Page: 2 Verse: 1 | ო, ხიადულ, თამარ დედფა̈ლ, | ო, სიხარულო, თამარ დედოფალო, |
Verse: 2 | ჩინ მაჩენე თამარ დედფა̈ლ! | ყველაზე უკეთესო თამარ დედოფალო! |
Verse: 3 | ფა̈თვა̈რ ჯაგა̈ნდა ყვა̈რყვლაი, | თმები გქონდა ("გედგა") ხუჭუჭი, |
Verse: 4 | თერა̈ლ ჯისგურდა გიშრიშე, | თვალები გეჯდა გიშრისა, |
Verse: 5 | შდჷქა̈რ ჯადდა მარგლიტიშე; | კბილები გქონდა მარგალიტისა; |
Verse: 6 | სგაშხან ჯაქუდა ატლასე, | შიგნით გეცვა ატლასი, |
Verse: 7 | ქა̈მშხან ჯაქუდა აბჯარე, | გარეთ გეცვა აბჯარი, |
Verse: 8 | ჭჷშხას ჯასდანდა, ო, ჩექმარე, | ფეხზე გეცვა, ო, ჩექმები, |
Verse: 9 | თხუმას ჯაგა̈ნდა ზურჩია; | თავზე გედგა ზუჩი; |
Verse: 10 | ჩაჟილდ ჯეყად ქვიშმიშ ფერიშ, | ცხენი გყავდა ქვიშისფერისა, |
Verse: 11 | ჰჷნგრილ ჯიგანდა, ოჲ, ლჷშკა̈დი, | უნაგირი გედგა, ოი მოჭედილი, |
Verse: 12 | ჰა̈ღვირ ჯისდა̈ნდა ლუნცროვე, | აღვირი გედგა, მოვერცხლილი, |
Verse: 13 | მადრა̈ჴ ჯუღვა̈ნდა ოქვრა̈ში, | მათრახი გქონდა ოქროსი, |
Verse: 14 | თამარ დედფა̈ლ, თაჲამარა̈ლსი, | თამარ დედოფალო, თამარს, |
Verse: 15 | ჩიდ მაჩენე თაჲამარა̈ლსი! | ყველაზე უკეთეს თამარს! |
Page: 2 Verse: 1 | თამარ დედფა̈ლ, თამარე, | თამარ დედოფალო, თამარ, |
Verse: 2 | ჲა̈რ აჯშალდა თამარეს? | ვინ გეომა თამარს? |
Verse: 3 | ქა(ჲ)ხოსრულა თამარეს. | დაუსრულებია თამარს. * |
Verse: 4 | - ფატან მადჷ, თამარე? | - პერანგი რა უყავ თამარ? |
Verse: 5 | ლაჩქილ მადჷ, თამარე? | - ლეჩაქი რა უყავ თამარ? |
Verse: 6 | - ლაჩქილ ა̈მსა̈დ აშა̈რისგა. | - ლეჩაქი დამრჩა აშარაში. |
Verse: 7 | - ქოშჷლ[დ] მადჷ, თამარე? | - ქოში რა უყავ თამარ? |
Verse: 8 | ვორი დელა, თამარე! | ვორი დელა, თამარ! |
Page: 4 Verse: 9 | მური მურყვამ, სი მურყვამ, | მურის ციხევ, შე ციხევ, |
Verse: 10 | შდურვას შაურდენ ჯაცხეპი, | ქონგურს შევარდენი გარს გარტყია, |
Verse: 11 | ხუნს ლაჩვარე ჩუ აყურეხ. | ძირში ("საძირკველათან) ირმები წვანან. |
Verse: 12 | შდჷქილ ჯაგა̈ნ მარგალიტიშ, | კბილი გედგა მარგალიტისა, |
Verse: 13 | ფა̈თულდ ჯაგა̈ნ აბრეშუმიშ. | თმა გედგა აბრეშუმისა. |
Verse: 14 | ვორი დელა, თამარე, | ვორი დელა, თამარ, |
Verse: 15 | თამარ დედფა̈ლ, თამარე! | თამარ დედოფალო, თამარ! |
Verse: 16 | ჩაჟილდ მადმა თამარეს, | ცხენი არ (ჰყავდა) თამარს. |
Verse: 17 | ჰჷნგრილდ მადმა თამარეს. | უნაგირი არ (ედგა) თამარს. |
Verse: 18 | ჩაფრილ ესუდ ეცერისგა. | ფეხსაცმელი (?) დავდევი ეცერში. |
Page: 4 Verse: 1 | თამარ დედფა̈ლ, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | თამარ დედოფალო, თამარ, |
Verse: 2 | ლაჩქურ მეჩდე ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ულეჩაქოდ წასულო სამამამთილოში თამარ, |
Verse: 3 | თამარ დედფა̈ლი, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | თამარ დედოფალო, |
Verse: 4 | ფატნურ მეჩდე ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | უპერანგოდ წასულო სამამამთილოში. |
Verse: 5 | ივკა მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ქვედაკაბა არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 6 | კაბჷლდ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | კაბა არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 7 | ჩაფლა̈რი მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ფეხსაცმელებიც ("ქალამნებიც") არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 8 | ჩა̈ჟილდ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ცხენი არ (გაგყვა) სამამათილოში, |
Verse: 9 | ჰჷნგრილი მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | უნაგირიც არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 10 | ჰა̈ღვრილ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | აღვირი არ (გაგყვა) სამამამთილოში. |
Verse: 11 | ლაჩქილ ჯეფრა̈ნ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ლეჩაქი გეხურა ყველაზე კარგი, |
Verse: 12 | ფატა̈ნ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | პერანგი გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 13 | იუკოლ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ქვედაკაბა გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 14 | კაბჷლდ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | კაბა გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 15 | ჩაფლა̈რ ჯა̄ზდა̈ნ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ფეხსაცმელები გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 16 | ჩა̈ჟილდ ჯეყა̈დ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ცხენი გყავდა ყველაზე კარგი, |
Verse: 17 | ჰჷნგირ ჯიგდა, ოჲ, ლჷშკა̈̄დილ, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | უნაგირი გედგა, ოჲ, მოჭედილი, |
Verse: 18 | ჰა̈ღვირ ჯიზდა̈ნ, ოჲ, ლჷნქროვილ, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | აღვირი გედგა, ოჲ, მოოქრული. |
Page: 6 Verse: 1 | ყანსავ ყიფჲანე, ყანსავ ყიფჲანე, | ყანსავ ყიფიანო, ყანსავ ყიფიანო, |
Verse: 2 | უმჩა-უდგარა, უმჩა-უდგარა, | უბერებელ-უკვდავო, უბერებელ-უკვდავო, |
Verse: 3 | ულვტვა-უყვროვა, | დაუკოდავ-დაუყვერავო, |
Verse: 4 | სიქირ ბაქარა̈̄ლ, | სიქირ ბაქარალ (?), |
Verse: 5 | ჩორთა̈ჲ ჩა̈რთოლა̄ნ! | ფეხმოქცეულო ჩართოლანო! |
Verse: 6 | ჟი ინზორალეხ | იკრიბებიან |
Verse: 7 | სოლა-ლენჯარე, | სოლელ-ლენჯერლები, |
Verse: 8 | მესტჲა სეტარე, | მესტიელ-სეტელები, |
Verse: 9 | მჷლახ-მჷჟალე, | მულახ-მუჟალი, |
Verse: 10 | წვირმი-იფარე, | წვირმ-იფარი. |
Verse: 11 | კალა-უშგულა ... | კალა-უშგული... |
Verse: 12 | ხოჩა ღვაჟარე | კარგი ვაჟები |
Verse: 13 | ბაჴას იშჲალეხ; | ბახაში ომობენ! |
Verse: 14 | ბარჯას ხასდა̈ნდახ | მხარზე ედვათ |
Verse: 15 | ნამცა თოფარე, | ნამცას-თოფები, |
Verse: 16 | დჷთხელ პილარე ... | თხელპირიანები.. |
Verse: 17 | ხოლა ღვაჟარე | ცუდი ვაჟები |
Verse: 18 | ტუბას ზჷსდა̈ნდახ, | ხევში ეყარნენ,. |
Verse: 19 | ბარჯას ხასდა̈ნდახ | მხარზე ედვათ |
Verse: 20 | ჯიჰრა̈ ტყენარე. | მუხის კეტები. |
Page: 6 Verse: 1 | ოტ, საბრელა მირანგულა, | ო, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 2 | დედეს ისგვა სი გარ ხორდა̈ს, | დედაშენს შენღა ჰყავდი, |
Verse: 3 | ნაუნხოლოშ მურყვამს ხორდა̈ს, | სინებივრით კოშკში ჰყავდი, |
Verse: 4 | ეჩავ ჯიჴდახ სა̈დილ ვახშა̈მს. | იქ გიზიდავდნგნ სადილ-ვახშამს. |
Verse: 5 | ფისევ ხაბა ჯჷმში ნა̈ბოზს! | ფისიმც დასხმია ოთხშაბათ საღამოს! |
Verse: 6 | მირანგულას ვახშა̈მ ოთჴიდხ, | მირანგულას ვახშამი მიუტანეს, |
Verse: 7 | მირანგულა დეს' ე̄სხვიდდახ: | მირანგულა არ დაუხვდათ: |
Verse: 8 | ესნა̈რ ა̈მჩედ ლა̈ჲმახვა̄ლთე სა̈ვჲარეში. | თურმე წასულა სავების სამტროდ. |
Verse: 9 | ლახასგიდნა დედე მიჩა: | გაუხედავს დედამისს: |
Verse: 10 | მაჩხფა̈რ ზაგა̈რ ბეჯგვენილა. | მაჩხფარის მთა[ზე] დგას. |
Verse: 11 | - ო, დედე̄ში მირანგულა, | - ო, დედისავ მირანგულა, |
Verse: 12 | ლეჩვმე-უჩვმა მა̈გ ჯიჩვმინა, | საქნარ-უქნარი ყველაფერი გიქნია, |
Verse: 13 | გზავრობ ჯერი ვეშგიმპილჲა̈შ! | მგზავრობა გექნება უკანასკნელი! |
Page: 8 Verse: 14 | ხაყერულდა სგიმჲა̈შ მეჯვგას, | უდარაჯებდა ვეძის მენახირეებს, |
Verse: 15 | ამ ლე̄თ, ნა̈ბოზ ჩუ ლაჲბურე, | ამ ღამეს, საღამო (რომ) დააბნელა, |
Verse: 16 | სგიმჲა̈შ მეჯვგა ჩუ ხოჴაცა, | ვეძის მენახირეები დაუღუპავს, |
Verse: 17 | ჩხარა ყვილ ჴა̈ნ ქა ხოქვითა, | ცხრა ცალი ხარი მოუპარავს, |
Verse: 18 | ეჯი სა̈ვჲა̈რს ჩუ ხობაჟახ. | იგი სავებს გაუგიათ. |
Verse: 19 | ფა̄და̈̄ს ახღვიჭდა სა̈ვჲარეშ. | მდევარი გამოეკიდა სავებისა |
Verse: 20 | არა-ჩხარა ქა ხოკვარა, | რვა-ცხრა (ჯერ თოფი) უსვრია, |
Verse: 21 | არა-ღეთ სა̈ვჲა̈რ ხოდგარა, | რვაოდე სავი მოუკლავს, |
Verse: 22 | ფა̄და̈̄სს ვეშგმავ ქა ლახჭონნე. | მდევარი უკუაქცია. |
Verse: 23 | აშ ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | .. ასე დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 24 | ფა̄და̈̄ს ახღვიჭდა ზურა̄ლა̈შ. | მდევარი გამოეკიდა ქალებისა. |
Verse: 25 | "ეჯ ფინთარე ზურალარე, | ეგ ფინთი ქალები, |
Verse: 26 | ფა̄და̈̄ს იმჟი მინს ხახლე̄ნახ, | მდევრობა მათ როგორ სცოდნიათ, |
Verse: 27 | მა̈გ არშლურა̈ჲ, მა̈გ ლაჩქურა̈ჲ!" | ყველა უნიფხო, ყველა ულეჩაქო!" |
Verse: 28 | ალჲა̈რს ვეშგმავ ქა̄დ ლახჭონნე. | ესენიც კვლავ უკუაქცია. |
Verse: 29 | აშ ხობინა ლი̄ზ-ლიჩედი {!}, | ასე დაუწყჲა სვლა-წასვლა, |
Verse: 30 | თანა̈ღ-ზაგარიდ ანღჷრი, | მთა-გადასავლამდის მოდის, |
Verse: 31 | ჩხარა ყვილ სგვებინ ხორკალა. | ცხრა ცალი (ხარი) წინ ურეკის. |
Verse: 32 | ეჯ ფისრა̈ილ ვეზდენილა! | ეგ წაწყმენდილი ვეზდენი! |
Verse: 33 | ესნა̈რ ვეზდენს გა̈ნ ლოხქვიცა, | თურმე ვეზდენს გზა მოუჭრია, |
Verse: 34 | ჩუ ხოდრაჯდა თანაღ-ზაგა̈რ. | უდარაჯებდა მთა-გადასავალზე, |
Verse: 35 | ჰერ ათღანე კუთხვას მიჩა, | ხმა გაადენინა თავის კუთხვას, |
Verse: 36 | მირანგულა ჟი ლაჲგურნე. | მირანგულა გააგორა. |
Verse: 37 | ჟი ლა̈ჲჩოქვე თჷმი-გარჯუშ: | წამოიჩოქა გაჭირვებით: |
Verse: 38 | "ვოჲ ღერბეთ [ი] ვოჲ სამჷრთალ, | "ოჲ ღმერთო (და) ოჲ სამართალო, |
Verse: 39 | თხვიმ უწვრად ნომ[ა] ამცვირნა!" | თავი სისხლაუღებლად არ დამატოვებინო!" |
Verse: 40 | ჰერ ათღანდა კუთხვას მიჩა, | ხმა გაედინა მის კუთხვას, |
Verse: 41 | ვეზდენს ხაჴიდ მუჭოდისგა, | ვეზდენს მოარტყა მკერდში, |
Verse: 42 | ვეზდენილა ჩუდ ხოდგარა. | ვეზდენიც აგრეთვე მოუკლავს. |
Verse: 43 | "ჰატ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგვი! | "ჰა, ნეტავი ჩემს ბედს! |
Verse: 44 | ჰა̈დურდ უწვრა მა̄მა ხვირი: | მთლად სისხლაუღებელი არ ვიქნები: |
Verse: 45 | ჩხარა სა̈ვჲა̈რ ჩუ მიდგარახ, | ცხრა სავი მომიკლავს, |
Verse: 46 | ჩხარა ყვილ ჴა̈ნ ქავ მიქვითა. | ცხრა ცალი ხარი მომიპარავს, |
Verse: 47 | ატ, საბრელა მირანგულა, | ა, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 48 | ლეჩვმე-უჩვმა მა̈გ მიჩვმინა, | საქნარ-უქნარი ყველაფერი მიქნია, |
Verse: 49 | გზავრობ მე̄რი ვეშგიმპილიშ!" | მგზავრობა მექნება უკანასკნელი!" |
Verse: 50 | ყვარყვალი მიჩა ფათვარე | ხუჭუჭა მისი თმები |
Verse: 51 | შდუგვა̈რს ხუღვეხ ლასბუდარად, | თაგვებს აქვთ საბუდრად. |
Page: 10 Verse: 52 | თხვიმიშე ისგვი ჰაყა̈რი | შენი თავის ქალა |
Verse: 53 | უჯა̈რს ხუღვეხ ლა̈წჷნწილად, | გველებს აქვთ საწიწილედ |
Verse: 54 | ლესგიშე ისგვე ქჷპარე | შენი გვერდის ნეკნები |
Verse: 55 | ორბა̈ლს ხა̄დახ ღირიბ-ქარქა̈შ[დ], | ორბებს ჰქონდათ "ისრის ბუდედ"(?), |
Verse: 56 | თემიშე ისგვი გირგვდალე | შენი თვალის გალავნები (ირგვლივები) |
Verse: 57 | ღვამლა̈რს ხა̄დახ ლასჷრკალე[დ]. | ყორნებს ჰქონჰათ სარკედ ("სარკეში ჩასახედად"). |
Verse: 58 | ოტ, საბრელა მირანგულა, | ო, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 59 | ნა̈ჲმახვა̄ლ ისგვი ჴანარე | შენი ნადავლი ("ნამტერალი) ხარები |
