა კუალად და პოვნა იგინი მძინარენი, რამეთუ იყვნეს თუალნი მათნი დამძიმებულ, და არა იცოდეს, რაჲმცა სიტყუაჲ მიუგეს ...
და მოვიდა მერმე მესამედ და ჰრქუა მათ: დაიძინეთ ამიერითგან და განისუენეთ. მოიწია ჟამი, მოვიდა დასასრული. აჰა ესერა მიეცემის ძჱ კაცისაჲ ჴელთა ცოდვილთასა.
აღდეგით, წარვიდეთ ამიერ. აჰა ესერა მიმცემელი ჩემი ახლოს არს.
) დღეს ჴმაჲ ესმა
ღმერთო ქებასა ჩემსა.
) რასამე ჰგონებ შენ.
) რაჲჟამს-იგი თაყუა{ნის-სცემდი}.
მაშინ მოვიდა იესუ
Ms. page: P180V მაშინ მოვიდა იესუ მოწაფეთა თანა დაბასა, რომელსა ჰქჳან გეთსამანია, და ჰრქუა მათ: დასხედით მანდა, ვიდრე წარვიდე და ვილოცო.
და წარიყვანა პეტრე და ორნი ძენი ზებედჱსნი და იწყო მწუხარებად და ურვად.
და ჰრქუა მათ: შეწუხებულ არს სული ჩემი ვიდრე სიკუდიდმდე: დაადგერით აქა ჩემ თანა და ილოცევდით.
და წარვიდა მცირედ და დავარდა პირსა ზედა თჳსსა და იტყოდა: მამაო, უკუეთუ შესაძლებელ არს, თანა-წარმჴედინ ჩემგან სასუმელი ესე; ხოლო არა ვითარ მე მნებავს, არამედ ვითარ შენ გნებავს.
და მოვიდა მოწაფეთა თანა და იხილნა იგინი მძინარენი და ჰრქუა პეტრეს: ესოდენ ვერ ძალ-გიც ჟამ ერთ განღჳძებად ჩემ თანა?
იღჳძებდით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა. სული გულს-მოდგინე არს, ხოლო ჴორცნი უძრულ.
და კუალად მეორედ წარვიდა, ილოცვიდა იგი და ჰრქუა: მამაო ჩემო, უკუეთუ შესაძლებელ არს სასუმელი ესე თანა-წარსლვად ჩემგან, რაჲთამცა არა შევსჳ იგი, იყავნ ნებაჲ შენი.
და მოვიდა კუალად და პოვნა იგინი მძინარენი, რამეთუ იყვნეს თუალნი მათნი დამძიმებულ.
და დაუტევნა იგინი და მერმე წარვიდა მესამედ, ილოცვიდა და მასვე სიტყუასა იტყოდა.
მაშინ მოვიდა მოწაფეთა თანა და ჰრქუა მათ: დაიძინეთ ამიერითგან და განისუენეთ; აჰა Ms. page: P181R ესერა მოახლებულ არს მიმცემელი, და ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჴელთა ცოდვილთასა.
აღდეგით და წარვედით ამიერ; აჰა ესერა მოიწია ჟამი.
და ვიდრე იგი ამას იტყოდა, აჰა ესერა იუდა, ერთი ათორმეტთაგანი, მოვიდა, და მის თანა ერი მრავალი მახჳლითა და წათებითა მღდელთ-მოძღუართაგან და მოხუცებულთა ერისათა.
ხოლო მიმცემელსა მას მისსა მიეცა მცნებაჲ და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორს-უყო, იგი არს, შეიპყართ.
და მეყსეულად მოუჴდა იესუს და ჰრქუა: გიხაროდენ, მოძღუარ! და ამბორს-უყო მას.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: მოყუასო, რომლისათჳს მოსრულ ხარ? მაშინ მოუჴდეს და დაასხნეს იესუჲს ზედა ჴელნი მათნი [და შეიპ]ყრეს იგი.
და ერთმან იესუჲსთანამან მიყო ჴელი და იჴადა მახჳლი და სცა მონასა მღდელთ-მოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი.
