Page: 2 Verse: 1 | ო, ხიადულ, თამარ დედფა̈ლ, | ო, სიხარულო, თამარ დედოფალო, |
Verse: 2 | ჩინ მაჩენე თამარ დედფა̈ლ! | ყველაზე უკეთესო თამარ დედოფალო! |
Verse: 3 | ფა̈თვა̈რ ჯაგა̈ნდა ყვა̈რყვლაი, | თმები გქონდა ("გედგა") ხუჭუჭი, |
Verse: 4 | თერა̈ლ ჯისგურდა გიშრიშე, | თვალები გეჯდა გიშრისა, |
Verse: 5 | შდჷქა̈რ ჯადდა მარგლიტიშე; | კბილები გქონდა მარგალიტისა; |
Verse: 6 | სგაშხან ჯაქუდა ატლასე, | შიგნით გეცვა ატლასი, |
Verse: 7 | ქა̈მშხან ჯაქუდა აბჯარე, | გარეთ გეცვა აბჯარი, |
Verse: 8 | ჭჷშხას ჯასდანდა, ო, ჩექმარე, | ფეხზე გეცვა, ო, ჩექმები, |
Verse: 9 | თხუმას ჯაგა̈ნდა ზურჩია; | თავზე გედგა ზუჩი; |
Verse: 10 | ჩაჟილდ ჯეყად ქვიშმიშ ფერიშ, | ცხენი გყავდა ქვიშისფერისა, |
Verse: 11 | ჰჷნგრილ ჯიგანდა, ოჲ, ლჷშკა̈დი, | უნაგირი გედგა, ოი მოჭედილი, |
Verse: 12 | ჰა̈ღვირ ჯისდა̈ნდა ლუნცროვე, | აღვირი გედგა, მოვერცხლილი, |
Verse: 13 | მადრა̈ჴ ჯუღვა̈ნდა ოქვრა̈ში, | მათრახი გქონდა ოქროსი, |
Verse: 14 | თამარ დედფა̈ლ, თაჲამარა̈ლსი, | თამარ დედოფალო, თამარს, |
Verse: 15 | ჩიდ მაჩენე თაჲამარა̈ლსი! | ყველაზე უკეთეს თამარს! |
Page: 2 Verse: 1 | თამარ დედფა̈ლ, თამარე, | თამარ დედოფალო, თამარ, |
Verse: 2 | ჲა̈რ აჯშალდა თამარეს? | ვინ გეომა თამარს? |
Verse: 3 | ქა(ჲ)ხოსრულა თამარეს. | დაუსრულებია თამარს. * |
Verse: 4 | - ფატან მადჷ, თამარე? | - პერანგი რა უყავ თამარ? |
Verse: 5 | ლაჩქილ მადჷ, თამარე? | - ლეჩაქი რა უყავ თამარ? |
Verse: 6 | - ლაჩქილ ა̈მსა̈დ აშა̈რისგა. | - ლეჩაქი დამრჩა აშარაში. |
Verse: 7 | - ქოშჷლ[დ] მადჷ, თამარე? | - ქოში რა უყავ თამარ? |
Verse: 8 | ვორი დელა, თამარე! | ვორი დელა, თამარ! |
Page: 4 Verse: 9 | მური მურყვამ, სი მურყვამ, | მურის ციხევ, შე ციხევ, |
Verse: 10 | შდურვას შაურდენ ჯაცხეპი, | ქონგურს შევარდენი გარს გარტყია, |
Verse: 11 | ხუნს ლაჩვარე ჩუ აყურეხ. | ძირში ("საძირკველათან) ირმები წვანან. |
Verse: 12 | შდჷქილ ჯაგა̈ნ მარგალიტიშ, | კბილი გედგა მარგალიტისა, |
Verse: 13 | ფა̈თულდ ჯაგა̈ნ აბრეშუმიშ. | თმა გედგა აბრეშუმისა. |
Verse: 14 | ვორი დელა, თამარე, | ვორი დელა, თამარ, |
Verse: 15 | თამარ დედფა̈ლ, თამარე! | თამარ დედოფალო, თამარ! |
Verse: 16 | ჩაჟილდ მადმა თამარეს, | ცხენი არ (ჰყავდა) თამარს. |
Verse: 17 | ჰჷნგრილდ მადმა თამარეს. | უნაგირი არ (ედგა) თამარს. |
Verse: 18 | ჩაფრილ ესუდ ეცერისგა. | ფეხსაცმელი (?) დავდევი ეცერში. |
Page: 4 Verse: 1 | თამარ დედფა̈ლ, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | თამარ დედოფალო, თამარ, |
Verse: 2 | ლაჩქურ მეჩდე ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ულეჩაქოდ წასულო სამამამთილოში თამარ, |
Verse: 3 | თამარ დედფა̈ლი, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | თამარ დედოფალო, |
Verse: 4 | ფატნურ მეჩდე ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | უპერანგოდ წასულო სამამამთილოში. |
Verse: 5 | ივკა მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ქვედაკაბა არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 6 | კაბჷლდ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | კაბა არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 7 | ჩაფლა̈რი მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ფეხსაცმელებიც ("ქალამნებიც") არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 8 | ჩა̈ჟილდ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ცხენი არ (გაგყვა) სამამათილოში, |
Verse: 9 | ჰჷნგრილი მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | უნაგირიც არ (გაგყვა) სამამამთილოში, |
Verse: 10 | ჰა̈ღვრილ მადმა ლა̈მთილათე, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | აღვირი არ (გაგყვა) სამამამთილოში. |
Verse: 11 | ლაჩქილ ჯეფრა̈ნ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ლეჩაქი გეხურა ყველაზე კარგი, |
Verse: 12 | ფატა̈ნ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | პერანგი გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 13 | იუკოლ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ქვედაკაბა გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 14 | კაბჷლდ ჯაქუდ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | კაბა გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 15 | ჩაფლა̈რ ჯა̄ზდა̈ნ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ფეხსაცმელები გეცვა ყველაზე კარგი, |
Verse: 16 | ჩა̈ჟილდ ჯეყა̈დ ჩია̈შდ ხოჩა, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | ცხენი გყავდა ყველაზე კარგი, |
Verse: 17 | ჰჷნგირ ჯიგდა, ოჲ, ლჷშკა̈̄დილ, თაჲამა̄რა̈̄ლი, | უნაგირი გედგა, ოჲ, მოჭედილი, |
Verse: 18 | ჰა̈ღვირ ჯიზდა̈ნ, ოჲ, ლჷნქროვილ, თაჲამა̄რა̈̄ლი. | აღვირი გედგა, ოჲ, მოოქრული. |
Page: 6 Verse: 1 | ყანსავ ყიფჲანე, ყანსავ ყიფჲანე, | ყანსავ ყიფიანო, ყანსავ ყიფიანო, |
Verse: 2 | უმჩა-უდგარა, უმჩა-უდგარა, | უბერებელ-უკვდავო, უბერებელ-უკვდავო, |
Verse: 3 | ულვტვა-უყვროვა, | დაუკოდავ-დაუყვერავო, |
Verse: 4 | სიქირ ბაქარა̈̄ლ, | სიქირ ბაქარალ (?), |
Verse: 5 | ჩორთა̈ჲ ჩა̈რთოლა̄ნ! | ფეხმოქცეულო ჩართოლანო! |
Verse: 6 | ჟი ინზორალეხ | იკრიბებიან |
Verse: 7 | სოლა-ლენჯარე, | სოლელ-ლენჯერლები, |
Verse: 8 | მესტჲა სეტარე, | მესტიელ-სეტელები, |
Verse: 9 | მჷლახ-მჷჟალე, | მულახ-მუჟალი, |
Verse: 10 | წვირმი-იფარე, | წვირმ-იფარი. |
Verse: 11 | კალა-უშგულა ... | კალა-უშგული... |
Verse: 12 | ხოჩა ღვაჟარე | კარგი ვაჟები |
Verse: 13 | ბაჴას იშჲალეხ; | ბახაში ომობენ! |
Verse: 14 | ბარჯას ხასდა̈ნდახ | მხარზე ედვათ |
Verse: 15 | ნამცა თოფარე, | ნამცას-თოფები, |
Verse: 16 | დჷთხელ პილარე ... | თხელპირიანები.. |
Verse: 17 | ხოლა ღვაჟარე | ცუდი ვაჟები |
Verse: 18 | ტუბას ზჷსდა̈ნდახ, | ხევში ეყარნენ,. |
Verse: 19 | ბარჯას ხასდა̈ნდახ | მხარზე ედვათ |
Verse: 20 | ჯიჰრა̈ ტყენარე. | მუხის კეტები. |
Page: 6 Verse: 1 | ოტ, საბრელა მირანგულა, | ო, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 2 | დედეს ისგვა სი გარ ხორდა̈ს, | დედაშენს შენღა ჰყავდი, |
Verse: 3 | ნაუნხოლოშ მურყვამს ხორდა̈ს, | სინებივრით კოშკში ჰყავდი, |
Verse: 4 | ეჩავ ჯიჴდახ სა̈დილ ვახშა̈მს. | იქ გიზიდავდნგნ სადილ-ვახშამს. |
Verse: 5 | ფისევ ხაბა ჯჷმში ნა̈ბოზს! | ფისიმც დასხმია ოთხშაბათ საღამოს! |
Verse: 6 | მირანგულას ვახშა̈მ ოთჴიდხ, | მირანგულას ვახშამი მიუტანეს, |
Verse: 7 | მირანგულა დეს' ე̄სხვიდდახ: | მირანგულა არ დაუხვდათ: |
Verse: 8 | ესნა̈რ ა̈მჩედ ლა̈ჲმახვა̄ლთე სა̈ვჲარეში. | თურმე წასულა სავების სამტროდ. |
Verse: 9 | ლახასგიდნა დედე მიჩა: | გაუხედავს დედამისს: |
Verse: 10 | მაჩხფა̈რ ზაგა̈რ ბეჯგვენილა. | მაჩხფარის მთა[ზე] დგას. |
Verse: 11 | - ო, დედე̄ში მირანგულა, | - ო, დედისავ მირანგულა, |
Verse: 12 | ლეჩვმე-უჩვმა მა̈გ ჯიჩვმინა, | საქნარ-უქნარი ყველაფერი გიქნია, |
Verse: 13 | გზავრობ ჯერი ვეშგიმპილჲა̈შ! | მგზავრობა გექნება უკანასკნელი! |
Page: 8 Verse: 14 | ხაყერულდა სგიმჲა̈შ მეჯვგას, | უდარაჯებდა ვეძის მენახირეებს, |
Verse: 15 | ამ ლე̄თ, ნა̈ბოზ ჩუ ლაჲბურე, | ამ ღამეს, საღამო (რომ) დააბნელა, |
Verse: 16 | სგიმჲა̈შ მეჯვგა ჩუ ხოჴაცა, | ვეძის მენახირეები დაუღუპავს, |
Verse: 17 | ჩხარა ყვილ ჴა̈ნ ქა ხოქვითა, | ცხრა ცალი ხარი მოუპარავს, |
Verse: 18 | ეჯი სა̈ვჲა̈რს ჩუ ხობაჟახ. | იგი სავებს გაუგიათ. |
Verse: 19 | ფა̄და̈̄ს ახღვიჭდა სა̈ვჲარეშ. | მდევარი გამოეკიდა სავებისა |
Verse: 20 | არა-ჩხარა ქა ხოკვარა, | რვა-ცხრა (ჯერ თოფი) უსვრია, |
Verse: 21 | არა-ღეთ სა̈ვჲა̈რ ხოდგარა, | რვაოდე სავი მოუკლავს, |
Verse: 22 | ფა̄და̈̄სს ვეშგმავ ქა ლახჭონნე. | მდევარი უკუაქცია. |
Verse: 23 | აშ ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | .. ასე დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 24 | ფა̄და̈̄ს ახღვიჭდა ზურა̄ლა̈შ. | მდევარი გამოეკიდა ქალებისა. |
Verse: 25 | "ეჯ ფინთარე ზურალარე, | ეგ ფინთი ქალები, |
Verse: 26 | ფა̄და̈̄ს იმჟი მინს ხახლე̄ნახ, | მდევრობა მათ როგორ სცოდნიათ, |
Verse: 27 | მა̈გ არშლურა̈ჲ, მა̈გ ლაჩქურა̈ჲ!" | ყველა უნიფხო, ყველა ულეჩაქო!" |
Verse: 28 | ალჲა̈რს ვეშგმავ ქა̄დ ლახჭონნე. | ესენიც კვლავ უკუაქცია. |
Verse: 29 | აშ ხობინა ლი̄ზ-ლიჩედი {!}, | ასე დაუწყჲა სვლა-წასვლა, |
Verse: 30 | თანა̈ღ-ზაგარიდ ანღჷრი, | მთა-გადასავლამდის მოდის, |
Verse: 31 | ჩხარა ყვილ სგვებინ ხორკალა. | ცხრა ცალი (ხარი) წინ ურეკის. |
Verse: 32 | ეჯ ფისრა̈ილ ვეზდენილა! | ეგ წაწყმენდილი ვეზდენი! |
Verse: 33 | ესნა̈რ ვეზდენს გა̈ნ ლოხქვიცა, | თურმე ვეზდენს გზა მოუჭრია, |
Verse: 34 | ჩუ ხოდრაჯდა თანაღ-ზაგა̈რ. | უდარაჯებდა მთა-გადასავალზე, |
Verse: 35 | ჰერ ათღანე კუთხვას მიჩა, | ხმა გაადენინა თავის კუთხვას, |
Verse: 36 | მირანგულა ჟი ლაჲგურნე. | მირანგულა გააგორა. |
Verse: 37 | ჟი ლა̈ჲჩოქვე თჷმი-გარჯუშ: | წამოიჩოქა გაჭირვებით: |
Verse: 38 | "ვოჲ ღერბეთ [ი] ვოჲ სამჷრთალ, | "ოჲ ღმერთო (და) ოჲ სამართალო, |
Verse: 39 | თხვიმ უწვრად ნომ[ა] ამცვირნა!" | თავი სისხლაუღებლად არ დამატოვებინო!" |
Verse: 40 | ჰერ ათღანდა კუთხვას მიჩა, | ხმა გაედინა მის კუთხვას, |
Verse: 41 | ვეზდენს ხაჴიდ მუჭოდისგა, | ვეზდენს მოარტყა მკერდში, |
Verse: 42 | ვეზდენილა ჩუდ ხოდგარა. | ვეზდენიც აგრეთვე მოუკლავს. |
Verse: 43 | "ჰატ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგვი! | "ჰა, ნეტავი ჩემს ბედს! |
Verse: 44 | ჰა̈დურდ უწვრა მა̄მა ხვირი: | მთლად სისხლაუღებელი არ ვიქნები: |
Verse: 45 | ჩხარა სა̈ვჲა̈რ ჩუ მიდგარახ, | ცხრა სავი მომიკლავს, |
Verse: 46 | ჩხარა ყვილ ჴა̈ნ ქავ მიქვითა. | ცხრა ცალი ხარი მომიპარავს, |
Verse: 47 | ატ, საბრელა მირანგულა, | ა, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 48 | ლეჩვმე-უჩვმა მა̈გ მიჩვმინა, | საქნარ-უქნარი ყველაფერი მიქნია, |
Verse: 49 | გზავრობ მე̄რი ვეშგიმპილიშ!" | მგზავრობა მექნება უკანასკნელი!" |
Verse: 50 | ყვარყვალი მიჩა ფათვარე | ხუჭუჭა მისი თმები |
Verse: 51 | შდუგვა̈რს ხუღვეხ ლასბუდარად, | თაგვებს აქვთ საბუდრად. |
Page: 10 Verse: 52 | თხვიმიშე ისგვი ჰაყა̈რი | შენი თავის ქალა |
Verse: 53 | უჯა̈რს ხუღვეხ ლა̈წჷნწილად, | გველებს აქვთ საწიწილედ |
Verse: 54 | ლესგიშე ისგვე ქჷპარე | შენი გვერდის ნეკნები |
Verse: 55 | ორბა̈ლს ხა̄დახ ღირიბ-ქარქა̈შ[დ], | ორბებს ჰქონდათ "ისრის ბუდედ"(?), |
Verse: 56 | თემიშე ისგვი გირგვდალე | შენი თვალის გალავნები (ირგვლივები) |
Verse: 57 | ღვამლა̈რს ხა̄დახ ლასჷრკალე[დ]. | ყორნებს ჰქონჰათ სარკედ ("სარკეში ჩასახედად"). |
Verse: 58 | ოტ, საბრელა მირანგულა, | ო, საბრალო მირანგულა, |
Verse: 59 | ნა̈ჲმახვა̄ლ ისგვი ჴანარე | შენი ნადავლი ("ნამტერალი) ხარები |
Verse: 60 | ქა ჯაცხიპდახ გირიშ მჷრგვალდ. | გეხვივნენ ირგვლიე. |
Verse: 61 | ხოშა̄დ საბრალ უშგვლა̈შ ბაპა̈რ, | კიდევ უფრო საბრალო უშგულის მღვდლები, |
Verse: 62 | ეჯჲა̈რ ლაღვჭარდ მალყა̈̄რს არდახ, | ისინი სავაჭროდ ბალყარეთში იყვნენ, |
Verse: 63 | ეჯჲა̈რ სა̈ვჲა̈რს ჩოთჷრმალახ, | ისინი სავებს დაუჭერიათ, |
Verse: 64 | ვა̈რა̈̄ლს კაჩუშ ხაწაბურახ; | წვერებს ჰპარსავდნენ ზეზე მდგომთ: |
Verse: 65 | ხოშა̄დ საბრალ უშგვლა̈შ ხეხვა̈რ, | კიდევ უფრო საბრალო უშგულის ქალები ("ცოლები") |
Verse: 66 | არშვლა̈რს კაჩუშ ხაკადჷ̄რახ. | ნიფხვებს ხდიდნენ ზეზე მდგომთ. |
Verse: 67 | დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 68 | ბაპა̈რ სა̈ვჲა̈რს ჩუ ხაჩედახ, | მღვდლები სავებს გაჰქცევიან, |
Verse: 69 | მირანგულას შუკვდ ხალაკახ. | მირანგულას გზაზე წასწყდომიან. |
Verse: 70 | ნა̈ჲმახვა̄ლ მიჩა ჴანარე | მისი ნადავლი ("ნამტერალი") ხარები |
Verse: 71 | უშგვლა̈შ ბაპა̈რს ლელხვერ ხა̄დახ. | უშგულის მღვდლებს სალუხუროდ ჰყავდათ. |
Verse: 72 | დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 73 | უშგულს ლუხორის ხაშდაბახ. | უშგულში ლუხორს მართავენ. |
Verse: 74 | - სეფსკვერდ მიჩა იმ ალნა̈ყიდ? | - მის სეფისკვერს მართავენ. |
Verse: 75 | - კვეცენს ა̈ლჴდედ ლჷლჷნჯა̈რუს. | - ლენჯერულ ხორბალს მოვიტანთ. |
Verse: 76 | ეჩქა ლამჷრჲას ხოსგოჯა: | მაშინ მარიამს უბრძანებია: |
Verse: 77 | "ქირსა̈̄შ სეფსკვერს დეშ ხვიშგედე!" | "ოსპის სეფისკვერს ვერ ვიკადრებ!" |
Verse: 78 | კვეცენ ხაშგვმინ იურსალმიშ. | ხორბალი სთხოვა იერუსალიმისა. |
Verse: 79 | ლაკლა̈ვ ხა̄დახ ატკვერ ზაგა̈რ, | სალეწი ჰქონდათ ატკვერის მთაზე, |
Verse: 80 | ლა̈წვრემ-ლა̈ნჲავ - მუშურ ზაგა̈რ, | სანიავებლები - მუშურის მთაზე, |
Verse: 81 | ლაფრა-ლაგოჰ - თვეთნულდა̈შ თხუმ. | საშრობ-საფქვავი - თვეთნულდის წვერზე. |
Verse: 82 | "დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ლამრჲას უშგვლა̈შ! | "დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 83 | სეფსკვერდ მიჩა ეჩის ლანყედ." | მის სეფისკვრად იმას გამოვაცხობთ". |
Verse: 84 | მეშხა ძუღვას ბერა̈ლ ხეზგეხ, | შავ ზღვაზე ბერები სახლობენ, |
Verse: 85 | ღვინა̈ლ-ზედა̈შ ეჩხა̈ნ იშგვმინ. | ღვინო-ზედაში იქიდან მოითხოვ. |
Verse: 86 | ღერთემ ძუღრუშ ჴა̈ნ ოხზჷზე, | ღმერთმა ზღვით ხარი გამოუგზავნა, |
Verse: 87 | მუჭვა̈რს ხუღვე ჯვიდ ი საკმელ. | რქებში აქვს სანთელი და საკმეველი. |
Verse: 88 | უშგვლა̈შ მათხვმი ფანქვესჲა̄ნ ლა̈სვ, | უშგულის მეთაური ფანქვესიანი იყო,. |
Verse: 89 | უშგულს ლუხორ ჟი ლა̈ჲბინეხ, | უშგულში ლუხორი დაიწყეს, |
Page: 12 Verse: 90 | ჴევიშ ლა̈შთხას მუხვრუ̈ჭჲა̄ნა. | ხევის ბოლოში მუხვრუჭიანი, |
Verse: 91 | ეჯნა̈რ ლუხორ ჩუ ხოჴვამახ. | მისთვის ლუხორი დაულოცავთ. |
Verse: 92 | მოკრა̈ბ ბაპა̈რს დარბა̈ზ ოთყვა̈ჩხ, | კრების მღვდლებს დარბაზი ჩაუტყდათ, |
Verse: 93 | ეჩქა ლუხორ ჩვა̈მყველე̄ლი. | მაშინ ლუხორი გაყოფილა. |
Page: 12 Verse: 1 | ყიფჲანას მახეღვაჟარე, | ყიფიანთ ახალგაზრდებო, |
Verse: 2 | მიშლადეღ ისგვე ლახორა, | კვირას (იყო) თქვენი კრება, |
Verse: 3 | საჴევას ისგვე ლახორა. | სახევაში თქვენი კრება, |
Verse: 4 | მჷჟა ჯაწჷდიხ, დოშდულა, | მზე განათებთ, მთვარე, |
Verse: 5 | მაგ მაჯონა ღერთარეში (თავდარეში); | ყველა მსგავსი ღმერთებისა (თავადებისა); |
Verse: 6 | ჰაბილდ ჯასდანდახ ოქვრეში, | ფერი გედვაო ოქროსი, |
Verse: 7 | ლისგჷდი ისგვე სამოთხი. | თქვენი მზერა სამოთხე(ა). |
Verse: 8 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა წასვლა, |
Verse: 9 | რიყიას ლეჟა ესღჷრიდ, | რიყის ზემოთ მიდიხართ, |
Verse: 10 | ხოჩამ ყიფჲანს ადაჯადა: | კარგს ყიფიანს წარმოგიქვამს: |
Verse: 11 | "ვოჲ ლექვნიაქ ათხეშ გზავრობ! | "ოჲ დასაქცევო ახლანდელო მგზავრობავ! |
Verse: 12 | მჷრთენ მეჴარ მეწე მერა, | მარცხენა მხარი მემოწმება, |
Verse: 13 | მეწე მერა ხოლამშუღვი." | მემოწმება ცუდ (რამეს)". |
Verse: 14 | ეშხვილ ღვეშგმავ ლახასინჯვე, | ერთი უკან მოიხედა, |
Verse: 15 | ქჷმ[რ]არ ოხვშჷდ მეგრე-მეგრე. | ცრემლები გადმოსცვივდა მსხვილ-მსხვილი. |
Verse: 16 | "ვოჲ ლექვნიაქ, მა̈ჲ მირ მამჭირ | "ოჲ დასაქცევო, როგორ მეზარება |
Verse: 17 | ლიყველ ხოჩამ მიშგვა ხეხვიშ, | მოცილება ჩემი კარგი ცოლისა, |
Verse: 18 | ციხე-ქალაქა ქორ-მურყვამაშ, | ციხე-ქალაქ სახლ-კოშკისა, |
Verse: 19 | ტყვიბ ტყვიბი მიშგვა განძარეშ, | წყვილ-წყვილი ჩემი განძებისა, |
Verse: 20 | ლჷჭჷრჲელა დაბ-ლარემიშ!" | გადაბმული ყანა-სათიბისა!" |
Verse: 21 | დაბიშის ჟიბენ ამჴედლიდ, | დაბიშს ზემოთ მოვსულვართ, |
Verse: 22 | ქოჩულ ყაფლანს ხეჴლარალე. | ქოჩული ყაფლანს ეხვევა. |
Verse: 23 | - სი ქოჩულა, იმ ხაშდაბა? | - შე ქოჩულ, რასა შვრები? |
Verse: 24 | - ლიყველ მამჭირ ყიფჲანარეშ. | - მოცილება მეზარება ყიფიანებისა. |
Verse: 25 | ჯარაშდუყვა, ხილყაფალე. | ჯარაშდუყვა, ხუმრობ. |
Verse: 26 | "დო გვეროლე ლიცვ-ლიხვმარალ, | "რატომ არ გვექნა სიცილ-ხუმრობა, |
Verse: 27 | ბაზიშ სადგვემ მი მიცხჷნდა | ამაღამის სადგომი მე მეგულებოდა |
Verse: 28 | ჴვასგარაში ქვაბარისგა, | ხვასგარაშის გამოქვაბულებში, |
Verse: 29 | ვახშამ დროვაშუვ გვეროლე!" | ვახშამი დროზე გვექნეს!" |
Page: 14 Verse: 30 | ხოჩამ ყიფჲანს ჩუ ლახუჟდა. | კარგ ყიფიანს დაეძინა. |
Verse: 31 | ისგლეთხიშა ონასუღვი | შუაღამის დროს |
Verse: 32 | ჯარაშდუყვად ქა ლაჲსინჯვე: | ჯარაშდუყვამ გარეთ გაიხედა: |
Verse: 33 | "დარ ი ჰავდარ მავ იროლე." | "დარი და ავდარი რა იქნება". |
Verse: 34 | "ნა, საბრალუ, ნა ლეჟრია! | "ჩვენ საბრალონი, ჩვენ საცოდავნი! |
Verse: 35 | ქა გვაცხაპახ სამ ორტკეციდ | შემოგვრტყმიან სამკეცად |
Verse: 36 | ამ ურჯულუ სავიარე, | ეს ურჯულო სავები, |
Verse: 37 | აქანის თოფარშვ გვიკდჷრეხ!" | სალამს თოფებით გვაძლევენ!" |
Verse: 38 | ყიფჲანს დაგრა დემ ხობაჟა, | ყიფიანს სიკდილი ვერ გაუგია, |
Verse: 39 | ჯარაშდუყვას ქა ჯისკინა: | ჯარაშდუყვა გადამხტარხარ: |
Verse: 40 | "ვო წარმათი ქოჩულ მიშგვი, | "ო წარმათო ქოჩულ ჩემო. |
Verse: 41 | მავა დომა გვიჩვემინა, | აბა, როგორ ვივარგებთ, |
Verse: 42 | სავიარე გვალაშგარიხ!" | სავები გვლაშქრავენ! |
Verse: 43 | ჟიქან კოჯას ჯარაშდუყვა, | ზევით კლდეზე ჯარაშდუყვა, |
Verse: 44 | ჩუქვან ტუბის სავიარე, | ქვევით ხევში სავები, |
Verse: 45 | ლიშიალე გვიშგვე ხოჩან. | ბრძოლა ჩვენი სჯობდა. |
Verse: 46 | ქრისდეშ ნამზურ ჯარაშდუყვა! | ქრისტეს დალოცვილი ჯარშდუყვა! |
Verse: 47 | ლებემი მიჩა ყჷრმილა | დასაკიდი მისი ყირიმული |
Verse: 48 | უის-უისდ იყარჲალე. | სწრაფ სწრაფად სცემდა: |
Verse: 49 | არა-ჩხარა ჩუ ხოდგარა, | რვა-ცხრა მოუკლავს, |
Verse: 50 | ეჩხავ ქოჩულს ხეძხილალე: | იქით ქოჩულს გასძახის: |
Verse: 51 | "ყიფჲან უწვრად ნომა აგვსეს!" | "ყიფიანი სისხლაუღები არ დაგვრჩეს!" |
Verse: 52 | ქოჩულ შგორის ხეპეჟენი, | ქოჩული დეკაში (შქერში) იმალება, |
Verse: 53 | ჩუ ხოსკინა ჯარაშდუყვას, | ჩამომხტარა ჯარაშდუყვა, |
Verse: 54 | სგა ლოხჩოქვე ხოჩამ ყიფჲანს: | მიუჩოქდა კარგ ყიფიანს: |
Verse: 55 | "ო, ხიადულ, ხოჩა ყიფჲან, | "ო, სიხარულო, კარგო ყიფიანო, |
Verse: 56 | სი უწვრადი მად მასადა, | შენ უსისხლარი არ დამრჩენიხარ, |
Verse: 57 | ღედი იმშა სივ ჯეროლე? | რისი დარდი გექნება? |
Verse: 58 | სი ამეგ დემის აჯცვირე, | შენ აქ არ დაგტოვებ, |
Verse: 59 | ქვინმი ჭამას ეზარს ჯეჩო, | სულის რიგს კარგს გიზამ, |
Verse: 60 | ხეხვს-ი გეზალს ჟი აჯვოჴრი, | ცოლსა და შვილსს ოხრად არ დაგიყრი, |
Verse: 61 | დეცე-გიმის დემ აჯბირე!" | ადგილ-მამულს ("ცა-მიწასა) არ მოგიკლებ!" |
Verse: 4 | ალა სია̈ჲ ნოვ ლაჯსედა! | ეს შენ ნუმც შეგჩენია! |
Verse: 5 | მა̈გ ლჷთიში ბასჲანთარე, | ყველა რჩეული ბასიანთელები |
Verse: 6 | სგა ჯინჴერდახ აფხნეგ-მარე, | თან გახლდათ ამხანაგებად, |
Verse: 7 | ებწანხა̈ნქა ქა ხაგენად. | ებწანიდან გამოსულხართ.. |
Verse: 8 | "ბაზიშ გუშგვეჲ სადგომ ირა | "ამაღამ ჩვენი სადგომი იქნება |
Verse: 9 | ღუმურიშიშ ბაჩა̈რისგა." | ღუმურიშის ქვებში". |
Verse: 10 | მერმა ძინა̈რს ჟივ იგნალეხ, | მეორე დილას დგებიან, |
Verse: 11 | თვითჟი ისნავს მა̈გ ინჩჷლეხ: | სათითაოდ ყველა სიზმარს ამბობს ("ჩივიან") |
Verse: 12 | ეშხვი ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | ერთი ნიშანი ეს გვექნება, |
Verse: 13 | გზავრობ ხოჩა მამა გვერა! | მგზავრობა კარგი არ გვექნება! |
Verse: 14 | ოგვად თოფრეშ ლიკვჰურალვნე, | შეგვექნა თოფების გამოცდა("გასინჯვა"), |
Verse: 15 | ჩის ხოჩა̈ნდა თოყიშ თოფა. | ყველას სჯობდა თოყის თოფი. |
Verse: 16 | ჩუ გვაბეჭკვა თოყიშ თოფა: | გაგვსკდომია თოყის თოფი: |
Verse: 17 | მერმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა, | მეორე ნიშანი ეს გვექნება!. |
Verse: 18 | გზავრობ ხოჩა დეშ ღალ გვერა! | მგზავრობა კარგი ვერ გვექნება! |
Verse: 19 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 20 | შყაჟვმიშ ქარვან სგა ლოგხვიდდა: | მწყრის ქარავანი შემოგვხვდა: |
Verse: 21 | მესმე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მესამე ნიშანი ეს გვექნება! ("ვართმევთ"), |
Verse: 22 | სგვებინ ლიზის ლიღეშგალედ, | წინ სვლაში (ერთმანეთს) ვეცილებით |
Verse: 23 | ჟივ გვაფეშა, ლიგნურჲალედ; | დავღლილვართ, (ალაგ-ალაგ) ვჩერდებით; |
Verse: 24 | სგვებინ ლიზის ლიმჭირვალედ: | წინ სვლას ვზარობთ: |
Verse: 25 | მეშთხვე ლა̈ნშა̈ნ ალა გვერა. | მეოთხე ნიშანი ეს გვექნება. |
Verse: 26 | თანაღ-ზაგარვ ა̈მჴედელიშ[დ], | მთის ქედზე ამოვსულვართ, |
Verse: 27 | კვიცრა ლოგ[ვ]ხვიდ მასა̈რდ ფედჲას, | შუნი შეგვხვდა ძალიან ახლოს, |
Verse: 28 | ოთცადუნედ თოფა̈რ გუშგვეჲ, | რიგ-რიგ ვესროლეთ ჩვენი თოფები, |
Verse: 29 | ფა̈თულდ ამნა̈რ დეშ გვიკიჩა. | ამით ბეწვიც ვერ გავაყრევინეთ ("აგვიგლეჯია"). |
Verse: 30 | ქა ხვაგენად შვანა̈შ კოჯა̈რს, | გავსდგომივართ (გზას) სვანეთის კლდებში, |
Verse: 31 | მურზაბეგსა ჰერ ხასჷმდა, | მურზაბეგს ხმა ესმოდა, |
Verse: 32 | გვიჲლდსი ხოძგა̈რ, ჰელ ესბჷდდა, | გულში მოხვდა, ელდა ეცა, |
Verse: 33 | ნაგა̈ნვჟი ლჷგ, შდიმილდ ხოხლა, | ნადგომზე დგას, ყური დაუგდია, |
Verse: 34 | ლუშვნუ გა̈რგლა ჭურ ხესმოლდა. | თითქოს სვანური ლაპარაკი ესმოდა. |
Verse: 35 | დეცეშ კამრა̈ჲს გარ ჭურ ლოსგდიდ, | ცის კამარასღა ვხედავთ, |
Verse: 36 | ლუშნუ ნინჟი გვიშელდა̈ლიხ: | სვანურ ენაზე გვთვლიან: |
Verse: 37 | "ეშხვი, ჲორი, სემი, [ვ]ოშთხვ, | "ერთი, ორი, სამი, ოთხი, |
Verse: 38 | [ვ]ოხვიშ[დ], უსგვა, იშგვიდ .." ისმი .. | ხუთი, ექვსი, შვიდი ..." ისმის ... |
Verse: 39 | იშგვიდ მარე ლიროლედ ნა̈ჲ. | შვიდი კაცი ვართ ("ვიქნებით") ჩვენ. |
Verse: 40 | ჟი ა̈გვშჷლდნეს ამხვარედ გუშგვეჲ, | დაგვთვალეს ჩვენმა მტრებმა. |
Verse: 42 | გუშგვეჲდ თეჲლდ ღალ ქა ჭურ ხორკახ: | ჩვენთვის თვალი მოუკრავთ: |
Verse: 43 | თაზილ ლჷმა̈რ ივსელჲანი, | თაზილ ყოფილა იოსელიანი, |
Verse: 44 | ჯახულ ლჷმა̈რ, ოჲ, გიგანი. | ჯახულ ყოფილა, ოჲ, გიგანი. |
Verse: 45 | ლექვა ა̈მჴედხ მუჟალათე, | ქვევით წამოსულან მუჟალისკენ, |
Verse: 46 | ლაყვრან-ლაყვრან ა̈ბჟინა̈ლიხ; | მძინართ ("საწოლ-მაწოლა") ატყობინებენ: |
Verse: 47 | ნაკა̈რისგა ინზორალეხ, | ნაკარში იკრიბებიან, |
Verse: 48 | უფგოშ-უფგოშ ივზირალეხ. | ჩუმ-ჩუმად თათბირობენ. |
Verse: 49 | სგვებინ მუჟოღდ ბატუ ა̈ნთიშ[ხ], | წინამძღოლად ბატუ აირჩიეს, |
Verse: 50 | ბატუ ა̈ნთიშ[ხ] ნავერჲანი. | ბატუ აირჩიეს ნავერიანი. |
Verse: 51 | ბატუდ ხა̈ქვე აფხნეგ-მარა: | ბატუმ უთხრა ამხანაგებს: |
Verse: 52 | "მი ხვინჴრინე იშგვიდ მარა, | "მე ვიახლებ შვიდ კაცს, |
Verse: 53 | იშგვიდ მინ ლიხ, იშგვიდ ნა̈ჲ ლესვდ." | შვიდნი ისინი არიან, შვიდნი ჩვენ ვიყვნეთ" |
Verse: 54 | ქა ხაგენად მუჟალხა̈ნქა, | გზას გასდგომიხართ მუჟალიდან, |
Verse: 55 | უშხვარ ლახ[ხ]ვიდხ წანერისგა. | ერთმანეთს შეხვდნენ წანერეში. |
Verse: 56 | - იმავ ესღრი, მურზაბეგა? | - საით მიდიხარ, მურზაბეგ? |
Verse: 57 | - მჷლახ-მჷჟალდ ლა̈ჲმახვალთე. | - მულახ-მუჟალში სამტროდ. |
Verse: 58 | ს' იმავ ესღრი, მეშხე ბატუ? | შენ საით მიდიხარ, შავო ბატუ? |
Verse: 59 | - მი ებწა̈ნთე ლა̈ჲმახვალთე. | - მე ებწანში სამტროდ. [შევსცილდებით]. |
Verse: 60 | ამჟინ უშხვარ დეშ ლოქა̈ბიდ! | მაშ ერთმანეთს გვერდს ვერ ავუხვვთ ("ვერ |
Verse: 61 | დაშნილ ა̈ნცხვა̈პ მეშხა ბატუდ, | დაშნა იშიშვლა შავმა ბატუმ, |
Verse: 62 | მურზაბეგას ბარჯჷლდ ახქვიც, | მურზაბეგს მხარი მოჰკვეთა, |
Verse: 63 | მერმე ლახტიხ, შდიმილდ ახქვიც. | მეორედ მოუქნია ("შეუბრუნა"), ყური მოსჭრა. |
Verse: 64 | მურზაბეგას ჟივ ხოსიპა, | მურზაბეგს მოუქნევია, |
Verse: 65 | ჟივ ხოსიპა დაშნილ მიჩა, | მოუქნევია თავისი დაშნა. |
Verse: 66 | ბატუს ჰეშნავირ ხოჩიშა, | ბატუს ბეთქარი მოუფარებია, |
Verse: 67 | მურზაბეგს დაშნილ ხაყვეჩა, | მურზაბეგს დაშნა გასტეხია, |
Verse: 68 | ბჷღეთესგა სგა ღალ ხოსკინა, | ნაპრალში ჩამხტარა, |
Verse: 69 | ბჷღე ბაჩვან ხოგვაშილახ. | ნაპრალი ქვით ამოუვსიათ. |
Verse: 70 | - აჯაღ ანშიდდ, აჯაღ ანშიდდ, | - კიდევ ჩამოყარეთ, კიდევ ჩამოყარეთ, |
Verse: 71 | ქვინილდ მია̈ჲ მამა მიზი! | სული მე არ მძვრება! - |
Verse: 72 | ხატულინე მურზაბეგა. | ეძახის მურზაბეგი. |
Verse: 73 | მერმე სა̈ვჲა̈რ ჟი ჯიხვიტახ, | სხვა სავები ამოგიხოცავთ, |
Verse: 74 | ეშხვი მარე და̈რ ჯიცვირახ. | ერთი კაცი არავინ დაგიტოვებიათ |
Verse: 75 | ო, ბოყვარე მუჟალვარე, | ო, ხოკრებო მუჟალელებო, |
Verse: 76 | თოყიშ დაგრას დეშ ა̈ხჴიჩედ! | თოყის სიკვდილს ვერ მოინელებთ! |
Verse: 77 | ოდ, საბრელა მურზაბეგა, | ო, საბრალო მურზაბეგ, |
Verse: 78 | ჲორი ნაგზი ბღეისგა ჯად. | ორი კვირა ნაპრალში დაჰყავი. |
Verse: 80 | მუჟალითე ლექვა ა̈მჴედხი, | მუჟალში ჩამოსულხარ, |
Verse: 81 | ქერთბიშერთე სგა მეჩდელხი, | ქერთბიანთსას (გიგანებისას) შესულხარ, |
Verse: 82 | ალია̈რდ ბეფშ[ვ] ქავ ჯიქვითა, | ამათთვის ბავშვი მოგიტაცებია ("მოგიპარავს"). |
Verse: 83 | ამჟი ებწა̈ნდ სგა მეჩდელხი. | ასე ებწანში დაბრუნებულხარ ("შესულხარ"). |
Page: 20 Verse: 1 | ვო, საბრელა დედეშ გურმაჩ! | ო, საბრალო გურმაჩ დედისავ! |
Verse: 2 | ეშხვი ლეთი ლეგ ჯამგჷნა | ერთი ღამე ცუდი გახსოვს |
Verse: 3 | მიჩვფაილშერ გვემოლისგა, | მიჩვფაილაანთ ბოსელში, |
Verse: 4 | ალ ურწმულუ სავჲარისგა: | ამ ურწმუნო სავებში: |
Verse: 5 | ჰავჯარ კაჩუშ ჯაძგუბურეხ, | იარაღი ზეზეურად ჩამოგგლიჯეს, |
Verse: 6 | დედეს ლაჯბარჴვნეხ ჟიქანქა. | დედაზე გადაგაბიჯებინეს ზემოდან. |
Verse: 7 | ხალცარალი ლაროლისგა, | რწყავ სათიბში, |
Verse: 8 | ამეგლეჟა ჴანარ ანღრიხ. | ამის ზემოთ ხარები მოდიან. |
Verse: 9 | "ვოჲ, ლჷკჩევ ლი ლირდე მიშგვი, | "ოჰ, ნეტაი ჩემს სიცოცხლეს, |
Verse: 10 | თხუმეშ ლიწვრალ ამჴედელი! | სისხლისაღების ("თავის სისხლების") დრო მოსულა! |
Verse: 11 | ჩუ ლამჴერდად ლაროლთეჩუ, | ჩამყევით სათიბში, |
Verse: 12 | თეთვანა ისგვე ფაყვარეს | თქვენს თეთრ ქუდებს |
Verse: 13 | წჷრნიდ ლჷღაფიდ ლაჯვედნე!" | წითლად შეღებილს მოგცემთ!" |
Verse: 14 | თითვჟი კინჩხარ ქა ხოშიდა. | სათითაოდ თავი ("კისერი") გაუგდებინებია. |
Verse: 15 | ტვიბროლ ნაღვრედილ ლახბაჟჷნ, | ღელე მღვრიე მოეჩვენა, |
Verse: 16 | ნაღვრედ ლახბაჟჷნ ზისხიშა. | მღვრიე მოეჩვენა სისხლით. |
Verse: 17 | "ვოჲ, ლჷკჩევ ლი ლირდილ მიშგვი, | "ოჰ, ნეტაი ჩემს სიცოცხლეს, |
Verse: 18 | თხვიმილდ ლუწვერუვ მეროლე!" | თავი ნასისხლებიმც მაქვს" ("მექნება")! |
Verse: 19 | ყორს ლახგენა დედეს მიჩა: | კარზე მისდგომია დედამის: |
Verse: 20 | "დედე მიშგვი, ყორ ღენ ლამკარ, | "დედაჩემო, კარი გამიღე, . |
Verse: 21 | ლადი ლახჲადალს მი ღალ ხვიჩო: | დღეს სასიხარულოს (ზეიმს) ვიზამ: |
Verse: 22 | თხუმილდ ლუწვერუვ მეროლე! | თავი ნასისხლები მაქვს! |
Verse: 23 | სემი ლახვბა ზანარ ლამხვიდხ, | სამი ძმა-მეგრელი შემხედა, |
Verse: 24 | თითვჟი კინჩხარ ქავ ლამშიდა. | სათითაოდ თავი ("კისერი") გამიგდებინებია, |
Verse: 25 | თეთვნა ჴანილდს ჩუ ლაჲსვინე, | თეთრ ხარს დავკლავ, |
Verse: 26 | მეზრაშ კეცილდს ჟი ლახვკედნე, | სალოცავ ქვევრს თავს მოვხდი. |
Verse: 27 | ეზარ მარა ჩი ხვაწჰინე!" | მოკეთეებს ყეველას დავპატიჟებ!" |
Page: 22 Verse: 1 | დიდება ლამრჲა უშგვლაშის! | დიდება უშგულის მარიამს! |
Verse: 2 | ყერუვ ლოგვშადა მიჩაშუ! | მისი მადლი შეგვწეოდეს! |
Verse: 3 | ლიმზირ ჯაგადი ძღჷდაში, | შესაწირი გმართებს ძლიერისა ("დიდისა"), |
Verse: 4 | ძღუდილ ჯაცხეპი ვოქვრეში. | ზღუდე გარტყია ოქროსი. |
Verse: 5 | ისგაშხან ისგვი გვიდამი | შიგნით შენი მიდამო |
Verse: 6 | ვოქვრე-ვარჩხილინ გოშია, | ოქრო-ვერცხლით სავსეა, |
Verse: 7 | ქამეშხან ისგვი ძღუდარე | გარეთ შენი ზღუდეები |
Verse: 8 | ვოქვრე სამკალინ გოშია; | ოქროს სამკაულით სავსეა; |
Verse: 9 | ლალგანა ისგვი ჴანარე | შეწირული შენი ხარები |
Verse: 10 | უღვა ზაგარის ჯიგჷდა. | უღვის ქედზე გედგა. |
Verse: 11 | სავჲა ანქუთან ლაშგარი, | სავეთის ლაშქარუ დაიძრა, |
Verse: 12 | მაგ ამჩედლი მარე ისგვი. | ყველა წასულა შენი კაცი. |
Verse: 13 | ვო, საბრელა ხვიჯელანა, | ო, საბრალო ხვიჯელანო, |
Verse: 14 | თემისგა გარუვ ხიროლედ. | გვარში მარტო ყოფილხართ ("ხართ"). |
Verse: 15 | ქრისდე ზაგარიდ ონჴვედი, | ქრისტეს ქედამდის მოვედი, |
Verse: 16 | სადილობა ზაგარ მადა; | სადილობა ქედზე მქონდა: |
Verse: 17 | ცენახო ლექვა ონღური, | ცენის ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 18 | ცენა ჰავდარინ გოშია. | ცენა ავდრიანია ("ავდრით სავსვა"). |
Verse: 19 | ფარარ ჰოკერიდ ონჴვედი, | ფარარას ბოლოს მქონდა; |
Verse: 20 | ლიმადალე ფარარს მადა; | სამხარი ფარარში მქონდა; |
Verse: 21 | ფარარი თხუმად ონჴვედი, | ფარარის წვერამდის მოვედი, |
Verse: 22 | ნა გოლაის ლოხვაშჷდად, | ჩვენ ფერდობს შევუდექით ("შევესიეთ"), |
Verse: 23 | ხამაო ენგი ლუზვერი. | როგორც შეკრებილი ხალხი. |
Verse: 24 | ზასხვახო ისგა ონღური, | ზესხვაში შემოვდივარ, |
Verse: 25 | სადილობა ზასხვას მადა. | სადილი ზესხვაში მქონდა. |
Verse: 26 | თაჲსავშერუღვ ლახვბასუღვი | თაისავაანთ ძმებმა |
Verse: 27 | ხატილ გვიკუშიხ მიჩაში. | ფიცი გაგვიტეხეს მისი. |
Verse: 28 | ყერუვ ხაჴციხ მიჩაშუ! | მისი მადლი გაუწყრეთ! |
Verse: 29 | ვო, საბრელა მახრობელა, | ო, საბრალო მახარობელა, |
Verse: 30 | ჰაყბა მჷშიუვ ჯეროლე, | ლოყა დასივებული გქონია ("გაქვს"), |
Verse: 31 | ნაყერუღვი ალიბეგიშ. | ნაცემი ალიბეგისა. |
Verse: 32 | ნინას ლიმაჩუვ ჯეროლე, | ნინას სიბერე გექნეს, |
Verse: 33 | ჩუ ჭურ სი გარ ჲავ ხაჩედა. | შენღა გაქცევიხარ. |
Verse: 34 | ნინაულა, ხვას ხიგვენი: | ნინაულა, ბერს სტირი: |
Verse: 35 | მაჟჷრ ჯადა ბოფშარეში; | ბავშვები გეცოდებოდა: |
Verse: 36 | მაკახს ჯაყლეხ ლიტეხიში. | დაბრუნდნენ იმედს გაძლევენ ("გეუბნებიან"). |
Page: 24 Verse: 37 | მაჩხფარე თხუმად ონჴვედი, | მაჩხფარის წვერამდის მოვედი |
Verse: 38 | ლიმადალი ეჩე მადა. | სამხრობა იქ მქონდა. |
Verse: 39 | რიგს ხაცუდა ტანი ჰავეჯ, | ზოგს ეკიდა აბჯარი ("ტანის იარაღი"), |
Verse: 40 | რიგს ხაცუდა ნაბდი ქაფარ, | ზოგს ეკიდა ქეჩის ტვირთები, |
Verse: 41 | რიგს ხაცუდა მუგვლი ბიკარ, | ზოგს ეკიდა კვარის ჯირკები, |
Verse: 42 | რიგს ხაცუდა წერქვა ქაფარ. | ზოგს ეკიდა წერექოს ტვირთები. |
Verse: 43 | შდვილვახო ჩუბენ ესღური, | შდულვის ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 44 | სალხინხო მინეშ იროლე; | სალხინო მათი იქნება: |
Verse: 45 | მალყარხო ისგო ონღური: | ბალყარეთში შემოვდივარ: |
Verse: 46 | მალყარ ლუზვერუვ იროლე. | ბალყარეთი თავმოყრილია. |
Verse: 47 | ვო, საბრელა ბაპარ ნიშგვე, | ო, საბრალო ჩვენო მღვდლებო, |
Verse: 48 | ქჷრჯინს ჯამინეხ სავჲაში | სავეთის ქარჯინს გაჭმევენ |
Verse: 49 | ყვიჟან-ტაბილან მჷქაფი; | ღვიძლ-ტაბლის ნაცვლად: |
Verse: 50 | ჯალამაზიხ, ჯაწაბურეხ, | გალამაზებენ, გპარსავენ, |
Verse: 51 | ჩუ ჯაესგიხ ქაშაგითე | ჩაჰყავხართ ჩერქეზეთში. |
Verse: 52 | სამა ღეთა ფანასუღვი. | სამიოდე ფანის განმავლობაში (ერთნახევარ დღე-ღამეში). |
Verse: 53 | ჟივ ჯაჭჷშხეხ გიმასუღვი, | გაგაკრეს მიწაზე, |
Verse: 54 | დეც სერ ლასგიდ დემთე ჯერიხ. | ცის გარდა გასახედი არსად გექნებათ. |
Page: 24 Verse: 1 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა. |
Verse: 2 | სემი ზა̈ილდ ლა̈თხვჲარს აჯად, | სამი წელი ნადირობაში დაჰყავი, |
Verse: 3 | კვაჩხა̈ჲ ქათლა̈დჷნქა მამგვეშ ჯეთხა̈ნ, | კოჭლო ქათმის გარდა არაფერი გეშოვა, |
Verse: 4 | მეშთხვამ ზავჟი ჟეგმა̈რს ხორმა. | მეოთხე წელს ჩეგემლებს დაუჭერიხარ. |
Verse: 5 | ო ფისრაუ, ო ურჯულუ! | ო წაწყმენდილო, ო ურჯულონო! |
Verse: 6 | უმბილ-ნა̈ბუშ ჟი ა̈ჯკულთხნეხ, | ნება-უნებურად შეგკრეს, |
Verse: 7 | ტოტა̈რ შიყთე ჟი ა̈ჯჯჷრქანეხ, | ხელები ზურგზე მაგრა მიგიკრეს, |
Verse: 8 | ჭიშხმიშ ჩაფლა̈რ ქა̄ჯკჷდჷრეხ. | ფეხსაცმელები დაგხადეს. |
Verse: 9 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 10 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ ჯადდა; | ხელახლა აქ დაიბადე ("ახალი დაბადება აქ შეგექნა"); |
Verse: 11 | ქა ოთხ[ვ]იახ ლუჴვილ სგვებინ, | წაუგდიხარ წინ ხუნდებიანი, |
Verse: 12 | ეშდჲორი ღალ მჷრმიდ ჯაყა. | თორმეტი კაცი დამჭერი გყავს. |
Verse: 13 | ბინტვ ახსგურდა, შუკვს ხაქადახ, | ნისლი ჩამოჯდა, გზას ასცდენიან, |
Verse: 14 | სა̈ვიშ მუქაფ შვა̈ნთე ანტიხდ, | სავეთის ნაცვლად სვანეთში მოაბრუნეთ, |
Verse: 15 | მი ნავბა̈დვროშ ქა ლამა̈ქვდა: | მე, საუბედუროდ, წამომცდა: |
Verse: 16 | - სგა̈ჲ ურწყულუ, სგა̈ჲ ურჯულუ, | - თქვე უწმინდურნო, თქვე ურჯულონო, |
Page: 26 Verse: 17 | ჩუ ამფიშვდდ ი შუკ[ვ]ს აჯგენი! | გამიშვით და გზაზე დაგაყენებთ! |
Verse: 18 | - სი შუკვს ანგენ, ნა̈ჲ ჩვაჯფიშვდედ, | - შენ გზაზე დაგვაყენე, ჩვენ გაგიშვებთ, |
Verse: 19 | ჩაფლა̈რს ისგვა სგა ლაჯდინედ! | შენს ფეხსამელებს ჩაგაცმევთ! |
Verse: 20 | ვოდე შუკვას ჟი ხვაგენი, | ვიდრე გზაზე დავაყენებდი, |
Verse: 21 | ეჩქად ნა̈ბჟი ჭურ ხვეყა̈დდა̈ს; | მანამდე ჩემს! ნებაზე ეყავდი: |
Verse: 22 | ეჩქა მახან ჟ'ა̈მჯჷრქანეხ, | მაშინ ხელახლა შემკრეს, |
Verse: 23 | ჩაფლა̈რ აჯაღ ღალ ქა̄მკჷდჷრეხ, | ფეხსაცმელებიც დამხადეს. |
Verse: 24 | სგა ამიეხ ჟეგა̈მ თანა̈ღს, | წამიყვანეს ჩეგემას მთაზე, |
Verse: 25 | თანა̈ღ-ზაგარვ ჟი ამიეხ. | ამიყვანეს მთა-ქედზე. |
Verse: 26 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 27 | ჭიშხმიშ ტუფულდ მად ჯასედა; | ფეხის კანი არ შეგრჩენია: |
Verse: 28 | ჩუ ოთხვია სგიმა̈რთესგა, | წაუყვანიხარ ვეძებში" |
Verse: 29 | ჭიშხმიშ ჯიჯვა̈რ ქა ჯიწვა̈ნდა. | ფეხის ძვლები გიჩნდა. |
Verse: 30 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 31 | შვანეშ მეროლ ჩუ ა̈ჯქარვა̈ნ. | სვანეთის ღრუბელი რაგეკარგა. |
Verse: 32 | სგა ოთხვია სოფელთესგა, | შეუყვანიხარ სოფელში, |
Verse: 33 | ბეფშვ ი ზურალ სგა ჯაჭვადახ, | ბავშვი და ქალი შემოგხვევია. |
Verse: 34 | თვითჟი გურნა ჟი ხოყირახ. | სათითაოდ ქვა (ყველას) დაურტყამს. |
Verse: 35 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 36 | შიყიშ გვა̈რე მად ხოცვირახ. | ზურგზე ტყავი არ შეურჩენიათ. |
Verse: 37 | სგა აჯიეხ ჟეგა̈მთესგა, | შეგიყვანეს ჩეგემში, |
Verse: 38 | ჟეგმიშ ნახა̈შ ჟი გვეში ლი, | ჩეგემის სანახშო სავსეა, |
Verse: 39 | ჟეგმიშ მახვში ამჩუ არდა. | ჩეგემის ბატონი ("უფროსი") აქ იყო.. |
Verse: 40 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ ჯა̈ღვჭა, | ბავშვი და ქალი უკან გამოგკიდებია, |
Verse: 41 | გურნა̈შ ნა̈ყირვ შიყიშ გვა̈რე | ქვის ნაცემი ზურგის ტყავი |
Verse: 42 | მად ხოცვირახ, ჟი ხოკიდახ. | არ შეურჩენიათ, აუძვრიათ. |
Verse: 43 | ღერთა̈შ ნა̈მზურ ჟეგმიშ მახვში! | ღვთის დალოცვილი ჩეგემის უფროსი! |
Verse: 44 | ბეფშვ ი ზურალ ქა ლამდავე. | ბავშვი და ქალი მომაშორა. |
Verse: 45 | სგა ლამგენეხ ოთავთესგა, | შემიყვანეს ოთახში, |
Verse: 46 | სემი ლეთი უდჲარად მად, | სამი ღამე უჭმელად დავყავ, |
Verse: 47 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჩუ მამინე[ხ]. | ქარჯინის ნატეხი მაჭამეს. |
Verse: 48 | ხოლა მიჰმა̈ნ ჟი ესგენე: | ცუდი დღე დააყენა: |
Verse: 49 | "სგა̈ჲ ჟეღა̈რ ი სგა̈ჲ ურჯულუ, | "თქვე ძაღლებო და თქვე ურჯულონო, |
Verse: 50 | ჰაგა̈რ იმნა̈რ ჯიჴიდახ ე, | ფეხშიშველა რად მოგიყვანიათ |
Verse: 51 | ამიშთანი ხოჩა მარე?" | ამისთანა კარგი კაცი?" |
Verse: 52 | ეშხვი ნაგზი ჟეგა̈მს ამად. | ერთი კვირა ჩეგემში დავზავ. |
Verse: 53 | ნაბდიშ ჩაფლა̈რ ჟი ხოშხებახ, | ქეჩის ფეხსაცმელები შეუკერავთ, |
Verse: 54 | ათხა ქა̈მთე ჭურ ხოჴიდახ, | ახლა გარეთ გამოუყვანიათ, |
Page: 28 Verse: 55 | ჟეგმიშ ფუსდად ჭურ რა̈ქვინე: | ჩეგემის ბატონმა თურმე თქვა: |
Verse: 56 | "ამიშ თერა̈ლ დემე იგნი[ხ]!" | "ამის თვალები არსად (არ) გაჩერდებიან!" |
Verse: 57 | ჟეგა̈მ ჩუბან ეშ ლამკიჰეხ, | ჩეგემის ქვევით გამაქარვეს, |
Verse: 58 | ეშ ლამკიჰეხ ქაშა̈გითე. | გამაქარვეს ჩერქეზეთში. |
Verse: 59 | ქაშგიშ ფუსდა ხეღვჭარალე, | ჩერქეზეთის ბატონს ევაჭრება, |
Verse: 60 | ქაშგიშ ფუსდა ქავ მაწედა: | ჩერქეზეთის ბატონს ვუნახივარ: |
Verse: 61 | "ამიშ მჷყდი მი მამ ხვირა, | "ამის მყიდველი მე არა ვარ (ვიქნები), |
Verse: 62 | ამჟი ალა დეშ იგნოლე!" | ასე ეს ვერ გაჩერდება!" |
Verse: 63 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 64 | ამუნ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა, | ამის ქვევით ჩავუყვანივარ, |
Verse: 65 | ეშ ლამქარვეხ ჩეჩენითე. | გამაქარვეს საჩეჩნოში. |
Verse: 66 | ჩეჩნიშ ფუსდას ხეღვჭარალეხ, | საჩეჩნოს ბატონს ევაჭრებიან, |
Verse: 67 | ჩეჩნიშ ფუსდა მეწვენალე: | საჩეჩნოს ბატონი მათვალიერებს: |
Verse: 68 | "ამიშ თერა̈ლ აშ დეშ იგნიხ, | "ამის თვალები ასე ვერ გაჩერდებიან, |
Verse: 69 | ამიშ მჷყდი მამ ხვიროლე!" | "ამის მყიდველი არ ვიქნები!" |
Verse: 70 | ჩეჩენ ჩუბავ ჩუვ ხოგენა, | საჩეჩნოს ქვევით ჩაუყვანიხარ, |
Verse: 71 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 72 | ჩეჩენ ჩუბავ ყვაბანითე, | საჩეჩნოს ქვევით ყუბანში, |
Verse: 73 | ყვაბან ფუსდად ჩაჟა̈რ ანზჷზე, | ყუბანის ბატონმა ცხენები გამოგზავნა, |
Verse: 74 | ჩაჟა̈რ ანზჷზე ლაზაზითე, | ცხენები გამოგზავნა შესახვედრად, |
Verse: 75 | ყვაბნიშ ფუსდას გუნ ათხიდდა: | ყუბანის ბატონს ძალიან გაუხარდა: |
Verse: 76 | "ალას მია̈ჲ ჩუ ა̈თვყიდნე, | "ამას მე ვიყიდი, |
Verse: 77 | ჟეგმა̈რს ლუკვმა̈შს ქა ოფიშვდე." | ჩეგმლებს საქონლიანს გავუშვებ". |
Verse: 78 | ყვაბნიშ ფუსდას ჩუვ ხოყიდა, | ყუბანის უფროსს ვუყიდივარ, |
Verse: 79 | ფა̈სილდ უტკლა̈ბვდ ქა ხოჴიდა. | ფასი უნანებლად გაუღია. |
Verse: 80 | ნაფა̈სს მიშგვა ქა დეშ ხოსპეხ, | ჩემს საფასურს თავს ვერ ართმევენ ("ვერ უბრუნებენ"), |
Verse: 81 | ჟეგმა̈რ ა̈გითე დეშ ჴიდეხ. | ჩეგემლებს შინ ვერ მიჰყავთ. |
Verse: 82 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექლა, |
Verse: 83 | სგა ხოჭბიდა ოთავთესგა: | დაუწყვდევიხარ ოთახში: |
Verse: 84 | ეშდიორი ლაკილ ხადდა, | თორმეტი საკეტი ჰქონდა, |
Verse: 85 | ეშდიორი ყა̈რვილ ჯაგდა; | თორმეტი ყარაული გადგა; |
Verse: 86 | ეშდჲორი ზა̈ჲ ყვაბანს ჯადდა, | თორმეტი წელი ყუბანში დაჰყავი, |
Verse: 87 | დეცეშ ნარჰი დესა ჯიწვა. | ცის სინათლე არ გინახავს. |
Verse: 88 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 89 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ყვაბნიშ ლიჭმა̈ლ! | ქრისტეს დალოცვილი ყუბანის თიბვის დრო! |
Verse: 90 | დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈რ-ფუსდას! | დიდება მაცხოვარ-უფალს! |
Verse: 91 | მაცხვა̈რ-ფუსდა ყორს მაგენა: | მაცხოვარ-უფალი კარზე მომდგომია: |
Verse: 92 | "ო, სი თავბექ, იმ ოხღელი? | "ო, შე თავბექ, რას უცდი? |
Page: 30 Verse: 93 | იმ ხაშდ[ა]ბა, ჲა̈ს ოხღელი? | რას შვრები, ვის ელი? |
Verse: 94 | დედე-ბაბა ლუბდღუსე ჯარხ, | დედ-მამა ძალზე დაბერებული გყავს, |
Verse: 95 | ჩა̈ჩილდ მინეშ მურყვამხანჩუ | მათი (სამგლოვიაროდ მოშვებული) წვერი კოშკიდან |
Verse: 96 | გიმჟი ა̈რი, ხამა̈რ ხელყვირხ." | მიწას სწვდება ("მიწაზე არის"), ზედ ღორები წვებიან |
Verse: 97 | ლეგდლირდე ჟი მიმზეზა, | ავადმყოფობა-მომიმიზეზებია, |
Verse: 98 | ეშდჲორი ლადეღ მამგვეშ მიმა. | თორმეტ დღეს არაფერი მიჭამია. |
Verse: 99 | "ალას ყა̈რვილ მამა ხაკუჩ, | "ამას ყარაული არ უნდა, |
Verse: 100 | მამაგვეშ ღალ ხამჲედა მა." | არაფერი (არ) შეუძლია". |
Verse: 101 | ეშხვი ზურა̄ლ მო̄ზნა̈ნდ ემცვირხ, | ერთი ქალი მომვლელად დამიტოვეს, |
Verse: 102 | მახეღვა̈ჟ მა̈გ ლა̈ჭმათ' ა̄ჩა̈დ. | ყველა ჭაბუკი სათიბად წავიდა. |
Verse: 103 | ლეზვებ-ლეთრეს ხოცადუნეხ, | საჭმელ-სასმელს უცვლიან, |
Verse: 104 | ყორ ი ლაჴვრა ჩუ ხოკარეხ. | კარი და ფანჯარა გაუღეს. |
Verse: 105 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ! | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს! |
Verse: 106 | დეცეშ ნარჰი ქა მაწვენეხ, | ცის სინათლე დამანახეს, |
Verse: 107 | დემ მითვფენი ლირდე მიშგუ!" | (მგონი) არ მეკარგება სიცოცხლე!" |
Verse: 108 | ყა̈რვილ ზურა̄ლ ჩუ მიჩფჷლა. | ყარაული ქალი მომიქრთამავს. |
Verse: 109 | ამნე̄მ მახე ჯაბრა̈ლ ლამდე, | ამან ახალი ბანდულები ჩამაცვა, |
Verse: 110 | თულყუდშვ ლეზიზ შჷყჟი ამცვე. | გუდით საგზალი ზურგზე ამკიდა. |
Verse: 111 | ჟი მიმა̈ზრა მაცხვა̈რ-ფუსდა: | მილოცავს მაცხოვარ-უფალი: |
Verse: 112 | "ა̈გიდ ამა̈ჲ, მაცხვა̈რ-ფუსდა, | "შინ მიმიყვანე, მახცოვარ-უფალო, |
Verse: 113 | თვეთნა ჴა̈ნის ჩუ ა̈ჯძიჰნე, | თეთრ ხარს დაგიკლავ, |
Verse: 114 | სანთელ-ლეტვრა ჟი ა̈ჯტვა̈რნე!" | სანთელს აგინთებ! |
Verse: 115 | ქა მისკინა ოთავხა̈ნქა, | გამოვმხტარვარ ოთახიდახ, |
Verse: 116 | ქა მისკინა ყვაბან ბოგას, | გადავმხტარვარ ყუბანის ხიდზე, |
Verse: 117 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ვეშგიმ მაღვიჭხ. | ბავშვი და ქალი უკან მომდევენ. |
Verse: 118 | "ო, სგა̈ჲ ფინთა̈რ, სგე̄ დომ ტეხნიდ, | "ო, თქვე საძაგლებო, თუ არ დაბრუნდებით, |
Verse: 119 | შვა̈ნიშ ჯა̈რილდ ამჩუ მაყა, | სვანეთის ჯარი აქა მყავს, |
Verse: 120 | ჩი̄ ლა̈ჯკოკვი, ეშ ლაჯქარვი | ყველას შეგკრებთ, ისე გაგაქროლებთ |
Verse: 121 | ბეფშვს ი ზურალს ლა̈კი̄ლჲა̄ლოშ." | ბავშვსა და ქალს კივილ-კივილით". |
Verse: 122 | ჟი ესჭონახ, ვეშგდ ა̈მტეხლიხ. | მობრუნებულან, უკან დაბრუნებულან. |
Verse: 123 | აშ ა̈მჴედხვი ჩეჩენითე. | ასე მოვსულვარ საჩეჩნოში. |
Verse: 124 | ჩეჩენიში ბეფშვ ი ზურალ | საჩეჩნოს ბავშვი და ქალი |
Verse: 125 | ვეშგიმ ამღვიჭხ, იზელალეხ. | უკან მომდევენ, დადიან. |
Verse: 126 | ოდ, საბრელა თავბექილა! | ო, საბრალო თავბექილა! |
Verse: 127 | "სგა̈ჲ ფინთარე, სგა̈ჲ ურწყულუ, | "თქვე საძაგლებო, თქვე უწმინდურებო, |
Verse: 128 | მა̈ჲ ღალ ჯაკუხ, იმ მაჩვმა̈ვნედ? | რა გინდათ რას მაქნევთ? |
Verse: 129 | სემი ძევა̈ლ ყვაბანს მირი, | სამი მძევალი ყუბანში მყავს, |
Verse: 130 | მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈რ მიჴდე." | უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მომიტანს". |
Page: 32 Verse: 131 | ჩეჩენ ჟიბოვ ჟი ა̈მჴედხვი, | საჩეჩნოს ზემოთ ამოვსულვარ, |
Verse: 132 | ჟი ა̈მჴედხვი ქაშა̈გითე. | ამოვსულვარ ჩერქეზეთში. |
Verse: 133 | ქაშგი ფუსდა ჩუ ჭურ ემხვი̄დ, | ჩერქეზეთს ბატონი დამიხვდა, |
Verse: 134 | შუკ[ვ] მიმა̈ზრე, ქა ხოფი̄შვდა. | გზა დამილოცა, გავუშვივარ. |
Verse: 135 | ლეთ-ი ლადა̈ღ მეჰად ონღვრი, | დღე და ღამე სულ მოვდივარ, |
Verse: 136 | შუკვას ხვაქდა ხოლა ტვიბის, | გზას ავსცდი ცუდ ხევში, |
Verse: 137 | ჩიესგიშ და̈̄ვ ამე ა̈რი. | ყველა მხრის დევი აქ არის. |
Verse: 138 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მადდა. | ხელახლა აქ დავიბადე ("ხელახალი დაბადება აქ მქონდა"). |