Verse: 60 | ქა ჯაცხიპდახ გირიშ მჷრგვალდ. | გეხვივნენ ირგვლიე. |
Verse: 61 | ხოშა̄დ საბრალ უშგვლა̈შ ბაპა̈რ, | კიდევ უფრო საბრალო უშგულის მღვდლები, |
Verse: 62 | ეჯჲა̈რ ლაღვჭარდ მალყა̈̄რს არდახ, | ისინი სავაჭროდ ბალყარეთში იყვნენ, |
Verse: 63 | ეჯჲა̈რ სა̈ვჲა̈რს ჩოთჷრმალახ, | ისინი სავებს დაუჭერიათ, |
Verse: 64 | ვა̈რა̈̄ლს კაჩუშ ხაწაბურახ; | წვერებს ჰპარსავდნენ ზეზე მდგომთ: |
Verse: 65 | ხოშა̄დ საბრალ უშგვლა̈შ ხეხვა̈რ, | კიდევ უფრო საბრალო უშგულის ქალები ("ცოლები") |
Verse: 66 | არშვლა̈რს კაჩუშ ხაკადჷ̄რახ. | ნიფხვებს ხდიდნენ ზეზე მდგომთ. |
Verse: 67 | დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 68 | ბაპა̈რ სა̈ვჲა̈რს ჩუ ხაჩედახ, | მღვდლები სავებს გაჰქცევიან, |
Verse: 69 | მირანგულას შუკვდ ხალაკახ. | მირანგულას გზაზე წასწყდომიან. |
Verse: 70 | ნა̈ჲმახვა̄ლ მიჩა ჴანარე | მისი ნადავლი ("ნამტერალი") ხარები |
Verse: 71 | უშგვლა̈შ ბაპა̈რს ლელხვერ ხა̄დახ. | უშგულის მღვდლებს სალუხუროდ ჰყავდათ. |
Verse: 72 | დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 73 | უშგულს ლუხორის ხაშდაბახ. | უშგულში ლუხორს მართავენ. |
Verse: 74 | - სეფსკვერდ მიჩა იმ ალნა̈ყიდ? | - მის სეფისკვერს მართავენ. |
Verse: 75 | - კვეცენს ა̈ლჴდედ ლჷლჷნჯა̈რუს. | - ლენჯერულ ხორბალს მოვიტანთ. |
Verse: 76 | ეჩქა ლამჷრჲას ხოსგოჯა: | მაშინ მარიამს უბრძანებია: |
Verse: 77 | "ქირსა̈̄შ სეფსკვერს დეშ ხვიშგედე!" | "ოსპის სეფისკვერს ვერ ვიკადრებ!" |
Verse: 78 | კვეცენ ხაშგვმინ იურსალმიშ. | ხორბალი სთხოვა იერუსალიმისა. |
Verse: 79 | ლაკლა̈ვ ხა̄დახ ატკვერ ზაგა̈რ, | სალეწი ჰქონდათ ატკვერის მთაზე, |
Verse: 80 | ლა̈წვრემ-ლა̈ნჲავ - მუშურ ზაგა̈რ, | სანიავებლები - მუშურის მთაზე, |
Verse: 81 | ლაფრა-ლაგოჰ - თვეთნულდა̈შ თხუმ. | საშრობ-საფქვავი - თვეთნულდის წვერზე. |
Verse: 82 | "დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | "დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 83 | სეფსკვერდ მიჩა ეჩის ლანყედ." | მის სეფისკვრად იმას გამოვაცხობთ". |
Verse: 84 | მეშხა ძუღვას ბერა̈ლ ხეზგეხ, | შავ ზღვაზე ბერები სახლობენ, |
Verse: 85 | ღვინა̈ლ-ზედა̈შ ეჩხა̈ნ იშგვმინ. | ღვინო-ზედაში იქიდან მოითხოვ. |
Verse: 86 | ღერთემ ძუღრუშ ჴა̈ნ ოხზჷზე, | ღმერთმა ზღვით ხარი გამოუგზავნა, |
Verse: 87 | მუჭვა̈რს ხუღვე ჯვიდ ი საკმელ. | რქებში აქვს სანთელი და საკმეველი. |
Verse: 88 | უშგვლა̈შ მათხვმი ფანქვესჲა̄ნ ლა̈სვ, | უშგულის მეთაური ფანქვესიანი იყო,. |
Verse: 89 | უშგულს ლუხორ ჟი ლა̈ჲბინეხ, | უშგულში ლუხორი დაიწყეს, |
Page: 12 Verse: 90 | ჴევიშ ლა̈შთხას მუხვრუ̈ჭჲა̄ნა. | ხევის ბოლოში მუხვრუჭიანი, |
Verse: 91 | ეჯნა̈რ ლუხორ ჩუ ხოჴვამახ. | მისთვის ლუხორი დაულოცავთ. |
Verse: 92 | მოკრა̈ბ ბაპა̈რს დარბა̈ზ ოთყვა̈ჩხ, | კრების მღვდლებს დარბაზი ჩაუტყდათ, |
Verse: 93 | ეჩქა ლუხორ ჩვა̈მყველე̄ლი. | მაშინ ლუხორი გაყოფილა. |
Page: 12 Verse: 1 | ყიფჲანას მახეღვაჟარე, | ყიფიანთ ახალგაზრდებო, |
Verse: 2 | მიშლადეღ ისგვე ლახორა, | კვირას (იყო) თქვენი კრება, |
Verse: 3 | საჴევას ისგვე ლახორა. | სახევაში თქვენი კრება, |
Verse: 4 | მჷჟა ჯაწჷდიხ, დოშდულა, | მზე განათებთ, მთვარე, |
Verse: 5 | მაგ მაჯონა ღერთარეში (თავდარეში); | ყველა მსგავსი ღმერთებისა (თავადებისა); |
Verse: 6 | ჰაბილდ ჯასდანდახ ოქვრეში, | ფერი გედვაო ოქროსი, |
Verse: 7 | ლისგჷდი ისგვე სამოთხი. | თქვენი მზერა სამოთხე(ა). |
Verse: 8 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა წასვლა, |
Verse: 9 | რიყიას ლეჟა ესღჷრიდ, | რიყის ზემოთ მიდიხართ, |
Verse: 10 | ხოჩამ ყიფჲანს ადაჯადა: | კარგს ყიფიანს წარმოგიქვამს: |
Verse: 11 | "ვოჲ ლექვნიაქ ათხეშ გზავრობ! | "ოჲ დასაქცევო ახლანდელო მგზავრობავ! |
Verse: 12 | მჷრთენ მეჴარ მეწე მერა, | მარცხენა მხარი მემოწმება, |
Verse: 13 | მეწე მერა ხოლამშუღვი." | მემოწმება ცუდ (რამეს)". |
Verse: 14 | ეშხვილ ღვეშგმავ ლახასინჯვე, | ერთი უკან მოიხედა, |
Verse: 15 | ქჷმ[რ]არ ოხვშჷდ მეგრე-მეგრე. | ცრემლები გადმოსცვივდა მსხვილ-მსხვილი. |
Verse: 16 | "ვოჲ ლექვნიაქ, მა̈ჲ მირ მამჭირ | "ოჲ დასაქცევო, როგორ მეზარება |
Verse: 17 | ლიყველ ხოჩამ მიშგვა ხეხვიშ, | მოცილება ჩემი კარგი ცოლისა, |
Verse: 18 | ციხე-ქალაქა ქორ-მურყვამაშ, | ციხე-ქალაქ სახლ-კოშკისა, |
Verse: 19 | ტყვიბ ტყვიბი მიშგვა განძარეშ, | წყვილ-წყვილი ჩემი განძებისა, |
Verse: 20 | ლჷჭჷრჲელა დაბ-ლარემიშ!" | გადაბმული ყანა-სათიბისა!" |
Verse: 21 | დაბიშის ჟიბენ ამჴედლიდ, | დაბიშს ზემოთ მოვსულვართ, |
Verse: 22 | ქოჩულ ყაფლანს ხეჴლარალე. | ქოჩული ყაფლანს ეხვევა. |
Verse: 23 | - სი ქოჩულა, იმ ხაშდაბა? | - შე ქოჩულ, რასა შვრები? |
Verse: 24 | - ლიყველ მამჭირ ყიფჲანარეშ. | - მოცილება მეზარება ყიფიანებისა. |
Verse: 25 | ჯარაშდუყვა, ხილყაფალე. | ჯარაშდუყვა, ხუმრობ. |
Verse: 26 | "დო გვეროლე ლიცვ-ლიხვმარალ, | "რატომ არ გვექნა სიცილ-ხუმრობა, |
Verse: 27 | ბაზიშ სადგვემ მი მიცხჷნდა | ამაღამის სადგომი მე მეგულებოდა |
Verse: 28 | ჴვასგარაში ქვაბარისგა, | ხვასგარაშის გამოქვაბულებში, |
Verse: 29 | ვახშამ დროვაშუვ გვეროლე!" | ვახშამი დროზე გვექნეს!" |
Page: 14 Verse: 30 | ხოჩამ ყიფჲანს ჩუ ლახუჟდა. | კარგ ყიფიანს დაეძინა. |
Verse: 31 | ისგლეთხიშა ონასუღვი | შუაღამის დროს |
Verse: 32 | ჯარაშდუყვად ქა ლაჲსინჯვე: | ჯარაშდუყვამ გარეთ გაიხედა: |
Verse: 33 | "დარ ი ჰავდარ მავ იროლე." | "დარი და ავდარი რა იქნება". |
Verse: 34 | "ნა, საბრალუ, ნა ლეჟრია! | "ჩვენ საბრალონი, ჩვენ საცოდავნი! |
Verse: 35 | ქა გვაცხაპახ სამ ორტკეციდ | შემოგვრტყმიან სამკეცად |
Verse: 36 | ამ ურჯულუ სავიარე, | ეს ურჯულო სავები, |
Verse: 37 | აქანის თოფარშვ გვიკდჷრეხ!" | სალამს თოფებით გვაძლევენ!" |
Verse: 38 | ყიფჲანს დაგრა დემ ხობაჟა, | ყიფიანს სიკდილი ვერ გაუგია, |
Verse: 39 | ჯარაშდუყვას ქა ჯისკინა: | ჯარაშდუყვა გადამხტარხარ: |
Verse: 40 | "ვო წარმათი ქოჩულ მიშგვი, | "ო წარმათო ქოჩულ ჩემო. |
Verse: 41 | მავა დომა გვიჩვემინა, | აბა, როგორ ვივარგებთ, |
Verse: 42 | სავიარე გვალაშგარიხ!" | სავები გვლაშქრავენ! |
Verse: 43 | ჟიქან კოჯას ჯარაშდუყვა, | ზევით კლდეზე ჯარაშდუყვა, |
Verse: 44 | ჩუქვან ტუბის სავიარე, | ქვევით ხევში სავები, |
Verse: 45 | ლიშიალე გვიშგვე ხოჩან. | ბრძოლა ჩვენი სჯობდა. |
Verse: 46 | ქრისდეშ ნამზურ ჯარაშდუყვა! | ქრისტეს დალოცვილი ჯარშდუყვა! |
Verse: 47 | ლებემი მიჩა ყჷრმილა | დასაკიდი მისი ყირიმული |
Verse: 48 | უის-უისდ იყარჲალე. | სწრაფ სწრაფად სცემდა: |
Verse: 49 | არა-ჩხარა ჩუ ხოდგარა, | რვა-ცხრა მოუკლავს, |
Verse: 50 | ეჩხავ ქოჩულს ხეძხილალე: | იქით ქოჩულს გასძახის: |
Verse: 51 | "ყიფჲან უწვრად ნომა აგვსეს!" | "ყიფიანი სისხლაუღები არ დაგვრჩეს!" |
Verse: 52 | ქოჩულ შგორის ხეპეჟენი, | ქოჩული დეკაში (შქერში) იმალება, |
Verse: 53 | ჩუ ხოსკინა ჯარაშდუყვას, | ჩამომხტარა ჯარაშდუყვა, |
Verse: 54 | სგა ლოხჩოქვე ხოჩამ ყიფჲანს: | მიუჩოქდა კარგ ყიფიანს: |
Verse: 55 | "ო, ხიადულ, ხოჩა ყიფჲან, | "ო, სიხარულო, კარგო ყიფიანო, |
Verse: 56 | სი უწვრადი მად მასადა, | შენ უსისხლარი არ დამრჩენიხარ, |
Verse: 57 | ღედი იმშა სივ ჯეროლე? | რისი დარდი გექნება? |
Verse: 58 | სი ამეგ დემის აჯცვირე, | შენ აქ არ დაგტოვებ, |
Verse: 59 | ქვინმი ჭამას ეზარს ჯეჩო, | სულის რიგს კარგს გიზამ, |
Verse: 60 | ხეხვს-ი გეზალს ჟი აჯვოჴრი, | ცოლსა და შვილსს ოხრად არ დაგიყრი, |
Verse: 61 | დეცე-გიმის დემ აჯბირე!" | ადგილ-მამულს ("ცა-მიწასა) არ მოგიკლებ!" |
Verse: 4 | ალა სია̈ჲ ნოვ ლაჯსედა! | ეს შენ ნუმც შეგჩენია! |
Verse: 5 | მა̈გ ლჷთიში ბასჲანთარე, | ყველა რჩეული ბასიანთელები |
Verse: 6 | სგა ჯინჴერდახ აფხნეგ-მარე, | თან გახლდათ ამხანაგებად, |
Verse: 7 | ებწანხა̈ნქა ქა ხაგენად. | ებწანიდან გამოსულხართ.. |
Verse: 8 | "ბაზიშ გუშგვეჲ სადგომ ირა | "ამაღამ ჩვენი სადგომი იქნება |
Verse: 9 | ღუმურიშიშ ბაჩა̈რისგა." | ღუმურიშის ქვებში". |
Verse: 10 | მერმა ძინა̈რს ჟივ იგნალეხ, | მეორე დილას დგებიან, |
Verse: 11 | თვითჟი ისნავს მა̈გ ინჩჷლეხ: | სათითაოდ ყველა სიზმარს ამბობს ("ჩივიან") |
Verse: 12 | ეშხვი ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | ერთი ნიშანი ეს გვექნება, |
Verse: 13 | გზავრობ ხოჩა მამა გვერა! | მგზავრობა კარგი არ გვექნება! |
Verse: 14 | ოგვად თოფრეშ ლიკვჰურალვნე, | შეგვექნა თოფების გამოცდა("გასინჯვა"), |
Verse: 15 | ჩის ხოჩა̈ნდა თოყიშ თოფა. | ყველას სჯობდა თოყის თოფი. |
Verse: 16 | ჩუ გვაბეჭკვა თოყიშ თოფა: | გაგვსკდომია თოყის თოფი: |
Verse: 17 | მერმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | მეორე ნიშანი ეს გვექნება!. |
Verse: 18 | გზავრობ ხოჩა დეშ ღალ გვერა! | მგზავრობა კარგი ვერ გვექნება! |
Verse: 19 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 20 | შყაჟვმიშ ქარვან სგა ლოგხვიდდა: | მწყრის ქარავანი შემოგვხვდა: |
Verse: 21 | მესმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მესამე ნიშანი ეს გვექნება! ("ვართმევთ"), |
Verse: 22 | სგვებინ ლიზის ლიღეშგალედ, | წინ სვლაში (ერთმანეთს) ვეცილებით |
Verse: 23 | ჟივ გვაფეშა, ლიგნურჲალედ; | დავღლილვართ, (ალაგ-ალაგ) ვჩერდებით; |
Verse: 24 | სგვებინ ლიზის ლიმჭირვალედ: | წინ სვლას ვზარობთ: |
Verse: 25 | მეშთხვე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მეოთხე ნიშანი ეს გვექნება. |
Verse: 26 | თანაღ-ზაგარვ ა̈მჴედელიშ[დ], | მთის ქედზე ამოვსულვართ, |
Verse: 27 | კვიცრა ლოგ[ვ]ხვიდ მასა̈რდ ფედჲას, | შუნი შეგვხვდა ძალიან ახლოს, |
Verse: 28 | ოთცადუნედ თოფა̈რ გუშგვეჲ, | რიგ-რიგ ვესროლეთ ჩვენი თოფები, |
Verse: 29 | ფა̈თულდ ამნა̈რ დეშ გვიკიჩა. | ამით ბეწვიც ვერ გავაყრევინეთ ("აგვიგლეჯია"). |
Verse: 30 | ქა ხვაგენად შვანა̈შ კოჯა̈რს, | გავსდგომივართ (გზას) სვანეთის კლდებში, |
Verse: 31 | მურზაბეგსა ჰერ ხასჷმდა, | მურზაბეგს ხმა ესმოდა, |
Verse: 32 | გვიჲლდსი ხოძგა̈რ, ჰელ ესბჷდდა, | გულში მოხვდა, ელდა ეცა, |
Verse: 33 | ნაგა̈ნვჟი ლჷგ, შდიმილდ ხოხლა, | ნადგომზე დგას, ყური დაუგდია, |
Verse: 34 | ლუშვნუ გა̈რგლა ჭურ ხესმოლდა. | თითქოს სვანური ლაპარაკი ესმოდა. |
Verse: 35 | დეცეშ კამრა̈ჲს გარ ჭურ ლოსგდიდ, | ცის კამარასღა ვხედავთ, |
Verse: 36 | ლუშნუ ნინჟი გვიშელდა̈ლიხ: | სვანურ ენაზე გვთვლიან: |
Verse: 37 | "ეშხვი, ჲორი, სემი, [ვ]ოშთხვ, | "ერთი, ორი, სამი, ოთხი, |
Verse: 38 | [ვ]ოხვიშ[დ], უსგვა, იშგვიდ .." ისმი .. | ხუთი, ექვსი, შვიდი ..." ისმის ... |
Verse: 39 | იშგვიდ მარე ლიროლედ ნა̈ჲ. | შვიდი კაცი ვართ ("ვიქნებით") ჩვენ. |
Verse: 40 | ჟი ა̈გვშჷლდნეს ამხვარედ გუშგვეჲ, | დაგვთვალეს ჩვენმა მტრებმა. |
Verse: 42 | გუშგვეჲდ თეჲლდ ღალ ქა ჭურ ხორკახ: | ჩვენთვის თვალი მოუკრავთ: |