მაშინ ჰრქუა მას იესუ; მიაქციე მახჳლი ადგილსავე თჳსსა, რამეთუ ყოველთა რომელთა აღიღონ მახჳლი, მახჳლითავე მოწყდენ.
ანუ ჰგონებთ, ვითარმედ ვერ ძალ-მიც ვედრებად მამისა ჩემისა, და წარმომიდგინოს მე აწ აქა უმრავლჱს ათორმეტთა გუნდთა ანგელოზთა?
და ვითარ-[მე] აღესრულნენ წერილნი, რამეთუ ესრე ჯერ-არს ყოფად?
მას ჟამსა ჰრქუა იესუ ერსა მას: ვითარცა ავაზაკსა ზედა მოხუედით მახჳლითა და წათებითა შეპყრობად ჩემდა; დღითი-დღედ თქუენ თანა ტაძარსა შინა ვჯედ და გასწავებდ, და არა შემიპყართ.
Ms. page: P181V ესე ყოველი იყო, რაჲთა აღესრულნენ წიგნნი წინაწარმეტყუელთანი, მაშინ მოწაფეთა ყოველთა დაუტევეს და ივლტოდეს.
) დღეს ეტყოდა
მაცხოვნე მე ღმერთო რაჲმეთუ შე{ვიდეს}:
) გულისხმა-ყო პეტრჱ.
) კაიაფას აქუნდი შენ {განკითხვით}:
ხოლო მათ შეიპყრეს
ხოლო მათ შეიპყრეს იესუ და მიიყვანეს კაიაფაჲს მღდელთ-მოძღურისა, სადა-იგი მწიგნობარნი და მოხუცებულნი ერისანი შეკრებულ იყვნეს.
ხოლო პეტრე მისდევდა მას შორით, ვიდრე ეზოდმდე მოდელთ-მოძღურისა, და შევიდა შინა და დაჯდა მსახურთა თანა ხილვად აღსასრულისა.
ხოლო მღდელთ-მოძღუარნი იგი და ყოველი კრებული ეძიებდეს ცრუ-მოწამეთა იესუჲსთჳს, რაჲთამცა მოკლეს იგი,
და არა ჰპოებდეს, რამეთუ მრავალნი მოსრულ იყვნეს ცრუ-მოწამენი. უკუანაჲსკნელ მო-ვინმე-სრულ იყვნეს ორნი
და თქუეს, ვითარმედ: ამან ესრე თქუა: ძალ-მიც დარღუევად ტაძარი ესე და მესამესა დღესა აღშჱნებად.
მაშინ აღდგა მღდელთ-მოძღუარი იგი და ჰრქუა მას: არცა სიტყუას-რას მიუგება, რასა-ესე შეგწამებენ შენ?
ხოლო იესუ დუმნა. მაშინ მღდელთ-მოძღუარმან მან ჰრქუა მას: გაფუცებ ღმერთსა ცხოველსა, რაჲთა მითხრა ჩუენ, უკუეთუ შენ ხარ ძჱ ღმრთისა ცხოველისაჲ?
ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ, ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან იხილოთ ძჱ კაცისაჲ მარჯუენით ძრიელებასა და მომავალი ღრუბელთა თანა ცისათა.
მაშინ მღდელთ-მოძღუარმან მან და\იპო Ms. page: P182R სამოსელი თჳსი და თქუა: გმობს, რაჲსაღა გჳჴმან მოწამენი? აჰა ესერა გესმა გმობაჲ მაგისი.
რაჲ გნებავს თქუენ? ხოლო მათ მიუგეს და ჰრქუეს: თანა მდებ არს ეგე სიკუდილისა.
მაშინ ჰნერწყუვიდეს პირსა მისსა და ჴურთითა სცემდეს თავსა მისსა, და რომელნიმე ყურიმალსა სცემდეს
და ეტყოდეს: გჳწინაწარმეტყუელე ჩუენ, ქრისტე, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
ხოლო პეტრე ჯდა ეზოსა მას შინა. და მოუჴდა მას ერთი მჴევალი და ჰრქუა მას: შენცა იყავ იესუჲს თანა, გალილეველისა.