Verse: 139 | ალ და̈ვა̈რს იმჟ' ოხსედნი?! | ამ დევებს როგორ გადავურჩები?! |
Verse: 140 | მაცხვა̈̄რ სგვებინ ჭურ მიჟოღდა, | მაცხოვარი წინ მიძღოდა, |
Verse: 141 | ლეტვრე მუტვა̈რ შუნ ხუღვა̈ნდა: | ანთებული სანთელი ხელთ ჰქონდა: |
Verse: 142 | "ო, თავბექილ, ნომ ჯაყლუნი, | "ო თავბექილ, ნუ გეშინია, |
Verse: 143 | ალჲა̈რს მიი ქა̄ჯქაბუნი!" | ამათ მეც აგაცდენ!" |
Verse: 144 | ჟი მეჴდელხვი ჟეგა̈მითე, | ამოვსულვარ ჩეგემში, |
Verse: 145 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ ჩუ ლუზვერლი. | ბავშვი და ქალი შეკრებილია. |
Verse: 146 | - ად, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი! | - ა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ! |
Verse: 147 | - სემი ძევა̈ლ ჩეჩენს მირი, | - სამი მძევალი საჩეჩნეში მყავს, |
Verse: 148 | მიშგვაურ საჴსა̈რს და̈̄რ ჴიდე. | უჩემოდ გამოსახსნელს არავინ მოიტანს. |
Verse: 149 | ჟეგა̈მიში მახეღვაჟა̈რ | ჩეგების ახალგაზრდები |
Verse: 150 | მა̈გ ლა̈ჭმასი ჭურ ზჷსდა̈ნდახ. | ყველანი სათიბში ეყარნენ. |
Verse: 151 | - ქე̄ ლა̈მჭემნიდ, ეშ ლაჯკიჰნე, | - თუ გამომეკიდებით, ისე გაგაქროლებთ, |
Verse: 152 | შვანეშ ჯა̈რილდ სგიმა̈რს მირი." | სვანეთის ჯარი ვეძებში მყავს. |
Verse: 153 | ბეფშვდ ი ზურა̄ლდ ვეშგდ ხოჭონეხ. | ბავშვი და ქალი უკან გაბრუნდნენ. |
Verse: 154 | ქა მეჴდე̄ლხვი სგიმა̈რითე, | გამოვსულვარ ვეძებისკენ, |
Verse: 155 | სემი მეთხვჲა̈რ ამჩუ ლამხვი̄დხ: | სამი მონადირე აქ შემხვდა: |
Verse: 156 | "ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი!" | "ჰა შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ!" |
Verse: 157 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 158 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 159 | - იმ მაჩვმა̈̄ვნედ, ო, სგა̈ჲ მარა̈ლ? | - რას მაქნევთ ო, თქვე კაცებო? |
Verse: 160 | სემი ძევა̈ლ ჟეგა̈მს მირი. | სამი მძევალი ჩეგემში მყავს. |
Verse: 161 | - სი თავბექილ, იმჟი ადრი, | - შე თავბექილა, როგორ წახვალ |
Verse: 162 | ჭიშხილდა̈რ ღალ ქამენ ჯირი? | ფეხები რომ გამოყრილი გაქვს? |
Verse: 163 | ჯაბრა̈ლ მეთხვჲა̈რდ ლა̈მკჷდჷრე[ხ], | ბანდულები მონადირემ გაიხადა ჩემთვის, |
Verse: 164 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვიშ ლეზიზდ ლამემხ. | ქარჯინის ნატეხი საგზლად მომცეს. |
Verse: 165 | ქა მისკინა უმბილ-ნა̈ბუშ, | გადავმხტარვარ ნება-უნებურად, |
Verse: 166 | ჟი ხვაგენა, ო, თანა̈ღის, | შევდგომივარ მთას, |
Verse: 167 | ჟი მეჴდელხვი, ო, ზაგა̈რის. | ამოვსულვარ ქედზე. |
Verse: 168 | "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას, | დიდება მაცხოვარ-უფალს |
Page: 34 Verse: 169 | შვანეშ მე̄როლ ქა მაწვენე!" | სვანეთის ღრუბელი დამანახე!" |
Verse: 170 | ზაგა̈რ-თანა̈ღს ჟი მიშომა, | მთა-გადასავალზე დამისვენია, |
Verse: 171 | ქჷრჯნიშ ნა̈კვშულ ჟი მიკიდა, | ქარჯინის ნატეხი ამიღია, |
Verse: 172 | აშ შიყხა̈ნ სგა ლამა̄გა̈ნ | (ამ დროს) ზურგიდან წამომადგა |
Verse: 173 | ჲორი მჷსა̈ვ თვეფილდარშვი. | ორი სავი თოფებით. |
Verse: 174 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 175 | მახან და̈ბდა̈ბ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 176 | - ჰა, სი თავბექ, დეშ ნიჩდენი! | - ჰა, შე თავბექ, ვერ წაგვიხვალ! |
Verse: 177 | - ო, სგა̈ჲ მა̄რა̈ლ, იმ მაჩვმა̈̄ვნედ? | - ო, თქვე კაცებო, რას მაქნევთ? |
Verse: 178 | ძევლა̈რ მიშგუ ჟეგა̈მს ა̈რიხ, | ჩემი მძევლები ჩეგემში არიან, |
Verse: 179 | საჴსა̈რს ჴვიდე, ეჩხავ ესღვრი. | გამოსახსნელს მოვიტან, იქ მივდივარ. |
Verse: 180 | ღვაშა̈ თხვიმა ქა მასჩუქვრეხ. | ჯიხვის თავი მაჩუქეს. |
Verse: 181 | ქა მისკინა ყულაყ ჩუბან, | გადავმხტარვარ ყულაყს ქემოთ, |
Verse: 182 | სგა მეჴდე̄ლხვი ტუ̈ბერთე̄სგა, | შემოვსულვარ ტუბერში, |
Verse: 183 | მახან ლითვა̈̄ლ ამჩუ მა̄დდა. | ხელახლა აქ დავიბადე. |
Verse: 184 | ქა მეჴდელხვი მუყურ ზაგარვ. | გამოვსულვარ მუყურის ქედზე. |
Verse: 185 | "დიდა̈ბ ა̈ჯჴა̈დ მაცხვა̈̄რ-ფუსდას, | "დიდება მაცხოვარ-უფალს, |
Verse: 186 | მიშგუ ჟა̄ბეშ ქა მაწვე̄ნე!" | ჩემი ჟაბეში (რომ) მაჩვენე! |
Verse: 187 | სგა ხვაგენა ქორას მიშგვა, | მივდგომივარ ჩემს სახლს, |
Verse: 188 | ქა ა̈ნსგიდა დედე მიშგუ, | გამოიხედა დედაჩემმა, |
Verse: 189 | დედედ მიშგვა ჭურ რა̈ქვინე: | დედაჩემმა თურმე თქვა: |
Verse: 190 | "ო, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს, |
Verse: 191 | ალა თავბექიშ მჷქაფ გვერა!" | ეს თავბექის ნაცვლად გვეყოლება!" |
Verse: 192 | სგა ადიეხ ალა ქორთე. | შეიყვანეს ეგ სახლში. |
Verse: 193 | თავბექს ლუშნუ მა̄მ ხოხალდა, | თავბექმა სვანური არ იცოდა, |
Verse: 194 | ალჲა̈რს მჷსა̈ვ ჭურ ლოხხალდახ, | ამათ სავი თურმე ეგონათ. |
Verse: 195 | დედეს მეხვბარა̈ლ ჩუ ხოზორა. | დედას მოძმეები შეუყრია. |
Verse: 196 | ოდ, საბრელა თავბექილა, | ო, საბრალო თავბექილა, |
Verse: 197 | ჟი ა̈ჯჯჷრქნეხ უმბილ-უმბილდ, | შეგკრეს უნებურად, |
Verse: 198 | ჟი ხოლაჯახ, ო, ბანდა̈რჟი, | დაუკრავთ გრძელ სკამზე, |
Verse: 199 | ჩუ ა̈ძჰენიხ. "მა̈ჲ ჩვემინე, | ჰკლავენ. "რა ვქნა, |
Verse: 200 | ლუშნუ დემჟი მოშ მეშყდენი! .." | სვანურ არ მაგონდება!.." |
Verse: 201 | "ოდ, საბრელა თავბექილა! | "ო, საბრალო თავბექილა! |
Verse: 202 | ათხე დაგრაჲ მამა მამჭირ, | ახლა სიკვდილიც არ მეზარება. |
Verse: 203 | მიშგვა ქორას ქა ღალ ლახ ხვეწდ!" | ჩემი სახლი რაკი ვნახე!" |
Verse: 204 | იღბა̈ლდ, ეშხუ ლუშნუ ამბა̈ვ | იღბლად ერთი სვანური სიტყვა, |
Verse: 205 | ქა ლახშყედა თავბექილას: | მოჰგონებია თავბექილას: |
Verse: 206 | "ოჲ, ფისარა̈ჲ დედე მიშგუ, | "ო, წაწყმენდილო დედაჩემო, |
Page: 36 Verse: 207 | ჩაფლა̈რ ამაკდ, ჭჷშხა̈რ ა̈მწვე̄ნ!" | ქალამნები გამხადე ფეხები მინახე!" |
Verse: 208 | ჩაფლა̈რ ათკიდხ, ჟი ოხვწვე̄ნეხ: | ქალამნები გახადეს, (ფეხები) გაუსინჯეს: |
Verse: 209 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ო, ნეტაი ჩემს ბედს, |
Verse: 210 | თავბექ ლჷმა̈̄რ ალა მიშგუ!" | ეს ყოფილა-ჩემი თავბექი!" |
Verse: 211 | ლა̈ძჰენ გა̈ჩჷლდ ღალ ტოტჟი ხუღვა̈̄ნ, | დასაკლავი დანა ხელში ჰქონდა, |
Verse: 212 | თავბექილა ჟ'ანფუშდურეხ. | თავბექილა აუშვეს ("შეხსნეს"). |
Verse: 213 | თვეთნე ჴა̈ნილდ ჩუ ხოძიჰახ, | თეთრი ხარი დაუკლავთ, |
Verse: 214 | მეზრა კეცილდ ჟი ხობინახ, | სალოცავი ქვევრი დაუწყიათ, |
Verse: 215 | თვით მესვფელა ქა ხოწიჰახ. | თითო-თითო სოფლელი დაუპატიჟებიათ. |
Page: 36 Verse: 1 | ოჲ, საბრალე გიერგ და̈დვან! | ო, საბრალო გიერგ დადვანო! |
Verse: 2 | დვეშდიში ძინა̈რს ჟი ლჷგნელი, | ორშაბათ დილას ამდგარა, |
Verse: 3 | ბარჯას ბერგა ჟი ჯასდა̈ნდა, | მხარზე თოხი გედვა, |
Verse: 4 | გვალდა̈რითე ქა მეჩდელი. | გვალდარში წასულა. |
Verse: 5 | ჴავიჩ ლახხვიდ ლერთენ ფოყას, | ჩხიკვი შეხვდა მარცხენა მხრივ, |
Verse: 6 | ჭყჷლჷლდ ლახდე, ესჭყილჲელე. | ჩხავილი მორთო, დაიჩხავლა. |
Verse: 7 | ქა ხოქა̄ბა ლერთვენ ფოყას, | აუვლია მარცხენა მხრით, |
Verse: 8 | სგა მეჩდე̄ლი გა̈მიშთე̄სგა, | შესულა გამიშში, |
Verse: 9 | ლუსუ თუთნიშ ქვინ ლახჴანდა, | სავური თამბაქოს სუნი ეცა, |
Verse: 10 | ალა გიერგს ლახსაკვრჷნდა. | ეს გიერგს გაუკვირდა. |
Verse: 11 | სგა მეჩდე̄ლი გვალდა̈რთე̄სგა, | შესულა გვალდარში. |
Verse: 12 | სგა ხაჭემა ლჷლჰანდთე̄სგა, | გაჰყოლია (სარწყავ) არხს, |
Verse: 13 | ჩუ ესხვიდდახ ჲორი ჟეგმა̈რ, | დახვდა ორი ჩეგემელი, |
Verse: 14 | თხუმჟი ხაჴიდხ გიერგს მიჯვრა̈̄ლ, | თავზე დაარტყეს გიერგს მუჯირები, |
Verse: 15 | ეზერდ მეგჭად ჟი ლაჲჯჷრკნეხ. | ძალიან მაგრად შეკრეს. |
Verse: 16 | ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინახ, | სვლა-წასვლა დაუწყიათ, |
Verse: 17 | მჷლხა̈ ლახვას ქა ლახგენეხ. | მულახის მთას მიაყენეს. |
Verse: 18 | - ლა̈ხვსგი ვეშგმავ, და̈̄რ ამჭიმდა, | - მოვიხედე უკარ არავინ მომდევდა, |
Verse: 19 | ეზერ მეგრე ქჷმრა̈ლ ა̈მშჷ̄დდა. | კარგა მსხვილი ცრემლები წამომცვივდა. |
Verse: 20 | ოჲ, ვიდრობა̈̄ლ ზა̈რდლაშარე, | ო, ჩიჩია ზარდლაშლებო, |
Verse: 21 | ღედრა̈შ ფაკნა̈რს ჟი ხექვლუნიდ, | ცერცვის ჯამებს მიაძღებით, |
Verse: 22 | ღედრა̈შ ჩალს ღალ ჟი ხეთფუნიდ, | ცერცვის ჩალაში ჩაეფლობით, |
Verse: 23 | ეჩქა ყო̄რქა და̈̄რ ხისგდინიდ! | მაშინ კარში არ(ავინ) იხედებით! |
Verse: 24 | სგა მეჩდე̄ლხვიშდ ღალ ლეჴზჷრთე̄სგა, | შევსულვართ ლეხზირში, |
Verse: 25 | ქრისდე̄შ ნა̈მზჷრვ ბაბდიშ რა̈ტჲან! | ქრისტეს დალოცვილი ბაბდიშ რატიანი! |
Page: 38 Verse: 26 | ეჯა ლამხვი̄დ ლა̈კვცირახა̈ნ. | ის შემხვდა (ჯიხვებზე) ნადირობიდან. |
Verse: 27 | ჰაგა̈რ ესვყა უგვარ[ვ] ჟეგმა̈რს, | ფეხშიშველი მივყავარ უგვარო ჩეგემლებს, |
Verse: 28 | ჯაბრა̈ლ ღალ ამნე̄მ ქა ლა̈მკჷდჷ̄რე: | ბანდულები ამან დამითმო ("გაიხადა ჩემთვის"): |
Verse: 29 | "ამჷნ ხოშა მი მა̄მ მიბიც." | "ამაზე მეტი მე არ შემიძლია". |
Verse: 30 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი. | ასე დაგვიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 31 | ლა̈ხვსგი ვეშგმავ, და̈̄რ ამჭიმდა, | მოვიხედე უკან, არავინ მომდევდა. |
Verse: 32 | ეზერ მეგრე ქჷმრა̈ლ ა̈მშჷ̄დდა. | კარგა მსხვილი ცრემლები წამომცვივდა. |
Verse: 33 | "უგვარვ ჟეგმა̈რ, ჟი ლამშვა̈მ[ვ]ნედ!" | "უგვარო ჩეგემლებო, მომასვენეთ!" |
Verse: 34 | ჟი ალჲა̈რდი მა̄დ ლამშვა̈მ[ვ]ნეხ, | ამათაც არ მომასვენეს, |
Verse: 35 | ჯუგვმა̈რდ მაძგერხ ვეშგიმისგა, | მუშტი ჩამარტყეს უკან, |
Verse: 36 | მაფა̈შვშ ღალ შდჷმრა̈ლ ჩუ მიშჷდენხ. | დაღლილობით ყურები მიცვიოდა. |
Verse: 37 | ბა̈შილ თანა̈ღს ეშ ლამქარვეხ, | ბაშის მთაზე ისე გამაქროლეს, |
Verse: 38 | ჯვეგ ი მეჯვეგ მა̈გ მი მისგდიხ. | ნახირი და მენახირე ყველა მე მიყურებს. |
Verse: 39 | "იმ ღალ მისგდიდ, უგვარვ ჟეგმა̈რ, | "რას მიყურებთ, უგვარო ჩეგემლებო, |
Verse: 40 | გელა ქურდა̄ნ ჩუ ჰე მერდი, | გელა ქურდანი თუ მეყოლა, |
Verse: 41 | ეჯა უწვრად დე̄მის მუცვრე!" | ის სისხლაუღებლად არ დამტოვებს!" |
Verse: 42 | აშ გვიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგვიწყა სვლა-წასვლა, |
Verse: 43 | ეშ ლამქარვეხ ნახა̈შთე̄სგა, | ასე გამაქარვეს ნახაშში, |
Verse: 44 | სგა ლამგენეხ ოთავთე̄სგა. | შემაყენეს ოთახში. |
Verse: 45 | აშ ღალ მეკვშდად ბა̈ჟინ ანჴა̈დ: | მყისვე მაცნე მოვიდა:. |
Verse: 46 | გელა ქურდანს ჯვეგ ი მეჯვეგ | გელა ქურდანს ნახირი და მენახირე |
Verse: 47 | ჟი ლოხკოკვა, მა̈გ ღალ ესყა. | შეუყრია, ყველა მიჰყავს. |
Verse: 48 | ჟეგმიშ ფადა̈̄ს ვეშგიმ ა̈თღვაჭ, | ჩეგემის მდევარი უკან დაედევნა, |
Verse: 49 | გელა̈შდ ნაზულდ და̈̄ს ხოტიხა, | გელას ნაკვალევისთვისაც ვერავის მიუსწრია, |
Verse: 50 | ჯვეგ ი მეჯვეგ მა̈გ ხოჴი̄და. | ნახირი და მენახირე ყველა მოუყვანია. |
Verse: 51 | "აშ დამ ჯე̄ქა უგვარ[ვ] ჟეგმა̈რს, | "ხომ გითხარით უგვარო ჩეგემლებს. |
Verse: 52 | გელა ქურდა̄ნ ჩუ მიწვერდა!" | გელა ქურდანი აიღებდა ჩემს სისხლს!" |
Verse: 53 | ეშხუ ზა̈ილდ ჟეგა̈მს ამა̄დ | ერთი წელიწადი ჩეგემში დავყვავ |
Verse: 54 | საბრალ გიე̄რგს, მეჩი გიე̄რგს. | საბრალო გიერგმა. მოხუცმა გიერგმა. |
Verse: 55 | ქრისდე̄შ ნა̈მზურ ჟეგმიშ ლიჭმა̈̄ლ! | ქრისტეს დალოცვილი ჩეგემის თიბვის დრო! |
Verse: 56 | მახეღვა̈ჟ მა̈გ ლა̈ჭმათ' ა̄ჩა̈დხ | ჭაბუკი ყველა სათიბად წავიდა. |
Verse: 57 | ბარბალდ მიშგვა ყო̄რ ა̈მკარე, | ჩემმა (წმ.) ბარბალემ კარი გამიღო, |
Verse: 58 | ოთავხა̈ნქა ქა მისკინა, | ოთახიდან გამოვმხტარვარ, |
Verse: 59 | ბერკვლა̈რ მია̈ჲ ჩუ მიქვი̄ცა. | ბორკილები მე დამიწყვეტია. |
Verse: 60 | ქა მეჴდე̄ლხვი ტუბერთესგა, | გამოვსულვარ ტუბერში, |
Verse: 61 | ამჩუ̄ნ კა̈ხჲა̄ნ სგა ლამხვიდდა, | აქ კახიანი შემხვდა, |
Verse: 62 | ამნე̄მ ლიგნე ჭურ ლამკაფვნე. | ამან დარჩენა მირჩია. |
Verse: 63 | ჩუ ღალ მია̈ჲ დეშ ლჷგნე̄ლხვი: | მე ვერ დავმდგარვარ: |
Page: 40 Verse: 64 | ვოდე ბარბალს დო ხვეწდენი, | ვიდრე (წმ.) ბარბალეს არ ვნახავ, |
Verse: 65 | ეჩქად მია̈ჲ დე̄მე ხვიგნი. | მანამდის მე ვერსად გავჩერდები. |
Verse: 66 | სგავ მეჴდე̄ლხვი ბარბალთე̄სგა, | შემოვსულვარ (წმ.) ბარბალეს (ეკლესიამდე), |
Verse: 67 | ბერკვლა̈რ ამჩუ ჩუ მიში̄დახ. | ბორკილები აქ დამიყრია. |
Verse: 2 | ლიმზირ ჯეკვადი ძღჷდაში. | შესაწირი გინდოდა ძლერისა. |
Verse: 3 | ლაშგარ აჯსგურდა სავჲაში, | სავეთის ლაშქარი დაგესხა, |
Verse: 4 | ალი სი მადმა ჯესგოში. | ეს შენ არ გშვენის. |
Verse: 5 | მაგ ოთხვჲახ (ამჩედლი) მარე ისგვი, | ყველა შენი კაცი წაუყვანიათ (წასულა), |
Verse: 6 | ლჷლგანე ისგვი ჴანარე | შეწირული შენი ხარები |
Verse: 7 | ქრისდე ზაგარუს ესყადახ; | ქრისტეს მთაზე მიჰყავდათ: |
Verse: 8 | მუჭვარდ ხობჷდახ შვენჲაგარ, | რქებზე ებათ თასმები, |
Verse: 9 | ყიას ხორკჷდახ როჟნარე. | ყელზე ეკიდათ ეჟვნები. |
Verse: 10 | ვო, საბრელო ხუჯელანა! | ო, საბრალო ხუჯელანო! |
Verse: 11 | თემუშ სგა გარ ათხათიშად. | თემში თქვენღა აურჩევიხართ. |
Verse: 12 | სადილობა ფარარს ჯადახ, | სადილი ფარარში გქონდათ, |
Verse: 13 | ლიმედალე - მაჩხფარ ზაგარ. | სამხარი - მაჩხფარის მთაზე. |
Verse: 14 | მაჩხფარ ზაგარის ლახგანად, | მაჩხფარის მთას შესდგომიხართ, |
Verse: 15 | მახრობაუ ღვეშგდ ლახსადა. | მახარობა უკან დარჩენია. |
Verse: 16 | ვო, საბრალო მახრობაუ, | ო, საბრალო მახარობა, |
Verse: 17 | ნაყერ ჯადა ალიბეგიშ, | ნაცემი იყავ ალიბეგისა, |
Verse: 18 | ალ ბოლ ლეკედ ალიბეგიშ! | ამ ძირამოსაგდებ ალიბეგისა! |
Verse: 19 | ნინაულა, ხვაჲს ხიგვანდას: | ნინაულა, ბევრს სტიროდი: |
Verse: 20 | მაჟჷრ ჯადა ბოფშარეში. | გებრალებოდა ბავშვები. |
Verse: 21 | ჯახულ ჩი გუნ გვემკახალე: | ჯახური ყველას შეგვნატრის: |
Verse: 22 | "იმევა რჷჰი იროლე, | "სადაც სინათლე იქნება, |
Verse: 23 | ჩიე ღალ ლარდა გვეროლე." | ყველგან ბინა ("სამყოფი") გვექნება". |
Verse: 24 | სემი ზაჲ მალყარს გვადა: | სამი წელი ბალყარეთში დავყავით: |
Verse: 25 | ჭიშხი გიმას მად გვიგენა, | ფეხი მიწაზე არ დაგვიდგამს, |
Verse: 26 | დეც სერ ლასგიდ დემთე გვარა, | ცის გარდა გასახედი არსად გქონდა, |
Verse: 27 | უქბოვშვ აგვიზდახ ქჷმრარე. | ჩუმად გვდიოდა ცრემლები. |
Verse: 28 | თაისავშერი ლახბასუღვი | თაისავაანთ ძმებს |
Verse: 29 | ლამრიავ ხეჴცი უშგლაში: | უშგულის მარიამი გასწყრომოდეს: |
Verse: 30 | ხატი გვიკუშიხ მიჩაში! | მისი ფიცი გაგვიტეხეს! |
Page: 42 Verse: 1 | ბეჩვილარე ინზორალეხ, | ბეჩოელები იკრიბებიან, |
Verse: 2 | ლა̈თხვიართე ინზორალეხ, | სანადიროდ იკრიბებიან. |
Verse: 3 | თხუმ მუჟვეღის ხეთხელვალეხ, | წინამძღოლს ეძებენ, |
Verse: 4 | ეშდიორი ბეჩვი̄ ლჷთიშ; | ბეჩოს თორმეტი რჩეული: |
Verse: 5 | თხუმ მუჟვეღი ა̈ლბეგ ხე̄რიხ, | წინამძღოლად ალბეგი ეყოლებათ, |
Verse: 6 | ა̈ლბეგ ხე̄რიხ გიოშე̄რა. | გიოანთ ალბეგი ეყოლებათ. |
Verse: 7 | აშ ხობინახ ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 8 | სგავ ხაგენახ თვეთნა კოჯას, | შესდგომიან თეთრ კლდეს, |
Verse: 9 | ღვაშა-კვიცრა ჩუ სგვეჯიდახ; | შუნ ჯიხვები ბრძანდებოდნენ; |
Verse: 10 | ალჲა̈რს ა̈ლბეგ სგა̄ვ ხაჴვესგა, | ამათ ალბეგი მიჰპარვია, |
Verse: 11 | ა̈ლბეგს ღვაშა ჩუ ხათხე̄ნა, | ალბეგს ჯიხვი ჰშოვებია, |
Verse: 12 | ამის ნა̈ი ჟივ ლასედად. | ამას ჩვენ შევრჩენილვართ. |
Verse: 13 | ეჩქად ქაშგა̈რ გვეყა̈რულეხ, | მანამდე ჩერქეზები გვიდარაჯებენ, |
Verse: 14 | ლისედ ლჷქდუს მად ხოშგედახ. | დარჩენა ამაყებს არ უკადრებიათ. |
Verse: 15 | ქა̄ვ გვაცხეპიხ სამ ორკეციდ, | გარს გვარტყიან სამკეცად, |
Verse: 16 | სემი მარე ჩუვ ლაჩედად. | სამი კაცი გავქცევივართ. |
Verse: 17 | ეჯჲა̈რ ბეჩვი ლჷთიშ ირიხ, | ისინი ბეჩოს რჩეულნი იქნებიან, |
Verse: 18 | ფუსდა გუშგვეჲ, აზნაური, | ბატონი ჩვენი, აზნაური, |
Verse: 19 | აზნავირ ბახსანს სგვეჯდა, | აზნაური ბახსანში ბრძანდებოდა, |
Verse: 20 | სგავ ხაჴჷ̄რახ სემი მარე. | შეხვეწნია სამი კაცი. |
Verse: 21 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნხ მარა̈ლს მიშგვა? | - რა გაგიჭირდათ ჩემს კაცებს? |
Verse: 22 | - ხამა ნა̈ი მა̈ჲ ენწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გაგვიჭირდა ჩვენ |
Verse: 23 | მარა̈ლ ისგუ ქაშგა̈რს ესვყად! | შენი კაცები მივყავართ ჩერქეზებს! |
Verse: 24 | - დედეს მია ქა ლა̈ხვჭვედნი: | - მე დედას შევეკითხები: |
Verse: 25 | მოლე ლამეშდ, დედე მიშგუ! | ცოტა მიშველე, დედაჩემო! |
Verse: 26 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნ, დედე ღვარა? | - რა გაგიჭირდა, დედას გაფიცებ? |
Verse: 27 | - ხამა მია მა̈ჲ ემწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გამიჭირდა? |
Verse: 28 | მარა̈ლ მიშგუ ქაშგა̈რს ესყახ! | ჩემი კაცები ჩერქეზებს მიჰყავთ! |
Verse: 29 | - ნომ ა̈თსო̄ყენ, დედე ღვარა, | - ნუ გაგიჟდი, დედას გაფიცებ, |
Verse: 30 | ეჯღა სია ნომ ფეშენი! | იმისთვის შენ ნუ შეწუხდები! |
Verse: 31 | - დედე, შგვირი სი ლაჯსედნი! | - დედა, სირცხვილი შენ შეგრჩება! |
Verse: 32 | ჰილულდს მია ხვიჰჷნგჷრი .. | ჯორს მე დავადგამ უნაგირს ... |
Verse: 33 | ლუჯი სგიმჟი სგვებინ ესვხვიდ, | ლუჯის ვეძასთან წინ დაუხვდა, |
Verse: 34 | მა̈ნკვი ლილგაცა̈ლ ლოხვბინე: | ჯერ ხუმრობა დაუწყო: |
Verse: 35 | - ოდ, ბუშვარე, ო, ქაშგარე, | - ო, არამზადებო, ო, ჩერქეზებო, |
Verse: 36 | იმთე ეჯყახ მა̄რა̈̄ლ მიშგუ? | საით მიგყავთ ჩემი კაცები? |
Page: 44 Verse: 37 | - მა̈ჲ ისგუ გვეშ ლი, ოჲ, აზნაურ? | - რა შენი საქმეა, ო, აზნაურო? |
Verse: 38 | - ხამა მიშგუ გვეშ მა̈ჲ ირი?! | - როგორ თუ რა ჩემი საქმე იქნება?! |
Verse: 39 | ხანგა̈რ მიშგუ ნომ ამკიდვნად! | ხანძარი ჩემი არ ამომაღებინათ! |
Verse: 40 | ჟივ ხოშგურა მიჩა ხანგა̈რ, | უშიშვლებია მისი ხანგარი, |
Verse: 41 | არამ-ჩხარამ იკულთხა̈ნი, | რვა-ცხრას ჰბორკავს, |
Verse: 42 | არამ-ჩხარამ კინჩხა̈რს ხოშდე, | რვა-ცხრას თავს აყრევინებს, |
Verse: 43 | ეშხუ მუმბვიდ მა̄დ ხოფიშვდა, | ერთიც მოამბედ არ გაუშვია, |
Verse: 44 | მა̄რა̈ლ მიჩა შვიდებდ ა̈ნტიხ. | თავისი კაცები მშვიდობით დაიბრუნა. |
Verse: 45 | სემი მარე სგა ხონჴერიხ, | სამი კაცი თან ახლავს, |
Verse: 46 | ჟი ხანჴერახ თანაღვ-ზაგარვ. | თან ხლებია მთა-გადასავლამდის. |
Verse: 47 | თვითა ლუღვინ ფირვს ხაჭრა̈ჟიხ, | თითო ხბოიან ძროხას აძლევენ, |
Verse: 48 | ეჯა ეჯას მად ხოშგედა. | (მაგრამ) ის მას არ უკადრებია. |
Page: 44 Verse: 1 | ოია, ოიალე, ხადაჯუყვა, ისგა ლაშგარ, | ოია, ოიალე, ხადაჯუყვა, შენი ლაშქარი, |
Verse: 2 | ოია, ოიალე, ციოყ ი მიჩა ლაშგარ, | ოია, ოიალე, ციოყი და მისი ლაშქარი, |
Verse: 3 | ქორარ ბეჯგენილა, ოია, ოიალე, | სახლები მაგრად დგას ოია, ოიალე, |
Verse: 4 | ლიმც[იქულ ახა̄რახ]. | მოციქულობა გაუმართავთ. |
Verse: 5 | ყიმბიშ მჷთრე ჟეგმიშ ვარგარ, | შრატის მსმელი ჩეგემის აზნაურები, |
Verse: 6 | გიცრიშ გუფრა შვანაშ ვარგარ. | ვერძისმკერდა სვანეთის აზნაურები. |
Verse: 7 | ო, წარ[მა]თუ, შვანაშ ღვაჟარ! | ო, წარმათ, სვანეთის ვაჟკაცებო! |
Verse: 8 | ჟი ხავხახ, ჟიქან ხაცადახ | დასცემიან, ზევიდან მოუვლიათ |
Verse: 9 | ქაშგიშ ღვაჟარს. | ჩერქეზეთის ვაჟებისთეის. |
Verse: 10 | ხადაჯუყვას ბარჯს ხაჴიდ, | ხადაჯუყვას ბეჭში მოარტყა, |
Verse: 11 | შიყ ლახსგა̈მვნეხ ლემგემ ლექვა. | ზურგი შეაქცევინეს ხეებისაკენ. |
Verse: 12 | ქრისტეს ეშოხ ჩოთმეზჷრა | ქრისტეს, მაშ, დაულოცავს |
Verse: 13 | ციოყ ი მიჩა ლაშგარ! | ციოყი და მისი ლაშქარი! |
Page: 44 Verse: 1 | ჩოლირს ლაშგა̈რ ახსგურენა: | ჩოლურს თავს დასხმია ლაშქარი: |
Verse: 2 | ღალა̈ტ ხა̈კვდახ გალფხანარეშ. | ღალატი ნდომებიათ გარდაფხაძეებისა. |
Verse: 3 | ფანაგა გვეში ლჷმა̈̄რ ბანბი კარავშვ, | ფანაგა სავსე ყოფილა ბამბის კარვებით, |
Verse: 4 | ჯა̈რს ხაჟღვა ბერ გელვან, | ჯარს უძღოდა თურმე ბერი გელოვანი, |
Verse: 5 | ხათხელინახ გიგო გალფხა̄ნს. | თურმე ეძებდნენ გიგო გარდაფხაძეს |
Verse: 6 | მიჩ დაჴლა̈შ ქვირქვილდ სგა ლოხქვა, | მას თხის ქურქი წამოუცვამს, |
Page: 46 Verse: 7 | ჯა̈რის ამჟი სგა ლახჩჷდა. | ჯარს ასე შერევია. |
Verse: 8 | გიგოს ხო̄ქვა გლეხა̈რდ მიჩა: | გიგოს უთქვამს თავის გლეხებისთვის: |
Verse: 9 | "მიშგუ მაშედ ისგვეჲჷნქა მამგვეშ ა̈რი, | "ჩემი მშველელი თქენ გარდა არაფერია, |
Verse: 10 | ვოდე მჷლახს დო ა̈ლჴჷრიდ." | ვიდრე მულახს არ შვვევედრებით". |
Verse: 11 | ქა ლოჰოდა თვეთნე ჴა̈ნი, | მიუცია თეთრი ხარი, |
Verse: 12 | ღვინალშვ ლჷლა̈̄ბ სემი ჰილ[ვ]ი: | ღვინით დატვირთულა სარ ჯორი: |
Verse: 13 | "ალჲა̈რ ოთჴიდდ მჷლხა̈ მაცხვა̈რს, | "ესენი მიუტანეთ მულახის მაცხოვარს, |
Verse: 14 | ჴა̈ნ სგა ლახბედ მიჩა კჷლა̈რს!" | ხარი მიაბით მის გასაღებს! |
Verse: 15 | სგა ხოჴი̄დახ, ჴა̈ნ სგა ხობახ, | მოუყვანიათ, ხარი მიუბამთ, |
Verse: 16 | ღვინლი კუპრა̈ლ ეჩჩუ ხოდახ, | ღვინის ტიკები იქ დაუდვიათ, |
Verse: 17 | ლევაშერმჷყ მინ ჩვათპეჟახ. | ლევაანთას (ნავერიანებისას) თვითონ დამალვიან. |
Verse: 18 | მერმა ლადა̈ღ ზაგდჷრა̈ლ ჟ'ალგენელიხ: | მეორე დღეს ზაგდურლები (ქალდანები) ამდგარან: |
Verse: 19 | მაცხვა̈̄რი კჷლა̈რს ჴა̈ნ ხა̈ბმე̄ნა, | მაცხოვრის გასაღებზე ხარი მიბმული ყოფილა ("ჰბია"), |
Verse: 20 | ღვინლი კუპრა̈ლ გა̈ნს ხა̈გნენა, | ღვინის ტიკები განზე დებულა, |
Verse: 21 | მჷლახ ამჩუ ალნა̈ზვრე̄ლი. | მულახი აქ შეკრებილა. |
Verse: 22 | - მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი, მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი? | - რა ამბავია რა ამბავია? |
Verse: 23 | - ამჟი-ამჟი, ძღონა̈რ ა̈მჴედხ | - ასე (და) ასე ძღვენები მოსულა |
Verse: 24 | გუშგვეჲ ფუსდა მაცხვა̈რითე, | ჩვენს უფალ მაცხოვართან, |
Verse: 25 | მარე მჷჴდე და̈̄რ ღალ თერა. | მაგრამ მომტანი არავინ ჩანს. |
Verse: 26 | ა̈ხთხა̄ლხ, ეჩქა ქა̈ნთენა̈̄ნხ. | მოძებნეს (და) მაშინ გამოჩნდნენ. |
Verse: 27 | - მა̈ჲ ამბა̈ვ ლი, მა̈ჲ ეჯწჷხჷნხ? | - რა ამბავია, რა გაგიჭირდათ? |
Verse: 28 | - გიგო გალფხა̄ნს თათა̈რ აჴცე, | - გიგო გარდაფხაძეს თათარი აქცევს (ღუპავს), |
Verse: 29 | ხეშგვემ მჷლახს შემწევა ხა̈ყრის. | მულახს სთხოვეს შემწეობა აღმოუჩინოს ("უყოს"). |
Verse: 30 | უღვირ-ლასკა̈რს უშხვა̄რ ნე̄სგა | უღვირსა (და) ლასკარს ერთმანეთს შორის |
Verse: 31 | კავშირ ხუღვა̈̄ნხ, კავშირ ო̄ხზდახ: | კავშირი ჰქონდათ, პირობა ("კავშირი") ედვათ: |
Verse: 32 | "ქა იმვა̈ჲთე ა̈დლაშგინახ, | "საითაც გაილაშქრებდნენ, |
Verse: 33 | ბეგა̈რს ერვა̈̄ჲს ათგადა̈̄ნნახ, | ბეგარას ვისაც დაადებდნენ, |
Verse: 34 | ეჯა მჷლხა̈შ კუთვნილ ლჷმა̈̄რ; | ის მულახის კუთვნილი ყოფილა; |
Verse: 35 | ჩუ ნასა̈დვ, ხა̈ლხი ნა̈ცვრუნ, | დანარჩენი, ხალხის დაგდებინებული, |
Verse: 36 | ეჯა იფა̈̄რიშ კუთვნილ ლჷმა̈̄რ." | ის იფარის კუთვნილი ყოფილა". |
Verse: 37 | მჷლახს ბა̈ჟინ ჭურ ოთზჷზა | მულახს მაცნე გაუგზავნია |
Verse: 38 | რამაზ ყიფიანდ, იფა̈̄რი თხვიმდ. | იფარის მეთაურ რამაზ ყიფიანისთვის. |
Verse: 39 | მჷლხა̈ მათხვმი ფუთა ლჷმა̈̄რ, | მულახის მეთაური ფუთა ყოფილა, |
Verse: 40 | ფუთა ლჷმა̈̄რ ნავერიანი. | ფუთა ყოფილა ნავერიანი. |
Verse: 41 | ინზორა̄ლეხ მჷლახ-იფა̈̄რ, | იკრიბებიან მულახ-იფარი, |
Verse: 42 | ჟ'ალნა̈ზვრე̄ლიხ, ა̈მჩედელიხ, | შეკრებილან (და) წასულან, |
Verse: 43 | მა̄მს ამხა̈ნ[ჩუ] ჩვალგენელიხ, | მამს აქვთ დამდგარან, |
Verse: 44 | თათრიშ ლაშგა̈რდ მეცქვილ ხოზზახ: | თათრის ლაშქრისთვის მოციქული მიუგზავნიათ: |
Verse: 45 | - მა̈ჲ ღალ ჯაკუხ, იმნარ ანჴა̈დდ? | - რა გნებავთ, რისთვის მოხვედით? |
Page: 48 Verse: 46 | იმ ხილშგა̈რიდ, იმ ხიშგომედ? - | რას ლაშქრობთ, რას ითხოვთ? - |
Verse: 47 | ეჯჲა̈რს პასუხ მა̄მ ხოტიხახ. | იმათ არ უპასუხიათ: |
Verse: 48 | - იშა ჟეღა̈რ გვაგჷრგა̈ლიხ? | ვისი ძაღლები გველაპარაკებიან? |
Verse: 49 | მერმე მეცქვილ ქად ხოტიხახ: | მეორე მოციქული კვლავ გაუგზავნიათ: |
Verse: 50 | - მა̈ჲ ჯაკუხ, იმ ხიშგომედ? | - რა გნებავთ, რას ითხოვთ? |
Verse: 51 | ლაშგა̈რს ვეშგმავ ათჭო̄ნუნედ! | ლაშქარი უკან გააბრუნეთ? |
Verse: 52 | ათხე პასუხ ქა ხოტიხახ: | ახლა უპასუხიათ: |
Verse: 53 | "მჷლხა̈ ჟეღა̈რ ერ ა̈ნჴდენიხ, | "მულახის ძაღლები რომ მოვლენ, |
Verse: 54 | ეჯღა ლაშგა̈რს ვეშგდ დე̄მ ტვიხე!" | იმისათვის ლაშქარს უკან არ გავაბრუნებ!" |
Verse: 55 | მჷლხა̈რს მეცქვილ ვეშგდ ხატეხახ, | მულახლებს მოციქული უკან დაჰბრუნებიათ, |
Verse: 56 | ხოჩა-ჲ ხოლა მა̈გ ქა ხო̄ქვა. | კარგი და ავი ყველაფერი უთქვამს, |
Verse: 57 | - ჲაღო, ღალე მა̈ჲ ალჴერჴად, | - აბა, რა მოვახერხოთ, |
Verse: 58 | მა̈ჲ ლა̈ყრიდ ი მა̈ჲ ოლგონვად? | რა ვუყოთ და რა მოვუგონოთ? |
Verse: 59 | - სოფელთ' ალჩედ, როგვ ალნა̈ზვრად. - | - სოფელში წავიდეთ, ცერცვი მოვაგროვოთ. - |
Verse: 60 | ქა ხოგცხადა მჷლხა̈ მათხვმის. | გამოუცხადებია მულახის მეთაურს. |
Verse: 61 | როგვ ჟი ხოზვრახ, ჩუ ოთთჷმახ, | ცერცვი მოუგროვებიათ, უშოვიათ, |
Verse: 62 | ჩუ ხობრა̈ჲა[ხ] ჭალი რიყთე, | გაუტანებია მდინარის რიყისაკენ, |
Verse: 63 | ამნოშ ჭალი რიყ ჟი ხოლა̄შახ. | ამით მდინარის რიყე მოუთესავთ. |
Verse: 64 | მე̄რმა ლადა̈ღ ჰალ ჩვესრჷჰა̈̄ნ, | მეორე დღეს როგორც კი გათენდა, |
Verse: 65 | ფუთად ხა̈̄ქვე ლაშგა̈რ-მა̄რა: | ფუთამ უთხრა ლაშქარ-ხალხს: |
Verse: 66 | "ათხე ჩიემ თვეფს ბიდ ათშყვიფდ, | "ახლა ყველამ თოფს ბუდე გახადეთ, |
Verse: 67 | ჩუ ალჩედ ჭალი რიყთე | ჩავიდეთ მდინარის რიყეზე |
Verse: 68 | ი ჟ'ა̈ლბინად როგვა̈ ლინკვლი." | და დავიწყოთ ცერცვის კენკვა". |
Verse: 69 | თვეფდ ბიდ ჩი ქა ხოშყვიფა, | თოფისთვის ბუდე ყველას გაუხდია, |
Verse: 70 | ჩუ მეჩდე̄ლიხ ჭალი რიყთე, | ჩასულან მდინარის რიყეზე, |
Verse: 71 | ჟი ლოხვბინახ როგვა̈შ ლინკვლი. | დაუწყიათ ცერცვის კენკვა. |
Verse: 72 | ეჩხა̈ნისგა ლაშგა̈რ ხოსგდი, | იქიდან ლაშქარი უყურებს, |
Verse: 73 | ხასკვრელ, ხამბა̈ჟ ხა̈ლხი ლინკვლი, | უკვირს, ეოცება ხალხის კენკვა, |
Verse: 74 | მეცქვილ მა̄რე თვით მინს ხოზზახ: | მოციქული კაცი თვით მათ მოუგზავნიათ: |
Verse: 75 | "ჟ'ანმეჴრა̈̄ვნას მჷლხა̈ ლაშგა̈რდ, | "გაგვაგებინოს მულახის ლაშქარმა, |
Verse: 76 | მა̈ჲ ხეკვეს ი იმ იშგომდე̄დხ?" | რა უნდოდეს და რას ითხოვდეს?" |
Verse: 77 | ალჲა̈რდ ლახტიხხ მინე პასიხვ: | ამათ მიუგეს: |
Verse: 78 | "ჰა̄ვ[ე] ღე̄რბეთ ჩუ ლოგვშედა̈̄ნ, | "რომ ღმერთი შეგვწეოდა, |
Verse: 79 | ლა̄თ მეცქულა̈რდ პასუხ ჯი̄ქვა̈̄ნხ, | გუშინ მოციქულებისათვის პასუხი გეთქვათ, |
Verse: 80 | გუშგვეჲ გვეშ[ი] ხოჩე̄ლდ ი̄რო̄ლ; | ჩვენი საქმე უკეთ იქნემოდა; |
Verse: 81 | ათხე ნა̈ჲ ბა̈ჩ ნა̄დ ლეზვებ, | ახლა ჩვენ ქვა შეგვექნა საჭმელი, |
Verse: 82 | ამუნღო ნა̈ჲ ლერდვნად მა̄მა ნაყა, | აწი ჩვენ სასიცოცხლოდ არ ვვარგივართ, |
Page: 50 Verse: 83 | ათხე ფინდიხი დეშ ღალ ნაკცი; | ახლა ტყვიაც ვერ გაგვატანს; |
Verse: 84 | ბაზი ლიშია̈̄ლ გვე̄რო̄ლე!" | ამაღამ ომი გვექნება!" |
Verse: 85 | ანჴა̈დხ ლაშგა̈რ, ჩვადჷ̄თა̄ლეხ, | მოვიდა ლაშქარი, დაყვეს, |
Verse: 86 | ერ ლენჴე̄რას ა̈მჩედე̄ლიხ | ზოგი ლეხერაში წასულა |
Verse: 87 | ნამა̈̄ტვ ხა̈ლხიშ ჩუ მჷდრა̈ჯიდ, | ლტოლვილი ხალხის მოდარაჯედ, |
Verse: 88 | ერ აშა̈რხა̈ნ ა̈მჩედე̄ლიხ. | ზოგი აშარიდან წასულა. |
Verse: 89 | ამჩუ მესედს ამჩ' ოხღალბახ, | აქ დარჩენილთ აქ ჩასაფრებიან, |
Verse: 90 | ლაშგა̈რს ლა̈ხვტას სგა ხაშჷ̄დახ: | ლაშქარს ამოსაწყვეტად შესევიან: |
Verse: 91 | ბერ გელოვან კარავთესგა | ბერ გელოვანი კარავში |
Verse: 92 | ჩუ ხოდგარახ ი ცხჷრილდ ხოგნახ, | მოუკლავთ და დაუცხავებიათ, |
Verse: 93 | მერმა̈̄ლი ღალ ჟი ხოხვი̄ტახ; | სხვებიც ამოუჟლეტიათ; |
Verse: 94 | ჩუ მა̈ჲ ოთჩა̈დხ ლენჴერახა̈ნ, | ვინც გაექცათ ლეხერიდან. |
Verse: 95 | ეჯჲა̈რ ეჩე ოხხვი̄ტახ. | ისინი იქ გაუწყვეტიათ |
Verse: 96 | აშა̈რიშხა̈ნი ყა̈რვლა̈რდ | აშარის ყარაულებმა |
Verse: 97 | აშა̈რს ანხვიტხ, აშა̈რს ადგა̈რხ, | აშარაში გაწყვიტეს, აშარაში დახოცეს, |
Verse: 98 | ამბვი მუ̄მბვიდ გარ ხაჩედახ. | მოამბედღა გაჰქცევიათ. |
Verse: 99 | ბერ გელოვა̄ნს კარავისგა | ბერ გელოვანს კარავში |
Verse: 100 | თხუმრა̈̄შ სალშგარვ ხა̈ტ ხორიკდა, | სასთუმალთან სალაშქრო ხატი ვკიდა, |
Verse: 101 | ივსელიანს ივსელჲანრეშ | იოსელიანთ იოსელიანი |
Verse: 102 | სგა ხოსკინა, ჟი ხოკი̄და, | შემხტარა, აუღია, |
Verse: 103 | ლაშგა̈რს ვეშგდ ქა ხოჭო̄ნა. | ლაშქრი უკან გამობრუნებულა. |
Verse: 104 | კა̄ლას რამაზ ყიფიანი | კალაში რამაზ ყიფიანი |
Verse: 105 | სგვებინ ესვჩა̈შ მჷლხა̈ ლაშგა̈რს: | წინ ჩაუსაფრდა ("დაასწრო") მულახის ლაშქარს: |
Verse: 106 | - იმვა̈̄ჲჟი ჩუ მესკბე გვა̄რ, | - როგორც დათქმული გვაქვს, |
Verse: 107 | ალა ნო̄სამა ა̈დჰომე̄ნს: | ეს არაფერი(არ) დაიმალოს: |
Verse: 108 | ბეგა̈რ ჟ'ალგა̈დდ გალფხა̄ნშერას | ბეგარა დავადევით გარდაფხაძეებს |
Verse: 109 | ზავისგა ჴა̈ნ ი ღვინლიშ ლა̈̄ბ, - | წელიწადში ხარი და ღვინის საპალნე, - |
Verse: 110 | ალა ღალი მჷლხა̈შ ი̄რა; | ეს მულახისა იქნება; |
Verse: 111 | იშგენ ბა̈რგ მა̈გა ნიშგვეჲ ი̄რა, - | სხვა ბარგი (კი) ყველაფერი ჩვენი-იქნება, - |
Verse: 112 | ეჯა ნა̈ჲ ნომა ა̈ნჰომე̄ნს! | ის ჩვენ არ (უნდა) გამოგვეპაროს! |
Verse: 113 | - დე̄მგვაშ ჯაჰვმიდ, დე ნუღვე მა, | - არაფერს გიმალავთ, არც რამე გვაქვს, |
Verse: 114 | ეშხუ კოწო̄ლ ხა̈ტილდჷნქა; | ერთი პატარა ხატის გარდა; |
Verse: 115 | ეჯ ხა̈ტს ნა̈ჲ და̈̄ს მოშ ხვა̈ტხედ; | იმ ხატს ჩვენ ვერავინ ვერ დავუბრუნებთ; |
Verse: 116 | ამჷნქა ნა̈ჲ მა̄მგვეშ ნუღვა. | ამის გარდა ჩვენ არაფერი გვაქვს. |
Verse: 117 | ამნა̈რ ამჩუ ტევა ხოფსახ, | ამისათვის აქ ჩხუბი მოსვლიათ, |
Verse: 118 | ხა̈ტილდ ეში̄ მა̄მ ლოჰოდახ. | ხატი მაინც არ მიუციათ. |
Verse: 119 | ამუნუღო მჷლახ-იფა̈̄რ | ამის შემდეგ მულახ-იფარი |
Verse: 120 | უხშვა̄რ ნე̄სგა ჩვა̈მყველე̄ლიხ. | ერთმანეთისგან ("ერთმანეთს შორის") გაყრილან. |
Page: 52 Verse: 1 | შერგელა̈ჲ ესღრი ლა̈თხვჲართე, | შერგელაჲ მიდის სანადიროდ, |
Verse: 2 | ზაგრუშ ესღრი, ისგიდრალე, | მთით მიდის, იცქირება, |
Verse: 3 | ქა ლა̈ჲსგიდა თვეთოლა̈რთე: | გაიხედა თვეთოლარისკენ: |
Verse: 4 | "მი ლა̈მხალდა კვიცრა̈შ ბა̈რგილდ, | "მე მეგონა შუნის ფარა, |
Verse: 5 | მი ლიჴვსგინა̈ლ ჭურ მიბინა, | მე მიპარვა დამიწყია, |
Verse: 6 | ესნა̈რ ლჷმა̈რხ თათრიშ ლაშგა̈რ. | თურმე ყოფილა თათრის ლაშქარი. |
Verse: 7 | მინდ ღიღვჭინა̈ლ ჭურ ლა̈მბინეხ, | მათ დევნა დამიწყეს, |
Verse: 8 | ვეშგიმ ამღვიჭხ, ცხუვა̈რს მა̈ფვშდეხ, | უკან გამომეკიდნენ, ისრებს მესვრიან |
Verse: 9 | დაგრა ხაკუხ, მამ მაზარეხ. | მოკვლა უნდათ, არ მზოგავენ. |
Verse: 10 | ესვეტხ ვეშგმავ, ცხვიჷლდ ოხვაფვშდ, | მივუბრუნდი უკან, ისარი ვესროლე, |
Verse: 11 | ეშხუ მარე გიმჟი ესვაფშვდ, | ერთი კაცი მიწაზე დავეც, |
Verse: 12 | აშ მიბინა აჯაღ ლიჩედ." | კვლავ დამიწყია წასვლა". |
Verse: 13 | და̈̄რ ხაჰენა, ჩუ ხაჩედა | ვერავინ დასწევია, გაჰქცევია |
Verse: 14 | ლამა̈რია̈ში სვიფათე. | მარიამის მოედნისკენ. |
Verse: 15 | ალა ფადა̈სს იმწა̈დჲელე, | ეს მდევარს ითხოვს საშველად, |
Verse: 16 | მუჟალს დეშია̈რ იმჴერი. | მუჟალში ვერავინ იგებს. |
Verse: 17 | ქრისდეს ეშუ ჩუ ოთმა̈ზრა | ქრისტეს ისემც დაულოცავს |
Verse: 18 | ბიმურზაშა, მინე ბლიულდ! | ბიმურზაანთი, მათი მუნჯი! |
Verse: 19 | მახად ლა̈ჲყვიფხ ჭურ ვეჴხა̈ნქა, | ახლახან გამოაძვრინეს ბზიდან, |
Verse: 20 | შდიმილდ ღალე ლექვა ლახხელ, | ქვემოთ ყური დაუგდო, |
Verse: 21 | ლექვა̈ნისგა მამგვეშ ისმი; | ქვემოდან არაფერი ისმის; |
Verse: 22 | მერმე შდიმილდ ლეჟა ლახხელ, | მეორე ყური ზემოთკენ დაუგდო, |
Verse: 23 | ლეჟა̈ნისგა ჟი ა̈ნმეჴრე: | ზემოდან კი გაიგო: |
Verse: 24 | "თათრიშ ლაშგა̈რ ა̈მჴედელი!" - | "თათრის ლაშქარი მოსულა!" - |
Verse: 25 | მეთხვია̈რ იტვილიალე, | მონადირე იძახოდა, |
Verse: 26 | ფადა̈სს ღალ იმწა̈დჲალე. | მდევარს ითხოვდა საშველად. |
Verse: 27 | მჷლახ-მჷჟალს აშ ხობინა, | მულახ-მუჟალს ასე დაუწყია, |
Verse: 28 | ხობინახ ლიზ-ლიჩედი. | დაუწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 29 | ტოტა ჭაჲხან მახად ა̈მჴედ, | ტოტა ჭახანი ახლახან მოსულა, |
Verse: 30 | მახად ა̈მჴედ ლა̈თხვიარხა̈ნ, | ახლახან მოსულა სანადიროდან, |
Verse: 31 | ჩუ ღალ აყვრე ი იშვმინე, | წევს და ისვენებს, |
Verse: 32 | ჲორი ლა̈ხხვა ქანს ალ[ჷ]თეხ. | ორი ცოლი კი კანაფს რთავს. |
Verse: 33 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი გუშგვეჲ, | "ო, ნეტაი ჩვენს ბედს, |
Verse: 34 | მომ ა̈ნმეჴრას ჭაშვემ გუშგვეჲ!" | არ გაიგოს ჩვენმა ქმარმა". |
Verse: 35 | ტოტა ჭაჲხანდ ჟი ა̈ნჰურნე, | ტოტა ჭახანმა გაიგონა, |
Verse: 36 | გა̈რგლა ლა̈ხხვა̈შ ჟი ა̈ნსიმნე, | ცოლების მუსაიფი მოისმინა, |
Page: 54 Verse: 37 | ჟი ლა̈მპერლი ლაყვრაისგა. | წამომხტარა საწოლიდან. |
Verse: 38 | - ლა̈ხხვა მიშგუ, იმ ღალ გა̈რგლიდ? | - ჩემო ცოლებო, რას ამბობთ? |
Verse: 39 | ქ'ე დომ მა̈ქვნიდ, კინჩხა̈რს ჯიშდე! | თუ არ მეტყვით, თავებს გაგაყრევინებთ! |
Verse: 40 | - ჰამა იმ მოდ გა̈რგვლუნიდ როქ, | - როგორ თუ რას ვლაპარაკობთო, |
Verse: 41 | ლაშგა̈რ ა̈მჴედ თათარიშე, | ლაშქარი მოსულა თათრისა, |
Verse: 42 | მა̈გ მეჩდელი ხა̈ლხ ი მა̄რე ... | ყველა წასულა - ხალხი და კაცი ... |
Verse: 43 | - მიშგვან ხოჩამდ იმნა̈რ ადრიხ? | - ჩემზე უკეთ როგორ წავლენ? |
Verse: 44 | მია̈ჲ ღური, ამხვა̈რ ანღრიხ! | მეც მივდივარ, მტრები მოდიან! |
Verse: 45 | ცხემა̈დ მიჩა ჟი ხოკიდა, | თავისი მშვილდ-ისარი აუღია, |
Verse: 46 | ლიზ-ლიჩედი ჭურ ხობინა. | სვლა წასვლა დაუწყია. |
Verse: 47 | მეშჲა̈ლ მარე მა̈გ ვეშგდ ლახცვირ, | მეომარი კაცი ყველა უკან დასტოვა, |
Verse: 48 | სგვებინ ოთჩა̈შ, თხუმ ესოგა̈ნ. | წინ გაუსწრო, თავში მოექცა ("დაუდგა"). |
Verse: 49 | თათრიშ ლაშგა̈რ სგვებნავ ა̈ნკვა̈რხ, | თათრის ლაშქარი წინ გამოიგდეს, |
Verse: 50 | მაშელანთე ჩუ ჭურ ა̈ნკვა̈რხ, | მაშელანში მოაგდეს ("ჩამოაგდეს"), |
Verse: 51 | გვა̈რიშისგა მინ ესჷგა̈ნხ, | გვარიშში თვითონ დადგნენ, |
Verse: 52 | უშხვარ ლიშია̈ლ ოხგაცხდეხ. | ერთმანეთს ომი გამოუცხადეს. |
Verse: 53 | - თათრიშ თხვიმ ჲა̈რ ხიროლე? | - თათრის მეთაური ვინ ხარ ("იქნები")? |
Verse: 54 | - მი ხვიროლე თუმჯა̈ყიან! | - მე ვარ ("ვიქნები") თუმჯაყიანი! |
Verse: 55 | შვანეშ თხუმას მა̈ჲ ჯეჟხოლე? | სვანეთის მეთაურს რა გერქმევა? |
Verse: 56 | - მი ხვიროლე ტოტა ჭაჲხან. | - მე ვარ ("ვიქნები") ტოტა ჭახანი. |
Verse: 57 | მა̈ნკვიშ მეშია̈ლ ნა̈ჲ ლირიდ! | პირველად მეომარი ჩვენ ვიქნებით! |
Verse: 58 | სამ ლიფვშდეჟი უშხვარ ლეგნიდ, | სამ გასროლაზე ერთმანეთს დაუდგეთ, |
Verse: 59 | ხედვა̈ჲ ეჩქას ჟი ა̈ლწინიდ, | რომელიც მაშინ მოვერევით, |
Verse: 60 | ლა̈გნაჟი ჭიშხს დემ ალქუთვნიდ, | სადგომზე ფეხს არ გავანძრვეთ, |
Verse: 61 | შიყმიშ მჷსგემ ეჯა ლირიდ. | ზურგშემქცევი ის ვიქნებით. |
Verse: 62 | თუმჯა̈ყიანად იშგვმინე: | თუმჯაყიანმა ითხოვა: |
Verse: 63 | "მა̈ნკვი ხეკვეს სი ემიგენ, | "პირველად შენ უნდა დამიდგე, |
Verse: 64 | თათა̈რ ონღვრი ჯვედიანეშ!" | თათარი მოვდივარ შორიდან! |
Verse: 65 | გვა̈მილდ ლოხხელ, ჩუ ესოგა̈ნ, | მკერდი მიუშვირა, დაუდგა |
Verse: 66 | უმყალვალა ტოტა ჭაჲხან. | უშიშარი ტოტა ჭახანი. |
Verse: 67 | დემ აზარე, ცხვის იმარე | არ ზოგავს, ისარს იმზადებს |
Verse: 68 | თათრიშ მახვში თუმჯა̈ყიან, | თათრის უფროსი თუმჯაყიან, |
Verse: 69 | გა̈ნხა̈ნ ხაყა მჷნჴრი მა̄რე. | გვერდში ჰყავს მხლებელი. |
Verse: 70 | მა̈ნკვი ცხვიილდ ქა ხოფიშვდა, | პირველი ისარი გაუსვრია, |
Verse: 71 | ტოტა ჭაჲხანს თხუმ ხეხოლდა, | ტოტა ჭახანს თავში ხვდებოდა, |
Verse: 72 | ჭიშხ მა̄დ ა̈ნკიდ, თხვიმ ჩუ ა̈დნიკვ, | (მაგრამ) ფეხი არ დაძრა, თავი დახარა, |
Verse: 73 | ალა მეჩი ქავ ხოქადა. | ეს (ისარი) მას აუცდენია. |
Verse: 74 | ახფიშვდ მერმე, ბარჯას ხეხვა, | ესროლა მეორე, ბეჭში ხვდება, |
Page: 56 Verse: 75 | ტოტა ალას მა̈რჯულდ[დ] ხეხვა: | ტოტა ამას მარჯვედ ხვდება: |
Verse: 76 | ჟი ესსიპვნა̈ნ, ესხჷრსველა̈ნ, | შეტრიალდა, შებრუნდა, |
Verse: 77 | ჭჷშხა̈რხა̈ნ ღალ მად ა̈დქუთნა̈ნ, | ფეხებში არ დაიძრა, |
Verse: 78 | მერმე ცხვიილდ ქად ხოქადა. | მეორე ისარი კვლავ აუცდენია. |
Verse: 79 | მესმე ცხვიილდ ქად ხოფიშვდა, | მესამე ისარი კვლავ უსვრია, |
Verse: 80 | ნა̈მწვინს ანღრი, გვამას ხეხვა, | პირდაპირ მოდის, მკერდში ხვდება, |
Verse: 81 | ტოტა ალას ენასდ ხეხვა: | ტოტა ამას სწრაფად ხვდება: |
Verse: 82 | ჩუ ღალ ესნა̈კვ, ჯაჭარქ' ანნა̈კვ, | დაიბარა, წელში მოიხარა, |
Verse: 83 | ცხვიილდ ქა̈̄დქა̈დ, ბაჩვჟინ ანნა̈კვ. | ისარი აიცდინა, ქვაზე დაიღუნა. |
Verse: 84 | ათხე ხაშგვმინ თუმჯა̈ყიანს, | ახლა სთხოვა თუმჯაყიანს, |
Verse: 85 | თუმჯა̈ყიანს, თათრიშ თხვიმილდს: | თუმჯაყიანს, თათრის მეთაურს: |
Verse: 86 | "ათხეშ მეგნე სი ხიროლე!" | "ახლა მდგომი შენ იქნები!" |
Verse: 87 | ქა ხოფიშვდა ტოტა ჭაჲხანს, | უსვრია ტოტა ჭახანს, |
Verse: 88 | გვამას ხაჴიდ თუმჯა̈ყიანს. | მკერდში მოახვედრა თუმჯაყიანს. |
Verse: 89 | თათრიშ ლაშგა̈რს შიყ ლახსგა̈მნეხ, | თათრის ლაშქარს ზურგი შეაქცევინეს, |
Verse: 90 | ჩუ ხოკვარახ კა̈რჲელითე, | ჩამოუყრიათ კარიელში, |
Verse: 91 | ნესგა ხოკვარხ, ხოზიხ დემთე, | შუაში მოიგდეს, ვერსად წაუვათ, |
Verse: 92 | და̈რ მოშ ხოზიხ ცხეკთე, ღერღთე. | ვერვინ წაუვათ ტყე-ღრეში. |
Verse: 93 | კა̈რჲელისგა ჟი ჯიხვიტახ, | კარიელში ამოგიწყვეტიათ, |
Verse: 94 | ამახვ ისგვეჲ მამ ჯიზარახ. | მტერი თქვენი არ დაგიზოგავთ. |
Verse: 95 | ჟეღიშ ლუნჩუჲ ჭურ ხაჩჷდახ, | ძაღლთაპირებიც თურმე ერივნენ, |
Verse: 96 | ჰა̈დურდ ჟეღა̈რს ჭურ ხაჯონდახ. | მთლად ძაღლებს ჰქავდნენ თურმე. |
Verse: 2 | შდვილვა მეჯვგა ოთხაჴაცახ. | შდულვის მეჯოგეები დაუღუპავთ. |
Verse: 3 | სემი სამყვირ ოთხოშომახ (მჷლდღას), | სამი საყვირი დაუკრავთ (მწყემსებს), |
Verse: 4 | შდვილხან ნამჩად გიცლად ანჴად, | შდულვიდან გამოქცეული ვერძი მოვიდა, |
Verse: 5 | გიცლად ანჴად ყამსუყულშა, | ვერძი მოვიდა ყამსუყულაანთი, |
Verse: 6 | ქორწილდ აძიჰხ ყაყაილაშ, | ყაყაილას საქორწილოდ დაკლეს, |
Verse: 7 | ფოყა-ბარჯა ხეხვ-ჭაშს ლოხვშხვინხ, | თეძო-ბეჭი ცოლ-ქმარს შეუნახეს, |
Verse: 8 | ხეხვ-ჭაშს ლოხვშხვინხ ლაყვრა თხუმრაშ. | ცოლ-ქმარს შეუნახეს სასთუმალში. |
Verse: 9 | ვო, დედეში მირანგულა! | ვო, დედისა მირანგულა! |
Verse: 10 | მირანგუ შდულვას მიცხჷნდა, | მირანგულა შდულვაში, მეგულებოდა, |
Verse: 11 | ესრან მაჩხფარ ბეჯგვენილა. | თურმე მაჩხფარში დგას. |
Verse: 12 | ლადეღ ლექვცე სუმაილა! | დღეგასაქრობი სუმაილა! |
Page: 58 Verse: 13 | ყოვათიშ ბოგა ხოკვარა, | ყოვათის ხიდი ჩაუგდია, |
Verse: 14 | ფადასი ღოშგინ ხაჭამახ. | მთვარე უკან დასდევნებია. |
Verse: 15 | ბოგქა ლაზჷლდ დესავ ხერიხ, | ხიდზე გასასვლელი არა აქვთ ("ექნებათ"), |
Verse: 16 | ღვეშგმავ ანტიხხ ლაგვნუშუღვი. | უკან გამოაბრუნეს ტირილით. |
Verse: 17 | ჯოგი შვანარს ქა ღალ ოთღახ, | ჯოგი სვანებს წაურთმევიათ, |
Verse: 18 | ისგადიეხ უშგულათე. | შერეკეს უშგულში. |
Verse: 19 | ეჩე ლიღაშგალ ოხჩჷდდახ, | იქ ცილობა ("წართმევა) მოუვიდათ |
Verse: 20 | აშირ მარე ჟი ხადგარახ: | ასი კაცი ზედ შეჰხოცია: |
Verse: 21 | ცოდულდ ოხტახხ, ვოჲ, შდულვარეშ! | ცოდვამ უწია, ოჲ, შდულველებისამ! |
Page: 58 Verse: 1 | ლახმჷლდ ლაშგა̈რ ა̈მჩედე̄ლიხ, | ლახამულის ლაშქარი წასულა, |
Verse: 2 | ჩუ ლუზვერლიხ ბა̈ჩა̈ ბოგჟი̄ნ, | შეკრებილა ქვის ხიდზე, |
Verse: 3 | მა̈გ ლჷთიში ლახმჷლდარე. | ყველა რჩეული ლახამულელები. |
Verse: 4 | ლაშგრიშე სგვებინ მუჟოღიდ | ლაშქრის წინამძღოლად |
Verse: 5 | კიბულანას და̈̄რ ჯიჩო̄ნდა. | კიბულანს არვინ გიჯობდა. |
Verse: 6 | ჯგჷრა̈̄გ ბოგა̈შ ჯიმა̈ზჷრახ, | ხიდის (წმიდა) გიორგი გილოცავთ, |
Verse: 7 | ჯიბინახ ლიზივ-ლიჩედი. | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 8 | ნაზუს ხაქადიხ შუკვაში, | გზის კვალს ასცდნენ, |
Verse: 9 | კოჯას ხაგენედ თჷმიშე. | გაჭირვების კლდეს მიადექით. |
Verse: 10 | - ჰატ, საბრელე მეთხვჲა̈რ გუშგვეჲ, | - ო, საბრალო ჩვენო მონადირევ, |
Verse: 11 | მეთხვჲა̈რ გუშგვეჲ კიბულანა, | ჩვენო მონადირე კიბულანო, |
Verse: 12 | კოჯას ლაგენად თჷმიშე! | გაჭირვების კლდეს მივსდგომივართ! |
Verse: 13 | ბაზიშე გუშგვეჲ სადგომი | ამაღამ ჩვენი სადგომი (არის) |
Verse: 14 | აფხა̈ზ ჟიქა̄ნ მინდვერისგა. | აფხაზეთს ზემოთ მინდორში. |
Verse: 15 | ისგლე̄თიშა ვონა ანჴა̈დ, | შუაღამის დრომ მოაწია, |
Verse: 16 | ვოთარ ჯა̈ნსუხს ხემაჯალდა | ოთარი ჯანსუხს აყვედრიდა |
Verse: 17 | იშგვიდ გეზლა̈შ ლინჴჷრინეს. | შვიდი შვილის წამოყვანას ("ხლებას"). |
Verse: 18 | ჯა̈ნსუხ ჯგჷრა̈̄გს ხეწვანალდა: | ჯანსუხი წმ.გიორგის შველას სთხოვდა. |
Verse: 19 | "იშგვიდ გეზალ ნომ' ა̈̄ნჴაცა!" | "შვიდი შვილი არ დაგვიღუპო!" |
Verse: 20 | წირი თალი მა̈გ ხაკვედახ | ურო-სოლი ყველა დასჭირებია |
Verse: 21 | ჯიხურიშ ისგვეჲ ყორასი. | თქვენი სახლისწინას კარს. |
Verse: 22 | ფუთას ხანგა̈რუვ ჯაშგები, | ფუთას ხანგარი გიშიშვლია, |
Verse: 23 | ეჩან ხოშა ჯულაბჷლას. | მასზე უფრო ჯულაბულას. |
Verse: 24 | ჟივ ხაშჷდახ აფხაზარეს, | თავს დასხმიან აფხაზებს, |
Verse: 25 | ამ ჭიქიშე აფხაზარე[ს]. | ამ ჭიქის აფხაზებს, |
Page: 60 Verse: 26 | ხიშიალედ ურიგვ-ურიგვდ. | ომობდით თავგამოდებით ("ურიგ-ურიგოდ"). |
Verse: 27 | ჰატ, საბრელა აფხაზარე! | ო, საბრალო აფხაზებო! |
Verse: 28 | ფრანგულა - ისგვეჲ დაშნარეს | ფრანგულს - თქვენს ხმლებს |
Verse: 29 | შვანარე ჭურ ინაკურახ; | სვანები ღურვდნენ თურმე |
Verse: 30 | ლალთჷრში ისგვეჲ ცხვადვარეს | თქვენს საარაყე ქვაბებს |
Verse: 31 | მინდვერისგა ჯაგვრანალვნად; | მინდორში გაგორებინებდით; |
Verse: 32 | ხოშა̈̄ლ ხოხვრა̈̄ლს ნომ ხოსგჷდიდ, | უფროსები უმცროსებს ნუ უყურებთ, |
Verse: 33 | ლიშია̄ლ გუშგვეჲ ხოჩა̈̄ნდა. | ჩვენი ომი სჯობდა. |
Verse: 34 | ჰატ, საბრელა აფხაზარე, | ო, საბრალო აფხაზებო, |
Verse: 35 | ჩუ ხოღლატად ჭურ შვანარეს. | დაუღალატებიხართ სვანებს |
Verse: 5 | ღაღუ ლაშგა̈რს ჟი ხა̈ლეჩა, | ღაღუ ლაშქარს ყარაულობდა თურმე, |
Verse: 6 | აფხნეგდ სოფელთე ხოთონა; | ამხანაგი სოფელში გაუგზავნია: |
Verse: 7 | ქა ხაშჷდა ლახმჷლ ლაშგა̈რ, | გასცვენია ლახამულის ლაშქარი, |
Verse: 8 | ჩუ ხა̈ხვიახ სიხვიშ ლაშგა̈რს; | დახვედრია სიხვის ლაშქარს; |
Verse: 9 | ღაღუს თეფი ქა ხოკვარა, | ღაღუს თოფი გაუსვრია, |
Verse: 10 | კუჭი ჩოქის ჟი ხოგენა. | კუჭი წამოუჩოქებია. |
Verse: 11 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ფჷრელა̈ი, | ქრისტეს დალოცვილი ფურელა, |
Verse: 12 | სისგ ლა̈შიდა̈რ გჷრჰჷნ მიჩა; | შიშის მომგვრელი როხროხი მისი; |
Verse: 13 | ჩემრუხვს ბა̈რგილდ ხოჩჷრჩხჷნე, | ჩემრუხვს ბარგი უჩხრიალებს, |
Verse: 14 | ლა̈ჰლას ვერე ხოჩჷლჩჷნე. | ლაჰლას წვერი უფაფუნებს. |
Page: 60 Verse: 1 | ოჯ, საბრალო უდეშვდი̄ლა̈რ, | ო, საბრალო უდეშვდლებო, |