Verse: 43 | თაზილ ლჷმა̈რ ივსელჲანი, | თაზილ ყოფილა იოსელიანი, |
Verse: 44 | ჯახულ ლჷმა̈რ, ოჲ, გიგანი. | ჯახულ ყოფილა, ოჲ, გიგანი. |
Verse: 45 | ლექვა ა̈მჴედხ მუჟალათე, | ქვევით წამოსულან მუჟალისკენ, |
Verse: 46 | ლაყვრან-ლაყვრან ა̈ბჟინა̈ლიხ; | მძინართ ("საწოლ-მაწოლა") ატყობინებენ: |
Verse: 47 | ნაკა̈რისგა ინზორალეხ, | ნაკარში იკრიბებიან, |
Verse: 48 | უფგოშ-უფგოშ ივზირალეხ. | ჩუმ-ჩუმად თათბირობენ. |
Verse: 49 | სგვებინ მუჟოღდ ბატუ ა̈ნთიშ[ხ], | წინამძღოლად ბატუ აირჩიეს, |
Verse: 50 | ბატუ ა̈ნთიშ[ხ] ნავერჲანი. | ბატუ აირჩიეს ნავერიანი. |
Verse: 51 | ბატუდ ხა̈ქვე აფხნეგ-მარა: | ბატუმ უთხრა ამხანაგებს: |
Verse: 52 | "მი ხვინჴრინე იშგვიდ მარა, | "მე ვიახლებ შვიდ კაცს, |
Verse: 53 | იშგვიდ მინ ლიხ, იშგვიდ ნა̈ჲ ლესვდ." | შვიდნი ისინი არიან, შვიდნი ჩვენ ვიყვნეთ" |
Verse: 54 | ქა ხაგენად მუჟალხა̈ნქა, | გზას გასდგომიხართ მუჟალიდან, |
Verse: 55 | უშხვარ ლახ[ხ]ვიდხ წანერისგა. | ერთმანეთს შეხვდნენ წანერეში. |
Verse: 56 | - იმავ ესღრი, მურზაბეგა? | - საით მიდიხარ, მურზაბეგ? |
Verse: 57 | - მჷლახ-მჷჟალდ ლა̈ჲმახვალთე. | - მულახ-მუჟალში სამტროდ. |
Verse: 58 | ს' იმავ ესღრი, მეშხე ბატუ? | შენ საით მიდიხარ, შავო ბატუ? |
Verse: 59 | - მი ებწა̈ნთე ლა̈ჲმახვალთე. | - მე ებწანში სამტროდ. [შევსცილდებით]. |
Verse: 60 | ამჟინ უშხვარ დეშ ლოქა̈ბიდ! | მაშ ერთმანეთს გვერდს ვერ ავუხვვთ ("ვერ |
Verse: 61 | დაშნილ ა̈ნცხვა̈პ მეშხა ბატუდ, | დაშნა იშიშვლა შავმა ბატუმ, |
Verse: 62 | მურზაბეგას ბარჯჷლდ ახქვიც, | მურზაბეგს მხარი მოჰკვეთა, |
Verse: 63 | მერმე ლახტიხ, შდიმილდ ახქვიც. | მეორედ მოუქნია ("შეუბრუნა"), ყური მოსჭრა. |
Verse: 64 | მურზაბეგას ჟივ ხოსიპა, | მურზაბეგს მოუქნევია, |
Verse: 65 | ჟივ ხოსიპა დაშნილ მიჩა, | მოუქნევია თავისი დაშნა. |
Verse: 66 | ბატუს ჰეშნავირ ხოჩიშა, | ბატუს ბეთქარი მოუფარებია, |
Verse: 67 | მურზაბეგს დაშნილ ხაყვეჩა, | მურზაბეგს დაშნა გასტეხია, |
Verse: 68 | ბჷღეთესგა სგა ღალ ხოსკინა, | ნაპრალში ჩამხტარა, |
Verse: 69 | ბჷღე ბაჩვან ხოგვაშილახ. | ნაპრალი ქვით ამოუვსიათ. |
Verse: 70 | - აჯაღ ანშიდდ, აჯაღ ანშიდდ, | - კიდევ ჩამოყარეთ, კიდევ ჩამოყარეთ, |
Verse: 71 | ქვინილდ მია̈ჲ მამა მიზი! | სული მე არ მძვრება! - |
Verse: 72 | ხატულინე მურზაბეგა. | ეძახის მურზაბეგი. |
Verse: 73 | მერმე სა̈ვჲა̈რ ჟი ჯიხვიტახ, | სხვა სავები ამოგიხოცავთ, |
Verse: 74 | ეშხვი მარე და̈რ ჯიცვირახ. | ერთი კაცი არავინ დაგიტოვებიათ |
Verse: 75 | ო, ბოყვარე მუჟალვარე, | ო, ხოკრებო მუჟალელებო, |
Verse: 76 | თოყიშ დაგრას დეშ ა̈ხჴიჩედ! | თოყის სიკვდილს ვერ მოინელებთ! |
Verse: 77 | ოდ, საბრელა მურზაბეგა, | ო, საბრალო მურზაბეგ, |
Verse: 78 | ჲორი ნაგზი ბღეისგა ჯად. | ორი კვირა ნაპრალში დაჰყავი. |
Verse: 80 | მუჟალითე ლექვა ა̈მჴედხი, | მუჟალში ჩამოსულხარ, |
Verse: 81 | ქერთბიშერთე სგა მეჩდელხი, | ქერთბიანთსას (გიგანებისას) შესულხარ, |
Verse: 82 | ალია̈რდ ბეფშ[ვ] ქავ ჯიქვითა, | ამათთვის ბავშვი მოგიტაცებია ("მოგიპარავს"). |
Verse: 83 | ამჟი ებწა̈ნდ სგა მეჩდელხი. | ასე ებწანში დაბრუნებულხარ ("შესულხარ"). |
Page: 20 Verse: 1 | ვო, საბრელა დედეშ გურმაჩ! | ო, საბრალო გურმაჩ დედისავ! |
Verse: 2 | ეშხვი ლეთი ლეგ ჯამგჷნა | ერთი ღამე ცუდი გახსოვს |
Verse: 3 | მიჩვფაილშერ გვემოლისგა, | მიჩვფაილაანთ ბოსელში, |
Verse: 4 | ალ ურწმულუ სავჲარისგა: | ამ ურწმუნო სავებში: |
Verse: 5 | ჰავჯარ კაჩუშ ჯაძგუბურეხ, | იარაღი ზეზეურად ჩამოგგლიჯეს, |
Verse: 6 | დედეს ლაჯბარჴვნეხ ჟიქანქა. | დედაზე გადაგაბიჯებინეს ზემოდან. |
Verse: 7 | ხალცარალი ლაროლისგა, | რწყავ სათიბში, |
Verse: 8 | ამეგლეჟა ჴანარ ანღრიხ. | ამის ზემოთ ხარები მოდიან. |
Verse: 9 | "ვოჲ, ლჷკჩევ ლი ლირდე მიშგვი, | "ოჰ, ნეტაი ჩემს სიცოცხლეს, |
Verse: 10 | თხუმეშ ლიწვრალ ამჴედელი! | სისხლისაღების ("თავის სისხლების") დრო მოსულა! |
Verse: 11 | ჩუ ლამჴერდად ლაროლთეჩუ, | ჩამყევით სათიბში, |
Verse: 12 | თეთვანა ისგვე ფაყვარეს | თქვენს თეთრ ქუდებს |
Verse: 13 | წჷრნიდ ლჷღაფიდ ლაჯვედნე!" | წითლად შეღებილს მოგცემთ!" |
Verse: 14 | თითვჟი კინჩხარ ქა ხოშიდა. | სათითაოდ თავი ("კისერი") გაუგდებინებია. |
Verse: 15 | ტვიბროლ ნაღვრედილ ლახბაჟჷნ, | ღელე მღვრიე მოეჩვენა, |
Verse: 16 | ნაღვრედ ლახბაჟჷნ ზისხიშა. | მღვრიე მოეჩვენა სისხლით. |
Verse: 17 | "ვოჲ, ლჷკჩევ ლი ლირდილ მიშგვი, | "ოჰ, ნეტაი ჩემს სიცოცხლეს, |
Verse: 18 | თხვიმილდ ლუწვერუვ მეროლე!" | თავი ნასისხლებიმც მაქვს" ("მექნება")! |
Verse: 19 | ყორს ლახგენა დედეს მიჩა: | კარზე მისდგომია დედამის: |
Verse: 20 | "დედე მიშგვი, ყორ ღენ ლამკარ, | "დედაჩემო, კარი გამიღე, . |
Verse: 21 | ლადი ლახჲადალს მი ღალ ხვიჩო: | დღეს სასიხარულოს (ზეიმს) ვიზამ: |
Verse: 22 | თხუმილდ ლუწვერუვ მეროლე! | თავი ნასისხლები მაქვს! |
Verse: 23 | სემი ლახვბა ზანარ ლამხვიდხ, | სამი ძმა-მეგრელი შემხედა, |
Verse: 24 | თითვჟი კინჩხარ ქავ ლამშიდა. | სათითაოდ თავი ("კისერი") გამიგდებინებია, |
Verse: 25 | თეთვნა ჴანილდს ჩუ ლაჲსვინე, | თეთრ ხარს დავკლავ, |
Verse: 26 | მეზრაშ კეცილდს ჟი ლახვკედნე, | სალოცავ ქვევრს თავს მოვხდი. |
Verse: 27 | ეზარ მარა ჩი ხვაწჰინე!" | მოკეთეებს ყეველას დავპატიჟებ!" |
Page: 22 Verse: 1 | დიდება ლამრჲა უშგვლაშის! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 2 | ყერუვ ლოგვშადა მიჩაშუ! | მისი მადლი შეგვწეოდეს! |
Verse: 3 | ლიმზირ ჯაგადი ძღჷდაში, | შესაწირი გმართებს ძლიერისა ("დიდისა"), |
Verse: 4 | ძღუდილ ჯაცხეპი ვოქვრეში. | ზღუდე გარტყია ოქროსი. |
Verse: 5 | ისგაშხან ისგვი გვიდამი | შიგნით შენი მიდამო |
Verse: 6 | ვოქვრე-ვარჩხილინ გოშია, | ოქრო-ვერცხლით სავსეა, |
Verse: 7 | ქამეშხან ისგვი ძღუდარე | გარეთ შენი ზღუდეები |
Verse: 8 | ვოქვრე სამკალინ გოშია; | ოქროს სამკაულით სავსეა; |
Verse: 9 | ლალგანა ისგვი ჴანარე | შეწირული შენი ხარები |
Verse: 10 | უღვა ზაგარის ჯიგჷდა. | უღვის ქედზე გედგა. |
Verse: 11 | სავჲა ანქუთან ლაშგარი, | სავეთის ლაშქარუ დაიძრა, |
Verse: 12 | მაგ ამჩედლი მარე ისგვი. | ყველა წასულა შენი კაცი. |
Verse: 13 | ვო, საბრელა ხვიჯელანა, | ო, საბრალო ხვიჯელანო, |
Verse: 14 | თემისგა გარუვ ხიროლედ. | გვარში მარტო ყოფილხართ ("ხართ"). |
Verse: 15 | ქრისდე ზაგარიდ ონჴვედი, | ქრისტეს ქედამდის მოვედი, |
Verse: 16 | სადილობა ზაგარ მადა; | სადილობა ქედზე მქონდა: |
Verse: 17 | ცენახო ლექვა ონღური, | ცენის ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 18 | ცენა ჰავდარინ გოშია. | ცენა ავდრიანია ("ავდრით სავსვა"). |
Verse: 19 | ფარარ ჰოკერიდ ონჴვედი, | ფარარას ბოლოს მქონდა; |
Verse: 20 | ლიმადალე ფარარს მადა; | სამხარი ფარარში მქონდა; |
Verse: 21 | ფარარი თხუმად ონჴვედი, | ფარარის წვერამდის მოვედი, |
Verse: 22 | ნა გოლაის ლოხვაშჷდად, | ჩვენ ფერდობს შევუდექით ("შევესიეთ"), |
Verse: 23 | ხამაო ენგი ლუზვერი. | როგორც შეკრებილი ხალხი. |
Verse: 24 | ზასხვახო ისგა ონღური, | ზესხვაში შემოვდივარ, |
Verse: 25 | სადილობა ზასხვას მადა. | სადილი ზესხვაში მქონდა. |
Verse: 26 | თაჲსავშერუღვ ლახვბასუღვი | თაისავაანთ ძმებმა |
Verse: 27 | ხატილ გვიკუშიხ მიჩაში. | ფიცი გაგვიტეხეს მისი. |
Verse: 28 | ყერუვ ხაჴციხ მიჩაშუ! | მისი მადლი გაუწყრეთ! |
Verse: 29 | ვო, საბრელა მახრობელა, | ო, საბრალო მახარობელა, |
Verse: 30 | ჰაყბა მჷშიუვ ჯეროლე, | ლოყა დასივებული გქონია ("გაქვს"), |
Verse: 31 | ნაყერუღვი ალიბეგიშ. | ნაცემი ალიბეგისა. |
Verse: 32 | ნინას ლიმაჩუვ ჯეროლე, | ნინას სიბერე გექნეს, |
Verse: 33 | ჩუ ჭურ სი გარ ჲავ ხაჩედა. | შენღა გაქცევიხარ. |
Verse: 34 | ნინაულა, ხვას ხიგვენი: | ნინაულა, ბერს სტირი: |
Verse: 35 | მაჟჷრ ჯადა ბოფშარეში; | ბავშვები გეცოდებოდა: |
Verse: 36 | მაკახს ჯაყლეხ ლიტეხიში. | დაბრუნდნენ იმედს გაძლევენ ("გეუბნებიან"). |
Page: 24 Verse: 37 | მაჩხფარე თხუმად ონჴვედი, | მაჩხფარის წვერამდის მოვედი |
Verse: 38 | ლიმადალი ეჩე მადა. | სამხრობა იქ მქონდა. |
Verse: 39 | რიგს ხაცუდა ტანი ჰავეჯ, | ზოგს ეკიდა აბჯარი ("ტანის იარაღი"), |
Verse: 40 | რიგს ხაცუდა ნაბდი ქაფარ, | ზოგს ეკიდა ქეჩის ტვირთები, |
Verse: 41 | რიგს ხაცუდა მუგვლი ბიკარ, | ზოგს ეკიდა კვარის ჯირკები, |
Verse: 42 | რიგს ხაცუდა წერქვა ქაფარ. | ზოგს ეკიდა წერექოს ტვირთები. |
Verse: 43 | შდვილვახო ჩუბენ ესღური, | შდულვის ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 44 | სალხინხო მინეშ იროლე; | სალხინო მათი იქნება: |
Verse: 45 | მალყარხო ისგო ონღური: | ბალყარეთში შემოვდივარ: |
Verse: 46 | მალყარ ლუზვერუვ იროლე. | ბალყარეთი თავმოყრილია. |
Verse: 47 | ვო, საბრელა ბაპარ ნიშგვე, | ო, საბრალო ჩვენო მღვდლებო, |
Verse: 48 | ქჷრჯინს ჯამინეხ სავჲაში | სავეთის ქარჯინს გაჭმევენ |
Verse: 49 | ყვიჟან-ტაბილან მჷქაფი; | ღვიძლ-ტაბლის ნაცვლად: |
Verse: 50 | ჯალამაზიხ, ჯაწაბურეხ, | გალამაზებენ, გპარსავენ, |
Verse: 51 | ჩუ ჯაესგიხ ქაშაგითე | ჩაჰყავხართ ჩერქეზეთში. |
Verse: 52 | სამა ღეთა ფანასუღვი. | სამიოდე ფანის განმავლობაში (ერთნახევარ დღე-ღამეში). |
Verse: 53 | ჟივ ჯაჭჷშხეხ გიმასუღვი, | გაგაკრეს მიწაზე, |
Verse: 54 | დეც სერ ლასგიდ დემთე ჯერიხ. | ცის გარდა გასახედი არსად გექნებათ. |
Page: 24 Verse: 1 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა. |
Verse: 2 | სემი ზა̈ილდ ლა̈თხვჲარს აჯად, | სამი წელი ნადირობაში დაჰყავი, |
Verse: 3 | კვაჩხა̈ჲ ქათლა̈დჷნქა მამგვეშ ჯეთხა̈ნ, | კოჭლო ქათმის გარდა არაფერი გეშოვა, |
Verse: 4 | მეშთხვამ ზავჟი ჟეგმა̈რს ხორმა. | მეოთხე წელს ჩეგემლებს დაუჭერიხარ. |
Verse: 5 | ო ფისრაუ, ო ურჯულუ! | ო წაწყმენდილო, ო ურჯულონო! |
Verse: 6 | უმბილ-ნა̈ბუშ ჟი ა̈ჯკულთხნეხ, | ნება-უნებურად შეგკრეს, |
Verse: 7 | ტოტა̈რ შიყთე ჟი ა̈ჯჯჷრქანეხ, | ხელები ზურგზე მაგრა მიგიკრეს, |
Verse: 8 | ჭიშხმიშ ჩაფლა̈რ ქა̄ჯკჷდჷრეხ. | ფეხსაცმელები დაგხადეს. |
Verse: 9 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 10 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ ჯადდა; | ხელახლა აქ დაიბადე ("ახალი დაბადება აქ შეგექნა"); |
Verse: 11 | ქა ოთხ[ვ]იახ ლუჴვილ სგვებინ, | წაუგდიხარ წინ ხუნდებიანი, |
Verse: 12 | ეშდჲორი ღალ მჷრმიდ ჯაყა. | თორმეტი კაცი დამჭერი გყავს. |
Verse: 13 | ბინტვ ახსგურდა, შუკვს ხაქადახ, | ნისლი ჩამოჯდა, გზას ასცდენიან, |
Verse: 14 | სა̈ვიშ მუქაფ შვა̈ნთე ანტიხდ, | სავეთის ნაცვლად სვანეთში მოაბრუნეთ, |
Verse: 15 | მი ნავბა̈დვროშ ქა ლამა̈ქვდა: | მე, საუბედუროდ, წამომცდა: |
Verse: 16 | - სგა̈ჲ ურწყულუ, სგა̈ჲ ურჯულუ, | - თქვე უწმინდურნო, თქვე ურჯულონო, |
Page: 26 Verse: 17 | ჩუ ამფიშვდდ ი შუკ[ვ]ს აჯგენი! | გამიშვით და გზაზე დაგაყენებთ! |
Verse: 18 | - სი შუკვს ანგენ, ნა̈ჲ ჩვაჯფიშვდედ, | - შენ გზაზე დაგვაყენე, ჩვენ გაგიშვებთ, |