ხოლო მან უარ-ყო წინაშე ყოველთა და თქუა: არა ვიცი, რასა იტყჳ.
და ვითარცა გამოვიდა იგი გარეშე ბჭეთა, იხილა იგი სხუამან და ჰრქუა მუნ მდგომარეთა მათ; ესე იყო იესუჲს თანა, გალილეველისა.
და მერმეცა უარ-ყო პეტრე ფიცით, ვითარმედ: არა ვიცი კაცი იგი.
და შემდგომად მცირედისა ჟამისა მოუჴდეს მუნ მდგომარენი პეტრეს და ჰრქუეს: ჭეშმარიტად შენცა მათგანი ხარ, რამეთუ სიტყუაჲ შენი გამხილებს.
მაშინ პეტრე იწყო შეჩუენებად და ფიცად, ვითარმედ: არა ვიცი კაცი იგი, და მეყსეულად ქათამი ყიოდა.
და მოეჴსნა პეტრეს სიტყუაჲ იგი იესუჲსი, რომელი ჰრქუა მას, ვითარმედ: ვიდრე არღა ეყივლოს ქათამსა, სამ-გზის უარ-მყო მე. და განვიდა გარე და ტიროდა მწარედ.
და ვითარ განთენა, ზრახვა-ყვეს მღდელთ-მოძღუართა და მოხუცებულთა ერისათა იესუჲსთჳს, რაჲთა მოკლან იგი.
[და შეკრეს] და შეიყვანეს და მისცეს პილატეს მთავარსა.
) თქუთ-ღა
საჯენ უფალო:
) შენ სიტყუაჲ მამისაჲ:
) რაჲჟამს-იგი წარსდეგ:
და მოიყვანეს
Ms. page: P182V და მოიყვანეს იესუ კაიაფაჲსით ტაძრად. და იყო განთიადი. და იგინი არა შევიდეს ტაძრად, რაჲთა არა შეიგინნენ, არამედ რაჲთა ჭამონ პასექი იგი.
გამოვიდა მათა პილატე და ჰრქუა: რასა შესმენასა მოიღებთ კაცსა ამას ზედა?
მიუგეს და ჰრქუეს ჰურიათა: უკუეთუმცა არა ბოროტისმოქმედი იყო ეგე, არამცა მიგეცით შენ ეგე.
ჰრქუა მათ პილატე: მიიყვანეთ ეგე თქუენ და შჯულისაებრ თქუენისა განიკითხეთ. ჰრქუეს მას ჰურიათა: ჩუენდა არავისი ჯერ-არს მოკლვაჲ.
რაჲთა აღესრულოს სიტყუაჲ იგი იესუჲსი, რომელი თქუა და აუწყა, რომლითა სიკუდილითა ეგულებოდა სიკუდილი.
შევიდა კუალად პილატე ტაძრად და შეხადა იესუს და ჰრქუა მას: შენ ხარა მეუფჱ ჰურიათაჲ?
ჰრქუა მას იესუ: შენ თავით თჳსით იტყჳ მაგას, ანუ სხუამან გითხრა ჩემთჳს?
მიუგო მას პილატე და ჰრქუა: ნუუკუე ჰურიაჲ ვარ? ნათესავთა შენთა და მღდელთ-მოძღუართა მომცეს შენ. რაჲ გიქმნიეს?
მიუგო იესუ და ჰრქუა: მეუფებაჲ ჩემი არა ამის სოფლისაგანი არს. უკუეთუმცა ამის სოფლისაგანი იყო, მსახურნიმცა ჩემნი იღუწიდეს ჩემთჳს, რაჲთამცა არა მივეცი ჰურიათა. ხოლო აწ მეუფებაჲ ჩემი არა არს ამის სოფლისაგანი.