Verse: 2 | ნამჷრთალოშ სოფალვშ ანხვა̈ტდ! | გულკეთილობით (მთელი) სოფელი ამოსწყდით! |
Verse: 3 | კუჭ მარშანია სგა̄ვ ჯიხნახ, | კუჭ მარშანია შემოგიშვიათ, |
Verse: 4 | ეჯა შვანრე ნაქაჩვ ი̄რო̄ლ: | იგი სვანების მიერ დაჭრილი ყოფილა ("იქნებოდა") |
Verse: 5 | შვანა̈რს ხეშჲა̄ლ მიჩა ლაშგარვშ, | სვანებს ეომებოდა თავისი ლაშქრით, |
Verse: 6 | შვანა̈რს ჯა̈რი ჟი̄ვ ხოხვი̄ტახ, | სვანებს ჯარი ამოუწყვეტიათ, |
Page: 62 Verse: 7 | კუჭი ბჷგიდ ჩუ̄ვ ხოქაჩახ. | კუჭი მძიმედ დაუჭრიათ. |
Verse: 8 | სგა̄ვ ხაჩედახ უდეშვდთე̄სგა, | გაჰქცევიათ უდეშვდოში, |
Verse: 9 | სგა ლა̈ხჴჷ̄რა̈̄ნ ამჩუ მეზგა; | შეეხვეწა აქ მოსახეს; |
Verse: 10 | სოფალვშ ეჯა ჟი̄ვ ხოშხუნახ, | (მთელ) სოფელს იგი დაუცავს ("შეუნახავს"), |
Verse: 11 | ჟი ხოშხუნახ ი ჟ'ოხვხოჩვახ, | შეუნახავს და მოურჩენია, |
Verse: 12 | ქა̄ვ ხოფი̄შვდახ ქორთე ლუსჩქვა̈რ. | გაუშვიათ შინ დასაჩუქრებული. |
Verse: 13 | ქორთე კუჭი შვიდებდ აჩა̈დ, | კუჭი შინ მშვიდობით წავიდა, |
Verse: 14 | ჟი̄ვ ხონზო̄რა სოფლა̈რ მიჩა: | შეუკრებია თავისი სოფლელები: |
Verse: 15 | "მიშგუ სოფლა̈რ, სოფელ მიცჷხ, | "ჩემო სოფლელებო, სოფელი მეგულება, |
Verse: 16 | სოფელ მიცჷხ ჰალალდ ლეხვტე." | სოფელი მეგულება ადვილად ამოსაგდები". |
Verse: 17 | ჟი̄ვ ხონზო̄რა აფხზიშ ლაშგა̈რ, | შეუგროვებია აფხაზთა ლაშქარი, |
Verse: 18 | ლახვა-კოჯას ხაზელა̄ლვნე, | მთა-კლდეში ატარებს, |
Verse: 19 | სგა̄ვ ხაგენა უდეშვდვ სოფელს, | მისდგომია უდეშვდ სოფელს, |
Verse: 20 | ალჲა̈რს ა̈რთქვილდ მეჴედ ხეხლიხ. | ამათ ერთგულად მომსვლელი ეგონებათ. |
Verse: 21 | სგა̄ვ ხაჭვა̄დახ აფხზიშ ლაშგა̈რ, | შესევია აფხაზთ ლაშქარი, |
Verse: 22 | ღვაჟა̈რ მა̈გი ჟი̄ვ ხოხვიტახ, | ვაჟები ყველა ამოუხოცავთ, |
Verse: 23 | ბეფვშ ი ზურა̄ლ ლჷრმდ ოთხვიახ, | ბავშვი და ქალი დაჭერილი წაუყვანიათ, |
Verse: 24 | სოფელ მურგვალდ ჩუ̄ვ ხოჴაცახ. | სოფელი მთლიანად დაუქცევიათ. |
Verse: 25 | ოჲ, ფისრაუ აფხაზარე, | ოჲ, წაწყმენდიდო ("ფისიანო") აფხაზებო, |
Verse: 26 | მა̈ჲ ნაგდჷნდა ნა̈ჲშამიერ | რა გვემართა, მადლობის ნაცვლად |
Verse: 27 | მურგვალდ უდეშვდვ სოფლი ღალა̈ტს?! | მთელი უდეშვდ სოფლის ღალათი?! |
Page: 62 Verse: 1 | მიჯვრიშ ზაგარ რუსიშ ლაშგარ | მიჯვრის მთაზე რუსის ლაშქარი |
Verse: 2 | ჩუ ლუზორლიხ, მიჯვრიშ ზაგარ | შეკრებილა, მიჯვრის მთაზე |
Verse: 3 | ჩუ ლუზორლიხ ლეჩხვმაშ ვარგალ, | შეკრებილა ლეჩხუმის აზნაურობა, |
Verse: 4 | ივზირალდახ ჴალდეშ ჴაცას. | თათბირობდნენ ხალდეს დაქცევაზე. |
Verse: 5 | ჟი ლაჲსაქმეხ ჴალდეშ ჴაცა. | მოისაქმეს ხალდეს დაქცევა |
Verse: 6 | ძღჷდს იშჲალდახ ჴალდეშ ღვაჟარ, | სასტიკად იბრძოდნენ ხალდეს ვაჟები, |
Verse: 7 | ჩიდ ხოჩა̄მდ გურმაჩ ი ჭოხან: | ყველაზე კარგად გურმაჩ და ჭოხანი: |
Verse: 8 | ესვაჲ, ხაფშვდეხ, თხუმს ხატყეცდახ, | ვისაც ესვრიან, თავში ახვედრებენ, |
Verse: 9 | რუსიშ ჯარალს თხუმს ხაჭკვერდახ, | რუსის ჯარებს თავსაა სჭრიდნენ, |
Verse: 10 | ლჷცას შჷდახ .. | წყალში ყრიდნენ ... |
Verse: 11 | ფაყვარს ბოფშარ კალაშ იტხჷრდახ. | ქუდები კალის ბავშვებს გამოჰქონდათ [მდინარიდან]. |
Page: 64 Verse: 1 | ფისევ ჯაბა ბახთჷნგერის! | ფისი დაგსხმოდეს ბახთუნგერს! |
Verse: 2 | იმვა̈ჲ ანჴჷ რვისი ლაშგა̈რ? | საიდან მოიყვანე რუსის ლაშქარი? |
Verse: 3 | ჩუ ლუზვერლიხ მინდვერისგა | შეკრებილან მინდორში |
Verse: 4 | ბახსნი ნამთიშვ მახეღვაჟა̈რ. | ბახსანის რჩეული ახალგაზრდები |
Verse: 5 | ჯა̈რი ლითხვმის და̈რ ა̈პი̄რე, | ჯარის მეთაურობას ვერავინ ბედავს |
Verse: 6 | მა̈გ სანჯა̈ხის ხეთურჲელე, | ყველა დროშას (ჯარს) სწავლობს, |
Verse: 7 | სანჯა̈ხს ჟი̄ი და̈̄რ მოშ იკედ. | დროშას ვერავინ იღებს |
Verse: 8 | - ამიშ მჷკედ ჲა̈რ იროლე, | - ამის ამღები ვინ იქნება, |
Verse: 9 | ჯა̈რიშ მუთხვმი ჲა̈რ იროლე? | ჯარის მეთაური ვინ იქნება, |
Verse: 10 | - ჲა̈რ იროლე-ჲ ისმა̈ილა, | - ვინ იქნება და ისმაილი, |
Verse: 11 | ისმა̈ილა ჯარაშდი̄ლშა. | ისმაილი ჯარაშდილიანთი. |
Verse: 12 | - ჲორინ სანჯა̈ხ ჟი მიკი̄და, | - ორჯერ დროშა ამიღია, |
Verse: 13 | მესმამ ლიმა̈ჩვ ლადა̈ღ ა̈ხვკედ. | მესამედ სიბერის დღეს ავიღებ. |
Verse: 14 | ალას გეზალ დემ იჩომდა, | ამას შვილი ისმაილი: |
Verse: 15 | მიჩა გეზალ ისმა̈ილი: | მისი შვილი ისმაილი: |
Verse: 16 | - ბაბა, სია ა̈გის ასგუ, | - მამა, შენ შინ დაჯექ, |
Verse: 17 | ისგვა მჷქაფდ მი ხვიროლე: | შენ მაგივრად მე ვიქნებ: |
Verse: 18 | ზისხი ისგუ მი მეგნოლე, | შენი სისხლი მე მიდგას, |
Verse: 19 | გეზალ ისგუ მი ხვიროლე. | შენი შვილი მე ვარ. |
Verse: 20 | რვისი ლაშგა̈რდ მამ მაყვლუნი, | რუსის ლაშქრისა არ მეშინია, |
Verse: 21 | ეჯჲა̈რს მია ჩუ ესხოლი. | იმათ მეც დავუხვდები. |
Verse: 22 | ჟი ხასგურდა ჩა̈ჟის მიჩა, | შეჯდა თავის ცხენზე, |
Verse: 23 | სგა ლოხობა დაშნილ მიჩა, | შეუბამს თავისი ხმალი, |
Verse: 24 | ჯა̈რსი თხუმას ჭურ ხაჟოღა, | ჯარს თავში გასძღოლია, |
Verse: 25 | სგა̈მეჩდელიხ სანჯა̈ხთესგა. | შესულან ჯარში. |
Verse: 26 | ქა ისკინე ისმაილად, | გახტა ისმაილი, |
Verse: 27 | ლექვა ლა̈ჲრეყ, ოჲ, სანჯა̈ხი, | ქვევით გარეკა, ოჲ, ჯარი |
Verse: 28 | აშირ მარე ჟი ხოხვიტა; | ასი კაცი ამოუწყვეტია; |
Verse: 29 | ლეჟა ლა̈ჲრეყ, ოჲ, სანჯა̈ხი, | ზევით გარეკა, ოჲ, ჯარი, |
Verse: 30 | აშირ მარე ჟი ხოხვიტა. | ასი კაცი ამოუწყვეტია. |
Verse: 31 | თვეფილდ ახფიშვდხ ისმა̈ილას, | თოფი ესროლეს ისმაილს, |
Verse: 32 | ჩუ ღალ ანკვა̈რხ ჩა̈ჟიხა̈ნჩუ, | ჩამოაგდეს ცხენიდან: |
Verse: 33 | ბახსნა̈რს ღალი ლი̄ტვ ლოხვბინახ, | ბახსანლებს გაქცევა დაუწიათ, |
Verse: 34 | სგა მეჴდელიხ ბახსანთე̄სგა, | შესულან ბახსანში, |
Verse: 35 | ჩუ ხახვია მეჩი ისმა̈ჲ: | დახვედრია მოხუცი ისმაი(ლი): |
Verse: 36 | - მიშგუ გეზალ ისმა̈ილა | - ჩემი შვილი ისმილი |
Page: 66 Verse: 37 | იმე აცვირდ, სგა̈ჲ მაროლე? | სად დასტოვეთ, თქვე კაცებო? |
Verse: 38 | - ეჯა ვეშგიმ ნა̈ი ნაჭიმ. | - ის ჩვენ უკან მოგვდევს. |
Verse: 39 | - ეჯას სგვებინ ლიჴედ ხა̈მთქვა, | - მას წინ მოსვლა სჩვევია. |
Verse: 40 | ლახე ლჷხჲა̈დ ჩუ იროლე, | გახარებული რომ იყოს, |
Verse: 41 | მარე ღალი ჩუ ღალ მჷრეს | მაგრამ უთუოდ |
Verse: 42 | ადგა̈რხ არშვლურ დიე გეზლირდ! .. | მოკლეს უნიფხო დედის შვილებმა!.. |
Verse: 43 | ფისევ ჯაბა ბახთჷნგერის | ფისი დასხმოდეს ბახთუნგერს |
Verse: 44 | რვისი სანჯა̈ხი ნა̈ჴდიერ! | რუსის ჯარის მოყვარისათვის! |
Page: 66 Verse: 1 | "მადდა ვოშთხვ ზა̈ჲ ცხეკა̈რისგა, | "დავყავ ოთხი წელი ტყეებში, |
Verse: 2 | რუსა̈რ ერ ამჴედხ ქორთესგა | რუსები რომ მოსულან [ჩემს] სახლში |
Verse: 3 | ი სგა ლა̈მკვა̈რხ ნესგათესგა." | და ჩამიგდეს შუაში". |
Verse: 4 | საბრალ ვა̈ტი, დიას ისგვა! | საბრალო ვატი, (ვაი) შენს დედას! |
Verse: 5 | ლადი ჯიწვივხ სი̄ თეფს ისგვა | დღეს გმართებთ შენ და შენს თოფს |
Verse: 6 | თხუმე ლიწვრი რუსა̈ლისგა. | სისხლის არება რუსებთან. |
Verse: 7 | "ჰერ ოთღანდა კუდა̈ჲს მიშგვა, | "ხმა გაედინა ჩემს კუდას, |
Verse: 8 | მურისს ხოჲა̈ხ გვამა̈რისგა; | რუსს მოხვდა მკერდში, |
Verse: 9 | ეჩის აჯაღ მე̄რმე ა̈ხჭა̈მ, | მას კვლავ მეორე მოჰყვა. |
Verse: 10 | მარე ეჯაჲ ეჩის ა̈თჭა̈მ. | მაგრამ ისიც იმას გაჰყვა. |
Verse: 11 | რუსა̈ლს ამ ნუკვჟი გვი ჟი ოხვჟვემ. | რუსებს ამგვარად გული წავუხდინე ("ავუშალე"). |
Verse: 12 | მუშვნი ბესარიონ ა̈მჭა̈მ. | სვანი ბესარიონი გამომეკიდა. |
Verse: 13 | "ღერმეთ მიღვნე̄ნს, მუშვნი ხი სი, | "ღმერთს გაფიცებ, სვანი ხარ შენ, |
Verse: 14 | მადე მაკუ დაგრა ისგვი, | არ მინდა მოკვლა შენი, |
Verse: 15 | ჲედე სი იმნა̈რ მადგა̈რი? | ან შენ რისთვის მკლავ? |
Verse: 16 | მექარ, მა̈̄ღენ მუღვე ისგვი? | მითხარ, რა მმართებს ("მაქვს") შენი? |
Verse: 17 | ღერმეთ მიღვნე̄ნს, ეჩხა̄ვ ადე, | ღმერთს გაფიცებ, იქით წადი. |
Verse: 18 | ისგუ დაგრა მაკუ მა̄დე. | შენი მოკვლა არ მინდა. |
Verse: 19 | მი ნა̈ბდ ამფუ ალ რუსა̈ლთე, | მე (ჩემს) ნებაზე მიმიშვი ამ რუსებთან. |
Verse: 20 | დე̄მ ხვაკვანე მი ისგვათე!" | არ ვისვრი მე შენსკენ!" |
Verse: 21 | ალ ამბა̈ვჟი თვეფ ჟ'ა̈ნკაჩე: | ამ სიტყვებზე თოფი მომართა: |
Verse: 22 | "დე̄მ როქვ იგნი ჯ'ე̄ჩქად, ვოდე | "არ დავდგებიო მანამ, სანამ |
Verse: 23 | მიშგვა ზისხს როქვ დო ლა̈ჲთჷრე!" | შენს სისხლს არ დავლევო!" |
Verse: 24 | აღვე, მჷდგა̈რის ეჯ დაგრა! | აბა მკვლელს ის(ეთი) სიკვდილი! |
Verse: 25 | მიშგვა კუდა̈ჲს ჰერ ოთღანდა: | ჩემმა კუდამ იგრიალა ("ხმა გაედინა"): |
Verse: 26 | "ჰე̄ მაგდჷნდედს ისგვახა̈ნქა, | "თუ მემართლებოდეს შენგან, |
Page: 68 Verse: 27 | ეჩქა ნუმა ეჯ გვეშ ჯა̈ყრა!" | მაშინ ნურა დაგიშავდეს!" ("ნურა ეგ საქმე დაგმართვია"). |
Verse: 28 | ბესარიონ ერ მადგა̈რდა, | ბესარაონი რომ მკლავდა, |
Verse: 29 | ქა ლა̈ხვსგი ი ტვიბს აღფენდა. | გავიხედე და ხევს ღებავდა. |
Verse: 30 | მიშგვა ღერბათ დიდა̈ბ ხვექა, | ჩემს ღმერთს მადლობა ("დიდება") ვუთხარი, |
Verse: 31 | აჯაღ ხვაშგვემ შემწეობა, | კვლავ ვთხოვე შემწეობა, |
Verse: 32 | ერ ეჯ ლადეღ მუეშდ | რომ იმ დღეს მამისათვის |
Verse: 33 | მო̄დ ოხსგიდნე̄ნს მიშგუ დაგრა. | არ შეეხედვინოს ჩემი მოკვლა. |
Verse: 34 | ლოხვჟირნენ ი ამჟი შვიდებდ | შევბრლებოდი და ასე მშვიდობით |
Verse: 35 | მი ქოხტი̄ხენ ლადგა̈რხა̈ნქა. | მე გამოვებრუნე სასიკვდილოდან. |
Verse: 36 | იმედ ლჷქრავა სგა ლა̈მშდა̈ხ | იმედდაკარგულს შემომელია |
Verse: 37 | თო̈ფი მაკვა̈დ: ჟა̈გ ი ფინდიხ. | თოფის მასალა: წამალი და ტყვია. |
Verse: 38 | შომვა̈ჲ მაშე̄ნამ მეშჲალდახ, | როდესაც ყველაზე მეტად მემებოდნენ, |
Verse: 39 | თოფა̈რ აშხვჟი ათა̈ს შყედენხ, | თოფები ერთად ათასი ვარდებოდა, |
Verse: 40 | ქო̄ღვერ ქამენთე, ლაშგა̈რთე, | გამოვედი გარეთ, ლაშქარში, |
Verse: 41 | თოფრე ცხუვრე ლაღეშგალთე; | თოფის ტყვიების წასართმევად; |
Verse: 42 | თოფა̈რ ათა̈ს შყედნიხ აშთე (მიშგვათე), | თოფები ათასი ვარდება ასე, (ჩემკენ), |
Verse: 43 | დეშჲა̈რდ ლამთილხ ნა̈ფდიათე. | ვერავინ მომაკარა ახლოს ("სიახლოვეს"). |
Verse: 44 | სგაიდ ოთეჩდ ეჩჟი ქორთე, | კვლავ გავუსხლტი იმრიგად სახლში, |
Verse: 45 | აშ ხვეშჲალდა̈ს ეჩქად, ვოდე | ასე ვებრძოდი მანამდე, სანამ |
Verse: 46 | ჯა̈რდ ქორს ლა̈შხია̈რ დო ოხვდე. | ჯარმა სახლს მოსაკიდებელი ("საწვავი") არ შეუდვა |
Verse: 47 | ღერთემ იმედვშ ქოხვეჩდ ქა̈̄მთე, | ღვთის იმედით ვამოვექეც გარეთ, |
Verse: 48 | იშგან ქორთესგა სგა ოდე; | სხვა სახლში შევედი; |
Verse: 49 | მი მიხალდა ლა̈შდობათე, | მე მეგონა სამშვიდობოს, |
Verse: 50 | ვოდ დო მასჷმდა ჰერ თოფრე; | სანამ არ მომესმა თოფების ხმა; |
Verse: 51 | ეჩქას ლჷცხრჷდ გუდ ა̈ნჴვდ, ერე | მაშინ გარკვევით მივხვდი, რომ |
Verse: 52 | ლადრა̈ჯ ლჷმა̈რ მიშგვ' ამხვარე. | სადარაჯო ყოფილა ჩემი მტრებისა. |
Verse: 53 | კუდა̈ჲდ კუდისდ ჰერ ესცადე, | კუდამ კუდას ხმა გასცა, |
Verse: 54 | ჟ'ოხვჟვემ ლადრა̈ჯი ამხვარე, | ავშალე სადარაჯო მტრებისა, |
Verse: 55 | სგვებინ ლა̈ხვიკვრ იმჟი ლელდეღ, | წინ წავიგდე, როგორც სამწყსო, |
Verse: 56 | ჲერ ჩოთდავა̈შ, ერ ჩოთულდეღ. | ზოგი დავაშავე, ზოგი დავმწყსე. |
Verse: 57 | ი ეჯჲა̈რს მა̈̄ჲ ხაკლიხ ლადეღ, | და მათ რაც აკლიათ დღე, |
Verse: 58 | ისგეჲ სგვებინ ივალადეღ! | თქვენ შეგმატებოდეთ ("თქვენ წინ") სამუდამოდ! |
Page: 68 Verse: 1 | მი საბრელა ეჩქას ხვირა, | მე საბრალო მაშინ ვიქნები, |
Verse: 2 | შომვა მჷჟალ ფუსნა მერა. | როცა მუჟალი ბატონი გამიხდება. |
Page: 70 Verse: 3 | ამჟი ლიფუსს დეშ ხვასკა̈თედ: | ასე ბატონობას ვერ გავაწყობთ: |
Verse: 4 | ვოდ დო ხოგემდ ბარჯარს კიჩხარდ, | ვიდრე მხრებს კიბედ არ შევუდგამთ. |
Verse: 5 | ეჩქად ჩაჟილს ჟი დემ ხესგვრიხ; | მანამ ცხენზე არ სხდებიან; |
Verse: 6 | ვოდ დო ხოგემდ ფაკნარდ ჯარილდს, | ვიდრე ჯამებად არ დავუდგამთ ვარცლს, |
Verse: 7 | ეჩქად თაშილდს ჩუ დემ იზბიხ. | მანამ ყველს არ სჭამენ. |
Verse: 8 | ამჟი ლიფუსს დეშ ხვასკა̈თედ. | ასე ბატონობას ვერ გავაწყობთ. |
Verse: 9 | კა̈სართე ოჩედდ ლასმართალად. | კეისართან წავიდეთ გასასამართლებლად. |
Verse: 10 | მჷმჟალიდ ჰვილოდს ხასგურდა, | მუჟალელი ჯორზე იჯდა, |
Verse: 11 | მჷმლახილ ჩაჟველს ხასგურდა, | მულახელი ცხენზე იჯდა, |
Verse: 12 | აჯჟი ამჩედხ კა̈სარიშთე. | ასე მისულან კეისართან. |
Verse: 13 | - ფუსნა კა̈სარ, დომის ნითში, | - ბატონო კეისარო, რამე გვირჩიე, |
Verse: 14 | ამჟი ლიფუსს დეშ ხვასკა̈თედ: | ასე ბატონობას ვერ გავაწყობთ: |
Verse: 15 | აჩქად ჩა̈ჟილს ჟი დემ ხესგვრიხ, | ცხენზე მანამ არ სხდებიან. |
Verse: 16 | ვოდ დო ხოგემდ ბარჯარს კიჩხარდ; | ვიდრე მხრებს კიბედ არ შევუდგამთ; |
Verse: 17 | აჩქად თაშის ჩუ დემ იზბიხ, | ყველს არ სჭამენ მანამ. |
Verse: 18 | ვოდ დო ხოგემდ ფაკნარდ ჯარარს, | ვიდრე ვარცლებს ჯამებად არ დავუდგამთ. |
Verse: 19 | - აღო, გა̈ჩარს დო მაწვანედ, | - აბა, მაჩვენეთ დანები, |
Verse: 20 | ხადაშ ხოშა წყილჲანდ ჯუღვეხ! - | რომელს უფრო სუფთად გაქვთ! |
Verse: 21 | მჷმლახილს წყილჲან ხაღვანა, | მულახელს სუფთა ჰქონია, |
Verse: 22 | მჷმჟალიდს ჭყანიშ ლჷთქონფე. | მუჟალელს ქონით გათხვრილი. |
Verse: 23 | - ამჟი ფუსნად მად ჯაყანახ! - | - ასე ბატონად არ ვარგებულხართ! |
Verse: 24 | მჷმლახ ჰვილოდს ლახასგურე, | მულახელი ჯორზე შესვა, |
Verse: 25 | მჷმჟალ ჩაჟილ[დ]ს ლახასგურე, - | მუჟალელი ცხენზე შესვა, |
Verse: 26 | ფუსნა მჷლახ, მჷთერი მჷჟალ! | ბატონი მულახი, მდარე მუჟალი! |
Page: 70 Verse: 1 | ლატლა̈რ ცხჷმრა̈რსუ ხაშგებახ | ლატალელები ცხუმარლებს დასცემიან |
Verse: 2 | მინე ჯვეგი ლაღე̄შგა̄ლთე. | მათი ნახირის წასართმევად. |
Verse: 3 | ეშხუ ფირვი ჯვეგს ხაჩჷდა, | ერთი ძროხა ჯოგში ერია თურმე, |
Verse: 4 | ალა ლატლა̈რს ქა ჭურ ხოღახ, | ეს ლატალელებს წაურთმევიათ, |
Verse: 5 | ჟი ხოჴიდახ ზაგა̈რთეჟი. | ამოუყვანიათ ქედზე. |
Verse: 6 | ერხის ხონდახ ქორთე ლიჴდე, | ზოგს უნდოდა შინ წაყვანა. |
Verse: 7 | ალა ერხიდ მადე ჩვემინხ. | ეს ზოგმა არ ქნა. |
Verse: 8 | ეჩქად ცხჷმრა̈რ ჟი ხაჰე̄ნახ, | მაშინ ცხუმარლებს მოუსწრიათ, |
Verse: 9 | ფირვი ბუდჟი სემ' ე̄სდაგანხ. | ძროხის ასოს სამი დააკვდა. |
Verse: 10 | - ჲაღო, სგა̈ი მა̈ჲ ჯიხალდახ | - აბა, თქვენ რა გეგონათ |
Page: 72 Verse: 11 | ჯვეგიშ ნალკვიჰ ნიშგვეჲ ფირვი? | ნახირის თვალი ჩვენი ძროხა? |
Verse: 12 | - ჲაღო, ნა̈ჲ მა̈ჲ ნეხლო̄ლე, | - აბა, ჩვენ რა გვეცოდინებოდა, |
Verse: 13 | ფირვი ბედჟი̄ნ ლახ ანდაგრი̄სდ? | ძროხისთვის თუ დაგვხოცადით? |
Verse: 14 | დაგრობს ნა̈ი დემ ონღველდად, | მკვლელობას ჩვენ არ მოველოდით, |
Verse: 15 | ადო თოფა̈რ შუნ ნეღვე̄ნი. | თორემ თოფები ხელთ გვექნებოდა. |
Verse: 16 | ლითოფ ლატლა̈რდ დეშ ოთბა̈დვეხ. | თოფის სროლა ლატალელებმა ვერ გაუბედეს. |
Page: 72 Verse: 1 | საბრალ ქავზა̈ჲ, ლეჟრი ქავზა̈ჲ! | საბრალო ქავზა, საცოდავო ქავზა! |
Verse: 2 | შუკვა̈რ მიჩა ჴევას ლჷმა̈რხ. | მისი გზები ხევში ყოფილა. |
Verse: 3 | აშხვჟინ ნაჰოდს სუმინ ჰედვდახ, | ერთხელ განაყიდს სამჯერ ყიდნენ, |
Verse: 4 | მეშთხვამ ზავჟი ლატლა̈რ ხოთხა. | მეოთხე წელს ლატალელები უშოვია. |
Verse: 5 | მიჩა მუხვბემ თვეფს კა̈ჭ ქოხკიდ, | მისმა ძმამ თოფს ტალი (კაჟი) გამოუღო, |
Verse: 6 | აფხნეგ-მა̄რა̈̄ლ ლუშხვინ ხეყა̈̄დ. | ამხანაგები დამალული ჰყავდა. |
Verse: 7 | ეჯჲა̈რ ფუსდას ხემშერალეხ, | ისინი ბატონს შესჩივიან, |
Verse: 8 | მახვში მინეშ სგავ ხა̈ნჴრინახ. | მათი უფროსი თან ჰხლებიათ. |
Verse: 9 | ჟიბე იფა̈̄რხა̈ნ ჩვანღჷრიხ, | ზემო იფარიდან ჩამოდიაონ, |
Verse: 10 | მოღლა̈ტს მიჩა ქავზა̈ჲ ხეწა̈დ; | თავისი მოღალატე ქავზამ ნახა; |
Verse: 11 | ქავ ხაღვეჭა მოღლა̈ტს მიჩა, | გაჰკიდებია თავის მოღალატეს, |
Verse: 12 | სგავ ხაჰენა ელბეშისგა; | დასწევია ელბეშში: |
Verse: 13 | თვეფ ქა ესკიდ ი ხეთოფდა, | თოფი დაიღო და ესროდა, |
Verse: 14 | მარე კა̈ჭ დესა ხაღვენა, | მაგრამ ტალი (კაჟი) არა ჰქონია. |
Verse: 15 | თვეფი ეჯას მად ხაშყედა, | თოფი მას არ გავარდნია, |
Verse: 16 | ამნოვშ მოღლა̈ტ ქავ ხაჩედა. | ამის გამო მოღალატე გაჰქცევია. |
Verse: 17 | მოღლა̈ტდ ხაყე̄ნახ ლატლარე | მოღალატედ ჰყოლიათ ლატალელები |
Verse: 18 | მურგვა̈ლ სოფელს იფა̈̄რიში. | მთელს იფარის სოფელს. |
Verse: 19 | ქავზა̈ჲ წვირმითე ა̈დჩი̄ჟა̈̄ნ. | ქავზა წვირმში ჩაესიძა. |
Verse: 20 | მიჩა აფხნეგს ხეჟხა̈̄ნ ბობზიკ. | მის ამხანაგს ერქვა ბობზიკი. |
Verse: 21 | წვირმი̄ მახვში ყიფჲანარე, | წვირმის ბატონი ყიფიანები |
Verse: 22 | ეჯას ქავზა̈ჲ ხესისგოლე. | მას ქავზა სძულდა. |
Verse: 23 | ყიფჲანდ ჰილვ და̈ბთე სგა̄ფიშვდ, | ყიფიანმა ჯორი ყანაში შეუშვა, |
Verse: 24 | ალა ბობზიკდ დეშ ლა̈ჲსკჷდვნე. | ეს ბობზიკმა ვერ მოითმინა.("ვერ დაიტია"). |
Verse: 25 | ეჯ დვრევს ყიფჲა̄ნა̈რ ხეშჲალეხ | იმ დროს ყიფიანები ეომებიან |
Verse: 26 | მჷლხა̈ ვარგა̈რ ქურდანარეს. | მულახის აზნაურ ქურდანებს. |
Verse: 27 | ბობზიკს ამბა̈ვ შის ხუღვა̈ნდა | ბობზიკს სიტყვა ჰქონდა- |
Verse: 28 | მჷლახიში ქურდანა̈რხა̈ნ. | მულახის ქურდანებისაგან. |
Page: 74 Verse: 29 | ქურდან ხაყლე მიჩა ბობზიკს: | ქურდანი ეუბნება თავის ბობზიკს. |
Verse: 30 | "ყიფჲანს სი ჩვე̄ მოშ ხადგა̈რი, | "ყიფიანს შენ თუ მოჰკლავ, |
Verse: 31 | ლა̈ზგა-ლარდას მი ლაჯჰვედი." | სახლ-კარს მე მოგცემ". |
Verse: 32 | ბობზიკს ყიფჲან ჩუვ ხოდგარა. | ბობზიკს ყიფიანი, მოუკლავს, |
Verse: 33 | ქურდანდ სარგა̈ ლა̈ლგმა̈̄რ ლახვე̄მ, | ქურდანმა წყაროსოან სასახლე მისცა, |
Verse: 34 | ეშდჲორი ლა̈დღი და̈ბი, - | თორმეტი დღიური ყანა, |
Verse: 35 | ალჲა̈რ საჩქვა̈რდ ქა̄ვ ხოჰოდა. | ესენი საჩუქრად მიუცია. |
Verse: 36 | ამნოვშ ქურდან იხჲადალე, | ამით ქურდანი ხარობს. |
Verse: 37 | იფა̈̄რ მურგვა̈ლ ქორს ხაყენა; | მთელი იფარი შინ ჰყლია; |
Verse: 38 | უბნა კეცი ჟი̄ვ ხობინა, | დაუწყებელი ქვევრი დაუწყია. |
Verse: 39 | ხოშა ჴა̈ნი ჩუ̄ვ ხოზიჰა, | დიდი ხარიც დაუკლავს, |
Verse: 40 | ლა̈ხჲადა̄ლ ხოჩა ხოჩვმინა | ზეიმი კარგი გადაუხდია |
Verse: 41 | ყიფიანა̈ში დაგრაღა. | ყიფიანის მოკვლისათვის. |
Page: 74 Verse: 1 | [ჲეცერ-ცხჷმა̈რს] | [ეცერ-ცხუმარს] |
Verse: 2 | ჩუ ოთღალტახ დოლ ი ჰებუდ, | დაუღალატებიათ ღოლი და ჰებუდი, |
Verse: 3 | ჩუ ოთღალტახ, ბაზი ლეთი | დაუღალატებიათ ამაღამ |
Verse: 4 | სგა ხაცადახ მეზგა̈ლთეჲსგა. | შეჰპარვიან მოსახლეებს. |
Verse: 5 | "ხიად, ხოჩა ლახვბა! .." | "გენაცვა, კარგო ძმებო!.." |
Verse: 6 | ჟახად ხეჟხანხ ვიცბილ-მა̈ცბილ. | სახელად ერქვათ ვიცბილ-მაცბილი. |
Verse: 7 | ალჲა̈რ ოთჩა̈დხ სოფლი მჷქაფ (ცხეკთე), | ესენი გაექცნენ სოფლის ნაცვლად (ტყეში), |
Verse: 8 | სამ ზავ ჟა̈გ-ფინდიხს იმარახ, | სამ წელს ტყვია-წამალს იმზადებდნენ, |
Verse: 9 | მეშთხვამ ზავჟი სგა ათცადახ | მეოთხე წელს შეჰპარიან |
Verse: 10 | მურყვამთეჲსგა ლა̈დლერ ლექვა̈ნ. | ციხეში ლადრერის ქვემოთ |
Verse: 11 | მერმამ ლეთის სგა გვაგენახ. | მეორე ღამეს მოგვდგომიან |
Verse: 12 | თხუმ ლიჟო̈ღის მა̈გ იწჰალდახ. | წინამძღოლობას ყველა უარობდა. |
Verse: 13 | - თხუმ მუჟო̈ღიდ ჲა̈რ ხეჩო̈ნიხ? | - წინამძღოლად ვინ ემჯობინება? |
Verse: 14 | - მართა̈ლ გაგულს და̈რ ხეჩო̈ნიხ. | - მართალ გიგულს არავინ ემჯობინება. |
Verse: 15 | [ლახვბად] ძა̈ხილ ლახდეხ მურყვამხა̈ნქა | [ძმებმა] შესძახეს ციხიდან |
Verse: 16 | [მართა̈ლ გაგულს]: "ა̈გის დო ჯად ლირდე ხოჩა, | [მართალ გაგულს]: "შინ არ გერჩია კარგი ყოფნა, |
Verse: 17 | ლჷირ-ლჷნქეჭ ხეხვმი ლიყვრე! | ნახატწარბა ცოლის წოლა! |
Verse: 18 | ალა ნა̈ჲი აშ ნიხალდა: | ეგ ჩვენც კი ვიცოდით: |
Verse: 19 | ნამჷრთალოშ თხუმ ლა̈ჯჴა̈დჷნ ... | გულუბრყვილოდ თავში მოჰხვდი ... |
Page: 76 Verse: 20 | ლარტყანჷნჟი თვეფს დემ ჯატყციდ, | წელს ზემოთ თოფს არ მაგარტყამთ. |
Verse: 21 | ლარტყანჷნჩუ დეშ ჯაზარედ!" | წელს ქვემოთ ვერ დაგზოგავთ!" |
Verse: 22 | ბაზი ლეთი (ლაშგა̈რ) ქა გვიყიჩა, | ამ ღამეს (ლაშქარი) მოგვიგერებია, |
Verse: 23 | მერმა ლეთის სგად ლაგვტეხახ. | მეორე ღამეს კვლავ შემოგვბრუნებიან. |
Verse: 24 | თხუმ ლიჟო̈ღი დას ათნებე | წინამძღოლობა არავის დაანება |
Verse: 25 | ... (ლჷქა̈დ ავლა̈ყდ). | ... (ამპარტავანმა ავლაყმა). |
Verse: 26 | "ა̈გის დო ჯად ლირდე ხოჩა, | "შინ არ გერჩია კარგი ყოფნა, |
Verse: 27 | ლჷირ-ლჷნქეჭ ხეხვმიშ ლიყვრე! | ნახატწარბა ცოლის წოლა! |
Verse: 28 | ხეხვის ისგვა ჲეცრიშ ბუშვა̈რ [ხელყურნიხ]; | შენს ცოლს ეცერის ნაბიჭვრები (მოუწვებიან); |
Verse: 29 | თვეთნე ლჷსპენ ლერქვალს ისგვა | თეთრად დასაპნულ შენს ტანსაცმელს |
Verse: 30 | წჷრნიდ ლჷღა̈ფს ჭურ ლაჯტიხედ!" | წითლად შეგიღებავთ!" |
Verse: 31 | აშხვემ ხაჴიდ გვა̈მიშ ფიცა̈რს, | ერთმა მოარტყა გულის ფიცარს, |
Verse: 32 | მერმემ ლახტიხ ნებგვა̈შ გალვა̈ნს, | მეორემ შეუბრუნა შუბლის გალავანს, |
Verse: 33 | ლჷქა̈დ ავლა̈ყ ჟი ლოხგურნახ. | ამპარტავანი ავლაყი გაუგორებიათ. |
Verse: 34 | ბაზი ლეთის ქად ხოყიჩახ. | ამაღამ კვლავ მოუგერებიათ. |
Verse: 35 | ფისევ ხაბა მესმა ლეთის! | ფისიმც დასხმია მესამე ღამეს! |
Verse: 36 | ბოლა̈ ლეკედ სოლთმან გუშგვეჲ! | ძირამოსაგდები სოლთმანი ჩვენი! |
Verse: 37 | ლაშგა̈რ ლა̈ჲქიმ ჩუბე ჴევჲა̈შ, | ლაშქარი მიიმატა ქვემო ხევისა, |
Verse: 38 | ჟი მეჩედლიხ ცხეკიშ თხუმად. | ასულან ტყის თავამდე |
Verse: 39 | ლუნჩვრა̈ლს ა̈სყიდახ ზექმიშე, | (წვრილი) შეშის კონებს აკეთებდნენ, |
Verse: 40 | სგა̈შხა̈ნ ხონხენდახ მარალს, | შიგნით ატანდნენ კაცებს, |
Verse: 41 | სგა ხაცადახ მურყვმა̈შ ძირას, | შეჰპარვიან ციხის ძირს, |
Verse: 42 | ხუნვა̈რს ხოკდჷრახ მურყვამს, | საძირკვლებს უთხრიდნენ ციხეს, |
Verse: 43 | სოტა̈რს ხოგა̈მდახ მეგმიშე, | ხის სვეტებს უყენებდნენ, |
Verse: 44 | ხორევს ხაგა̈მდახ ზექმიშე. | შეშის საყადელს უდგამდნენ. |
Verse: 45 | ამის ჩუბუნჟი (ჟი) ლახბიდნეხ, | ამას ქვემოდან წაუკიდეს, |
Verse: 46 | მჷლა̈მ შდურუს ჟი ხაცადა. | ალი სათოფურებს შესწვდომია. |
Verse: 47 | ლახვბას ჭა̈ჭკულდ ჯასდან(და)ხ ჴაცმიშ, | ძმებს რული მოგეკიდათ ("გედვათ") დაღუპვისა, |
Verse: 48 | ნაღა̈ჟ ესღრი გვეშლა̈რ ლეჟა. | შუქი მიდის გვეშლარს ზემოთ. |
Verse: 49 | ხოშა ლუთხვიმ სოლთმან გუშგვეჲ | დიდთავიანი სოლთმანი ჩვენი |
Verse: 50 | ჩუ ბრეგენდა ბალკონ ჟიბენ, | დიდად ეყუდა აივანზე, |
Verse: 51 | ხოფჷლფჷნე ლექვაისგა; | თვალ-ყურს ადევნებს ქვემოდან; |
Verse: 52 | ... ლიცვმიშ გურჰუნ | ... სიცილის გრიალი |
Verse: 53 | ლექვა ისმი, გვეშლა̈რ ლექვა. | ქვემოთ ისმის, გვეშლარს ქვემოთ. |
Verse: 54 | თვითან ლახვბას ჟი ლახჲა̈ცხჷნხ, | თვითონ ძმებს გამოეღვიძათ, |
Verse: 55 | ვეფილდ ხეცხა̈პხ ნებგვას ჴაცმიშე. | დაღუპვის ოფლი ერტყათ შუბლზე. |
Verse: 56 | "ოტ, საბლუ ლახვბა! .. | "ო, საბრალო ძმებო! |
Verse: 57 | თხვიმილდს ეჯღაჲ დო ხილეჭედ!" | თავი მაინც დაიტირეთ!" |
Page: 76 Verse: 58 | (ილჭა̈ლხ): "ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ მურყვამს ოგვად, | (მოსთქვამენ): "თორმეტი წელი ციხეში დაგვაყოვნდა, |
Verse: 59 | სგა ლებკა̈ნდად ჲეცერ-ცხჷმა̈რს, | გადავეკიდეთ ეცერ-ცხუმარს, |
Verse: 60 | ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ... | თორმეტი წელი ... |
Verse: 61 | უჴნა-ულაშვინდ გვიცვირახ. | უხნავ-უთესად დაგვიტოვებია, |
Verse: 62 | თხვიმი უწვრად მამა გვისიდ: | თავი უსისხლებლად არა გვრჩება: |
Verse: 63 | იშგვიდ კერა̈ჲ რიჩქვიანა̈რ | შვიდი ოჯახი რიჩქვიანები |
Verse: 64 | ნაგავ-ლჷტჷტდ (ლჷშიხ-ლჷტჷტდ) ჟი გვიკიდა. | ნაგავ-ნაცრიანად (ნახშირ-ნაცრიანად) ამოგვიწყვტია. |
Verse: 65 | ვეშგინპილიშ ლიშჲა̈ლ გვერა: | უკანასკნელი ომი გვექნება: |
Verse: 66 | თვით ჲერუ ლაზმა̈რ ჟა̈გ გვასიდდა, | ორ-ორი საწყაო წამალი დარჩენილი გვქონდა, |
Verse: 67 | თვით ჲერუ ცხვიილდ გვესა̈დდა. | ორ-ორი ისარი დაგვრჩა. |
Verse: 68 | ლჷქჷნთრინა გუშგვეჲ თოფა̈რს | ჩვენი გახურებული თოფები |
Verse: 69 | აშხვჟინ სგა ოლშჷდად, | ერთხელ დავტენოთ ("ჩავაყაროთ"), |
Verse: 70 | ჩველკუჰურად გვეშლა̈რ ლეჟა, | გამოეცადოთ გვეშლარისკენ (ზემოთ), |
Verse: 71 | ცხუვრე ჰერა̈ლს ჟ'ალსიმნა̈ვნიდ | ისრების ხმებს გავაგონებთ |
Verse: 72 | ხოშამ ლუთხვიმ სოლთმანს გუშგვეჲ!" | ჩვენს დიდთავიან სოლომანს! |
Verse: 73 | თვითჟინ ლახვბად ხოცადუნეხ: | ძმებმა სათითაოდ რიგ-რიგად ესროლეს: |
Verse: 74 | აშხვემ ხაჴიდ ნებგვა̈ გალვა̈ნს, | ერთმა მოარტყა შუბლის გალავანს, |
Verse: 75 | მერმემ ლახტიხ გვა̈მიშ ფიცა̈რს, | მეორემ შეუბრუნა გულის ფიცარს, |
Verse: 76 | ხოშა ლუთხვიმ სოლთმან გუშგვეჲ | ჩვენი დიდთავიანი სოლთმანი |
Verse: 77 | ჟი ლაჲგურნეხ ბალკონჟინენ. | გააგორეს აივანზე. |
Verse: 78 | ზისხ ესოზი წჷრნი-ყვითელ, | სისხლი მისდის წითელ-ყვითელი, |
Verse: 79 | სოლთმანს ში-ქვინ ხეთეშურალ, | სოლომანს სული და ხორცი ეყრება, |
Verse: 80 | ლახვბას მურყვამ ხეგიწალეხ; | ძმებს ციხე ერყეყათ: |
Verse: 81 | სოლთმანს ში-ქვინ ქა̈თთიშა̈ნ, | სოლთმანს სული და ხორცი გაეთიშა, |
Verse: 82 | ლახვბას მურყვამ ჩუ ათხვერახ. | ძმებს კი ციხე დანგრევიათ. |
Verse: 83 | ეშუ ღერბათ ჩოთმა̈ზჷრად | ასემც ღმერთს დაულოციხართ |
Verse: 84 | ამეჩუნა̈შ მერდე მარე! | აქ მყოფი ხალხი! |
Page: 78 Verse: 1 | ხვილზიგალედ ლატლა̈რ ჰოკერ, | ვსახლობთ ლატალელების ბოლოს, |
Verse: 2 | ლალზიგალეს და̈რ გვაჩოდა. | სახლობს არავინ გვაცლიდა. |
Verse: 3 | ქა ლა̈ლქეხნიდ ლატლა̈რხა̈ნქა, | გადავსახლდებით ლატალელებისგან, |
Verse: 4 | ნაზუარეს ჩუ ელცვირედ. | (ჩვენს) კვალს დავტოეებთ. |
Verse: 5 | ეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა, | თორმეტი წელი გაგვხდომია ("გაგვსვლია"), |
Verse: 6 | ტებდი დია̈რ დესა გვიმა; | თბილი პური არ გვიჭამია; |
Page: 80 Verse: 7 | ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა, | ... თორმეტი წელი გაგვხდომია, |
Verse: 8 | ქორ ი ლირდედ მად გვიზნანა; | სახლ-კარისთვის არ მოგვივლია; |
Verse: 9 | ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა, | თორმეტი წელი გაგვხდომია, |
Verse: 10 | მუჭხვი ლირდე დესა გვარა. | ტკბილი ცხოვრება არ გვქონია. |
Verse: 11 | ცოდვა გუშგვეჲ ნოვ ხაშდეხახ, | ცოდვა ჩვენი არ გამოლეოდეთ, |
Verse: 12 | მა̈ჲ ხაშონდახ ხეხვა̈რ გუშგვეჲდ? | რად ენანებოდათ ცოლები ჩვენთვის? |
Verse: 13 | ზურალ მერვა̈̄გ ხვა̈ჲ ხეთხოლდახ, | ქალი სხვაგანაც ბევრი ეშოვებოდათ, |
Verse: 14 | იმნა̈რ ხეკვა̈დხ ხეხვა̈რ გუშგვეჲ? | რად უნდოდათ ჩვენი ცოლები? |
Verse: 15 | სემი ზაილდ ქავ გვაჩედა, | სამი წელი გაგვხდომია, |
Verse: 16 | ჟა̈გს ი ფინდიხს ლემარალედ; | ტყვია-წამალს ვემზადებოდით; |
Verse: 17 | სემი ზა̈ილდ ქავ გვაჩედა, | სამი წელი გაგვხდომია, |
Verse: 18 | ეცერ-ცხჷმა̈რ უჴნა-ულაშვინდუვ გვიცვირა. | ეცერ-ცხუმარი უხნავ-უთესად დაგვიტოვებია. |
Verse: 19 | შერ ხაჴედახ ეცერ-ცხჷმა̈რს, | თავი მოჰბეზრებიათ ეცერ-ცხუმარს, |
Verse: 20 | ეჯ ბუშვარეს, უსუნდისა̈რს, | იმ ნაბიჭვრებს, უსინდისოებს, |
Verse: 21 | მა̈ჲ ხაწხჷნდახ ამჟი ყურივდ | რად სჭირდებოდათ ასე ყრუდ ("მალულად") |
Verse: 22 | ვოთარშერლეშ ლიკბალედი?! | ოთარაანთ (დადეშქელიანების) ლაქუცი?! |
Verse: 23 | მინს მად ხავშგედხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვა[ხ], | ისინი არ უკადრისობენ, ნეტავი მათ, |
Verse: 24 | სურუ მენშგვა გუვრეშ პატრო̈ნს: | მეტად რბილი გულის პატრონს: |
Verse: 25 | ხეხვას მინეშ ეჩავ ხოჴდეხ; | თავიანთი ცოლები იქით მიჰყავთ; |
Verse: 26 | მინს მად ხავშგედხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ, | მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ, |
Verse: 27 | ბეგა̈რს მინე შჷნშვ ეჩავ ხოჴდეხ; | ბეგარა თავის ხელით იქით მიაქვთ: |
Verse: 28 | მინს მამ ხოშგურხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ, | მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ, |
Verse: 29 | მინე ლაყა̈რს შჷნჟი ხაჰვდიხ; | თავიანთ საცემს ხელთ აძლევენ; |
Verse: 30 | მინს მამ ხოშგურხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ, | მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ, |
Verse: 31 | ვოთარშერლეშ ლიფემალე. | ოთარაანთ (დადიშქელიანების) შინაყმობა. |
Verse: 32 | ნა̈ჲ ფაყვარე თხუმჟი ნეგნი, | ჩვენ ქუდები თავზე გვეხურება, |
Verse: 33 | ნებგვაჟი ნა̈ჲ სვინდის ნუღვა, | შუბლზე ჩვენ სინდისი გვაქვს, |
Verse: 34 | ხეხვა̈რ ნიშგვეჲ - ნიშგვეჲდ ნაკუ! | ცოლები ჩვენი ჩვენთვის გვინდა! |
Verse: 35 | ნა̈ჲ ოთდაგრიდ შგურეშ ბედჟი! | ჩვენ დავიხოცებით სირცხვილისათვის! |
Verse: 36 | სგავ გვაგენახ ლეჟა̈̄ნ-ლექვა̈̄ნ | მოგვდგომიან აღმოსავალ დასავლეთით |
Verse: 37 | ბეჩვი-ცხჷმა̈რ მა̈გ ლჷნჩჷდად; | ბეჩო-ცხუმარი ყველა შერეული; |
Verse: 38 | ლექვა̈შ ჯა̈რიშ მათხვმი ირა | ქვემოური ჯარის მეთაური იქნება |
Verse: 39 | ლჷქა̈დ ღაღულ, თვეთნე ლუვსა̈რ. | ამაყი ღაღული, თეთრჩოხიანი. |
Verse: 40 | ჩვა̈დბინავა̈ნხ ნიშგვეჲ ლექვა̈̄ნ, | დაბინავდნენ ჩვენ ქვემოთ, |
Verse: 41 | ქა ლოხვგჷრგა̈ლ მურყვამხა̈ნქა: | დაველაპარაკე ციხიდან: |
Verse: 42 | - ჲედ ჯიცხენდედს, ლჷქა̈დ ღაღულ, | - ან გერჩიოს, ამაყო ღაღულ, |
Verse: 43 | შვიდებდ ლიზი ისგვა ქორთე, | მშვიდობით წასვლა შენს სახლში, |
Verse: 44 | ჰე მოდეჲ ლჷქა̈დ ღაღულს | თუ არა და ამაყ ღაღულს |
Page: 82 Verse: 45 | თვეთნა ვოსა̈რს წჷრნი-წჷრნიდ ჩუ ლა̈ჯღა̈ფნედ, | თეთრ ჩოხას წით-წითლად შეგიღებავთ, |
Verse: 46 | მეშხა ლჷნქეჭ ხეხვას ისგვა | შავწარბა შენს ცოლს |
Verse: 47 | ეცრიშ ბუშვა̈რ ხელაყურნიხ! | ეცერის ნაბიჭვრები მიუწვებიან! |
Verse: 48 | ღაღულდ ამჩუ მუქარ ხა̈̄ქვე: | ღაღული აქ შეეჯიბრა: |
Verse: 49 | თვეფ ხოკვარა არა-ჩხარა. | თოფი გაუსროლია რვა-ცხრა(ჯერ). |
Verse: 50 | თვეფილდ ხატყვეფ გვამა̈რისგა, | თოფი მოარტყა მკერდში, |
Verse: 51 | თვეთნე ვოსა̈რ წჷრნიდ ლოხღა̈ფხ. | თეთრი ჩოხა წითლად შეუღებეს. |
Verse: 52 | ლაშგა̈რს გვი̄ლდ ქავ ხაქვეცა, | ლაშქარს გული დასწყვეტია, |
Verse: 53 | ლჷმა̈რცხდ ვეშგუდ ხოჭვენახ. | დამარცხებულნი უკან დაბრუნებულან. |
Verse: 54 | ბეჩვია̈შ ლაშგა̈რ ჯაგენახ. | ბეჩოს ლაშქარი მოგდგომიან. |
Verse: 55 | ჯა̈რიშ მათხვმი ხოშა სორთმან | ჯარის მეთაური დიდი სორთმანი. |
Verse: 56 | ჩვა̈დბინავა̈ნ ლეჟა ფოყას. | დაბინავდა ზემო მხარეს. |
Verse: 57 | ვოდ, ჯიბინახ ლიშიალე, | ო, ომი დაგიწყიათ, |
Verse: 58 | ვიცბილ-მა̈ცბილს ცხას დეშ ხა̈ტმედ! | ვიცილ-მაცბილს ფრჩხილს ვერ აძრობთ! |
Verse: 59 | - დედეს ისგვა, ხოშა სორთმან, | - (ვაი) დედა შენს, დიდო სორთმან, |
Verse: 60 | იმ ნაჩვმა̈̄ვნე საბრა ლახვბას? | რას გვაქნევ სამრალო ძმებს? |
Verse: 61 | ქავ მეჩდელი დრო̈ვ ი ხა̈ნი, | გასულა დრო და ხანი, |
Verse: 62 | ჭა̈ჭკულდ ლაჯასდხ, ვოჲ, ჴაცა̈̄ში: | ძილი მოგივიდათ, ოჲ, დაღუპვისა: |
Verse: 63 | სგავ ჯაცადახ უსგვა ბუში, | შეგპარვიათ ექვსი, ნაბიჭვარი, |
Verse: 64 | ლა̈შხჲა̈რ ჩუქვანისგავ ხოდახ. | ცეცხლი ("საწვავი") ქვეშ შეუდიათ. |
Verse: 65 | ჟი ლაჲა̈ცხვნეხ ლემსგიშ მჷლა̈მდ, | გააღვიძა. ცეცხლის ალმა, |
Verse: 66 | თოფა̈რ ხადდახ ა̈თუ ა̈თუ. | თოფები ჰქონდათ გახურებული ("ცხელ-ცხელი"). |
Verse: 67 | ატ, საბრელა ვიცბილ-მა̈ცბილ. | ო, საბრალო ვიცილ-მაცბილ, |
Verse: 68 | ლადეღ ჯერახ ვეშგიმპილჲა̈შ! | დღე გექნებათ უკანასკნელი! |
Verse: 69 | "ეჯა მადეჲ საბრალ ლახვბად | "ის კი არა და საბრალო ძმებმა |
Verse: 70 | თოფა̈რ გუშგვეჲ ჩვალკუჰურად!" | თოფები ჩვენ-გამოვცადოთ!" |
Verse: 71 | ქა ხოსგდინახ მურყვმა̈შ შდურქა: | გამოუხედავთ ციხის სათოფურიდან: |
Verse: 72 | ხოშა სორთმან ბალკონჟი სგურ; | დიდი სორთმანი აივანზე ზის: |
Verse: 73 | ეჩჩუნ ეჩიშ ლი̄ცუნალე | იქ მისი სიცილი |
Verse: 74 | ეშდჲარვ თანა̈ღს ეჩხა̈ნ ისმოლ. | თორმეტ მთას იქით ისმოდა. |
Verse: 75 | "ცოდვა ნიშგვეჲ ნოვ ჯაშდეხახ! | "ცოდვა ჩვენი ნუმც დაგლევიათ! |
Verse: 76 | იმ ნაჩვმა̈̄ვნად საბრალ ლახვბას?" | რას გვაქნევდით საბრალო ძმებს?" |
Verse: 77 | თვეფილდ ხოყრახ ნებგვაისგა, | თოფი მოურტყამთ შუბლში, |
Verse: 78 | ხოშა სორთმან ჟივ ხოგვრანახ. | დიდი სორთმანი გაუგორებიათ. |
Verse: 79 | სორთმანს ქვინილდ ხეჩედურა̈̄ლ, | სორთმანს სული ჰხდება, |
Verse: 80 | ლახვბას მურყვამ ხეხვერუნა̈̄ლხ; | ძმებს ციხე ენგრევათ: |
Verse: 81 | სორთმანს ქვინილდ ჟივ ხაჩედა, | სორთმანს სული ამოხდომია, |
Verse: 82 | ლახვბას მურყვამ ჩუვ ხახვერახ. | ძმებს ციხე დანგრევიათ. |
Page: 84 Verse: 1 | ვო, საბრელა ნამყსურ ჯაჭვლან! | ო, საბრალო ნამყსურ ჯაჭვლიანო! |
Verse: 2 | ესრან ჩუბენ ჯიდარაჯეხ | თურმე ქვევით გდარაჯობენ |
Verse: 3 | აი ბუშარუ ეცერარე; | ეგ ნაბიჭვარი ეცერლები; |
Verse: 4 | ქა ჯაშჷდახ ეჩხან-ამხან, | შემოგსევიან იქით-აქედან, |
Verse: 5 | ჰავჯარ კაჩუშ ჯაძგუბურეხ, | იარაღი ზეზე აგხადეს. |
Verse: 6 | შიარ ღვეშგმავ ლაჯლაჯჷრეხ, | ხელები უკან მიგიკრეს, |
Verse: 7 | ზისხ ლაჯტიბვნეხ უნბილ-უნბილდ. | სისხლი გაფურთხებინეს უნებურად. |
Verse: 8 | ლაჯბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 9 | ჩუ ეჯსგურეხ ფუსნა ოთარშერ, | დაგსვეს ბატონ ოთარაანთსა (დადიშქელიანებისას), |
Verse: 10 | ფუსნა ოთარ გუნ ჯისგჷდი. | ბატონი ოთარი ძალიან გიმზერს. |
Verse: 11 | - ფუსნა ოთარ, იმ მისგჷდი? | - ბატონო ოთარ, რას მიყურებ? |
Verse: 12 | მი ხვირა ნამყსურ ჯაჭვლან; | მე ვარ ("ვიქნები") ნამსყურ ჯაჭვლიანი: |
Verse: 13 | უსგვა ღეთაშ მარე ისგვი | ექვსიოდე კაცი შენი |
Verse: 14 | მაგა ჩუბენ მიდაგარა, | ყველა ქვემოთ მომიკლავს, |
Verse: 15 | იშგვიდ ღეთაშ მარე ისგვი | შვიდიოდე კაცი შენი |
Verse: 16 | მაგა ჩუბენ მიქარავა, - | ყველა ქვემოთ გამიქრია, - |
Verse: 17 | თხვიმი ლუწვერილ მამგჷნა. | თავი ნასისხლევი მგონია. |
Verse: 18 | ხადა ჯადეს მუ[ჰვ]დი მიშგვი, | ვინც გყავდეს ჩემი გამყიდველი, |
Verse: 19 | ნამ[ყ]სურ სგოჯი მუ[ჰჳ]დი მიშგვი, | (თუ) ნამყსური ბრძანდება ჩემი გამყიდველი, |
Verse: 20 | დედეს ისგვა ხახიენი! | დედაშენს მიახარე! |
Verse: 21 | მი ხვი ნამყსურ ჯაჭვლანა, | მე ვარ ნამყსურ ჯაჭვლიანი, |
Verse: 22 | თხვიმ ლუწვერილ მამგჷნა. | თავი ნასისხლევი მგონია. |
Verse: 23 | ისგლეთიშა ონასუვი | შუაღამისას |
Verse: 24 | შიარ ღვეშგმავ ლოხლაჯჷრეხ, | ხელები უკან შეუკრეს, |
Verse: 25 | ხობინახ ლიზი-ლიჩედი; | დაუწყიათ სვლა-წასვლა; |
Verse: 26 | იმვალე ტუბიდ ამჴედლიხ, | სადღაც ხევამდე მოსულან, |
Verse: 27 | ვოხერ ტვიბი დავარ-ჴეცარენ გოშია. | ოხერი ხევი დევ-მხეცებით სავსე(ა). |
Verse: 28 | ა, ბუშარუ ეცერარე, - | ა, ნაბიჭვარო ეცერლებო, - |
Verse: 29 | ერვი-სემი ქა მისკინა, - | ორი-სამი გავმხტარვარ, - |
Verse: 30 | ჟაგიშ ქვინი ნოს ლაჯჴანა; | (რომ) თოფის წამლის სუნი არ გეცეთ; |
Verse: 31 | ხადა ხესე დედე გეზალ, | ვინც იყო(თ) დედის შვილი, |
Verse: 32 | ამ ლეთ ბაზი ღოშგინ ლამღვეჭიდ! | ამაღამ უკან გამომეკიდეთ! |
Verse: 33 | გვიბინა ლიზი-ლიჩედი, | დაგვიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 34 | ვოთარიშა თხუმრაშდ ოღვერ: | ოთარის სასთუმლამდე მოვედი: |
Verse: 35 | "ფუსნა ოთარ, ჟი მოშ ანსგვეჯდ, | "ბატონო ოთარ, აბრძანდით, |
Page: 86 Verse: 36 | ათხე აჯჴად ტყვემის ნაფას!" | ახლა მოგივიდა ტყის საფასური!" |
Verse: 37 | ოთარს გუჟი გუნ ხაჩონდა ... | ოთარს გულში ძალიან ეცინებოდა ... |
Verse: 38 | ოთარს დაშნილ თხუმრაშ ხორაკდა. | ოთარს ხმალი სასთუმალთან ეკიდა. |
Verse: 39 | ნამყსურ ამჴედლი ჯაჭვლანა, | ნამყსურ მოსულა ჯაჭვლიანი, |
Verse: 40 | ოთარს დაშნილ ჟი ლოხკიდ, | ოთარს ხმალი ააცალა, |
Verse: 41 | ოთარს კინჩხილ ქა ხოკვარე, | ოთარს კისერი გააგდებინა, |
Verse: 42 | დაშნილ მიჩა ბარჯას ესრეკ. | მისი ხმალი მხარზე - დაიკიდა. |
Verse: 43 | ხობინა ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 44 | ბეჩვის ანღჷრი ნესგალეჟა: | მოდის შუა ბეჩოში: |
Verse: 45 | "მი ბეჩვიარნ მად მაყლუნი; | "მე ბეჩოელებისა არ მეშინია; |
Verse: 46 | ლატლიხო ჟიბენ ამჴედხვი, | ლატალამდე ამოვსულვარ, |
Verse: 47 | მი ლატლარენ მად მაყლუნი, | მე ლატალელებისა არ მეშინია, |
Verse: 48 | მეკვშდა მინე ოსრიარნ." | მოკლე მათი ჩოხებისა". |
Verse: 49 | ქა ლოხჩჷდა ნესგალეჟა, | გავრევივარ შუაში, |
Verse: 50 | ლატლის სვიმრა ლჷზვერ ირა; | ლატალის საზოგადოება თავმოყრილია ("იქნებ"); |
Verse: 51 | მუგვდა ნამყსურ ჯაჭვლან ანღრი, - | თითქოს ნამსყსურ ჯაჭვლიანი მოდის, - |
Verse: 52 | ლატლი ფადასგ გვამიდ ახჭიმ. | ლატალის მდევარი მძიმედ მოსდევს. |
Verse: 53 | "ო, ხიად, ნამყსურ ჯაჭვლანა, | "ო. გენაცვა, ნამყსურ ჯაჭვლიანო, |
Verse: 54 | მუგვდავი* აფხნეგარ მაყანან: | თითქოს ამხანაგები მყოლოდნენ: |
Verse: 55 | - აუ, ჰა-ჰა, მახეღვაჟარე, | - აბა, ჰა, ახალგაზრდებო, |
Verse: 56 | ლატლი ფადასგ გვამიდ ოგვჭიმ! | ლატალის მდევარი მძიმედ მოგვდევს! |
Verse: 57 | ო, ხიადულ, კუთხვა მიშგვი! | ო, გენაცვა, კუთხავ ჩემო! |
Verse: 58 | სამჷრთალი მიმაზჷრა. | სამართალი მილოცავს. |
Verse: 59 | კუთხვას მიშგვა გჷრმჷნ ათხად, | ჩემმა კუთხვამ დაიგრიალა, |
Verse: 60 | ფადასგი მუჟვეღდ ბარჯად მიყრა, | მდევრის მძღოლისთვის მხარში მომირტყამს, |
Verse: 61 | ფადასგის ღვეშგმავ ოთჭონა. | მდევარი უკან გაბრუნებულა. |
Verse: 62 | ო, ხიად, ნამყსურ ჯაჭვლანა, | ო, გენაცვა, ნამსყურ ჯაჭვლიანო. |
Verse: 63 | ჴევს ლაფაშვდ ნამყსურ ჯაჭვლანა! | ხევში საქებო ნამყსურ ჯაჭვლიანო! |
Verse: 64 | ლატლი ლეჟან მინდვერდ ოღვერ, | ლატალის ზემოთ მინდორში მოვედი, |
Verse: 65 | მჷრზა ლამხვიდ ასაილშა." | მურზა ხმლით ასაილაანთი". |
Verse: 66 | მჷრზა დაშნოშ ჯეღვჭინალე. | მურზა ხმლით მოგდევს. |
Verse: 67 | "ჰე ხიროლე დედეშ გეზალ, | "თუ დედის შვილი ხარ ("იქნები"), |
Verse: 68 | ისგახი ღენ მოშ ანტახ!" | (ჩემთან) ახლო მოიწიე!" |
Verse: 69 | ხარეყ დაშნა, ბარჯას ხაჴჷდი: | მოუქნია ხმალი, ბეჭში მოარტყა: |
Verse: 70 | "დედეს ისგვა ხონბავ, | "დედაშენს უამბე, |
Verse: 71 | მაგვარ მჷხიერ ათჩადა," | როგორი მხიარული წასვლიხარ, |
Page: 88 Verse: 72 | აჩუნღო მიჩა მუსუვ ხონბვას, | მერმე შენს მამას უამბე, |
Verse: 73 | ერე ლადი მიჩ ხაღვჭინალა. | რომ დღეს მე გამომკიდებიხარ". |
Verse: 74 | ხობინა ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 75 | ლენჯარხო ლეჟა ამჴედელი, | ლენჯერამდე ამოსულა, |
Verse: 76 | ლენჯარ სოფელ ლუზვერ ირი. | ლენჯერის სოფელი შეკრებილია ("იქნება"). |
Verse: 77 | ნამყსურ ანღრი, ჯაჭვლანა, | ნამყსური მოდის, ჯაჭვლიანი, |
Verse: 78 | ფადასგილ ლუზვერ იროლე: | მდევარი შეკრებილი იქნება: |
Verse: 79 | "მუგვდა ნამყსურ ჯაჭვლან ანღრი." | "თითქოს ნამყსურ ჯაჭვლიანი მოდის". |
Verse: 80 | "მი ლენჯარარნ მად მაყლუნი, | "მე ლენჯერლებისა არ მეშინია |
Verse: 81 | ჯვედი მინე წირღვარნ; | მათი გრძელი ფეხებისა; |
Verse: 82 | მესტიად ლეჟა ამჴედხვი, | მესტიამდე ამოვსულვარ, |
Verse: 83 | მესტია სეტს ლუზვერლი: | მესტია სეტში შეკრებილა: |
Verse: 84 | "მუგვდა ნამყსურ გვიშგვე ანღრი." | "თითქოს ნამყსური ჩვენი მოდის". |
Verse: 85 | ხეცხრილალეხ მესტიალარ, | უჭვრეტენ მესტიელები, |
Verse: 86 | ისგა ამჴედლი მესტიათეისგა. | შემოსულა მესტიაში. |
Verse: 87 | "აი ლჷკჩევ ლი გვიშგვე ლირდე; | "ო, ნეტავი ჩვენს ყოფას, |
Verse: 88 | მუგვდა ნამყსურ გვიშგვე ამჴედლი!" | თითქოს ნამყსური ჩვენი მოსულა!" |
Verse: 89 | თვეთნე ჴანილ ჩუ ხოძიჰახ, | თეთრი ხარი დაუკლავთ, |
Verse: 90 | მეზრა კეცილ ჟი ხოკიდახ, | სალოცავი ქვევრი მოუხდიათ, |
Verse: 91 | ეზერმარე მაგ ოხჴიდახ, | მოყვარე ყველა დაუპატიჟიათ ("მოუყვანიათ"), |
Verse: 92 | ხინ ი ლახჲადალ ხოჩვემინახ, | ლხინი და სამხიარულო გადაუხდიათ, |
Verse: 93 | "იმვა ნამყსურ შვიდებდ აგვტახ." | "რომ ნამყსური მშვიდობით დაგვიბრუნდა". |
Page: 88 Verse: 1 | ვოდ, საბრალე ლებსუყვ ჯა̈ჭვლა̄ნ! | ო, საბრალო ლებსუყვ ჯაჭვლიანო! |
Verse: 2 | იჲმახვალე ეცერ ლექვა, | სამტროდ დადიხარ ეცერს ქვემოთ, |
Verse: 3 | ყორს ლახაგა̈ნ ვიცბა̈ილშერ, | კარზე მიადექი ვიცბაანთ, |
Verse: 4 | ალჲა̈რდ როქვი ქორთე ადჲეხ. | ამათ შინ შეიყვანესო. |
Verse: 5 | მეჩი დადა ლაფა̈ქს ხორდახ, | მოხუცი ბებია ფქვილის მოსატანად ჰყავდათ, |
Verse: 6 | ალა ლაფა̈ქხა̈ნ ა̈მტეხა, | ეს ფქვილზე წასული დაბრუნებულა, |
Verse: 7 | უფგოშ ქა ჭურ ხობჟინალა. | იდუმალ თურმე უცნობებია. |
Verse: 8 | ჩუ ლაჲჷრმეხ ჩხარა̄მ ეცრა̈ლდ | დაიჭირა ცხრა ეცერელმა |
Verse: 9 | ი ჟი ხოჲახ ვოთარშერთე, | და აუყვანიათ ოთარაანთსა (დადიშქელინებისას), |
Verse: 10 | ვოთარს ჩუქვა̄ნჟი ლახსგურეხ. | ოთარს მოუსვეს ქვემოთ. |
Verse: 11 | "ო, ხიადი, ვოთარ ფუსდა, | "ო, გენაცვა, ოთარ ბატონო, |
Verse: 12 | ჲორი-სემ' ამბა̈ვ ამა̈̄ქვინ, | ორი-სამი სიტყვა მათქმევინე, |
Page: 90 Verse: 13 | ეჩუნღო სერ მა̈ჲ ჯიცხე̄ნდე̄დს, | შემდეგ კი რაც გენებოს, ("გერჩიოს"), |
Verse: 14 | ეჯა გარ მა̈ყრ, ისგუ ნა̈ბ ლი!" | ისღა მიყავ, შენი ნებაა! |
Verse: 15 | ამიშ ნა̈ბ ვოთარდ ქა ლამე̄მ. | ამის ნება ოთარმა მომცა. |
Verse: 16 | - ჩხარა ისგვი მარე ჩუ მიდგარა, | - ცხრა შენი კაცი მომიკლავს, |
Verse: 17 | ჩხარა ადა̈ჲდ ჩუ მიქაჩა, | ცხრა კიდევ დამიჭრია. |
Verse: 18 | ათხე სერი იმ მაჩვმა̈̄ვნე? | აწი რას მიზამ? |
Verse: 19 | - იმ ჯაჩვმა̈̄ვნე-ჲ ქა ჯუჰედი! | - რას გიზამ და გაგყიდი! |
Verse: 20 | - მიშგუ მუჰვდი ჲა̈რ ჯერო̄ლე? | - ჩემი გამყიდველი ვინ გეყოლება? |
Verse: 21 | - ისგუ მუჰვდი მჷრზილ მე̄რა. | - შენი გამყიდველი მურზილა მეყოლება. |
Verse: 22 | - ეჯ მჷრზილ იმე ჯერდო̄ლეხ? | - ის მურზილა სად გეყოლებათ? |
Verse: 23 | - კავეშგინ ჯაბრა̈ლს იკა̄რზე. | - კერიის უკან ბანდულებს იბანდავს. |
Verse: 24 | ეშხვილ ალას ქა ლახსინჯვე: | ერთი ამას გადახედა: |
Verse: 25 | - ალ მჷრზილ იშევ იროლე? | - ეგ მურზილა, ნეტავ, ("იქნებ")? |
Verse: 26 | - ალე ირი ასა̈ილშა. | - ეგ იქნება ასაილაანთი. |
Verse: 27 | - ჰე მი ალ მჷრზილდ ქა ამჰვედის, | - თუ მე ამ მურზილამ გამყიდოს, |
Verse: 28 | ნაფა̈ს მიშგუ მიჩ გარ ლახვემდ; | საფასური ჩემი მარტო მას მიეცით; |
Verse: 29 | ჰე მირ ამნე̄მ დოშ ამჰვედის, | თუ ამან ვერ გამყიდოს, |
Verse: 30 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ ისგუ მი მა̈̄ც! | შენი თოფი და ხმალი მე მქონდეს! |
Verse: 31 | ბა̄ზი ვოთარშერ ხვირდოლედ, | ამაღამ ოთარაანთსა (დადიშქელიანებისას) ვართ, |
Verse: 32 | მე̄რმა ძინა̈რს ჟიჲ ანჷგა̈ნხ. | მეორე დილას ადგნენ. |
Verse: 33 | თხუმ მუჰვედი მჷრზილ ი̄რა, | თავი გამყიდველი მურზილა იქნება, |
Verse: 34 | ჩხარა ეცრა̈ლ აფხნეგდ ხონჴრიხ; | ცხრა ეცერელი ამხანაგად ახლავს; |
Verse: 35 | სემი გიცა̈რ ლეზიზდ ოთძიჰ, | სამი ვერძი საგზლად დაუკლა, |
Verse: 36 | სემი ჟა̈ჴი ლეთრე ლახვე̄მ, | სამი ტიკი სასმელი მისცა, |
Verse: 37 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ მიჩავ ლახბე. | თავისი თოფი და ხმალი დაჰკიდა. |
Verse: 38 | ქაჲ ანღჷრდახ ცხჷმრიშ ბოგქა, | მოდიოდნენ ცხუმარის ხიდით. |