Verse: 19 | ჩაფლა̈რს ისგვა სგა ლაჯდინედ! | შენს ფეხსამელებს ჩაგაცმევთ! |
Verse: 20 | ვოდე შუკვას ჟი ხვაგენი, | ვიდრე გზაზე დავაყენებდი, |
Verse: 21 | ეჩქად ნა̈ბჟი ჭურ ხვეყა̈დდა̈ს; | მანამდე ჩემს! ნებაზე ეყავდი: |
Verse: 22 | ეჩქა მახან ჟ'ა̈მჯჷრქანეხ, | მაშინ ხელახლა შემკრეს, |
Verse: 23 | ჩაფლა̈რ აჯაღ ღალ ქა̄მკჷდჷრეხ, | ფეხსაცმელებიც დამხადეს. |
Verse: 24 | სგა ამიეხ ჟეგა̈მ თანა̈ღს, | წამიყვანეს ჩეგემას მთაზე, |
Verse: 25 | თანა̈ღ-ზაგარვ ჟი ამიეხ. | ამიყვანეს მთა-ქედზე. |
Verse: 26 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 27 | ჭიშხმიშ ტუფულდ მად ჯასედა; | ფეხის კანი არ შეგრჩენია: |
Verse: 28 | ჩუ ოთხვია სგიმა̈რთესგა, | წაუყვანიხარ ვეძებში" |
Verse: 29 | ჭიშხმიშ ჯიჯვა̈რ ქა ჯიწვა̈ნდა. | ფეხის ძვლები გიჩნდა. |
Verse: 30 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 31 | შვანეშ მეროლ ჩუ ა̈ჯქარვა̈ნ. | სვანეთის ღრუბელი რაგეკარგა. |
Verse: 32 | სგა ოთხვია სოფელთესგა, | შეუყვანიხარ სოფელში, |
Verse: 33 | ბეფშვ ი ზურალ სგა ჯაჭვადახ, | ბავშვი და ქალი შემოგხვევია. |
Verse: 34 | თვითჟი გურნა ჟი ხოყირახ. | სათითაოდ ქვა (ყველას) დაურტყამს. |
Verse: 35 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 36 | შიყიშ გვა̈რე მად ხოცვირახ. | ზურგზე ტყავი არ შეურჩენიათ. |
Verse: 37 | სგა აჯიეხ ჟეგა̈მთესგა, | შეგიყვანეს ჩეგემში, |
Verse: 38 | ჟეგმიშ ნახა̈შ ჟი გვეში ლი, | ჩეგემის სანახშო სავსეა, |
Verse: 39 | ჟეგმიშ მახვში ამჩუ არდა. | ჩეგემის ბატონი ("უფროსი") აქ იყო.. |
Verse: 40 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ ჯა̈ღვჭა, | ბავშვი და ქალი უკან გამოგკიდებია, |
Verse: 41 | გურნა̈შ ნა̈ყირვ შიყიშ გვა̈რე | ქვის ნაცემი ზურგის ტყავი |
Verse: 42 | მად ხოცვირახ, ჟი ხოკიდახ. | არ შეურჩენიათ, აუძვრიათ. |
Verse: 43 | ღერთა̈შ ნა̈მზურ ჟეგმიშ მახვში! | ღვთის დალოცვილი ჩეგემის უფროსი! |
Verse: 44 | ბეფშვ ი ზურალ ქა ლამდავე. | ბავშვი და ქალი მომაშორა. |
Verse: 45 | სგა ლამგენეხ ოთავთესგა, | შემიყვანეს ოთახში, |
Verse: 46 | სემი ლეთი უდჲარად მად, | სამი ღამე უჭმელად დავყავ, |
Verse: 47 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჩუ მამინე[ხ]. | ქარჯინის ნატეხი მაჭამეს. |
Verse: 48 | ხოლა მიჰმა̈ნ ჟი ესგენე: | ცუდი დღე დააყენა: |
Verse: 49 | "სგა̈ჲ ჟეღა̈რ ი სგა̈ჲ ურჯულუ, | "თქვე ძაღლებო და თქვე ურჯულონო, |
Verse: 50 | ჰაგა̈რ იმნა̈რ ჯიჴიდახ ე, | ფეხშიშველა რად მოგიყვანიათ |
Verse: 51 | ამიშთანი ხოჩა მარე?" | ამისთანა კარგი კაცი?" |
Verse: 52 | ეშხვი ნაგზი ჟეგა̈მს ამად. | ერთი კვირა ჩეგემში დავზავ. |
Verse: 53 | ნაბდიშ ჩაფლა̈რ ჟი ხოშხებახ, | ქეჩის ფეხსაცმელები შეუკერავთ, |
Verse: 54 | ათხა ქა̈მთე ჭურ ხოჴიდახ, | ახლა გარეთ გამოუყვანიათ, |
Page: 28 Verse: 55 | ჟეგმიშ ფუსდად ჭურ რა̈ქვინე: | ჩეგემის ბატონმა თურმე თქვა: |
Verse: 56 | "ამიშ თერა̈ლ დემე იგნი[ხ]!" | "ამის თვალები არსად (არ) გაჩერდებიან!" |
Verse: 57 | ჟეგა̈მ ჩუბან ეშ ლამკიჰეხ, | ჩეგემის ქვევით გამაქარვეს, |
Verse: 58 | ეშ ლამკიჰეხ ქაშა̈გითე. | გამაქარვეს ჩერქეზეთში. |
Verse: 59 | ქაშგიშ ფუსდა ხეღვჭარალე, | ჩერქეზეთის ბატონს ევაჭრება, |
Verse: 60 | ქაშგიშ ფუსდა ქავ მაწედა: | ჩერქეზეთის ბატონს ვუნახივარ: |
Verse: 61 | "ამიშ მჷყდი მი მამ ხვირა, | "ამის მყიდველი მე არა ვარ (ვიქნები), |
Verse: 62 | ამჟი ალა დეშ იგნოლე!" | ასე ეს ვერ გაჩერდება!" |
Verse: 63 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 64 | ამუნ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა, | ამის ქვევით ჩავუყვანივარ, |
Verse: 65 | ეშ ლამქარვეხ ჩეჩენითე. | გამაქარვეს საჩეჩნოში. |
Verse: 66 | ჩეჩნიშ ფუსდას ხეღვჭარალეხ, | საჩეჩნოს ბატონს ევაჭრებიან, |
Verse: 67 | ჩეჩნიშ ფუსდა მეწვენალე: | საჩეჩნოს ბატონი მათვალიერებს: |
Verse: 68 | "ამიშ თერა̈ლ აშ დეშ იგნიხ, | "ამის თვალები ასე ვერ გაჩერდებიან, |
Verse: 69 | ამიშ მჷყდი მამ ხვიროლე!" | "ამის მყიდველი არ ვიქნები!" |
Verse: 70 | ჩეჩენ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა, | საჩეჩნოს ქვევით ჩაუყვანიხარ, |
Verse: 71 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 72 | ჩეჩენ ჩუბავ ყვაბანითე, | საჩეჩნოს ქვევით ყუბანში, |
Verse: 73 | ყვაბან ფუსდად ჩაჟა̈რ ანზჷზე, | ყუბანის ბატონმა ცხენები გამოგზავნა, |
Verse: 74 | ჩაჟა̈რ ანზჷზე ლაზაზითე, | ცხენები გამოგზავნა შესახვედრად, |
Verse: 75 | ყვაბნიშ ფუსდას გუნ ათხიდდა: | ყუბანის ბატონს ძალიან გაუხარდა: |
Verse: 76 | "ალას მია̈ჲ ჩუ ა̈თვყიდნე, | "ამას მე ვიყიდი, |
Verse: 77 | ჟეგმა̈რს ლუკვმა̈შს ქა ოფიშვდე." | ჩეგმლებს საქონლიანს გავუშვებ". |
Verse: 78 | ყვაბნიშ ფუსდას ჩუვ ხოყიდა, | ყუბანის უფროსს ვუყიდივარ, |
Verse: 79 | ფა̈სილდ უტკლა̈ბვდ ქა ხოჴიდა. | ფასი უნანებლად გაუღია. |
Verse: 80 | ნაფა̈სს მიშგვა ქა დეშ ხოსპეხ, | ჩემს საფასურს თავს ვერ ართმევენ ("ვერ უბრუნებენ"), |
Verse: 81 | ჟეგმა̈რ ა̈გითე დეშ ჴიდეხ. | ჩეგემლებს შინ ვერ მიჰყავთ. |
Verse: 82 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექლა, |
Verse: 83 | სგა ხოჭბიდა ოთავთესგა: | დაუწყვდევიხარ ოთახში: |
Verse: 84 | ეშდიორი ლაკილ ხადდა, | თორმეტი საკეტი ჰქონდა, |
Verse: 85 | ეშდიორი ყა̈რვილ ჯაგდა; | თორმეტი ყარაული გადგა; |
Verse: 86 | ეშდჲორი ზა̈ჲ ყვაბანს ჯადდა, | თორმეტი წელი ყუბანში დაჰყავი, |
Verse: 87 | დეცეშ ნარჰი დესა ჯიწვა. | ცის სინათლე არ გინახავს. |
Verse: 88 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 89 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ყვაბნიშ ლიჭმა̈ლ! | ქრისტეს დალოცვილი ყუბანის თიბვის დრო! |
Verse: 90 | დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈რ-ფუსდას! | დიდება მაცხოვარ-უფალს! |
Verse: 91 | მაცხვა̈რ-ფუსდა ყორს მაგენა: | მაცხოვარ-უფალი კარზე მომდგომია: |
Verse: 92 | "ო, სი თავბექ, იმ ოხღელი? | "ო, შე თავბექ, რას უცდი? |
Page: 30 Verse: 93 | იმ ხაშდ[ა]ბა, ჲა̈ს ოხღელი? | რას შვრები, ვის ელი? |
Verse: 94 | დედე-ბაბა ლუბდღუსე ჯარხ, | დედ-მამა ძალზე დაბერებული გყავს, |
Verse: 95 | ჩა̈ჩილდ მინეშ მურყვამხანჩუ | მათი (სამგლოვიაროდ მოშვებული) წვერი კოშკიდან |
Verse: 96 | გიმჟი ა̈რი, ხამა̈რ ხელყვირხ." | მიწას სწვდება ("მიწაზე არის"), ზედ ღორები წვებიან |
Verse: 97 | ლეგდლირდე ჟი მიმზეზა, | ავადმყოფობა-მომიმიზეზებია, |
Verse: 98 | ეშდჲორი ლადეღ მამგვეშ მიმა. | თორმეტ დღეს არაფერი მიჭამია. |
Verse: 99 | "ალას ყა̈რვილ მამა ხაკუჩ, | "ამას ყარაული არ უნდა, |
Verse: 100 | მამაგვეშ ღალ ხამჲედა მა." | არაფერი (არ) შეუძლია". |
Verse: 101 | ეშხვი ზურა̄ლ მო̄ზნა̈ნდ ემცვირხ, | ერთი ქალი მომვლელად დამიტოვეს, |
Verse: 102 | მახეღვა̈ჟ მა̈გ ლა̈ჭმათ' ა̄ჩა̈დ. | ყველა ჭაბუკი სათიბად წავიდა. |
Verse: 103 | ლეზვებ-ლეთრეს ხოცადუნეხ, | საჭმელ-სასმელს უცვლიან, |
Verse: 104 | ყორ ი ლაჴვრა ჩუ ხოკარეხ. | კარი და ფანჯარა გაუღეს. |
Verse: 105 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ! | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს! |
Verse: 106 | დეცეშ ნარჰი ქა მაწვენეხ, | ცის სინათლე დამანახეს, |
Verse: 107 | დემ მითვფენი ლირდე მიშგუ!" | (მგონი) არ მეკარგება სიცოცხლე!" |
Verse: 108 | ყა̈რვილ ზურა̄ლ ჩუ მიჩფჷლა. | ყარაული ქალი მომიქრთამავს. |
Verse: 109 | ამნე̄მ მახე ჯაბრა̈ლ ლამდე, | ამან ახალი ბანდულები ჩამაცვა, |
Verse: 110 | თულყუდშვ ლეზიზ შჷყჟი ამცვე. | გუდით საგზალი ზურგზე ამკიდა. |
Verse: 111 | ჟი მიმა̈ზრა მაცხვა̈რ-ფუსდა: | მილოცავს მაცხოვარ-უფალი: |
Verse: 112 | "ა̈გიდ ამა̈ჲ, მაცხვა̈რ-ფუსდა, | "შინ მიმიყვანე, მახცოვარ-უფალო, |
Verse: 113 | თვეთნა ჴა̈ნის ჩუ ა̈ჯძიჰნე, | თეთრ ხარს დაგიკლავ, |
Verse: 114 | სანთელ-ლეტვრა ჟი ა̈ჯტვა̈რნე!" | სანთელს აგინთებ! |
Verse: 115 | ქა მისკინა ოთავხა̈ნქა, | გამოვმხტარვარ ოთახიდახ, |
Verse: 116 | ქა მისკინა ყვაბან ბოგას, | გადავმხტარვარ ყუბანის ხიდზე, |
Verse: 117 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ მაღვიჭხ. | ბავშვი და ქალი უკან მომდევენ. |
Verse: 118 | "ო, სგა̈ჲ ფინთა̈რ, სგე̄ დომ ტეხნიდ, | "ო, თქვე საძაგლებო, თუ არ დაბრუნდებით, |
Verse: 119 | შვა̈ნიშ ჯა̈რილდ ამჩუ მაყა, | სვანეთის ჯარი აქა მყავს, |
Verse: 120 | ჩი̄ ლა̈ჯკოკვი, ეშ ლაჯქარვი | ყველას შეგკრებთ, ისე გაგაქროლებთ |
Verse: 121 | ბეფშვს ი ზურალს ლა̈კი̄ლჲა̄ლოშ." | ბავშვსა და ქალს კივილ-კივილით". |
Verse: 122 | ჟი ესჭონახ, ვეშგდ ა̈მტეხლიხ. | მობრუნებულან, უკან დაბრუნებულან. |
Verse: 123 | აშ ა̈მჴედხვი ჩეჩენითე. | ასე მოვსულვარ საჩეჩნოში. |
Verse: 124 | ჩეჩენიში ბეფშვ ი ზურალ | საჩეჩნოს ბავშვი და ქალი |
Verse: 125 | ვეშგიმ ამღვიჭხ, იზელალეხ. | უკან მომდევენ, დადიან. |
Verse: 126 | ოდ, საბრელა თავბექილა! | ო, საბრალო თავბექილა! |
Verse: 127 | "სგა̈ჲ ფინთარე, სგა̈ჲ ურწყულუ, | "თქვე საძაგლებო, თქვე უწმინდურებო, |
Verse: 128 | მა̈ჲ ღალ ჯაკუხ, იმ მაჩვმა̈ვნედ? | რა გინდათ რას მაქნევთ? |
Verse: 129 | სემი ძევა̈ლ ყვაბანს მირი, | სამი მძევალი ყუბანში მყავს, |
Verse: 130 | მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈რ მიჴდე." | უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მომიტანს". |
Page: 32 Verse: 131 | ჩეჩენ ჟიბოვ ჟი ა̈მჴედხვი, | საჩეჩნოს ზემოთ ამოვსულვარ, |
Verse: 132 | ჟი ა̈მჴედხვი ქაშა̈გითე. | ამოვსულვარ ჩერქეზეთში. |
Verse: 133 | ქაშგი ფუსდა ჩუ ჭურ ემხვი̄დ, | ჩერქეზეთს ბატონი დამიხვდა, |
Verse: 134 | შუკ[ვ] მიმა̈ზრე, ქა ხოფი̄შვდა. | გზა დამილოცა, გავუშვივარ. |
Verse: 135 | ლეთ-ი ლადა̈ღ მეჰად ონღვრი, | დღე და ღამე სულ მოვდივარ, |
Verse: 136 | შუკვას ხვაქდა ხოლა ტვიბის, | გზას ავსცდი ცუდ ხევში, |
Verse: 137 | ჩიესგიშ და̈̄ვ ამე ა̈რი. | ყველა მხრის დევი აქ არის. |
Verse: 138 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მადდა. | ხელახლა აქ დავიბადე ("ხელახალი დაბადება აქ მქონდა"). |
Verse: 139 | ალ და̈ვა̈რს იმჟ' ოხსედნი?! | ამ დევებს როგორ გადავურჩები?! |
Verse: 140 | მაცხვა̈̄რ სგვებინ ჭურ მიჟოღდა, | მაცხოვარი წინ მიძღოდა, |
Verse: 141 | ლეტვრე მუტვა̈რ შუნ ხუღვა̈ნდა: | ანთებული სანთელი ხელთ ჰქონდა: |
Verse: 142 | "ო, თავბექილ, ნომ ჯაყლუნი, | "ო თავბექილ, ნუ გეშინია, |
Verse: 143 | ალჲა̈რს მიი ქა̄ჯქაბუნი!" | ამათ მეც აგაცდენ!" |
Verse: 144 | ჟი მეჴდელხვი ჟეგა̈მითე, | ამოვსულვარ ჩეგემში, |
Verse: 145 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ჩუ ლუზვერლი. | ბავშვი და ქალი შეკრებილია. |
Verse: 146 | - ად, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი! | - ა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ! |
Verse: 147 | - სემი ძევა̈ლ ჩეჩენს მირი, | - სამი მძევალი საჩეჩნეში მყავს, |