ჰრქუა პილატე: უკუეთუ მეუფჱ ვიდრემე ხარი? ჰრქუა მას იესუ: შენ იტყჳ, ვითარმედ მეუფჱ ვარ. ხოლო მე ამისთჳს შობილ ვარ და ამისთჳს მოვივლინე სოფლად, რაჲთა ვწამო ჭეშმარიტი. ყოველი რომელი ჭეშმარიტისაგან იყოს, ისმინოს ჴმისა ჩემისაჲ.
ჰრქუა მას პილატე: რაჲ Ms. page: P183R არს ჭეშმარიტებაჲ? და ვითარცა ესე თქუა, კუალად გამოვიდა პილატე ჰურიათა მათ თანა და ჰრქუა: მე არცა ერთი ბრალი ვპოვე ამის თანა.
ხოლო არს თქუენი ჩუეულებაჲ, რაჲთა ერთი მიგიტეო თქუენ ზატიკსა ამას. გნებავს, მიგიტეო თქუენ მეუფჱ ჰურიათაჲ?
ღაღად-ყვეს ყოველთა და თქუეს: ნუ ეგე, არამედ ბარაბა. და იყო ესე ბარაბა ავაზაკი.
მაშინ მიიყვანა იესუ პილატე და ტანჯა იგი.
და ერისაგანთა მათ შეთხზეს გჳრგჳნი ეკალთაგან და დაადგეს თავსა მისსა და სამოსელი ძოწეული შეჰმოსეს მას.
და მოვიდიან მისა და ეტყჳედ: გიხაროდენ, მეუფეო ჰურიათაო და სცემდეს მას ყურიმალსა.
გამოვიდა კუალად პილატე და ჰრქუა მათ: აჰა გამოვიყვანო იგი თქუენდა, რაჲთა სცნათ, რამეთუ მის თანა არცა ერთი ბრალი ვპოვე.
გამოვიდა იესუ, და ედგა ეკლისა იგი გჳრგჳნი და სამოსელი ძოწეული; და ჰრქუა პილატე ჰურიათა მათ: აჰა კაცი იგი!
და ვითარცა იხილეს მღდელთ-მოძღუართა მათ, ღაღად-ყვეს და თქუეს: ჯუარს-აცუთ! ჯუარს-აცუთ! ჰრქუა მათ პილატე: მიიყვანეთ ეგე თქუენდა და ჯუარს-აცუთ, რამეთუ მე ბრალი მაგის თანა არარაჲ ვპოვე.
მიუგეს ჰურიათა და თქუეს: ჩუენ შჯული გუაქუს და შჯულისა ჩუენისაებრ თანა-აც სიკუდილი, რამეთუ თავი თჳსი ძედ ღმრთისა ყო.
ვითარცა ესმა ესე პილატეს, შეეშინა.
და შევიდა მუნვე ტაძრად და ჰრქუა იესუს: ვინაჲ ხარ შენ? ხოლო იესუ არა მიუგო სიტყუაჲ.
ჰრქუა მას პილატე: არას მეტყჳა? არა უწყი, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ მაქუს მე ჯუარ-ცუმად შენდა და ჴელმწიფებაჲ მაქუს მე განტევებად შენდა?
ჰრქუა მას იესუ: არა გაქუს ჴელმწიფებაჲ ჩემი არ\ცა Ms. page: P183V ერთი, უკუეთუმცა არა მოცემულ იყო შენდა ზეგარდამო. ამისთჳს მიმცემელსა ჩემსა შენდა უდიდჱსი ცოდვაჲ აქუს.
ამის გამო პილატეს უნდა განტევებაჲ მისი, ხოლო ჰურიანი ღაღადებდეს და იტყოდეს: უკუეთუ [ესე განუტეო, არა] ხარ მოყუარჱ კეისრისაჲ, რამეთუ ყოველი რომელი მეუფედ იტყჳნ თავსა თჳსსა, ჴდომად აღუდგებინ კეისარსა.
ხოლო პილატეს რაჲ ესმნეს სიტყუანი ესე, გამოიყვანა იესუ გარე და დაჯდა საყდართა ზედა, ადგილსა, რომელსა ჰქჳან ქვაფენილ, ხოლო ებრაელებრ კაპპათა.