Verse: 39 | ბოგჟი თვეთჷლ მიდარა̈ჯი, - | ხიდზე თვეთულა მიდარაჯებს, - |
Verse: 40 | თვეთჷლ ლჷმა̈̄რ ქედუარეშ. | თვეთულა ყოფილა ქედუანთი. |
Verse: 41 | ჩუ ლა̈ხვქიზა̈ნ, გურნა მაჴიდ. | გავიღიმე, ქვა მომარტყა. |
Verse: 42 | "ხიად, თვეთჷლ, მამ ჯეჰა̈ნი: | "გენაცვა, თვეთულ, არ გეძრახვის: |
Verse: 43 | ისგვი ჯჷმილ ებწა̈ნს ოჰოდ." | შენი ძმა ებწანში გავყიდე". |
Verse: 44 | მერმე გურნა ადა̈ჲდ მაჴიდ. | მეორე ქვა კიდევ მომარტყა. |
Verse: 45 | "ხიად, თვეთჷ, მამ ჯეჰა̈ნი: | "გენაცვა, თვეთულ, არ გეძრახვის: |
Verse: 46 | აჯაღ ეჩი ლალხვა̈რ ჴანა̈რ, | კიდევ მისი ნამთევი ხარები, |
Verse: 47 | ეჯჲა̈რ ადა̈ჲდ მიიდ ოთხვა̈ჲ." | ისინი ისევ მე წავიყვანე". |
Verse: 48 | მე̄სმე გურნა ადა̈ჲდ მაჴიდ. | მესამე ქვა კიდევ მომარტყა. |
Verse: 49 | ბა̄ზი სერიშე̄რთე ღურიდ. | ამაღამ სერიანთსა მივდივართ. |
Verse: 50 | სერიშ ყჷმზა̈ჲ ყორჟი ბრეგნი, | სერიანთ ყუმზა კარზე ბერტყია, |
Page: 92 Verse: 51 | ბა̄ზი სერიშერ ხვირდოლედ. | ამაღამ სერიანთსა ვიქნებით. |
Verse: 52 | მიჲ სგა ღალ ჭურ როქვ ლამგენეხ | მე საწყალი შემაგდესო |
Verse: 53 | ლემჩუფირშა გვემო̄ლთეჲსგა. | ლემჩუფირაანთ გომურში. |
Verse: 54 | მერმა ძინა̈რს ჟი ხვიგნა̄ლედ, | მეორე დილას ვდგებით, |
Verse: 55 | ბა̄ზი ლენჴერას ხვირდოლედ. | ამაღამ ლენხერაში ვიქნებით. |
Verse: 56 | მი როქვ ვეშგმავ მეგა̈მს ამლა̈ჯხ, | მე ხეზე ზურგით მიმაკრესო, |
Verse: 57 | მინ როქვ ხოჩამდ ჩუჲ ა̈დვოხშმა̈ნხ, | მათ კი კარგად ივახშმესო, |
Verse: 58 | ეშხუ ნა̄პულ მა̄დ მა̈ღჷრსეხ. | ერთი ლუკმა არ მაღირსეს. |
Verse: 59 | ალჲა̈რს ხოჩა̄მდ ჭა̈ჭკულდ ლახა̄სდხ. | ამათ კარგად დაეძინათ. |
Verse: 60 | ქრისდეს ეშუ ჩუვ ოთმა̈ზრა | ქრისტესამც დაულოცავს |
Verse: 61 | ჭიშხიშე მიშგუ ფხულარე! | ჩემი ფეხის თითები! |
Verse: 62 | ალჲა̈რშვ როქვი ლემსგი̄ლ ა̈ხვიკ, | ამაებით ცეცხლი ავიღეთ, |
Verse: 63 | შდჷქა̈რთეჟი ჭჷშხარშვ ა̈ხვიკ (მაცლა̈ნ), | კბილებამდის ფეხებით მოვიტანე (მუგუზალი), |
Verse: 64 | შჷყ ვეშგინთე შდჷქარშვ ოთხვა̈ჲ, | ზურგს უკან კბილებით წავიღე, |
Verse: 65 | თა̈კვა̈რ ამნოვშვ ესვიჭკვრ ბა̄ზი. | ამაღამ თოკები ამით დავიწყვიტე. |
Verse: 66 | მჷრზილა̈შდ დაშნილ ჟივ მიკი̄და, | მურზილასთვის ხმალი ამიცლია. |
Verse: 67 | კინჩხქა ოხვსიპ, თხვიმ ქაჲ ოთოკვრ, | კისერზე მოვუქნიე, თავი გავაგდებინე, |
Verse: 68 | აფხნეგ-მარე მა̈გ ჟი ოხოხვტ, | ამხანაგები ყველა ამოუწყვიტე, |
Verse: 69 | მჷრზილა̈შ თხვიმ მიჯვრას ლოხოსვ, | მურზილას თავი მუჯუროს ჩამოვაცვი, |
Verse: 70 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ სგავ ჭურ მიბა, | თოფი და ხმალი დამიკიდია, |
Verse: 71 | ლეჟა ოღვერ ვოთარშე̄რთე. | ზემოთ ამოვედი ოთრაანთსა (დადიშქელიანებისას). |
Verse: 72 | ვოთარ ფუსდა ლარდას სგვეჯდა, | ოთარ ბატონი სახლში ბრზანდებოდა, |
Verse: 73 | ლებსუყვ ჯა̈ჭვლა̄ნ ქორთე აჩა̈დ, | ლებსუყვ ჯაჭვლიანი სახლში შევიდა, |
Verse: 74 | მჷრზილა̈შ თხვიმ კა̄ჟი ესვდე, | მურზილას თავი კაზე (პურის საცხობ ქვაზე) დაუდვა, |
Verse: 75 | მიჯნემ ყორქა ქა ლა̈ჲსკინე. | თითონ კი კარში გახტა. |
Verse: 76 | - ო, ხიადი, ვოთარ ფუსდა! | - ო, გენაცვა, ოთარ ბატონო! |
Verse: 77 | ქორთე ანსგვეჯდ, ნაფა̈ს მიშგვი, | სახლში მობრძანდით, საფასური ჩემი, |
Verse: 78 | ნაფა̈ს მიშგვი კა̄ჟი ეჯიდ. | საფასური ჩემი კაზე დაგიდევი. |
Verse: 79 | ზურალა̈შ ლაჩა̈ქ ნომ ა̈თფა̈რი, | ქალის ლეჩაქს ნუ დაიხურავ, |
Verse: 80 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ ისგვი მი მა̈̄ბ, | შენი თოფი და ხმალი მე მკიდია, |
Verse: 81 | ხოჩა ვოთარ ჰე მოშ ხი ღო, | აბა, თუ კარგი ოთარი ხარ, |
Verse: 82 | ათხე მი მოშ ლა̄მეჭმ ვეშგინ! | ახლა დამედევნე უკან! |
Verse: 83 | ფა̄და̈̄ს ლახჭემ ჭურ ეცრიშე. | ეცერის მდევარი დაადევნა. |
Verse: 84 | - სგა̈ჲ და̈̄ვარე, იმ მეჭმინა̈ლდ? | - თქვენ სულელეობო, რას მომდევთ? |
Verse: 85 | სგა̈ჲ ერ ვოთარ ჯეღრუვა̄ლვნიხ: | თქვენ ოთარი გატყუებთ: |
Verse: 86 | მი მიჩეშ ქორხა̈ნქა ონღვრი, | მე მისი სახლიდან მოვდივარ, |
Verse: 87 | ეჩქა ქორხა̈ნ იმნა̈რ ამფიშვდა? | მაშინ სახლიდან რად გამიშვებდა? |
Verse: 88 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ საჩქვა̈რდ ლამე̄მ. | თოფი და ხმალი საჩუქრად მომცა. |
Page: 94 Verse: 89 | ფა̄და̈სს ამჟი ვეშგდ ესჭონნე. | მდვვარი ამნაირად უკან გააბრუნა. |
Verse: 90 | ლეჟავ ოღვერ ა̈გითე̄სგა. | შინ ამოვედი, |
Verse: 91 | მერმა ნაგზა ლექვა ლა̈ხტა̈ხ: | მეორე კვირას ქვვეით დაბრუნდა: |
Verse: 92 | - ხიად, ვოთარ, თვეფს ი დაშნა̈ჲს, | - გენაცვა, ოთარ, თოფსა და ხმალს |
Verse: 93 | თვეფს ი დაშნა̈ჲს დეშ ჯა̈ყდა̈ნი. | თოფსა და ხმალს ვერ დაგიკავებ. |
Verse: 94 | ქორთე ადჲე ვოთარ ფუსდად. | შინ შეიყვანა ოთარ ბატონმა. |
Verse: 95 | ო, ხიადულ, ლებსუყვ ჯა̈ჭვლა̄ნ! | ო, გენაცვა, ლებსუყვ ჯაჭვლიანო! |
Verse: 96 | ჩუ ლა̈ხრიგვა̈ნ ი გაცხა̈ჲდ | შეურიგდა და მართლა |
Verse: 97 | საჩქვა̈რ ათხე ლახვე̄მ: | საჩუქარი ახლა მისცა: |
Verse: 98 | "გაცხა̈ჲდ მარე ჭურ ლჷმა̈̄რხი, | "მართლა კაცი ყოფილხარ, |
Verse: 99 | ო ლუსჩუქვა̈რ ადერ ა̈გითე!" | და დასაჩუქრებული წადი შინ!" |
Page: 94 Verse: 1 | ჴევს ლჷფა̈შვდი ყაფსუყულა. | ხევში ნაქები ყაფსუყულა. |
Verse: 2 | "მეცქვილ ა̈მჴა̈დ ოთარიშხა̈ნ, | მოციქული მომივიდა ოთარისგან: |
Verse: 3 | ოთარ ფუსდა და̈ჩქელანხა̈ნ: | ბატონ ოთარ დადიშქელიანისგან: |
Verse: 4 | ლექვა მა̈წჰე, ლექვა ხვეწჰა̈ნ. | ჩამიწვია, ჩავეწვიე. |
Verse: 5 | ესნა̈რ ეშდიორი მა̄რე | თურმე თორმეტი კაცი |
Verse: 6 | ამჩუ ხორი მიშგვა მოღლა̈ტდ; | აქ ჰყავს ჩემ მოღალატედ; |
Verse: 7 | ეშდიარვხა̈ნქა აშხვ მა̄რა | თორმეტიდან ერთ კაცს |
Verse: 8 | მიშგუ ლიჰვდი ქა ხოფაშვდა. | ჩემი გაყიდვა დაუკვეხნია. |
Verse: 9 | მიშგუ ლიჰვდი ქა ჭურ ა̈დფა̈შვდ | ჩემი გაყიდვა თურმე დაიკვეხა |
Verse: 10 | უბა̈დვ მურზად ყალაბეგშა": | უბედურმა ყალაბეგაანთ მურზამ": |
Verse: 11 | "ყაფსუყს მი გარ ქა ოჰვდინე, | "ყაფსუყს მე მარტო გავყიდი, |
Verse: 12 | აფხა̈ზითე ეშ ლოხკიჰნე." | აფხაზეთში ისე გავაქროლებ". |
Verse: 13 | ეზერ მეგჭად ჟი ლაჲკულთხნეხ, | კარგა მაგრად შეკოჭეს, |
Verse: 14 | აშ ხობინახ ლიზ-ლიჩედი: | ასე დაუწიათ სვლა-წასვლა: |
Verse: 15 | ეშდიარვ მა̄რემ ქა ლა̈ჲრეკლეხ | თორმეტმა კაცმა წინ გაიგდო |
Verse: 16 | ყაფსუყულა ლაჰვედითე. | ყაფსუყულა გასაყიდად.. |
Verse: 17 | სგა მეჩდე̄ლიხ ჭუბერთე̄სგა, | შესულან ჭუბერში. |
Verse: 18 | ბაზი ამჩუ ჩუ ხოსდგომახ; | ამაღამ აქ დამდგარან; |
Verse: 19 | გირიმურგვალდ ქა ხაცხეპახ, | გარს შემორტყმიან, |
Verse: 20 | ყაფსუყ ნე̄სგა ჩუ ხოყვინახ; | ყაფსუყი შუაში ჩაუწვენიათ; |
Verse: 21 | ლიყრულ მურზილს ქა ხოფაშ[ვ]და, | ყარაულობა მურზილას დაუკვეხნია, |
Verse: 22 | აფხნეგ-მა̄რე მა̈გ ჩუ ხოყვნა. | ამხანაგები ყველა დაუწვენია. |
Page: 96 Verse: 23 | ყაფსუყულა გოშთელანის | ყადსუყულა გოშთელიანს |
Verse: 24 | ჭიშხ ი ტვეტ მა̈გ ლუკულთხა̈ნ ხა̄დ. | ხელ-ფეხი სულ შეკრული ჰქონდა. |
Verse: 25 | ყაფსუყს ჭა̈ჭკულდ მამ ხადენა, | ყაფსუყს რული არ წაჰკარებია, |
Verse: 26 | მურზილს უჟულდ ჭურ ხადენა, | მურზილას კი ძილი მოსვლია თურმე, |
Verse: 27 | დაშნილ სგვებინჩუ ხა̈ბჯგენა. | ხმალი წინ დაბჯენილი ჰქონია. |
Verse: 28 | ყაფსუყს ჭჷშხა̈რ ლემასგვდ ხოხლა, | ყაფსუყს ფეხები ცეცხლისათვის მიუშვერია, |
Verse: 29 | ჭიშხიშ ბერკლა̈რ ჩუ ხოშიხა, | ფეხის ბორკილები დაუწვავს, |
Verse: 30 | ეშხუ ჭიშხი ქა ხაშიხა, - | ერთი ფეხი დასწვია, - |
Verse: 31 | მურზას ალა დეშ ხობაჟა. | მურზას ეს ვერ გაუგია. |
Verse: 32 | ყაფსუყს დაშნილ ჟი ხოკიდა, | ყაფსუყს ხმალი ამოუღია, |
Verse: 33 | მურზა̈შდ კინჩხქა ჟი ხოსიპა, | მურზასთვის კისერზე მოუქნევია, |
Verse: 34 | ამნა̈რ კინჩხი ქა ხოქვი̄ცა; | ამისთვის კისერი მოუჭრია; |
Verse: 35 | ყაფსუყ ამხა̈ნ ქა ხაჩედა, | ყაფსუყი აქედან გაჰქცევია, |
Verse: 36 | ნა̄ზვი ამნა̈რდ დეშ ხოტიხახ. | ამის კვალისთვის ვერ მიუსწრიათ. |
Verse: 37 | სგა მეჴდელი ოთარშერთე: | შემოსულა ოთარაანთსა: |
Verse: 38 | "ოთარ ფუსდა, ისგუ მურზა | "ოთარ ბატონო, შენი მურზა |
Verse: 39 | ყაფსუყი ნაფსა̈რს დეშ ჴიდე; | ყაფსუყის საფასურს ვერ მოიტანს; |
Verse: 40 | ლექვა ლა̄ხეზზ, ლა̈ჴდას ლოხმა̈რჯვ!" | ჩაეგებე, მოტანაში მოეხმარე!" |
Verse: 41 | ოთარიშ ლაწდავ ჟი ხოფიშვდა, | ოთარის ლაფშა აუშვია, |
Verse: 42 | ალას ყაფსუყ ჟი ლახსგურდა. | ამაზე ყაფსუყი შეჯდა. |
Verse: 43 | - ოჰ, ოჰ, ყაფსუყ, ბაბა ღვარა, | - ოჰ, ოჰ, ყაფსუყ, მამილამ, |
Verse: 44 | სგა აღერ ი საჩქვა̈რს ჯაჰვდი! | შემოდი და საჩუქარს მოგცემ! |
Verse: 45 | - ისგუ საჩქვა̈რ მერმა̈ლს ლა̄ხო, | - შენი საჩუქარს მოგცემ! |
Verse: 46 | ისგუ საჩქვა̈რ მი მა̄დ მაკუ! | - შენი საჩუქარი სხვებს მიეცი, |
Page: 96 Verse: 1 | ო, საბრალო გელა ბოგრეშ! | ო, საბრლო გელა ბოგრეშელი! |
Verse: 2 | მჷწსილ ოხჴა̈დ ოთარიშხა̈ნ, | დამპატიჟებელი მოუვიდა ოთარისგან, |
Verse: 3 | ოთარიშხა̈ნ, ოჲ, ბეჩვიშა. | ოჲ, ოთარ ბეჩოელისგან. |
Verse: 4 | აფხნეგ-მა̄რა ხეთხე̄ლვა̄ლე, | ამხანაგებს დაეძებს, |
Verse: 5 | გიო გულბა̄ნ თხუმდ ხენჴრინი. | გიო გულბანი პირველად (თავში) ახლავს. |
Verse: 6 | ჟი ლახსგურდა ჩა̈ჟის მიჩა, | შეჯდა თავის ცხენზე, |
Verse: 7 | ქა მეჴდელი ჲელითექა, | გამოსულა (სოფ.) იელამდე, |
Verse: 8 | ყორს ლახაგა̈ნ ძიძჲა̈რს მიჩა, | კარზე მიადგა თავის ძიძაანთ, |
Verse: 9 | ძიძჲა̈რს მიჩა მათუ̄ლშერი: | თავის ძიძაანთ, მათულაანთ: |
Verse: 10 | "ეშხუ სგა̈ჲ სგა ლა̈მჴერდად!" | "ერთი თქვენც წამყევით!" |
Page: 98 Verse: 11 | ალჲა̈რ აფხნეგობს იღე̄შგა̈̄ლხ, | ესენი (ერთმანეთს) ამხანაგობას ეცილებიან, |
Verse: 12 | "ალჲა̈რ მია მად ლა̈ხვჴერინ. | "ესენი მე არ ვიახლე. |
Verse: 13 | ქა მეჴდეხვი ხეშკილთექა, | გამოვსულვარ ხეშკილამდე, |
Verse: 14 | ფუთას ლელდეღ ხეშკილ ხაყა." | ფუთას სამწყემსო ხეშკილში ჰყავს". |
Verse: 15 | - ხოჩა ლადა̈ღ გელა ბოგრეშს! | - გამარჯობა გელა ბოგრეშელს! |
Verse: 16 | სია იმავ მეზი ხი̄რი? | შენ საით ხარ ("იქნები") წამსვლელი? |
Verse: 17 | - ლჷწსე ხვი̄რი ოთარშე̄რთე, | - დაპატიჟებული ვარ ოთარაანთსა (დადიშქელიანებისას), |
Verse: 18 | ხა̈ტი ყერჯო, ჯჷლჲარ ემიშდ! | ხატის მადლსა, მიმკითხავე ("წილი მიყარე")! |
Verse: 19 | - ქა̄ლჩედდ ლეჩრა̈ხი̄ ბაჩა̈რთე. | - გავიდეთ ლეჩრახის ქვებთან. |
Verse: 20 | ამჩუ ფუთად ჯჷლჲა̈რ ოთშიდ: | აქ ფუთამ უმკითხავა ("წილი უყარა"): |
Verse: 21 | - ჯჷლჲა̈რ სია ხოლა ჯერი, | - შენ ცუდი გაქვს წილი, |
Verse: 22 | ნომა აჩე ოთარშე̄რთე! | არ წახვიდე ოთარაანთსა! |
Verse: 23 | - ჯჷლჲა̈რ ისგუ სატრა̈კს ლა̈̄ხიშდ! | - შენი წილები ტრაკს მიიყარე! |
Verse: 24 | ფუთა ხვი̄რი მათუ̄ლშე̄რი, | ფუთა ვიქნები, მათულაანთი, |
Verse: 25 | ლახე ხოლა გზავრობ მე̄რი! | რომ ცუდი მგზვარობა მექნეს! |
Verse: 26 | აშ ესღური ჩვა̄ნეშ ლექვა, | ასე მივდივარ ჩვანეშელის ქვემოთ, |
Verse: 27 | ჩვა̄ნში ჩვანო̄ლ ამჩუ ლამხვი̄დ: | ჩვანეშელი ჩვანოლი იქ შემხვდა: |
Verse: 28 | მიყი კალთა̈ჲს ჭურ ხოჭო̄ნა, | კალთაში თურმე პურის ყუა (?) აქვს გამოხვეული, |
Verse: 29 | მეშხე ნამცა ბარჯას ხა̄სდა̈ნ. | შავი ნამცა მხრებზე ედვა, |
Verse: 30 | - ხოჩა ლადა̈ღ გელა ბოგრეშს! | - გამარჯობა გელა ბოგრეშელს! |
Verse: 31 | იმთე ესღრი, გელა ბოგრეშ? | საით მიხვალ, გელა ბოგრეშელო? |
Verse: 32 | - ოთარიშთე, ლჷწსე ხვი̄რი. | - ოთართან, დაპატიჟებული ვარ. |
Verse: 33 | - სია ეჩხავ ნომა აჩე, | - შენ იქ არ წახვიდე, |
Verse: 34 | ადო ხოლა̄მ გზა̄ვრობს ჯა̈ჩოხ! | თორემ ცუდად გამვზავრებენ! |
Verse: 35 | - მადე ხვირი ჩვა̈̄ნში ჩვა̄ნო̄ლ! | - არ გახლავარ ("არ ვიქნები") ჩვანეშელი ჩვანოლი! |
Verse: 36 | აშ ესღური ლეშუკვთეჟი, | ასე ავდივარ ლეშუკვზე, |
Verse: 37 | დოგა ამჩუ ყო̄რჟი̄ნ ემხვი̄დ. | დოგა აქ კარზე დამიხვდა. |
Verse: 38 | - ხოჩა ლადა̈ღ გელა ბოგრეშს! | - გამარჯობა გელა ბოგრეშელს! |
Verse: 39 | იმავ ესღრი, ო, სი მა̄რე? | საით მიხვალ, ო, შე კაცო? |
Verse: 40 | - ოთარიშთე, ლჷწსე ხვი̄რი, | - ოთართან, დაპატიჟებული ვარ, |
Verse: 41 | სია̈ჲ ა̈მჴერ, დოგა, ეჩხა̄ვ! | შენც წამომყევ, დოგა, იქ! |
Verse: 42 | - სი̄ჲ მამ ჯე̄რი ხოჩა გზავრობ! | - შენც არ გექნება კარგი მგზავრობა! |
Verse: 43 | - დოგა ხვირი ეჩქა მია, | - მაშინ მეც დოგა ვიქნები, |
Verse: 44 | დოგა ტუნუარე მუჩვმე! | დოგა ქოთნების მკეთებელი! |
Verse: 45 | ქახი̄ნ ოღვე ამხა̈ნ ლექვა, | გამოვშორდი ამის ქვემოთ, |
Verse: 46 | მა̈მზა ამჩუ ყო̄რჟი̄ნ ემხვი̄დ. | მამზა (მამურზა) აქ კარზე დამიხვდა. |
Verse: 47 | - ხოჩა ლადა̈ღ გელა ბოგრეშს! | - გამარჯობა გელა ბოგრეშელს! |
Verse: 48 | - ხოჩა ჯეყა̈რ ხოჩა̄მ მა̈მზას, | - კარგი დაგემართა კარგ მამზას, |
Page: 100 Verse: 49 | დო მიჴერი ოთარიშთე! | მო, წამყევი ოთართან! |
Verse: 50 | - ეჩხა̄ვ მია დეშ ჯინჴერი: | - იქ მე ვერ წაგყვები: |
Verse: 51 | ურიგ-ურიგდ ათვნა̈ლი. | ურიგოდ (რიგზე მეტად)ასმევს. |
Verse: 52 | - აშ ესღური კაჩალ ლექვა, | ასე მივდივარ კაჩალს ქვემოთ, |
Verse: 53 | ოთარს ბა̈ჟინ სგვებინ ოთჴა̈დ. | ოთარს მაცნე წინდაწინ მოუვიდა. |
Verse: 54 | სგა მეჩდე̄ხვი ოთარიშთე, | შევსულვარ ოთართან, |
Verse: 55 | ბაზი ლე̄თი სუფრ ადგურნე. | ამ ღამეს (უხვი) სუფრა გაშალა. |
Verse: 56 | ჰამა̈ ძინა̈რს ლიზი მაკუჩ. | დილაადრიან წასვლა მინდა. |
Verse: 57 | - ურგა̈დვინდ ღალ დეშ მოშ ჯუფშვდე, - | - მოუსაუბრებლად კი ვერ გიგიშვებ, - |
Verse: 58 | ქა ლაჲსკინე სუფრ ქა̄მენჩუ, | გადაახტა სუფრას, |
Verse: 59 | - ჲაღო მი̄[-ჲ] სი ქე̄ლლაგცა̄ლად! | - აბა მე და ჸმენ გავეხუმროთ (ერთმანეთს)! |
Verse: 60 | - დეშ ჯებუნძგვა̈̄ლ ლეხვია̈̄ნილს, | - ვერ შეგებმები ზემოურებს (ურიგო თემებს), |
Verse: 61 | კუმში ლჷდგა̈რ ოთარშე̄რა; | ქონებისთვის მკვდარ ოთარაანთ; |
Verse: 62 | ეშხუ მა̄რე სგა ლა̈მჴერინ, | ერთი კაცი გამაყოლე, |
Verse: 63 | ლექვ' ა̈̄ჯზჷზი ნაფა̈სს მიშგვა. | ჩამოგიგზავნი ჩემს საფასურს. |
Verse: 64 | სგა ლა̈ჲჴერნე ეშხუ მა̄რე, | თან იახლა ერთი კაცი, |
Verse: 65 | თვეფი მიჩა ლექვა ოთზჷზე, - | თავისი თოფი ჩაუგზავნა, - |
Verse: 66 | ალა ოთარს გუნ ათხი̄დჷნ. | ეს ოთარს ძალიან გაუხარდა. |
Verse: 67 | საყვდირ ამნე̄მ ფაყვშ ოთზჷზე, | სირცხვილის ნიშნად ამან ქუდი გაუგზავნა, * |
Verse: 68 | ფაყვშ ოთზჷზე კვა̈მშვ ლჷჰე̄ლვა: | ქუდი გაუგზავნა, კვამლით გამურული: |
Verse: 69 | "ალა ოთარდ თხუმჟი ესგას!" | "ეს ოთარმა თავზე დაიხუროს!" |
Verse: 70 | ეჯღა გელას მამ ხოჭინდა. | მაგითი გელას არა დააკლდება რა. * |
Page: 100 Verse: 1 | ვოდ, საბრელა [ია̈ყი მჷრზა,] | ო, საბრალო [იაყი მურზა,] |
Verse: 2 | მა̈ვ ჯაგდჷნდა სუმინ ღალა̈ტ? | რა გემართა სამჯერ საღალატო? |
Verse: 3 | ვოხვიშდამ გეზალ სივ ჯერდოლე, | ხუთი შვილი შენ გყოლია ("გეყოლებოდა"), |
Verse: 4 | მა̈გ მაჯონა ღერთალეში. | ყველა მსგავსი ღმერთებისა. |
Verse: 5 | თხუმაჲ ლჷფა̈შვდაჲ ქვიჩიგა! | თავდაპირველად ქებულო ქვიჩიგა! |
Verse: 6 | თხუმას ჯაგა̈ნდა ზურჩია, | თავზე გეხურა ზუჩი, |
Verse: 7 | ტა̈ნის ჯა̈ქუდა აბჯარი, | ტანზე გეცვა აბჯარი, |
Verse: 8 | მეჴრა̈ლს ჯასდა̈ნდა ხეშნავრე; | მკლავბზე გედვა ბეგთარი; |
Verse: 9 | აზნავრალეს ხეყა̈რჲელე, | აზნაურებს ებრძვი, |
Verse: 10 | აზნავრალე ჯიდაგარა, | აზნაურები დაგიხოცავს, |
Verse: 11 | თხვიმ ლუწვ[ე]რი ეჯნოვშ ჯერა. | თავი ნასისხლევი იმით გექნება. |
Page: 102 Verse: 12 | გვა̈მ კვარემ ყა̈ისჷნა. | ყინულის გულიანო ყაისუნ! |
Verse: 13 | ლებემე ისგვი ხანგარი | ჩამოსაკიდი შენი ხანგარი |
Verse: 14 | ბასრიში შა̈ნთი ლჷნა̈ხი, | ბასრის შანთნარევი ("შეტანებული"), |
Verse: 15 | და̈ჩქელჲანა̈რს ხეყა̈რჲელე, | დადიშქელიანებს ებრძვი; |
Verse: 16 | და̈ჩქელჲანა̈რ ჯიდაგარა, | დადიშქელიანები დაგიხოცავს, |
Verse: 17 | თხვიმ ლუწორი ეჯნოვშ ჯერა. | თავი ნასისხლევი იმით გექნება. |
Verse: 18 | თვეთნე თვა̈ლი ავთა̈ნდილა: | თვალად თეთრო ავთანდილ! |
Verse: 19 | ლებემე ისგვი ხანგარი | ჩამოსაკიდი შენი ხანგარი |
Verse: 20 | ვერჩხ უკი̄დად მჷდაგა̈რი; | ქარქაშიდან ამოუღებლივ მხოცველი; |
Verse: 21 | სვინჩი სიავ ჯიდაგარა, | სვინჩი შენ მოგიკლავს, |
Verse: 22 | თხვიმ ლუწორი ეჯნოვშ ჯე̄რა. | თავი ნასისხლევი იმით გექნება. |
Verse: 23 | ურემ-უხლა ისმა̈ილა! | გამოუცდელო ("უცოდინარო?) ისმაილ! |
Verse: 24 | უვაზირსია გლეხენილა, | უვაზირში ყოფილხარ, |
Verse: 25 | ხოჩა ვეზდენ ჯიდაგარა, | კაი ვეზდენი მოგიკლავს, |
Verse: 26 | თხვიმ ლუწორი ეჯნოვშ ჯე̄რა. | თავი ნასისხლევი იმით გექნება. |
Verse: 27 | ურმა ქა̈ჯი ქელმემეთი! | შეუპყრობელო ქაჯო ქელმემეთი! |
Verse: 28 | კოჯას ფივერს დემ ხაცური, | კლდეებს ჯიხვ-არჩვს არ (შე)არჩენ, |
Verse: 29 | ცხეკის წივერს დემ ხაცური, | ტყის წიორს * არ არჩენ, |
Verse: 30 | მინდვერს ლა̈ჩვა̈რს დე̄მ ხაცური, | მინდორს ირმებს არ არჩენ, |
Verse: 31 | ძუღვა̈შ ჰოკერ ცუზ[უ]ვარე, | ზღვის ძირზე თევზები, |
Verse: 32 | ცუზუვარეს დემ ხაცური. | თევზებს არ არჩენ. |
Verse: 33 | ვოდ, საბრელე სალუყვანგი! | ო, საბრალო სალუყვანგ! * |
Verse: 34 | ჯიჯულდას ისგვა ხობაჟა | შენ ძვლებს უგრძვნიათ. |
Verse: 35 | ლა̈მთილა̈შ ისგვა ხვა̈ტოში, | შენი სამამამთილოს ამოწყვეტა, |
Verse: 36 | ლამუვარა̈შ ისგვა კა̈დოშ, | შენი მამულეთის მოსპობა, |
Verse: 37 | ლა̈დიარა̈შ ისგვა შდა̈ხოშ. | შენი დედულეთის დალევა. |
Verse: 38 | თოხანა ისგვეჲ ლა̈ლზიგა, | დიდი (?) თქვენი სასახლე, |
Verse: 39 | ჯამფსიშ ი ატლა̈სი ლჷნა̈ხი, | ჯამფაზ-და ატლას-ნარევი, |
Verse: 40 | ბაჴას ნაღაჟის ხატჷხი. | ბახას შუქს ჰფენს. |
Page: 102 Verse: 1 | ვოთარ ფუსდა და̈ჩქელჲანა | ბატონო ოთარ დადიშქელიანო, |
Verse: 2 | ა̈წჰა̈ნჲელი ხოშა̄მ თამფა̈შ საფტინ ლე̄თი. | (სტუმრებს) იწვევს დიდი აღდგომის შაბათ ღამეს. |
Verse: 3 | მინს ხოხალდახ ტკისდ ლჷწჰათე ლიზ-ლიჩედი, | მათ ეგონათ, მართლა წვეულებაში მიდიოდნენ, |
Verse: 4 | ესნა̈რ დოლ-ჰებუდს ალშგა̈რი. | თურმე (ოთარი) დოლ-ჰებუდზე ილაშქრებს. |
Page: 104 Verse: 5 | ქა ლა̈მჩდელიხ დოლ-ჰებუდთე, | მისულან დოლ-ჰებუდში, |
Verse: 6 | დოლ-ჰებუდს ლიშჲალეშ დეშმა ჩვემინ. | დოლ-ჰებუდში ომისა ვერაფერი ქნა. |
Verse: 7 | ვო, ქრისდესუ ჩვოთმა̈ზჷრა | ო, ქრისტესამც დაულოცავს |
Verse: 8 | ა̈რღვლიანრეშ მინე ჰასვიშ! | არღვლიანთ ქალი! |
Verse: 9 | ალე როქვ ყველფს ლჷმჭა̈მვინ[ლი], | ეს თურმე სახლს ჰგვიდაო, |
Verse: 10 | ქავ ხოსკინა გულა̈შ გა̈ბრელთე, | გამხტარა გულის (წმ.) გაბრიელისკენ, |
Verse: 11 | ლანგა̈ვ ხოჩიდ გულა̈შ გა̈ბრელს: | ცოცხი დაარტყა გულის(წმ.)გაბრიელს: |
Verse: 12 | "გულა̈შ გა̈ბრელ, იმეგ ხა̈რი? | "გულის (წმიდაო) გაბრიელ, სადა ხარ? |
Verse: 13 | ისგვა სოფელს ლაჴცად იმღა ფიშვდე?" | შენს სოფელს დასაქცევად რად უშვებ?" |
Verse: 14 | ათხად ლიშჲალეშ დეშმა ანსა̈ხხ, | აქამდე ომისა ვერა მოახერხეს, |
Verse: 15 | ქა ლჷთიშ ლიხ იშგვიდ მარე, | გამორჩეული არის შვიდი კაცი, |
Verse: 16 | ეცერ-ცხჷმა̈რს შიყ ლახსგა̈მვნეხ, | ეცერ-ცხუმარს ზურგი აქცევინეს, |
Verse: 17 | ვოთარ ფუსდას ბარჯას ხაჴიდხ. | ოთარ ბატონს ბეჭში მოარტყეს. |
Verse: 18 | ალე როქვი საკაცხვშ ესღვახ, | ეს საკაცით მიაქვთო, |
Verse: 19 | ჩხარა ეცრა̈ლ ჩუ ხოდგარახ, | ცხრა ეცერელი მოუკლავთ, |
Verse: 20 | ჩხარა ჭური ჩუ ხოქაჩახ, | ცხრა თურმე დაუჭრიათ, |
Verse: 21 | თავბექიშდ კაპრა̈ჲქა ხოყრახ. | თავბექისთვის ნიკაპზე მოურტყამთ. |
Verse: 22 | ალა ლახვა̈რს ჟიქა̄ნ ოთჩა̈დხ, | ეს საძოვარი მთების (გზით) გაექცათ, |
Verse: 23 | სგა ლა̈მჩედლი ბა̈რისთესგა; | შესულა ბარშში; |
Verse: 24 | ეცრიშ ბეფშვს ი ზურალარეს | ეცერის ბავშვსა და ქალებს |
Verse: 25 | ამეჩუნი ჭჷშხა̈შ ე̄ხრახ. | აქ ფერხული აქვთ. |
Verse: 26 | ქავ მაშჷდახ ამხავთექა, | გამომცვივნიან აქ, |
Verse: 27 | მა̈გ მინეშ-მინეშს იჭვდჲე̄ლეხ, | ყველა თავ-თავისას კითხულობს, |
Verse: 28 | მი ღალ ეშხვი "საბრალ" და̈̄რდ მა̈ქვხ. | მე კი ერთი "საწყალო" არავინ მითხრა. |
Verse: 29 | "სგა̈ჲ როქვ საბლუ, იმ ღალ ჭჷშხშედ? | თქვე საწყლებოო, რა გეფერხულებათ? |
Verse: 30 | ერს ლა̈ჯჴედნიხ ქორდ ლჷდგარუ, | ზოგს მკვდრები მოგივათ შინ, |
Verse: 31 | ლჷდგა̈რ ჰე მოდ, ლჷქა̈ჩ ეში̄; | თუ მკვდარი არა, დაჭრილი მაინც; |
Verse: 32 | ვოთარ ფუსდას ბარჯას ხაჴიდხ, | ოთარ ბატონს ბეჭში მოარტყეს, |
Verse: 33 | ეჯა როქვი საკაცხვშ ახღვახ." | ისიც საკაცით მოაქვთო" |
Verse: 34 | ვო, ქრისდესი ჩვოთმა̈ზჷრა | ო, ქრისტესამც დაულოცავს |
Verse: 35 | ალექსანდრე და̈ჩქელჲანა! | ალექსანდრე დადიშქელიანი! |
Verse: 36 | ჟა̈გილდ ლა̈ჲყა̈ლ ბარშიშ სვიფჟი, | თოფის წამალი დაინაყა ბარშის მოედანზე, |
Verse: 37 | ქავ ხაჩჷდა დოლ ჰებუდის. | გარევია დოლ-ჰებუდს. |
Verse: 38 | "მონა̈ჲ დოლა̈რ, იმთე ა̈მჩედნიდ? | "გლახაკო დოლელებო, სად წამიხვალთ? |
Verse: 39 | ხოლა ჰებდვა̈რ, იმთე ა̈მჩედნიდ?" | ცუდო ჰებუდელებო, სად წამიხვალთ?" |
Verse: 40 | იშგვიდ დოლა̈რ ჩუ ხოქაჩა, | შვიდი დოლელი დაუჭრია, |
Verse: 41 | იშგვიდ ჰებდვა̈რ ჩუ ხოდგარა. | შვიდი ჰებუდელი მოუკლავს. |
Page: 106 Verse: 1 | ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ! | ო, საბრალო ბერო ნაგჭურ! |
Verse: 2 | ხილზიგალა ლადრერ ჰოკერ, | სახლობდი ლადრერის ბოლოს, |
Verse: 3 | სერ ლაქახი დემთე ჯარა: | მეტი გასაქანი არსად გქონია: |
Verse: 4 | ჟა̈ბშხენ ოთარ ჯიბულთქუნე, | ზემოდან ოთარი ფეხებს გიტყაპუნებს, |
Verse: 5 | ლექვა მეშხა კოჯა̈რს ხაშდიხ, | ქვემოთ შავ კლდეებს ხარ მილეული, |
Verse: 6 | გეზლირ მა̈გ ჩუ ჯალოგენა. | შვილები ყველა დაგზარმაცებია. |
Verse: 7 | ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ! | ო, საბრალა ბერო ნაგჭურ! |
Verse: 8 | "ვო ბიძიჯო, თამარა, | "მამამთილობამ, თამარ. |
Verse: 9 | ამლა̈კ მიშგუ ჟი ლა̈მჰინგირ, | ჩემი ამლაკი შემიკაზმე. |
Verse: 10 | ნახოლ მიშგუ ისგა ლამაბ, | ჩემი იარაღები შემაბი, |
Verse: 11 | ნებგვას ჴეცმანდ ქა ლა̈მითლ, | შუბლზე თავსაკრავი მომიჭირე; * |
Verse: 12 | მიაჯ ხვემშგვარ ლეჟა ოთარს." | მე ვესტუმრები-მეთქი ზემოთ ოთარს (დადეშქელიანს)". |
Verse: 13 | ნაგჭურს ამლა̈კ ქა ოხჴიდხ. | ნაგჭურს ამლაკი მოჰგკარეს. |
Verse: 14 | "მიშგუ ცოდი მიშგვა გეზლირს, - | "ჩემი ცოდვა ჩემს შვილებს, - |
Verse: 15 | ჰინგირ ჩაჟვდ უთხმულ ეჯგახ!" | უნაგირი ცხენზე უკუღმა დაგიდგამთ!" |
Verse: 16 | ნაგჭურდ ჰინგირ ჩუ ადწენე, | ნაგჭურმა უნაგირი გაასწორა, |
Verse: 17 | ჟოვ ხასგვრენა ამლა̈კს მიჩა, | შემჯდარა თავის ამლაკზე. |
Verse: 18 | ლიზი ოთსყა ოთარიშთე. | გზას გასდგომია ოთარისკენ. |
Verse: 19 | ჟი ლახჴედჷნ თეტლა̈ნითე, | ამოსულა თეტელანში, |
Verse: 20 | ცალანრა̈რ ქოვ ხაშჷდახ, | ცალანები გამოსცვივნიან, |
Verse: 21 | ხეცუნალახ მეჩი ნაგჭურს. | დასცინოდნენ მოხუც ნაგჭურს. |
Verse: 22 | - იმ მეცუნა̈ლდ, სგა̈ ცალანრა̈რ? | - რას რამცინით, თქვე ცალანებო?! |
Verse: 23 | ჲორი მაჩენე შიდ მიდგარად, | ორი საუკეთესო (ჩემი) ხელით მომიკვლიხარო, |
Verse: 24 | თვით ფოყ ნა̈ყირ ფჷრი ჯარახ! | ჩემი ნაცემი თითო თეძო გამხმარი გაქვთ (გქონიათ) |
Verse: 25 | ესღჷრინე ბუნდვრა̈ნიჟი, | მიდის ბუნდვრანზე, |
Verse: 26 | ქოვ ხაშჷდახ მეღჭკე ჰისკრა̈რ, | გამოსცვივნიან ყბედი ჰისკარლები, |
Verse: 27 | ხელგაცელახ მეჩი ნაგჭურს. | მასხრად იგდებდნენ მოხუც ნაგჭურს. |
Verse: 28 | - იმ მელგაცელდ, სგა̈ ჰისკრა̈რ?! | - რა სამასხარაოდ მიგდებთ, თქვე ჰისკარლებო?! |
Verse: 29 | სემი მაჩენ' შიდ მიდგარად, | სამი საუკეთესო (ჩემი) ხელით მომიკვლიხართ, |
Verse: 30 | ზურალ მუმშო̈ბიდ მეკდე მარდ! | მშობიარე დედაკაცითურთ ამოწყვეტილი მყავხართ! |
Verse: 31 | ესღჷრინე ლეჟა ოთარიშთე, | მიდის ზემოთ ოთარისკენ, |
Verse: 32 | ჟი ლახჴედჷნ ბა̈ნჭვა̈ნითე: | ასულა ბანჭვანში: |
Verse: 33 | "ქრისდეშ ნამზჷრ ბა̈ნჭვა̈ნჲა̈შ მაზვაბ, | "ქრისტეს ნაკურთხო ბანჭვანის წყაროვ. |
Page: 108 Verse: 34 | სეუდს ისგვა ჩუ ოთჴიდე!" | შენს სიყვარულს ჩავიტან!" |
Verse: 35 | ჩოვ ხაქეხა მეჩი ნაგჭურ, | ცხენიდან ჩამომხტარა ბერი ნაგჭური, |
Verse: 36 | ჟოვ ხოზორა ეშხუ ფაყულდ, | აუვსია ერთი ქუდი, |
Verse: 37 | მუგვდა წიქვი მად ხოცვირა. | თითქოს წვეთიც არ დაუტოვებია, |
Verse: 38 | ჟიად ლახსგურდა ამლა̈კს ბაბა, | მოხუცი კვლავ შეჯდა ამლაკზე, |
Verse: 39 | ყორს ხაგენა ოთარშერსი: | კარზე მისდგომია ოთარაანთ: |
Verse: 40 | - ყორ მიკარედ, ფა̈მლა მიშგუ! | - კარი გამიღეთ, ჩემო შინაყმებო! |
Verse: 41 | - ჲა̈რ როქვ ლი ყორა̈შ მეგნე? | - ვინ ხარ ("არის") კარს მომდგომიო? |
Verse: 42 | - ჯი როქვ ლი ოთარ მინე. | - მე ვარ თქვენი ოთარიო. |
Verse: 43 | კა̈რა̈შ-ყორა̈რ ჩოვ ხოკარახ, | კარიბჭე გაუღიათ, |
Verse: 44 | სგოვ მეჩედლი მეჩი ნაგჭურ, | შესულა მოხუცი ნაგჭური, |
Verse: 45 | ამლა̈კ ყორჟი ჩოვ ხოცვირა. | ამლაკი კარზე დაუტოვებია, |
Verse: 46 | ჲორი სიმქა̈რ ფურა̈რს იშგივხ, | ორი ქალიშვილი ძროხებს წველიდა, |
Verse: 47 | სიმქა̈რ ნაგჭურს ჩოვ ხოზიჰა, | ქალიშვილები ნაგჭურს დაუკლავს, |
Verse: 48 | გა̈ბა̈რ ზისხიშვ ჟოვ ხოგვერშლა, | ტაგნები სისხლით აუვსია, |
Verse: 49 | თხუმა̈რ ოთარს მა̈ჲდანჟ' ოსდე, | თავები ოთარს სარკმელზე დაიდვა, |
Verse: 50 | გა̈ბა̈რ ლაგა̈გიჟი ოსეგ: | ტაგნები ზღურბლზე დაუდგა: |
Verse: 51 | "[ალჲა̈რ] ოთარს ჰამა̈შ ლაწდას ჯადეს!" | "[ესენი] (შენ), ოთარს, დილის სანახავად გქონდეს! |
Verse: 52 | ცოდა̈შ კალა̈ნ ლუსდგვა̈რ ისგე, | აფსუს თქვენი ნაწნავი, |
Verse: 53 | ლუსდგვა̈რ ისგე, ოქრეშ მაჯონ, | თქვენი ნაწნავი, ოქროს მსგავსი, |
Verse: 54 | ოქრეშ მაჯონ ზისხიშვ ლეღფიდ! | ოქროს მსგავსი, სისხლით შესაღებად! |
Verse: 55 | ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ, | ო, საბრალო ბერო ნაგჭურ, |
Verse: 56 | მა̈ ლიმეჩვი სი ა̈ჲჰიდ?! | როგორი სიბერე მოგესწრო შენ?! |
Verse: 57 | ღვაჟა̈რცახა̈ნ დეშ ხიბურგელ, | ვაჟებთან ვერ ჭიდაობ, |
Verse: 58 | სიმქა̈რს გამს სი ხა̈ტხეი! | სამაგიეროს ქალიშვილებს უხდი! |
Verse: 59 | ქოვ მეჴედლი მეჩი ნაგჭურ, | გამოსულა მოხუცი ნაგჭური, |
Verse: 60 | ჟოვ ხასგვრენა ამლა̈კს მიჩა, | შემჯდარა თავის ამლაკზე, |
Verse: 61 | ლიზი ესსყე ლექვა ლადრერდ. | გზას გასდგომია ქვემოთ ლადრერისკენ. |
Verse: 62 | "ა, ხოლ' ამლა̈კ, მ'ოღვდა̈ჲ ჩემნა, | "არიქა, ჭრელავ, ვინძლო (ისე) ჰქნა, |
Verse: 63 | ოთარიშ ბასყა ნო ლოგვჰიდეს!" | (რომ) ოთარის ბასყა * არ მოგვეწიოს!" |
Verse: 64 | ეშხუ-ჲორი მჷრდჴილ ხაყლეფ, | ერთი-ორი მათრახი გადაუჭირა, |
Verse: 65 | ამლა̈კდ კა̈რიშ-ყორ ღოშგდ აცვირ. | ამკალმა კარიბჭე უკან დატოვა. |
Verse: 66 | "ქრისდეშ ნამზურ ამლა̈კ მიშგუ, | "ქრისტეს დალოცვილო ჩემი ამლაკო, |
Verse: 67 | თხვიმ უწვრად მად ამცვირინ! | თავი უსისხლებლად არ დამატოვებინე! |
Verse: 68 | ათხე ლადრერ ოთარს ხადეს, | ახლა ლადრერი ოთარს ჰქონდეს, |
Page: 110 Verse: 69 | ნა̈ ეჯღაი მეხვატ ღალ ლიდ, - | ჩვენ მაიმც ამოსაწყვეტი ვართ, - |
Verse: 70 | გეზლირ მა̈გ ლუდვაშე მარხ!.." | შვილები ყველა წამხდარი მყვანან! ..." |
Verse: 71 | ვოდ, საბრელა მეჩი ნაგჭურ, | ო, საბრალო ბერო ნაგჭური, |
Verse: 72 | მა̈ ლიმეჩვი სი ა̈ჯჰიდ?! | როგორი სიბერე მოგესწრო შენ?! |
Verse: 73 | ლიფუსდს ოთარ ქა ლა̈ჲბიშდივ, | ბატონობა ოთარმა ჩამოგართვა, |
Verse: 74 | სი ღალ ასედ ჭირიშ მუნკვლიდ. | შენ, გლახ, დარჩი მწუხარების მომხვეჭად. |
Verse: 75 | ეშოღვ ქრისდეს ჩოლმეზჷრად | ასემც ქრისტეს დაულოცვივართ |
Verse: 76 | მერდე მარე ამეჩუნაშ! | აქ მყოფი ხალხი! |
Page: 110 Verse: 1 | ვო, საბრელა სი ჭყინტჷლდა, | ო, შე საბრალო ჭყინტულდ, |
Verse: 2 | ხილზიგალე ლა̈დრერ ჰოკერ, | სახლობ ლადრერის ბოლოს, |
Verse: 3 | ლა̈ლზიგალეს და̈რ ჯახვჲესგდა. | დასახლებას არავინ განებებდა. |
Verse: 4 | ჰა, ფისრაუ ოთარშერა̈ლ! | ო, წაწყმენდილი ოთარაანნი (დადიშქელიანები)! |
Verse: 5 | ჩუბშხა̈ნ მაბიკხ, | ქვემოდან (ისინი) მიტევენ, |
Verse: 6 | ჟა̈ბშხა̈ნ სავთარულ მაბეკიხ. | ზემოდან (ისევ) საოთარონი მიტევენ. |
Verse: 7 | ეშდიორი ზა̈ილდ ა̈მქვიცხ | თორმეტი წელი გადამიჭყვიტეს |
Verse: 8 | ჰა̈დურდ ლჷკლიშ ყორს სგამენჩუ. | სულ ჩაკეტილ კარს შიგნით. |
Verse: 9 | "მა̈ჲ ჩვემინე, დედე საბრალ? | "რა ვქნა, საბრალო დედა? |
Verse: 10 | დედე საბრალ, სკივრულდ ა̈მკა̈რ, | საბრალო დედავ, სკივრი გამიღე, |
Verse: 11 | ჟი ლა̈ხვმა̈რი, ჟი ლა̈ხვხა̈ნზი: | შევემზადები, იარაღს ავისხამ: |
Verse: 12 | თვეფს ი დაშნა̈ჲს ბარჯს ესვრეკნე, | თოფსა და ხმალს მხარზე გადავიკიდებ, |
Verse: 13 | თხუმას ზურჩიას ესვგემნე, | თავზე ზუჩს დავიხურავ, |
Verse: 14 | ტანას აბჯარის ლა̈ხვქვემნე, | ტანზე აბჯარს ჩავიცვამ, |
Verse: 15 | წჷრნი საღრილს ჟი ლა̈ხვჰჷნგრი, | წითელ საღარს შევიკაზმავ, |
Verse: 16 | ჟი ხვაკვეფხი ხამვა̈ჲ ჰეშმილდ, | ზედ შევახტები ეშმაკივით, |
Verse: 17 | ქორს ი ლირდეს ჩუ ლა̈ხვგუა̈ნი. | (ჩემს) სახლსა და კარს ("ყოფას") გამოვიტირებ. |
Verse: 18 | ლიყველ მამჭირ დედეშ, მამა̈შ, | მოშორება მენანება დედ-მამისა, |
Verse: 19 | შვა̈ნს ლჷფა̈შვდი დედე-მამა; | სვანეთში ქებული დედ-მამისა; |
Verse: 20 | ჩინ მაჩენე ხეხვ ი გეზალ, | ყველაზე უკეთესი ცოლი და შვილისა; |
Verse: 21 | ლიყველ მამჭირ ხეხვიშ, გეზლა̈შ; | მოშორება მენანება ცოლ-შვილისა; |
Verse: 22 | ლიყველ მამჭირ და̈ბ-ლარემიშ; | მოშორება მენანება ყანა-სათიბისა; |
Verse: 23 | ლიყველ მამჭირ ლუსულ მიშგვა, | მოშორება მენანება ჩემი ოსურის, |
Verse: 24 | ლუსულ მიშგვა ჴა̈ნმი თჷლხიშ; | ჩემი ოსური ხარის ნახირისა; |
Verse: 25 | ლიყველ მამჭირ ქორა̈შ, მურყვმა̈შ, | მოშორება მენანება სახლ-ციხისა, |
Verse: 26 | ლჷირ-ლჷნქეჭ ქორა̈შ, მურყვმა̈შ! .. | მშვენიერი ("ნახატწარბა") სახლ-ციხისა! ... |
Page: 112 Verse: 27 | მად მიყჷრი ეშხუ მადრა̈ჴ, | არ შემომიკრავს ერთი მათრახი(ც), |
Verse: 28 | ძღვიდიშ ყორქა როქ მისკინა. | გალავნის კარში გავმხტარვარო. |
Verse: 29 | ქა ლოხვსინჯა̈ვ ბარჯ ჟიქანქა, | გადავიხედე ("მხარზე") უკან, |
Verse: 30 | მევარ მამჭირ ლირდეშ ლიყველ; | ძალიან მენანება სიცოცხლის მოშორება; |
Verse: 31 | ქჷმრა̈ლ ლა̈მშჷდ ეჯგვა̈რ ბჷგიდ, | ცრემლები გადმომცვივდა ისე მაგრა, |
Verse: 32 | ა̈თუ ლამა̄დ ჭიშხიშ ფხულა̈რს. | (რომ) სიცხე შემედვა ფეხის თითებში. |
Verse: 33 | მადუ ხოყრა როქვ მე̄რმე მადრა̈ჴ, | არ შემოუკრავსო მეორე მათრახი(ც), |
Verse: 34 | ლჷკლიშ ყორს სგა ჭურ მისკინვნა, | დაკეტილ კარებში შემიხტუნებია, |
Verse: 35 | ამეჩუნ ღვაჟა̈რ ემხვი̄დდახ; | აქ კაცები დამიხვდნენ; |
Verse: 36 | ეშხუ ზა̈ილდ ამეჩუ ამა̄დ, | ერთი წელი აქ დავყავი, |
Verse: 37 | ხოლამჷნქა ჩუ მამა ჩვემნ. | ცუდის გარდა არაფერი ვქენი. |
Verse: 38 | ათხე მერმე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მეორე კარი გამიღეს, |
Verse: 39 | ამეჩუ ზურელა̈რ ემხვი̄დხ, | აქ ქალები დამიხვდნენ, |
Verse: 40 | ხოლამჷნქა მამაგვეშ ხვა̈ყრ; | ცუდის გარდა არაფერი ვუყავ; |
Verse: 41 | ჲორი ზა̈ილდ ქა როქვ ა̈ხვიცხპ. | ორი წელი შევასრულეო ("შემოვივლეო"). |
Verse: 42 | ათხე მესმე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მესამე კარი გამიღეს, |
Verse: 43 | ამეჩუ ჴა̈ნი ჯვეგ ემხვი̄დ; | აქ ხაროვანი ("ხარის ნახირი") დამიხვდა; |
Verse: 44 | მესმე ზა̈ილდ ამეჩუ ამად. | მესამე წელი აქ დავყავი. |
Verse: 45 | ათხე მეშთხვე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მეოთხე კარი გამიღეს. |
Verse: 46 | ამეჩუ ფირვი ჯვეგ ემხვი̄დ; | აქ ფუროვანი ("ფურის ნახირი") დამიხვდა; |
Verse: 47 | მეშთხვე ზა̈ჲ ამეჩუ ამად. | მეოთხე წელი აქ დავყავი. |
Verse: 48 | ათხე მეხვშდე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მეხუთე კარი გამიღეს, |
Verse: 49 | ჰა̈დურდ გიცრა̈რცახა̈ნ გარ ხვარდა̈ს. | სულ ვერძებთან ვიყავი. |
Verse: 50 | ათხე მესგვე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მეექვსე კარი გამიღეს, |
Verse: 51 | ამეჩუნ ხა̈მმიშ ჯვეგ ემხვი̄დ; | აქ ღორის კოლტი დამიხედა; |
Verse: 52 | მესგვე ზა̈ილდ ამჩუ ამადდა. | მეექვსე წელი აქ დავყავი. |
Verse: 53 | ათხე მეშგვდე ყორ ა̈მკარეხ, | ახლა მეშვიდე კარი გამიღეს, |
Verse: 54 | ამეჩუნ ბა̈ტიშ ჯვეგ ემხვიდდა; | აქ ბატის გუნდი დამიხვდა: |
Verse: 55 | მეშგვდე ზა̈ილდ ამეჩუ ამად, | მეშვიდე წელი აქ დავყავი, |
Verse: 56 | ჰა̈დურდ ბატა̈რცახა̈ნ გარ ხვარდა̈ს. | სულ ბატებთან, ვიყავი. |
Verse: 57 | ეშდიორი ყორ ა̈მკარეხ, | თორმეტი კარი გამიღეს, |
Verse: 58 | ეშდიორი ზა̈ილდ ამა̄დ | თორმეტი წელი დავყავი |
Verse: 59 | ჰა̈დურდ ლჷკლიშ ყორ სგა̄მენჩუ. | სულ ჩაკეტილ კარებს შიგნით. |
Verse: 60 | ქა ლოხვგა̄თა̈ვ ეშდჲორი ზა̈ჲ, | მოვათავე თორმეტი წელი, |
Verse: 61 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, {!} | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 62 | ლეჟა-ლექვა̈შ მამა მიხა. | ზემო-ქვემოსი არა ვიცი რა. |
Verse: 63 | ვო, მა̈დლიერ ფუსდ თა̈რგლეზერ, | ო, მადლიანო უფალო მთავარანგელოზო, |
Verse: 64 | შვანე მეროლს ქა მაწვენი! | სვანეთის ღრუბელს (თუ) დამანახებ! |
Page: 114 Verse: 65 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 66 | სგა მეჩდელხვი ლა̈დრერთე̄სგა, | შევსულვარ ლადრერში, |
Verse: 67 | ლამატულე მურყვამდ მიშგვა: | მომაძახა ციხემ ჩემმა: |
Verse: 68 | "ქორს ი ლირდეს ჟი ლოხვცხა̈მინ, | "სახლ-კარს მოვამატებინე, |
Verse: 69 | სი შვიდებდ ა̈გითე ა̈ჯიტხ!" - | შენ მშვიდობით შინ დაგიბრუნებ!" - |
Verse: 70 | ფუსდ თა̈რგლეზერ ჟი მიმზჷრა. | უფალი მთავარანგელოზი მილოცავს. |
Verse: 71 | ლირდე-ლიზგე ნაცხა̈მვ ემხვიდ, | სახლკარობა მომატებული დამიხვდა, |
Verse: 72 | ვოთარშერა̈ლს ქა ლა̈ხვმჷქრი. | ოთარაანთ (დადიშქელიანებს) შევეჯიბრები. |
Verse: 5 | აფხა̈ზთე ნაჰოდ, | აფხაზეთში გაყიდული, |
Verse: 6 | აფხა̈ზს ნამჩა̈დვ, | აფხაზეთიდან გამოქცეული, |
Verse: 7 | ზა̈ნთეჲ ანჴა̈დ; | სამეგრელოში მოვიდა; |
Verse: 8 | ზა̈ნჲა̈ ნამჩა̈დვ, | სამეგრელოდან გამოქცეული, |
Verse: 9 | ლახვა̈რს ანღრი, | მთებზე მოდის, |
Verse: 10 | თვეთნა ჰილუს | თეთრ ჯორზე |
Verse: 11 | ჟი ხასგურდა. | იჯდა. |
Verse: 12 | ლეჟა ა̈მჴა̈დჷნ | ასვლა მომიხდა |
Verse: 13 | ა̈ტკვერ ზაგა̈რდ, | ატკვერის მთამდე, |
Verse: 14 | ნაკ ეცერთე | ვაკე ეცერში |
Verse: 15 | ლა̈სგიდ [ლ]ამა̄დ: | გასახედი შემექნა: |
Verse: 16 | ჩია̈გ შდუვე, | ყველგან თოვს, |
Verse: 17 | ჩია̈̄გ უჩხე. | ყველგან წვიმს, |
Verse: 18 | ნაკ ეცერის | ვაკე ეცერს |
Verse: 19 | მიჟ ხაწედა. | მზე ანათებს. |
Page: 114 Verse: 1 | ჩია̈̄გ შდუვე, ჩია̈̄გ უჩხე, | ყველგან თოვს ყველგან წვიმს, |
Verse: 2 | თეთვნა ჲეცერს მიჟ ხაწედი. | თეთრ ეცერს მზე ანათებს. |
Page: 116 Verse: 3 | უშგვლა̈რ და̈̄ვა̈რ, უშგვლა̈რ ჴეცა̈რ, | უშგულელებო იდიოტებო, უშგულელებო მხეცებო, |
Verse: 4 | იმ ხეტკე̄ნჩა̈̄ლდ მახვში ფუთას, | რად ებრძოლებით ("სცემთ") ბატონ ფუთას |
Verse: 5 | ფუთა ფა̈ლთა̈ჲს, ფინდიხვშ ტყჷრნა̈ჲს, | ბანჯგვლიან ფუთას, ტყვიით მოფაღარათეს. |
Verse: 6 | ნაშხატვს სკინა̈ჲს? | ღობეზე ხტომიას? |
Page: 116 Verse: 01 | ვოთარშა ფუთას უშგვლა̈რ გლეხდ ხეკვა̈დ. | ოთრაანთ ფუთას (დადიშკელიანს) უშგულები ყმებად (გლეხებად) უნდოდა. |
Verse: 02 | ჲურინ ქა̄თნა̄ბეხ ჯვეგ: ხამჭინდახ დაგრობ. მესმა̄დ | ორჯერ დაანებეს ჯოგი: ემძიმებოდათ მკვლელობა. მესამედ |
Verse: 03 | ერ ლა̈ხტა̈ხ მიჩა ჯარშვ (\ ჯა̈რშვ), ეჩქა | რომ მოუბრუნდა თავის ჯარით, მაშინ თოფის |
Verse: 04 | ჩაჭკვერხ ფინდიხ ჩიემ, ახთოფეხ ფუთას, ხაჴიდხ. | ტყვია ყველამ დაჭრა, ესროლეს ფუთას, |
Verse: 05 | ჟ'ესსა̈დ ხა̈ყვდირდ ვოთარშერ: ჟ'ათჟა̈ხხ ფუთა | მოახვედრეს. (ეს) დარჩათ სასირცხოდ დადიშქელიანებს: |
Verse: 06 | ბოლღან, ფინდიხშვ ტყჷრნა̈. | დაარქვეს ფუთა შეძლებული, ტყვიით მოფაღარათე. |
Verse: 1 | უშგვლა̈რ და̈̄ვა̈რ, უშგვლა̈რ ჴეცა̈რ, | უშგულელებო იდიოტებო, უშგულელებო მხეცებო, |
Verse: 2 | იმ ხა̈ჩვმა̈̄ვნედ მახვში ფუთას? | რას აქნევინებთ ბატონ ფუთას? |
Page: 116 Verse: 1 | დუდაუშერ ლუქდუსუღვი | დუდაუანთ ამპარტავნებს |
Verse: 2 | ისლამ ოთკვარახ ბერჲანთე. | ისლამი (ხელში) ჩაუგდიათ ბერიანში. |
Verse: 3 | ვოშთხვ ღეთ ზაილდ ბერჲანს ხადა, | ოთხიოდე წელი ბერიანში დაჰყო, |
Verse: 4 | ღულა მეტყვეფე ხეროლე | მუხლები გადატყაული აქვს |
Verse: 5 | ნალჴჷრალუ ქაშგარეში, | ჩერქეზების ხვეწნით. |
Verse: 6 | ნაჩქვენჲალუ ფუსნარეში. | ბატონების წინ ჩოქებით. |
Verse: 7 | ბერჲანთ' ადქუთან ლაშგარი, | ბერიანისკენ დაიძრა ლაშქარი, |
Verse: 8 | ყორს ლახგანა ძიძჲარს მიჩა, | კარზე მისდგომია მის ძიძაანთ, |
Verse: 9 | თაშ-ლაჯაბუ კას ხოწბჷდა. | ყველის სახარშავი (ჭურჭელი) კერიის ფიქალზე ეკიდა |
Verse: 10 | "ძიძა მიშგვი, ყორ მუშ ლამკარ, | "ძიძაჩემო, როგორმე კარი გამიღე, |
Verse: 11 | მი ხვიროლე ისლამ, ისგვეშ!" | მე ვარ ისლამი, თქვენიანი!" |
Verse: 12 | უსგვა ფხულე ისლამს ხადა. | ისლამს ექვსი თითი ჰქონდა. |
Verse: 13 | ეშხუ ქიულდ ისლამს ლახვემხ, | ერთი ყველის კვერა ისლამს მისცეს, |
Verse: 14 | ჯარი ამნოვშვ ჩუ ხორგავა. | ჯარი ამით დაუკმაყოფილებია. |
Verse: 15 | ჟი ხოსკინა მურყვამათე, | ამხტარა ციხეში, |
Verse: 16 | სგა ხაბეკა რუჩეგჲანარს: | შეჰბმია რუჩეგიანებს: |
Verse: 17 | - ლექვაში რუჩეგჲანარე, | - ქვემო რუჩეგიანებო, |
Verse: 18 | თვეთენე ისგვე მურყვამა | თქვენი თეთრი ციხე |
Verse: 19 | ურჯული სგაჰინ გოშია; | ურჯულოებით სავსეა: |
Verse: 20 | ლეჟაში რუჩეგჲანარე, | ზემო რუჩეგიანებო, |
Verse: 21 | ლჷნჭარვე ისგვე ლალზიგა | ჩამწკრივებული თქვენი სასახლე |
Verse: 22 | რაშ-ბედაურინ გოშია. | რაშ-ბედაურით სავსეა. |
Page: 118 Verse: 23 | დუდაუშა მეჩი წელარ, | დადუანთ ბებერო ვირებო, |
Verse: 24 | ჰე ხვეჭმენდე თოლის ისგვე, | რომ ავყვე თქვენს ჭკუას, |
Verse: 25 | მაგვარ ლადეღს სგა ეჯტყვიფე! | როგორ დღეს დაგაყრით! |
Page: 118 Verse: 1 | ინსა და ხველა, | ინსა (?) და ხველა, |
Verse: 2 | ამბავ ა̈ჯჴა̈დილ ხოჩემიშ, | ამბავი მოგივიდა კარგისა, |
Verse: 3 | ამბვი ლა̈კვჰა შიშდ ჯუღვა̈ნდა. | ამბის გასაგები მაშინვე გქონდა, |
Verse: 4 | ჩუ ლუზვერლიხ ფხუტრელ ზაგა̈რ | თავმოყრილი არიან ფხოტრერის სერზე |
Verse: 5 | ჩვაბე-ეცრი მახეღვაჟა̈რ, | ქვემო-ეცერის ახალგაზრდები, |
Verse: 6 | ჟაბე-ეცრი მახეღვაჟა̈რ, | ზემო-ეცერის ახალგაზრდები, |
Verse: 7 | ქავ ხაჴედახ ლიკვჰურა̄ლე. | დასდგომიათ დრო ცდისა. |
Verse: 8 | ფუთას ხანგა̈რ ოხუშგუნა, | ფუთას ხანგარი უშიშვლია, |
Verse: 9 | შიხე მჷრზა იჴლაჟალე, იჭრაჟალე. | შიხე მურზა სახელოებს იკვალთავს, ეძალება. |
Verse: 10 | ყორს ხაგენახ ჯიხვირიშერ, | კარს მისდგომიან ჯიხვირაანთ, |
Verse: 11 | სგა̈̄შხა̈ნ მეჩი მარელს | შიგნით მოხუც კაცს |
Verse: 12 | წჷრნი ფაულდ შჷნ ხაღვენა, | წითელი ჯოხი ჰქონია, |
Verse: 13 | მარემი ზისხიშუ ლჷღა̈ფი. | კაცის სისხლით შეღებილი. |
Page: 118 Verse: 1 | ნეცინ ღედრა̈ჲ მესტჲა̈̄ ვარგა̈ლ, | წვრილი ცერცვის ჭამია მესტიის აზნაურები, |
Verse: 2 | მეჩი ბატა̈რ მჷლხა̈ ვარგა̈ლ, | ბებერი ბატები მულახის აზნაურები, |
Verse: 3 | ყა̈̄რი დაშნა̈ჲ ფოყს ხორიკხ, | ყავრის ხმალი თეძოზე ჰკიდიათ, |
Verse: 4 | ლაჴნია უღვა თვეფდ ხა̈̄ბხ. | სახვნელის უღელი თოფად ჰკიდიათ. |
Page: 118 Verse: 1 | ახანახა, დოშდულ მახე, | თიბვის დღეს მთვარე ახალი, |
Verse: 2 | ქრისდედ ანკიდ ვა̈რგი ჟახე! | ქრისტემ ამოაგდო აზნაურის სახელი! |
Page: 120 Verse: 1 | ვოდ, საბრალე სოზარ-ცივოყ, | ო, საბრალო, სოზარ და ციოყ, |
Verse: 2 | ხილზიგალედ ქვიშა̈შ ლა̈ზგას, | სახლობთ ქვიშის სამოსახლოში, |
Verse: 3 | [ლა̈ლზიგალეს და̈რ ჯა̈ჩომდახ]. | [მაგრამ სახლობას არავინ გაცლიდათ]. |
Verse: 4 | მჷწჰილ ლა̈ჯჴა̈დხ ლექვა̈ნისგა, | მაწევარი (დამპატიჟებელი) მოგივიდათ ქვემოდან, |
Verse: 5 | ლექვა̈ნისგა ყუდუშერხა̈ნ, | ქვემოდან ყუდუანთგან (ჟორჟოლიანებისგან), |
Verse: 6 | ამ ბიბუარუ სუმა̈ჲლა. | ეგ ბრუციანი სუმაილა. |
Verse: 7 | "სოზარ-ცივოყ ლექვ' ა̄ნსგვეჯდად | "სოზარ და ციოყ, ჩამობრძანდით |
Verse: 8 | თაზილა̈შთე ლა̈ჲაქალთე: | თაზილასას სამოყვროდ: |
Verse: 9 | დაჩვირს ჯაჰვდიხ სოზარიშდა!" | დას გაძლევენ სოზარისთვის!" |
Verse: 10 | ჟი ლა̈ჲჰჷნგრეხ წჷრნი საღრა̈ლ, | შეკაზმეს წითელი საღარები, |
Verse: 11 | ჟი ლახსგურდახ სოზარ-ცივოყ, | შესხდნენ სოზარი და ციოყი, |
Verse: 12 | ხობინახ ლიზივ-ლიჩედი. | დაუწყიათ სვლა-წასვლა. |
Verse: 13 | გუგვა̈შის ლექვავ ესღჷრიხ, | გუგვაშის ქვემოთ მიდიან, |
Verse: 14 | მჷსა̈ვთ ლახხვი̄დხ ნავერჲანა. | მუსავთი შეხვდათ ნავერიანი. |
Verse: 15 | - ხოჩა ლადეღ ხოჩა̄მ ლახვბას! | - გამარჯობა კარგ ძმებს! |
Verse: 16 | იმთე ესღრიდ, ხოჩა ლახვბა? | საით მიდიხართ, კარგო ძმებო? |
Verse: 17 | - თაზი̄ლა̈შთე ლა̈ჲა̄ქა̄ლთე. | - თაზილასას დასამოყვრებლად. |
Verse: 18 | - ლახვბოშ ლი̄ზი მამა ჯაწჷხხ, | - ორივ ძმის წასვლა არაა საჭირო, |
Verse: 19 | ქვერწლიშ ნა̈̄თის ეშხუჲ ქა̈̄ხკედდ! | ქორწილის წილს ერთიც მიიღებთ! |
Verse: 20 | ცივოყს ათხე ვეშგდ ხოჭო̄ნა, | ციოყი ახლა უკან დაბრუნებულა, |
Verse: 21 | სოზარ ლექვა ჭურ ესღჷრი: | სოზარი თურმე ქვემოთ მიდის: |
Verse: 22 | "ცივოყ, ვოდე მიშგუ ლა̈ნშა̈ნ | "ციოყ, ვიდრე ჩემი ნიშანი |
Verse: 23 | [ვეშგდ] დო ა̈ჯჴეს [ა̈გითე̄სგა], | არ მოგივიდეს [შინ], |
Verse: 24 | ეჩქად ლექვა ნოსა ანჴე". | მანამ ქვემოთ არ მოხვიდე". |
Verse: 25 | სოზარ ლექვა ა̈მჩედე̄ლი, | სოზარი ქვემოთ წასულა, |
Verse: 26 | სგა ლოხვსიპეხ მა̈ჟი̄ბთე̄სგა, | შეუხვიეს მაჟიბში (ზედა სართულში), |
Verse: 27 | მა̈ჩვი̄ბ მოღლა̈ტინ გვეში ხა̄რხ. | მაჩუბი (ქვედა სართული) მოღალატეებით სავსეა. |
Verse: 28 | სუფრა ლუგვრა̈ნ ალას ესვგეხ | გაშლილი სუფრა ამას დაუდგეს, |
Verse: 29 | ჩუ ლაჲშდჷმეხ, ჩუ ლაჲბანგვეხ, | დაათვრეს, დაბანგეს, |
Verse: 30 | სგა ლაჲგურნეხ ლაყვრათე̄სგა, | შეაგორეს ლოგინში, |
Verse: 31 | ფირწამა̈ლ ალას ჟი ლოხვკიდხ, | ამას საპირწამლე ამოაცალეს, |
Page: 122 Verse: 32 | ფა̈თვა̈ ნა̈ქვიც (სოზარიშ) ალას ლახბეხ, | (სოზარის) თმის ბეწვიც ამას მიაბეს, |
Verse: 33 | ალა ცივოყს ლა̈ნშა̈ნდ ოხზჷზეხ. | ეს ციოყს გაუგზავნეს ნიშნად. |
Verse: 34 | ცივოყ ლექვა ა̈მჩედე̄ლი, | ციოყი ქვემოთ წამოსულა, |
Verse: 35 | სუფრა ლუგვრა̈ნ ალასჷდ ესვგეხ; | გაშლილი სუფრა ამას კიდევ დაუდგეს; |
Verse: 36 | სოზარიში ლა̈ჲჭვედჲე̄ლე, - | (ციოყმა) იკითხა სოზარისა, - |
Verse: 37 | "ეჯა მახე ლუყვნილ ლ' ათხე". | "ის ახალდაწოლილია ახლა". |
Verse: 38 | ცივოყ აჯაღ ჩუ̄დ ადბანგვეხ, | ციოყიც კიდევ დაბანგეს, |
Verse: 39 | სგა ლოხვყვინეხ მუხვბა მიჩა, | მიუწვინეს თავის ძმას, |
Verse: 40 | დაშნა̈ჲ თხურმა̈̄შ ჟიჲ ოხკიდხ, | ხმალი სასთუმლიდან ააცალეს, |
Verse: 41 | ლანგვა̈რ მჷქაფდ თხურმა̈̄შ ესვდეხ, | (მის) ნაცვლად ცოცხები სასთუმალთან დაუდვეს, |
Verse: 42 | ჟი ლოხღალბეხ ლაყვრათე̄სგა, - | თავს დაესხნენ ლოგინში, - |
Verse: 43 | ცივოყდ დაგრა დეშ იბა̈ჟი. | ციოყმა სიკვდილი ვერ გაიგო. |