Verse: 148 | მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈̄რ ჴიდე. | უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მოიტანს. |
Verse: 149 | ჟეგა̈მიში მახეღვაჟა̈რ | ჩეგების ახალგაზრდები |
Verse: 150 | მა̈გ ლა̈ჭმასი ჭურ ზჷსდა̈ნდახ. | ყველანი სათიბში ეყარნენ. |
Verse: 151 | - ქე̄ ლა̈მჭემნიდ, ეშ ლაჯკიჰნე, | - თუ გამომეკიდებით, ისე გაგაქროლებთ, |
Verse: 152 | შვანეშ ჯა̈რილდ სგიმა̈რს მირი." | სვანეთის ჯარი ვეძებში მყავს. |
Verse: 153 | ბეფშვდ ი ზურა̄ლდ ვეშგდ ხოჭონეხ. | ბავშვი და ქალი უკან გაბრუნდნენ. |
Verse: 154 | ქა მეჴდე̄ლხვი სგიმა̈რითე, | გამოვსულვარ ვეძებისკენ, |
Verse: 155 | სემი მეთხვჲა̈რ ამჩუ ლამხვი̄დხ: | სამი მონადირე აქ შემხვდა: |
Verse: 156 | "ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი!" | "ჰა შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ!" |
Verse: 157 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 158 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 159 | - იმ მაჩვმა̈̄ვნედ, ო, სგა̈ჲ მარა̈ლ? | - რას მაქნევთ ო, თქვე კაცებო? |
Verse: 160 | სემი ძევა̈ლ ჟეგა̈მს მირი. | სამი მძევალი ჩეგემში მყავს. |
Verse: 161 | - სი თავბექილ, იმჟი ადრი, | - შე თავბექილა, როგორ წახვალ |
Verse: 162 | ჭიშხილდა̈რ ღალ ქამენ ჯირი? | ფეხები რომ გამოყრილი გაქვს? |
Verse: 163 | ჯაბრა̈ლ მეთხვჲა̈რდ ლა̈მკჷდჷრე[ხ], | ბანდულები მონადირემ გაიხადა ჩემთვის, |
Verse: 164 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვიშ ლეზიზდ ლამემხ. | ქარჯინის ნატეხი საგზლად მომცეს. |
Verse: 165 | ქა მისკინა უმბილ-ნა̈ბუშ, | გადავმხტარვარ ნება-უნებურად, |
Verse: 166 | ჟი ხვაგენა, ო, თანა̈ღის, | შევდგომივარ მთას, |
Verse: 167 | ჟი მეჴდელხვი, ო, ზაგა̈რის. | ამოვსულვარ ქედზე. |
Verse: 168 | "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას, | დიდება მაცხოვარ-უფალს |
Page: 34 Verse: 169 | შვანეშ მე̄როლ ქა მაწვენე!" | სვანეთის ღრუბელი დამანახე!" |
Verse: 170 | ზაგა̈რ-თანა̈ღს ჟი მიშომა, | მთა-გადასავალზე დამისვენია, |
Verse: 171 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჟი მიკიდა, | ქარჯინის ნატეხი ამიღია, |
Verse: 172 | აშ შიყხა̈ნ სგა ლამა̄გა̈ნ | (ამ დროს) ზურგიდან წამომადგა |
Verse: 173 | ჲორი მჷსა̈ვ თვეფილდარშვი. | ორი სავი თოფებით. |
Verse: 174 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 175 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 176 | - ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი! | - ჰა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ! |
Verse: 177 | - ო, სგა̈ჲ მა̄რა̈ლ, იმ მაჩვმა̈̄ვნედ? | - ო, თქვე კაცებო, რას მაქნევთ? |
Verse: 178 | ძევლა̈რ მიშგუ ჟეგა̈მს ა̈რიხ, | ჩემი მძევლები ჩეგემში არიან, |
Verse: 179 | საჴსა̈რს ჴვიდე, ეჩხავ ესღვრი. | გამოსახსნელს მოვიტან, იქ მივდივარ. |
Verse: 180 | ღვაშა̈ თხვიმა ქა მასჩუქვრეხ. | ჯიხვის თავი მაჩუქეს. |
Verse: 181 | ქა მისკინა ყულაყ ჩუბან, | გადავმხტარვარ ყულაყს ქემოთ, |
Verse: 182 | სგა მეჴდე̄ლხვი ტუ̈ბერთე̄სგა, | შემოვსულვარ ტუბერში, |
Verse: 183 | მახან ლითვა̈̄ლ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 184 | ქა მეჴდელხვი მუყურ ზაგარვ. | გამოვსულვარ მუყურის ქედზე. |
Verse: 185 | "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას, | "დიდება მაცხოვარ-უფალს, |
Verse: 186 | მიშგუ ჟა̄ბეშ ქა მაწვე̄ნე!" | ჩემი ჟაბეში (რომ) მაჩვენე! |
Verse: 187 | სგა ხვაგენა ქორას მიშგვა, | მივდგომივარ ჩემს სახლს, |
Verse: 188 | ქა ა̈ნსგიდა დედე მიშგუ, | გამოიხედა დედაჩემმა, |
Verse: 189 | დედედ მიშგვა ჭურ რა̈ქვინე: | დედაჩემმა თურმე თქვა: |
Verse: 190 | "ო, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს, |
Verse: 191 | ალა თავბექიშ მჷქაფ გვერა!" | ეს თავბექის ნაცვლად გვეყოლება!" |
Verse: 192 | სგა ადიეხ ალა ქორთე. | შეიყვანეს ეგ სახლში. |
Verse: 193 | თავბექს ლუშნუ მა̄მ ხოხალდა, | თავბექმა სვანური არ იცოდა, |
Verse: 194 | ალჲა̈რს მჷსა̈ვ ჭურ ლოხხალდახ, | ამათ სავი თურმე ეგონათ. |
Verse: 195 | დედეს მეხვბარა̈ლ ჩუ ხოზორა. | დედას მოძმეები შეუყრია. |
Verse: 196 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 197 | ჟი ა̈ჯჯჷრქნეხ უმბილ-უმბილდ, | შეგკრეს უნებურად, |
Verse: 198 | ჟი ხოლაჯახ, ო, ბანდა̈რჟი, | დაუკრავთ გრძელ სკამზე, |
Verse: 199 | ჩუ ა̈ძჰენიხ. "მა̈ჲ ჩვემინე, | ჰკლავენ. "რა ვქნა, |
Verse: 200 | ლუშნუ დემჟი მოშ მეშყდენი! .." | სვანურ არ მაგონდება!.." |
Verse: 201 | "ოდ, საბრელა თავბექილა! | "ო, საბრალო თავბექილა! |
Verse: 202 | ათხე დაგრაჲ მამა მამჭირ, | ახლა სიკვდილიც არ მეზარება. |
Verse: 203 | მიშგვა ქორას ქა ღალ ლახ ხვეწდ!" | ჩემი სახლი რაკი ვნახე!" |
Verse: 204 | იღბა̈ლდ, ეშხუ ლუშნუ ამბა̈ვ | იღბლად ერთი სვანური სიტყვა, |
Verse: 205 | ქა ლახშყედა თავბექილას: | მოჰგონებია თავბექილას: |
Verse: 206 | "ოჲ, ფისარა̈ჲ დედე მიშგუ, | "ო, წაწყმენდილო დედაჩემო, |
Page: 36 Verse: 207 | ჩაფლა̈რ ამაკდ, ჭჷშხა̈რ ა̈მწვე̄ნ!" | ქალამნები გამხადე ფეხები მინახე!" |
Verse: 208 | ჩაფლა̈რ ათკიდხ, ჟი ოხვწვე̄ნეხ: | ქალამნები გახადეს, (ფეხები) გაუსინჯეს: |
Verse: 209 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს, |
Verse: 210 | თავბექ ლჷმა̈̄რ ალა მიშგუ!" | ეს ყოფილა-ჩემი თავბექი!" |
Verse: 211 | ლა̈ძჰენ გა̈ჩჷლდ ღალ ტოტჟი ხუღვა̈̄ნ, | დასაკლავი დანა ხელში ჰქონდა, |
Verse: 212 | თავბექილა ჟ'ანფუშდურეხ. | თავბექილა აუშვეს ("შეხსნეს"). |
Verse: 213 | თვეთნე ჴა̈ნილდ ჩუ ხოძიჰახ, | თეთრი ხარი დაუკლავთ, |
Verse: 214 | მეზრა კეცილდ ჟი ხობინახ, | სალოცავი ქვევრი დაუწყიათ, |
Verse: 215 | თვით მესვფელა ქა ხოწიჰახ. | თითო-თითო სოფლელი დაუპატიჟებიათ. |
Page: 36 Verse: 1 | ოჲ, საბრალე გიერგ და̈დვან! | ო, საბრალო გიერგ დადვანო! |
Verse: 2 | დვეშდიში ძინა̈რს ჟი ლჷგნელი, | ორშაბათ დილას ამდგარა, |
Verse: 3 | ბარჯას ბერგა ჟი ჯასდა̈ნდა, | მხარზე თოხი გედვა, |
Verse: 4 | გვალდა̈რითე ქა მეჩდელი. | გვალდარში წასულა. |
Verse: 5 | ჴავიჩ ლახხვიდ ლერთენ ფოყას, | ჩხიკვი შეხვდა მარცხენა მხრივ, |
Verse: 6 | ჭყჷლჷლდ ლახდე, ესჭყილჲელე. | ჩხავილი მორთო, დაიჩხავლა. |
Verse: 7 | ქა ხოქა̄ბა ლერთვენ ფოყას, | აუვლია მარცხენა მხრით, |
Verse: 8 | სგა მეჩდე̄ლი გა̈მიშთე̄სგა, | შესულა გამიშში, |
Verse: 9 | ლუსუ თუთნიშ ქვინ ლახჴანდა, | სავური თამბაქოს სუნი ეცა, |
Verse: 10 | ალა გიერგს ლახსაკვრჷნდა. | ეს გიერგს გაუკვირდა. |
Verse: 11 | სგა მეჩდე̄ლი გვალდა̈რთე̄სგა, | შესულა გვალდარში. |
Verse: 12 | სგა ხაჭემა ლჷლჰანდთე̄სგა, | გაჰყოლია (სარწყავ) არხს, |
Verse: 13 | ჩუ ესხვიდდახ ჲორი ჟეგმა̈რ, | დახვდა ორი ჩეგემელი, |
Verse: 14 | თხუმჟი ხაჴიდხ გიერგს მიჯვრა̈̄ლ, | თავზე დაარტყეს გიერგს მუჯირები, |
Verse: 15 | ეზერდ მეგჭად ჟი ლაჲჯჷრკნეხ. | ძალიან მაგრად შეკრეს. |
Verse: 16 | ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინახ, | სვლა-წასვლა დაუწყიათ, |
Verse: 17 | მჷლხა̈ ლახვას ქა ლახგენეხ. | მულახის მთას მიაყენეს. |
Verse: 18 | - ლა̈ხვსგი ვეშგმავ, და̈̄რ ამჭიმდა, | - მოვიხედე უკარ არავინ მომდევდა, |
Verse: 19 | ეზერ მეგრე ქჷმრა̈ლ ა̈მშჷ̄დდა. | კარგა მსხვილი ცრემლები წამომცვივდა. |
Verse: 20 | ოჲ, ვიდრობა̈̄ლ ზა̈რდლაშარე, | ო, ჩიჩია ზარდლაშლებო, |
Verse: 21 | ღედრა̈შ ფაკნა̈რს ჟი ხექვლუნიდ, | ცერცვის ჯამებს მიაძღებით, |
Verse: 22 | ღედრა̈შ ჩალს ღალ ჟი ხეთფუნიდ, | ცერცვის ჩალაში ჩაეფლობით, |
Verse: 23 | ეჩქა ყო̄რქა და̈̄რ ხისგდინიდ! | მაშინ კარში არ(ავინ) იხედებით! |
Verse: 24 | სგა მეჩდე̄ლხვიშდ ღალ ლეჴზჷრთე̄სგა, | შევსულვართ ლეხზირში, |
Verse: 25 | ქრისდე̄შ ნა̈მზჷრვ ბაბდიშ რა̈ტჲან! | ქრისტეს დალოცვილი ბაბდიშ რატიანი! |
Page: 38 Verse: 26 | ეჯა ლამხვი̄დ ლა̈კვცირახა̈ნ. | ის შემხვდა (ჯიხვებზე) ნადირობიდან. |
Verse: 27 | ჰაგა̈რ ესვყა უგვარ[ვ] ჟეგმა̈რს, | ფეხშიშველი მივყავარ უგვარო ჩეგემლებს, |
Verse: 28 | ჯაბრა̈ლ ღალ ამნე̄მ ქა ლა̈მკჷდჷ̄რე: | ბანდულები ამან დამითმო ("გაიხადა ჩემთვის"): |
Verse: 29 | "ამჷნ ხოშა მი მა̄მ მიბიც." | "ამაზე მეტი მე არ შემიძლია". |
Verse: 30 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი. | ასე დაგვიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 31 | ლა̈ხვსგი ვეშგმავ, და̈̄რ ამჭიმდა, | მოვიხედე უკან, არავინ მომდევდა. |
Verse: 32 | ეზერ მეგრე ქჷმრა̈ლ ა̈მშჷ̄დდა. | კარგა მსხვილი ცრემლები წამომცვივდა. |
Verse: 33 | "უგვარვ ჟეგმა̈რ, ჟი ლამშვა̈მ[ვ]ნედ!" | "უგვარო ჩეგემლებო, მომასვენეთ!" |
Verse: 34 | ჟი ალჲა̈რდი მა̄დ ლამშვა̈მ[ვ]ნეხ, | ამათაც არ მომასვენეს, |
Verse: 35 | ჯუგვმა̈რდ მაძგერხ ვეშგიმისგა, | მუშტი ჩამარტყეს უკან, |
Verse: 36 | მაფა̈შვშ ღალ შდჷმრა̈ლ ჩუ მიშჷდენხ. | დაღლილობით ყურები მიცვიოდა. |
Verse: 37 | ბა̈შილ თანა̈ღს ეშ ლამქარვეხ, | ბაშის მთაზე ისე გამაქროლეს, |
Verse: 38 | ჯვეგ ი მეჯვეგ მა̈გ მი მისგდიხ. | ნახირი და მენახირე ყველა მე მიყურებს. |
Verse: 39 | "იმ ღალ მისგდიდ, უგვარვ ჟეგმა̈რ, | "რას მიყურებთ, უგვარო ჩეგემლებო, |
Verse: 40 | გელა ქურდა̄ნ ჩუ ჰე მერდი, | გელა ქურდანი თუ მეყოლა, |
Verse: 41 | ეჯა უწვრად დე̄მის მუცვრე!" | ის სისხლაუღებლად არ დამტოვებს!" |
Verse: 42 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგვიწყა სვლა-წასვლა, |
Verse: 43 | ეშ ლამქარვეხ ნახა̈შთე̄სგა, | ასე გამაქარვეს ნახაშში, |
Verse: 44 | სგა ლამგენეხ ოთავთე̄სგა. | შემაყენეს ოთახში. |
Verse: 45 | აშ ღალ მეკვშდად ბა̈ჟინ ანჴა̈დ: | მყისვე მაცნე მოვიდა:. |
Verse: 46 | გელა ქურდანს ჯვეგ ი მეჯვეგ | გელა ქურდანს ნახირი და მენახირე |
Verse: 47 | ჟი ლოხკოკვა, მა̈გ ღალ ესყა. | შეუყრია, ყველა მიჰყავს. |
Verse: 48 | ჟეგმიშ ფადა̈̄ს ვეშგიმ ა̈თღვაჭ, | ჩეგემის მდევარი უკან დაედევნა, |
Verse: 49 | გელა̈შდ ნაზულდ და̈̄ს ხოტიხა, | გელას ნაკვალევისთვისაც ვერავის მიუსწრია, |
Verse: 50 | ჯვეგ ი მეჯვეგ მა̈გ ხოჴი̄და. | ნახირი და მენახირე ყველა მოუყვანია. |
Verse: 51 | "აშ დამ ჯე̄ქა უგვარ[ვ] ჟეგმა̈რს, | "ხომ გითხარით უგვარო ჩეგემლებს. |
Verse: 52 | გელა ქურდა̄ნ ჩუ მიწვერდა!" | გელა ქურდანი აიღებდა ჩემს სისხლს!" |
Verse: 53 | ეშხუ ზა̈ილდ ჟეგა̈მს ამა̄დ | ერთი წელიწადი ჩეგემში დავყვავ |
Verse: 54 | საბრალ გიე̄რგს, მეჩი გიე̄რგს. | საბრალო გიერგმა. მოხუცმა გიერგმა. |
Verse: 55 | ქრისდე̄შ ნა̈მზურ ჟეგმიშ ლიჭმა̈̄ლ! | ქრისტეს დალოცვილი ჩეგემის თიბვის დრო! |
Verse: 56 | მახეღვა̈ჟ მა̈გ ლა̈ჭმათ' ა̄ჩა̈დხ | ჭაბუკი ყველა სათიბად წავიდა. |
Verse: 57 | ბარბალდ მიშგვა ყო̄რ ა̈მკარე, | ჩემმა (წმ.) ბარბალემ კარი გამიღო, |
Verse: 58 | ოთავხა̈ნქა ქა მისკინა, | ოთახიდან გამოვმხტარვარ, |
Verse: 59 | ბერკვლა̈რ მია̈ჲ ჩუ მიქვი̄ცა. | ბორკილები მე დამიწყვეტია. |