და იყო პარასკევი პასექისაჲ, და ჟამი იყო მეექუსჱ. ჰრქუა პილატე ჰურიათა მათ: აჰა მეუფჱ თქუენი!
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: აღიღე, აღიღე და ჯუარს-აცუ ეგე! ჰრქუა მათ პილატე: მეუფჱ თქუენი მე ჯუარს-ვაცუაა? მიუგეს მღდელთ-მოძღუართა მათ და ჰრქუეს: არა გჳვის ჩუენ მეუფჱ გარნა კეისარი.
მაშინ მისცა მათ იგი, რაჲთა ჯუარს-აცუან.
) ჯუარცუმასა ღაღადებდეს.
ღმერთო ღმერთო ჩემო მომხე{დო}.
) ჴელმწიფისა წინაშე წა{რსდეგ}:
) ვითარცა კრავი უმანკოჲ:
ხოლო იუდა
Ms. page: P183V ხოლო იუდა წარიყვანა ერი მღდელთ-მოძღუართაგან და ფარისეველთაგან მსახურნი და მოვიდეს მუნ სანთლებითა და ლამპარებითა და საჭურველითა.
ხოლო იესუ იცოდა ყოველი მომავალი მის ზედა, გამოვიდა და ჰრქუა მათ: ვის ეძიებთ?
მიუგეს და ჰრქუეს: იესუს ნაზარეველსა. ჰრქუა მათ იესუ: მე ვარ. დგა იუდაცა, მიმცემელი მისი, მათ თანა.
და ვითარცა ჰრქუა მათ, ვითარმედ: მე ვარ, უკუნ-იქცეს გარე და დაეცნეს ქუეყანასა.
და მერმე კუალად ჰკითხა მათ: ვის ეძიებთ? და Ms. page: P184R მათ თქუეს: იესუს ნაზარეველსა.
ჰრქუა მათ იესუ: გარქუ თქუენ, ვითარმედ: მე ვარ. უკუეთუ მე მეძიებთ, აცადეთ, ესენი წარვიდენ.
რაჲთა აღესრულოს სიტყუაჲ იგი, რომელი ჰრქუა მათ იესუ, ვითარმედ: რომელნი მომცენ მე, არა წარვწყმიდნე მათგანი არცა ერთი.
ხოლო სიმონ-პეტრეს აქუნდა მახჳლი, აღმოიჴადა და სცა მონასა მღდელთ-მოძღურისასა და წაჰკუეთა ყური მისი მარჯუენაჲ. ხოლო იყო სახელი მონისაჲ მის მალქოზ.
ჰრქუა იესუ პეტრეს: დადევ მახჳლიშენი ქარქაშსა! სასუმელი, რომელი მომცა მე მამამან, არა შევსუაა?
კრებულმან მან და ათასისთავმან და მსახურთა ჰურიათამან შეიპყრეს იესუ და შეკრეს იგი.
და მიიყვანეს იგი პირველად ანაჲსა, რამეთუ იყო სიმამრი კაიაფაჲსი, რომელი იყო მღდელთ-მოძღუარი მის წელი[წადისაჲ.
ესე იგი კაიაფა იყო], რომელი ეზრახა ჰურიათა, ვითარმედ უმჯობჱს არს კაცისა ერთისა სიკუდილი ერისათჳს.
ხოლო მისდევდა იესუს სიმონ-პეტრე და სხუაჲ იგი მოწაფჱ. ხოლო მოწაფჱ იგი ერთი მეცნიერი იყო მღდელთ-მოძღურისაჲ და შევიდა იესუჲს თანა ეზოსა მას მღდელთ-მოძღურისასა.
ხოლო პეტრე დგა კართა თანა გარეშე. განვიდა მოწაფჱ იგი სხუაჲ, რომელი იყო მეცნიერ მღდელთ-მოძღუარისაჲ, და ჰრქუა მეკარესა მას დედაკაცსა და შეიყვანა პეტრე.