Verse: 44 | სოზარ ჟივ როქ ლა̈მპერელი, | სოზარი წამომხტარაო, |
Verse: 45 | სოზარ ლანგავშ იყა̈რჲე̄ლე: | სოზარი ცოცხით იცემება: |
Verse: 46 | "ო, ბედნიერ დაშნილ მიშგვი, | "ო, ნეტავ (მომცა) ცემი ხმალი, |
Verse: 47 | ლიყა̈რჲე̄ლეს მი ლაჯთვე̄ნი! | ცემას მე გასწავლიდით! |
Verse: 48 | ამ ბიბუარუ სუმა̈ჲლა, | შე ბრუციანო სუმაილა, |
Verse: 49 | მჷწჰი მიშგვი სი ხიროლე!" | ჩემი მაწევარი შენ ხარ ("იქნები")!" |
Verse: 50 | ლანგავშ თხვიმი ჩუ ხოხიპა, | ცოცხით თავი გაუპია, |
Verse: 51 | თხვიმიშ თველილდ გა̈ნთე ლა̈ხთხა̈კ: | თავის ტვინი იქით შეესხა: |
Verse: 52 | "ნიშგვეჲ ნა̈წჰვი̄რ ალა ჯა̈̄ცეს!" | "ჩვენი დაპატიჟებისთვის ეს გქონდეს!" |
Verse: 53 | ჩუ ლაჯღალტეხ, საბლუ ლახვბა, | დაგაღალატიანეს, საბრალო ძმებო, |
Verse: 54 | სგა ლაჯგურნეხ სა̈ვჩა̈ვთე̄სგა, | ჩაგაგორეს მარხილში, |
Verse: 55 | ჴანა̈რ ლა̈ჯბეხ, ლეჟა ახღვახ. | ხარები შეგიბეს, ზემოთ მოაქვთ. |
Verse: 56 | დედე მინეშ მურყვამს ლჷმა̈რდ, | მათი დედა ციხეში ყოფილა, |
Verse: 57 | თვეფილდ ლახდე მურყვმა̈ შდურქა, | თოფი დაუმიზნა ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 58 | მურყვმა̈შ შდურქა ქა ლახსგურდა, | ციხის სათოფურს მიუჯდა, |
Verse: 59 | ჴანრეშ მუჟვეღ ჟი ლაჲგურნე. | ხარების გამძღოლი გააგორა. |
Verse: 60 | - ორ დიაშუ, ოჲ, დედეშუ, | - ო, დედისავ, ო, შვილო, |
Verse: 61 | ოჲ, დედეშუ სოზარ-ცივოყ, | ო, შვილებო სოზარ ციოყ. |
Verse: 62 | ეშხუ ლუწვერ ჭურ მეროლედ! | ერთი ნასისხლევი მეყოლებით! |
Verse: 63 | მა̈დილ ჯერიხ მეზვბელარეს, | მადლისათვის ("მადლი გექნებათ"), მეზობლებო, |
Verse: 64 | თვეფიშ ლისყი ქა მათო̄ნედ! | თოფის გატენა მასწავლეთ! |
Verse: 65 | - თვეფიშ ლისყი ამჟი ხაკუ: | - თოფის გატენა ასე უნდა: |
Verse: 66 | ფინდიხ ჩუქვან ი ჟა̈გ ჟიქა̄ნ. | ტყვია ქვევით და წამალი ზევით. |
Verse: 67 | - ცოდვა მიშგვი ნოვ ჯაშდეხახ, | - ცოდვა ჩემი ნუმც დაგლევიათ, |
Verse: 68 | თვეფიშ ლისყი მა̄დ მათო̄ნედ! | თოფის გატენა (რომ) არ მასწავლეთ! |
Page: 124 Verse: 69 | ქა ჯისკინა მურყვამხა̈ნქა, | გადმომხტარხან ციხიდან, |
Verse: 70 | პერდ ხაგენა მურყვმა̈შ ხუნჟი; | ქაფად ქცეულხარ ციხის ძირას; |
Verse: 71 | ჟი ხობიდნა ბამბიშ ივკად, | (ცეცხლი) წაუკიდია ბამბის კაბისთვის, |
Verse: 72 | გრა̈მდ ხოგენა ლა̈ზგა მინეშ. | ფერფლად უქცევია თავიანთი სამოსახლო. |
Page: 124 Verse: 1 | ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 2 | ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა! | ჩემო ციოყ სოზარულა! |
Verse: 3 | მჷწჰი ლა̈ჯჴა̈დხ არცხელახა̈ნ, | მაწევარი მოგივიდათ არცხელიდან, |
Verse: 4 | ლექვა ლიზის ხემურჯალედ. | ქვემოთ წასვლას აპირებთ. |
Verse: 5 | - დედე̄შ სოზარ, ნომა აჩედ, | - შვილო სოზარ, ნუ მიდიხართ, |
Verse: 6 | ეშხუ ეში ქორს დო სედნიდ! | ერთი მაინც შინ დარჩით! |
Verse: 7 | - ლექვა ნაუზი მამა ნა̄რ, | - ქვემოთ წაუსვლელობა არ გვარგია, |
Verse: 8 | მაყალჟი უშხუდ ხოჩა, | შიშის დროს ერთად (ყოფნა) სჯობს, |
Verse: 9 | მეგრა-მეგრად დაშნა̈რს ხვა̈ჴდედ, | მაგრა-მაგრად ("მსხვილ-მსხვილად") ხმლებს დავარტყამთ |
Verse: 10 | კინჩხა̈რს ხოშდედ, ვოჲ, გოჭა̈რშალ. | თავებს ("კისრებს") გავაყრევინებთ გოჭებსავით. |
Verse: 11 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 12 | ლეთი ხოლა ისნავ მიწვა: | წუხელ ცუდი სიზმარი ვნახე ("მინახავს"): |
Verse: 13 | ჲერუ მეგა̈მ უშხვარ ხეტყბა̈ნ, | ორი ხე ერთმანეთზე ეკრა, |
Verse: 14 | ქორა გუშგვეჲ ქავ ხოფიტახ, | ჩვენი სახლი გაუნგრევიათ, |
Verse: 15 | ჟივ ხაგეჭახ კალვაისგა. | გამაგრებულან კალოში. |
Verse: 16 | - დედე მიშგუ, ნომ ჯაყლუნი, | - დედა ჩემო, ნუ გეშინია, |
Verse: 17 | თერა̈ლს ხვა̈ფშვდე ეჩითანეს, | თვალებს დავატრიალებ იმისთანას, |
Verse: 18 | ეშხუ ლისგდი დოშ ამჩჷშახ; | (რომ) ერთი შეხედვა ვერ მომასწრონ; |
Verse: 19 | თხუმას მიჩა ეჩე ხვა̈ჴდე, | მათ თავებს იქ დავაგდებ, |
Verse: 20 | იმვა̈ჲ ჭჷშხა̈რ ჟი ხეგნოლეხ. | სადაც ფეხები ედგმებათ. |
Verse: 21 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 22 | შუკვა ისგვეჲდ ჩუვ მიმზჷრა! | გზა დამილოცავს თქვენთვის! |
Verse: 23 | ვოდ, ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი, | ო, დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 24 | გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდად, | გუგვაშის ქვემოთ მიდოდით, |
Verse: 25 | ქრისტეს ეშუ ჩოთმა̈ზჷრა, | ქრისტეს ისემც დაულოცავს, |
Verse: 26 | მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდხ ნავერჲანე: | მუსავთი შეგხვდათ ნავერიანი: |
Verse: 27 | - გზავრობ ისგვეჲ ჩუვ მიმზჷრა! | - თქვენი მგზავრობა დამილოცავს! |
Verse: 28 | - მეხვჲე ნიშგვეჲ ჩუვ ნიმზჷრა! | - ჩვენი შემხვდომი დაგვილოცავს! |
Verse: 29 | - იმთე ესღრიდ, ხოჩა ლახვბა? | - სად მიხვალო, კარგო ძმებო? |
Verse: 30 | - იმთე ესღვრიდ ი ნესტარშერთე. | - სად მივალთ და ნესტარაანთსა (ჟორჟოლიანებისას). |
Page: 126 Verse: 31 | - ეჯა მადეჲ, ხოჩა ლახვბა | - ის კი არა, კარგო ძმებო, |
Verse: 32 | ნესტარშა უშგულ ჯვა̈რს ხაჭშხახ; | ნესტარაანი უკუღმა ჯვარცმულია; |
Verse: 33 | ჲექჷრდა ღენ ნომის ღჷრიდ, | ორივე ნუ წახვალთ, |
Verse: 34 | ეშხუ ქა ხიშდ ნა̈თიშ მჷკა̈დდ! | ერთი კმარხართ წილის ამღებად! |
Verse: 35 | სოზარ ლაჭკვა̈რთეჲსგა აშყა̈დ, | სოზარი ფიქრებს მიეცა, |
Verse: 36 | ჰა̈ბილდ ლა̈ჲცა̈დ ყვითელ-ყვითელ; | ფერი იცვალა ყვით-ყვითლად; |
Verse: 37 | სოზარს ქორთევ ჯიჭონა, | სოზარი შინ დაბრუნებულხარ, |
Verse: 38 | ცივოყ ლექვა არცხელათე. | ციოყი ქვემოთ (წასულა) არცხელისკენ. |
Verse: 39 | სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე, | შეგიყვანეს ნესტარაანთსა, |
Verse: 40 | სგა ლა̈ჯსიპეხ მა̈ჩვიბთეჲსგა, | შეგიყვანეს მაჩუბში (ქვედა სართულში), |
Verse: 41 | მა̈ჟიბ მჷღლა̈ტიდ გვეში ჯარ. | მაჟიბი (ზედა სართული) მოღალატეებით სავსეა ("სავსე გაქვს"). |
Verse: 42 | ჩუ ლაჯსგურეხ სა̈კურცხვილჟი, | დაგსვეს საკურცხილზე, |
Verse: 43 | ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ, | ერთ კათხა რანგს * გასმევენ, |
Verse: 44 | მერმამ კათხას ბანგას ჯათრეხ; | მეორე კათხა ბანგს გასმევენ; |
Verse: 45 | ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად, | დაგბანგეს მაგრა-მაგრად, |
Verse: 46 | ვაზნა ისგუ ქავ ხოქვითახ, | შენი "ვაზნა" მოუპარავთ, |
Verse: 47 | სოზარს ლეჟავუდ ჯიზჷზეხ | სოზარს აგიგზავნეს |
Verse: 48 | ლექვა ლიჴედიშ ლა̈ჲშანედ. | აქეთ (ქვემოთ) წამოსვლის ნიშნად. |
Verse: 49 | სოზარ ლექვა იმარალე, | სოზარი ქვემოთკენ ემზადება, |
Verse: 50 | დედე მიჩა მჷხიმდ იგვნი: | დედამისი მწარედ ტირის: |
Verse: 51 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 52 | კა̈ლთი ლობა̈რ მა̈გ მექვცე მარ! | მუხლები მომეკვეთა ("ფეხის ძარღვები ყველა დაწყვეტილი მაქვს")! |
Verse: 53 | ვოდ, ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | ო, დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 54 | გუგვა̈შის ლექვა ესღჷრდა̈ს, | გუგვაშის ქვემოთ მიდიოდი, |
Verse: 55 | მჷსა̈ვთ ლაჯხვიდ ნავერჲანე: | მუსავთი შეგხვდა ნავერიანი: |
Verse: 56 | - სი სოზარე, იმთე ესღრი? | - შე სოზარ, სად მიდიხარ? |
Verse: 57 | ნომ' ათჴაცად ქორ ი ლირდე, | არ დაღუპოთ სახლ-კარი, |
Verse: 58 | ნომ' ათხი̄დად სოფელ ისგვეჲ, | არ გაახაროთ თქვენი სოფელი, |
Verse: 59 | ნომ' ათჴაცად დედე ისგვეჲ! | არ დაღუპოთ დედათქვენი. |
Verse: 60 | - ლექვა ნაუზი მამა მარ, | - ქვემოთ წაუსვლელობა არ მარგია, |
Verse: 61 | ეში ღური, ეში ღური! | მაინც წავალ, მაინც წავალ! |
Verse: 62 | სგავ მეჩდელხი არცხელათე, | შესულხარ არცხელში, |
Verse: 63 | სგა ლა̈ჯსიპეხ ნესტარშერთე, | შეგიყვანეს ნესტარაანთსა, |
Verse: 64 | ცივოყ სოზარს ქავ ხაწედა: | ციოყი სოზარს დაუნახავს: |
Verse: 65 | ყვითელ ჰა̈ბ-ჰა̈ბს იცადუნე. | ყვითელ ფერს იცვლის. |
Page: 128 Verse: 66 | - ჰეტ, საბრელა მუხვბე ისგუ | ო, საბრალო შენი ძმა |
Verse: 67 | ჟეღა̈რს მი დეშ ხვეროლე | ძაღლებს მე ვერ ვეყოფი |
Verse: 68 | ლეცლჷრალედ-ლეგლჷრალედ, | დასაგლეჯ-დასაფლეთად, |
Verse: 69 | აჯაღ, სოზარ, ლექვა დო აღე! | (რომ), სოზარ, კიდევ მოხვედი?! |
Verse: 70 | ათხე ჯიბნეხ ლჷჴმაშდ ლითრეს: | ახლა დაგიწყებენ მაგრად სმევას: |
Verse: 71 | ეშხუ კათხას რანგას ჯათრეხ, | ერთ კათხა რანგს გასმევენ, |
Verse: 72 | მერმა კათხას ბანგას ჯათრეხ, | მეორე კათხა ბანგს გასმევენ; |
Verse: 73 | ჩუ ლაჯბჷნგვეხ მეგრა-მეგრად, | დაგბანგეს მაგრა-მაგრად, |
Verse: 74 | ჩუ ლაჯყვინეხ სგირი ლეჟა, | დაგაწვინეს სოხანეზე, |
Verse: 75 | თოფა̈რს ჯიკედხ, ფავა̈რს ჯიდიხ, | თოფებს გაცლიან, კეტებს გიდებენ, |
Verse: 76 | დაშნა̈რს ჯიკედხ, ლანგვა̈რს ჯიდიხ. | ხმლებს გაცლიან, ცოცხებს გიდებენ. |
Verse: 77 | ცივოყს დაგრა დეშ ჯიბაჟა, | ციოყს სიკვდილი ვერ გიგრძვნია, |
Verse: 78 | სოზარ, ლანგვარშვ ხიჩა̈ჩხჲელე, | სოზარ, ცოცხებით იცემები, |
Verse: 79 | ეშხუ ლანგავშ ჩუვ ჯიდგარა. | ერთი ცოცხით მოგიკლავს. |
Verse: 80 | "ბედის მიჩა ნატჲალ ხაქვა, | "ო, ნეტავი მის ბედს, |
Verse: 81 | ჲა̈ს მიშგუ დაშნილ ხუღვენს, | ვისაც ჩემი ხმალი ექნება, |
Verse: 82 | ლიყა̈რჲელეს ჟი ლაჯთვენნა̈ს! | ცემას გასწავლიდი! |
Verse: 83 | მაჴიდდ, მაჴიდდ, დრო̈ვილდ ჯუღვახ, | დამარტყით, დამარტყით, დრო გაქვთ, |
Verse: 84 | ქვინილდ ხონკვი ჟი ლა̈მჩედნი!" | იქნებ სული მალე ამომძვრეს! |
Verse: 85 | ჰატ, საბრელა დედე მიშგუ, | ო, საბრალო დედაჩემო, |
Verse: 86 | ტებდი ქუთულდს ჩუ მიფანა̈ს, | თბილ ხაწაპურს (სულის მოსახსენებლად) დამიდგამდე, |
Verse: 87 | ჩი მიშლადეღ მურყვამთ' ადე, | ყოველ კვირადღეს ციხეში ადი, |
Verse: 88 | თვეფს ი ჰავეჯს ხა̈წმჷნდა̈ვდა̈ს! | თოფსა და იარაღს გასწმენდდე! |
Verse: 89 | ჰატ, საბრელა ქორ ი ლირდე, | ო, საბრალო სახლ-კარო, |
Verse: 90 | ჭოლში სვიმრას ჩუ ესნა̈ხი! | ჭოლაშის საზოგადოებას ჩაუვარდები!" |
Verse: 91 | სოზარს ქვინილდ ჟივ ჯაჩედა, | სოზარს სული ამოგსვლია, |
Verse: 92 | სგა ლაჯკოკვეხ სა̈ვჩა̈ვთეჲსგა, | ჩაგასვენეს მარხილში, |
Verse: 93 | წჷრნი ჴანა̈რ სგავ ხობემახ, | წითელი ხარები შეუბამთ, |
Verse: 94 | ჴანრეშ მჷჟვეღ თაზი ირა. | ხარების გამძღოლი თაზი იქნება. |
Verse: 95 | აშ აჯღვა̈ნდახ გუგვა̈შ ლეჟა, | ასე მოგასვენებდნენ გუგვაშის ზემოთ, |
Verse: 96 | დედე ისგვეჲ მურყვამს ა̈რი; | დედათქვენი ციხეშია; |
Verse: 97 | ქა ლა̈ჲსგიდა მურყვმა̈შ შდურქა, | გამოიხედა ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 98 | ჩუ ხოთჷრა ლჷდაგარუ; | უცვნია მკვდრები; |
Verse: 99 | თვეფი მჷსყე გა̈ნხა̈ნ ხაზდა̈ნ, | გატენილი თოფი გვერდზე ედვა, |
Verse: 100 | თვეფილდ ხოდა მურყვმა̈შ შდურქა, | თოფი დაუმიზნია ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 101 | ჴანრეშ მჷჟვეღ ჩუვ ხოდგარა. | ხარების გამძღოლი მოუკლავს. |
Verse: 102 | - ატ, ლჷკჩევ ლი ბედილ მიშგუ, | - ო, ნეტავი ჩემს ბედს. |
Verse: 103 | ეშხუ გეზალ ლჷწვერ მერა! | ერთი შვილი ნასისხლევი მეყოლება! |
Page: 130 Verse: 104 | ფისევ ხაბა მიშგვა ლითვა̈ლს, | ფისიმც დასხმია ჩემს დაბადებას, |
Verse: 105 | თვეფიშ ლისყენე მად მიხა! | თოფის გატენა არ ვიცი! |
Verse: 106 | ლეჟა̈ში მურყვამთე ლოხგჷრგა̈ლ: | ზემო ციხისკენ შევესიტყვე: |
Verse: 107 | - თვეფიშ ლისყენე მად მიხა: | - თოფის გატენა არ ვიცი: |
Verse: 108 | ჟა̈გ ხაკუჩ ჩუქვან, ჰა ფინდიხ? | წამალი უნდა ძირს, თუ ტყვია? |
Verse: 109 | ცოდვა მიშგუ ნოვ ხაშდეხახ, | ჩემი ცოდვა ნუმც დალევიათ, |
Verse: 110 | ესნა̈რ ალჲა̈რ მოღლა̈ტ ირახ! | თურმე ესენიც მოღალატე არიან ("იქნებიან")! |
Verse: 111 | ლეჟა̈შ მურყვამხა̈ნ ლამატვილხ: | ზემო ციხიდან მომაძახეს: |
Verse: 112 | - ფინდიხ ჩუქვან, ჟა̈გილდ ჟიქან! - | - ტყვია ძირს, წამალი ზევით! - |
Verse: 113 | თვეფილდ მიშგუ მად მაშყედა. | ჩემი თოფი არ გამვარდნია. |
Verse: 114 | - ვოჲ, დედეშუ, ვოჲ, დიაშუ, | - ო, შვილო, ო, დედისავ, |
Verse: 115 | ცივოყ მიშგუ, სოზარჷლა, | ჩემო ციოყ და სოზარულა, |
Verse: 116 | აშ დამ ჯაყლა̈ს, ვოჲ, დედეშუ, | ხომ გეუბნებოდით, ო, შვილებო, |
Verse: 117 | დეშ მოშ ხიგჭად ქვიშმიშ ლიზგეს? | ვერ შეინარჩუნებდით ქვიშის სახლობას? |
Verse: 118 | მა̈ჲ გვაწხჷნდა თაზიშ ლიაქვ, | რად გვჭირდებოდა თაზის მოყვრობა, |
Verse: 119 | ამ ღორთლიან თაზიშურა?! | ამ კატაჯვრიან თაზისა?! |
Verse: 120 | ლაჩა̈ქ ისგუ ჩუვ ჯიკი̄და, | ლეჩაქი შენი მოგიხდია, |
Verse: 121 | ლაჩა̈ქდ ისგვა ჟივ ჯიბდინა, | შენი ლეჩაქისთვის (ცეცხლი) წაგიკიდია, |
Verse: 122 | ქავ ჯიკვარა მურყვმა̈შ შდურქა, | გადაგისვრია ციხის სათოფურიდან, |
Verse: 123 | ქორად ისგვა ჟივ ჯიბდინა, | (ცეცხლი) წაგიკიდია შენი სახლისთვის, |
Verse: 124 | [გრა̈მდ ჯიგენა ქვიშა̈შ ლა̈ლგმა̈რ]. | [ფერფლად გიქცევია ქვიშის სასახლე]. |
Page: 130 Verse: 1 | მანგურ სგოჯი გოშთელჲანა. | მანგური ბრძანდება გოშთელიანი. |
Verse: 2 | "ხვინგზარვა̄ლე ცანა̈ ტუბას, | "ვმოგზაურობ ცენის ხევში, |
Verse: 3 | მიდარაჯიხ ამახვარე, | მდარაჯობენ მტრები, |
Verse: 4 | მიტყვაფუნეხ ალ თოფარეს | მესვრიან ამ თოფებს |
Verse: 5 | ჰელიშ მანგურიშ ლა̄ბიდად, | მანგურის შიშის ზარის დასაცემად, |
Verse: 6 | ჰელის მანგურს დეშ ხა̈ბიდედ!" | (მაგრამ) მანგურს შიშის ზარს ვერ დასცემთ!" |
Verse: 7 | ესსკინა̈̄ლი ბაჩნ ი ბაჩან, | იხტუნებენ ქვიდან ქვაზე |
Verse: 8 | ხამვა̈ჲ მეშხე ჰეშმა̈ჲ, ამჟი. | ასე, როგორც შავი ეშმაკი. |
Verse: 9 | "ლიშიალეს ჟი ლაჯთვე̄ნი .. | "ბრძოლას გასწავლი ... |
Verse: 10 | ტუბა ნარღვედი ლამბაჟჷნ, | ხევი მღვრიე მომეჩვენა, |
Verse: 11 | ლამჷმბაჟჷნ დამ ზისხიშვი". | მომეჩვენა სისხლით (მღვრიე)". |
Verse: 12 | თხუმარე ისგვეჲ ჰაყრარე | თქვენი თავების ქალანი |
Verse: 13 | უჯა̈რს ესღვეხ ლა̈წჷნწილად, | გველებს მიაქვთ საწიწილედ, |
Page: 132 Verse: 14 | ფა̈თვარე ისგვეჲ ყვარყვლარე | თქვენი ხუჭუჭა თმები |
Verse: 15 | შდუგვა̈რს ესღვეხ ლელეყურიდ, | თაგვებს მიაქვთ საწოლად, |
Verse: 16 | ლესგიშა ისგვეჲ ქჷპარე | თქვენი გვერდის ნეკნები |
Verse: 17 | ორბა̈რს ესღვახ ეშდჲარვ თანა̈ღს, | ორბებს მიაქვთ თორმეტ მთას (იქით), |
Verse: 18 | ქა ესღვენიხ ჰილიბ ქალქიშდ. | წაიღებენ ჰილიბ (?) ქალაქისთვის. |
Verse: 19 | ლა̈ხეხვა ისგვეჲ ლჷფკა̈̄ლუ | თქვენი ცოლები ქალბატონები |
Verse: 20 | ჰამს ი ნა̈ბოზს ყიფუშ ყჷლეხ, | დილა-საღამოს დაჰქვითინებენ, |
Verse: 21 | იღაფუნა̈ლხ წჷრნი-მეშხად; | იღებებიან წითელ-შავად; |
Verse: 22 | ისგვეჲ ლა̈ხეხვა ლჷფკა̈ლუს | თქვენს ცოლებს ქალბატონებს |
Verse: 23 | ეცრი ლჷქდუ იღეშგა̄ლეხ. | ეცერის ამპარტავნები (ერთმანეთს) ეცილებიან. |
Verse: 24 | ალა მანგურს აშ ხა̈მთქვენა. | ეს მანგურს ასე სჩვევია. |
Verse: 25 | ოთარ ფუსდას ჩუვ ხოკვიჰა | ბატონ ოთარს გაუგია |
Verse: 26 | მიჩა ვა̈ზრარე ჟი ლიხვტე, | თავის ვეზირების ამოჟლეტა, |
Verse: 27 | მანგურ ლექვა ჭურ ხოჰერა, | მანგური ქვემოთ მოუხმია, |
Verse: 28 | საჩქვა̈რ მასა̈რდუ ლოჰოდა. | საჩუქარი ბლომად მიუცია. |
Page: 132 Verse: 1 | დია̈შ, დია̈შ, ასლან-მჷრზა, | დედაისი, დედაისი, ასლან-მურზა, |
Verse: 2 | დიას ისგვა სი გარ ხორი. | დედაშენს შენ მარტო ჰყავხარ. |
Verse: 3 | - ასლან-მჷრზას ქა ლა̈ჩიჟედ, | - ასლან-მურზას ცოლს შევრთავთ, |
Verse: 4 | ჩუ ლოყდა̈ნიდ თეთნა და̈რჯჷლს. | დავუნიშნავთ თეთრ დარჯულს. |
Verse: 5 | - ღვე ლინშინა̈ლ შომა გვერი? | - მერე ნიშნობა როდის გვექნება? |
Verse: 6 | - ლინშინა̈ლ როქვ ვები ნებოზს. | - ნიშნობა პარასკევ საღამოსო. |
Verse: 7 | - ლიგურგვინა̈ლ შომა გვერი? | - ჯვარისწერა როდის გვექნება? |
Verse: 8 | - ლიგურგვინა̈ლ ლეშხიშ დეშდიშ. | - ჯვარისწერა დასაწვავ ორშაბათს. |
Verse: 9 | ასლან-მჷრზა პაპთე აჩა̈დ, | ასლან-მურზა მღვდელთან წავიდა, |
Verse: 10 | და̈რჯჷლდ ლაშჷყ-ვახრილ ა̈ნკიდ | დარჯულმა საზურგული და ოხარი აიღო |
Verse: 11 | ი ჟი ანჴა̈დ ლაზვრი ლჷცთე; | და ამოვიდა სასოფლო წყაროზე; |
Verse: 12 | ლჷცჟი ლჷზერ ლაცლა ესხვიდხ, | წყალზე თავმოყრილი ტოლები დაუხვდნენ, |
Verse: 13 | ლოხსიმნალეხ ეჩხენ-ამხენ,- | ჩაასმინეს იქით-აქედან, - |
Verse: 14 | და̈რჯჷლდ ლაგვნჲა̈შ ყათარ ხაჴიდ. | დარჯული ატირდა. |
Verse: 15 | ასლან-მჷრზად პაპ ა̈ნჴერნე. | ასლან-მურზამ მღვდელი მოიყვანა. |
Verse: 16 | - დია, და̈რჯჷლ მა̈ როქვ ომდენ? | - დედა, დარჯული რა იქნაო? |
Verse: 17 | - ლარდას როქვ ირდი, დიაღო. | - ოთახში იქნებაო, დედილამ. |
Verse: 18 | - დია, ლარდას დემეგ როქვ ა̈რი. | - დედა ოთახში არ არისო. |
Page: 134 Verse: 19 | - მოდმა როქვ ხოხალ, დიაღო. | - არაფერი ვიციო, დედილამ. |
Verse: 20 | - დია, კიბდენ როქვ ოთკარას. | - დედა, სკივრი გამიღეო. |
Verse: 21 | - დეშ როქვ აკრე, დიაღონი! | - ვერ გავაღებო, დედილამ. |
Verse: 22 | წარფხან ხაჴიდ, ჩვადყუჩურე, | წიხლი ჰკრა, დაამტვრია, |
Verse: 23 | ჟი ლა̈ჲხანზან ბჷგი-მეგჭად, | იარაღი აისხა ძალიან მაგრად, |
Verse: 24 | ჟი ლახსგურა წჷრნი საღა̈რს, | შემჯდარა წითელ საღარზე, |
Verse: 25 | ყორს ლახაგან ლა̈მთილს მიჩა. | კარზე მიადგა თავის ცოლოურს. |
Verse: 26 | ჩხარა ჯიმილ გჷრკა̈დდ ხასგურხ, | ცხრა ძმა გარშემო უსხედან, |
Verse: 27 | და̈რჯჷლ მეგვნი ნენსგა ხოსგურხ; | მტირალი დარჯული შუაში უზით; |
Verse: 28 | ლა̈სმუნა მიჩა ქა ხაშჷდახ, | მისი ცოლისძმები გამოსცვივნიან, |
Verse: 29 | ხეტკენჩურეხ ეჩხენ-ამხენ. | სცემენ იქიდან და აქედან. |
Verse: 30 | - გა̈ნთოღვ ა̈თღარხ, მა̈რტიშ გოჭა̈რ, | - იქით გამეცალეთ, მარტის გოჭებო, |
Verse: 31 | დაგრობ ნომა როქვ ახბინვნახ, | მკვლელობა არ დამაწყებინოთო, |
Verse: 32 | ოდო კინჩხს როქვ აშვ დემ ხა̈ცვრე! | თორემ თავს ("კისერს") ერთსაც არ შეგარჩენო! |
Verse: 33 | ასლან-მჷრზას ჟოღვ ხობინა, | ასლან-მურზას დაუწყია, |
Verse: 34 | ჩხარა სემუნს კინჩხ ჟი ახქვიც, | ცხრა ცოლისძმას თავი ("კისერი") მოსჭრა, |
Verse: 35 | ჯინემ ქა ოხჭენ კავხენქა, | თვითონ გამობრუნდა კალოდან, |
Verse: 36 | ბიძი ლაჴვრაქა ლახაგან: | სიმამრი ფანჯარას მოადგა: |
Verse: 37 | - ბიძიჯო როქვ, ასლან-მჷრზა, | - სიმამრობამ, ასლან-მურზა, |
Verse: 38 | მიჩა ნებგვა̈შ სეუდ როქვ ხარ! | შენი შუბლის მონატრული ვარო! |
Verse: 39 | ასლან-მჷრზა ღეშდ ესვსგიდივ, | ასლან-მურზამ უკან მოიხედა, |
Verse: 40 | ჭიხ ათღანე ბიძიდ მიჩა, | ჭახანი გაადენინა (თოფს) მისმა სიმამრმა, |
Verse: 41 | ასლან-მჷრზას ნებგვ' ოხვჟომე. | ასლან მურზას შუბლი მოუშალა. |
Verse: 42 | - ბუა̈შ როქვ, ბუა̈შ ჩხარა გეზალ, | - მამაისი, მამის ცხრა შვილო, |
Verse: 43 | მინე გოვა̈რ ასლან-მჷრზა! | თქვენი თანაბარი ასლან-მურზა! |
Verse: 44 | ცოდ როქვ მინე და̈რჯჷლსოღვ ხარ, | ჩვენი ცოდვა დარჯულს ჰქონდესო, |
Verse: 45 | მა̈ უჩმუნა როქვ ხოჩმუნვნა! | რა უქნარი მაქნევინაო! |
Page: 134 Verse: 1 | ასლამაზ ჴევის ლაფაშვდი, | ასლამაზ ხევში საქებო, |
Verse: 2 | ხეხვილ ჯირდა ჩინ მაჩე̄ნე, | ცოლი გყავდა ყველაზე უკეთესი, |
Verse: 3 | ხიკჷლდა̄ლე ცაშმი ლეთის | ჩქარობ ხუთშაბათ ღამეს |
Verse: 4 | ლიგურგუნა̄ლეს და̈რჯჷლა̈შ. | ჯვარისწერას დარჯულზე. |
Verse: 5 | ქავ ა̈მჴედლი ცაშმი ლეთი, | დამდგარა ("მოსულა") ხუთშაბათ ღამე, |
Verse: 6 | ასლამაზ ბაპთე ა̈მჩედლი, | ასლამაზი მღვდელთან წასულა, |
Verse: 7 | ბაპჷლდ ა̈გითე ხოჴიდა, | მღვდელი შინ მოუყვანია, |
Page: 136 Verse: 8 | და̈რჯჷლ ა̈გის დე̄სა ესხვი̄დ. | დარჯული შინ არ დახვდა. |
Verse: 9 | - დედე, და̈რჯჷლ იმთე აჩა̈დ? | - დედა, დარჯული სად წავიდა? |
Verse: 10 | - დედეშ ლადეღ სივ ლაჯქემა, | - დედის დღე შენამც შეგმატებია, |
Verse: 11 | და̈რჯჷლ, მაბჟა, ლიცთე აჩა̈დ. | დარჯული, მგონია, წყალზე წავიდა. |
Verse: 12 | - დედე საბრალ, სკივრულდ ა̈მკა̈რ, | - საბრალო დედა, სკივრი გამიღე, |
Verse: 13 | და̈რჯჷლ ლიცთე დემის ღჷრდა. | დარჯული წყალზე არ წავიდოდა. |
Verse: 14 | ტანის ლა̈ხვქვემნე აბჯარის, | ტანზე ჩავიცვამ აბჯარს, |
Verse: 15 | თხუმას ესვგემნე ზურჩიას, | თავზე დავიხურავ ზუჩს, |
Verse: 16 | ჭჷშხა̈რს ლა̈ხვდე̄სგი ჩექმარა̈ლს, | ფეხებზე ჩავიცვამ ჩექმებს, |
Verse: 17 | მეჴრა̈ლს ლა̈ხვდე̄სგი ხეშნავრის, | მკლავებზე მოვიცვამ ბეგთარს, |
Verse: 18 | თვეფს ი დაშნა̈ჲს სგა ლა̈ხვბემნე, | თოფსა და ხმალს დავიკიდებ, |
Verse: 19 | ხანგრილს მიშგვა ფოყს ესვრეკნე, | ჩემს ხანგარს გვერდზე ("თეძოზე") დავიკიდებ, |
Verse: 20 | წჷრნი საღრილს ჟი ლა̈ხვსგური, | წითელ სარარზე შევჯდები, |
Verse: 21 | ვეშგინ ლოხვჭიმ მეძა̈ვ და̈რჯჷლს! | უკან გავეკიდები მეძავ დარჯულს! |
Verse: 22 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დამიწყია წასვლა, |
Verse: 23 | ნაზუს ხვაგენა ნამჩა̈დუ̈ს, | ნაკვალევს დავდგომივარ გაქცეულისას, |
Verse: 24 | ხამვა̄ჲ წჷრნი ქაჯიშე. | როგორც წითელი ქაჯისას. |
Verse: 25 | ლამუარა̈ ფედიდ ა̈მჩედლი, | ცოლოურთან ახლოს მისულა, |
Verse: 26 | ძა̈ხილ ლახდე ქახიხა̈ნქა: | შესძახა შორიდან: |
Verse: 27 | - ჩხარა მიშგვი ლაჯემილა, | - ჩემო ცხრა ძმაო, |
Verse: 28 | მაუ დომა ჯიჩვემინახ, | აბ რას იზამთ, |
Verse: 29 | ასლამაზ ლუსდგვა̈რს მაჭკორე! | ასლამაზი ნაწნავებს მაჭრის! |
Verse: 30 | მეჩი მამა ჟი ხასგურდა, | მოხუცი მამა ზედ იჯდა, |
Verse: 31 | ჟივ ხასგურდა ყორა̈შ ლაცყა̈ნს, | ზედ იჯდა კარის ურდულზე, |
Verse: 32 | ჩინ მაუბა̈დრე ხოხვრა მუხვბე, | ყველაზე უბედური უმცროსი ძმა |
Verse: 33 | ქავ ხოსკინა დარბზიშ ყორქა, | გადმომხტარა "დარბაზის" კარიდან, |
Verse: 34 | ლიყერ ოხვბინეხ ასლამაზს. | ცემა დაუწყეს ასლამაზს. |
Verse: 35 | - ჩხარა მიშგვი ლასემუნა, | - ჩემო ცხრა ცოლისძმაო, |
Verse: 36 | ლიყა̈̄რჲელეს ჟი დო ხიმჴერიდ, | ცემა იკმარეთ, |
Verse: 37 | ადო ხანგრილს ჰე მოშ ჟი ლამკიდნიდ, | თორემ ხანგარს თუ ამარებინებთ, |
Verse: 38 | ლიყა̈̄რჲელს მი ჟი ლაჯთო̄ნი, | ცემას მე გასწავლით, |
Verse: 39 | კინჩხა̈რს ჟიბავ ქა ლა̈ჯშიდე, | თავებს ("კისრებს") გაგაყრევინებთ, |
Verse: 40 | ხამვაი ნეზვმიშ გოჭარეს! | როგორც ნეზვის გოჭებს! |
Verse: 41 | ლახასინჯვე მეჩი მამად, | შეხედა მოხუცმა მამამ, |
Verse: 42 | ნა̈თსა̈ვ მიჩა მეხვტე ირიხ: | შვილები მისი დახოცილი არიან: |
Verse: 43 | - ცოდა მიშგვი ნოვ ჯაშდეხა | - ცემი ცოდვა ნუმც დაგლევია |
Verse: 44 | მეძა̈ვ და̈რჯუს, მიშგვა გეზალს! | მეძავ დარჯულს, ჩემს შვილს! |
Verse: 45 | გეზალდ ჩიდ ასლამაზ მიცხა̈̄ნ. | ყველა შვილს ასლამაზი მერჩია. |
Page: 138 Verse: 46 | მუშდღვიდ ეშხვი ჩუვ ჲა̈რ ემაცვრ! | ჩემ დამმარხველად ერთი ვინმე დაგეტოვებინა! |
Verse: 47 | - ეშხვი ვეშგმავ ქა ლამსინჯა̈ვ! | - ერთი უკან გამომხედე! |
Verse: 48 | ქა ლა̈ჲსგიდა ბარჯ ჟიქა̄ნქა, | გაიხედა უკან, |
Verse: 49 | თვეფ ხატყოფი თეილდისგა, | თოფი მოარტყა თვალში, |
Verse: 50 | ჩუ ხოკვარა საღრილხა̈ნჩუ. | ჩამოუგდია საღარიდან. |
Verse: 51 | - მა̈გ და̈̄ვარე ნათსა̈ვ მიშგვი, | - ყველა სულელი ჩემი შთამომავალი, |
Verse: 52 | აბჯრიშ ჩიჩხჷლდ დეშ ლა̈ჲმეჴრეხ! .. | აბჯრის ჩხარუნი ვერ გაიგეს!.. |
Page: 138 Verse: 1 | ბიმჷრზალა მესტია̈ში, | ბიმურზელა მესტიელო, |
Verse: 2 | ლირდე ჯარა ჩიდ მაჩენე, | ცხოვრება გქონია ყველაზე უკეთესი, |
Verse: 3 | თეთნამ ყვარილს ჟი ხასგვრენა, | თეთრ ლაფშაზე მჯდარხარ, |
Verse: 5 | მა̈ნოლ ჯალა̈ტ ფიდიანშერ. | გიყვარს ფიდიანთ მანოლი. |
Verse: 6 | ბექა̈ ლათხვა̈რს ლჷმა̈რდელი, | ბექა სანადიროდ ყოფილა, |
Verse: 7 | ნალკვიჰ ღვაშა ჩუ ხაკჷრქა. | საუკეთესო ჯიხვი ჰშოვებია. |
Verse: 4 | ხიზელალა სეტ-მესტიას, {!}* | დაიარებოდი სეტ-მესტიაში, |
Verse: 8 | - ბაზიშ სადგვემ იმეგ გვერი? | - ამაღამ ბინა სად გვექნება? |
Verse: 9 | - ბერჟიანა̈შ ბაჩა̈რ ჩუქა. | - ბერეჟიანის ლოდებ ქვეშ. |
Verse: 10 | - ბაზიშ ოხშამ მა̈ი გვერი? | - ამაღამ ვახშამი რა გვექნება? |
Verse: 11 | - ბექა̈იშ ღვაშა̈შ თხვიმ-ჭიშხ. | - ბექას ჯიხვის თავ-ფეხი. |
Verse: 12 | მჷხარ ჰამს ჟი ა̈ნგენიხ, | ხვალ დილას ადგებიან, |
Verse: 13 | ბექა̈ ჰისტამს ინჷჩჷლი: | ბექა სიზმარს ჩივის: |
Verse: 14 | კუთხვა მიჩა ლჷრაშვ ხერიხ, | მისი კუთხვა დაშლილი ექნებათ, |
Verse: 15 | ლჷრაშვ ხერიხ მესტიალა̈რს. | დაშლილი ექნებათ მესტიელებს. |
Verse: 16 | "ბაზი მია ქორთე ღური, | "ამაღამ მე შინ მივდივარ, |
Verse: 17 | სგა̈ი ლითხვარს ნომ ხიჟომიდ!" | თქვენ ნადირობას ნუ მოიშლით!" |
Verse: 18 | სგა მეჩედლი ქორვად მიჩა. | შესულა თავის სახლში. |
Verse: 19 | "ყორს ხვა̈გნენა ლახვბას მიშგვა: | "კარს მივსდგომივარ ჩემს ძმებს: |
Verse: 20 | - ლახვბა მიშგუ, ყორ ემკარედ! - | - ჩემო ძმებო, კარი გამიღეთ! - |
Verse: 21 | ლახვბა მიშგუ ტჷტს ხასგვრენახ: | ჩემი ძმები ნაცარს მისხდომიან: |
Verse: 22 | - მა̈ი ოგყარ, ლახვბა მიშგუ? | - რა დაგვემართა, ჩემო ძმებო? |
Verse: 23 | - მა̈ნოლ ოგღე ბიმჷრზელად! | - მანოლი წაგვართვა მიბურზელამ! |
Verse: 24 | - სგა̈ი ეჯღა ნომ ფეშენიდ, | - თქვენ იმისთვის ნუ ინაღვლებთ, |
Verse: 25 | ბაზი მია მესტჲად ღური. | ამაღამ მე მესტიაში მივდივარ. |
Verse: 26 | ყორს ხვა̈გნენა ბიმჷრზალას, | კარს მივსდგომივარ ბიმურზელას, |
Verse: 27 | ხოჰუნა̈რი ყორ ი ლაჴვრას: | ყურს ვუგდებ კარსა და სარკმელს: |
Page: 140 Verse: 28 | ბიმჷრზელა ჭინირს ა̈შმე, | ბიმურზელა ჭიანურს უკრავს, |
Verse: 29 | მა̈ნოლ ჭინირს ხეღირალა ... | მანოლი ჭიანურს დაჰმღეროდა, |
Verse: 30 | ლაყვრაშ ლა̈რში მჷხირ ანჴიდხ. | ლოგინის დასაგებად კვარი მოიტანეს. |
Verse: 31 | - ო, წარმა̈თი კუთხვა მიშგუ, | - ო, "წარმათო" ჩემო კუთხვავ, |
Verse: 32 | სა̈მწვინ ლაყვრა ნა̈ჲ ოლჷრშედ! - | შესაფერისი ლოგინი ჩვენ დავუგოთ! - |
Verse: 33 | ტყვიფ ათღანდა კუთხვას მიშგვა, | ხმა გაედინა ჩემს კუთხვას, |
Verse: 34 | ბიმჷრზალად ჭიშხ ლაჲკაჩე, | ბიმურზელამ ფეხი აფშიკა, |
Verse: 35 | ჭიშხ ლაჲკაჩე ტა̈ხდიშ სგანჩუ. | ფეხი აფშიკა ტახტის შიგნით. |
Verse: 36 | ბაზი მია ლენჯარდ ღური, | ამაღამ მე ლენჯერში მივდივარ, |
Verse: 37 | სეუდ მერი ლა̈მთილა̈შ(ი), | მონატრული ვარ ცოლოურისა, |
Verse: 38 | ლა̈მთილა̈შ ი ლა̈სმუნა̈ში; | ცოლოურისა და ცოლისძმებისა; |
Verse: 39 | ქრისტეშ ნა̈მზურ ყურჩა̈ ლა̈მთილა̈ში! | ქრისტეს დალოცვილი ცოლოურთ ყურშა! |
Verse: 40 | მუგვდა წა̈წყულდ მად' ემდენე. | თითქოს არც (კი) დამიწკმუტუნა. |
Verse: 41 | ხოჰუნა̈რი ყორ ი ლაჴვრას, | ყურს ვუგდებ კარსა და ფანჯარას, |
Verse: 42 | ლარშონ ხერიხ ნაჭვლაშა̈ში: | ხსენება აქვთ "ნაჭვლაშისა": |
Verse: 43 | - მა̈ნოშ ნაჭვლაშდ მა̈ ხეჩენი? | - მანოლის ნაჭვლაშად რა იქნება უკეთესი? |
Verse: 44 | - ბიმჷრზალა̈შ თეთნე ყვარილ. | - ბიმურზელას თეთრი ლაფშა. |
Verse: 45 | - ო, წარმა̈თი კუთხვა მიშგუ, | - ო, "წარმათო" ჩემო კუთხვავ, |
Verse: 46 | სა̈მწვინ ნაჭვლაშ ნა̈ ლოლომედ! .. - | სათანადო ნაჭვლაში ჩვენ მივსცეთ!.. |
Verse: 47 | ჯჷრჯგჷნ ა̈ნკიდ კუთხვა მიშგვად, | დაუგუგნა ჩემმა კუთხვამ, |
Verse: 48 | მაჩვენ სემუნდ ჭიშხ ლაჲკაჩე. | საუკეთესო ცოლისძმამ ფეხი აფშიკა. |
Verse: 49 | ბაზი მია ქორთე ღური, | ამაღამ მე შინ წავალ, |
Verse: 50 | წჷრნი შხა̈რის ჩუ ხვა̈სენი, | წითელ ნიშას დავკლავ, |
Verse: 51 | უბნა კიბდონს ჟი ხვიბჷნი, | დაუწყებელ კიდობანს დავიწყებ, |
Verse: 52 | უბნა კეცს ჟი ხვიბჷნი, | დაუწყებელ ქვევრს დავიწყებ, |
Verse: 53 | თვით სოფელს სგა ხვა̈წსინე. | ოჯახიდან თითო-თითოს ("თითო სოფელს") დავპატიჟებს. |
Verse: 54 | მჷხარ ჰამს ჟი ოხგენიდ, | ხვალ დილას ავდგებით, |
Verse: 55 | მანდროვ ა̈მჴად მა̈ნოლა̈შხენ: | სამდურავი მომივიდა მანოლისგან: |
Verse: 56 | - მა̈ მაგდენა ჭაშვემ დაგრას? | - რა მემართა ქმრის სიკვდილისა? |
Verse: 57 | - ეჯი გარ(ი) ნომ ჯიხალდეს, | ის მარტო კი არ გეგონოს, |
Verse: 58 | ეშხუ ლაჩა̈ქ ჯიმლა̈შ ესფა̈რ! .. | (რომ) ერთი ლეჩაქის ძმის (გამო) დაიხურე!.. |
Page: 140 Verse: 1 | სი ჭყინტჷლდა, | შე ჭყინტულდა, |
Verse: 2 | ა̈მჩედელხი ლა̈თხვიართე.* | წასულხარ სანადიროდ. |
Verse: 3 | "ეშხუ ღვაშჷლდ ჩუ მიდგარა, | "ერთი ჯიხვი მომიკლავს, |
Page: 142 Verse: 4 | ეჯა გუჟი ხოჩა ლამა̄დ; | ის ძალიან მეამა; |
Verse: 5 | ენასოლდ როქვ ჩუ ლოხვტუ̄ფირ, | სასწრაფოდ გავატყავეო, |
Verse: 6 | ხოშა ქაფჷლდ ჟი როქვ ლა̈ხვიცვ, | დიდი ტვირთი მოვიკიდეო, |
Verse: 7 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი. | დამიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 8 | ბაზიშე მიშგვი სადგომი | ამაღამდელი ჩემი სადგომი |
Verse: 9 | თოთანიშე ქვა̈ბილდისგა; | თოთანის გამოქვაბულში(ა); |
Verse: 10 | ხოშა ლემსგი̄ლ ჟი როქვ ლა̈ხვი̄შვ, | დიდი ცეცხლი დავინთეო, |
Verse: 11 | ღვაშა̈შ ყვიჟ-პერშვდა ჟი ლა̈ხვტყა̈ბ, | ჯიხვის ღვიძლ-ფილტვი შევიწვი, |
Verse: 12 | ეზა̈რ ბჷგიდ ჩუ ლა̈ხვახშმა̈ნ. | კარგა მაგრა ვივახშმე. |
Verse: 13 | ღვაშა̈შ თხუმჟი ჩუ ლა̈მუ̄ჟდა, | ჯიხვის თავზე ჩამეძინა, |
Verse: 14 | ისგლე̄თიშ უ̄ჟ ა̈მჴედელი, | შუაღამის ძილი მოსულა, |
Verse: 15 | ისნავ ლა̈მი̄სნავ ეჩიშთა̄ნ, | სიზმარი დამესიზმრა იმისთან, |
Verse: 16 | თვეფილდ მიშგუ ლჷრა̈შვ ლჷმა̈̄რ, - | თითქოს ჩემი თოფი დაშლილი (გაპარტახებული) ყოფილა, - |
Verse: 17 | ალი ხოჩემიშ მა̄მა ლი. | ეს სიკეთის (ნიშანი) არ არის. |
Verse: 18 | ხოშა ქაფჷლდ ჟი როქვ ლა̈ხვიცვ, | დიდი ტვირთი ავიკიდეო, |
Verse: 19 | თვეფილდ ბარჯა̈ლქა როქვ ესვიდ, | თოფი მხარზე დავიდევიო, |
Verse: 20 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი. | დამიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 21 | ყორს ხვაგენი ლახვბას მიშგვა, | კარს მივადექ ჩემს ძმებს, |
Verse: 22 | დედე მიშგუ ლაჩქურ ლამხვი̄დ: | დედაჩემი ულეჩაქოდ შემხვდა: |
Verse: 23 | - დედე საბრალ, მა̈ჲ როქვ ა̈გვყა̈რ? | - საბრალო დედა, რა დაგვემართაო? |
Verse: 24 | - ამჷნ ხოლა მა̈ჲ ა̈გვყერენ? | - ამაზე უარესი რა დაგვემართებოდა? |
Verse: 25 | და̈რჯჷლ ბიმჷრზოლდ როქვ ადჲე. | დარჯული ბიმურზოლამ წაიყვანაო. |
Verse: 26 | სგა მეჩდელხვი ქორთე მიშგვა, | შევსულვარ ჩემს სახლში, |
Verse: 27 | ლახვბა მიშგვი ტჷტს ხასგურდახ, | ჩემი ძმები ნაცარს უსხდნენ, |
Verse: 28 | ლახვბა მიშგვი თხვიმს ა̈შიხდახ; | ჩემი ძმები თავს იწვავდნენ; |
Verse: 29 | ლახვბა მიშგვი ჟი ლოხფჷთხინ: | ჩემი ძმები გავამხნევე: |
Verse: 30 | - თხუმიშ ლიშხი იმ ლა̈ხშედნი? | - თავის დაწვა რას უშველის? |
Verse: 31 | ხოშა ლემსგი̄ლ ჟი როქვ ლო̄ხვა̈შვ, | დიდი ცეცხლი დავანთეო, |
Verse: 32 | ღვაშა̈შ თხვიმ-კინჩხ ცხვადვთე ოთაგ: | ჯიხვის თავ-კისერი ქვაბში ჩავდევი: |
Verse: 33 | - ალი უჯბად ნომ' ემხვიად, | - ეს მოუხარშავად არ დამახვედროთ, |
Verse: 34 | მეძა̈ვ და̈რჯჷლს* მი ლა̈ხვჭემნი. | მეძავ დარჯულს მე გავეკიდები. |
Verse: 35 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა წასვლა, |
Verse: 36 | ყორს ხვაგენა ბიმჷრზოლას, | კარს მივსდგომივარ ბიმურზოლას, |
Verse: 37 | სგა ლოხვცი̄ვა̈რ ლაჴვრაისგა: | შევიჭვრიტე სარკმელში: |
Verse: 38 | ბიმჷრზოლა ჩა̈ნგილდს აშვმე, | ბიმურზოლა ჩანგს უკრავს, |
Verse: 39 | და̈რჯჷლ ლიღრა̈̄ლს ხოსკურფა̈ნი, - | დარჯული სიმღერას ამღერებს, - |
Verse: 40 | ალი გუჟი ხოლა ლამა̄დ. | ეს არ მეამა. |
Page: 144 Verse: 41 | ა̈დმიღანა ხოშა გჷრმჷნ, | მომიდენია მძლავრი გრიალი, |
Verse: 42 | ბიმჷრზოლს ჭჷშხა̈რ ლოხვკაჩვინ, | ბიმურზოლას ფეხები ავაფშეკინე, |
Verse: 43 | მეძა̈ვ და̈რჯჷლდ* ყორქა ანსკინე. | მეძავი დარჯული კარში გამოხტა. |
Verse: 44 | - მა̈ჲ მაგდჷნდა ჭა̈შმიშ დაგრას? | - რას მემართლებოდი ქმრის მოკვლას? |
Verse: 45 | - ზურალა̈შ დაგრა შგვირდ მიჴდენი, | - ქალის მოკვლა მერცხვინება, |
Verse: 46 | მე̄რმამ ლაგა̈ფს ლამვარს ეჯდი. | მეორე ულუფას მამეულთან დაგიდებ. |
Verse: 47 | მიბინა ლი̄ზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 48 | ყორს ხვაგენი ლა̈მთილს მიშგვა, | კარს მივადექ ჩემს ცოლოურს, |
Verse: 49 | სგა ლოხვცი̄ვა̈რ ლაჴვრო̄ლისგა: | შევუჭვრიტე სარკმელში: |
Verse: 50 | მიმთილ მიშგუ სკა̈მჟი სგურდა, | ჩემი სიმამრი სკამზე იჯდა, |
Verse: 51 | უნხველ გეზალ გა̈ნხა̈ნ ხასგურ, | ნანებივრები შვილი გვერდით უზის, |
Verse: 52 | შორჷლდ ხერიხ ნაჭვლაშა̈ში: | ხსენება აქვთ "ნაჭვლაშისა": |
Verse: 53 | - ბიმჷრზოლა̈შ ხოშა̄მ ჴანა̈რს | - ბიმურზოლას დიდ ხარებს |
Verse: 54 | მჷხა̈რ ლოქვ ა̈გითე ა̈ლჴდედ. | ხვალ შინ მოვიყვანთო. |
Verse: 55 | - ჴანა̈რს გარ იმნა̈რ ელგეჭნიდ? | - მარტო ხარებს რად დავჯერდებით? |
Verse: 56 | ჴანრეშ ლებიდ ლჷლღნა̈რ გვაკუჩ! - | ხარების გასაწევი ქვაბები გვინდა! |
Verse: 57 | ალი გუჟი ხოლა ლამა̄დ. | ამან ცუდ გუნებაზე დამაყენა. |
Verse: 58 | ა̈დმიღანა ხოშა გჷრმჷნ, | მომიდენია მძლავრი გრიალი, |
Verse: 59 | მუ-გეზალს ჭჷშხა̈რ ლოხვკაჩვინ. | მამა-შვილს ფეხები ავაფშეკინე. |
Verse: 60 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 61 | ყორს ხვაგენი ლახვბას მიშგვა, | კარს მივადექი ჩემს ძმებს, |
Verse: 62 | ღვაშა̈შ თხვიმ-კინჩხ უჯბად ემხვჲეხ. | ჯიხვის თავ-კისერი მოუხარშავი დამახვედრეს. |
Verse: 63 | ხოშა ლემსგი̄ლ ჟი ლოხვცჷცხინ, | დიდი ცეცხლი გავაჩაღე, |
Verse: 64 | ლახვბა მიშგვი ჟი ლოხვფჷთხინ, | ჩემი ძმები გავამხნევე, |
Verse: 65 | ღვაშა̈შ თხვიმ-კინჩხ ენასდ ოჯაბ, | ჯიხვის თავ-კისერი სწრაფად მოვხარშე, |
Verse: 66 | ღვაშა̈ თხვიმ-კინჩხ ფიჩქთეჟი ა̈ხვიკდ; | ჯიხვის თავ-კისერი (სამფეხ) სუფრაზე დავდევი ("ავიღე"); |
Verse: 67 | სემი სამთელ ჟი მიტვარა, | სამი სანთელი ამინთია, |
Verse: 68 | ფუსდ ჯგჷრა̈გი ჟი მიმზჷრა, | უფალი წმინდა გიორგი მილოცავს, |
Verse: 69 | ფუსდ ჯგჷრა̈გი მაშედ გვერი!" | უფალი წმინდა გიორგი მოწყალე გვეყოლება!" |
Page: 144 Verse: 1 | ვოჲ, საბრალე გუა̈ლ დედეშ! | ო, საბრალო გუალ დედისავ! |
Verse: 2 | ვებიშ ლა̈თხვჲართე ხიმარალე, | პარასკევს სანადიროდ ემზადები, |
Verse: 3 | იშგვიდღეთა̈შ აფხნეგ ჯინჴრი, | შვიდიოდე ამხანაგი გახლავს, |
Page: 146 Verse: 4 | იშგვიდ კვიცროლ ჩუ გვიდგარახ. | შვიდი შუნი მოგვიკლავს. |
Verse: 5 | ყორს ლახა̈გნი ლახვბას ისგვა: | კარს მიადექი შენს ძმებს: |
Verse: 6 | "დედე მიშგუ, ყორ ღენ ა̈მკა̈რ!" | "დედაჩემო, კარგი გამიღე!" |
Verse: 7 | ლახვბა მიჩა ტჷტას ხასგურხ. | მისი ძმები ნაცარს უსხედან. |
Verse: 8 | - ვოჲ, საბრალე ლახვბა მიშგუ! | - ო, საბრალო ჩემო ძმებო! |
Verse: 9 | მა̈ჲ ოგფეშვდენ ამგვა̈რილა? | რა დაგვემართებოდა ამისთანა? |
Verse: 10 | - ხამა მად ოგფეშვდენ, დედეშ, | - როგორ არ დაგვემართებოდა, დედისავ, |
Verse: 11 | ბიმურზოლდ მა̈ნოლ ადიე. | ბიმურზოლამ მანოლი წაიყვანა. |
Verse: 12 | - ეჩი ღედ სგა̈ჲ ნომა ჯარხ, | - იმისი ჯავრი თქვენ ნუ გაქვთ, |
Verse: 13 | ეჩას გუა̈ლ ჩუ ლა̈ჲწორე! | იმას გუალი ისისხლებს! |
Verse: 14 | აფხნეგა̈რ ლაჟარდ ნომ' აფუშდედ! | ამხანაგები არ მოაწყინოთ! |
Verse: 15 | ხობინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 16 | ყორს ხაგნენა ბიმურზოლშერს; | კარს მისდგომია ბიმურზოლაანთ; |
Verse: 17 | ლამცივარა ლაჴვროლისგა: | შემიჭვრეტია სარკმელში: |
Verse: 18 | ბიმურზოლ ჩა̈ნგილდს აშმე, | ბიმურზოლა ჩანგს უკრავს, |
Verse: 19 | მა̈ნოლ გა̈ნხა̈ნ ხელექსჲალე. | მანოლი გვერდით ელექსება. |
Verse: 20 | "ვოჲ, საბრალე კუთხვა მიშგუ, | "ო, საბრალო კუთხვა ჩემო, |
Verse: 21 | სამჷრთა̈ლი გვიმა̈ზჷრა!" | სამართალი გვილოცავს!" |
Verse: 22 | კუთხვას ხოშა გჷრმუნ ლახად, | კუთხვამ ძლიერ იგრიალა, |
Verse: 23 | ბიმურზოლდ ჭიშხ ლაჲფხჷკნე. | ბიმურზოლამ ფეხები ფშიკა. |
Verse: 24 | ხობინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 25 | სგა ხაგენა ლა̈მთილს მიჩა, | (კარზე) მისდგომია თავის ცოლოურს, |
Verse: 26 | ლოხცივარა ლაჴვროლისგა, | შეუჭვრეტია სარკმელში, |
Verse: 27 | ნაჭვლაშა̈ში შორულდჷდ ხარხ: | ნაჭვლაშის ხსენება აქვთ: |
Verse: 28 | - ბიმურზოლს ნაჭვლაშდ იმ ალკედნედ? | - ბიმურზოლას ნაჭვლაშად რას გამოვართმევთ? |
Verse: 29 | - ეშხუ ხოჩა უღვა ჴანა̈რს, | - ერთ საუკეთესო უღელ ხარებს, |
Verse: 30 | წჷრნი საღრილს ჟი ალქიმნიდ. | წითელ საღარს ზედ დავამატებინებთ. |
Verse: 31 | "ვოჲ, საბრალე კუთხვა მიშგუ, | "ო, საბრალო კუთხვა ჩემო, |
Verse: 32 | სამჷრთა̈ლი გუმაზჷრა!" | სამართალი გვილოცავს!" |
Verse: 33 | კუთხვას ხოშა გჷრმუნ ლახად, | კუთხვამ ძლიერ იგრიალა, |
Verse: 34 | სა̈მუნდ მიშგვა ჭიშხ ლაჲფხჷკნე. | ჩემმა ცოლისძმამ ფეხები ფშიკა. |
Verse: 35 | (ვოჲ), დიდა̈ბუ ხარ ლა̈მზჷრს მიშგვა! | (ოჲ), დიდება ჩემს სალოცავს! |
Verse: 36 | თხვიმილდ უწვრად მამ მამგჷნა. | თავი სისხლაუღებელი არ მგონია. |
Verse: 37 | მიბინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 38 | ყორს ხვაგენა დედეს მიშგვა: | კარზე მივადექი დედაჩემს: |
Verse: 39 | "ვოჲ, საბრალე დედე მიშგუ, | "ო, საბრალო დედაჩემო, |
Page: 148 Verse: 40 | ყორ ღენ ა̈მკა̈რ! თხვიმილდ უწვრად მამ მამგჷნა; | კარი გამიღე! თავი სისხლაუღებელი არ მგონია; |
Verse: 41 | ეშხუ ხოჩა უღვა ჴანა̈რს ჩუ ა̈ჲსვინე, | ერთ ურელ კარგ ხარებს დავკლავ, |
Verse: 42 | მეზრა კეცილდს ჟი ლა̈ხვბინი, | სალოცავ ქვევრს თავს მოვხდი ("დავიწყებ"), |
Verse: 43 | სგა ხვა̈წჰინე ნა̈თივობას". | მოვიწვევ (მთელ) ნათესაობას". |
Page: 148 Verse: 1 | თამბილ ლაფაშვდ გოშტელჲანშა! | საქები თამბილ გოშთელიანი! |
Verse: 2 | მარიხ ხალატ, ქურდანაშ ჲეხვ. | მარიხი უყვარს, ქურდანის ცოლი. |
Verse: 3 | ქურდან ლაჩერთე მეჩდელი, | ქურდანი საჩალვადროდ წასულა, |
Verse: 4 | თამბილს მარე ახჴედენა, | თამბილს კაცი მოსვლია, |
Verse: 5 | თამბილ მარას ხეთხელვალე, | თამბილი კაცს ეძებს, |
Verse: 6 | მარე ხოთხა ეშდიერუ. | კაცი უშოვია თორმეტი. |
Verse: 7 | ხობინახ ლიზი, მეჩდელიხ, | დაუწყიათ წასვლა, წასულან, |
Verse: 8 | კახჷრ ზაგართეჟინ ემჴედხ, | კახურის მთაზე ასულან, |
Verse: 9 | ჩაჟილს ლერთენთენ ხოსიპნა: | ცხენს მარცხნით მოუბრუნებია (პირი): |
Verse: 10 | - ლალშან გვერა გზავრობაში! | - ნიშანი გვექნება (ცუდი) მგზავრობისა! |
Verse: 11 | ხობინახ ლიზი, მეჩდელიხ, | დაუწყიათ წასვლა, წასულან, |
Verse: 12 | მარიხს ყოროლას ხაგენახ: | მარიხს კარზე მისდგომიან: |
Verse: 13 | "მარიხ მიშგვი, ყოროლდ ემკარ!" | "მარიხ ჩემო, კარი გამიღე!" |
Verse: 14 | მარიხდ ყოროლდ ჩუ ხოკარე; | მარიხმა კარი გაუღო. |
Verse: 15 | ქურდან გუდმეცარ იროლე, | ქურდანი გულთმისანია ("იქნება"), |
Verse: 16 | ლაჩერხენ ლოქ ღოშდ ხოჭონა, | საჩალვადროდ უკან დაბრუნებულაო ("მოუხვევიაო"), |
Verse: 17 | ლოხცივანე ლაჴვროლისგა: | შეუჭვრეტია სარკმელში: |
Verse: 18 | თამბილ მარიხს ხეხვტავალე. | თამბილი მარიხს ეხუტება. |
Verse: 19 | "მარიხ მიშგვი, ყოროლ ემკარ!" | "მარიხ ჩემო, კარი გამიღე!" |
Verse: 20 | მარიხდ ყოროლ ჩუ ხოკარე; | მარიხმა კარი გაუღო; |
Verse: 21 | თამბილს კიბდონთე ხოსკინა, | თამბილი კიდობანში ჩამხტარა, |
Verse: 22 | აფხნიკ-მარე გვალვარს ლახშჷდხ. | ამხანაგები გვალოებს მისცვივდნენ. |
Verse: 23 | "ვაჲ, ლჷკჩევ ლი ბაზმიშ ლეთილ! | "ო, იკურთხოს ამაღამდელი ღამე! |
Verse: 24 | ბაზი ხოჩა ლეთილ გვერა: | ამაღამ კაი ღამე გვექნება: |
Verse: 25 | წჷრნი ჴანილს ჩუ ხვაჲსენი, | წითელ ხარს დავკლავ, |
Verse: 26 | წჷრნი ღვინელს ჟი ლოხვბინი, | წითელ ღვინოს დავიწყებ, |
Verse: 27 | ეშხუ ლაგაფს კიბდონს ხვაფშვდე, | ერთ ულუფას კიდობანს ვესვრი, |
Verse: 28 | მერმა ლაგაფს გვალვარს ხვაფშვდე, | მეორე ულუფას გვალოებს ვესვრი, |
Page: 150 Verse: 29 | ეშხუ კათხას კიბდონს ხვაბდე, | ერთ კათხას კიდობანს მივასხამ, |
Verse: 30 | მერმა კათხას გვალვარს ხოჴდე". | მეორე კათხას გვალოებს მივუტან". |
Verse: 31 | თამბილს კიბდონხენ ჟ'ოხსკინა, | თამბილი კიდობნიდან ამომხტარა, |
Verse: 32 | ხეცხორპალ ქურდანს ღულარისგა: | ეხვევა ქურდანს მუხლებში: |
Verse: 33 | - ატ ლოქ, ხოჩა ქურდან ხესე, | - (თუ) კაი ქურდანი ხარ ("იქნები"), |
Verse: 34 | ნადგარს მიშგვა იმ ათფასი? | ჩემი მოკვლით რა შეგეძინება? ("ჩემ მოკლულს რას გამოელი?") |
Verse: 35 | ლეჟა ემჴერ არგილათე, | ზევით წამყევ სახლში, |
Verse: 36 | უღვა ჴანარს ქა ჯაშჩუქრი, | უღელ ხარებს გაჩუქებ, |
Verse: 37 | ხოშამ კარდალს ჟი ლეჲგემნე, | დიდ კარდალს მიგიდგამ, |
Verse: 38 | თასმიშ ვარჩხილშვ ჟი ლეჲგოშლი, | თასის ვერცხლით გაგივსებ, |
Verse: 39 | ხოჩამ ჩაჟას ჟი ლაჲსგურნე, | კარგ ცხენზე შეგსვამ, |
Verse: 40 | თოფს ი დაშნაჲს ჟი ლეჲწებნე, | თოფსა და ხმალს დაგკიდებ, |
Verse: 41 | ლექვაჲ აჲფშვდე, ამელექვა! | გამოგიშვებ ქვემოთ, ამის ქვემოთ! |
Verse: 42 | - ატ ლოქ, ხოჩა თამბილ ხესე, | - (თუ) კაი თამბილი ხარ, |
Verse: 43 | ბ[უდ]მიშ* ნაფას მი მად მაკუჩ! | მ###ის ქირა ("ნაფასი") მე არ მინდა! |
Verse: 44 | კინჩხილ ქამენჩუ ხაკვარვნე | თავი ("კისერი") გააგდებინა |
Verse: 45 | თამბილს, მიჩა აფხნიკ-მარას, | თამბილსა და მის ამხანაგებს, |
Verse: 46 | თამბილ ჩაჟას უყვშგულ ლახსგურ, | თამბილი ცხენზე უკუღმა შესვა, |
Verse: 47 | ლეჟაჲ ანფიშვდ, ჴევაშ ლეჟა. | ზევით გაუშვა, ხევის ზემოთ. |
Verse: 48 | მესტიელარ იმბაჟალეხ: | მესტიელები კვირობენ: |
Verse: 49 | "ალ უსურმან თამბილს გუშგვე | "ამ ბუსურმანს ჩვენს თამბილს |
Verse: 50 | ლეჩმე-ჲ უჩმინ მაგ ხოჩმინა; | საქნელი და უქნელი ყველა უქნია; |
Verse: 51 | ათხე ჩაჟას უყვშგულ ხასგურ, - | ახლა ცხენზე უკუღმა ზის, - |
Verse: 52 | ალე ნებაშ მად ხეროლე!" | ეს (თავისი) ნებით არ იქნება!" |
Page: 150 Verse: 1 | ... თვეთნა ყვა̈რილს ჟი ხასგურდა̈ს, | ... თეთრ ლაფშაზე იჯექი, |
Verse: 2 | ხა̈სკინა̈ვნა̈ს სეტი ლეჟა; | ახტუნებდი სეტს ზემოთ; |
Verse: 3 | აშ ხა̈სკნა̈ვნა̈ს სეტი ლეჟა, | (სანამ) ასე ახტუნებდი სეტს ზემოთ, |
Verse: 4 | ეშდიჲერუ ჩუვ ჯათხენა | თორმეტი (წამყოლი) გიშოვია, |
Verse: 5 | მა̈გ ნამთიში აფხნეგ-მარე. | ყველა რცეული ამხანაგი. |
Verse: 6 | ვოდ, ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი, | ო, დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 7 | კახჷრის ლეჟა ესღჷრდად, | კახურს ზემოთ მიდიოდით, |
Verse: 8 | ჩა̈ჟილდ მჷრთენთე ლა̈ჯსიპდა,- | ცხენი უკუ შეგიტრიალდა, - |
Verse: 9 | ლა̈ჲშა̈ნ ჯერახ, ვოჲ, გზავრობა̈შ" | ნიშანი გექნებათ, ოჲ, (ცუდი) მგზავრობისა! |
Page: 152 Verse: 9 | "სი ფა̈თქოლა̈ჲ ყვა̈რილ მიშგუ, | "შე გასახეთქო ჩემო ლაფშა, |
Verse: 10 | იმ მიმსინე ხოლამ გზავრობს? | რას მიქადი ცუდ მგზავრობას? |
Verse: 11 | მი მამ მერა ხოლა გზავრობ, | მე ცუდი მგზავრობა არ მექნება, |
Verse: 12 | თვეთნა მა̈რიხს სგა ლა̈ხვყვინი". | თეთრ მარიხს მივუწვები". |
Verse: 13 | აშ მეჩდელიხ კა̄ლა̈ ჭალა̈ჲს, | ასე წასულან კალის ხეობაში, |
Verse: 14 | შყა̈ჟა̈შ ქარვა̈ნ სგა ჯა̈ხვჲენახ,- | მწყრის ქარავანი შეგხვდომიათ, - |
Verse: 15 | ლა̈ჲშა̈ნ ჯერახ, ვოჲ, გზავრობა̈შ! | ნიშანი გექნებათ, ოჲ, (ცუდი) მგზავრობისა! |
Verse: 16 | "ნომ ჯაყლუნიხ ხოჩა აფხნეგა̈რს, | "ნუ გეშინიათ კარგ ამხანგებს, |
Verse: 17 | თვეთნე მა̈რიხ კალას გვირი". | თეთრი მარიხი კალაში გვყავს". |