Verse: 60 | ქა მეჴდე̄ლხვი ტუბერთესგა, | გამოვსულვარ ტუბერში, |
Verse: 61 | ამჩუ̄ნ კა̈ხჲა̄ნ სგა ლამხვიდდა, | აქ კახიანი შემხვდა, |
Verse: 62 | ამნე̄მ ლიგნე ჭურ ლამკაფვნე. | ამან დარჩენა მირჩია. |
Verse: 63 | ჩუ ღალ მია̈ჲ დეშ ლჷგნე̄ლხვი: | მე ვერ დავმდგარვარ: |
Page: 40 Verse: 64 | ვოდე ბარბალს დო ხვეწდენი, | ვიდრე (წმ.) ბარბალეს არ ვნახავ, |
Verse: 65 | ეჩქად მია̈ჲ დე̄მე ხვიგნი. | მანამდის მე ვერსად გავჩერდები. |
Verse: 66 | სგავ მეჴდე̄ლხვი ბარბალთე̄სგა, | შემოვსულვარ (წმ.) ბარბალეს (ეკლესიამდე), |
Verse: 67 | ბერკვლა̈რ ამჩუ ჩუ მიში̄დახ. | ბორკილები აქ დამიყრია. |
Verse: 2 | ლიმზირ ჯეკვადი ძღჷდაში. | შესაწირი გინდოდა ძლერისა. |
Verse: 3 | ლაშგარ აჯსგურდა სავჲაში, | სავეთის ლაშქარი დაგესხა, |
Verse: 4 | ალი სი მადმა ჯესგოში. | ეს შენ არ გშვენის. |
Verse: 5 | მაგ ოთხვჲახ (ამჩედლი) მარე ისგვი, | ყველა შენი კაცი წაუყვანიათ (წასულა), |
Verse: 6 | ლჷლგანე ისგვი ჴანარე | შეწირული შენი ხარები |
Verse: 7 | ქრისდე ზაგარუს ესყადახ; | ქრისტეს მთაზე მიჰყავდათ: |
Verse: 8 | მუჭვარდ ხობჷდახ შვენჲაგარ, | რქებზე ებათ თასმები, |
Verse: 9 | ყიას ხორკჷდახ როჟნარე. | ყელზე ეკიდათ ეჟვნები. |
Verse: 10 | ვო, საბრელო ხუჯელანა! | ო, საბრალო ხუჯელანო! |
Verse: 11 | თემუშ სგა გარ ათხათიშად. | თემში თქვენღა აურჩევიხართ. |
Verse: 12 | სადილობა ფარარს ჯადახ, | სადილი ფარარში გქონდათ, |
Verse: 13 | ლიმედალე - მაჩხფარ ზაგარ. | სამხარი - მაჩხფარის მთაზე. |
Verse: 14 | მაჩხფარ ზაგარის ლახგანად, | მაჩხფარის მთას შესდგომიხართ, |
Verse: 15 | მახრობაუ ღვეშგდ ლახსადა. | მახარობა უკან დარჩენია. |
Verse: 16 | ვო, საბრალო მახრობაუ, | ო, საბრალო მახარობა, |
Verse: 17 | ნაყერ ჯადა ალიბეგიშ, | ნაცემი იყავ ალიბეგისა, |
Verse: 18 | ალ ბოლ ლეკედ ალიბეგიშ! | ამ ძირამოსაგდებ ალიბეგისა! |
Verse: 19 | ნინაულა, ხვაჲს ხიგვანდას: | ნინაულა, ბევრს სტიროდი: |
Verse: 20 | მაჟჷრ ჯადა ბოფშარეში. | გებრალებოდა ბავშვები. |
Verse: 21 | ჯახულ ჩი გუნ გვემკახალე: | ჯახური ყველას შეგვნატრის: |
Verse: 22 | "იმევა რჷჰი იროლე, | "სადაც სინათლე იქნება, |
Verse: 23 | ჩიე ღალ ლარდა გვეროლე." | ყველგან ბინა ("სამყოფი") გვექნება". |
Verse: 24 | სემი ზაჲ მალყარს გვადა: | სამი წელი ბალყარეთში დავყავით: |
Verse: 25 | ჭიშხი გიმას მად გვიგენა, | ფეხი მიწაზე არ დაგვიდგამს, |
Verse: 26 | დეც სერ ლასგიდ დემთე გვარა, | ცის გარდა გასახედი არსად გქონდა, |
Verse: 27 | უქბოვშვ აგვიზდახ ქჷმრარე. | ჩუმად გვდიოდა ცრემლები. |
Verse: 28 | თაისავშერი ლახბასუღვი | თაისავაანთ ძმებს |
Verse: 29 | ლამრიავ ხეჴცი უშგლაში: | უშგულის მარიამი გასწყრომოდეს: |
Verse: 30 | ხატი გვიკუშიხ მიჩაში! | მისი ფიცი გაგვიტეხეს! |
Page: 42 Verse: 1 | ბეჩვილარე ინზორალეხ, | ბეჩოელები იკრიბებიან, |
Verse: 2 | ლა̈თხვიართე ინზორალეხ, | სანადიროდ იკრიბებიან. |
Verse: 3 | თხუმ მუჟვეღის ხეთხელვალეხ, | წინამძღოლს ეძებენ, |
Verse: 4 | ეშდიორი ბეჩვი̄ ლჷთიშ; | ბეჩოს თორმეტი რჩეული: |
Verse: 5 | თხუმ მუჟვეღი ა̈ლბეგ ხე̄რიხ, | წინამძღოლად ალბეგი ეყოლებათ, |
Verse: 6 | ა̈ლბეგ ხე̄რიხ გიოშე̄რა. | გიოანთ ალბეგი ეყოლებათ. |
Verse: 7 | აშ ხობინახ ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 8 | სგავ ხაგენახ თვეთნა კოჯას, | შესდგომიან თეთრ კლდეს, |
Verse: 9 | ღვაშა-კვიცრა ჩუ სგვეჯიდახ; | შუნ ჯიხვები ბრძანდებოდნენ; |
Verse: 10 | ალჲა̈რს ა̈ლბეგ სგა̄ვ ხაჴვესგა, | ამათ ალბეგი მიჰპარვია, |
Verse: 11 | ა̈ლბეგს ღვაშა ჩუ ხათხე̄ნა, | ალბეგს ჯიხვი ჰშოვებია, |
Verse: 12 | ამის ნა̈ი ჟივ ლასედად. | ამას ჩვენ შევრჩენილვართ. |
Verse: 13 | ეჩქად ქაშგა̈რ გვეყა̈რულეხ, | მანამდე ჩერქეზები გვიდარაჯებენ, |
Verse: 14 | ლისედ ლჷქდუს მად ხოშგედახ. | დარჩენა ამაყებს არ უკადრებიათ. |
Verse: 15 | ქა̄ვ გვაცხეპიხ სამ ორკეციდ, | გარს გვარტყიან სამკეცად, |
Verse: 16 | სემი მარე ჩუვ ლაჩედად. | სამი კაცი გავქცევივართ. |
Verse: 17 | ეჯჲა̈რ ბეჩვი ლჷთიშ ირიხ, | ისინი ბეჩოს რჩეულნი იქნებიან, |
Verse: 18 | ფუსდა გუშგვეჲ, აზნაური, | ბატონი ჩვენი, აზნაური, |
Verse: 19 | აზნავირ ბახსანს სგვეჯდა, | აზნაური ბახსანში ბრძანდებოდა, |
Verse: 20 | სგავ ხაჴჷ̄რახ სემი მარე. | შეხვეწნია სამი კაცი. |
Verse: 21 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნხ მარა̈ლს მიშგვა? | - რა გაგიჭირდათ ჩემს კაცებს? |
Verse: 22 | - ხამა ნა̈ი მა̈ჲ ენწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გაგვიჭირდა ჩვენ |
Verse: 23 | მარა̈ლ ისგუ ქაშგა̈რს ესვყად! | შენი კაცები მივყავართ ჩერქეზებს! |
Verse: 24 | - დედეს მია ქა ლა̈ხვჭვედნი: | - მე დედას შევეკითხები: |
Verse: 25 | მოლე ლამეშდ, დედე მიშგუ! | ცოტა მიშველე, დედაჩემო! |
Verse: 26 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნ, დედე ღვარა? | - რა გაგიჭირდა, დედას გაფიცებ? |
Verse: 27 | - ხამა მია მა̈ჲ ემწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გამიჭირდა? |
Verse: 28 | მარა̈ლ მიშგუ ქაშგა̈რს ესყახ! | ჩემი კაცები ჩერქეზებს მიჰყავთ! |
Verse: 29 | - ნომ ა̈თსო̄ყენ, დედე ღვარა, | - ნუ გაგიჟდი, დედას გაფიცებ, |
Verse: 30 | ეჯღა სია ნომ ფეშენი! | იმისთვის შენ ნუ შეწუხდები! |
Verse: 31 | - დედე, შგვირი სი ლაჯსედნი! | - დედა, სირცხვილი შენ შეგრჩება! |
Verse: 32 | ჰილულდს მია ხვიჰჷნგჷრი .. | ჯორს მე დავადგამ უნაგირს ... |
Verse: 33 | ლუჯი სგიმჟი სგვებინ ესვხვიდ, | ლუჯის ვეძასთან წინ დაუხვდა, |
Verse: 34 | მა̈ნკვი ლილგაცა̈ლ ლოხვბინე: | ჯერ ხუმრობა დაუწყო: |
Verse: 35 | - ოდ, ბუშვარე, ო, ქაშგარე, | - ო, არამზადებო, ო, ჩერქეზებო, |
Verse: 36 | იმთე ეჯყახ მა̄რა̈̄ლ მიშგუ? | საით მიგყავთ ჩემი კაცები? |
Page: 44 Verse: 37 | - მა̈ჲ ისგუ გვეშ ლი, ოჲ, აზნაურ? | - რა შენი საქმეა, ო, აზნაურო? |
Verse: 38 | - ხამა მიშგუ გვეშ მა̈ჲ ირი?! | - როგორ თუ რა ჩემი საქმე იქნება?! |
Verse: 39 | ხანგა̈რ მიშგუ ნომ ამკიდვნად! | ხანძარი ჩემი არ ამომაღებინათ! |
Verse: 40 | ჟივ ხოშგურა მიჩა ხანგა̈რ, | უშიშვლებია მისი ხანგარი, |
Verse: 41 | არამ-ჩხარამ იკულთხა̈ნი, | რვა-ცხრას ჰბორკავს, |
Verse: 42 | არამ-ჩხარამ კინჩხა̈რს ხოშდე, | რვა-ცხრას თავს აყრევინებს, |
Verse: 43 | ეშხუ მუმბვიდ მა̄დ ხოფიშვდა, | ერთიც მოამბედ არ გაუშვია, |
Verse: 44 | მა̄რა̈ლ მიჩა შვიდებდ ა̈ნტიხ. | თავისი კაცები მშვიდობით დაიბრუნა. |
Verse: 45 | სემი მარე სგა ხონჴერიხ, | სამი კაცი თან ახლავს, |
Verse: 46 | ჟი ხანჴერახ თანაღვ-ზაგარვ. | თან ხლებია მთა-გადასავლამდის. |
Verse: 47 | თვითა ლუღვინ ფირვს ხაჭრა̈ჟიხ, | თითო ხბოიან ძროხას აძლევენ, |
Verse: 48 | ეჯა ეჯას მად ხოშგედა. | (მაგრამ) ის მას არ უკადრებია. |
Page: 44 Verse: 1 | ოია, ოიალე, ხადაჯუყვა, ისგა ლაშგარ, | ოია, ოიალე, ხადაჯუყვა, შენი ლაშქარი, |
Verse: 2 | ოია, ოიალე, ციოყ ი მიჩა ლაშგარ, | ოია, ოიალე, ციოყი და მისი ლაშქარი, |
Verse: 3 | ქორარ ბეჯგენილა, ოია, ოიალე, | სახლები მაგრად დგას ოია, ოიალე, |
Verse: 4 | ლიმც[იქულ ახა̄რახ]. | მოციქულობა გაუმართავთ. |
Verse: 5 | ყიმბიშ მჷთრე ჟეგმიშ ვარგარ, | შრატის მსმელი ჩეგემის აზნაურები, |
Verse: 6 | გიცრიშ გუფრა შვანაშ ვარგარ. | ვერძისმკერდა სვანეთის აზნაურები. |
Verse: 7 | ო, წარ[მა]თუ, შვანაშ ღვაჟარ! | ო, წარმათ, სვანეთის ვაჟკაცებო! |
Verse: 8 | ჟი ხავხახ, ჟიქან ხაცადახ | დასცემიან, ზევიდან მოუვლიათ |
Verse: 9 | ქაშგიშ ღვაჟარს. | ჩერქეზეთის ვაჟებისთეის. |
Verse: 10 | ხადაჯუყვას ბარჯს ხაჴიდ, | ხადაჯუყვას ბეჭში მოარტყა, |
Verse: 11 | შიყ ლახსგა̈მვნეხ ლემგემ ლექვა. | ზურგი შეაქცევინეს ხეებისაკენ. |
Verse: 12 | ქრისტეს ეშოხ ჩოთმეზჷრა | ქრისტეს, მაშ, დაულოცავს |
Verse: 13 | ციოყ ი მიჩა ლაშგარ! | ციოყი და მისი ლაშქარი! |
Page: 44 Verse: 1 | ჩოლირს ლაშგა̈რ ახსგურენა: | ჩოლურს თავს დასხმია ლაშქარი: |
Verse: 2 | ღალა̈ტ ხა̈კვდახ გალფხანარეშ. | ღალატი ნდომებიათ გარდაფხაძეებისა. |
Verse: 3 | ფანაგა გვეში ლჷმა̈̄რ ბანბი კარავშვ, | ფანაგა სავსე ყოფილა ბამბის კარვებით, |
Verse: 4 | ჯა̈რს ხაჟღვა ბერ გელვან, | ჯარს უძღოდა თურმე ბერი გელოვანი, |
Verse: 5 | ხათხელინახ გიგო გალფხა̄ნს. | თურმე ეძებდნენ გიგო გარდაფხაძეს |
Verse: 6 | მიჩ დაჴლა̈შ ქვირქვილდ სგა ლოხქვა, | მას თხის ქურქი წამოუცვამს, |
Page: 46 Verse: 7 | ჯა̈რის ამჟი სგა ლახჩჷდა. | ჯარს ასე შერევია. |
Verse: 8 | გიგოს ხო̄ქვა გლეხა̈რდ მიჩა: | გიგოს უთქვამს თავის გლეხებისთვის: |
Verse: 9 | "მიშგუ მაშედ ისგვეჲჷნქა მამგვეშ ა̈რი, | "ჩემი მშველელი თქენ გარდა არაფერია, |
Verse: 10 | ვოდე მჷლახს დო ა̈ლჴჷრიდ." | ვიდრე მულახს არ შვვევედრებით". |
Verse: 11 | ქა ლოჰოდა თვეთნე ჴა̈ნი, | მიუცია თეთრი ხარი, |
Verse: 12 | ღვინალშვ ლჷლა̈̄ბ სემი ჰილ[ვ]ი: | ღვინით დატვირთულა სარ ჯორი: |
Verse: 13 | "ალჲა̈რ ოთჴიდდ მჷლხა̈ მაცხვა̈რს, | "ესენი მიუტანეთ მულახის მაცხოვარს, |
Verse: 14 | ჴა̈ნ სგა ლახბედ მიჩა კჷლა̈რს!" | ხარი მიაბით მის გასაღებს! |
Verse: 15 | სგა ხოჴი̄დახ, ჴა̈ნ სგა ხობახ, | მოუყვანიათ, ხარი მიუბამთ, |
Verse: 16 | ღვინლი კუპრა̈ლ ეჩჩუ ხოდახ, | ღვინის ტიკები იქ დაუდვიათ, |
Verse: 17 | ლევაშერმჷყ მინ ჩვათპეჟახ. | ლევაანთას (ნავერიანებისას) თვითონ დამალვიან. |
Verse: 18 | მერმა ლადა̈ღ ზაგდჷრა̈ლ ჟ'ალგენელიხ: | მეორე დღეს ზაგდურლები (ქალდანები) ამდგარან: |
Verse: 19 | მაცხვა̈̄რი კჷლა̈რს ჴა̈ნ ხა̈ბმე̄ნა, | მაცხოვრის გასაღებზე ხარი მიბმული ყოფილა ("ჰბია"), |
Verse: 20 | ღვინლი კუპრა̈ლ გა̈ნს ხა̈გნენა, | ღვინის ტიკები განზე დებულა, |
Verse: 21 | მჷლახ ამჩუ ალნა̈ზვრე̄ლი. | მულახი აქ შეკრებილა. |
Verse: 22 | - მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი, მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი? | - რა ამბავია რა ამბავია? |
Verse: 23 | - ამჟი-ამჟი, ძღონა̈რ ა̈მჴედხ | - ასე (და) ასე ძღვენები მოსულა |
Verse: 24 | გუშგვეჲ ფუსდა მაცხვა̈რითე, | ჩვენს უფალ მაცხოვართან, |
Verse: 25 | მარე მჷჴდე და̈̄რ ღალ თერა. | მაგრამ მომტანი არავინ ჩანს. |
Verse: 26 | ა̈ხთხა̄ლხ, ეჩქა ქა̈ნთენა̈̄ნხ. | მოძებნეს (და) მაშინ გამოჩნდნენ. |
Verse: 27 | - მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი, მა̈ჲ ეჯწჷხჷნხ? | - რა ამბავია, რა გაგიჭირდათ? |
Verse: 28 | - გიგო გალფხა̄ნს თათა̈რ აჴცე, | - გიგო გარდაფხაძეს თათარი აქცევს (ღუპავს), |
Verse: 29 | ხეშგვემ მჷლახს შემწევა ხა̈ყრის. | მულახს სთხოვეს შემწეობა აღმოუჩინოს ("უყოს"). |
Verse: 30 | უღვირ-ლასკა̈რს უშხვა̄რ ნე̄სგა | უღვირსა (და) ლასკარს ერთმანეთს შორის |
Verse: 31 | კავშირ ხუღვა̈̄ნხ, კავშირ ო̄ხზდახ: | კავშირი ჰქონდათ, პირობა ("კავშირი") ედვათ: |
Verse: 32 | "ქა იმვა̈ჲთე ა̈დლაშგინახ, | "საითაც გაილაშქრებდნენ, |
Verse: 33 | ბეგა̈რს ერვა̈̄ჲს ათგადა̈̄ნნახ, | ბეგარას ვისაც დაადებდნენ, |
Verse: 34 | ეჯა მჷლხა̈შ კუთვნილ ლჷმა̈̄რ; | ის მულახის კუთვნილი ყოფილა; |