ჰრქუა მჴევალმან მან მეკარემან პეტრეს: ნუუკუე შენცა მოწაფეთაგანი ხარ ამის კაცისათაჲ? ხოლო პეტრე თქუა: არა ვარ.
დგეს მონანი იგი და მსახურნი და ცეცხლი აღეგზნა, რამეთუ ყინელი იყო, და ტფებოდეს. და იყო მათ თანა პეტრე, დგა და ტფებოდა.
ხოლო მღდელთ-მოძღუარმან ჰკითხა იესუს მოწაფეთა მისთათჳს და მოძღუ\რებისა Ms. page: P184V მისისათჳს.
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: მე განცხადებულად ვეტყოდე სოფელსა და მე მარადის ვასწავებდ შესაკრებელსა და ტაძარსა შინა, სადა ყოველნი ჰურიანი შეკრბიან, ხოლო ფარულად არარას ვეტყოდე.
რაჲსა მკითხავ მე? ჰკითხე, რომელთა ესმოდა, რასა ვასწავებდ მე მათ. აჰა ამათ იციან, რასა-იგი ვეტყოდე მე მათ.
და ესე ვითარცა თქუა, ერთმან წინაშე-მდგომელმან მსახურმან სცა ყურიმალსა იესუს [და ჰრქუა]: ესრჱთ სიტყუას-უგება მღდელთ-მოძღუარსა?
ჰრქუა იესუ: უკუეთუ ვიტყოდე ბოროტსა, იტყოდე, წამე ბოროტისათჳს; უკუეთუ კეთილსათჳს, რაჲსა მცემ მე?
და მიავლინა იგი ანა კრული კაიაფაჲსა მღდელთ-მოძღურისა.
[ხოლო] სიმონ-პეტრე დგა და ტფებოდა. ჰრქუეს მას მუნ მდგომარეთა მათ: ნუუკუე შენცა მოწაფეთა მისთაგანი ხარ? უარ-ყო და თქუა: არა ვარ.
ჰრქუა მას ერთმან მონათაგანმან მღდელთ-მოძღუარისამან, ნათესავი იყო მისი, რომელსა-იგი წაჰკუეთა ყური: არა მე გიხილეა მტილსა მას შინა მის თანა?
და მერმე კუალად უარ-ყო პეტრე. და მეყსეულად ქათამი ყიოდა.
) შეიპყრეს უფალი შორის მოწაფეთა:
) შენ რომელი შურისა{თჳს}.
საკითხავი ესაია წინაჲსწარმეტყუელისაჲ:
Ms. page: L268B ესრე იტყუის უფალი: ვაქებდე საყუარელსა მას [ვენაჴსა] ჩემსა ქებითა სიყუარულისაჲთა. ვენაჴი იყო შეყუარებული ადგილსა პოხილსა და ადგილსა პატიოსანსა.
და ზღუდჱ გარემოვსდევ და ძნელად შევზღუდე იგი, და რქაჲ დავასხ სორექი და [. . . .] და განვსხალ და [. . . .]ითა განვამტკიცე იგი და აღვჰმართე გოდოლი მის შორის და საწნახელი [. . .] აგრითურთ განვმზადე, და ველოდე, რაჲთამცა Ms. page: L201A გამოიღო ყურძენი, ხოლო მან გამოიღო ეკალი და კუროისთავი.
აწ კაცთა მაგათ იუდაჲსთა, რომელნი დამკუიდრებულ ხართ იერუსალჱმს, საჯეთ შორის ჩემსა და შორის ვენაჴისა ჩემისა.
რაჲმემცა უყავ ვენაჴსა ჩემსა?