Verse: 18 | ბიმურზოლა ქორთე იჰა̈̄ლ, | ბიმურზოლა შინ იჩქარის, |
Verse: 19 | აფხნეგ მარე ვეშგინ ხაჭიმ. | ამხანაგობა უკან მისდევს. |
Verse: 20 | ბოგჟი ლახხვიდხ მუკმაშჷრი. | ხიდზე შეხვდათ მენახირე (მწყემსი). |
Verse: 21 | - გელა ქურდან იმე ა̈̄რი? | - გელა ქურდანი სად არის? |
Verse: 22 | - გელა ქურდან ლა̈თხვჲარს ა̈რი. | - გელა ქურდანი სანადიროდ არის. |
Verse: 23 | "ატ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ა, ნეტავი ჩემს ბედს, |
Verse: 24 | თვეთნა მა̈რიხს მი ლა̈ხვყვინი!" | თეთრ მარიხს მე მივუწვები!" |
Verse: 25 | სგა ჯიჰესგახ ყორათეჲსგა: | მიგიღწევიათ კარამდე: |
Verse: 26 | "მიშგუ მა̈რიხ, ყორ მიკარი!" | "ჩემო მარიხ, კარი გამიღე!" |
Verse: 27 | თვეთნა მა̈რიხდ ყორ ოთკარე, | თეთრმა მარიხმა კარი გაუღო, |
Verse: 28 | აფხნეგ-მარე ქორთ' ა̈დჴერნე; | ამხანაგები შინ შეიყვანა; |
Verse: 29 | თვეფს ი ჰავეჯს ქა ხაბიშა, | თოფ-იარაღი ჩამოურთმევია, |
Verse: 30 | სგა ხოკკოვა აშხვ მარა̈ნთე. | ჩაულაგებია ერთ მარანში. |
Verse: 31 | "ლამყალ ამჩუ დემშა ჯერახ: | "შიში აქ არაფრის გექნებათ: |
Verse: 32 | გელა ქურდან ლა̈თხვჲარს ა̈რი." | გელა ქურდანი სანადიროს არის!" |
Verse: 33 | მა̈რიხ ვოხშა̈მს ხემარალე, | მარიხი ვახშამს ამზადებს, |
Verse: 34 | ბიმურზა, ლიყვნა̈ლს ჭურ ხიჰალე. | ბიმურზა, დაწოლას ჩქარობ. |
Verse: 35 | ყორს ლახაგა̈ნხ გელა ქურდან: | კარს მიადგათ გელა ქურდანი: |
Verse: 36 | "მა̈რიხ მიშგუ, ყორ მიკარი!" | "ჩემო მარიხ, კარი გამიღე!" |
Verse: 37 | მა̈რიხდ მიჩა ყორ ოთკარე, | მისმა მარიხმა კარი გაუღო, |
Verse: 38 | აფხნეგ-მარე გვალა̈რს ლახშჷ̄დ, | ამხანაგები გვალოებს * მისცვივდნენ, |
Verse: 39 | ბიმურზოლა კიბდენთ' აჩა̈დ. | ბიმურზოლა კიდობანში ჩაძვრა ("ჩავიდა"). |
Verse: 40 | სგა მეჴდელი გელა ქურდან, | შემოსულა გელა ქურდანი, |
Verse: 41 | ვოხშა̈მ მუჭხვიდ ჭურ ჩუ ჯიმახ, | ვახშამი ტკბილად გიჭამიათ, |
Verse: 42 | ჩუვ ჯიკიდა ფანდუ̈რ ისგუ, | ჩამოგიღია შენი ფანდური, |
Verse: 43 | ჟივ ჯიბინა, ვოჲ, ლიღრალე: | დაგიწყია, ოჲ, სიმღერა: |
Page: 154 Verse: 45 | "ვოტ, ლჷკჩევ ლი ბედილ მიშგუ! | "ო, ნეტავი ჩემს ბედს! |
Verse: 46 | ლეჰე-უჰა მა̈გ მაჰენა, | მოსალოდნელი და მოულოდნელი ყველაფერი მომსწრია, |
Verse: 47 | ბაზიშდ ხოჩა მად მაჰენა. | ამაღამისაზე უკეთესი არ მომსწრია. |
Verse: 48 | თვეთნა ჴა̈ნილდს ჩუ ლოძჰინე, | თეთრ ხარს დავკლავ, |
Verse: 49 | მეზრიშ კეცილდს ჟი ლა̈ხვტყიცე, | სალოცავ ქვევრს თავს მოვხდი, |
Verse: 50 | ეშხუ კათხას კიბდენს ხოზზი, | ერთ სასმისს კიდობანს მივუძღვნი ("გავუგზავნი"). |
Verse: 51 | მერმა კათხას გვალვა̈რს ხოზზი". | მეორე სასმისს გვალოებს მივუძღვნი". |
Verse: 52 | ქა ხოსკინა ბიმურზოლას: | გამომხტარა ბიმურზოლა: |
Verse: 53 | - მა̈დილ ჯერა, გელა ქურდან, | - მადლი ქენ ("მადლი გექნება"), გელა ქურდანო, |
Verse: 54 | დაგარშვ ეში ნომ' ამდაგრე, | სიკვდილით მაინც ნუ მომკლავ, |
Verse: 55 | ქვინლჷმგენე ქორთე ამზიზ! | ცოცხალი ("სულდგმული") შინ გამგზავნე! |
Verse: 56 | მა̈ჲ ჰაჯ ჯაკუ მიშგვახა̈ნქა, | რა აჯაც გინდა ჩემგან, |
Verse: 57 | ეშდიერუ ჴა̈ნიშ ლებემ | თორმეტი ხარის გასაწევ |
Verse: 58 | კარდალს სგა̈ნჩუ თვეფ ხედოლე. | ქვაბს, შიგ თოფი იდება (ისეთს მოგცემ). |
Verse: 59 | - ბიმურზოლე, ნომ მე̄ცვ ათხე, | - ბიმურზოლა, ნუ დამცინი, |
Verse: 60 | მადე მაკუ ხეხვმიშ ნაფა̈ს! | არ მინდა ცოლის ქირა! |
Verse: 61 | მურსგვენ ბარჯა ქავ ხოყვიჩა, | მარჯვენა მხარი მოუტეხია, |
Verse: 62 | თხუმილდ მურთენთევ ჯისპუნა, | თავი უკუ მოგიქცევია, |
Verse: 63 | აფხნეგ-მარე ჟივ ჯიხვიტა, | ამხანაგები ამოგიწყვეტია, |
Verse: 64 | ეშხუ მუკვჩხი აფხნეგ აცვირ. | ერთი კოჭლი ამხანაგი დატოვა. |
Verse: 65 | ატ, საბრელა ბიმურზოლა! | ო, საბრალო ბიმურზოლა! |
Verse: 66 | ჩა̈ჟილდს უშგულ ჟივ ჯისგურა, | ცხენზე უკუღმა დამჯდარხარ, |
Verse: 67 | მუკვჩხი მარე სგვებინ ჯიჟვეღ, | კოჭლი კაცი წინ მიგიძღვის, |
Verse: 68 | ქავ ჯირკალა კალა ჭალა̈ჲს. | გაგირეკია კალის ხეობაში. |
Verse: 69 | მჷლდღა ა̈რიხ იფარალეშ, | იფარლების მწყემსები არიან, |
Verse: 70 | მა̈იდშვ ინღას ხელონფალეხ, | შიმშილით ჟოლოს შეექცევიან, |
Verse: 71 | ვეშგინ ჯაღვიჭხ იფა̈რი ბეფშ: | უკან მოგდევენ იფარის ბავშვები: |
Verse: 72 | "ბიმურზა უშგულ ჩა̈̄ჟს ხასგურ!" | "ბიმურზა უკუღმა ზის ცხენზე!" |
Verse: 73 | აშ მეჴდელხი უღვირთექა, | ასე მოსულხარ უღვირამდე, |
Verse: 74 | ჭოლში სვიმრად თე ჯირეკა: | ჭოლაშის ფიხონისათვის თვალი მოგიკრავს: |
Verse: 75 | "ატ, საბრელა ბიმურზოლე, | "ო, საბრალო ბიმურზოლა, |
Verse: 76 | მჷლახ-მუჟალ მელგაცალნი!" | მულახ-მუჟალი დამცინებს!" |
Verse: 77 | აშ მეჴდელხი ლექვა̈ მჷლახდ, | ასე მოსულხარ ქვედა მულახამდე, |
Verse: 78 | ზარდლა̈შ ნესგა ქავ მეჴდელხი, | შუა ზარდლაში გაგივლია, |
Verse: 79 | ღვებრად ჟიქანქა ქავ ჯიქაბა, | ღვებრას ზემოთ მოგივლია, |
Verse: 80 | ღვებრა̈ში ზურელარე აშ ხაკაჩდახ ბიმურზოლას. | ღვებრის ქალები ასე გამომდგარან ბიმურზოლას სამზერად. |
Verse: 81 | ატ, მულასგა̈რ ბიმურზოლა! | ო, მამა-მიჯმული ბიმურზოლა! |
Verse: 82 | ლეჩვმე-უჩვმა მა̈გ ხოჩვმინა, | საქნარ-უქნარი ყველაფერი უქნია, |
Page: 156 Verse: 83 | ათხე უშგულ ჩა̈ჟს ლახსგურდა. | ახლა ცხენზე უკუღმა შეჯდა. |
Verse: 84 | აშ მეჩდელხი სეტითეჲსგა, | ასე შესულხარ სეტში, |
Verse: 85 | მესტია̈ში ვარგალე | მესტიის აზნაურები |
Verse: 86 | სგვებინ ჯეხვახ, ვოჲ, ლაზაზთე; | წინ გხვდებიან, ოჲ, შესახვედრად; |
Verse: 87 | სგა მეჩდელხიშდ ქორა̈შთეჲსგა, | შესულხართ შინ, |
Verse: 88 | ამჩუ ლა̈ხიადალ ჯიჩვმინა. | აქ ლხინი გადაგიხდია. |
Page: 156 Verse: 1 | ბრიგ ლაჯსჷმდა სოფელხა̈ნქა, | ხმაურობა მოგესმა სოფლიდან, |
Verse: 2 | უკვცვირხა̈ნქა მეზგახა̈ნქა; | უკაცური მოსახლიდან; |
Verse: 3 | ცოდა̈-კალენ იღჷმთია̈ნ, | საცოდავო იღუმთიან, |
Verse: 4 | დაგრა̈ გოვა̈რ ქაჩობ ისგუ! | სიკვდილის გვარია შენი დაჭრა! |
Verse: 5 | ჩა̈ჟილდ ჯირდა ქვიშემ ფერიშ, | ცხენი გყავდა ქვიშისფერი, |
Verse: 6 | ჰჷნგრილ ჯი̄გა̈ნდა ლჷშკა̈̄დი; | უნაგირი გედგა მოჭედილი; |
Verse: 7 | ჟი ჯიჰჷნგრა ჩა̈ჟილდ ისგუ, | შეგიკაზმავს შენი ცხენი, |
Verse: 8 | ჟი ხასგვრე̄ნა სხა̈პია̈ჲილდ, | ზედ მჯდარხარ ძალიან კოხტად, |
Verse: 9 | აშ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი. | ასე დაგიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 10 | მინდვერ ლეჟა ხიშდჷრა̄ლე, | მინდორს ზემოთ თამაშობ, |
Verse: 11 | სგა̄ვ ხაგენა ისგვა ლა̈მთილს: | (კარს) მისდგომიხარ შენს ცოლოურთ: |
Verse: 12 | "ლა̈მთილ მიშგუ, მაგვა̈რდ ხა̈რიდ?" | "ჩემო ცოლოურნო, როგორა ხართ?" |
Verse: 13 | ყო̄რ ხოკარეხ იღჷმთია̈ნს. | კარი გაუღეს იღუმთიანს. |
Verse: 14 | ჩუ ხაქეხა ჩა̈̄ჟილდს მიჩა, | ჩამომხტარა თავისი ცხენიდან, |
Verse: 15 | ჩუ ოთობა მინე ყო̄რჟი, | დაუბამს იმათ კარზე, |
Verse: 16 | სგა მეჩდე̄ლი ქორთეისგა, | შესულა სახლში, |
Verse: 17 | სგა ხაშჷდახ ლა̈მთილ მიჩა, | შემოსევიან მისი ცოლოურნი, |
Verse: 18 | ტკჷრჩჷნ ლოხვსყეხ ეჩხა̈ნ ამხა̈ნ. | ტკაცატკუცი უყვეს აქეთ-იქიდან. |
Verse: 19 | - სგა̈ჲ მარა̄ლე, იმ მაჩვმა̈ვნედ? | - თქვე კაცებო, რას მერჩით? ("რას მაქნევთ?") |
Verse: 20 | ხეხვი ლა̈ჴდათე ონღური! | ცოლის წასაყვანად მოვდივარ! |
Verse: 21 | - მაგვა̈რ ლა̈ჴდათე ანღჷრი, | - როგორ წასაყვანადაც მოდიხარ, |
Verse: 22 | ლიტხა̈ლ-ლი̄ზა̈ლს ეჯგვა̈რს ჯა̈ჩოდ! | იმისთანა დაბრუნება-წასვლას გიზამთ! |
Verse: 23 | ჟი ლა̈მპერლი იღჷმთია̈ნ, | წამომხტარა იღუმთიანი, |
Verse: 24 | ჟი ხოშგუნა ხანგა̈რ მიჩა, | უშიშვლია თავისი ხანგარი, |
Verse: 25 | ეშხუ ეჩნუშ ჩუ̄ვ ხოდგარა; | ერთი იმით მოუკლავს; |
Verse: 26 | ქა ხოსკინა ლა̈მთილხა̈ნქა, | გამომხტარა ცოლოურიდან, |
Verse: 27 | ჟი ლახსგურდა ჩა̈̄ჟის მიჩა, | შეჯდა თავის ცხენზე, |
Verse: 28 | ლჷქა̈ჩ ქორთე ა̈მტეხელი. | დაჭრილი შინ დაბრუნებულა. |
Page: 158 Verse: 1 | მჲაჯ კასლედილ ხვილზიგალა, | მე კასლედილში ვსახლობდი-მეთქი, |
Verse: 2 | ხვემქარალაჯ და̈დიანშერს, | ვექიშპებოდი-მეთქი დადიანთ, |
Verse: 3 | ხვეჩიჟალა ვოთარშერის. | ვესიძებოდი ოთარაანთ (დადიშქელიანთ). |
Verse: 4 | ლაკლა̈ვიაჯ ლჷჯას მარა, | სალეწავი ლუჯაში მქონდა-მეთქი ("მქონია"), |
Verse: 5 | ლაწვრემია ნალწაბვს მარა, | სანიავებელი ნალწაბვში მქონდა, |
Verse: 6 | ხამა̈რ ლალფჷრად მილეჩა. | ღორები გასაშრობ ხორბლის საცავად მყონია დაყენებული. |
Verse: 7 | ეჯანდ ხოშა ლემბა̈ჟს ჯექვნე: | იმაზე უფრო გასაოცარს გეტყვი: |
Verse: 8 | მუხშვირ ლაჴა̈ნიდ მიბემა, | ჯიხვ-მოზვერი სახნავში მიბია, |
Verse: 9 | ჰერსკენ ლა̈ბჷრგიდ მიჭემა, | არჩვი სათოხარში მიდევნებია, |
Verse: 10 | და̈შვდულდ ლალა̈შიდ მიჭემა, | დათვი სათესავში მიდევნებია, |
Verse: 11 | მალულდ ლაჭა̈დიდ მიგენა. | მელა საფარცხავში მყოლია დაყენებული. |
Verse: 12 | თხუმ ლა̈ხვკვანე ჯეგილდს მიშგვა, | წინ გავირეკ ჩემს ჯოგს, |
Verse: 13 | მჲაჯ ლა̈ხვჭემნი ჟა̈ჴვრა̈შ კედალშვ, | მე გავჰყვები-მეთქი არყის წნელით, |
Verse: 14 | ჩუ ოთთუნისგ ხვირჯიშ სგიმილდშვ, | დავალევინებ ხვირჯის ვეძას, |
Verse: 15 | ქა ლოხვგენისგ უთურიქა, | გავუყენებ უთურის [მთით], |
Verse: 16 | ჟი ლოხვჩახვნისგ ა̈ღვრა̈შ წილა̈̄მს, | მოვაძოვებ საზღვრის წილამს, * |
Verse: 17 | ლოხვდირალვნისგ შხა̈რი ჭალა̈ს. | მოვაძოვებ შხარის ხეობაში. |
Verse: 18 | ეშოღვ მირდა თელეღჷრა, | მყავდა ერთი რძალი, |
Verse: 19 | ჭჷშხას ლეცვმა̈რის იჭენი; | ფეხზე საპოხს იხვევს; |
Verse: 20 | გეზლჷდ ხორდა ჩირონჩა̈ილ, | შვილი ჰყავდა ახალფეხადგმული, |
Verse: 21 | ესმარალა ლა̈წვილალთე. | ემზადებოდა გასათხოვრად. |
Verse: 22 | სგაჯ მეჩედხვი ჩირთა̈რითე, | შევსულვარ-მეთქი ჩირთარში, |
Verse: 23 | სიმქა̈რ ლჷზერ ჩირთა̈რ ემხვიდხ, | ქალიშვილები შეკრებილები დამხვდნენ ჩირთარში, |
Verse: 24 | ისგა̈მჭვადანხ ეჩხენ-ამხენ, | შემომეხვივნენ იქიდან და აქედან, |
Verse: 25 | ისგა̈მჴერნეხ სვიფთელისგა, | შემიყვანეს სუფში (სასოფლო მოედანზე), |
Verse: 26 | სვიფ ლჷჭარე ლაღრალს ხაგან. | სუფი მწკრივად სიმღერას ადგა. |
Verse: 27 | ჩია̈გ მირდვნა, მა̈გთან მიწვა, | ყველგან ვყოფილვართ, ყველაფერი მინახავს, |
Verse: 28 | ამგვა̈რ ლჷზერ დემეგ მიწვა. | ამისთანა შეკრებილობა არ მინახავს. |
Verse: 29 | მჲაჯ ლა̈შელდას ჟი ხვაგენა: | მე (ლექსის) თვლას დავდგომივარ-მეთქი: |
Verse: 30 | "ხვეთხელიაჯ ჭა̈შილდიაქს, | "დავეძებ-მეთქი საქმროს, |
Verse: 31 | მარად-ჷჯ ირი ჯა̈რიშ თხვიმ, | კაცად იქნება მეთქი ჯარის მეთაური, |
Verse: 32 | ნენჴერალაჯ ხეღენილა, | ლენხერა ექნება-მეთქი, |
Verse: 33 | ვარჩხლიშ ლაქაფალაჯ ხერი; | ვერცხლის სატვირთავად ექნება-მეთქი; |
Page: 160 Verse: 34 | ტანას ხექვმი დი* ჰაბჯა̈რი, | ტანზე ეცმევა აბჯარი, |
Verse: 35 | ჭჷშხას ხედი დი* ჩექმა̈რი, | ფეხზე ეცმევა ჩექმები, |
Verse: 36 | თხუმას ხეგნი სგალტიშ კვა̈რილ, | თავზე ეხურება მაუდის ქუდი, |
Verse: 37 | შიას ხედი ხეშნავა̈რი; | ხელზე ეცმევა ბეგთარი; |
Verse: 38 | თეილდ ხესგვრი აგუნდიში, | თვალი ექნება ("ესმება") იაგუნდისა, |
Verse: 39 | შდიქილდ ხეგნი მარგლიტიში, | კბილი ედგმება მარგალიტისა, |
Verse: 40 | ფა̈თულდ ხეგნი დი* ყალყმიში; | თმა ექნება ხუჭუჭი (?); |
Verse: 41 | კოჯას კვიცრას დემ ხეცვრუნი, | კლდეს შუნს არ შეარჩენს, |
Verse: 42 | ცხეკს ფივერის დემ იცვრუნი,- | ტყეში ფიორს არ სტოვებს, - |
Verse: 43 | ეჯგვა̈რ ჭა̈შჲაქს-ჷჯ ხვეთხელი." | ისეთ საქმროს ვეძებ-მეთქი". |
Verse: 44 | - ეჯგვა̈რ ჭა̈შჲაქ ნა̈ და̈რ ნირი. | - იმისთანა საქმრო ჩვენ არავინ გვყავს. |
Verse: 45 | - ჲა̈ღვე მიაჯ დემ ხვიწვილა̈ლ, | - აბა მე არ ვთხოვდები-მეთქი, |
Verse: 46 | ქა-ჷჯ ტვეხნი კასლედითე. | გავბრუნდები-მეთქი კასლედში. |
Page: 160 Verse: 1 | ოჲ, საბრალე ჯარაშდუყი! | ო, საბრალო ჯარაშდუყ! |
Verse: 2 | ქავ ჯიშგვმინა აშდარხანი, | (მიგიმართავს) გეთხოვა აშდარხანი, |
Verse: 3 | ჟი ღალ ჯიზზა მეცქვილ-მა̄რე, | აგიგზავნია მოციქულები, |
Verse: 4 | ჟი ჭურ ჯიზზა, ოჲ, მჷლახთე | აგიგზავნია მულახში |
Verse: 5 | დიად, მუად აშდარხანიშ. | აშდარხანის დედ-მამასთან. |
Verse: 6 | ვარშვ ა̈დყიჩხ მეცქვილ-მა̄რე, | უარით მოიცილეს მოციქულები, |
Verse: 7 | აშდარხანად ჭურ ხე̄ქვინე: | აშდარხანმა უთხრა თურმე: |
Verse: 8 | "სგა̈ჲ მა̈ჲ ჯაკუხ, იმნა̈რ, დურვედ? | "თქვენ რა გინდათ, რატომ უარობთ? |
Verse: 9 | მი ჩუ მალა̈ტ, მი ჩუ მიცხა, | მე მიყვარს, მე მირჩევნია, |
Verse: 10 | მი მიცხა ი მი ა̈თვჴერნი. | მე მირჩევნია და მე წავყვები. |
Verse: 11 | მი მა̈ჲ მაკუ, ნომმა მიჟვმედ, | მე რაც მინდა, ნუ დამიშლით, |
Verse: 12 | ალ გვეშჟი სგა̈ჲ ნომ ხიწხვა̈ვიდ!" | ამ საქმეზე თქვენ თავს ნუ იწუხებთ!" |
Verse: 13 | ჩუ ჯისკეთახ, გვეშ ჟი ჯისყახ, | მოგიგვარებიათ, საქმე გაგიკეთებიათ, |
Verse: 14 | მა̈ჲ ხიმკახედ ქვერწლიშ ლეთის | როგორ შენატრით ქორწილის ღამეს |
Verse: 15 | დილარუ ი მულა̄რუ მინეშ! | მათი დედები და მამები! |
Verse: 16 | აშ ხოქხჷნახ ქვერწილ ლეთის, | ასე უგვიანებდნენ ქორწილის ღამეს, |
Verse: 17 | მარე მინსი ჟი ხოკჷლდახ. | მაგრამ თვითონ დაუჩქარებიათ. |
Verse: 18 | მერმალე ლიქვ მა̄მ ხოსმინახ, | სხვების თქმა არ დაუჯერებიათ, |
Verse: 19 | ქა ოთოყა აშდარხანა, | წაუყვანია აშდარხანი, |
Verse: 20 | ქორთე ხოჲა ჯარაშდუყას. | შინ მიუყვანია ჯარაშდუყს. |
Page: 162 Verse: 21 | "ოჲ, ლჷკჩევ ლი ბედი მიშგუ, | "ო, ნეტავი ჩემს ბედს, |
Verse: 22 | ბა̄ზი აშდარხან ქორთე ონჴუ!" | ამაღამ აშდარხანი შინ მოვიყვანე!" |
Verse: 23 | ქვერწლიშ ლიფხეჟს იკჷლდა̄ლეხ, | ქორწილის გათავებას ("დაშლას") იჩქარიან, |
Verse: 24 | უშხუდ ლიყვნა̈̄ლს ჭურ იჰა̄ლეხ. | ერთად დაწოლას თურმე ესწრაფებიან. |
Verse: 25 | ქვერწილ-მა̄რე ჩუ მეფხჟე̄ლი, | მექორწილენი დაშლილან, |
Verse: 26 | ლიგურგუნა̈̄ლ ქა̄ვ ლჷზგრე̄ლი. | ჯვარისწერაც დამთავრებულა. |
Verse: 27 | ქრისდე̄შ ნა̈მზურ ბა̄ზიშ ლეთი! | ქრისტეს დალოცვილი ამაღამინდელი ღამე! |
Verse: 28 | ჯარაშდუყი ჟ'ალგენელი, | ჯარაშდუყი ამდგარა, |
Verse: 29 | ლაყვრათ' ა̈მჩედ, ჩვალყვინე̄ლი; | საწოლისკენ წასულა, დაწოლილა; |
Verse: 30 | ვეშგიმ აშდარხან ა̈მჩედლი, | უკან აშდარხანი მიჰყოლია, |
Verse: 31 | ტანის ღალ ე ქა̄ლჷღელი, | ტანზე რომ გაუხდია, |
Verse: 32 | არშვილ-ფატა̈ნ გარ ხოცვირა, | ნიფხავ-პერანგიღა დაუტოვებია, |
Verse: 33 | ლაყვრათე̄სგა ჭიშხილდ ხოგა, | საწოლში ფეხი შეუდგამს, |
Verse: 34 | წჷრნი ქა̈ჯილდ ქა ლა̈ხწვენა̈̄ნ, | წითელი ქაჯი მოეჩვენა, |
Verse: 35 | თანვ სგვებინჩუ ა̈თბურა̈̄ნ: | თვალწინ დაუბნელდა: |
Verse: 36 | ლიყვნა̈̄ლ მა̄დეჲ თხვიმ ლახსისგჷნ, | დაწოლა კი არა და თავი შესძულდა, |
Verse: 37 | ტვეტილდ ხოტყვფა, კი̄ლ ხოკი̄და, | ხელი შემოუკრავს, უკივლია, |
Verse: 38 | უმბილ-ნა̈ბოშ ქა ხოსკინა, | უნებლიედ გამხტარა, |
Verse: 39 | არშვილ-ფატა̈ნ გარ ხა̈ქვმენა, | ნიფხავ-პერანგიღა სცმია, |
Verse: 40 | ამჟი ცხეკთე ქავ ხოსკინა. | ასე ტყეში გამხტარა. |
Verse: 41 | ოჲ, საბრალე აშდარხანი, | ო, საბრალო აშდარხან, |
Verse: 42 | ჩია̈̄გ ცხეკა̈რს ხიზელალე! | ყველგან ტყეებში დადიხარ! |
Verse: 43 | ოჲ, საბრალე ჯარაშდუყი, | ო, საბრალო ჯარაშდუყ, |
Verse: 44 | ჩია̈̄გ ღალე ხეთხელვა̄ლე, | ყველგან დაეძებ, |
Verse: 45 | ჩიაგ მეზგა ჭურ ხეგნოლე! | ყველგან მოსახლეს შენ მიადგები თურმე! |
Verse: 46 | ეშხუ ნაგზი ამჟი ოთჩა̈დ, | ერთი კვირა ასე გაუვიდა, |
Verse: 47 | აშდარხანსი დე̄მე ხეწა̈დ; | აშდარხანი ვერსად ნახა; |
Verse: 48 | ქორთე ღალე სგა მეტე̄ხლი, | შინ, გლახ, დაბრუნებულა, |
Verse: 49 | ლაყვრაისგა ჩუ ლუყვნელი. | საწოლში დაწოლილა. |
Verse: 50 | "ქა̈̄მთე ლიჴედ მა̈ჲ მე̄როლე, | "გარეთ გამოსვლა რად მინდა, |
Verse: 51 | აშდარხანი მა̄მ მერდოლე! .." | აშდარხანი არა მყავს!.." |
Verse: 52 | ოჲ, საბრალე ჯარაშდუყა | ო, საბრალო ჯარაშდუყი |
Verse: 53 | ლაყვრაისგა ილქსია̄ლე: | ლოგინში მოთქვამდა: |
Verse: 54 | "ოჲ, საბრალე აშდარხანა, | "ო, საბრალო აშდარხან, |
Verse: 55 | ცხეკს ი ტევრს ხიზელა̄ლე, | ტყესა და ტევრში დადიხარ, |
Verse: 56 | ცხეკიშ ნა̈დირსი ხა̈ჟრინა: | ტყის ნადირსაც ეცოდები თურმე: |
Verse: 57 | სი იმვა̈ჲ ხა̈რი, დემა იგნი, | შენ სადაც ხარ, არ ჩერდება, |
Verse: 58 | იმვა̈ჲ ხა̈რი, ჯა მა̄მ ა̈რი. | სადაც (შენ) ხარ, ის არ არის. |
Page: 164 Verse: 59 | უშგულიშ ი ლახმჷლდ ნე̄სგა | უშგულსა და ლახამულას შუა |
Verse: 60 | ტა̈̄ნ ი ღუმირ იმე ირა, | ბუჩქი და ნაძვი სადმე იქნება, |
Verse: 61 | ერე სი მომ ხაშკუნდე̄ნა, | რომ შენ არ ჩაკეცილხარ, |
Verse: 62 | ერე სი მო̄მ ხაკუ̄ნკვე̄ნა?! | რომ შენ არ მიკუნჩხულხარ?! |
Verse: 63 | სემი ზა̈ი ცხეკს ჯა̄რენა, | სამი წელი ტყეში დაგიყვია, |
Verse: 64 | სამ ზავ მა̄რე მამ ჯაწვენა; | სამი წლის (განმავლობაში) ადამიანი არ გინახავს; |
Verse: 65 | ნა̈დრიშ ფათვი ქავ ჯაჴედა, | ნადირის ბალანი ამოგსვლია, |
Verse: 66 | ამსვალდა̈შ ტუფ ქავ ჯაჩედა. | ადამიანის კანი გაგრთმევია. |
Verse: 67 | მა̈ჲ ბალა̈ხი სი მო̄დ ჯი̄მა, | რა ბალახი არ გიჭამია შენ, |
Verse: 68 | მა̈ჲ ბალა̈ხი სი მო̄დ ჯიშგნა, | რა ბალახი არ გისინჯავს შენ, |
Verse: 69 | ხვა̈ჲ მჷცხიში ჭირ ღალ ჯიწვა, | ბევრი ტანჯვა სიცივისგან გინახავს, |
Verse: 70 | ოჲ, საბრალე აშდარხანა! | ო, საბრალო აშდარხან! |
Verse: 71 | ოჲ, ფისრაუ ცხეკიშ ნა̈დირ, | ო, წყეულნო ტყის ნადირნო, |
Verse: 72 | იმღა ღალე დო̄მე მეთხნიდ, | რატო არსად შემეყრებით, |
Verse: 73 | იმღა ღალე დო̄მე მელკიდ? | რატომ არსად წამაწყდებით? |
Verse: 74 | მიშგვა ჭირსი ქა ამღირედ, | ჩემს ტანჯვას მომაშორებთ, |
Verse: 75 | ლჷდგა̈რს ლჷჲა̈რდ დე̄მ ამცვირედ!" | მკვდარს ცოცხლად არ დამტოვებთ!" |
Verse: 76 | "სემი ზა̈ი ქავ მისრულა, | "სამი წელი გამითავებია, |
Verse: 77 | ეჩქა შდიხსი ჭურ ხვაჭემა. | მაშინ თხილის (კრეფას) თურმე გავყოლივარ. |
Verse: 78 | ოჲ, ხიადუ̄ლ, ეცრიშ ლა̈შ[დ]ხინდ! | ო, გენაცვა, ეცერის თხილნარო! |
Verse: 79 | ეშხუ თვეილდ ამჩუ მა̄რა. | ერთი თვე აქ დამიყვია. |
Verse: 80 | ქრისდე̄შ ნა̈მზურ ბუა ფუთა, | ქრისტეს დალოცვილი მამა ფუთა, |
Verse: 81 | მიჩა სემი დი̄ნაგეზალ! | მისი სამი ქალიშვილი! |
Verse: 82 | ეჯჲა̈რ შდიხთე ჭურ ა̈მჴედლიხ, | ისინი თხილზე წამოსულან თურმე, |
Verse: 83 | მიშგვა ფე̄დიას ა̈მჴედლიხ. | ჩემთან ახლოს მოსულან. |
Verse: 84 | შდიხმიშ ტანო̄ლს ჩუქვა̄ნ ხვარდა̈ს, | თხილის ბუჩქის ქვეშ ვიყავი, |
Verse: 85 | შდიხმიშ კაკლა̈რს ჭურ ხვინკვილდა̈ს, | თხილის კაკლებს თურმე ვაგროვებდი, |
Verse: 86 | ხოხვრა̄მ უდილს თეილდ ხორკა, | უმცროს დას თვალი მოუკრავს, |
Verse: 87 | ლავდილად ღალ ქა ხოტულა: | დებისთვის დაუძახია: |
Verse: 88 | "ჰა, ლოხსგიდად, სგა̈ჲ ნა̈დჲანვა̈რ, | "აჰა, შეხედეთ, თქვე გოგონებო, |
Verse: 89 | მა̈ჲ მირ ა̈რი ტანის ჩუქვა̄ნ? | რა არის ბუჩქის ძირას? |
Verse: 90 | ქა ღალ ანჴა̈დდ ი ლოხსგიდად, | მოდით და შეხედეთ, |
Verse: 91 | ამჩუნ ა̈რ'-ა̄, გუშგვეჲ ჟიქა̄ნ!" | აქ არის, აი, ჩვენ ზემოთ!" |
Verse: 92 | მი ამსვა̄ლდა̈შ საუდ ლამა̄დ, | მე ადამიანის მონატრული ვიყავ, |
Verse: 93 | მა̈ზუმ ხა̈ნ მა̄დ, მამ მიწვა̈̄ნდა; | რამდენი ხანი იყო არ მენახა; |
Verse: 94 | სემი ზა̈ილდ სვრილდ ჭურ მა̄დდა, | სამი წელი სრულად დავყავი, |
Verse: 95 | მი ამსვა̄ლდჷლ მა̄მ მიწვა̈ნდა. | მე ადამიანი არ მენახა. |
Verse: 96 | ალჲა̈რს მიშგოვ ლახყალვინდახ, | ამათ ჩემი შეეშინდათ, |
Verse: 97 | ვეშგმავ ვეშგმავ იტუნა̄ლდახ. | უკან-უკან ილტვოდნენ. |
Page: 166 Verse: 98 | - მა̈ჲ ღალ ჯაკუ სი ამეჩუ? | - რა გინდა შენ აქ? |
Verse: 99 | იმსგიშ ხი ი იმხა̈ნ ანღრი? | სადაური ხარ და საიდან მოდიხარ? |
Verse: 100 | - მი ხვი ფისრა̈ჲ აშდარხანა, | - მე ვარ წაწყმენდილი აშდარხანი, |
Verse: 101 | ოჲ, საბრალე აშდარხანა! | ო, საბრალო აშდარხანი! |
Verse: 102 | - ჲაღო, სგა აღე ნიშგვეჲთე, | - აბა, მოდი ჩვენთან, |
Verse: 103 | სგა ა̈ჯჴერნიდ ნიშგვეჲ ქორთე. | წაგიყვანთ ჩვენს სახლში. |
Verse: 104 | - მი ღალ მე̄ზიდ დე̄მთე მაყა, | - მე წამსვლელად არსად ვვარგვარ, |
Verse: 105 | დეშა მეწა̈დდ ჭურ ღალ მაყა. | არავის მნახველად (არ) ვვარგვარ. |
Verse: 106 | ხოხვრა̄მ უდილს სგა ხოსკინა, | უმცროსი და შემომხტარა, |
Verse: 107 | მიშგოვ ლერექვ ქა ხოჴი̄და; | ჩემთვის ტანისამოსი მოუტანია; |
Verse: 108 | ქუთ ი ჭიშდვა̈რ დედეს მიჩა | ხაჭაპური და ჭიშდვარი მის დედას |
Verse: 109 | მიშგვა ლეზობდ ქა ხობრა̈ჲა." | ჩემ საჭმელად გამოუტანებია". |
Verse: 110 | აშდარხანი მად ლა̈ხმუნდა̈̄ნ, | აშდარხანი არ ენდო, |
Verse: 111 | ვეშგდ ა̈მტეხლი, ქა ლახატვა; | უკან დაბრუნებულა, გაჰქცევია; |
Verse: 112 | ხოხვრა̄მ უდილს ლერექვ-ლეზვებ | უმცროს დას ტანისამოსი და საჭმელი |
Verse: 113 | აშდარხანიშ[დ] ჩუ ჭურ ესვდა. | აშდარხანისთვის თურმე დაუდვია. |
Verse: 114 | აშდარხანი სგა ხატეხა, | აშდარხანიც მოჰბრუნებია, |
Verse: 115 | ქუთ ი ჭიშდვა̈რ ჩუ ლოხმამა; | ხაჭაპური და ჭიშდვარი შეუჭამია; |
Verse: 116 | ამნე̄მ ამსვა̄ლდ ჟი ლახლატვნე, | ამან ადამიანი შეაყვარა, |
Verse: 117 | მეჩდე გვეში ჟი ლახშყა̈დვნე. | წასული საქმეც მოაგონა. |
Verse: 118 | ლერქვა̈ლ მიჩა სგა ხოქვა̄ლა, | თავისი ტანისამოსი ჩაუცვამს, |
Verse: 119 | ტა̈ნიშ ლეშგვირ ჩუ ხოლფარა. | ტანის სარცხვინელი დაუფარავს. |
Verse: 120 | "ო, სგა̈ჲ დინა̈̄ლ, დეშ ჯეყვლენი, | "ო, თქვე გოგონებო, ვერ მოგშორდებით, |
Verse: 121 | გვის ისგვეჲ მალატ დეშ მეყვლენი!" | გულს თქვენი სიყვარული ვერ მშორდება!" |
Verse: 122 | სგა ხოღვროვახ მინეშ ქორთე, | შეუტყუებიათ თავიანთ სახლში, |
Verse: 123 | სოფლი ძირსი ჩუ ხაბგე̄ნახ. | სოფლის ბოლოს გაჩერებულან ("გამაგრებულან"). |
Verse: 124 | "დემ ხონჴერი მინსი ქორთე, | "არ მივყვები იმათ სახლში, |
Verse: 125 | მი ღალ ღვაჟა̈რ ნომ მაწვენად, | მე ვაჟები არ დამანახოთ, |
Verse: 126 | ეჯჟი შგვირი ნომ მაწვენად!" | ისე სირცხვილი არ მაჩვენოთ!" |
Verse: 127 | სგა ხოგენახ მო̄შ სადგომთე, | დაუყენებიათ ცალკე სადგომში, |
Verse: 128 | მერმა მა̄რა და̈̄ს ხაწვე̄ნეხ. | სხვა ადამიანს არავის აჩვენეს. |
Verse: 129 | ბუა ფუთას ხორგადინა: | მამა ფუთას უთქვამს: |
Verse: 130 | "შალ ი ბამბაჲს სგა ათჭო̄ნედ, | "შალსა და ბამბაში შეახვიეთ, |
Verse: 131 | მა̈ჲ ჯემჲედე̄ნხ, მაბაც ჯუღვე̄ნხ, | რაც ძალგიძთ, შეძლება გქონდეთ, |
Verse: 132 | ალ ზურა̄ლსი ჟ' ოხო̄ზნანედ! | ამ ქალს მოუარეთ! |
Verse: 133 | ამიშ ამბა̈ვ მი ჩუ მასმა: | ამის ამბავი მე მსმენია: |
Verse: 134 | ამი̄შთან ღალ და̈̄რ ლჷმა̈რდლი. | ამისთანა არავინ ყოფილა. |
Verse: 135 | ლა̈მთილათე ქა̈მჩედე̄ლი, | ქმრეულთას წასულა, |
Page: 168 Verse: 136 | მერმა̄მ ლეთს ჩუ ალქარველი. | მეორე ღამეს დაკარგულა. |
Verse: 137 | ოდ ღალ ეჩავ დო ალტჷხედ, | სანამ იქ არ დავაბრუნებთ, |
Verse: 138 | ეჩქად ხოჩა̄მდ ოხოზნანედ." | მანამ კარგად მოუარეთ". |
Verse: 139 | სემი თვეი ქა ლახადდა, | სამი თვე დააყოვნდა, |
Verse: 140 | ნა̈დრიშ ფა̈თულდ ქა ათრაშვდა. | ნადირის ბალანი დასცვივდა. |
Verse: 141 | აშდარხანი ათხად მა̈ჲ ლა̈სვ, | აშდარხანი აქამდე რაც იყო, |
Verse: 142 | ეჩჷნ ხოჩა ჭურ ლა̈მტეხლი. | იმაზე კარგი თურმე გამხდარა. |
Verse: 143 | ერვა̈ჲ ხეწდენ, ჩი გუხადდა, | ვინც ნახავდა, ყველას უნდოდა, |
Verse: 144 | მალატშვ მიჩა თე ხეგნო̄ლდა. | მისი სიყვარულით თვალი უდგებოდა. |
Verse: 145 | ბუად ხაქვინ აშდარხანას: | მამამ უთხრა აშდარხანს: |
Verse: 146 | - ჯაშყიდ მაგვეშ აშდარხანას? | - გახსოვს რამე, აშდარხან? |
Verse: 147 | - მაშყიდ, მაშყიდ, ბუა ფუთა, | - მახსოვს, მახსოვს, მამავ ფუთა, |
Verse: 148 | მა̈გ ქა ლა̈მშყა̈დ ხოლა, ხოჩა; | ყველაფერი მომაგონდა - ავი, კარგი; |
Verse: 149 | ჯარაშდუყიშ მაჟჷრ-მაცვდილშვ | ჯარაშდუყის ცოდვა-ბრალით |
Verse: 150 | გვი მედგა̈რი, გვი მიხპენი! .. | გული მიკვდება, გული მისკდება!.. |
Verse: 151 | - მაზუმ ჯიცხა, ვეშგდ ა̈ჯტიხე, | - თუ გირჩევნია, უკან დაგაბრუნებ, |
Verse: 152 | ჯარაშდუყსი ქა ჯაწვე̄ნი. | ჯარაშდუყს გაჩვენებ. |
Verse: 153 | - ჰაჲ-ჰაჲ, სური̄, ბუა ფუთა, | - ჰაჲ-ჰაჲ, ნეტამც, მამავ ფუთა, |
Verse: 154 | ჰემმა თხუმეშ მახვში ჩუ ხვი. | თუ თავის პატრონი ვარ. |
Verse: 155 | ეშხუ ყვა̈რლიდ მიჩ ოხჰჷნგრეხ, | ერთი ლაფშა მას შეუკაზმეს, |
Verse: 156 | მერმე ბუა ფუთას ოხჰჷნგრეხ; | მეორე მამა ფუთას შეუკაზმეს; |
Verse: 157 | ამჟი ალა ჟი ლახსგურეხ, | ასე ეს შესვეს, |
Verse: 158 | ბუა ფუთა სგა ლოხჴერნეხ. | მამა ფუთა გააყოლეს. |
Verse: 159 | ჯარაშდუყს ყო̄რს სგა ხაგენახ, | ჯარაშდუყს კარზე მისდგომიან, |
Verse: 160 | სგა უფხკჷნად ღალ ქორდ ა̈მჩედლიხ. | დაუკაკუნებლად სახლში სესულან. |
Verse: 161 | ამიშ მა̈ხჲადშვ მიჩა ქორშალ | ამის სიხარულით მისი ჯალაბი |
Verse: 162 | ეჩხა̄ვ-ამხა̄ვ ქა ალკა̈ფლიხ. | იქით და აქეთ წაქცეულა. |
Verse: 163 | აშდარხანა იჭვდიალე: | აშდარხანი კითხულობდა: |
Verse: 164 | - ჯარაშდუყა იმე ა̈რი? | - ჯარაშდუყი სად არის? |
Verse: 165 | - ჯარაშდუყი მა̄მა ანჷგა̈ნ, | - ჯარაშდუყი აღარ ადგა, |
Verse: 166 | სი ერ დო̄მე მოშ ა̈ჯთხანა̈̄ნ. | შენ რომ ვერსად მოგნახა. |
Verse: 167 | ქა ხოსკინა აშდარხანას, | გამხტარა აშდარხანი, |
Verse: 168 | ჯარაშდუყი ჩუ ლუმვიჟლი, | ჯარაშდუყს ეძინა თურმე, |
Verse: 169 | საბა̈ნ ახშყვიფ, ჟი ხოჲცხუნა, | საბანი გადახდა, გამოუღვიძია, |
Verse: 170 | ქა ხაყჰე̄ნა, ხატჷ̄შე̄ნა. | გადაუკოცნია, ჩახვევია. |
Verse: 171 | - ჰოჲ, სი ზურა̄ლ, მა̈დილუ ჯა̄რ, | - ჰო, შე ქალო, მადლიმც გაქვს, |
Verse: 172 | აშდარხანიშ ნიჩვს ლაჯმა̈ჯვე̄ნ! | აშდარხანის სახეს მიგამსგავსე! |
Page: 170 Verse: 173 | ჯარაშდუყას აშდარხანიშ | ჯარაშდუყს აშდარხანზე |
Verse: 174 | ჩა̈ჩ ხაგა̈ნდა, ლაყვრა ქამენ | წვერი მოეშვა, საწოლს გარეთ |
Verse: 175 | ქა ხორაკდა, გიმჟი ხორდა. | გადმოეკიდა, მიწაზე უწევდა. |
Verse: 176 | აშდარხანსი ჩუ ხოწბუ̄რა, | აშდარხანს გაუპარსავს, |
Verse: 177 | ჴალა̈რ ხოდა, ქორთ' ოთჴერნა. | მკლავები მოუხვევია, შინ ეუყვანია. |
Verse: 178 | აშხვ ნაგზა ლა̈ხიადა̄ლი | ერთ კვირას ლხინი |
Verse: 179 | მა̄მ ხოფხიჟახ, მამ ხორიღვახ; | არ გაუწყვეტიათ, არ დაუშლიათ; |
Verse: 180 | ბუა ფუთა ჩუ ადსუჩქვრეხ: | მამა ფუთა დაასაჩუქრეს: |
Verse: 181 | უსგვა უღვა ჴა̈ნ ი მინე | ექვსი უღელი ხარი და მათი |
Verse: 182 | ლებემ გა̈ნზ - კარდალ ხასჩუქვრეხ. | საზიდი განძი - ქვაბი აჩუქეს. |
Verse: 183 | აშდარხან ი ჯარაშდუყა | აშდარხანი და ჯარაშდუყი |
Verse: 184 | მინე ნა̈ჭირვს ილქსიალეხ; | თავიანთ ტანჯვას მოსთქვამდნენ; |
Verse: 185 | მინე მაცვდილშვ, მინე მაჟჷრშვ | თავიანთი ცოდვით, თავიანთი ბრალით |
Verse: 186 | მელგიმ ბაჩა̈რს ჟი აგვა̈̄ნეხ. | ლოდ ქვებსაც კი ატირებენ. |
Page: 170 Verse: 1 | - დედე, დედე, მა̈ჲ ჩვემინა? | - დედავ. დედავ, რა ვქნა? |
Verse: 2 | ცოდა მიშგუ დედესუ̄ ჯა̄რ! | ჩემი ცოდვა დედას გქონდეს! |
Verse: 3 | დედე მიშგუ, მა̈ჲ ჩვემინა? | დედა ჩემო, რა ვქნა? |
Verse: 4 | - დედე ღვარან, ქა ღალ ადერ, | - დედილამ, წადი, საბრალოვ, |
Verse: 5 | ჴანრეშ მუჭვა̈რს ლა̈ხშდირალა̈ნ! | ხარების რქებს შეეთამაშე! |
Verse: 6 | - დედე საბრალ, დეშ ლა̈ხვშდირა̈ნ. | - საბრალო დედავ, ვერ გავერთე ("ვერ შევეთამაშე"). |
Verse: 7 | - დედე ღვარან, ქა ღალ ადერ, | - დედილამ, წადი, საბრალოვ, |
Verse: 8 | ფურლეშ კულფხა̈რს ლა̈ხშდირალა̈ნ! | ძროხების ძუძუებს შეეთამაშე! |
Verse: 9 | - დედე საბრა̈ლ, დეშ ლა̈ხვშდირა̈ნ. | - საბრალო დედავ, ვერ გავერთე ("ვერ შევეთამაშე"). |
Verse: 10 | - დედე ღვარან, ლაცლათ' ადე, | - დედილამ, ტოლებში წადი, |
Verse: 11 | ლაცლაცახა̈ნ ლა̈ხშდირალა̈ნ! | ტოლებთან ითამაშე! |
Verse: 12 | - დედე საბრალ, დეშ ლა̈ხვშდირა̈ნ. | - საბრალო დედავ, ვერ გავერთე ("ვერ ვითამაშე"). |
Verse: 13 | - დედე ღვარან, ზუგვთე ადერ, | - დედილამ, წადი ბორცვისკენ, |
Verse: 14 | ზუგვლა̈̄დჟი ლა̈ხშდირალა̈ნ! | ბორცვაკზე ითამაშე! |
Verse: 15 | - დედე საბრალ, დეშ ლა̈ხვშდირა̈ნ. | - საბრალო დედავ, ვერ გავერთე ("ვერ ვითამაშე"). |
Verse: 16 | ლა̈ხვსგი ლექვა-ჲ და̈̄რ ანღჷრდა, | გავიხედე დასავლეთისკენ და არავინ მოდიოდა, |
Verse: 17 | ლა̈ხვსგი ლეჟა, ქვერწლა̈რ ანღრიხ, | გავიხედე აღმოსავლეთისკენ, მაყრიონი მოდის, |
Verse: 18 | ჭა̈ში მიშგუ თხუმ ხოჟოღდა, | ჩემი ქმარი წინ მოუძღოდა, |
Verse: 19 | თე̄რა̈ლ ზისხილდშვ ჟი ლა̈მგვეშლა̈ნ[ხ]; | თვალები სისხლით ამევსო; |
Verse: 20 | სგა ხოსიპახ ქორთე მიშგვა. | შემოუხვევია ჩემი სახლისაკენ. |
Page: 172 Verse: 21 | დედესუ ჯა̄რ ცოდა მიშგუ! | დედას გქონდეს ჩემი ცოდვა! |
Verse: 22 | ვეშგიმ ა̈მჭა̈მხ ქვერწლა̈რ მიშგუ, | უკან გამომედევნა ჩემი მაყრიონი, |
Verse: 23 | ჭა̈შილდ მიშგუ თხუმ ასგურდა. | ჩემი ქმარი თავში დაჯდა. |
Verse: 24 | ქვერწლა̈რსუ ჯა̄რხ ცოდა მიშგუ! | მაყრიონთ გქონდეთ ჩემი ცოდვა! |
Verse: 25 | გვიჲლდ მია̈ჲ ჩუ მახეპა, | გული მე გამხეთქია, |
Verse: 26 | ქვერწლარეშ ქა ლი̄ზა̄ლა̄ლდ | მაყრიონთ წასვლამდე |
Verse: 27 | ქვინილდ მია̈ჲ ჟი მაჩედა. | სული ამომხდომია. |
Verse: 28 | ქორშა̈ლსუ ჯა̄რხ ცოდა მიშგუ! | სახლეულთ გქონდეთ ჩემი ცოდვა! |
Verse: 29 | ცვიდიშ ქვერწილ სგა̈ჲ ჯასედახ. | ტყუილი ქორწილი თქვენ შეგრჩენიათ. |
Page: 172 Verse: 1 | ირინოლა, ორიდელა, დელა, მა̈რინო̄ლა | ირინოლა და ორიდელა, დელა, მარინოლა |
Verse: 2 | სი თელღჷრა ივსელჲანშა, (დელა, მა̈რინო̄ლა) | შე იოსელიანთ რძალო, დელა, მარინოლა |
Verse: 3 | სი ჰასვიში ჭახრა̈გჲანშა, (დელა, მა̈რინო̄ლა) | შე ჭახრაკიანთ ქალო, დელა, მარინოლა |
Verse: 4 | დიმთილ-მიმთილს ხეთხელვალე. (დელა, მა̈რინო̄ლა) | დედამთილ-მამათილს დაეძებ. დელა, მარინოლა |
Verse: 5 | აშ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაგიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 6 | ნაზვ-ნამჩა̈დის ხიკვიჰალე; | გახვეწის კვალს (კითხვა-კითხვით) იგებ; |
Verse: 7 | ჟი მეჩდეხი თანა̈ღ ზაგარვ, | ასულხარ მთის ქედზე, |
Verse: 8 | თეილდ ღვეშგმავ ჭურ ჯაჩედა, | თვალი უკან გაგქცევია (უკან მოგიხედავს), |
Verse: 9 | დიმთილ-მიმთილს ქავ ხაწედა; | დედამთილ-მამამთილი დაგინახავს; |
Verse: 10 | ეჯჲა̈რ მინოშ ჭურ იზგალდახ, | ისინი თავისთვის სახლობდნენ თურმე, |
Verse: 11 | მა̈რინოლას ქა ხა̈ცურიხ. | მარინოლას განზე სტოვებენ. |
Verse: 12 | - მა̈ჲ მაგდჷნდა, დიმთილ-მიმთილ? | - რას მერჩოდით დედამთილ-მამათილო? |
Verse: 13 | მია ისგვეჲდ მამგვეშ მიყრა, | მე თქვენთვის არაფერი მიქნია, |
Verse: 14 | შგვირი დემნოშ ჭურ მიწვენა, | სირცხვილი არაფრით მიჭმევია, |
Verse: 15 | ჭაშის ვოჴრა̈რ ჟი ოხორდი, | ქმარს ობლები ავუზარდე, |
Verse: 16 | ისგვეჲ ლიზნა̈ნიდ გუ მადდა, | თქვენი მოვლაც გულით მინდოდა, |
Verse: 17 | ათხე სგა̈ჲ ისგვეჲშუ ხარდად! | ახლა თქვენ თქვენთვის იყავით! |
Page: 172 Verse: 1 | ზურალ საბრალ, ზურალ ლეჟრი, | ქალო საბრალო, ქალო საცოდავო, |
Verse: 2 | მიყი აჲხად ლამთილხენ, | წამყვანი მოგივიდა ქმრეულთიდან, |
Verse: 3 | [დ]იმთილს-მიმთილს დემ ლახერი. | დედამთილ-მამათილს არ უნდიხარ. |
Verse: 4 | ჩაჟს [ჰ]ინგირს დეშ ლახგემ. | ცხენს უნაგირს ვერ შეადგამ, |
Verse: 5 | ავჟინ[დ]თე ჭიშხს დეშ ლახგემ, | უზანგში ფეხს ვერ შესდგამ, |
Page: 174 Verse: 6 | აღვირს შის დეშ ლახფედისკ, | აღვირს ხელს ვერ შეახებ, |
Verse: 7 | წითელ-ყვითელს დეშ ლახქვემ. | წითელ-ყვითელს ვერ ჩაიცვამ. |
Verse: 8 | ეჯღა-ჲ-ეჯღა დემ ლამყეჩნი, | მაინცდამაინც თუ (არ) მომეშვები, |
Verse: 9 | ეშხუ გაჩილს მი ხვიძგრინე, | ერთ დანას მე ვიკრავ ("ვიძგერებ"), |
Verse: 10 | მერმე გაჩილდს სი ჯაძგრინე. | მეორე დანას შენ გკრავ. |
Page: 174 Verse: 1 | - დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 2 | უმბილდ მეჩდე ლა̈მთილათე! | უნებურად წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 3 | - მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 4 | ნა̈ბუშ ოდე ლა̈მთილათე. | ნებით წავედი ქმრეულთას. |
Verse: 5 | - დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგუ, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 6 | ნაჭვლაშურ მეჩდე ლა̈მთილათე! | უურვათოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 7 | -მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 8 | ჩხარა ჴა̈ნილდ ნაჭვლაშვდ ლოგვე̄მხ. | ცხრა ხარი ურვათად მოგვცეს. |
Verse: 9 | - დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 10 | ჩაფლა̈რურ მეჩდე ლა̈მთილათე! | უფეხსაცმლოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 11 | - მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 12 | ჩაფლა̈რდ მა̄სდა̈ნ ჩექმარა̈ლ. | ფეხსაცმელებად მეცვა ჩექმები. |
Verse: 13 | დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 14 | ფატნურ მეჩდე ლა̈მთილათე! | უპერანგოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 15 | - მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 16 | ფატა̈ნდ მა̈̄ქუდა წისფერიშ. | პერანგი მეცვა წითელი. |
Verse: 17 | - დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 18 | კაბურ მეჩდე ლა̈მთილათე! | უკაბოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 19 | მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 20 | კაბჷლდ მა̈̄ქუდა ატლა̈სიშ. | კაბა მეცვა ატლასისა. |
Verse: 21 | დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 22 | ლაჩქურ მეჩდე ლა̈მთილათე! | ულეჩაქოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 23 | - ლაჩქურ მა̄დე, დედე საბრალ, | - ულეჩაქოდ კი არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 24 | ლაჩქილ მეფრა̈̄ნდა აბრეშვიმიშ. | ლეჩაქი მეხურა აბრეშუმისა. |
Verse: 25 | დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 26 | ჭა̈შილდ ჯა̈სისგ თამარს მიშგვა! | ქმარი გძულს ჩემს თამარს! |
Verse: 27 | - მა̄დე, მა̄დე, დედე საბრალ, | - არა, არა, საბრალო დედავ, |
Verse: 28 | ჭა̈შილდდ მირდა სა̈ვჲა̈შ თავა̈დ. | ქმარო მყავდა სავეთის თავადი. |
Page: 176 Verse: 29 | - დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | - დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 30 | გვიჲლდ ისგვი - მჷჯა̈ბ მერხელ | შენი გული მოხარშული ჭინჭარი(ვითაა) |
Verse: 31 | ჭაშმიშ მა̈სისგვშ. | ქმრის სიძულვილით. |
Verse: 32 | დედე̄შ, დედე̄შ, თამარ მიშგვი, | დედაისი, დედაისი, თამარ ჩემო, |
Verse: 33 | ჩა̈შიშ მა̈სისგვშ ლჷცდ დო ხისკნე! | ქმრის სიძულვივლით მო, წყალში გადავარდი! |
Verse: 34 | - დედე, დედე, ჩვამნებ ლა̈მთილ! | - დედავ, დედავ, დამაცალე ("დამანებე") ქმრეულთას (ყოფნა). |
Page: 176 Verse: 1 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ, ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 2 | არშლურ მეჩდე ლოქ ლამთილთე! | უნიფხოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 3 | - არშლურ ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - უნიფხოდ როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 4 | სგური არშულ ლოქ ხაგე̄ნა. | კანაფის ტილოს ნიფხავი ეცვაო * |
Verse: 5 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ, ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 6 | ფატნურ მეჩდე ლოქ ლამთილთე! | უპერანგოს წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 7 | - ფატნურ ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - უპერანგოდ როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 8 | გლასი ფატან ლოქ ხაქვმე̄ნა. | გლასის პერანგი ეცვაო. |
Verse: 9 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 10 | ლაჩქურ მეჩდე ლოქ ლამთილთე! | ულეჩაქოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 11 | - ლაჩქურ ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - ულეჩაქოდ როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 12 | ხოჩა ბადჲაჲ ლოქ ხაფრე̄ნა. | კარგი ბადურა ეფარაო * |
Verse: 13 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 14 | ჟიბეტანურ მეჩდე ლამთილთე! | უზედატანოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 15 | - ჟიბეტანურ ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - უზედატანოდ როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 16 | ჩინთი ჟიბეტან ლოქ ხაქვმე̄ნა. | ჩითის ზედატანი ეცვაო. |
Verse: 17 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 18 | კაბურ მეჩდე ლოქ ლამთილთე! | უკაბოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 19 | - კაბურ მეჩდე ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - უკაბოდ წასული როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 20 | ხოჩა ატლასი კაბ ლოქ ხაქვმე̄ნა. | კარგი ატლასის კაბა ეცვაო. |
Verse: 21 | - დედე̄შ მიშგვი ლოქ ვორმანო̄ლ, | - დედისავ ჩემო ვორმანოლაო, |
Verse: 22 | ჩაფლურ მეჩდე ლოქ ლამთილთე! | უფეხსაცმლოდ წასულო ქმრეულთას! |
Verse: 23 | - ჩაფლურ ლოქ ხემა ი̄რო̄ლ? | - უფეხსაცმლოდ როგორ იქნებოდაო? |
Verse: 24 | ფოლსაფოშკარ ლოქ ხადე̄ნა. | ყელმოკლე ფეხსაცმელები ("პოლსაპოშკები") ეცვაო. |
Verse: 16 | ჟივ ხოსკინა ტელა̈ფთეჟი, | ამხტარა დერეფანზე, |
Verse: 17 | ტანას ჰაბჯა̈რუ ჭურ ხოქვა, | ტანს აბჯარი თურმე ჩაუცვამს, |
Verse: 18 | თხუმას ზურჩი ჟივ ესვგენა, | თავზე ზუჩი დაუხურავს, |
Verse: 19 | ხოჩა ჩექმა̈რ ჩაფლა̈რდ ლა̈ჲდე, | მშვენიერი ჩექმები ("ქალამნებად") ჩაიცვა, |
Verse: 20 | მიჩა ფანგვირ ფოყას ხობა, | თავისი ფრანგული წელზე დაუკიდია, |
Verse: 21 | ხოჩა საღა̈რს ჟივ ხასგვრენა, | კარგ საღარზე შემჯდარა, |
Verse: 22 | ლუზვერ ხაყა ყაბა̈რდია, | თავმოყრილი ჰყავს ყაბარდო(ს ჯარი), |
Verse: 23 | სგვებინ ხაჟოღა ყაბა̈̄რდის. | წინ წასძღოლია ყაბარდოს. |
Verse: 24 | აშ ხობინახ ლიზ-ლიჩედი, | ამრიგად დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 25 | ჩუვ მეჩდელიხ ქაშა̈გითე. | წასულან ჩერქეზეთში. |
Verse: 26 | ქაშგიშ სანჯა̈ხ ლუზვერ ირა, | ჩერქეზეთის ჯარი თავმოყრილია, |
Verse: 27 | ხოჩა თავდა̈რ ამჩუ̄ნ ა̈რიხ, | კარგი თავადები აქ არიან, |
Verse: 28 | ხოჩა̄დ საღრა̈რს ალჲა̈რ ხასგურხ, | აგრეთვე კარგ საღარებზე ესენი სხედან, |
Verse: 29 | ხოჩა̄დ ფანგვრა̈რ ალჲა̈რს ხა̈ბჷდხ. | აგრეთვე კარგი ფრანგულები ამათ ეკიდათ. |
Verse: 30 | ეშხუ ყორჷლდ ლექვა ხოყრა, | ერთი კარი ქვემოთ უქნია, |
Verse: 31 | მერმე ყორჷლდ ლეჟა ხაყერ, | მეორე კარი ზემოთ უქნა, |
Verse: 32 | მესმამდ ლექვა ჭურ ანტიხი. | მესამედ ქვემოთ დააბრუნა თურმე. |
Verse: 33 | ფისევ ხაბა აშხვ მჷქშა̈გის! | ფისიმც დასხმია ერთ ჩერქეზს! |
Verse: 34 | "ჰაბჯრი რისკილდს დეშ ლიმჴერიდ. | "აბჯრის რაწკუნს ვერ ვიგებთ. |
Verse: 35 | თვეთნამ გალვა̈ნს ქა ოლმეწვნად, | თეთრ გალავანს (შუბლს) დავუმიზნოთ, |
Verse: 36 | ადო ამის ჰაბჯა̈რ ხექვმი, | თორემ ამას აბჯარი ეცმევა, |
Page: 164a Verse: 37 | ჰაბჯა̈რს ფინდიხ დეშ ხაკცენი." | აბჯარში ტყვია ვერ გაატანს". - |
Verse: 42 | "ჰატ, ხოლა მიშგუ საღარე, | "არიქა ცუდო (უვარგისო) ჩემო საღარო, |
Verse: 43 | ურდგილ ა̈დგილს ნომ ამცურე, | უადგილო ადგილას არ დამტოვო, |
Verse: 44 | ჯა̈რღვ ი ღულა̈ჲ ნომ ა̈[მ]ხურე!" | ძარღვ-მუხლი არ მომკვეთო!" |
Verse: 45 | ჩუ ხოსგვჯინახ საღა̈რხა̈ნჩუ, | ჩამოუბრძანებიათ საღარიდან, |
Verse: 46 | ჰჷნგირ უშგუ̄ლ ჟი ჭურ ხოგახ, | უნაგირი უკუღმა დაუდგამთ, |
Verse: 47 | მჷდრა̈ჴ ჰაკვადდუვ ხოლაჯახ. | მათრახი კუდზე მიუბამთ. |
Verse: 48 | აშ ხობინა საღა̈რს ლიზი, | ამრიგად დაუწყია სვლა საღარს, |
Verse: 49 | სგავ ხაგენა ყარა̈შ ქორჷლდს, | მისდგომია ყარას სახლს, |
Verse: 50 | ქა ა̈ნსგიდა ყო̄რქა ბაბა: | გამოიხედა კარში მამამ: |
Verse: 51 | "ბუვა̈შ, ბუვა̈შ სოლემანა, | "მამისავ, მამისავ სოლემან, |
Verse: 52 | აშ ჭურ ჯაყჷლ, ბუაჯ ღვარა, | ხომ გეუბნებოდი, მამილამ, |
Verse: 53 | ქაშგიშ სანჯა̈ხს დეშ ხიკა̈დდა̈ს!" | ჩერქეზეთის დროშას ვერ აიღებდი!" |
Verse: 54 | ყაბა̈რდია̈რ მჷგლიჯ ანღრიხ. | ყაბარდოელნი დაღრეჯით მოდიან. |
Verse: 55 | - დიას ისგვეჲ, სოლემანა, | (ვაი) დედათქვენს, სოლემანს, |
Verse: 56 | მიშგუ გეზალ სგა̈ჲ მა̈ჲ ა̈მდინდ? | ჩემს შვილს რა მიყავით? |
Verse: 57 | - სულემანა ღვეშგიმ ანღრი. | - სოლემანი უკან მოდის. |
Verse: 58 | - ღვეშგიმ ლიჴედ მადმა ხემთქვა̈ნ. | - უკან მოსვლა არ ჰქონდა ჩვეულებად. |
Verse: 59 | შიშდ ჟი ესჭვენდ ი შიშდ ა̈მჴიდდ! | ახლავ დაბრუნდით და ახლავ მომიტანეთ! |
Verse: 60 | ეშხუ ლეტვრე თხურმა̈შ ხეტვრი, | ერთი სანთელი სასთუმალთან ენთება, |
Verse: 61 | მე̄რმე ლეტვრე ჭჷშხრა̈შ ხეტვრი, | მეორე სანთელი ფერხთით ენთება, |
Verse: 62 | ეჩნოვშ ჩუ თერდ ი ჟ'ა̈ხბარჯედ! | იმით იცნობთ და ამოთხარეთ! |
Verse: 63 | ყაბა̈რდია̈რს ღვეშგდ ხოჭონახ, | ყაბარდოელები უკან დაბრუნებულან, |
Verse: 64 | სულემანიშ საფლა̈ვს ჩვათხვიდხ: | სულემანის საფლავს მიაგნეს: |
Verse: 65 | ეშხუ ლეტვრე თხურმა̈შ ხატვარ, | ერთი სანთელი სასთუმალთან უნთია, |
Verse: 66 | მერმე ლეტვრე ჭჷშხრა̈შ ხატვარ. | მეორე სანთელი ფერხთით უნთია. |
Verse: 67 | ჟივ ხობჷრჯახ სულემანა, | ამოუთხრიათ სულემანი, |
Verse: 68 | სგავ ხოჴიდახ ყარა̈̄შთე̄სგა, | შემოუტანიათ ყარასას, |
Verse: 69 | ყარად ლილეჭა̈̄ლ ლა̈ჲბინე: | ყარამ მოთქმა დაიწყო: |
Verse: 70 | "ბუა̈შ მიშგუ სულემანა, | "მამისავ, ჩემო სულემან, |
Verse: 71 | ხოლამ ლიმა̈ჩვა̈შ მჷყრინე | ცუდი სიბერის მყოფელო |
Verse: 72 | საბრალ მეჩი ისგვა ბუვა̈̄შ! | შენი საბრალო მოხუცი მამისთვის! |
Verse: 73 | ცოდა̈-კალა̈ნ ისგვი ნებგვილ | ცოდვაა შენი შუბლი |
Verse: 74 | წჷრნი ზისხიშვ ჩუ ლეღფენიდ! | წითელი სისხლით შესაღებად! |
Page: 166a Verse: 75 | ჩუ ეჯგემნე ქორაისგა, | დაგდგამ სახლში, |
Verse: 80 | ყარა ღალ ლეგდ ჭურ ადჷრდა; | ყარა, გლახ, ავად გახდა თურმე; |
Verse: 81 | აშხვ ნაგზად ხოშა დეშ ა̈ხყვა̈ლ | ერთ კვირაზე მეტს ვერ დაშორდა |
Verse: 82 | მიჩა გეზალ სულემანას. | თავის შვილს სულემანს. |
Verse: 83 | სგა მეჴდელიხ ნა̈თიარე, | შემოსულან ნათესავები, |
Verse: 84 | მეჩი ყარა ჩუ ადშდაბვნეხ; | მოხუცი ყარა გააწყვეს; |
Verse: 85 | სგავ ხოსგვჯინახ კუბათესგა, | ჩაუსვენებიათ კუბოში, |
Verse: 86 | გა̈ნხა̈ნ მიჩა ნავად გეზალ | გვერდში ("განზე") მისი ნანატრი შვილი |
Verse: 87 | სულემანა სგავ ხოყვინახ, | სულემანი მიუწვენიათ, |
Verse: 88 | ქავ ოთხვიახ საფლა̈ვთექა, | წაუღიათ საფლავზე, |
Verse: 89 | აშხუდ ეჯჲა̈რ ჩუვ ოთშდუღვახ. | ისინი ერთად დაუმარხავთ. |
Verse: 90 | ო საბლუ, საბრალ მუ-გეზალ! | ო საწყლებო, საბრალო მამ-შვილო! |
Verse: 91 | აშ ლჷმზჷრე გირიშ მურგვალდ | ასემც დალოცვილი (ხართ) აქ ირგვლივ |
Verse: 92 | მერდე მარე ამეჩუნა̈შ! | მყოფი ხალხი! |
Page: 166a Verse: 1 | ვოჯ ღალ საბირელო ნუარსალა! | ო, საბრალო ნუარსალა! |
Verse: 2 | მუშვრაში ტუბას ესღჷრი, | მუშურის ხევში მიდხარ, |
Verse: 3 | სგობინ ლაჯხვიდახ ჭოლშარე, | წინ შეგხვდნენ ჭოლაშლები, |