Verse: 35 | ჩუ ნასა̈დვ, ხა̈ლხი ნა̈ცვრუნ, | დანარჩენი, ხალხის დაგდებინებული, |
Verse: 36 | ეჯა იფა̈̄რიშ კუთვნილ ლჷმა̈̄რ." | ის იფარის კუთვნილი ყოფილა". |
Verse: 37 | მჷლახს ბა̈ჟინ ჭურ ოთზჷზა | მულახს მაცნე გაუგზავნია |
Verse: 38 | რამაზ ყიფიანდ, იფა̈̄რი თხვიმდ. | იფარის მეთაურ რამაზ ყიფიანისთვის. |
Verse: 39 | მჷლხა̈ მათხვმი ფუთა ლჷმა̈̄რ, | მულახის მეთაური ფუთა ყოფილა, |
Verse: 40 | ფუთა ლჷმა̈̄რ ნავერიანი. | ფუთა ყოფილა ნავერიანი. |
Verse: 41 | ინზორა̄ლეხ მჷლახ-იფა̈̄რ, | იკრიბებიან მულახ-იფარი, |
Verse: 42 | ჟ'ალნა̈ზვრე̄ლიხ, ა̈მჩედელიხ, | შეკრებილან (და) წასულან, |
Verse: 43 | მა̄მს ამხა̈ნ[ჩუ] ჩვალგენელიხ, | მამს აქვთ დამდგარან, |
Verse: 44 | თათრიშ ლაშგა̈რდ მეცქვილ ხოზზახ: | თათრის ლაშქრისთვის მოციქული მიუგზავნიათ: |
Verse: 45 | - მა̈ჲ ღალ ჯაკუხ, იმნარ ანჴა̈დდ? | - რა გნებავთ, რისთვის მოხვედით? |
Page: 48 Verse: 46 | იმ ხილშგა̈რიდ, იმ ხიშგომედ? - | რას ლაშქრობთ, რას ითხოვთ? - |
Verse: 47 | ეჯჲა̈რს პასუხ მა̄მ ხოტიხახ. | იმათ არ უპასუხიათ: |
Verse: 48 | - იშა ჟეღა̈რ გვაგჷრგა̈ლიხ? | ვისი ძაღლები გველაპარაკებიან? |
Verse: 49 | მერმე მეცქვილ ქად ხოტიხახ: | მეორე მოციქული კვლავ გაუგზავნიათ: |
Verse: 50 | - მა̈ჲ ჯაკუხ, იმ ხიშგომედ? | - რა გნებავთ, რას ითხოვთ? |
Verse: 51 | ლაშგა̈რს ვეშგმავ ათჭო̄ნუნედ! | ლაშქარი უკან გააბრუნეთ? |
Verse: 52 | ათხე პასუხ ქა ხოტიხახ: | ახლა უპასუხიათ: |
Verse: 53 | "მჷლხა̈ ჟეღა̈რ ერ ა̈ნჴდენიხ, | "მულახის ძაღლები რომ მოვლენ, |
Verse: 54 | ეჯღა ლაშგა̈რს ვეშგდ დე̄მ ტვიხე!" | იმისათვის ლაშქარს უკან არ გავაბრუნებ!" |
Verse: 55 | მჷლხა̈რს მეცქვილ ვეშგდ ხატეხახ, | მულახლებს მოციქული უკან დაჰბრუნებიათ, |
Verse: 56 | ხოჩა-ჲ ხოლა მა̈გ ქა ხო̄ქვა. | კარგი და ავი ყველაფერი უთქვამს, |
Verse: 57 | - ჲაღო, ღალე მა̈ჲ ალჴერჴად, | - აბა, რა მოვახერხოთ, |
Verse: 58 | მა̈ჲ ლა̈ყრიდ ი მა̈ჲ ოლგონვად? | რა ვუყოთ და რა მოვუგონოთ? |
Verse: 59 | - სოფელთ' ალჩედ, როგვ ალნა̈ზვრად. - | - სოფელში წავიდეთ, ცერცვი მოვაგროვოთ. - |
Verse: 60 | ქა ხოგცხადა მჷლხა̈ მათხვმის. | გამოუცხადებია მულახის მეთაურს. |
Verse: 61 | როგვ ჟი ხოზვრახ, ჩუ ოთთჷმახ, | ცერცვი მოუგროვებიათ, უშოვიათ, |
Verse: 62 | ჩუ ხობრა̈ჲა[ხ] ჭალი რიყთე, | გაუტანებია მდინარის რიყისაკენ, |
Verse: 63 | ამნოშ ჭალი რიყ ჟი ხოლა̄შახ. | ამით მდინარის რიყე მოუთესავთ. |
Verse: 64 | მე̄რმა ლადა̈ღ ჰალ ჩვესრჷჰა̈̄ნ, | მეორე დღეს როგორც კი გათენდა, |
Verse: 65 | ფუთად ხა̈̄ქვე ლაშგა̈რ-მა̄რა: | ფუთამ უთხრა ლაშქარ-ხალხს: |
Verse: 66 | "ათხე ჩიემ თვეფს ბიდ ათშყვიფდ, | "ახლა ყველამ თოფს ბუდე გახადეთ, |
Verse: 67 | ჩუ ალჩედ ჭალი რიყთე | ჩავიდეთ მდინარის რიყეზე |
Verse: 68 | ი ჟ'ა̈ლბინად როგვა̈ ლინკვლი." | და დავიწყოთ ცერცვის კენკვა". |
Verse: 69 | თვეფდ ბიდ ჩი ქა ხოშყვიფა, | თოფისთვის ბუდე ყველას გაუხდია, |
Verse: 70 | ჩუ მეჩდე̄ლიხ ჭალი რიყთე, | ჩასულან მდინარის რიყეზე, |
Verse: 71 | ჟი ლოხვბინახ როგვა̈შ ლინკვლი. | დაუწყიათ ცერცვის კენკვა. |
Verse: 72 | ეჩხა̈ნისგა ლაშგა̈რ ხოსგდი, | იქიდან ლაშქარი უყურებს, |
Verse: 73 | ხასკვრელ, ხამბა̈ჟ ხა̈ლხი ლინკვლი, | უკვირს, ეოცება ხალხის კენკვა, |
Verse: 74 | მეცქვილ მა̄რე თვით მინს ხოზზახ: | მოციქული კაცი თვით მათ მოუგზავნიათ: |
Verse: 75 | "ჟ'ანმეჴრა̈̄ვნას მჷლხა̈ ლაშგა̈რდ, | "გაგვაგებინოს მულახის ლაშქარმა, |
Verse: 76 | მა̈ჲ ხეკვეს ი იმ იშგომდე̄დხ?" | რა უნდოდეს და რას ითხოვდეს?" |
Verse: 77 | ალჲა̈რდ ლახტიხხ მინე პასიხვ: | ამათ მიუგეს: |
Verse: 78 | "ჰა̄ვ[ე] ღე̄რბეთ ჩუ ლოგვშედა̈̄ნ, | "რომ ღმერთი შეგვწეოდა, |
Verse: 79 | ლა̄თ მეცქულა̈რდ პასუხ ჯი̄ქვა̈̄ნხ, | გუშინ მოციქულებისათვის პასუხი გეთქვათ, |
Verse: 80 | გუშგვეჲ გვეშ[ი] ხოჩე̄ლდ ი̄რო̄ლ; | ჩვენი საქმე უკეთ იქნემოდა; |
Verse: 81 | ათხე ნა̈ჲ ბა̈ჩ ნა̄დ ლეზვებ, | ახლა ჩვენ ქვა შეგვექნა საჭმელი, |
Verse: 82 | ამუნღო ნა̈ჲ ლერდვნად მა̄მა ნაყა, | აწი ჩვენ სასიცოცხლოდ არ ვვარგივართ, |
Page: 50 Verse: 83 | ათხე ფინდიხი დეშ ღალ ნაკცი; | ახლა ტყვიაც ვერ გაგვატანს; |
Verse: 84 | ბაზი ლიშია̈̄ლ გვე̄რო̄ლე!" | ამაღამ ომი გვექნება!" |
Verse: 85 | ანჴა̈დხ ლაშგა̈რ, ჩვადჷ̄თა̄ლეხ, | მოვიდა ლაშქარი, დაყვეს, |
Verse: 86 | ერ ლენჴე̄რას ა̈მჩედე̄ლიხ | ზოგი ლეხერაში წასულა |
Verse: 87 | ნამა̈̄ტვ ხა̈ლხიშ ჩუ მჷდრა̈ჯიდ, | ლტოლვილი ხალხის მოდარაჯედ, |
Verse: 88 | ერ აშა̈რხა̈ნ ა̈მჩედე̄ლიხ. | ზოგი აშარიდან წასულა. |
Verse: 89 | ამჩუ მესედს ამჩ' ოხღალბახ, | აქ დარჩენილთ აქ ჩასაფრებიან, |
Verse: 90 | ლაშგა̈რს ლა̈ხვტას სგა ხაშჷ̄დახ: | ლაშქარს ამოსაწყვეტად შესევიან: |
Verse: 91 | ბერ გელოვან კარავთესგა | ბერ გელოვანი კარავში |
Verse: 92 | ჩუ ხოდგარახ ი ცხჷრილდ ხოგნახ, | მოუკლავთ და დაუცხავებიათ, |
Verse: 93 | მერმა̈̄ლი ღალ ჟი ხოხვი̄ტახ; | სხვებიც ამოუჟლეტიათ; |
Verse: 94 | ჩუ მა̈ჲ ოთჩა̈დხ ლენჴერახა̈ნ, | ვინც გაექცათ ლეხერიდან. |
Verse: 95 | ეჯჲა̈რ ეჩე ოხხვი̄ტახ. | ისინი იქ გაუწყვეტიათ |
Verse: 96 | აშა̈რიშხა̈ნი ყა̈რვლა̈რდ | აშარის ყარაულებმა |
Verse: 97 | აშა̈რს ანხვიტხ, აშა̈რს ადგა̈რხ, | აშარაში გაწყვიტეს, აშარაში დახოცეს, |
Verse: 98 | ამბვი მუ̄მბვიდ გარ ხაჩედახ. | მოამბედღა გაჰქცევიათ. |
Verse: 99 | ბერ გელოვა̄ნს კარავისგა | ბერ გელოვანს კარავში |
Verse: 100 | თხუმრა̈̄შ სალშგარვ ხა̈ტ ხორიკდა, | სასთუმალთან სალაშქრო ხატი ვკიდა, |
Verse: 101 | ივსელიანს ივსელჲანრეშ | იოსელიანთ იოსელიანი |
Verse: 102 | სგა ხოსკინა, ჟი ხოკი̄და, | შემხტარა, აუღია, |
Verse: 103 | ლაშგა̈რს ვეშგდ ქა ხოჭო̄ნა. | ლაშქრი უკან გამობრუნებულა. |
Verse: 104 | კა̄ლას რამაზ ყიფიანი | კალაში რამაზ ყიფიანი |
Verse: 105 | სგვებინ ესვჩა̈შ მჷლხა̈ ლაშგა̈რს: | წინ ჩაუსაფრდა ("დაასწრო") მულახის ლაშქარს: |
Verse: 106 | - იმვა̈̄ჲჟი ჩუ მესკბე გვა̄რ, | - როგორც დათქმული გვაქვს, |
Verse: 107 | ალა ნო̄სამა ა̈დჰომე̄ნს: | ეს არაფერი(არ) დაიმალოს: |
Verse: 108 | ბეგა̈რ ჟ'ალგა̈დდ გალფხა̄ნშერას | ბეგარა დავადევით გარდაფხაძეებს |
Verse: 109 | ზავისგა ჴა̈ნ ი ღვინლიშ ლა̈̄ბ, - | წელიწადში ხარი და ღვინის საპალნე, - |
Verse: 110 | ალა ღალი მჷლხა̈შ ი̄რა; | ეს მულახისა იქნება; |
Verse: 111 | იშგენ ბა̈რგ მა̈გა ნიშგვეჲ ი̄რა, - | სხვა ბარგი (კი) ყველაფერი ჩვენი-იქნება, - |
Verse: 112 | ეჯა ნა̈ჲ ნომა ა̈ნჰომე̄ნს! | ის ჩვენ არ (უნდა) გამოგვეპაროს! |
Verse: 113 | - დე̄მგვაშ ჯაჰვმიდ, დე ნუღვე მა, | - არაფერს გიმალავთ, არც რამე გვაქვს, |
Verse: 114 | ეშხუ კოწო̄ლ ხა̈ტილდჷნქა; | ერთი პატარა ხატის გარდა; |
Verse: 115 | ეჯ ხა̈ტს ნა̈ჲ და̈̄ს მოშ ხვა̈ტხედ; | იმ ხატს ჩვენ ვერავინ ვერ დავუბრუნებთ; |
Verse: 116 | ამჷნქა ნა̈ჲ მა̄მგვეშ ნუღვა. | ამის გარდა ჩვენ არაფერი გვაქვს. |
Verse: 117 | ამნა̈რ ამჩუ ტევა ხოფსახ, | ამისათვის აქ ჩხუბი მოსვლიათ, |
Verse: 118 | ხა̈ტილდ ეში̄ მა̄მ ლოჰოდახ. | ხატი მაინც არ მიუციათ. |
Verse: 119 | ამუნუღო მჷლახ-იფა̈̄რ | ამის შემდეგ მულახ-იფარი |
Verse: 120 | უხშვა̄რ ნე̄სგა ჩვა̈მყველე̄ლიხ. | ერთმანეთისგან ("ერთმანეთს შორის") გაყრილან. |
Page: 52 Verse: 1 | შერგელა̈ჲ ესღრი ლა̈თხვჲართე, | შერგელაჲ მიდის სანადიროდ, |
Verse: 2 | ზაგრუშ ესღრი, ისგიდრალე, | მთით მიდის, იცქირება, |
Verse: 3 | ქა ლა̈ჲსგიდა თვეთოლა̈რთე: | გაიხედა თვეთოლარისკენ: |
Verse: 4 | "მი ლა̈მხალდა კვიცრა̈შ ბა̈რგილდ, | "მე მეგონა შუნის ფარა, |
Verse: 5 | მი ლიჴვსგინა̈ლ ჭურ მიბინა, | მე მიპარვა დამიწყია, |
Verse: 6 | ესნა̈რ ლჷმა̈რხ თათრიშ ლაშგა̈რ. | თურმე ყოფილა თათრის ლაშქარი. |
Verse: 7 | მინდ ღიღვჭინა̈ლ ჭურ ლა̈მბინეხ, | მათ დევნა დამიწყეს, |
Verse: 8 | ვეშგიმ ამღვიჭხ, ცხუვა̈რს მა̈ფვშდეხ, | უკან გამომეკიდნენ, ისრებს მესვრიან |
Verse: 9 | დაგრა ხაკუხ, მამ მაზარეხ. | მოკვლა უნდათ, არ მზოგავენ. |
Verse: 10 | ესვეტხ ვეშგმავ, ცხვიჷლდ ოხვაფვშდ, | მივუბრუნდი უკან, ისარი ვესროლე, |
Verse: 11 | ეშხუ მარე გიმჟი ესვაფშვდ, | ერთი კაცი მიწაზე დავეც, |
Verse: 12 | აშ მიბინა აჯაღ ლიჩედ." | კვლავ დამიწყია წასვლა". |
Verse: 13 | და̈̄რ ხაჰენა, ჩუ ხაჩედა | ვერავინ დასწევია, გაჰქცევია |
Verse: 14 | ლამა̈რია̈ში სვიფათე. | მარიამის მოედნისკენ. |
Verse: 15 | ალა ფადა̈სს იმწა̈დჲელე, | ეს მდევარს ითხოვს საშველად, |
Verse: 16 | მუჟალს დეშია̈რ იმჴერი. | მუჟალში ვერავინ იგებს. |
Verse: 17 | ქრისდეს ეშუ ჩუ ოთმა̈ზრა | ქრისტეს ისემც დაულოცავს |
Verse: 18 | ბიმურზაშა, მინე ბლიულდ! | ბიმურზაანთი, მათი მუნჯი! |
Verse: 19 | მახად ლა̈ჲყვიფხ ჭურ ვეჴხა̈ნქა, | ახლახან გამოაძვრინეს ბზიდან, |
Verse: 20 | შდიმილდ ღალე ლექვა ლახხელ, | ქვემოთ ყური დაუგდო, |
Verse: 21 | ლექვა̈ნისგა მამგვეშ ისმი; | ქვემოდან არაფერი ისმის; |
Verse: 22 | მერმე შდიმილდ ლეჟა ლახხელ, | მეორე ყური ზემოთკენ დაუგდო, |
Verse: 23 | ლეჟა̈ნისგა ჟი ა̈ნმეჴრე: | ზემოდან კი გაიგო: |
Verse: 24 | "თათრიშ ლაშგა̈რ ა̈მჴედელი!" - | "თათრის ლაშქარი მოსულა!" - |
Verse: 25 | მეთხვია̈რ იტვილიალე, | მონადირე იძახოდა, |
Verse: 26 | ფადა̈სს ღალ იმწა̈დჲალე. | მდევარს ითხოვდა საშველად. |
Verse: 27 | მჷლახ-მჷჟალს აშ ხობინა, | მულახ-მუჟალს ასე დაუწყია, |
Verse: 28 | ხობინახ ლიზ-ლიჩედი. | დაუწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 29 | ტოტა ჭაჲხან მახად ა̈მჴედ, | ტოტა ჭახანი ახლახან მოსულა, |
Verse: 30 | მახად ა̈მჴედ ლა̈თხვიარხა̈ნ, | ახლახან მოსულა სანადიროდან, |
Verse: 31 | ჩუ ღალ აყვრე ი იშვმინე, | წევს და ისვენებს, |
Verse: 32 | ჲორი ლა̈ხხვა ქანს ალ[ჷ]თეხ. | ორი ცოლი კი კანაფს რთავს. |
Verse: 33 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი გუშგვეჲ, | "ო, ნეტაი ჩვენს ბედს, |
Verse: 34 | მომ ა̈ნმეჴრას ჭაშვემ გუშგვეჲ!" | არ გაიგოს ჩვენმა ქმარმა". |
Verse: 35 | ტოტა ჭაჲხანდ ჟი ა̈ნჰურნე, | ტოტა ჭახანმა გაიგონა, |
Verse: 36 | გა̈რგლა ლა̈ხხვა̈შ ჟი ა̈ნსიმნე, | ცოლების მუსაიფი მოისმინა, |
Page: 54 Verse: 37 | ჟი ლა̈მპერლი ლაყვრაისგა. | წამომხტარა საწოლიდან. |
Verse: 38 | - ლა̈ხხვა მიშგუ, იმ ღალ გა̈რგლიდ? | - ჩემო ცოლებო, რას ამბობთ? |
Verse: 39 | ქ'ე დომ მა̈ქვნიდ, კინჩხა̈რს ჯიშდე! | თუ არ მეტყვით, თავებს გაგაყრევინებთ! |
Verse: 40 | - ჰამა იმ მოდ გა̈რგვლუნიდ როქ, | - როგორ თუ რას ვლაპარაკობთო, |
Verse: 41 | ლაშგა̈რ ა̈მჴედ თათარიშე, | ლაშქარი მოსულა თათრისა, |
Verse: 42 | მა̈გ მეჩდელი ხა̈ლხ ი მა̄რე ... | ყველა წასულა - ხალხი და კაცი ... |
Verse: 43 | - მიშგვან ხოჩამდ იმნა̈რ ადრიხ? | - ჩემზე უკეთ როგორ წავლენ? |
Verse: 44 | მია̈ჲ ღური, ამხვა̈რ ანღრიხ! | მეც მივდივარ, მტრები მოდიან! |
Verse: 45 | ცხემა̈დ მიჩა ჟი ხოკიდა, | თავისი მშვილდ-ისარი აუღია, |
Verse: 46 | ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინა. | სვლა წასვლა დაუწყია. |