ხოლო აწ მე გითხრა, რაჲ უყო ვენაჴსა მას ჩემსა: დავარღუიო ძნელი იგი ზღუდჱ მისი და იყოს იგი დასათრგუნველ,
და განუტევე ვენაჴი იგი და არა განვსხალ; და არა მოვსთულო იგი და აღმოსცენდეს [ეკალნი], ვითარცა ოჴერსა; და უბრძანო ღრუბელთა, რაჲთა არა წუიმონ;
რამეთუ საყურძენი იგი უფლისა ღმრთისაჲ სახლი ისრაჱლისაჲ არს და კაცნი იუდაისნი _ ნერგნ[ი საყ]\უარელნი, Ms. page: L201B რაჲთამცა მოიღო სამართალი.
და ვითარცა
Ms. page: P184V და ვითარცა შეიპყრეს იესუ, წარიყვანეს და მიიყვანეს სახლსა მღდელთ-მოძღურისასა. ხოლო პეტრე მისდევდა შორით.
აღაგზნეს ცეცხლი შორის [ეზოსა მას] და გარე მოასხდეს იგინი; და დაჯდა პეტრე შორის მათსა.
და იხილა იგი მჴევალმან ვინმე მჯდომარჱ ნათელსა შინა, მიხედა და ჰრქუა მას: ესეცა მის თანა იყო.
ხოლო მან უარ-ყო და თქუა: დედაკაცო, არა [ვიცი], ვის ეძიებთ.
და Ms. page: P185R შემდგომად იხილა იგი სხუამან და ჰრქუა: შენცა მისთანაჲ ხარ. ხოლო პეტრე ჰრქუა: კაცო, არა ვარ მისთანაჲ.
და ვითარცა წარჴდა ჟამი ერთი, სხუაჲ ვინმე დაამტკიცებდა და იტყოდა: ჭეშმარიტად ესეცა მის თანა იყო, რამეთუ გალილეველ არს.
ხოლო პეტრე ჰრქუა: კაცო, არა ვიცი, რასა იტყჳ და მეყსეულად, ვიდრე იტყოდა-ღა ამას, ქათამი ყიოდა.
და მოიქცა უფალი და მიხედნა პეტრეს. და მოეჴსენა პეტრეს სიტყუაჲ იგი უფლისაჲ, რომელი ჰრქუა მას: ვიდრე ქათმის ყივილამდე უარ-მყო მე სამ-გზის, ვითარმედ: არა ვიცი.
და განვიდა გარე და ტიროდა მწარედ.
ხოლო კაცთა მათ რომელთა შეიპყრეს იესუ, ეკიცხევდეს მას და სცემდეს.
და დაჰბურეს თავსა და განკიცხეს და ჰბასრობდეს მას, ჰკითხვიდეს და ეტყოდეს: წინაწარმეტყუელებდ, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
და სხუასა მრავალსა სიტყუასა ჰგმობდეს და იტყოდეს მისთჳს.
და ვითარცა განთენა დღჱ, შეკრბეს მოხუცებულნი ერისანი, მღდელთ-მოძღუარნი და მწიგნობარნი და აღიყვანეს იგი საკრებულოსა მათსა
და ეტყოდეს: უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, მითხარ ჩუენ. ჰრქუა მათ იესუ: უკუეთუ გითხრა, არავე გრწმენეს;
და უკუეთუ გკითხო თქუენ, ვერაჲვე მომიგოთ, გინა განმიტეოთ მე.
ამიერითგან იყოს ძჱ კაცისაჲ მჯდომარჱ ძრიელებასა ღმრთისასა.
და ჰრქუეს მას ყოველთა: შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ? ჰრქუა მათ იესუ: თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ მე ვარ.
და მათ თქუეს: რაჲ-ღა გჳჴმს წამებაჲ, რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმა პირისაგან მისისა.
და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლჱ მათი და მოიყვანეს იგი პილატჱსა.
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოვეთ, რამეთუ გარდა\აქცევდა Ms. page: P185V ნათესავსა ჩუენსა და აყენებდა ხარკსა მიცემად კეისრისა და იტყოდა თავსა თჳსსა ქრისტედ და მეუფე ყოფად.
და ჰკითხა მას პილატე: შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
ხოლო პილატე ჰრქუა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას: არას ბრალსა ვჰპოვებ კაცისა ამის თანა.