Verse: 4 | მინ ჯიხალდახ სი მოკთარე, | ისინი შენ მოკეთეები გეგონა, |
Verse: 5 | ესრან ირიხ მინ ამხვარე. | თურმე ისინი მტრები არიან. |
Verse: 6 | ქა ლაჯშჷდახ ეჩხა̈ნ-ამხა̈ნ, | შემოგსევიან იქით-აქედან, |
Verse: 7 | მეჴრა̈რ შჷყასუღვ ეჯლაჯიხ, | მკლავები ზურგზე მიგიკრეს, |
Verse: 8 | ჩუ ლაჯტჷხიხ მუშვრა ტუბას. | ჩაგაბრუნეს მუშურის ხევში. |
Verse: 9 | დავბერხო ლექვა ესყადა̈ს, | დავბერისკენ ქვემოთ მიჰყავდი, |
Verse: 10 | დავბრარ ყო̄რარს ხოცყანალიხ: | დავბერლები კარებს უკეტავენ: |
Verse: 11 | ლჷმშარე სგოჯიხ მუშგვრიშა. | შეწუხებული ბრძანდებიან სტუმრისგან. |
Verse: 12 | ლალხორთე ლექვა ამიეხ, | ლალხორისკენ ქვემოთ წამიყვანეს, |
Verse: 13 | ლალხორ მულხორინ გოშია. | ლალხორი შეკრებილი ხალხით სვსეა. |
Verse: 14 | მუკვდართე ჟიბავ ლოხვსინჯავ, | მუკვდარისკენ ავიხედე. |
Verse: 15 | მეშხე მურყვამ შხეფენილა. | შავი ციხე დგას ჩაშავებული. |
Verse: 16 | იფრართე ჟიბენ ლოხვსინჯავ, | იფრარისკენ ავიხედე, |
Page: 168a Verse: 17 | ბუტილ ლამთილს სგვეჯენილა. | ბუტილი ცოლოურში ბრძანდება. |
Verse: 18 | ჴეთე ლექვა-ლექვა ოღვერ, | ხესკე ქვე-ქვე წამოვედი, |
Verse: 19 | ივან ღვარკლა ჭჷშხაშს ხოჟეღვ. | ფეხშიშველა ივანე ფერხულს უძღვის. |
Verse: 20 | ვიჩნაშხო ლექვა ესღური, | ვიჩნაშისკენ ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 21 | თათულ თოფუშ გვიდარაჯი. | თათული თოფით გვიდარაჯებს. |
Verse: 22 | კა̄ლა ჭალაის ონღური, | კალის ხევში მოვდივარ, |
Verse: 23 | ჟი ლოხვსინჯავ შუკვას ჟიბავ, | ავიხედე გზას ზემოთ, |
Verse: 24 | ვო, ლჷკჩევ ლი კა̄ლაშ ბოფშა̈რ: | ო, ნეტავი თქვენ, კალის ბავშვებო: |
Verse: 25 | კა̄ლა ჭალას გოგლანდს ხეშა̈ნ. | ენგურის ხეობაში ცირცელს ასხია. |
Verse: 26 | იფართეისგა ონჴვადი, | იფარში შემოვედი, |
Verse: 27 | იფარარე დაფარარე, | იფარლებო დაფარლებო (?), |
Verse: 28 | დიარს ისგვე მარჴლა̈რ ხეჩდა, | თქვენს პურში ფეხები ურევია, |
Verse: 29 | მარჴლარ ხეჩდა, ვოჲ, მჷნწლაში. | ფეხები ურევია კალიისა. |
Verse: 30 | ჟი ამიეხ კანჩაბ ჟიბენ, | ამიყვანეს კანჩაბს ზემოთ, |
Verse: 31 | სადილ პირველარდ ნამჷნეხ. | სადილი პირველებმა * გვაჭამეს. |
Verse: 32 | უღვირ ზაგარიდ ონჴვადიდ, | უღვირის გადასავალზე მოვედით, |
Verse: 33 | ლასგიდ ლამა̄დ ჭოლაშ სოფელდ, | სოფელ ჭოლაშში გასახედი გამეხსნა, |
Verse: 34 | დინდგვილდ ლჷგანდა ცოდაში. | ბური იდგა ცოდვისა. |
Verse: 35 | ბესილ მურყვამს ხეძხილალე. | ბესი ციხეს შესძახის. |
Verse: 36 | სემი ხეხვი ბესის ხორდა, | სამი ცოლი ბესის ჰყავდა, |
Verse: 37 | ნაგა̈მ ფაყულდს დეშ ხოცა̄დიხ. | დანახურავ ქუდს ვერ უცვლიან. |
Page: 168a Verse: 1 | ვო, საბრელო სოლმენჲანა! | ო, საბრალო სოლმენიანა! |
Verse: 2 | საგიარედ მიღალატეხ | საგიარებმა მიღალატეს |
Verse: 3 | ამ გვალდაში ლექვერისგა. | ამ გვალდაშის წისქვილში. |
Verse: 4 | მი ოსილ მაშედ მიხალდა, | მე ოსილი (ჩემი) მშველელი მეგონა, |
Verse: 5 | ეშუღვ ლახშადა მაცხვარი | ისემც შესწევია მაცხოვარი |
Verse: 6 | გეზალ მიჩა ნასყიდაუს! | მის შვილს ნასყიდას! |
Verse: 7 | ქა მაესგიხ ჩაჟაშითე, | გავჰყავვარ ჩაჟაშში, |
Verse: 8 | თხუმას ხაფუსნეხ მაცხვარი, | თავში მბრძანებლობს მაცხოვარი, |
Verse: 9 | ხუნას ხელზიგე ჩაჟაში. | ძირში სახლობს ჩაჟაში. |
Verse: 10 | ხოშალე, მინე ხოშალე, | უფროსნი, მათი უფროსნი, |
Verse: 11 | ყერის ხოჩანდახ ჰენჩაში (?); | ჰენჩაშია (?) მეტეორს (ძალას?) სჯობდნენ; |
Verse: 12 | ხოხვრალე, მინე ხოხვრალე, | უმცროსნი, მათი უმცროსნი, |
Verse: 13 | მაჯონ ლესეხ მურზაბეგიშ; | მსგავსი იყვნენ მურზაბეგისა; |
Page: 170a Verse: 14 | ჯოგილდა, მინე ჯოგილდა | ნახირი, მათი ნახირი |
Verse: 15 | მაჯონ ლესეს ქაშგიშ ჯოგიშ; | მსგავსი იყო ჩერქეზთ ნახირისა; |
Verse: 16 | ჰვილვარესი ხეჭანგუნალხ. | ჯორებზე დაჰყვებიან (?). |
Verse: 17 | მი ჩაჟაში დეშ ხვიგენი, | მე ჩაჟაშში ვერ დავდგები, |
Verse: 18 | ლეჟა ლოღვრი, ჩირთხონ ლეჟა, | ზემოთ წავალ, ჩირთხონს ზემოთ, |
Verse: 19 | ბედნჲარ მიშგვა ჩვიბჲანითე. | ჩემი ბედნიერი ჩვიბიანისკენ. |
Verse: 20 | ზრახულდ ჯიხალდახ მალტაში. | ძრახვა იცოდით სიყვარულისა. |
Verse: 21 | მი ჩვიბჲანის დეშ ხვიგენი, | მე ჩვიბიანში ვერ დავდგები, |
Verse: 22 | ჟი ლოღვრინე სარაგაჟი, | ავალ სარაგაზე * |
Verse: 23 | მარიხაუ სარაგაუ | მარიხა (?) სარაგა (მარიხ სარაგისავ?) |
Verse: 24 | ჩია მადილან გოშია. | ყველას მადლით სავსე(ა), |
Verse: 25 | ზანდუკვი, მიჩა ზანდუკვი | ზანდუკი, მისი ზანდუკი |
Verse: 26 | თვალ-მარგალიტინ გოშია. | თვალ-მარგალიტით სავსე(ა). |
Verse: 27 | თარარ ჯიშჷდ იაგუნდიშ, | თვალები გესხა იაგუნდისა, |
Verse: 28 | შდჷქარ ჯიშჷდ მარგალიტიშ, | კბილები გესხა მარგალიტისა, |
Verse: 29 | ლუსვარე, ისგვი ლუსვარე, | ძუძუები, შენი ძუძუები, |
Verse: 30 | ბაჴას ხატჷხი ნაღაჟის, | ბახას ჰფენს შუქს, |
Verse: 31 | ტან-ლაგენი ქანა ღერი. | ტანადობით კანაფის ღერი. |
Verse: 32 | მი სარაგას დეშ ხვიგენი, | მე სარაგას ვერ დავდგები, |
Verse: 33 | ჟი ლოღვრინე ჟიბჲანითე, | ზემოთ ავალ ჟიბიანში, |
Verse: 34 | თაშ ი ნაღებან გოშია. | ყველ-ნაღებით სავსე(ა). |
Verse: 35 | მი ჟიბჲანის დეშ ხვიგენი, | მე ჟიბიანში ვერ დავდგები, |
Verse: 36 | ჟი ლოღვრინე ლამარჲათე; | ზემოთ ავალ ღვთისმშობლის ეკლესიაზე; |
Verse: 37 | მულაზვენი ლამახვიდა, | მულზონი შემხვდა * |
Verse: 38 | სასტაქანი მასჩუქარი. | სასმისი მაჩუქა. |
Page: 170a Verse: 1 | ფისარა ლეშხი დოშდიშ! | ფისიანი დასაწვავი ორშაბათი! |
Verse: 2 | დაროლ ხაძგვა̈ბა ნა̈ჭბიდულ, | მყინვარი მოსკდომია ჩაჭედილი ("ჩამწყვდეული"), |
Verse: 3 | ჰჷლშა საფტინს ქა ხოძგვიბა. | სულთა შაბათს * გაუგლეჯია. |
Verse: 4 | საჯრა̈რსხო ლაქვა ანღჷრი | საჯრარისკენ ქვემოთ მოდის |
Page: 172a Verse: 5 | კა̈ვრარე ისგვე ჯჷრჯგჷნა. | თქვენი თოვლ-ყინულის გრიალი. |
Verse: 6 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 7 | ლახვა̈შ ნაკარეს ანღჷრი, | საძოვარი მთის ვაკეებით მოდის, |
Verse: 8 | მჷლდეღ დალაქშვ იწბჷრა̄ლდა. | მწყემსი სამართებლით იპარსავდა (წვერს). |
Verse: 9 | "სი მჷლდეღილ, იმ ხიწბჷრა̈ლ? | "შე მწყემსავ, რას იპარსები? |
Verse: 10 | ჴიდუ̈ლ მეროლე ძუღვაში!" | მისატანი ("ძღვენი") მექნები ზღვისა!" |
Verse: 11 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი. | დამიწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 12 | ბავა̈რხო ლექვა ანღჷრი | ბავარისკენ ქვემოთ მოდის |
Verse: 13 | კა̈ვრარე ისგვე ჯჷრჯგჷნა. | თქვენი თოვლ-ყინულის გრიალი. |
Verse: 14 | ბავრი თხუმა̈რს ჟიქან ანღრი; | ბავარის თავზე მოდის; |
Verse: 15 | ლადგიმხო ლაქვა ანღჷრი | ლადგიმისკენ ქვემოთ მოდის |
Verse: 16 | კა̈ვრარე ისგვე ჯჷრჯგჷნა. | თქვენი თოვლ-ყინულის გრიალი. |
Verse: 17 | ლადგმიშ თხუმა̈რ ჟიქან ანღრი, | ლადგიმის თავზე მოდის, |
Verse: 18 | ლამა̈̄რჲა ვეშგინდ ა̈მჴედლი, | ღვთისმშობლის (ეკლესიის) უკანა (ადგილამდე) მოსულა, |
Verse: 19 | მულზვენ ლახახვიდა ლამა̈̄რჲა̈̄შ, | ღვთისმშობლის მულზონი შეხვდა, |
Verse: 20 | თუნგილ მაჭა̈რ შჷნჟი ხუღვე, | ხელთ აქვს თუნგი მაჭარი, |
Verse: 21 | ვოქვრე სტაქა̈ნ ლა̈რსგვა̈ნ ტოტჟი: | ოქროს სასმისი მარჯვენა ხელში: |
Verse: 22 | - მი ლამა̈̄რჲას დეშ ხოღლატი. | - მე ღვთისმშობელს ვერ ვუღალატებ. |
Verse: 23 | - სი მულზონი, ვეშგდ მოშ ლოხჭონ! | - შე მულზონო, როგორმე უკან დაბრუნდი! |
Verse: 24 | ჲარვ ზუგ ნე̄სგაჟი მიქა̄ბა, | ორ ბორცვს შუა ამივლია, |
Verse: 25 | ჟიბჲანი ჯგჷრა̈̄გდ მიჴჷრნა. | ჟიბიანი წმ. გიორგისთვის (შე)მივედრებია. |
Verse: 26 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 27 | ჩაჟა̈შთე ლექვა ა̈მჴედლი, | ჩაჟაშისკენ ჩამოსულა, |
Verse: 28 | ავგულა̈რ მაცხვა̈რდ მიჴჷრნა, | ავგულაანნი * მაცხოვრისთვის შემივედრებია, |
Verse: 29 | ნაგვა̄შერ კალთა̈რს ხვაჭკჷრი. | ნაგვაშერს კალთებს ვაჭრი. |
Verse: 30 | შიხაილშა ლალაზიგა | შიხაილაანთ სამოსახლო |
Verse: 31 | ჴიდუ̈ლ მეროლე ძუღვაში, | ძღვნად მექნება ზღვისა, |
Verse: 32 | შიხაილშა ლჷჯე̄მი სარგჷლ | შიხაილანთ რძის წყარო |
Verse: 33 | ჴიდუ̈ლ მეროლე ძუღვაში. | ძღვნად მექნება ზღვისა. |
Verse: 34 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 35 | ნა̈რშვიერს ლაქვა ესღური, | ნარშვიერს ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 36 | ნა̈რშვიერს კალთა̈რს ხვაჭკორი. | ნარშვიერს კალთებს ვაჭრი. |
Verse: 37 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 38 | ნაკრიელ ლაქვა ესღური, | ნაკრიერს ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 39 | ნაკრიელე გურნაჟი ღვი | ნაკრიერის ლოდზე |
Verse: 40 | სემი სი̄მაქ ილგაცა̄ლდა. | სამი ქალიშვილი ხუმრობდა. |
Page: 174a Verse: 41 | "სგა̈ სიმქჷლა̈რ, იმ მელგაცა̈̄ლდ?" | "თქვე ქალიშვილებო, რას მეხუმრებით?" |
Verse: 42 | ჴიდუ̈ლ მეროლე ძუღვაში. | ძღვენი მექნება ზღვისა. |
Verse: 43 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 44 | დავბერთე ლაქვა ა̈მჩედლი, | დავბერისკენ ჩასულა, |
Verse: 45 | დავბრა̈რ ყო̄რა̈რს მიცყანა̄ლიხ, | დავბერლები კარებს მიკეტავენ (ურდულით), |
Verse: 46 | ჭჷშხა̈რ ჩორთა̈, ტაბგა̈რ ხოშა, | ფეხებმოქცეულები, სუფრადიდნი, |
Verse: 47 | ვისპა ხოხვრა! | უსპამცირენი * |
Verse: 48 | ლალხორთე ლაქვა ა̈მჩედლი, | ლალხორისკენ ჩასულა, |
Verse: 49 | ნარსავ ჭაგილს ხოფ[ჷჴჷ]ნე, | ნარსავი ჭაკს უ### |
Verse: 50 | სემი ხეხვილ ქა ხოცა̄და, | სამი ცოლი გამოუცვლია, |
Verse: 51 | ნაგა̈მ ფაყულ დეშ ხოცა̄და. | დანახურავი ქუდი ვერ გამოუცვლია. |
Verse: 52 | ხობინავ ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა. |
Verse: 53 | კა̄ლა̈ ჭალა̈ს ლაქვ' ესღვრი, | კალის ხევის ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 54 | ჟიბავ ხვისგდი, მა̈ნცხჷლდს ხოშა̈ნ, | ზევით ვიხედები, მოცხარს ასხია, |
Verse: 55 | ჩუბავ ხვისგდი, მუჴვა̈̄რის ხოშა̈ნ. | ძირს ვიხედები, ასკილს ასხია. |
Verse: 56 | მიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 57 | ბოგრეშთე ა̈მჩედლი, | ბოგრეშში ჩასულა, |
Verse: 58 | შუკვე ლეზიზ ბოგრეშარე; | მოგზაურთ ("გზის") საგზალი ბოგრეშელები; |
Verse: 59 | იფარარე დაფარარე, | იფარლებო დაფარლებო (?), |
Verse: 60 | დია̈რს ისგვე მა̈რჴლა̈რ ხა̈ჩდა; | თქვენს პურს (კალიის) ფეხები ურევია; |
Verse: 61 | დეცას ხორკჷდახ წვირმარე. | ცას ეკიდნენ წვირმელები. |
Verse: 62 | ვო, ხიადულ, მუჟა̄ლ-მჷლახ! | ო, გენაცვა, მუჟალ-მულახო! |
Verse: 63 | ჩიგარ მა̈ბზა̈̄რ ალჲა̈რ ირახ, | ყოველთვის მაძღარი ესენი არიან, |
Verse: 64 | როგვა̈შ ტყჷრნაუ მუჟა̄ლვა̈რ. | ცერცვით გამსკდარი მუჟალელები. |
Verse: 65 | სოტილ-მესტიას ესღური, | სეტ-მესტიას მივდივარ, |
Verse: 66 | ჯო̄დი ვოსრჲა̈რ მესტჲა̈შ ვარგა̈რ, | ჩოხაგრძელი მესტიის აზნაურები, |
Verse: 67 | დაჴლა̈შ მუჭვა̈რ მესტჲა̈ გლეხა̈რ. | თხის რქები მესტიის გლეხები. |
Verse: 68 | ლენჯა̈რთე ლექვა ა̈მჩედლი. | ქვემოთ ლენჯერში ჩასულა. |
Verse: 69 | ავ, ნაცმუნავ ლენჯა̈რა̈რ, | ქონიჭამია ლენჯერლები, |
Verse: 70 | დჷტას ხაშჷდახ ლენჯა̈რა̈რ. | ნაცარს მისხდომიან ლენჯერლები. |
Page: 174a Verse: 1 | ვო, ლეშყედი ჰჷლშა საფტინ! | ო, ამოსაგდებო სულთა შაბათო! |
Verse: 2 | ნამყვამს დაროლ ადქუთანდა, | ნამყვამში ყინული დაიძრა, |
Verse: 3 | ქვიშე ი გურნა ლჷნჩჷდე. | ქვიშა-და რიყის ქვა-შერეული. |
Page: 176a Verse: 4 | "ლენკვშიერს ლექვა ონღური, | "ლენკვშიერს ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 5 | კევრარეს ხვეფანფუნალე, | ყინულის კევრებს ერთიმეორეზე ვაფენ, |
Verse: 6 | საჯარს კალთარეს ხვაჭკური." | საჯარს კალთებს ვაჭრი". |
Verse: 7 | ადბინე ლიზი, ანღჷრი, | დაიწყო სვლა, მოდის, |
Verse: 8 | მეზრიერს ლექვა ანღჷრი, | მეზრიერს ქვემოთ მოდის, |
Verse: 9 | ლაცლამაგვა იწბურალეხ. | ტოლები წვერს იპარსავენ. |
Verse: 10 | "ლჷფაშვდი მინე კალდიმა | "ნაქები მათი კალდიმი (ხმალი) |
Verse: 11 | ჴიდჷლდ მერი ძუღვალაშა. | ძღვნად მექნება ზღვისა. |
Verse: 12 | ჲარვ ზუგვარ ჟიბენ ონღური, | ორ ბორცვს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 13 | მულაზონი ლამახვიდა, | მულზონი შემხვდა, |
Verse: 14 | მასჩუქარი სტაქანილა, | მაჩუქა სასმისი, |
Verse: 15 | ლამრიად ში მად მიფადა. | ღვთისმშობლისთვის ხელი არ მიხლია. |
Verse: 16 | ჟიბჲანის ჟიბენ ონღური, | ჟიბიანის ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 17 | მაგა ყორარს მიცყანალი; | ყველა კარებს მიკეტავს; |
Verse: 18 | ჩვიბჲანის ლექვა ონღური, | ჩვიბიანის ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 19 | ლეყი-ნაყონს მიცადუნეხ. | სხვადასხვა შეჭამანდს მიცვლიან. |
Verse: 20 | ჩაჟაშხო ლექვა ონღური, | ჩაჟაშისკენ ჩამოვდივარ, |
Verse: 21 | ავგულარ მაცხვარდ მისარვინახ. | ავგულაანნი (ნიჟარაძეები) მაცხოვრისთვის მიპატივებია. |
Verse: 22 | შიხაილ, ისგვი ლალზიგა | შიხაილ, შენი სამოსახლო |
Verse: 23 | ჩიაგი ლაზგას ხოჩანდა, | ყველა ადგილის სამოსახლოს სჯობდა, |
Verse: 24 | შიხაილ, ისგვი ნანულა | შიხაილ, შენი ნანული (ბანოვანი) |
Verse: 25 | ჩიაგი ნანულს ხოჩანდა; | ყველა ადგილის ნანულს სჯობდა; |
Verse: 26 | ლჷჲსუშ-ლჷლზიგდ მაგუვი | ასულიან-სამოსახლიანად ყველა |
Verse: 27 | ჴიდილდ მერიდ ძუღვაჲლაშ. | მისატანი (ძღვენი) მექნებით ზღვისა. |
Verse: 28 | მურყმელის ლექვა ესღური, | მურყმელის ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 29 | ნაკრარს კალთარეს ხვაჭკური. | ნაკრარს კალთებს ვაჭრი. |
Verse: 30 | ნაკრიშა მუქხულახანქა | ნაკრის რიყიდან ("ქვიდან") |
Verse: 31 | სემი დინოლდ (სამ ლავდილად) ლამქჷრდავნე, | სამმა ქალიშვილმა (სამმა დამ) გამქირდა, |
Verse: 32 | ჴიდჷლდ მერიხ ძუღვაჲლაშ. | ძღვენი მექნებიან ზღვისა. |
Verse: 33 | დავბერხო ლექვა ესღური, | დავბერისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 34 | ბრიგ ლამსჷმდა დავბერხანქა, | ხმაურობა მომესმა დავბერიდან, |
Verse: 35 | დავბრარ ყორარს მიცყანალიხ: | დავბერლები კარებს მიკეტავენ: |
Verse: 36 | ლჷმშარე სგოჯიხ მუშგვრიშა. | შეწუხებული ბრძანდებიან სტუმრისა. |
Verse: 37 | ლალხორხო ლექვა ესღური, | ლალხორისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 38 | შდულურ მურყვამ ბრეგენილა. | უსათოფურო ციხე დგას (?). |
Verse: 39 | ნარსავს სემი ეხვილდ ხორი, | ნარსავს სამი ცოლო ჰყავს, |
Verse: 40 | დეშ ხოცადიხ ნაგამ ფაყვას. | ვერ უცვლიან გაცვეთილ ("ნახურავ") ქუდს. |
Page: 178 Verse: 41 | ნარსავ ლარსგვარის აშხატი, | ნარსავი ცხრილს წნავს, |
Verse: 42 | თამაზ ჭაგის ხოფ[ჷჴჷ]ნე*, | თამაზი ჭაკს ..., |
Verse: 43 | სემი ლჷზა ჭაგისუღვი." | სამი წლის ჭაკს". |
Verse: 6 | "გვიბინა ლიზი-ლიჩედი, | არიდა ... "დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 7 | ლაკვრამა ბოგას ესღურიდ, | ლაკვრამის * ხიდზე მივდივართ, |
Verse: 8 | ჴავჩილდ ლა̈გვჩჷჩხნე მჷრთენხა̈ნ, - | კაჭკაჭმა შემოგვჩხავლა მარცხნიდან, |
Verse: 9 | ლალთარ გვერი გზავრობა̈შ[ი]. | (ცუდი) ნიშანი გვექნება მგზავრობისა. |
Verse: 10 | გვიბინა ლიზი-ლიჩედი, {!} | დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 11 | ლეჟაში ლახვას ესღურიდ. | ზემო საძოვარ მთაზე მივდივართ. |
Verse: 12 | ერხის ხონდახ სგიმხა̈ნ ლიზი, | ზოგს უნდოდა ვეძით წასვლა, |
Verse: 13 | ეჯი ლჷქდუდ მა̄დ იშგედიხ." | ის ამპარტავნებმა იუკადრისეს". |
Verse: 14 | ხობინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 15 | მუსულ ხერიხ, ვოჲ, ლაჭაბი, | თოვლი ექნებათ, ოჲ, გასაკვალავი, |
Verse: 16 | სგვებინ ლიზის იწიჰელეხ. | წინსვლას უარობენ. |
Verse: 17 | გვიბინავ ლიზი-ლიჩედი, | დაგვიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 18 | სგა მეჩდელიდ გორვა̈შთე[სგა], | შევსულვართ გორვაშში, |
Verse: 19 | გორვა̈შ ღვაშარინ გოშია. | გორვაში ჯიხვებით სავსეა. |
Verse: 20 | ჟიქან ღვაშა̈რ გვექშილჲალდახ, | ზემოთ ჯიხვები დაგვსტვენდნენ, |
Verse: 21 | ჩუქვან უშგვლა̈ ლჷქდუ ხოსგდიხ. | ქვემოთ უშგულის ამაყები უყურებენ. |
Verse: 22 | გა̈ნილდ ხოჴიდხ ლაცადიში, | წამოუარეს წინ დასახვედრად, |
Verse: 23 | ჟაჰილდ გვაქუცი გორვაში. | ზვავი მოგვაწყდა ("მოგვწყვიტა") გორვაშისა. |
Verse: 24 | - ჰატ, მახალ, ჰატ, მახეღვაჟარე, | - აბა ჰე, ახლებო, აბა ჰე, ახალგაზრდებო, |
Verse: 25 | ლიცალ-ლიმაგვ გვიყველენი! - | ტოლამხანაგობა გვეთიშება! - |
Verse: 26 | ჰავჯარე, გუშგვეჲ ჰავჯარე, | იარაღი, ჩვენი იარაღი, |
Verse: 27 | მუსულდს ხეჩჷდახ ქჷსაში. | ქარბუქის თოვლში ერია. |
Verse: 28 | ნინაულა, ლეკუტიშ გეზალე, | ნინაულა, ლეკუტის შვილი, |
Verse: 29 | ბაჩან ი ბაჩან ისკინალე, | ქვიდან ქვაზე დახტის, |
Page: 180 Verse: 30 | დეშმა ხაყერ გორვა̈შიშ ჟა̈ჰდ; | ვერაფერი უყო გორვაშის ზვავმა; |
Verse: 31 | ჩუჲ ასგურდა თვეთნა ბაჩვჟი, | ჩამოჯდა თეთრ ქვაზე, |
Verse: 32 | ეჯგვა̈რ ბჷგიდ იჰკა̈ფჲელე, | ისე ძალიან მოსთქვამს, |
Verse: 33 | მერგიმ ბა̈ჩილდს ქიმს ხაგენი. | (რომ) ლოდს ცრემლს ადენს. |
Verse: 34 | მა̈გ ა̈დგვა̈̄ნე ვოშთხვეშდ მარე, | ყველა დაიტირა ორმოცი კაცი, |
Verse: 35 | თვითჟი ლიმა̄რვ ჩი̄ ჟ'ესგვა̈̄ნე. | სათითაოდ ყველას (თავისი) ვაჟკაცობა დაატირა. |
Verse: 36 | ხობინა ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 37 | ჟიბჲანიშ ნესგვინდ ა̈მჩედელი; | ჟიბიანის შუამდე მისულა; |
Verse: 38 | ჟიბჲანიშე ბეფშვ ი ზურა̄ლ | ჟიბიანის ბავშვი და ქალი |
Verse: 39 | სგვებინ ლახხვი̄დ ნინაულას: | წინ შემოხვდა ნინაულას: |
Verse: 40 | - ნინაულა ლეკუტიშე, | - ნინაულა ლეკუტისავ, |
Verse: 41 | მუკვცირა როქვ მაგვარდ ანღრიხ? | ჯიხვზე მონადირენი როგორ მოდიანო? |
Verse: 42 | - მა̈გ ა̈დდავშა̈ნ ვოშთხვეშდ მა̄რე!- | - ყველა დაიღუპა ორმოცი კაცი! - |
Verse: 43 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ იკილჲე̄ლეხ. | ბავშვი და ქალი კივიან. |
Verse: 44 | ხობინა ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 45 | ჩაჟა̈შთე̄სგა სგა მეჴდელი, | ჩაჟაშში შემოსულა, |
Verse: 46 | ჩაჟეშიშა ბეფშვ ი ზურა̄ლ: | ჩაჟაშის ბავშვი და ქალი: |
Verse: 47 | - ნინაულა ლეკუტიშე, | - ნინაულა ლეკუტისავ, |
Verse: 48 | აფხნეგ-მა̄რე მა̈გვა̈ჲდ აჯყა? | ამხანაგები რარიგ მოგყავს? |
Verse: 49 | - აფხნეგ-მა̄რე დე̄საჲ ამყა, | - ამხანაგები არ მომყავს, |
Verse: 50 | მა̈გ ა̈დდა̄ვშა̈̄ნ ვოშთხვეშდ მა̄რე! | ყველა დაიღუპა ორმოცი კაცი! - |
Verse: 51 | ბეფშვ ი ზურა̄ლ იკილჲელე[ხ], | ბავშვი და ქალი კივიან, |
Verse: 52 | ერს როქვ ჭალა̈ჲთე ოთსკინახ. | ზოგი მდინარეში გადავარდნილაო. |
Verse: 53 | ხობინა ლიზი-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 54 | ესღრი, ესღრი ფაკილდს ლექვა. | მიდის, მიდის ფაკულდს ქვემოთ. |
Verse: 55 | მურყვმერიში ლჷქა̈დ სიმქა̈რ | მურყმელის ამაყი ქალიშვილები |
Verse: 56 | სგვებინ ლა̈ხზაზხ ნინაულას: | წინ შემოეგებნენ ნინაულას: |
Verse: 57 | - ნინაულა ლეკუტიშე, | - ნინაულა ლეკუტისავ, |
Verse: 58 | ნინაულა, გმირიშ გეზალ, | ნინაულა, გმირის შვილო, |
Verse: 59 | ლჷქა̈დ ღვაჟა̈რ მა̈გვა̈რდ ანღრიხ? | ამაყი ვაჟები როგორ მოდიან? |
Verse: 60 | - ო, საბრელა ლჷქა̈დ სიმქა̈რ, | - ო, საბრალო თავმომწონე ქალიშვილებო, |
Verse: 61 | ლჷქა̈დ სიმქა̈რ, თვეთნე სიმქა̈რ, | ამაყო ქალიშვილებო, თეთრო ქალიშვილებო, |
Verse: 62 | ლჷქა̈დ ღვაჟა̈რ დე̄სა აჯაზიხ, | ამაყი ვაჟები არ მოგიდისთ, |
Verse: 63 | უშხვარეშ იმედ მექვცე ჯე̄რიხ! | ერთმანეთის იმედი დაკარგული გექნებათ! |
Verse: 64 | თვეთნა სიმქა̈რდ თვეთნე ლაჩქა̈რ, | თეთრმა ქალიშვილებმა თეთრი ლეჩაქები, |
Verse: 65 | თვეთნე ლაჩქა̈რ ტვალა̈ხს ხაჴიდხ, | თეთრი ლეჩაქები ტალახში სტყორცნეს, |
Verse: 66 | ყაბვეშ ნა̈თსა̈ვ ჩუ ლოხვტი̄მახ. | ღაწვები ჩამოუტყავებიათ. |
Page: 182 Verse: 1 | უშგულას მახეღვაჟარე | უშგულის ახალგაზრდები |
Verse: 2 | ხივზირალედ ლეთ-ლადეღი, | თათბირობთ დღე და ღამე. |
Verse: 3 | ხივზირალედ ჴაცას ისგვეჲ. | თათბირობთ თქვენს დაღუპვას. |
Verse: 4 | მიშლადეღ ლახორ ლაჯადახ, | კვირას კრება გაგიმართავთ, |
Verse: 5 | ლახორ ლაჯადხ მურყვამისგა, | კრება გამართეთ ციხეში, |
Verse: 6 | მურყვამისგა ბერეჟჲანა̈შ. | ბერეჟიანის ციხეში. |
Verse: 7 | [ქა ლახქუთანდ ლეშხი დვეშდიშ], | [დაიძარით დასაწვავ ორშაბათს], |
Verse: 8 | ქა ლახქუთანდ სოფელხენქა, | დაიძარით სოფლიდან, |
Verse: 9 | სოფელხენქა უშგულხენქა, | სოფლიდან, უშგულიდან, |
Verse: 10 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი. | დაგიწყიათ სვლა წასვლა. |
Verse: 11 | - ბაზიშ სადგვემ იმე ჯე̄რახ? | - ამაღამ სადგომი სად გექნებათ? |
Verse: 12 | - ბაზიშ სადგვემ მურყვამისგა, | - ამაღამ სადგომი ციხეში (გვექნება), |
Verse: 13 | მურყვამისგა ბერეჟჲანა̈შ. | ბერეჟიანის ციხეში. |
Verse: 14 | მერმა ძინა̈რს ჟი ლახჷგა̈ნდ, | მეირე დილას ადექით, |
Verse: 15 | ჰა̈ბილდ ჯასდა̈ნდახ ვოქვრა̈ში, | ოქროს ფერი გედვათ, |
Verse: 16 | თვითჟინ ისნავს მა̈გ ხინჩილდად; | სათითაოდ ყველა სიზმარს სჩიოდით; |
Verse: 17 | ჲერხის ჯინდახ სგიმხენ ლიზი, | ზოგს გინდოდათ ვეძით წასვლა, |
Verse: 18 | ეჯი ლჷქდუდ მად იშგედიხ. | ის ამაყებმა იუკადრისეს. |
Verse: 19 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 20 | ლექვა̄ ლახვას ესღჷრიდ, | ქვემოთ საძოვარ მთაზე მიდიხართ, |
Verse: 21 | მუსულდ ბამბავ ჯერო̄ლეხ, | თოვლი ბამბად გაქვთ, |
Verse: 22 | [სგვებინ ლიზის ხიმქარალედ]; | [წინსვლაში ერთმანეთს ეცილებით]; |
Verse: 23 | ლეჟა ლახვას ესღჷრიდ, | ზემო საძოვარ მთაზე მიდიხართ, |
Verse: 24 | მუსულდ ლაჭაბუ ჯეროლეხ. | თოვლი საკვალავი გაქვთ. |
Verse: 25 | ჴავჩილ ჯიჩჩხჷნახ ლერთანხენ. | კაჭკაჭი დაგჩხაოდათ მარცხნიდან. |
Verse: 26 | "სი ჴავჩილა, იმ ნიჩჩხჷნე? | "შე კაჭკაჭო, რას დაგვჩხავი? |
Verse: 27 | ნა̈ჲ ესღურიდ ლაკვცირათე." | ჩვენ მივდივართ ჯიხვზე სანადიროდ". |
Verse: 28 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 29 | ქარვან ლაჯხვიდდახ შყაჟვიშ; | ქარავანი შემოგხვდათ მწყრისა; |
Verse: 30 | თვითო ჩიემ ხოცადუნედ, | სათითაოდ ყველამ ესროლეთ რიგ-რიგად, |
Verse: 31 | ბინტყილ ალჲა̈რს დეშ ათკვარნედ. | ბუმბული მათ ვერ გააყრევინეთ. |
Verse: 32 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 33 | დაჴჷლ ლაჯხვიდდახ კვიცრა̈ში; | ფურჯიხვი შემოგხვდათ; |
Verse: 34 | თითო ჩიემ ხოცადუნედ, | სათითაოდ ყველამ ესროლეთ რიგ-რიგად, |
Verse: 35 | ფათულ ალას დეშ ათკვარნედ. | მას ბეწვი(ც) ვერ დააგდებინეთ. |
Page: 184 Verse: 36 | ქა ხოქა̄ბა ლერთან ფოყხენ, - | გაუვლია მარცხენა მხრით, - |
Verse: 37 | ლანშან ჯეროლეხ ხოლემიშ. | ცუდი ნიშანი გექნებათ. |
Verse: 38 | ჯიბინახ ლიზი-ლიჩედი, | დაგიწყიათ სვლა-წასვლა, |
Verse: 39 | ნარყვამა ზაგარ მეჴდეხიშდ, | ნარყვამის ქედზე მოსულხართ, |
Verse: 40 | ლასგიდ აჯსყანხ უშგულათე, | გასახედი გაგიკეთდათ უშგულისკენ, |
Verse: 41 | ლამჷრია უშგულაშ ჯიმაზჷრახ; | უშგულის ღვთისმშობელი გილოცავთ; |
Verse: 42 | ქა ლახსიპედ ნარყვამათე, | გადაუხვიეთ ნარყვამისკენ, |
Verse: 43 | ნარყვამ ღვაშარინ გვაშია (გვეშია). | ნარყვამი ჯიხვებით სავსეა. |
Verse: 44 | დოდალ ღვაშარს ხემქარალე, | დოდალი ჯიხვებს ეჯიბრება, |
Verse: 45 | ეჯა ღვაშარდ მად იშგედიხ; | ეს ჯიხვებმა იუკადრისეს; |
Verse: 46 | ღვაშარ ჟიქანუ ხაცადახ, | ჯიხვებს ზემოთ მოუვლიათ, |
Verse: 47 | ჟაჰილდ ხოქვიცახ გორვაში, | ზვავი მოუწყვეტიათ გორვაშისა, |
Verse: 48 | ჰაბილდ ჯასდანდახ ტჷტაში: | ფერი გედვათ ნაცრისა: |
Verse: 49 | - ჰატ მა, ჰატ, მახეღვაჟარე, | - აბა, ახალ, აბა, ახალგაზრდებო, |
Verse: 50 | ლიცალ-ლიმაგვ გვიყველენი! - | ტოლ-ამხანაგობა გვეყრება! - |
Verse: 51 | ნინა, ლეკუტიშ გეზალე, | ნინა, ლეკუტის შვილი, |
Verse: 52 | კახბერ ჩა̄ჟას ხასგურდა ... | კახაბერი ცხენზე იჯდა ... |
Page: 184 Verse: 1 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ | შენ და-ლიავადა-ბერდი * |
Verse: 2 | გივერ-ლიავადა-გილა! | გიორ-ლიავადა-გელა! |
Verse: 3 | ჩი ხასური, ლიავადა | ყველას სჯობნი, ლიავადა, |
Verse: 4 | მეთხვჲა̈რს გუშგვეჲ, ლიავადა | ჩვენს მონადირეს, ლიავადა. |
Verse: 5 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ! | შენ და-ლიავადა-ბერდი |
Verse: 6 | კარვულ ლიავადა ჯიგა̈ნ | კარავი ლიავადა გედგა |
Verse: 7 | ჭანგულ-ლიავადა-ისგა, | ჯანგულ-ლიავადა-შიგა, |
Verse: 8 | კარვულ ლიავადა ჯიგა̈ნ | კარავი ლიავადა გედგა |
Verse: 9 | კვიცრა̈შ ლიავადა ჯიჯვმიშ, | შუნ-ჯიხვის ლიავადა ძვლისა, |
Verse: 10 | ნაფრუნდ ლიავადა ჯუღვა̈ნ | სახურავად ლიავადა გქონდა |
Verse: 11 | ღვაშმიშ ლიავადა ტუფულდ. | ჯიხვის ლიავადა ტყავი. |
Verse: 12 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ! | შენ და-ლიავადა-ბერდი! |
Verse: 13 | კოჯას ლიავადა ფივერს | კლდეს ლიავადა ფიორს |
Verse: 14 | დემ ლიავადა ხაცური. | არ ლიავადა არჩენ. |
Verse: 15 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ! | შენ და-ლიავადა-ბერდი! |
Verse: 16 | მინდვერს ლიავადა ლაჩვა̈რს | მინდორს ლიავადა ირმებს |
Page: 186 Verse: 17 | დემ ლიავადა ხაცური. | არ ლიავადა არჩენ. |
Verse: 18 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ! | შენ და-ლიავადა-ბერდი! |
Verse: 19 | ძუღვას ლიავადა ცუზვა̈რს | ზღვას ლიავადა თევზებს |
Verse: 20 | დემ ლიავადა ხაცური. | არ ლიავადა არჩენ. |
Verse: 21 | ჩის ლიავადა ხასური | ყველას ლიავადა სჯობნი |
Verse: 22 | მეთხვჲა̈რს ლიავადა გუშგვეჲ, | ჩვენს ლიავადა მონადირეებს, |
Verse: 23 | ლემჩი-ლიავადა-ჲაქა̈შ! | შენ და-ლიავადა-ბერდი! |
Page: 186 Verse: 1 | შილეშადა გერეგილსი ცხა̈რიოდა | შილეშადა გიორგელას ცხარიოდა |
Verse: 2 | სგიმჷლდ ჯი̄შვა ცხა̈რვა̈შიშა, | ვეძა გისვამ ცხარვაშისა, |
Verse: 3 | ეჩნუშ მა̈ბზა̈̄რ შელენილა, | მით მაძღარი გაბერილხარ (?), |
Verse: 4 | ტუბას ესღ[ჷ]რი; | ხევში მიდიხარ; |
Verse: 5 | მაზუმს სგვებდი ესღჷრი, | რამდენსაც წინ მიდიხარ, |
Verse: 6 | ეჩზუმს ღვეშგდი ტეხენილა. | იმდენს უკან იხევ ("ბრუნდები"). |
Verse: 7 | ისგვა ჟიქან გჷგბილ ხა̄გა̈ნ, | შენს ზევით ფიჭვი იდგა, |
Verse: 8 | ეჯას მუგულდუ ხა̈გნე̄ნა. | მასზე მტრედი მჯდარა ("მას მტრედი მისდგომია") |
Verse: 9 | "ალას მია ჩუ ხვადგა̈რი | "ამას მე მოვკლავ |
Verse: 10 | ცხუურ, ცჷჴემდურ, | უისროდ და უმშვილდოდ, |
Verse: 11 | ალას მია ჟი ხვაჯა̈ბი | ამას მე მოვხარშავ |
Verse: 12 | ცხვადურ, ლემსგურ, | უქვაბოდ და უცეცხლოდ" ... |
Verse: 13 | ალას მია ჩუ ხვიზვები | ამას მე შევჭამ |
Verse: 14 | შდჷქურ, ჰა̈ყბურ .." | უკბილოდ და უყბოდ ..." |
Page: 186 Verse: 1 | მოტიშური მევიარე, | მოტიშური მევიარე, |
Verse: 2 | გიორგილ-ჷჯ ღვარა ცხერვაშიშა, | გიორგის მზემ ცხერვაშისა, |
Verse: 3 | სგიმილ ჯი̄შვა ელვაშიშა, | ვეძა დაგილევია ელვაშისა, |
Verse: 4 | მაბზარ ეჯნოშ შელენი[ლ]ა; | იმით ძალიან გამძღარხარ; |
Verse: 5 | ჭაფორ ჯი̄მა ლახვეშიშა, | სამყურა (ბალახი) გიჭამია მთისა, |
Verse: 6 | მაბზარ ეჯნოშ შელენი[ლ]ა. | იმით ძალიან გამძღარხარ. |
Verse: 7 | ამჷნ ჩუბავ ლაროლისგა | ამას ქვემოთ სათიბში |
Verse: 8 | ელვაშ მეგემ ჩეჩხენილა, | ალვის ხე დგას, |
Verse: 9 | ეჩას მუგულ ლახაგე̄ნა, | მასზე მტრედი შემჯდარა ("მისდგომია"), |
Verse: 10 | ეჩას ვაჟნილ ხენდორჲელე. | იმას ქორი დასტრიალებს. |
Page: 188 Verse: 11 | "თოფურაჲ ი ავჯურაჲ | "უთოფოდ და უიარაღოდ |
Verse: 12 | ეჩას მი ღალ ხვადაგარი, | მას მე მოვკლავ, |
Verse: 13 | ეჩის მი ღალ ხვაჯაბუნე | მას მე მოვახარშვინებ |
Verse: 14 | ცხვადურაჲ, ლემსგურაჲ, | უქვაბოდ და უცეცხლოდ, |
Verse: 15 | ეჩის მი ღალ ხვიზობუნე | მას მე შევჭამ |
Verse: 16 | შდიქურაჲ, აყბურაჲ." | უკბილოდ და უყბოდ". |
Verse: 17 | ამჷნ ჩუბავ ღელოლისგა | ამას ქვემოთ ღელეში |
Verse: 18 | ლეგვერილა ქვექვენილა, | წისქვილი მოკუნტულა, |
Verse: 19 | ისგან დედბერ ბეჯღენილა; | შიგ დედაბერი გდია; |
Verse: 20 | მებჭკოლ ხარა ჭითხ ი კამჷლ, | გახეთქილი ჰქონია წყრთა და მტკაველი, |
Verse: 21 | ჭ[იმ]ოლ* ხარა მჷჩჷლჩჷნე ... | ფ### ჰქონია მოფაფუნე ... |
Page: 188 Verse: 1 | ო, ხიადულ, ვოხვიშდ ლახვბა, | ო, გენაცვა, ხუთნო ძმანო, |
Verse: 2 | მურყვმა̈შ ლაგა̈მს ხემარალდად. | ციხის ასაგებად ემზადებოდით. |
Verse: 3 | "ჴელვა̈ნ ხვითხედ შვა̈ნს ლჷფა̈შვდი, | "კალატოზი ("ხელოვანი") ვიშოვეთ სვანეთში ნაქები, |
Verse: 4 | სემი ზა̈ილდ ლამარალს გვა̄რ, | სამ წელს სამზადისი გვაქვს, |
Verse: 5 | უსგვა̄მ ზავჟი მურყვამ ალგედ; | მეექვსე წელს ციხე ავაგეთ; |
Verse: 6 | ქა ლოხგათვედ მურყვმა̈შ ლიგემ." | გავატავეთ ციხის აგება". |
Verse: 7 | ხეცხიდა̄ლდახ ჴელვა̈ნს მინეშ. | უწუნებდნენ თავიანთ კალატოზს. |
Verse: 8 | "იმ მეცხიდა̈̄ლდ, ვოხვიშდ ლახვბა? | "რას მიწუნებთ ხუთნო ძმანო? |
Verse: 9 | ა̈თზელა̄ლედ ამ ჴევ ლექვა, | დაიარეთ ამ ხევის ქვემოთ, |
Verse: 10 | ამ ჴევ ლექვა, ლეჟა-ლექვა, | ამ ხევის ქვემოთ, აღმოსავლეთ-დასავლეთით, |
Verse: 11 | თოთანიშ ი უშგვლა̈ ნე̄სგა, | თოთანსა და უშგულს შუა, |
Verse: 12 | ამგვა̈რ მურყვამ ჩუ ლჷგჷდედს, | (თუ) ამგვარი ციხე იდგეს, |
Verse: 13 | ეჩქა ტოტა̈რ მი ქა ამჭკვერდ!" | მაშინ მე ხელები მომჭერით!" |
Verse: 14 | ა̈დზელა̄ლეხ ვოხვიშდ ლახვბად | დაიარა ხუთმა ძმამ |
Verse: 15 | ამ ჴევ ლეჟა, ლეჟა-ლექვა, | ამ ხევის ზემოთ, აღმოსავლეთ-დასავლეთით, |
Verse: 16 | თოთანიშ ი უშგვლა̈ ნე̄სგა, | თოთანსა და უშგულს შუა, |
Verse: 17 | ამგვა̈რ მურყვამ დე̄მ' ე̄სწვე̄ნეხ. | ამგვარი ციხე ვერსად ნახეს. |
Verse: 18 | ლა̈ჲჷმბვა̄ლეხ ვოხვიშდ ლახვბად: | იმსჯელეს ხუთმა ძმამ: |
Verse: 19 | "გუშგვეჲ ჴელვა̈ნს ქა დეშ ლუფშვდედ: | "ჩვენს კალატოზს ვერ გავუშვებთ: |
Verse: 20 | აჯაღ ადგემ ამგვა̈რ მურყვამს, | კიდევ ააგებს ამგვარ ციხეს, |
Verse: 21 | გუშგვეჲ მურყვამ ბრაკდ ა̈ნჴდენი." | ჩვენი ციხე ბრაკი გამოვა". |
Page: 190 Verse: 22 | ეშხვი ზა̈ჲ ქა ლახრაგუნეხ, | ერთ წელს დააყოვნეს, |
Verse: 23 | ჴელვა̈ნ მინეშ ჩუ ადჷრმეხ. | თავიანთი კალატოზი დაიჭირეს. |
Verse: 24 | ლა̈იმბვალეხ ვოხვიშდ ლახვბად: | იმსჯელეს ხუთმა ძმამ: |
Verse: 25 | "ეშხუ ნუკულდ ხაკლი მურყვამს: | "ერთი რამ აკლია ციხეს: |
Verse: 26 | თუჯიშ ყორო̄ლ მა̄მა ხორიკ, | თუჯის კარი არ ჰკიდია, |
Verse: 27 | ეჯა ჴელვა̈ნს ჟი ლალრეკვნად." | იგი კალატოზს დავაკიდებინოთ". |
Verse: 28 | ლა̈იმბვალეხ ვოხვიშდ ლახვბად: | იმსჯელეს ხუთმა ძმამ: |
Verse: 29 | - ჴელვა̈ნ ნიშგვეჲ, ხოჩა ჴელვა̈ნ, | - ჩვენო კალატოზო, კარგო კალატოზო, |
Verse: 30 | თუჯიშ ყორო̄ლ ჟი მოშ ლა̈̄ნირკ! | თუჯის კარი დაგვიკიდე! |
Verse: 31 | - მა̈ჲ ჩვემინე, ხოჩა ლახვბა, | - რა ვქნა, კარგო ძმებო, |
Verse: 32 | ლა̈რკინო̄ლ ერ ა̈გის ა̈მსა̈დ? | დასაკიდი რომ შინ დამრჩა? |
Verse: 33 | ჰე ქა̄მფიშვდედ მი ა̈გითე, | თუ გამიშვებთ მე შინ, |
Verse: 34 | თუჯი ყოროლს ჟი ლა̈ჯრეკნე. | თუჯის კარს დაგიკიდებთ. |
Verse: 35 | - სი ა̈გითე დეშ ჯემუნდიდ, | - შენ შინ ვერ გენდობით, |
Verse: 36 | ისგვა მჷქაფ ნა̈ჲ დო ნაზზი. | შენ ნაცვლად ჩვენ გაგვგზავნე. |
Verse: 37 | - აჩა̈დდ ჲაღო, ვოხვიშდ ლახვბა, | - წადით აბა, ხუთნო ძმანო, |
Verse: 38 | ყო̄რს ლახა̄გა̈ნდ ხეხვილდს მიშგვა, | კარს მიადექით ჩემს ცოლს, |
Verse: 39 | უსმართვილ სამჷრთა̈ლ მიშხვნა | უსამართლო სამართალი შენახული მაქვს |
Verse: 40 | ეშდიორი ლჷკილისგა, | თორმეტ ჩაკეტილში, |
Verse: 41 | მიშგუ ხეხვ ეჩას ქა ლაჯჰვედნეხ, | ჩემი ცოლი მას მოგცემთ, |
Verse: 42 | ეჩქა თუჯი ყოროლს ჟი ლა̈ჯრეკნე. | მაშინ თუჯის კარს დაგიკიდებთ. |
Verse: 43 | ხობინახ ლი̄ზი-ლიჩედი, | გასდგომიან გზას, |
Verse: 44 | ყორს ხაგენიხ ჴელვა̈ნიშ ხეხვს, | კარს მიადგნენ კალატოზის ცოლს, |
Verse: 45 | სგა ლოხბჷრგნეხ ძღვიდიშ ყოროლს, | დაუბრახუნეს გალავნის კარზე, |
Verse: 46 | ქაჲ ანსინჯვე ლჷმჴერ სი̄მაქდ: | გამოიხედა გონიერმა ქალმა: |
Verse: 47 | - შვიდებდუ̄ ლამჴედად, ვოხვიშდ ლახვბა! | - მშვიდობით მომსვლოდეთ, ხუთნო ძმანო! |
Verse: 48 | მურყვმა̈შ მჷგემს ჩუ დო̄რ არმი! | ციხის ამგებს ხომ არვინი ჭერს?! |
Verse: 49 | ჭა̈შილდ მიშგუ იმღა ათჷრმედ? | ჩემი ქმარი რად დაიჭირეთ? |
Verse: 50 | - დე̄მა, დე̄მა, ხოჩა სი̄მაქ! | - არა, არა კარგი ქალო! |
Verse: 51 | ისგვა ჭა̈შდ ანზჷზე ნა̈ჲ: | ჩვენ შენმა ქმარმა გამოგვგზავნა: |
Verse: 52 | უსმართვილ სამჷრთა̈ლ ჯიშხვნახ, | უსამართლო სამართალი თურმე შენახული გაქვთ, |
Verse: 53 | ეჩას ჰე ქა მოშ ლანჰვედნე, | იმას თუ როგორმე მოგვცემთ, |
Verse: 54 | თუჯი ყოროლს ჟი ლოხვრეკნედ, | თუჯის კარს დავკიდებთ, |
Verse: 55 | ჭა̈შილდს ა̈გითე აჯფიშვდედ. | ქმარს შინ გამოგიშვებთ. |
Verse: 56 | ლჷმჴერ სიმქჷლ გუდ ა̈მჴედლი, | გონიერი ქალი მიმხვდარა, |
Verse: 57 | ჩვესვკარა̄ლე ეშდჲორი ყო̄რ, | გაუღო თორმეტი კარი, |
Verse: 58 | სგა ლაჲჭებდე ვოხვიშდ ლახვბა, | შეამწყვდია ხუთი ძმა, |
Verse: 59 | სემი ლეთ-ლადეღ ქა ლახრა̄გვნე. | სამ დღე-ღამეს დააყოვნა. |
Page: 192 Verse: 60 | ხოხვრა მუხვბე გუდ ა̈მჴედლი: | უმცროსი ძმა მიმხვდარა: |
Verse: 61 | - ხოლა მიშგუ ხოშა ლახვბა, | - ჩემო ცუდო უფროსო ძმებო, |
Verse: 62 | იმნა̈რ გვეყა̈რ ალ ნავმეჴრი? | რად მოგვივიდა ეს უგნურობა? |
Verse: 63 | უსმართვილს [ერ ნა̈ჲ] ლეთხა̈̄ლდად, | უსამართლოს რომ ჩვენ დავეძებთ, |
Verse: 64 | ჩუ გვათხელნე ჴელვა̈ნი ლა̈მზჷრდ! - | მოგვაძებნინა კალატოზის სალოცავმა! - |
Verse: 65 | ხოხვრა მუხვბად დაგრობ ლა̈ჲწვედ. | უმცროსმა ძმამ თავის მოკვლა დააპირა. |
Verse: 66 | - გუშგვეჲ დაგრობ იმ ლა̈ხშედნი? | - ჩვენი თავის მოკვლა რას უშველის? |
Verse: 67 | ლალჴჷრალად ჴელვა̈ნიშ ხეხვს, | შევეხვეწოთ კალატოზის ცოლს, |
Verse: 68 | არიგებს ქა ოგვფუშდუ̄რას. | ეგების გაგვიშვას. |
Verse: 69 | ლახჴჷრალეხ ჴელვა̈ნიშ ხეხვს: | შეეხვეწნენ კალატოზის ცოლს: |
Verse: 70 | - ჰე დო ნა̈ჲ ქა ანფუშდური, | - ჩვენ თუ გამოგვიშვებთ, |
Verse: 71 | ისგვა ჭა̈შს საჩქვა̈რს ლოჰვედნედ. | შენს ქმარს საჩუქარს მივსცემთ. |
Verse: 72 | - მი კოჭოლ საჩქვა̈რ მა̄დ მაკუჩ! | - მე მცირე საჩუქარი არ მინდა! |
Verse: 73 | ვოშვა̈̄ჲდ მურყვამს ბა̈ჩჷლდ ჟი ხაგ, | რამდენი ქვაც ციხეს აქვს ("აგია"), |
Verse: 74 | ეჩშელდ ჴა̈ნილდ ჩუ ა̈მბაცედ, | იმდენ ხარს დამპირდით, |
Verse: 75 | ეჩქა ჯუფშვდე, ადო დე̄მა! | მაშინ გაგიშვებთ, თუ არა ("თორემ") არა! |
Verse: 76 | ლა̈ი̄მბვალეხ ვოხვიშდ ლახვბად: | იმსჯელეს ხუთმა ძმამ: |
Verse: 77 | - გუშგვეჲ დაგრას ეჯა ხოჩა, | - ჩვენს სიკვდილს ეს სჯობია, |
Verse: 78 | ჩუ ოლბაცად ეჩშელდ ჴა̈ნილდ. - | შევპირდეთ იმდენ ხარს. - |
Verse: 79 | თა̈̄სდვებ ლახვემხ ჴელვა̈ნიშ ხეხვს, | პირობა მისცეს კალატოზის ცოლს, |
Verse: 80 | თვითჟი ულმა̈შს ტვეტ ქა ლა̈ჲჭემხ: | სათითაოდ ულვაშზე ხელი გადაისვეს: |
Verse: 81 | - ეჩშელდ ჴა̈ნილდს ქა ხვასჩუქვრიდ. | - იმდენ ხარს ვაჩუქებთ. |
Verse: 82 | ქა̄ნფუშდურე, ჰა ვოლჲაქა̈რ. | გამოუშვა ცხვრებივით. |
Verse: 83 | ხობინახ ლიზი-ლიჩედი, | გასდგომიან გზას, |
Verse: 84 | ყორს ხაგენიხ ბაბას მინეშ, | კარს მიადგნენ თავიანთ მამას, |
Verse: 85 | თვითჟი ჩიემ სგა ლახტჷბნეხ: | სათითაოდ ყველამ შეაფურთხა: |
Verse: 86 | - ხოლა ბაბა, ხოლა ბაბა! | - ცუდო მამავ, ცუდო მამავ! |
Verse: 87 | იმნა̈რ გვეყა̈რ ალ ნავმეჴრი? | რად მოგვივდა ეს უგნურობა? |
Verse: 88 | მურყვმა̈შ მჷგემს ჩუ დო̄რ არმი! | ციხის ამგებს ხომ არავინ იჭერს? |
Verse: 89 | ალჲა̈რ მეზგე ეზერ ლჷმა̈̄რხ, | ესენი მშვენიერი მოსახლე ყოფილან, |
Verse: 90 | თვითჟი ჯვეგიშ პატვრენ ლჷმა̈̄რხ. | ყველანი ("სათითაოდ") ნახირის პატრონი ყოფილან. |
Verse: 91 | ეჯჟინ ანჴიდხ ჴა̈ნიშ ჯვეგილდ, | ამასობაში მოიყვანეს ხარების ნახირი, |
Verse: 92 | ჟი ლაჲგვეშლეხ ეშხუ მინდვერ. | გაავსეს ერთი მინდორი. |
Verse: 93 | ჴელვა̈ნ მინეშ ხოჩამ ჩა̈ჟილდს ჟი ლახსგურეხ, | თავიანთი კალატოზი კარგ ცხენზე შესვეს, |
Verse: 94 | თვეფ ი დაშნა̈ჲ ბარჯჟი ესვრეკხ, | თოფი და ხმალი მხარზე დაჰკიდეს, |
Verse: 95 | ჴა̈ნი ჯვეგილდ ქა ხასჩუქვრეხ, | ხაროვანი აჩუქეს, |
Verse: 96 | ვოხვიშდ ლახვბა მჷლდეღდ ლა̈ხჭა̈მხ. | ხუთი ძმა მწყემსად გაჰყვა. |
Page: 194 Verse: 97 | ეჯჟინ ანღრიხ მინდვერ ლექვა, | ისე მოდიან მინდორს ქვემოთ, |
Verse: 98 | ეშ აჯჯგჷნე ჰა̈დურდ მინდვერ. | (რომ) მთელი მინდორი ირყევა. |
Verse: 99 | ბაბად მინეშ ლიგვნ' ა̈დბინე, | მათმა მამა ტირილი დაიწყო, |
Verse: 100 | მევარ ხატკლებ ჴა̈ნი ჯვეგილდ. | ძალიან ენანება ხარების ნახირი. |
Verse: 101 | ლახატულე თვეთნა მურყვამდ: | გადმოსძახა თეთრმა კოშკმა: |
Verse: 102 | - ბაბა, ბაბა, ნომმა ხიგვნი, | - მამავ, მამავ, ნუ სტირი, |
Verse: 103 | სა̈ხილდ ლახღვა მჷგემს მიშგვა! | ერგება ჩემს ამგებს! |
Page: 194 Verse: 1 | მავლია ღმერთმა, მავლია, | მავლია ღმერთმა, მავლია, |
Verse: 2 | ქერთლი-კახეთი თუ არე; | ქართლ-კახეთი თუ არე; |
Verse: 3 | რაჭა-ლეჩხუმა, ლეჩხუმა, | რაჭა-ლეჩხუმო, ლეჩხუმო, |
Verse: 4 | ნალჷშგარას დარ ჯიჩონდახ. | ნალაშქრევს ვერავინ გჯობდათ. |
Verse: 5 | ლელტეხხო ლეჟა ონღური, | ლენტეხის ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 6 | ლელტეხა ურგილ არგილას, | ლენტეხი უადგილო ადგილას(აა), |
Verse: 7 | ნამნაშუ გოწხილს ტიხეხ. | ნასვილარები (ყანები) კოწახურს აღმოაცენენ. |
Verse: 8 | ლეჟა აშარის ონღური, | ზემო აშარაზე მივდივარ, |
Verse: 9 | ლჷქაფინ მარან გოშია. | ტვირთიანი კაცებით სავსეა. |
Verse: 10 | სგა ონჴვადი ჩოლურათე, | შემოვედი ჩოლურში, |
Verse: 11 | დათვიაჲშა ბოგს ონღური, | დათვიაანთ ხიდზე მოვდივარ, |
Verse: 12 | დათულ ტყენუშ მიდარაჯი, | დათული კეტით მიდარეჯებს, |
Verse: 13 | დაშდვა ბალდუმ დათვჲაჲშერარ. | დათვის საძუე (ბალდუმი) დათვიაანნი. |
Verse: 14 | ლევშიერ ლეჟა ონღური, | ლევშიერს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 15 | სგობინ ლამხვიდ გიგო გალფხან, | წინ შემომხვდა გიგო გარდაფხაძე, |
Verse: 16 | დაჴლა ქვირქვი გიგო გალფხან. | თხის ქურქ(იანი)ი გიგო გარდაფხაძე. |
Verse: 17 | მუშურის ქაბენ ონღური. | მუშურს გამოღმა მოვდივარ. |
Verse: 18 | მუშურა, ისგვი ლისგჷდი | მუშურო, შენი შეხედვა |
Verse: 19 | მახან საფლავთე ლისგჷდი. | ხელახლა საფლავში ცქერაა. |
Verse: 20 | დავბერხო ისგა ამჴედხვი, | დავბერში შემოვსულვარ, |
Verse: 21 | დავბრარ ქამავ დარ მირ სგოჯიხ. | დავბერლები კარში არავინ ბრძანდება. |
Verse: 22 | იფარხო ისგა ონჴვადი, | იფარში შემოვედი, |
Verse: 23 | მაგ ლუკვმანე იფარარე, | ყველა დაკვამლული იფარლები, |
Verse: 24 | დიარს მინეშ მარჴლარ ხაჩდახ. | მათ პურს (კალიის) ფეხები ურევია. |
Verse: 25 | უღვირ ზაგარუს ონღური, | უღვირის ქედზე მოვდივარ, |
Verse: 26 | ლასგიდ ლამად მუჟალ-მულახდ. | გასახედი გამეხსნა მულახ-მუჟალისკენ. |
Verse: 27 | ვიჯმი ფხაი ქერთბიშერარ, | გველის ფხა ქერთბიანები (გიგანები), |
Verse: 28 | დეც მეეფხე ჩაქუარე, | ცამოწმენდილი ჩაქიანები (ნავერიანები), |
Page: 196 Verse: 29 | ნაბდი ქაფარ ჯანთუშერარ, | ქეჩის ტვირთები ჯანთუანნი (გიგანები), |
Verse: 30 | მაგ ნა###ა მაჯვდიერარ. | ყველა ც###ანი მაჯვდიერლები (შერვაშიძეები). |
Verse: 31 | ბაჩა გვიგვი ჭოლში სვიმრა, | ქვის გული ჭოლაშის ფიხონი, |
Verse: 32 | ჯაბირ მეჴჩე ნავერჲანარ. | ბანდულდაცვეთილი ნავერიანები. |
Verse: 33 | დაჴლა მიჭვი ლახრი სვიმრა, | თხის რქა ლახირის ფიხონი, |
Verse: 34 | ტყენშვ ლჷჰიჭვე მარგიანარ, | ჯოხით მოქნილი ("მოზელილი") მარგიანები, |
Verse: 35 | მაგ ლუკვშურე ივსელჲანარ. | ყველა კოჭლი ("დამსხვრეული") იოსელიანები. |
Verse: 36 | ბერჟა ნეშკა მულშკერარე, | რკინის ფარეხი მურშკელელები, |
Verse: 37 | ეშხვი ცხჷრილ არცხელარე, | ერთი ცხრილი (საცერი) არცხელელები, |
Verse: 38 | ქათლა̈ ლანგრა ცხეკნიერარ. | ქათმის საბუდარი ცხეკნიერლები, |
Verse: 39 | ლაბნაგ ხაკნაშარე, | საბუნაგო ხაკნაშელები, |
Verse: 40 | შუკვი ლეზიზ ღვებრა-ზარდლაშ, | მოგზაურთ ("გზის") საგზალი ღვებრა-ზარდლაში, |
Verse: 41 | მაგ ქარქშაუ (ლაგას უგნა) ჴურულდშერარ. | ყველა ცეტი ხურულდაანნი. |
Verse: 42 | ლასგიდ ლამად მესტიათე: | გასახედი გამეხსნა მესტიისკენ: |
Verse: 43 | სეტ ნაკალა, ბ[უდ]* ბანჩხალა, | სეტი, ვაკე, მ### ღია, |
Verse: 44 | ჯვეგშვ მჷჩერი ჩუბე ჯაფრან, | ნახირით მოჩალვადრე ქვემო ჯაფარიძეები, |
Verse: 45 | მაიდშვ ლჷყმე ჟიბე ჯაფრან, | შიმშილით დამხრჩვალი ზემო ჯაფარიძეები, |
Verse: 46 | ჯიჰრა̄ კვაბალ ხერგია̄ნარ, | მუხის კომბალი ხერგიანები, |
Verse: 47 | ვიჯმი ლჷნინ გოშტელჲანარ, | გველის ენიანი გოშთრლიანები, |
Verse: 48 | მეზრა კეცი მარგიანარ. | შესაწირავი ქვევრი მარგიანები. |
Page: 196 Verse: 1 | დაჴლა̈ მუჭვა̈რ იფხარე, | თხის რქები იფხელები, |
Verse: 2 | თხე̄რე̄მი ჴარჴ ლეშვკვა̈რ, | მგლის ხახა ლეშუკველები, |
Verse: 3 | მა̄ლა̈ ლანგრა ნამყვმა̈რ, | მელის ბუნაგი ნამყვამლები, |
Verse: 4 | მა̈გ და̈̄ვა̈რ შყალრა̈რ, | ყველა დავები შყალერლები, |
Verse: 5 | ჭინჭო̄რაუ მაცხვა̈̄რშა̈რ, | წელებჭამია მაცხვარიშლები, |
Verse: 6 | კვა̈ნჭი̄ მოლა̈ტ კვა̈ნჭია̄ნა̈რ, | კვანჭიჭამია * კვანჭიანები, |
Verse: 7 | და̈̄ვა̈̄ ნაჭთუნ ლა̈ჰლა̈რ; | დევის დანაწყევარი ლაჰილელები; |
Verse: 8 | წაქაუ ფეჩვა̈რ, | შრატის მოყვარულნი ფეჩუაანნი, |
Verse: 9 | ყიმბაუ ენშა̈რ, | ძვალიჭამია ენაშლები, |
Verse: 10 | ვიჯი ლჷნინ ხვინთელა̄ნა̈რ, | გველის ენიანი ხვინთელანები, |
Verse: 11 | სა[ტრაკ]* ლჷტყი̄რ ლახვშდა̈რ, | ტ###აწეული ლახუშდელები, |
Verse: 12 | ჭყა̈ნი პე̄რი მჷ̄თა̈̄ლი | ქონის ქაფს იყოფენ ("ქაფის გამყოფი") |
Verse: 13 | ლა̈ჰლა̈ ჭალა̈ჲ ლატლა̈რ. | ლაჰილის ხეობის ლატალელები. |
Page: 198 Verse: 1 | ქართობლავ იფა̄რა̈ლ, | კარტოფილიჭამია იფარლები, |
Verse: 2 | როგვავ მჷლხა̈რ, | ცერცვიჭამია მულახლები, |
Verse: 3 | ჭკჷტავ მესტიალა̈რ, | ფეტვის მჭადიჭამია მესტიელები, |
Verse: 4 | მესტიალა̈რ, | მესტიელები, |
Verse: 5 | ნაცმუნავ ლენჯა̄რა̈ლ, | ქონიჭამია ლენჯერლები, |
Verse: 6 | იცხრა̈̄ ყვა̄ბავ ლატლა̈რ, | მსხლის კვერიჭამია ლატალელები, |
Verse: 7 | ქაშგავ ჰა̈დიშა̈რ, | უგვარო ადიშელები, |
Verse: 8 | და̈̄ვა̈რ უშგვლა̈რ. | დავები უშგულელები. |
Page: 198 Verse: 1 | ცხაუ ქრისტეს ჩოთმაზჷრად | მართლა ქრისტესამც დაულოციხართ |
Verse: 2 | ალ ქორ ი ქორს მერდე მარე! | ეს ოჯახი და (ამ) ოჯახში მყოფი ხალხი! |
Verse: 3 | მი მემუგვარ ეჩქას ხვირი, | მე გაბუტული მაშინ შევიქენ ("ვიქნები"), |
Verse: 4 | შომვა̈̄ჲ ლაშგა̈რს მუგვრიდ ოხვეჩდ; | როცა ლაშქარს გულმოსული გამოვექეცი; |
Verse: 5 | ლუჴნუ-ცაგერ მიშგვი ლესეს. | ლუხვანო (? და) ცაგერი ჩემი იყოს. |
Verse: 6 | ლექვა̈̄ აშარიდ ა̈მჴედხვი, | ქვემო აშარამდე მოვსულვარ, |
Verse: 7 | საყრული ჩა̄ჟან გვეში ლი; | საყარაულო ცხენით სავსეა; |
Verse: 8 | ლეჟა̈̄ აშარიდ ა̈მჴედხვი, | ზემო აშარამდე მოვსულვარ, |