Verse: 47 | მეშჲა̈ლ მარე მა̈გ ვეშგდ ლახცვირ, | მეომარი კაცი ყველა უკან დასტოვა, |
Verse: 48 | სგვებინ ოთჩა̈შ, თხუმ ესოგა̈ნ. | წინ გაუსწრო, თავში მოექცა ("დაუდგა"). |
Verse: 49 | თათრიშ ლაშგა̈რ სგვებნავ ა̈ნკვა̈რხ, | თათრის ლაშქარი წინ გამოიგდეს, |
Verse: 50 | მაშელანთე ჩუ ჭურ ა̈ნკვა̈რხ, | მაშელანში მოაგდეს ("ჩამოაგდეს"), |
Verse: 51 | გვა̈რიშისგა მინ ესჷგა̈ნხ, | გვარიშში თვითონ დადგნენ, |
Verse: 52 | უშხვარ ლიშია̈ლ ოხგაცხდეხ. | ერთმანეთს ომი გამოუცხადეს. |
Verse: 53 | - თათრიშ თხვიმ ჲა̈რ ხიროლე? | - თათრის მეთაური ვინ ხარ ("იქნები")? |
Verse: 54 | - მი ხვიროლე თუმჯა̈ყიან! | - მე ვარ ("ვიქნები") თუმჯაყიანი! |
Verse: 55 | შვანეშ თხუმას მა̈ჲ ჯეჟხოლე? | სვანეთის მეთაურს რა გერქმევა? |
Verse: 56 | - მი ხვიროლე ტოტა ჭაჲხან. | - მე ვარ ("ვიქნები") ტოტა ჭახანი. |
Verse: 57 | მა̈ნკვიშ მეშია̈ლ ნა̈ჲ ლირიდ! | პირველად მეომარი ჩვენ ვიქნებით! |
Verse: 58 | სამ ლიფვშდეჟი უშხვარ ლეგნიდ, | სამ გასროლაზე ერთმანეთს დაუდგეთ, |
Verse: 59 | ხედვა̈ჲ ეჩქას ჟი ა̈ლწინიდ, | რომელიც მაშინ მოვერევით, |
Verse: 60 | ლა̈გნაჟი ჭიშხს დემ ალქუთვნიდ, | სადგომზე ფეხს არ გავანძრვეთ, |
Verse: 61 | შიყმიშ მჷსგემ ეჯა ლირიდ. | ზურგშემქცევი ის ვიქნებით. |
Verse: 62 | თუმჯა̈ყიანად იშგვმინე: | თუმჯაყიანმა ითხოვა: |
Verse: 63 | "მა̈ნკვი ხეკვეს სი ემიგენ, | "პირველად შენ უნდა დამიდგე, |
Verse: 64 | თათა̈რ ონღვრი ჯვედიანეშ!" | თათარი მოვდივარ შორიდან! |
Verse: 65 | გვა̈მილდ ლოხხელ, ჩუ ესოგა̈ნ, | მკერდი მიუშვირა, დაუდგა |
Verse: 66 | უმყალვალა ტოტა ჭაჲხან. | უშიშარი ტოტა ჭახანი. |
Verse: 67 | დემ აზარე, ცხვის იმარე | არ ზოგავს, ისარს იმზადებს |
Verse: 68 | თათრიშ მახვში თუმჯა̈ყიან, | თათრის უფროსი თუმჯაყიან, |
Verse: 69 | გა̈ნხა̈ნ ხაყა მჷნჴრი მა̄რე. | გვერდში ჰყავს მხლებელი. |
Verse: 70 | მა̈ნკვი ცხვიილდ ქა ხოფიშვდა, | პირველი ისარი გაუსვრია, |
Verse: 71 | ტოტა ჭაჲხანს თხუმ ხეხოლდა, | ტოტა ჭახანს თავში ხვდებოდა, |
Verse: 72 | ჭიშხ მა̄დ ა̈ნკიდ, თხვიმ ჩუ ა̈დნიკვ, | (მაგრამ) ფეხი არ დაძრა, თავი დახარა, |
Verse: 73 | ალა მეჩი ქავ ხოქადა. | ეს (ისარი) მას აუცდენია. |
Verse: 74 | ახფიშვდ მერმე, ბარჯას ხეხვა, | ესროლა მეორე, ბეჭში ხვდება, |
Page: 56 Verse: 75 | ტოტა ალას მა̈რჯულდ[დ] ხეხვა: | ტოტა ამას მარჯვედ ხვდება: |
Verse: 76 | ჟი ესსიპვნა̈ნ, ესხჷრსველა̈ნ, | შეტრიალდა, შებრუნდა, |
Verse: 77 | ჭჷშხა̈რხა̈ნ ღალ მად ა̈დქუთნა̈ნ, | ფეხებში არ დაიძრა, |
Verse: 78 | მერმე ცხვიილდ ქად ხოქადა. | მეორე ისარი კვლავ აუცდენია. |
Verse: 79 | მესმე ცხვიილდ ქად ხოფიშვდა, | მესამე ისარი კვლავ უსვრია, |
Verse: 80 | ნა̈მწვინს ანღრი, გვამას ხეხვა, | პირდაპირ მოდის, მკერდში ხვდება, |
Verse: 81 | ტოტა ალას ენასდ ხეხვა: | ტოტა ამას სწრაფად ხვდება: |
Verse: 82 | ჩუ ღალ ესნა̈კვ, ჯაჭარქ' ანნა̈კვ, | დაიბარა, წელში მოიხარა, |
Verse: 83 | ცხვიილდ ქა̈̄დქა̈დ, ბაჩვჟინ ანნა̈კვ. | ისარი აიცდინა, ქვაზე დაიღუნა. |
Verse: 84 | ათხე ხაშგვმინ თუმჯა̈ყიანს, | ახლა სთხოვა თუმჯაყიანს, |
Verse: 85 | თუმჯა̈ყიანს, თათრიშ თხვიმილდს: | თუმჯაყიანს, თათრის მეთაურს: |
Verse: 86 | "ათხეშ მეგნე სი ხიროლე!" | "ახლა მდგომი შენ იქნები!" |
Verse: 87 | ქა ხოფიშვდა ტოტა ჭაჲხანს, | უსვრია ტოტა ჭახანს, |
Verse: 88 | გვამას ხაჴიდ თუმჯა̈ყიანს. | მკერდში მოახვედრა თუმჯაყიანს. |
Verse: 89 | თათრიშ ლაშგა̈რს შიყ ლახსგა̈მნეხ, | თათრის ლაშქარს ზურგი შეაქცევინეს, |
Verse: 90 | ჩუ ხოკვარახ კა̈რჲელითე, | ჩამოუყრიათ კარიელში, |
Verse: 91 | ნესგა ხოკვარხ, ხოზიხ დემთე, | შუაში მოიგდეს, ვერსად წაუვათ, |
Verse: 92 | და̈რ მოშ ხოზიხ ცხეკთე, ღერღთე. | ვერვინ წაუვათ ტყე-ღრეში. |
Verse: 93 | კა̈რჲელისგა ჟი ჯიხვიტახ, | კარიელში ამოგიწყვეტიათ, |
Verse: 94 | ამახვ ისგვეჲ მამ ჯიზარახ. | მტერი თქვენი არ დაგიზოგავთ. |
Verse: 95 | ჟეღიშ ლუნჩუჲ ჭურ ხაჩჷდახ, | ძაღლთაპირებიც თურმე ერივნენ, |
Verse: 96 | ჰა̈დურდ ჟეღა̈რს ჭურ ხაჯონდახ. | მთლად ძაღლებს ჰქავდნენ თურმე. |
Verse: 2 | შდვილვა მეჯვგა ოთხაჴაცახ. | შდულვის მეჯოგეები დაუღუპავთ. |
Verse: 3 | სემი სამყვირ ოთხოშომახ (მჷლდღას), | სამი საყვირი დაუკრავთ (მწყემსებს), |
Verse: 4 | შდვილხან ნამჩად გიცლად ანჴად, | შდულვიდან გამოქცეული ვერძი მოვიდა, |
Verse: 5 | გიცლად ანჴად ყამსუყულშა, | ვერძი მოვიდა ყამსუყულაანთი, |
Verse: 6 | ქორწილდ აძიჰხ ყაყაილაშ, | ყაყაილას საქორწილოდ დაკლეს, |
Verse: 7 | ფოყა-ბარჯა ხეხვ-ჭაშს ლოხვშხვინხ, | თეძო-ბეჭი ცოლ-ქმარს შეუნახეს, |
Verse: 8 | ხეხვ-ჭაშს ლოხვშხვინხ ლაყვრა თხუმრაშ. | ცოლ-ქმარს შეუნახეს სასთუმალში. |
Verse: 9 | ვო, დედეში მირანგულა! | ვო, დედისა მირანგულა! |
Verse: 10 | მირანგუ შდულვას მიცხჷნდა, | მირანგულა შდულვაში, მეგულებოდა, |
Verse: 11 | ესრან მაჩხფარ ბეჯგვენილა. | თურმე მაჩხფარში დგას. |
Verse: 12 | ლადეღ ლექვცე სუმაილა! | დღეგასაქრობი სუმაილა! |
Page: 58 Verse: 13 | ყოვათიშ ბოგა ხოკვარა, | ყოვათის ხიდი ჩაუგდია, |
Verse: 14 | ფადასი ღოშგინ ხაჭამახ. | მთვარე უკან დასდევნებია. |
Verse: 15 | ბოგქა ლაზჷლდ დესავ ხერიხ, | ხიდზე გასასვლელი არა აქვთ ("ექნებათ"), |
Verse: 16 | ღვეშგმავ ანტიხხ ლაგვნუშუღვი. | უკან გამოაბრუნეს ტირილით. |
Verse: 17 | ჯოგი შვანარს ქა ღალ ოთღახ, | ჯოგი სვანებს წაურთმევიათ, |
Verse: 18 | ისგადიეხ უშგულათე. | შერეკეს უშგულში. |
Verse: 19 | ეჩე ლიღაშგალ ოხჩჷდდახ, | იქ ცილობა ("წართმევა) მოუვიდათ |
Verse: 20 | აშირ მარე ჟი ხადგარახ: | ასი კაცი ზედ შეჰხოცია: |
Verse: 21 | ცოდულდ ოხტახხ, ვოჲ, შდულვარეშ! | ცოდვამ უწია, ოჲ, შდულველებისამ! |
Page: 58 Verse: 1 | ლახმჷლდ ლაშგა̈რ ა̈მჩედე̄ლიხ, | ლახამულის ლაშქარი წასულა, |
Verse: 2 | ჩუ ლუზვერლიხ ბა̈ჩა̈ ბოგჟი̄ნ, | შეკრებილა ქვის ხიდზე, |
Verse: 3 | მა̈გ ლჷთიში ლახმჷლდარე. | ყველა რჩეული ლახამულელები. |
Verse: 4 | ლაშგრიშე სგვებინ მუჟოღიდ | ლაშქრის წინამძღოლად |
Verse: 5 | კიბულანას და̈̄რ ჯიჩო̄ნდა. | კიბულანს არვინ გიჯობდა. |
Verse: 6 | ჯგჷრა̈̄გ ბოგა̈შ ჯიმა̈ზჷრახ, | ხიდის (წმიდა) გიორგი გილოცავთ, |
Verse: 7 | ჯიბინახ ლიზივ-ლიჩედი. | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 8 | ნაზუს ხაქადიხ შუკვაში, | გზის კვალს ასცდნენ, |
Verse: 9 | კოჯას ხაგენედ თჷმიშე. | გაჭირვების კლდეს მიადექით. |
Verse: 10 | - ჰატ, საბრელე მეთხვჲა̈რ გუშგვეჲ, | - ო, საბრალო ჩვენო მონადირევ, |
Verse: 11 | მეთხვჲა̈რ გუშგვეჲ კიბულანა, | ჩვენო მონადირე კიბულანო, |
Verse: 12 | კოჯას ლაგენად თჷმიშე! | გაჭირვების კლდეს მივსდგომივართ! |
Verse: 13 | ბაზიშე გუშგვეჲ სადგომი | ამაღამ ჩვენი სადგომი (არის) |
Verse: 14 | აფხა̈ზ ჟიქა̄ნ მინდვერისგა. | აფხაზეთს ზემოთ მინდორში. |
Verse: 15 | ისგლე̄თიშა ვონა ანჴა̈დ, | შუაღამის დრომ მოაწია, |
Verse: 16 | ვოთარ ჯა̈ნსუხს ხემაჯალდა | ოთარი ჯანსუხს აყვედრიდა |
Verse: 17 | იშგვიდ გეზლა̈შ ლინჴჷრინეს. | შვიდი შვილის წამოყვანას ("ხლებას"). |
Verse: 18 | ჯა̈ნსუხ ჯგჷრა̈̄გს ხეწვანალდა: | ჯანსუხი წმ.გიორგის შველას სთხოვდა. |
Verse: 19 | "იშგვიდ გეზალ ნომ' ა̈̄ნჴაცა!" | "შვიდი შვილი არ დაგვიღუპო!" |
Verse: 20 | წირი თალი მა̈გ ხაკვედახ | ურო-სოლი ყველა დასჭირებია |
Verse: 21 | ჯიხურიშ ისგვეჲ ყორასი. | თქვენი სახლისწინას კარს. |
Verse: 22 | ფუთას ხანგა̈რუვ ჯაშგები, | ფუთას ხანგარი გიშიშვლია, |
Verse: 23 | ეჩან ხოშა ჯულაბჷლას. | მასზე უფრო ჯულაბულას. |
Verse: 24 | ჟივ ხაშჷდახ აფხაზარეს, | თავს დასხმიან აფხაზებს, |
Verse: 25 | ამ ჭიქიშე აფხაზარე[ს]. | ამ ჭიქის აფხაზებს, |
Page: 60 Verse: 26 | ხიშიალედ ურიგვ-ურიგვდ. | ომობდით თავგამოდებით ("ურიგ-ურიგოდ"). |
Verse: 27 | ჰატ, საბრელა აფხაზარე! | ო, საბრალო აფხაზებო! |
Verse: 28 | ფრანგულა - ისგვეჲ დაშნარეს | ფრანგულს - თქვენს ხმლებს |
Verse: 29 | შვანარე ჭურ ინაკურახ; | სვანები ღურვდნენ თურმე |
Verse: 30 | ლალთჷრში ისგვეჲ ცხვადვარეს | თქვენს საარაყე ქვაბებს |
Verse: 31 | მინდვერისგა ჯაგვრანალვნად; | მინდორში გაგორებინებდით; |
Verse: 32 | ხოშა̈̄ლ ხოხვრა̈̄ლს ნომ ხოსგჷდიდ, | უფროსები უმცროსებს ნუ უყურებთ, |
Verse: 33 | ლიშია̄ლ გუშგვეჲ ხოჩა̈̄ნდა. | ჩვენი ომი სჯობდა. |
Verse: 34 | ჰატ, საბრელა აფხაზარე, | ო, საბრალო აფხაზებო, |
Verse: 35 | ჩუ ხოღლატად ჭურ შვანარეს. | დაუღალატებიხართ სვანებს |
Verse: 5 | ღაღუ ლაშგა̈რს ჟი ხა̈ლეჩა, | ღაღუ ლაშქარს ყარაულობდა თურმე, |
Verse: 6 | აფხნეგდ სოფელთე ხოთონა; | ამხანაგი სოფელში გაუგზავნია: |
Verse: 7 | ქა ხაშჷდა ლახმჷლ ლაშგა̈რ, | გასცვენია ლახამულის ლაშქარი, |
Verse: 8 | ჩუ ხა̈ხვიახ სიხვიშ ლაშგა̈რს; | დახვედრია სიხვის ლაშქარს; |
Verse: 9 | ღაღუს თეფი ქა ხოკვარა, | ღაღუს თოფი გაუსვრია, |
Verse: 10 | კუჭი ჩოქის ჟი ხოგენა. | კუჭი წამოუჩოქებია. |
Verse: 11 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ფჷრელა̈ი, | ქრისტეს დალოცვილი ფურელა, |
Verse: 12 | სისგ ლა̈შიდა̈რ გჷრჰჷნ მიჩა; | შიშის მომგვრელი როხროხი მისი; |
Verse: 13 | ჩემრუხვს ბა̈რგილდ ხოჩჷრჩხჷნე, | ჩემრუხვს ბარგი უჩხრიალებს, |
Verse: 14 | ლა̈ჰლას ვერე ხოჩჷლჩჷნე. | ლაჰლას წვერი უფაფუნებს. |
Page: 60 Verse: 1 | ოჯ, საბრალო უდეშვდი̄ლა̈რ, | ო, საბრალო უდეშვდლებო, |
Verse: 2 | ნამჷრთალოშ სოფალვშ ანხვა̈ტდ! | გულკეთილობით (მთელი) სოფელი ამოსწყდით! |
Verse: 3 | კუჭ მარშანია სგა̄ვ ჯიხნახ, | კუჭ მარშანია შემოგიშვიათ, |
Verse: 4 | ეჯა შვანრე ნაქაჩვ ი̄რო̄ლ: | იგი სვანების მიერ დაჭრილი ყოფილა ("იქნებოდა") |
Verse: 5 | შვანა̈რს ხეშჲა̄ლ მიჩა ლაშგარვშ, | სვანებს ეომებოდა თავისი ლაშქრით, |
Verse: 6 | შვანა̈რს ჯა̈რი ჟი̄ვ ხოხვი̄ტახ, | სვანებს ჯარი ამოუწყვეტიათ, |
Page: 62 Verse: 7 | კუჭი ბჷგიდ ჩუ̄ვ ხოქაჩახ. | კუჭი მძიმედ დაუჭრიათ. |
Verse: 8 | სგა̄ვ ხაჩედახ უდეშვდთე̄სგა, | გაჰქცევიათ უდეშვდოში, |
Verse: 9 | სგა ლა̈ხჴჷ̄რა̈̄ნ ამჩუ მეზგა; | შეეხვეწა აქ მოსახეს; |
Verse: 10 | სოფალვშ ეჯა ჟი̄ვ ხოშხუნახ, | (მთელ) სოფელს იგი დაუცავს ("შეუნახავს"), |
Verse: 11 | ჟი ხოშხუნახ ი ჟ'ოხვხოჩვახ, | შეუნახავს და მოურჩენია, |
Verse: 12 | ქა̄ვ ხოფი̄შვდახ ქორთე ლუსჩქვა̈რ. | გაუშვიათ შინ დასაჩუქრებული. |
Verse: 13 | ქორთე კუჭი შვიდებდ აჩა̈დ, | კუჭი შინ მშვიდობით წავიდა, |
Verse: 14 | ჟი̄ვ ხონზო̄რა სოფლა̈რ მიჩა: | შეუკრებია თავისი სოფლელები: |
Verse: 15 | "მიშგუ სოფლა̈რ, სოფელ მიცჷხ, | "ჩემო სოფლელებო, სოფელი მეგულება, |
Verse: 16 | სოფელ მიცჷხ ჰალალდ ლეხვტე." | სოფელი მეგულება ადვილად ამოსაგდები". |
Verse: 17 | ჟი̄ვ ხონზო̄რა აფხზიშ ლაშგა̈რ, | შეუგროვებია აფხაზთა ლაშქარი, |
Verse: 18 | ლახვა-კოჯას ხაზელა̄ლვნე, | მთა-კლდეში ატარებს, |
Verse: 19 | სგა̄ვ ხაგენა უდეშვდვ სოფელს, | მისდგომია უდეშვდ სოფელს, |
Verse: 20 | ალჲა̈რს ა̈რთქვილდ მეჴედ ხეხლიხ. | ამათ ერთგულად მომსვლელი ეგონებათ. |
Verse: 21 | სგა̄ვ ხაჭვა̄დახ აფხზიშ ლაშგა̈რ, | შესევია აფხაზთ |