ხოლო იგინი უფროჲს განძრიელდებოდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღაშფოთებს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა, უწყიეს გალილეაჲთ ვიდრე აქამომდე.
ხოლო პილატეს რაჲ ესმა გალილეაჲთ, ჰკითხა მათ: უკუეთუ გალილეაჲთ არს კაცი ესე?
და გულისხმა-ყო, რამეთუ ჴელმწიფებისაგან ჰეროდჱსისა არს; მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იყოცა იგი მაშინ იერუსალჱმს მათ დღეთა შინა.
ხოლო ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა ფრიად, რამეთუ უნდა ხილვაჲ მისი მრავლით ჟამითგან ამისთჳს, რამეთუ ესმოდა მისთჳს და სწადოდა ხილვად რაჲსამე სასწაულისა ყოფად მისგან.
და ჰკითხვიდა მას სიტყუათა მრავალთა, ხოლო თავადმან არარაჲ მიუგო.
დგეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და განკრძალულად შეასმენდეს მას.
ხოლო ჰეროდე შეურაცხ-ყო იგი და ერმან მისმა, და განკიცხეს იგი და შეჰმოსეს სამოსელი ბრწყინვა[ლჱ], და მიუძღუანა პი[ლ]ატეს.
და იქმნეს მეგობარ პილატე და ჰეროდე ურთიერთას მას დღესა შინა, რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი.
ხოლო პილატე მოუწოდა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას
და ჰრქუა: მომგუარეთ კაცი ესე ვითარცა გარდამაქცეველი ერისაჲ, და მე წინაშე თქუენსა განვიკითხე და არარაჲ ვპოვე კაცისა ამის თანა, რასა-ეგე შეასმენთ.
არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე მას, და არაჲ ღირსი სი\კუდილისა Ms. page: P186R საქმჱ არს მის თანა.
ვსწავლო იგი და განუტეო.
რამეთუ უნებელად ედებოდა დღესასწაულსა მას ერთი განტევებად.
ღაღად-ყვეს ყოველმან სიმრავლემან ერისამან და იტყოდეს: აღიღე ეგე და მომიტევე ჩუენ ბარაბა,
რომელი შფოთისა ყოფასა ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეგდებულ იყო საპყრობილესა შინა.
კუალად პილატე მოუწოდა მათ, რამეთუ უნდა განტევებაჲ მისი.
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე!
ხოლო მან მესამედ ჰრქუა: რაჲ ბოროტი უქმნიეს ამას? არაჲ ბრალი სიკუდილისაჲ ვპოვე ამის თანა. ვსწავლო და განუტეო ეგე.
ხოლო იგინი ზედა-დაესმოდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს მას ჯუარ-ცემად. და განძრიელდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთ-მოძღუართანი.
მაშინ პილატე საჯა თხოისაებრ მათისა
და მიუტევა მათ ბარაბა, რომელი-იგი შფოთისათჳს და კაცის-კლვისა შეგდებულ იყო საპყრობილესა, რომელსაცა ითხოვდეს, ხოლო იესუ მისცა ნებასა მათსა.
და ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, და დასდვეს მას ჯუარი იგი, და მიაქუნდა შემდგომად იესუჲსა.
და შეუდგა სიმრავლჱ ერისაჲ და დედათაჲ, რომელნი ეტყებდეს და ჰგოდებდეს მას.
მიექცა მათ იესუ და ჰრქუა: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემ ზედა, არამედ თავთა თქუენთა სტიროდეთ და შვილთა თქუენთა.
რამეთუ მოვლენან დღენი, რომელთა შინა სთქუათ: ნეტარ ბერწთა და მუცელნი, რომელთა არა შობეს, და ძუძუნი, რომელთა არა განზარდეს.
მაშინ იწყონ სიტყუად: მთანო, დამეცენით ჩუენ ზედა, და ბორცუნო, დამფარენით ჩუენ!
უკუეთუ ხესა ნედლსა ესრჱთ უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲ-მეღა უყონ?