Verse: 9 | მჷჩერი მა̄რან გვეში ლა̈სვ. | ჩალვადრებით სავსე იყო. |
Verse: 10 | საყდა̈რთე ლეჟა ა̈მჴედხვი, | საყდარამდე ამოვსულვარ, |
Verse: 11 | ბიკჟი პ[ულიხ]* ბებუშე̄რა̈ლ; | ჯირკზე კ###ა ბებუაანნი; |
Verse: 12 | ჭალა̄და̈რს ლეჟა ხვალაკა, | ჭალადელთ ზემოთ ამივლია, |
Verse: 13 | ჭალი ბეგა̈რ ჭალა̄დარე; | მდინარის მებეგრეები ჭალადლები; |
Verse: 14 | შდვილს ი ბულეს ქა ხვალაკა, | შდვილსა და ბულეში გამივლია, |
Verse: 15 | და̈შდვა̈ ბალდუმ და̈თვჲა̈ჲშერა̈ლ. | დათვის საძუე დათვიაანნი. |
Verse: 16 | ათხე მჷწდითე ლეზი მა̄რ, | ახლა მუწდიში უნდა გავიარო, |
Verse: 17 | დირი გჷზნა̈ჲ კვასდანარე, | დირის გამწელავი კვასტიანები, |
Verse: 18 | ხაბლანარე. | ხაბულანები. |
Verse: 19 | ბოგლედა̈რთე ჩუ ა̈მჴედხვი, | ბოგლედში ჩამოვსულვარ, |
Verse: 20 | ბოგჟი მეჴჩე ბოგლედარე; | ხიდზე დაცვეთილი ბოგლედლები; |
Verse: 21 | ათხე ჭველჲერთე ლეზი მარ, | ახლა ჭველიერში უნდა წავიდე, |
Verse: 22 | მა̈გ და̈̄ვარე მურყმელდარე, | ყველა დავები მურყმელდლები, |
Verse: 23 | ვიჯი ფხა̄რა̈ლ აფრა̈შე̄რა̈ლ, | გველის ფხიანი აფრასაანნი, |
Verse: 24 | სა̈ვ ლჷწჷრხე ბაპშერა̈ლ ლიხ, | მარხილღვლეჭილი ბაპაანნი არიან, |
Page: 200 Verse: 25 | ჟიბეშ-ჩუბეშ ქავზა̈ჲშე̄რა̈ლ | ზემო და ქვემო ქავზაანნი |
Verse: 26 | შდიხ ი გვიჯი ლჷნაჩჷდე. | თხილ-წაბლ შერეულნი. |
Verse: 27 | ათხე ტვიბთე ლეზი მერი, | ახლა ტვიბში უნდა წავიდე, |
Verse: 28 | ტუბარე, მინე ხოშალე | ტვიბელები, მათი მამა-პაპანი |
Verse: 29 | ქაქს იჩოდახ მჷხრაისგა. | ფაფას აკეთებდნენ მდ. მუხრაში. |
Verse: 30 | ათხე თეკა̈ლთე ონღური, | ახლა თეკალში მოვდივარ, |
Verse: 31 | დაჴლა̈ მუჭვა̈რ თეკლი ვარგა̈ლ. | თხის რქები თეკალის აზნაურები. |
Verse: 32 | ლევშიერთე ლეჟა ღური, | ლევშიერისკენ ავდივარ, |
Verse: 33 | ლევშიერ მახვში ფირიან ხერიხ | ლევშიერლებს უფროსად ფირიანი ჰყავთ |
Verse: 34 | ქაქ ლა̈ჩდინას მანა̈̄შიშე. | სვილის (ჭვავის) ფაფის არევაში. |
Verse: 35 | ათხე მამთე ლეზი მერი, | ახლა მამში უნდა წავიდე, |
Verse: 36 | ჯიჯვი ხორავ ქოტუშე̄რა̈ლ, | ძვლის საყადელი (ზვინი) ქოტუანნი, |
Verse: 37 | მა̈გ გოფარე ზურებჲანა̈რ, | ყველა ჯადოქარი ზურებიანები, |
Verse: 38 | მა̈გ ბლუვარე ჩარგაშე̄რა̈ლ, | ყველა ბლუ ჩარგაანნი, |
Verse: 39 | ჭჷრელ გუდრა̈̄ლ არაჩჲანშა. | ჭრელი გუდები არაჩიაანნი. |
Verse: 40 | მუშურას ჟიბენ ონღური. | მუშურზე ამოვდივარ. |
Verse: 41 | მუშურა, ისგვი ლისგჷდი | მუშურო, შენი შეხედვა |
Verse: 42 | მახან საფლა̈ვთე ლისგდი ლი. | ხელახლა საფლავში ცქერაა. |
Verse: 43 | მუშურ ზაგარიდ ა̈მჴედხვი, | მუშურის ქედამდე ამოვსულვარ, |
Verse: 44 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ ნახვწი კა̄ლთე. | გასახედი გამეხსნა ვიწრო კალისკენ. |
Verse: 45 | კა̄ლა̈რ-კულა̈რ, ჭჷშხა̈რ ჩორთა̈ლ, | კალელ-კულელები * ფეხებმოქცეულები, |
Verse: 46 | თხუმა̈რ ჰაყრა̈ლ, შდჷმრა̈ლ ღართა̈ლ, | თავაყიროიანნი, ნაბდიყურანი, |
Verse: 47 | გუხა̈ნ ძღჷდა̈რ, სკელა̈რ ჭკანტა̈რ. | მკერდიდნი, წვივებწვრილნი. |
Verse: 48 | დავბერთე ლექვა ონღური, | დავბერისკენ ჩამოვდივარ, |
Verse: 49 | დავბრა̈ლ ყორა̈ლს ხოცყანა̈̄ლიხ: | დავბერლები კარებს კეტავენ: |
Verse: 50 | ჩუ ლჷმშერე სამ მუშგვრიხა̈ნ. | შეწუხებულნი სამი სტუმრისგან. |
Verse: 51 | ლალხორთე ლექვა ა̈მჴედხვი, | ლალხორისკენ ჩამოვსულვარ, |
Verse: 52 | ლალხორ მჷლხორინ გვეში ლი; | ლალხორი შეკრებილი ხალხით სავსეა; |
Verse: 53 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ მუკვდარითე: | გასახედი გამეხსნა მუკვდარისკენ: |
Verse: 54 | შდულურ მურყვამ შყებენილა. | უსათოფურო კოშკი ამართული დგას. |
Verse: 55 | ჴე̄შა̈რთე ლექვა ესღური, | ხეშელებისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 56 | ივა̈ნ ჰაგა̈რ ჭჷშხაშს ხოჟოღ, | ფეხშიშველა ივანე ფერხულს უძღვის, |
Verse: 57 | მა̈რჲამ პოტყვერ ლა̈რბჲა̄ლს ხასგურ. | ჩანჩალა მარიამი საცხობს უზის. |
Verse: 58 | ვიჩნა̈შთე ლექვა ესღური, | ვიჩნაშისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 59 | ღურა̈ ყანსავიშდ მაყლუ̈̄ნდა; | ღურელი ყანსავისა მეშინოდა; |
Verse: 60 | ჟი ლა̈ხვსიპი ტვიბისგა̈ნხა̈ნ, | შევუხვევ ტვიბისკენ, |
Page: 202 Verse: 61 | თეთუ თოფუშ მეხვზუნა̄ლდა. | თეთუ თოფს მიმიზნებდა. |
Verse: 62 | კალა̈ ჭალა̈ჲს ესღური, | კალის ხეობაში მივდივარ, |
Verse: 63 | ლა̈ხვსგი ჟიბავ, გოგლა̈ნდს ხეშა̈ნ, | ზევით ავიხედე, ცირცელს ასხია, |
Verse: 64 | ლა̈ხვსგი ჩუბავ, წანწვეფს ხეშა̈ნ. | ძირს დავიხედე ძახველს ასხია. |
Verse: 65 | ატ, ლჷკჩევ ლიხ კალა̈ ბოფშა̈რ, | ო, ნეტავი კალის ბავშვებს, |
Verse: 66 | მა̈იდ შომა ჭურ ოხჴედნიხ? | შიმშილი როდის მოუვათ? |
Verse: 67 | ბოგრეშთე ლექვა ესღური, | ბოგრეშისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 68 | ბ###ნ ბაზარინ გვეში ლი; | ... ბაზრით სავსეა; |
Verse: 69 | ჟი ლა̈ხვსიპი ნაკიფა̈̄რთე, | ავუხვევ ნაკიფარში, |
Verse: 70 | იფარალე დაფარალე, | იფარლები დაფარლები (?), |
Verse: 71 | სვიფ ლჷჭბჷნე, ჴა̈დ ლჷრყჷნე, | მოედანდატკეპნილნი, მუცელცარიელი, |
Verse: 72 | დია̈რს მინეშ მარჴლა̈რ ხეჩდახ, | მათ პურს ფეხები ურევია, |
Verse: 73 | მარჴლა̈რ ხეჩდახ ვოფ[ლ]ოფა̈ჲშ. | ფეხები ურევია ობობასი. |
Verse: 74 | ზეგა̈ნთე ჟი ლეზი მერი, | ზეგანში უნდა ავიდე, |
Verse: 75 | ზეგნარე, მინე ხოშალე, | ზეგანლები, მათი მამა-პაპანი, |
Verse: 76 | ჯიჰრა̈ კეტა̈რ ს[ატრაკ]ს* ხოსუდხ. | მუხის კეტები უკან ერჭოთ. |
Verse: 77 | უღვირ ზაგარიდ ა̈მჩედხვი, | უღვირის გადასავალზე ავსულვარ, |
Verse: 78 | სგა ლესპე მარ ლემჟა̄ლახა̈ნ, | უნდა შევუხვიო სამუჟალოდ (მუჟალისკენ), |
Verse: 79 | უშყვდა ნეღარ ჯულბა̈რ ირიხ; | გაურეცხავი კასრი ჯულბაანნი იქნებიან; |
Verse: 80 | ნაბდი კ###ა̈ჲ ჯანთუშე̄რა̈ლ, | ქეჩის ქ### ჯანთუანნი, |
Verse: 81 | ვიჯი ფხა̄რა̈ლ ქერთბიშე̄რა̈ლ, | გველის ფხიანი ქერთბიაანნი, |
Verse: 82 | ჯაბირ მეჴჩე თემზაშე̄რა̈ლ, | ბანდულგაცვეთილი თემზაანნი (ზურებიანები), |
Verse: 83 | ცაჰრა̈̄ ბოყვა̈რ კა̈ხჲა̄ნშე̄რა̈ლ. | თელის ხოკრები კახიანები. |
Verse: 84 | მაჯვდიერთე ლექვა ღური, | მაჯვდიერისაკენ ჩამოვდივარ, |
Verse: 85 | მა̈გ ნა###ა მაჯვდიერა̈ლ; | ყველანი ც###ანი მაჯვდიერლები; |
Verse: 86 | ჭოლა̈შთე ლექვა ესღური, | ჭოლაშისკენ ჩავდივარ, |
Verse: 87 | ჭირი ჭოლა̈შ ბოგჟი მეჴჩე; | ჭოლაში ჭირის ხიდზე დაცვეთილი |
Verse: 88 | ბა̈ჩა̈ გვიგვ ლი ჭო̄ლში სვიმრა, | ქვის გულია ჭოლაშის ფიხონი, |
Verse: 89 | დაჴლა̈ მუჭვა̈რ ლახრი სვიმრა, | თხის რქები ლახირის ფიხონი, |
Verse: 90 | ტყენშვ ლჷტყე̄ბე ჟამშვა̈რ ირიხ. | კეტით ნაცემი ჟამუშლები იქნებიან. |
Verse: 91 | ქათლა̈ ლანგრა ჩუბე მჷრშკე̄ლ, | ქათმის საბუდარი ქვემო მურშკელი, |
Verse: 92 | ფადა̈̄ს ჟიბე მჷრშკე̄ლ, | მდევარი ზემო მურშკელი, |
Verse: 93 | ეშხუ ცხჷრილ არცხელარე, | ერთი ცხრილი არცხელელები, |
Verse: 94 | შუკვე ლეზიზ ღვებრა-ზარდლა̈შ. | მოგზაურთ საგზალი ღვებრა-ზარდლაში. |
Verse: 95 | ათხე მესტჲათე ლეზი მა̄რ, | ახლა მესტიისკენ უნდა წავიდე, |
Verse: 96 | ნაბდი ქაფა̈რ მესტჲა̈̄ გლეხა̈რ, | ქეჩის ტვირთები მესტიის გლეხები, |
Verse: 97 | ჴანშვ მჷბგერი ჟიბე ჯაფრა̄ნ, | ხარით მბეგრავი ზემო ჯაფარიძეები, |
Verse: 98 | მა̈იდშვ ლჷყმე ჩუბე ჯაფრა̄ნ. | შიმშილით დახოცილი ("დამხრჩვალი") ქვემო ჯაფარიძეები. |
Page: 204 Verse: 99 | ათხე ლენჯა̈რთე ლე̄ზი მა̄რ, | ახლა ლენჯერში უნდა წავიდე, |
Verse: 100 | ბერჟა̈ ხუგვნა̈ჲ გუალშერა̈ლ, | რკინის მღრღნელები გუვალაანნი (გულედანები), |
Verse: 101 | ლეტვრე მუტვა̈რ ნატროშე̄რა̈ლ. | სანთელანთებული ნატროაანნი (უდესიანები). |
Verse: 102 | ცხაუ ჯგჷრა̈̄გს ჩოთმაზჷრად | ასემც წმ. გიორგის დაულოციხართ |
Verse: 103 | ამეჩუნა̈შ მერდე მა̄რე! | აქ მყოფი ხალხი! |
Page: 204 Verse: 1 | სვიფ ლუჭბუნე ჟიბე გულდარ, | მოედანდატკეპნილი ზემო გულიდლები, |
Verse: 2 | ჴად ლჷრყჷნე ჩუბე გულდარ, | მუცელცარიელი ("დაბერტყილი") ქვემო გულიდლები |
Verse: 3 | მაგ ქაქაუ მელურალე, | ყველა ფაფიჭამია მელურელები, |
Verse: 4 | მაგ შდიქურა მელურალე, | ყველა უკბილო მელურელები, |
Verse: 5 | მაგ კვანკვლაუ გულიდარე, | ყველა ყველიჭამია გულიდლები, |
Verse: 6 | ლახვე შტავლარ კახურალე, | მთის მერცხლები კახურელები, |
Verse: 7 | ქვიშავშ მაბზარ ლექსურალე; | ქვიშით მაძღარი ლექსურლები; |
Verse: 8 | ჟიბე ყვედრეშ კუდიანარ, | ზემო ყვედრეში კუდიანები, |
Verse: 9 | ჩუბე ყვედრეშ ბრუტიანარ, | ქვემო ყვედრეში ბრუციანები, |
Verse: 10 | ცხმელურალე ლაყფჲანარე. | ცხმელურლები ხუმარები. |
Verse: 11 | ჟიბე შვანარ მაგ დავარე, | ზემო სვანები ყველა დავები, |
Verse: 12 | ჩუბე შვანარ მაგ ბაგურალე; | ქვემო სვანები ყველა ბაცაცები: |
Verse: 13 | ლეჟა ლაშხარ მაგ დავარე, | ზემო ლაშხელები ყველა დავები. |
Verse: 14 | ლექვა ლაშხარ მაგ ჴეცარე. | ქვემო ლაშხელები ყველა მხეცები. |
Verse: 15 | ლეჟა ჩოლირ მაგ ტ###რუ, | ზემო ჩოლური ყველა ფუშიანები, |
Verse: 16 | ლექვა ჩოლურ მაგ ყუყვარუ; | ქვემო ჩოლური ყველა ჩიყვიანები: |
Verse: 17 | ლეჟა ბავარ მაგ ლახვარე, | ზემო ბავარი ყველა საძოვარი მთები, |
Verse: 18 | ლექვა ბავარ მაგ კაჩხვარე. | ქვემო ბავარი ყველა კოჭლები. |
Verse: 19 | ჟიბე ჴელედ მაგ ბლუარე, | ზემო ხელედი ყველა ბლუები, |
Verse: 20 | ჩუბე ჴელედ მაგ ყუყვარე; | ქვემო ხელედი ყველა ჩიყვიანები: |
Verse: 21 | ჟიბე წანაშ მაგ ბანძაუ, | ზემო წანაში ყველა ბანძელები, |
Verse: 22 | ჩუბე წანაშ მაგ ყუყვარუ. | ქვემო წანაში ყველა ჩიყვიანები. |
Verse: 23 | ჟიბე ფაყარ მაგ მეშხალუ, | ზემო ფაყელები ყველა შავები, |
Verse: 24 | ჩუბე წანაშ მაგ ზისყარუ, | ქვემო წანაში ყველა რწყილიანები, |
Verse: 25 | მაგ ჴიცარუ მელურალე, | ყველა ცომიანი მელურელები, |
Verse: 26 | მაგ ყვავარე წანაშარე, | ყველა ყვავები წანაშლები, |
Verse: 27 | მაგ ყუყვარე ჴელედარე, | ყველა ჩიყვიანი ხელედლები, |
Verse: 28 | ჴუდშარ ლიცარაჲ, | ხუდიშლები წყლის ხალხი, |
Verse: 29 | ჴაჩეშარ ბრიცალაჲ. | ხაჩშელები ელამები. |
Page: 206 Verse: 30 | მაგ ღობარე მაგ გვეფარე, | ყველა ღობელები კუდიანები, |
Verse: 31 | მაგ ნაცულარ ქაქაილარ, | ყველა ნაცულელები ფაფიჭამიები, |
Verse: 32 | კოჯა შტავლარ მახაშილარ, | კლდის მერცხლები მახაშლები, |
Verse: 33 | მელედარ მაგ ჭყვარტაილარ, | მელედლები ყველა მჭვარტლიანები, |
Verse: 34 | განჭვი შიხაჲ მაგ მარგვიშალ, | ანწლიწვია ყველა მარგვიშლები, |
Verse: 35 | მაგ ლუყჩურალე შგედილარ, | ყველა დამსხვრეული შგედელები, |
Verse: 36 | ფუსნა ღალტაჲ ჩიხრეშილარ, | ბატონის მოღალატე ჩიხარეშლები, |
Verse: 37 | ბელყეჩი ლჷსკელ ნესგა შგედარ, | თხმელის წვივიანი შუა შგედელები, |
Verse: 38 | ლჷბობავე ლეკოსანდარ, | დაფეხვილი ლეკოსანდლები, |
Verse: 39 | განჭვი ტუსაჲ ჯაჴუნდერალ, | ანწლის მხრჩოლავი ჯახუნდერლები, |
Verse: 40 | მაგ ჩუკულარ გეგო ... | ყველა ჩუკულელები გუგულის ... |
Verse: 41 | მებეცილარ ფურლე მუვღვი, | მებეცლები ძროხების უღელში შემბმელნი, |
Verse: 42 | ხოლა ჴადიშ ლემზაგორალ, | ცუდი მუცლისა ლემზაგორლები, |
Verse: 43 | მუჴვარილაჲ მაგ იფარალ, | ასკილიჭამია ყველა იფარლები, |
Verse: 44 | უშდმა-უბზა ლემზაგორალ, | უთრობელ-უძღომელი ლემზაგორლები, |
Verse: 45 | ხოშა ლჷტყენ მაგ სასაშარ. | დიდკეტიანი ყველა სასაშელები. |
Verse: 46 | ბიკრე გურნაჲ საყდარელარ, | ჯირკების დამგორებელი საყდარლები, |
Verse: 47 | ბოგა ყარულ ბოგლედილარ, | ხიდის ყარაული ბოგლედლები, |
Verse: 48 | ბინტვჟი სგურაჲ ლექმეთილარ, | ნისლზე მსხდომი ლექმეთლები, |
Verse: 49 | მაგ ყა̄ნჩვარ ლოქ ბულეშარ, | ყველა ყანჩები ბულეშლებიო, |
Verse: 50 | უჭა ყვაბაჲ მურყმელდი̄ლარ, | კვერგამოუშუშებელი მურყმელდლები, |
Verse: 51 | მაგ ტვიბარ ლოქ დეცთე მჷსგდი, | ყველა ტვიბელები ცისკენ მზირალნიო, |
Verse: 52 | მამ ი ლავლა ლოქ შვანრე თავლა, | მამი და ლავლაო სვანების თავლაო, |
Verse: 53 | მაგ მეჭუ̄ლჲელ უკვლეში̄ლარ, | ყველა მყვირალა უკვლეშლები, |
Verse: 54 | მჷწადარე ნადაულარ, | მუწდელები პატარა დავები, |
Verse: 55 | მინე ლაჲხვა ბონდოროლარ, | მათი ცოლები მშვიდები, |
Verse: 56 | ზექილ-ფექილ ხეშდეხურალხ, | შეშა და ფქვილი ელევათ, |
Verse: 57 | თხუმჟი ფათვარს იგლაჯუნეხ. | თავზე თმებს იგლეჯენ. |
Page: 206 Verse: 1 | ციცვი ყორვაჲ ბაბდიშერალ, | კატის მკოდავი ბაბდისანები, |
Verse: 2 | მაგ ლოქ ბლუვარ ბებუშერალ, | ყველა ბლუ ბებუსანებიო, |
Verse: 3 | დეშდვე ბალდუმ დათვჲაჲშერალ, | დათვის საძუე დათვიასანები, |
Verse: 4 | ქირცი ნინჩორ ჯავალუშა, | ოსპის კონა ჯავალუსანები, |
Verse: 5 | დი̄რი გჷძნაჲ კვასტიანარ, | დირის გამწელავი კვასტიანები, |
Verse: 6 | ყო̄რ ლჷცყანე ბედილუშა, | კარდაკეტილი ბედილუსანები, |
Verse: 7 | შდიხიშ ი გვიჯი ლჷნჩჷდე ქავზაჲშერალ, | თხილისა და წაბლის ნარევი ქავზასანები, |
Verse: 8 | ჭჷრელ ქა̄ცი ანჲაჲშერალ, | ჭრელი გუდა ანიასანები, |
Verse: 9 | სავ ლჷწრიხე მანკვაჲშე̄რალ, | მარხილღვლეჭილი მანკვასანები, |
Page: 208 Verse: 10 | გიცარ-საღარ ბადრიშე̄რალ, | ვერძსაღარა ბადრისანები, |
Verse: 11 | ქაქ ლაჩდინა გალფხანშე̄რალ, | ფაფასარევი გარდაფხაძეები, |
Verse: 12 | ვიჯი ფხარალ გალფხანშე̄რალ, | გველის ფხიანი გარდაფხაძეები, |
Verse: 13 | ჯიჯვი ხორავ ქოტუშე̄რალ, | ძვლის ზვინი ქოტუსანები, |
Verse: 14 | მაგ ხორგიაჲ ჩარგაზშე̄რალ, | ყველა ზორბა ჩარგაზისანები, |
Verse: 15 | ვიჯი ლჷნინ ზურაბჲანშა. | გველის ენიანი ზურაბიანები. |
Page: 208 Verse: 1 | ჲესლა კეცხარ ლოქ ჲესავშე̄რალ, | ასალას წვერები ესავისანებიო, |
Verse: 2 | მაგ ლოქ ბლუვარ გაბილოშერალ, | ყველა ბლუები გაბილოსანებიო, |
Verse: 3 | ხოლა ღვაჟარ ლოქ ჯამათშე̄რალ, | ცუდი ვაჟები ჯამათისანებიო, |
Verse: 4 | ჟღივარ-ბღივარ ჯავაშე̄რალ, | ჭრელთვალება ჯავასანები, |
Verse: 5 | ტუფრაჲ მირანგუშე̄რალ, | გამტყავებელნი მირანგუსანები, |
Verse: 6 | მაგ ბაგურალ მოჯლაბშე̄რალ, | ყველა ბაცაცანი მოჯალაბისანი, |
Verse: 7 | ვიჯე ლჷნინ გიოშერალ, | გველის ენიანი გიოსანები, |
Verse: 8 | ბედი ცხულა ბატაშე̄რალ, | ბედგარუჯული ბატასანები, |
Verse: 9 | ჟაჴ ლჷბელე ჯაშაშე̄რალ, | გუდაგაბერილი ჯაშასანები, |
Verse: 10 | ციცვე ლუთხუმ სოსაშე̄რალ, | კატის თავიანი სოსასანები, |
Verse: 11 | მაგ კანკულა ჭუტუშე̄რალ, | ყველა მოკაული ჭუტუსანები, |
Verse: 12 | ხოჩა ღვაჟარ ამადშე̄რალ, | კარგი ვაჟები ამადისანები, |
Verse: 13 | ჴარჩუ ჩხუკვნაჲ ნაკიდოშე̄რალ, | ჩხიკვის შემახრამუნებელი ნაკიდოსანები, |
Verse: 14 | ხარი კბილა ბასშე̄რალ, | ხარის კბილიანი ბასისანები, |
Verse: 15 | მეძაგვია ჟაბშე̄რალ, | მეჯაგრე ჟაბისანები. |
Verse: 16 | კეშოლაჲშა ჟაბშე̄რალ, | კეშიანი (ქურქიანი) ჟაბისანები. |
Verse: 17 | ქრისდე მოღლატ ამადშე̄რალ, | ქრისტეს მოღალატე ამადისანები, |
Verse: 18 | ძირი უგმა ასროსჲანშა, | ძირგაუდგამი ასროსიანები, |
Verse: 19 | მჷლდევარა დევლეთშერალ, | მოდავო დევლეთისანები, |
Verse: 20 | მანჩვი ლჷჭიშხ გეგიშე̄რალ, | მაჩვის ფეხიანი გეგისანები, |
Verse: 21 | ბატი ლჷჭიშხ თაჲსავშე̄რალ, | ბატის ფეხიანი თაისავისანები, |
Verse: 22 | ხოლა ჴადიშ კვაკვალშე̄რალ, | ცუდი მუცლისა კვაკვალისანები, |
Verse: 23 | მაგ ლოქ ბჟიტარ ბატაშე̄რალ, | ყველა ბჟიტები ბატასანები, |
Verse: 24 | მაგ კვახნესვაჲ ბესშე̄რალ, | ყველა გოგრიჭამია ბესისანები, |
Verse: 25 | ჟი უცხემა ბატაშე̄რალ, | უზარდი ბატასანები, |
Verse: 26 | გუგავა - მერხელი კჷპვშ უკავა, | გუგავა - ჭინჭრის მხლით უკავებელი, |
Verse: 27 | ჴარჴ მჷკარ პატაშე̄რალ, | ხახაღია პატასანები, |
Verse: 28 | ჯარა მალარ გიოშერალ, | ჯარას მელები გიოსანები, |
Verse: 29 | ლჷცფექაუ გვეგნჷშე̄რალ, | ფქვილწყალა (თხელფაფიანი) გვეგნისანები, |
Verse: 30 | ბატი ლჷჭიშხ ჲესავშე̄რალ, | ბატის ფეხიანი ესავიანები, |
Verse: 31 | ყურმანჯიან ფუჩოშე̄რალ, | ყრუ ფუჩოსანები, |
Page: 210 Verse: 32 | გატაილარ ბეჟნაჲშე̄რალ, | ქატოჭამია ბეჟანაისანები, |
Verse: 33 | ჟღივარ-ბღივარ გახოლშე̄რალ, | ჭრელთვალება გახოლისანები, |
Verse: 34 | მაგ ტ###რუ პატაშე̄რალ, | ყველა ფუშიანი პატასანები, |
Verse: 35 | მაგ ზისყარუ ყარიშალე, | ყველა რწყილიანი ყარიშლები, |
Verse: 36 | ბლუარშვ გოში ჯამათშე̄რალ. | ბლუებით სავსე ჯამათისანები. |
Verse: 37 | დაშტვი ბალდუმ გაბილოშე̄რალ, | დათვის საძუე გაბილოსანები, |
Verse: 38 | დაშტვი ლჷტოტ დათვშე̄რალ, | დათვის თათიანი დათვისანები, |
Verse: 39 | ვარგი ლჷჯიჯვ ჲესავშე̄რალ, | თავადის ძვლიანი ესავისანები, |
Verse: 40 | შველი ხუ̄ლაჲ გიოშე̄რალ, | სველიხვრეპია გიოსანები, |
Verse: 41 | ჩვიტარ-ყვისკარ გახოლშე̄რალ, | ელამთვალა გახოლისანები, |
Verse: 42 | თხუმ მჷშივ ჯაშაშე̄რალ, | თავგასივებული ჯაშასანები, |
Verse: 43 | მუუღვილად მიქელშე̄რალ, | მაყვლიჭამია მიქელისანები, |
Verse: 44 | ლელჯმარი ლაჴანთე მჷჲეს ადამოშე̄რალ, | საქსოვის სახნავში წამღები ადამოსანები, |
Verse: 45 | შიხი ზობაჲ ქამშარალ, | ნახშირიჭამია ქამისანები, |
Verse: 46 | გვარი ყიდა ჭუჭშე̄რალ, | გვარის მყიდველი ჭუჭისანები, |
Verse: 47 | წე̄რქვიანარ მაგ გოჩშე̄რალ, | წერექოიანა ყველა გოჩუსანები, |
Verse: 48 | მაგ მუჭვარუ გოჩშე̄რალ, | ყველა რქიანები გოჩუსანები, |
Verse: 49 | მატყა̄ილარ გოგითშე̄რალ, | მემატყლია გოგიტასანები, |
Verse: 50 | ბურტყვაიშა თათავშე̄რალ, | ბურტყლიანი თათავისანები, |
Verse: 51 | მაგ ლოქ გვარნაჲ ტაიშე̄რალ, | ყველა წუნია ტაისანები, |
Verse: 52 | მუსაქალარ ლოქ გოგჲოშე̄რალ. | "მუსაქანები" * გოგიოსანებიო. |
Verse: 53 | მაჩხაფქა სკინაჲ გველბანშე̄რალ, | ჩანჩქერზე მხტომი გველებიანები, |
Verse: 54 | მაგ ლოქ წადვარ ლომოშე̄რალ, | ყველა ღვინია ფური ლომოსანებიო, |
Verse: 55 | დონღუზელარ ლოქ დომღვანშე̄რალ, | დონღუზები დომღვანისანებიო, |
Verse: 56 | მაგ ტ###რუ მიქელოშე̄რალ, | ყველა ფუშიანი მიქელოსანები, |
Verse: 57 | მაგ მუყჩუ̄რე ბუჭუშე̄რალ, | ყველა დამსხვრეული ბუჭუსანები, |
Verse: 58 | ცხვიშილე̄ლარ მახარჲაჲშე̄რალ, | "სხვის შვილება" მახარიასანები, |
Verse: 59 | მაგ ლოქ გვეფარ ნინალუშა, | ყველა კუდიანი ნინალუსანები, |
Verse: 60 | ნიცი ლეჟა მჷტხე ნინაშე̄რალ, | წყლის ზევითკენ დამბრუნებელი ნინასანები, |
Verse: 61 | კირვი სათავ ლომოშე̄რალ, | საბძლის თავხე ლომოსანები, |
Verse: 62 | მაგ ყუყვარუ ბუჭუშე̄რალ, | ყველა ჩიყვიანები ბუჭუსანები, |
Verse: 63 | ნაქა̄ცჷრა მახარჲაჲშე̄რალ, | გაცვეთილი გუდა მახარიასანები, |
Verse: 64 | კა უტბიდა მადიშე̄რალ, | კერაგაუმთბარი ბადისანები (ე.ი. პურს იშვიათად აცხობენო), |
Verse: 65 | მაგ მუჭვარუ ბუჭუშე̄რალ, | ყველა რქიანები ბუჭუსანები, |
Verse: 66 | ბობში მჷმკერძ ბოშშე̄რალ, | ბავშვების მიმკერძე (ბერბავშვებიანი) ბოშოსანები, |
Verse: 67 | კოჯა შტავლარ გოგჲოშე̄რალ, | კლდის მერცხლები გოგიოსანები, |
Page: 212 Verse: 68 | ბოგჟი შუშპრაჲ ჲეზჲაჲშე̄რალ, | ხიდზე მოშუშპრე ეზიასანები, |
Verse: 69 | მაგ ლოქ კაზლაჲ ჯაბაშე̄რალ, | ყველა ყველიჭამია ჯაბასანებიო, |
Verse: 70 | მაგ პოხილაჲ თაჲსავშე̄რალ, | ყველა ქონიჭამია თაისავისანები, |
Verse: 71 | მაგ ლოქ ხარშვაჲ ვონჲანშე̄რალ, | ყველა ხარშოჭამია ონიანებიო, |
Verse: 72 | მაგ ლოქ მუზსხურ ბექოშე̄რალ, | ყველა სისხლის მსმელი ბექოსანებიო, |
Verse: 73 | მაგ ლოქ ღალტაჲ გოგიშე̄რალ, | ყველა მოღალატე გოგისანებიო, |
Verse: 74 | მაგ ლოქ ჯეჯლაჲ გოგიშე̄რალ, | ყველა მეჯეჯილე გოგისანებიო (ჯეჯილში საქონლის შემშვები), |
Verse: 75 | მაგ ბაჯვარუ ბექოშე̄რალ, | ყველა მცირეჩიყვიანი ბექოსანები, |
Verse: 76 | წალიკა̄ ჩეხაჲ მამინოშე̄რალ, | წალიკას მძოვარი მამინოსანები, |
Verse: 77 | მაგ ლოქ ლენჭყაჲ ჯამლათშე̄რალ, | ყველა მეჭაობე ჯამლათისანებიო, |
Verse: 78 | ყვირილჲანარ ლეკოშე̄რალ, | ყვირილა ლეკოსანები, |
Verse: 79 | სილაჲ ძვერაჲ ჲეზჲაჲშე̄რალ, | სილის მცრელი ეზიასანები, |
Verse: 80 | უხშგულდ ლჷჲრე ფოჩჲანშე̄რალ, | უკუღმა დაწერილი ფოჩიანისანები, |
Verse: 81 | მეჲად ზნე̄გაჲ ყაფოშე̄რალ, | სულ მოწუწუნე ყაფოსანები, |
Verse: 82 | ჩიგარ დულვაჲ ხუციშე̄რალ, | სულ კვერიპარია ხუცისანები, |
Verse: 83 | ღორჭირშა ლოქ მანმინოშე̄რალ, | ღორის ჭირი მამინოსანებიო, |
Verse: 84 | მუ̄ხვრიან ლოქ ბექოშე̄რალ, | დამანგრეველი ბექოსანები, |
Verse: 85 | ჲეზიკელაჲ ჲეზჲაჲშე̄რალ, | ეზიკელა ეზიასანები, |
Verse: 86 | ზისხი თჷრაჲ, აფრაშე̄რალ, | სისხლის მსმელი აფრასანები. |
Verse: 87 | და̄ვა ლჷფოყ ჯინჭარანშა, | მდევის თეძოიანი ჯინჭარანისანები, |
Verse: 88 | ვორა ზობაჲ ჲოთანშე̄რალ, | მიწიჭამია იოთანისანები, |
Verse: 89 | ჩა̄ჟი ბარჯიზობაჲ ბასლომაჲშე̄რალ. | ცხენის ბეჭიჭამია ბასლომაისანები. |
Page: 212 Verse: 1 | ჩუბეჴევს თხა̈როლ ანღრი, | ჩუბეხევში მგელი მოდის, |
Verse: 2 | შდიქ ი პილი მა̈გ ლჷლაწი | კბილ-პირ დაწებებული |
Verse: 3 | გჷგაბარე ნაჴა̈შდანუ. | ფიჭვების ხვრით. |
Verse: 4 | ყორს ხაგენა ფუსნა ოთარს, | კარს მისდგომია ბატონ ოთარს, |
Verse: 5 | ეშხუ ჟინღჷლდ მად ხოკვარი, | ერთი კრავი არ გადაუგდო, |
Verse: 6 | ჯოგი უჴმარუ ათსედა! | ნახირი მოუხმარებლად დარჩენოდეს! |
Verse: 7 | აშ ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | გასდგომია გზას, |
Verse: 8 | ბა̈ლ ზაგა̈რდ ა̈მჴედე̄ლი, | ბალის ქედამდე მოსულა |
Verse: 9 | სგა ლოხსიპა გვიჭჲანშერთე, | შეუხვევია გვიჭიანთსა, |
Verse: 10 | გვიჭჲანშერ ბა̈ცხილდ ხერიხ, | გვიჭიანთ (მკვდარზე) რიგი აქვთ, |
Page: 214 Verse: 11 | ეშხუ ჯიჯულდ მად ხოკვარეხ, | ერთი ძვალი არ გადაუგდეს, |
Verse: 12 | ნამზჷრ უმზჷრდუ ათტეხახ! | ლოცვა ულოცველად ჰქცეოდეთ! |
Verse: 13 | აშ ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | გასდგომია გზას, |
Verse: 14 | ლატლის ანღრი ნე̄სგა ლეჟა; | შუა ლატალს ზემოთ მოდის; |
Verse: 15 | ბირჯვ უყვილა ლატლი სვიმრა! | ბურჯგაუყოფელი ლატალის ფიხონი! |
Verse: 16 | ყორა̈შ მეწკრა გიცლა̈̄დ ისგდი, | კარის ღრიჭეში ვერძი იყურება, |
Verse: 17 | ნა̈ფკუნ ჯუვოლ ყორჟი აყვრე; | ნალეკვარი ძუ ძაღლი კარზე წევს; |
Verse: 18 | ეშხვი გვიილდ გიცლა̈̄დს ხაყლე, | ერთი გული ვერძისკენ იწეს ("ეუბნება"), |
Verse: 19 | მერმე გვიილდ ნა̈ფკუნ ჯუვოლს, | მეორე გული ნალეკვარი ძაღლისკენ, |
Verse: 20 | ჟივ ხასგურა გიცლა̈̄დსუღვი. | დასცემია ("დასჯდომია") ვერძს. |
Verse: 21 | ა, შყორბელჲან თამროზილა, | ამ ბრუციანსა თამროზილამ |
Verse: 22 | ყჷრმილ ლა̈ჲყვიფ შდექვილდხა̈ნქა, | ხირიმი იძრო (დარბაზის) თივიდან, |
Verse: 23 | თვეფ ხატყვეფი ბარჯილდისგა, | თოფი მოარტყა ბეჭში, |
Verse: 24 | ათვი-ათვიდ გვი ნე̄სგაქა. | ცხელ-ცხელად შუა გულში. |
Verse: 25 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 26 | ლენჯა̈რი ლეჟა ონღური, | ლენჯერის ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 27 | ასიაჲშერ, თუსიაჲშერ | ასიაანთ, თუსიაანთ |
Verse: 28 | ლაჲრა̈ლ ათსა̈დახ ლასგა̈რჟი. | წიგნი დარჩენიათ ფეხის ალაგზე გასვლისას. |
Verse: 29 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 30 | ა, სეტჲელა̈რ-მესტიელა̈რ, | ო, სეტელ-მესტიელებო, |
Verse: 31 | ლაჭშა ისგვე ქაშაგ ჰოკერ | თქვენი ქმრები ჩერქეზეთის ბოლოს |
Verse: 32 | წელა̈რს, | სახედრებს |
Verse: 33 | ხეხვა̈რს ისგვე და̈̄ვა̈რ-ჴეცა̈რ. | თქვენს ცოლებს დევ-მხეცები. |
Verse: 34 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 35 | ღვებრათე ლასგიდ ლამადა: | ღვებრაში გასახედი გამეხსნა: |
Verse: 36 | მეშხა ნეზვიშა ლალყურა | შავი ნეზვის საწოლია |
Verse: 37 | ღვებრა, მინე ზარდლაშარე. | ღვებრა (და) მათი ზარდლაშლები. |
Verse: 38 | არცხელის ლეჟა ონღური, | არცხელს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 39 | ეშხვი ცხჷრილ არცხელარე, | ერთი ცხრილი არცხელელები, |
Verse: 40 | დაჴლა̈ მუჭვილდ ლახრი სვიმრა, | თხის რქა ლახირის ფიხონი, |
Verse: 41 | ბა̈ჩა̈ გვიგვი ჭოლში სვიმრა, | ქვის გული ჭოლაშის ფიხონი, |
Verse: 42 | ჩიმი ლაძგა̈რ მაჯვდიერა̈რ, | ყველას ხელწასაკრავი მაჯვდიერლები, |
Verse: 43 | ნაბდი ქაფა̈რ ჯანთულარე, | ქეჩის ტვირთები ჯანთულაანნი, |
Verse: 44 | მა̈გ და̈̄ვარე მუჟალვარე. | ყველა დავები მუჟალელები. |
Verse: 45 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 46 | უღვირი ჟიბენ ონღური, | უღვირს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 47 | წვირმითე ლასგიდ ლამა̄და: | წვირმისკენ გასახედი გამეხსნა: |
Page: 216 Verse: 48 | წვირამი დეცას ხორკჷდა; | წვირმი ცას ეკიდა: |
Verse: 49 | ლეჟა ბიქვ ლახ ლი, ლეჟა ხატყცი, | თუ ზენა ქარია, ზემოთ სცემს, |
Verse: 50 | ლექვა ბიქვ ლახ ლი, ლექვა ხატყცი. | თუ ქვენა ქარია, ქვემოთ სცემს. |
Verse: 51 | ზეგა̈ნთე ლასგიდ ლამა̄და: | ზეგანისკენ გასახედი გამეხსნა: |
Verse: 52 | ზეგნარე, მინე ხოშალე, | ზეგანლები, მათი მამა-პაპანი, |
Verse: 53 | ჯიჰრა კეტ სატ[რაკ]ს* ხოსგურდახ. | მუხის კეტი უკან ესვათ. |
Verse: 54 | ნაკიფა̈̄რთე ა̈მჴედელი, | ნაკიფარში მოსულა, |
Verse: 55 | სვიფ ლჷჭბჷნე, ჴა̈დ ლჷრყჷნე; | მოედანდატკეპნილი, მუცელცარიელი: |
Verse: 56 | იფარალე დაფარალე, | იფარლებო დაფარლებო, |
Verse: 57 | დია̈რს ისგვე მარჴლა̈რ ხა̈ჩდა ვოფოფა̈ჲშ. | თქვენს პურს ფეხები ურევია ობობასი. |
Verse: 58 | შუკუნ ჩუბოვ ბოგრეშარე, | გზის ქვემოთ ბოგრეშლები, |
Verse: 59 | ... ბაზარინ გოშია. | ... ბაზრით სავსეა. |
Verse: 60 | ჰადიში ჭალას ხვაგენა, | ადიშის ხევს მივსდგომივარ, |
Verse: 61 | ადიში ვოლას ხელზიგე, - | ადიში მყინვარზე სახლობს, - |
Verse: 62 | მი ამეჩუ დეშ ხვიგენი. | მე აქ ვერ დავდგები. |
Verse: 63 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 64 | ვიჩნა̈შთე ლასგიდ ლამადა, | ვიჩნაშისკენ გასახედი გამეხსნა, |
Verse: 65 | ქუნილდ ამჴანდა მა̈ჲდიშა; | სუნი მეცა შიმშილისა; |
Verse: 66 | ჟიბოვ ლა̈ხვსგი, გოგლა̈ნდს ხოშა̈ნ, | ზემოთ ავიხედე, ცირცელს ასხია, |
Verse: 67 | ჩუბოვ ლა̈ხვსგი, მა̈ნცხჷლდს ხოშა̈ნ, - | ძირს დავიხედე, მოცხარს ასხია, - |
Verse: 68 | ა, ლჷკჩევ ლიხ კალა̈შ ბოფშა̈რ! | ო ნეტავ კალის ბავშებს! |
Verse: 69 | ლალხორთე ლეჟა ა̈მჴედლიხ, | ლალხორისკენ ამოსულან, |
Verse: 70 | ნა̈რსავ ჭა̈გის ხოფ- ; | ნარსავი ჭაკს უ - ; |
Verse: 71 | ჩხარა ხეხვი ქა ხოცა̄და, | ცხრა ცოლი გამოუცვლია, |
Verse: 72 | თხუმჟი ფაყულ დეშ ხოცა̄და. | თავზე ქუდი ვერ გამოუცვლია. |
Verse: 73 | დავბერთე ლეჟა ა̈მჴედხვი, | დავბერისკენ ამოვსულვარ, |
Verse: 74 | დავბრა̈რ ყორა̈რს ხოცყანალიხ | დავბერლები კარებს კეტავენ |
Verse: 75 | მუშგვარარეშ ნამყალვარე, | სტუმრების შეშინებულნი, |
Verse: 76 | ტაბა̈გ ხოშა, ვისპა ხოხვრა, | სუფრადიდნი, უსპამცირენი, |
Verse: 77 | ჭჷშხა̈რ ჩორთა̈. | ფეხებმოქცეულები. |
Verse: 78 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 79 | მიჯვრიშთეჟი ა̈მჴედეხვი, | მიჯვრიშზე ამოვსულვარ, |
Verse: 80 | ჴალდეთე ლასგიდ ლამა̄და: | ხალდეში გასახედი გამეხსნა: |
Verse: 81 | ჴალდეშა მეშხე ლაჯბარი | ხალდეს შავი ლაჯბარი |
Verse: 82 | მეშხა ნეზვიშა ლალყურა, - | შავი ნეზვის საწოლი, - |
Verse: 83 | მი ამეჩუ დეშ ხვიგენი. | მე აქ ვერ დავდგები. |
Page: 218 Verse: 84 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 85 | უშგულთე ლასგიდ ლამა̄და. | უშგულში გასახედი გამეხსნა. |
Verse: 86 | უშგვლა̈რ და̈̄ვა̈რ, უშგვლა̈რ ჴეცა̈რ, | უშგულელებო დავებო, უშგულელებო მხეცებო, |
Verse: 87 | იმ ხა̈ჩვმა̈̄ვნედ მახვში ფუთას? | რას უშვრებით ბატონ ფუთას? |
Verse: 88 | ფუთა ბოლღა̈ნ, ფინდიხვშ ტყჷრნა̈! | ფუთა შეძლებული, ტყვიით მოფაღარათე! |
Page: 218 Verse: 1 | ოდ, საბრელა ბა̈ლა̈ თხეროლ | ო, საბრალო ბალის მგელი |
Verse: 2 | ჩუბეჴევას ხვიზელალე; | ჩუბეხევში დავდივარ; |
Verse: 3 | აშ მეჴდელხვი ლახმულდ ლეჟა, | ასე მოვსულვარ ლახამულას ზემოთ, |
Verse: 4 | მა̈გ ... ლახმულდარე. | ყველა ... ლახამულელები. |
Verse: 5 | ჟიბავ ლა̈ხვსგი - მა̈გ ჭკადუა, | ზევით ავიხედე - ყველა ჭკადუა, |
Verse: 6 | ჩუბავ ლა̈ხვსგი - მა̈გ ჭკადუა, | ძირს დავიხედე - ყველა ჭკადუა, |
Verse: 7 | ჭა̈შ - ჭკადუა, ხეხვ - ჭკადუა, | ქმარი - ჭკადუა, ცოლი - ჭკადუა, |
Verse: 8 | დი-მუ-გეზალ - მა̈გ ჭკადუა. | დედ-მამა და შვილი - ყველა ჭკადუა. |
Verse: 9 | აშ ა̈მჴედხვი ლა̈შხრალდათე, | ასე მოვსულვარ ლაშხრალდაში, |
Verse: 10 | წიფრა მეშხრე ლა̈შხრალდარე; | წიფელაგაპობილი ლაშხრალდელები; |
Verse: 11 | ლჷჰას ლეჟა ჭურ ონღური, | ლუჰას ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 12 | ოჲ, ლჷჰალე, მა̈გ ..., | ო, ლუჰელებო, ყველა ... , |
Verse: 13 | ცხა̈ჲ, უბა̈დ ლი ჯა̈ვულდ ისგვეჲ. | ცხადია, უბედურია თქვენი სახვეტი(?). |
Verse: 14 | ჟი ონღური ეცერითე, | ამოვდივარ ეცერში. |
Verse: 15 | ქირსა̈შ ლუნჩვერ ლა̈დრელდარე, | ოსპის კონა ლადრელელები, |
Verse: 16 | ჩადარ-კუდარ ქურაშერა̈ლ, | წყევლა-გინება (?) ქურაანნი, |
Verse: 17 | ... თხუმა̈რ სორთმანშერა̈ლ. | ... თავები სორთმანაანნი. |
Verse: 18 | ჟი ესღური ოთარშერთე, | ავდივარ ოთარაანთსა (დადიშქელიანებისას), |
Verse: 19 | ესნა̈რ ციოყს ჯვეგ ოხჴიდა; | თურმე ციოყს ნახირი მოურეკია; |
Verse: 20 | სგა მეჩდელხვი ოთარშერთე, | შევსულვარ ოთარაანთსა, |
Verse: 21 | ეშხუ დალსვიდ მად მასჩუქრეხ, - | ერთი კრავო არ მაჩუქეს, - |
Verse: 22 | ხოლამდ ა̈ჯსა̈დ[ხ] ისგვეჲ ლივთარ! | ოხრად ("ცუდად") დაგრჩენოდეთ თქვენი ოთარობა (დადიშქელიანობა)! |
Verse: 23 | ერეგ-ჭერეგ ოთარშერა̈ლ, | ყბედი (?) ოთარაანნი, |
Verse: 24 | ლივთარ ხვა̈ხა̈ნს ნოვ ლაჯსედახ, | ოთარობა (დადიშქელიანობა) დიდ ხანს არ შეგრჩენოდეთ, |
Verse: 25 | გვა̈რ ი მოგვა̈რ ჟივ აჯკედახ! | გვარი და მოგვარე ამოგწყვეტოდეთ! |
Page: 220 Verse: 26 | ჩუ ხვამშგვარა დოდაუშერ, | ვსტუმრებივარ დოდაუანთ, |
Verse: 27 | ა̈ნღვლი, ერე ყორს ა̈მკა̈რნეხ; | მგონია ("ველი"), რომ კარს გამიღებენ; |
Verse: 28 | დოდაუშა ლჷქდუ ღვაჟა̈რდ | დოდაუანთ ამპარტავანმა ვაჟებმა |
Verse: 29 | ნა̈ფკუნ ჯუა ქა მაშჩუქრეხ. | ნალეკვარი ძუ ძაღლი მაჩუქეს. |
Verse: 30 | დოლ-ჰებუდიდ ა̈მჴედელხვი, | დოლ-ჰებუდამდე მოვსულვარ, |
Verse: 31 | დოლა̈რ საბლუ, ლეჟრი ჰებდუ, | საბრალო დოლელებო, საცოდავო ჰებუდელებო, |
Verse: 32 | ეცრალეშ ხიშდ ტეფ ნამსა̈დუ, | ეცერლების ნარჩენი ქერქი ხართ, |
Verse: 33 | ირდი ია̈რ ისგვედ უბდუ? | ვინ იქნება თქვენზე უბედური? |
Verse: 34 | მი ოთარშერას დემ ჯემქარა̈ლ. | მე ოთარაანთ ვერ შეგეჯიბრებით. |
Verse: 35 | ბალის ჟიბენ ჭურ ონღური, | ბალს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 36 | ლა̈სგიდ ლა̈მსყა̈ნ ლატლითესგა: | გასახედი გამიკეთდა ლატალისკენ: |
Verse: 37 | მუტულვა̈რი ლატლი სვიმრა, | მექოთნეებო ლატალის ფიხონი, |
Verse: 38 | შუკვმიშ ლეზიზ ჟიქანქაშა̈რ, | მოგზაურთ საგზალი ზედაურები, |
Verse: 39 | ჭ[იმიშ]* ნაფა̈ს გვიჭიანა̈რ, | ჭ - ფასი გვიჭიანები, |
Verse: 40 | მჷნწლა̈შ ჴამრა̈ლ თამარშერა̈ლ, | კალიის ფერხიელი თამარაანნი, |
Verse: 41 | მა̈გ ბა̈ჯვარუ ნაკ ლატლარე, | ყველა მცირეჩიყვიანი ვაკის ლატალელები, |
Verse: 42 | უმა̈შ მუზვებ ძაბუშერა̈ლ, | უჭმელიჭამია ძაბუაანნი, |
Verse: 43 | ეშხუ კვანჭილდ კვანჭიანა̈რ. | ერთი კვერა კვანჭიანები. |
Verse: 44 | ჩვანეშის ლეჟა ონღური, | ჩვანეშს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 45 | ჩვანეშის ლამხვიდ ჩოლური, | ჩვანეშში შემხვდა ჩოლურელი, |
Verse: 46 | ნაჩვაბ-ნაჟაბს იჭვდიალე; | ზემოურ-ქვემოურს კითხულობდა; |
Verse: 47 | ლირდე-ლიზგე შიყჟი ხა̈ცუდ, | საყოფ-საცხოვრებელი ზურგზე ეკიდა, |
Verse: 48 | ჰაგა̈რ ანღრი, ფაყურ ანღრი, | ფეხშიშველა მოდის, უქუდოდ მოდის, |
Verse: 49 | მეჴჩე ჯაბრა̈ლ ლარტყჟი ხა̈ბჷდ. | გაცვეთილი ბანდულები ქამარზე ება. |
Verse: 50 | ალას მიაჲ სერ დეშ ხვასიდ, | ამას მე აწი ვერ შევრჩები, |
Verse: 51 | ქა მიქაბა, შუკვას ონღვრი. | გავშორებივარ, გზაზე მოვდივარ. |
Verse: 52 | სოლა-კაერიდ ა̈მჴედხვი, | სოლ-კაერამდე მოვსულვარ, |
Verse: 53 | მი ალია̈რს სგა ხვამშგვარა; | მე ამათ ვსტუმრებივარ: |
Verse: 54 | სოლა-კაერი მაშერი, | სოლ-კაერი განიერი, |
Verse: 55 | მეშხა ნეზვი ლალაყურა; | შავი ნეზვის საწოლი; |
Verse: 56 | ქაშავეთი ჭაჭავეთი, | ქაშვეთი ტიკტიკა(?), |
Verse: 57 | სგა̈ჲ მა̈გ მექეშდი ლალაკჷნას! | თქვენ ყველა ენაჭარტალანი საყბედოდ! |
Verse: 58 | ნესგულდიშე ბეფშვ ი ზურა̄ლ | ნესგუნის ბავშვი და ქალი |
Verse: 59 | ხომუტრუკვიხ შობა̈შ ქაქას. | კუნტრუშით უვლიან შობის წინაღამის ფაფას. |
Verse: 60 | ინტრი-კინტრი ქაულშერა̈ლ, | მჩატე (?) ქაულაანნი, |
Verse: 61 | ლემზირ უხლა გამიშერა̈ლ, | სალოცავ კვერ-შეუწირავი გამიაანნი, |
Page: 222 Verse: 62 | ბერჟა̈ ხუგვნა̈ჲ გუალშერა̈ლ, | რკინის მღრღნელი გუალაანნი, |
Verse: 63 | ციცვმი ყორვა̈ჲ მათუშერა̈ლ, | კატის მკოდავი მათუაანნი, |
Verse: 64 | ლეტვრე მუტვა̈რ ნატროშერა̈ლ, | სანთელანთებულნი ნატროანნი, |
Verse: 65 | ლეტვრე მუტვა̈რ, შუკჟი მეჴჩე. | სანთელანთებულნი, გზაზე დაცვეთილნი. |
Verse: 66 | მესტიათე ლეჟა ონღვრი, | მესტიისკენ ამოვდივარ, |
Verse: 67 | იურსალა̈მ მესტია-სეტ, | იერუსალემი მესტია-სეტი, |
Verse: 68 | ჴა̈ნშვ მჷჩერი ჟიბე ჯაფრან, | ხარით ჩალვადრობენ ზემო ჯაფარიძები, |
Verse: 69 | მა̈ჲდშვ ლჷყმე ღალ ჩუბე ჯაფრან. | შიმშილით დამხრჩვალი ქვემო ჯაფარიძეები. |
Verse: 70 | ოდ, საბლუ მესტია̈შ ვარგა̈ლ! | ო, საბრალო მესტიის აზნაურები! |
Verse: 71 | წურა̈ლ ჭაგა̈რს ჟი ლა̈ხსგურახ, | მწვირიან ჭაკებზე შემსხდარან, |
Verse: 72 | ყა̈რიშ დაშნილს ფოყს ლა̈ჲრეკნეხ, | ყავრის ხმალს წელზე დაიკიდებენ, |
Verse: 73 | ჟეგა̈მს ახჭიმხ ლაშგვმანალას. | ჩეგემს უვლიან სამათხოვროდ. |
Verse: 74 | ქათლა̈შ ლანგრა ჟიბე ლეხთაგ, | ქათმის საბუდარი ზემო ლეხთაგი, |
Verse: 75 | ნეზვმიშ ლაყვრა ჩუბე ლეხთაგ; | ნეზვის საწოლი ქვემო ლეხთაგი: |
Verse: 76 | მეზრა̈ში ტკეც ხერგიანა̈რ, | სალოცავი ქვევრი ხერგიანები, |
Verse: 77 | ტყენშვ ლუბგუნე მა̈რგიანა̈რ; | კეტით დაბეგვილი მარგიანები; |
Verse: 78 | რიჭი-რაჭა ნესგა̈ უბნა̈რ, | ჭორიკანა ("მითქმა-მოთქმა") შუა უბნები, |
Verse: 79 | მა̈გ ჰერიალე ლანჩვლარე, | ყველა კუდიანი ლანჩვალელები, |
Verse: 80 | ლაღა̈მ ქელდის ხელზიგალე. | ლაღამი ქელდს (?) სახლობს. |
Verse: 81 | კახჷრის ჟიბენ ამჩედელხვი, | კახურს ზემოთ ავსულვარ, |
Verse: 82 | შუკვმიშ ლეზიზ ღვებრა-ზა̈რდლა̈შ; | მოგზაურთ საგზალი ღვებრა-ზარდლაში: |
Verse: 83 | ეშხუ ღვებილდ ღვებრალარე, | ერთი სკა ღვებრელები, |
Verse: 84 | მერმე ღვებილდ ზა̈რდლაშარე. | მეორე სკა ზარდლაშლები. |
Verse: 85 | არცხელინ ჩუბენ ესღური, | არცხელს ქვემოთ მივდივარ, |
Verse: 86 | ჟეღი ლაბნაგ ხაკნაშარე, | ძაღლის საბუნაგო ხაკნაშლები, |
Verse: 87 | ჟა̈გი ნაჟგუნ ბიუშერა̈ლ, | საწამლავი წამალი ბიუაანნი, |
Verse: 88 | კვენ ლუტფურე ყუდუშერა̈ლ, | გატყაული კვერნა ყუდუაანნი, |
Verse: 89 | ცოდაშ ყვაბ ჟორჟოლიანა̈რ. | ცოდვის გუნდა ჟორჟოლიანები. |
Verse: 90 | მჷრშკელითე ღენ ხვემშგვა̈რი, | მურშკელისკენ ვესტუმრები, |
Verse: 91 | ქათლა̈შ ლანგრა ყურულდაშა̈რ, | ქათმის საბუდარი ყურულდაშლები, |
Verse: 92 | მალა̈ ჰაკვა̈დ გელაშერა̈ლ. | მელიის კუდი გელაანნი. |
Verse: 93 | ჟამუშის ლეჟა ონღური, | ჟამუშს ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 94 | ტყენ ლუკვმუნე ჟამშვი სვიმრა; | დამჭვარტლული კეტი ჟამუშის ფიხონი; |
Verse: 95 | ჯაბირ მეჴჩე ნავერჲანა̈რ, | ბანდულდაცვეთილი ნავერიანები, |
Verse: 96 | ქალდან მაცხვა̈რდ მისა̈რვინა. | ქალდანები მაცხოვრისთვის მიპატიებია. |
Verse: 97 | ლახირის ჟიბენ ესღური, | ლახირს ზემოთ მივდივარ, |
Verse: 98 | დაჴლა̈შ მიჭვილდ ლახრი სვიმრა; | თხის რქა ლახირის ფიხონი: |
Page: 224 Verse: 99 | თემშვ ლუყვჩურე ოთიშერა̈ლ, | (მთელი) თემი დამტვრეული (კოჭლები) ოთიაანნი, |
Verse: 100 | სემი ღვდელი გუდანარე, | სამი მღვდელი გვიდანები, |
Verse: 101 | სემი შვილი ჭურტიალა̈რ, | სამი შვილი ჭურტიანები (?), |
Verse: 102 | ოქვრეშ ძღუდი დაჩუშერა̈ლ. | ოქროს გალავანი დაჩუაანნი. |
Verse: 103 | ჭოლაშის ჩუბენ ონღური, | ჭოლაშის ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 104 | ბა̈ჩა̈შ გვიგვილდ ჭოლში სვიმრა, | ქვის გული ჭოლაშის ფიხონი, |
Verse: 105 | რიყჟი მეჴჩე, ბოგჟი მეჴჩე; | რიყეზე დაცვეთილი, ხიდზე დაცვეთილი; |
Verse: 106 | ნჷნდ გარ მექშდე მაჯვდიერა̈ლ, | მარტო ენად ქცეული მაჯვდიერლები, |
Verse: 107 | მა̈გ უბზა გუჯეჯიანა̈რ. | ყველა გაუმაძღარი გუჯეჯიანები. |
Verse: 108 | მუჟალის ლეჟა ესღური, | მუჟალს ზემოთ მივდივარ, |
Verse: 109 | ჯაბირ მეჴჩე ბუტიარე, | ბანდულდაცვეთილი ბუტიანნი, |
Verse: 110 | ნეღარ უშყვდა ჯულიბარე, | კასრგაურეცხავი ჯულბაანნი, |
Verse: 111 | ნაბდი კ- ჯანთუარე, | ქეჩის ქ - ჯანთუაანნი, |
Verse: 112 | ვიჯმიში ფხაჷლდ ქერთბჲარე, | გველის ფხა ქერთბიაანნი, |
Verse: 113 | ვიჯმიშ ლჷნინ ზურაბჲანა̈რ, | გველის ენიანი ზურაბიანები, |
Verse: 114 | ცა̈ჲრა̈შ ბოყვა̈რ კახიანა̈რ. | თელის ხოკრები კახიანები. |
Verse: 115 | წვირმის ჟიბენ ა̈მჩედელხვი, | წვირმის ზემოთ ავსულვარ, |
Verse: 116 | წვირმი დეცასი ხორიკიხ, | წვირმი ცაზე ჰკიდია, |
Verse: 117 | დეცას ხორიკხ ეშხუ მეგა̈მშვ; | ცაზე ჰკიდია ერთი ხით; |
Verse: 118 | მა̈ზიგ ისგვეჲ ქა ჯითრინდახ, | სენი თქვენი გიჩნდათ, |
Verse: 119 | ბედანიშ კარა̈ნ ჯაგდჷნდახ. | ბედანის(?) საზომი * გემართათ. |
Verse: 120 | ელის ჟიბენ ა̈მჩედელხვი, | იელის ზემოთ ავსულვარ, |
Verse: 121 | მაგ ლუკვმუნე იელარე. | ყველა დაკვამლული იელელები. |
Verse: 122 | ბოგრეშინ ჩუბენ ა̈მჩედხვი, | ბოგრეშს ქვემოთ ჩავსულვარ, |
Verse: 123 | ფინკვილდი ლჷგა̈ნდა იცხრა̈ში; | მტერი იდგა მსხლის ფქვილისა; |
Verse: 124 | ბოგრეშინ ბოგანი ჩუბავ | ბოგრეშის ხიდის ქვემოთ |
Verse: 125 | დივონ ბაზარუ ჯაბეგვი. | ქალების ბაზარი იპოვე. |
Verse: 126 | იფარალე დაფარალე, | იფარლებო დაფარლებო, |
Verse: 127 | დია̈რს ისგვეჲ მა̈რჴლა̈რ ხეჩდა, | თქვენს პურს ფეხები ურევია, |
Verse: 128 | მა̈რჴლა̈რ ხეჩდა, ო, მჷნწლაშე, - | ფეხები ურევია კალიისა, - |
Verse: 129 | დია̈რს ისგვეჲ და̈რ იზობდა. | თქვენს პურს არავინ სჭამდა. |
Verse: 130 | სულანელა კეკენილა, | სულანელა განმარტოებით დგას, |
Verse: 131 | მურყვამს მიჩა ბეჯგენილა, | თავის ციხეში დგას(?), |
Verse: 132 | ჟიქან ბარვა̈ნ ჭურ ხეზგოლდახ, | ზემოთ ბარვანი სახლობდა თურმე, |
Verse: 133 | მა̈გ ღალ ხოლა სგა̈ჲ ჯეზგოლდახ. | ყველაფერი ცუდი თქვენ გჭირდათ. |
Page: 226 Verse: 134 | ლეჟა-ლეჟა ლეჰდიშათე, | აღმართ-აღმართ საადიშოსკენ, |
Verse: 135 | სგა მეჴდელხვი მეზირთესგა, | შემოვსულვარ მეზირში, |
Verse: 136 | ქვინილდ მია̈ხ, ო, ჰინდვლიშე, | სუნი მეცა, ო, უნდილისა, |
Verse: 137 | დეშ ღალ ოდე ამჷნისგა. | ვერ შევედი ამაში. |
Verse: 138 | ლექვა ლა̈ხვსიპ, ჭალა̈ჲ ლექვა, | ჩავუხვიე ხეობაში, |
Verse: 139 | კალა̈შ ჭალა̈ჲს ქა ხვაგენა; | კალის ხეობას შევსდგომივარ; |
Verse: 140 | ლა̈ხვსგი ჩუბავ, სანწვეფს ხეშა̈ნ, | დავიხედე ძირს, ძახველს ასხია, |
Verse: 141 | ლა̈ხვსგი ჟიბავ, გოგლა̈ნდს ხეშა̈ნ; | ავიხედე ზევით, ცირცვლს ასხია: |
Verse: 142 | კალა̈შ ბოფშა̈რს ნა̈ტლავ ჯაქვახ, - | ნეტავი თქვენ კალის ბავშვებს, - |
Verse: 143 | ლინთვიშ ლასა̈დ ალა ჯერიხ. | ზამთრის საზრდო ეს გექნებათ. |
Verse: 144 | კალა̈რ-კულა̈რ, გუხა̈ნ ძღჷდა̈რ, | კალელ-კულელები, მკერდდიდები, |
Verse: 145 | თხუმა̈რ ხაყრა̈ლ, ჭიშხა̈რ ჩორთა̈ლ, | თავაყიროიანები, ფეხებმოქცეულნი, |
Verse: 146 | შდიმრა̈ლ ღართა̈ლ, შიყა̈რ ქაფა̈რ, | ნაბდიყურანი, ზურგებტვირთანი, |
Verse: 147 | დია̈რ ნახ[ვ]წი, ტაბა̈გ მაშრი, | პურვიწრონი, სუფრაფართონი, |
Verse: 148 | შია̈რ ჯაბრა̈ლ, სკელა̈რ სკანტა̈რ. | ხელებბანდულნი, წვივებწვრილნი. |
Verse: 149 | ლეჟა ესღვრი მი ჴალდეთე, | ზემოთ მივდივარ ხალდეში, |
Verse: 150 | ლუსყვირ-ლუქდუ, ხოლა ფერშუ. | პრანჭია-ამპარტავნები, ცუდი ფერისა. |
Verse: 151 | ქა ლეზი მარ უშგულათე; | უნდა წავიდე უშგულში; |
Verse: 152 | უშგვლა̈რ და̈ვა̈რ, უშგვლა̈რ ჴეცა̈რ, | უშგულელებო დავებო, უშგულელებო მხეცებო, |
Verse: 153 | იმ ხაჩვმა̈ვნედ მახვში ფუთას, | რას უშვრებით ბატონ ფუთას, |
Verse: 154 | ფუთა ფა̈ლთა̈ჲს, ფინდიხვშ ტყჷრნა̈ჲს? | ბანჯგვლიან ფუთას, ტყვიით მოფაღარათეს? |
Verse: 155 | ჟი ხვაგენა თანა̈ღ-ზაგარვ, | შევსდგომივარ მთის გადასავალს, |
Verse: 156 | თანღიშ ბიქულდ მეგჭად მია̈ხ, | მთის ქარი მაგრად მცემდა, |
Verse: 157 | მიშგვა ფა̈თვა̈რს ხოგა̈ნ[ხ] ჭკჷრმჷნ-ჭკჷრმჷნ. | ჩემს თმებს გაჰქონდათ წკიპინი. * |
Page: 226 Verse: 1 | ო, საბრალო ცანა̈შ და̈შდულდ, | ო, საბრალო ცენას დათუნავ, |
Verse: 2 | სემი ზა̈ი ცანას ჯარა, | სამი წელი ცენაში დაგიყვია, |
Verse: 3 | შდიქი ყვირი მად ჯასედა. | კბილის ძირი არ შეგრჩენია. |
Verse: 4 | "მია ცანას დემ ხვიგენი. | "მე ცენაში არ დავდგები. |
Verse: 5 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 6 | სგა მეჴდელხვი უშგულთესგა; | შემოვსულვარ უშგულში, |
Verse: 7 | უშგვლა̈ შოთა̈რს აშირს ხვიზბი, | უშგულის შოთებს ასს შევჭამ, |
Verse: 8 | მარე ჰვინდლიშ გა̈მ ხეროლე. | მაგრამ უნდილის გემო აქვს ("ექნება"). |
Page: 228 Verse: 9 | უშგვლა̈რ და̈ვა̈რ, უშგვლა̈რ ჴეცა̈რ, | უშგულელებო დავებო, უშგულელებო მხეცებო |
Verse: 10 | იმ ხეშდენკა̈ლდ მეჩი ფუთას? | რას უთაქუნებთ მოხუც ფუთას? |
Verse: 11 | მახვში ფუთა ფინდიხშვ ტყჷრნა̈ჲ. | ბატონი ფუთა ტყვიით მოფაღარათე. |
Verse: 12 | მია უშგულს დემ ხვიგენი. | მე უშგულში არ დავდგები. |
Verse: 13 | აშ მიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე გავსდგომივარ გზას |
Verse: 14 | სგა მეჴდეხვი კალათესგა; | შემოვსულვარ კალაში: |
Verse: 15 | ოჲ, ლჷკჩევ ლიხ კალა̈ ბოფშა̈რ! | ო, ნეტავი კალის ბავშვებს! |
Verse: 16 | მუშრა̈ ტვიბჟი მა̈ნცხჷლდს ხეშა̈ნ, | მუშურის ხეობაში მოცხარს ასხია, |
Verse: 17 | მინე ლასა̈დ ალა ირი; | მათი სარჩო ეს იქნება: |
Verse: 18 | ლატფა̈რი ცხეკს გოგლა̈ნდს ხეშა̈ნ, | ლატფარის ტყეში ცირცელს ასხია, |
Verse: 19 | მინე სანფა̈რ ალა ირი. | მათი სანეფო (ვაშლები) ეს იქნება. |
Verse: 20 | კალა̈რ-კულა̈რ, ჭჷშხა̈რ ჩორთა̈ჲ, | კალელ-კულელები, ფეხებმოქცეულ(ებ)ი, |
Verse: 21 | თხუმა̈რ ჰაყრა̈რ, შდჷმრა̈რ ღართა̈რ, | თავაყიროიანნი, ნაბდიყურანი, |
Verse: 22 | გუხა̈ნ ძღჷდა̈რ, ნახვწი ბარჯა̈რ, | მკერდდიდნი, ბეჭებვიწრონი, |
Verse: 23 | მაშრი ჯაჭა̈რ, სკელა̈რ წკანტა̈რ, | წელფართონი, წვივებწვრილნი, |
Verse: 24 | ჯო̄დი ტაბგა̈რ, ნეცინ უსპა̈̄ლ. | სუფრაგრძელნი, უსპაწვრილნი. |
Verse: 25 | კა̄ლა̈ ჭალა̈ჲს ლექვა ონღვრი, | კალას ხეობით ჩამოვდივარ, |
Verse: 26 | სგა მეჴდელხვი იფა̈რთე̄სგა; | შემოვსულვარ იფარში, |
Verse: 27 | იფა̈რიშა, ოჲ, სვიფისგა | იფარის, ოჲ, მოედანზე |
Verse: 28 | ჰა̈რი ჴადარშვ აქჷრქა̈შიხ, | ცარიელი მუცლით ფაციფუცობენ, |
Verse: 29 | სვიფ ლჷჭბჷნე, ჴა̈დ ლჷრყ[ჷ]ნე. | მოედანდატკეპნილნი მუცელგამორეკილნი. |
Verse: 30 | იფარალე დაფარალე, | იფარლებო დაფარლებო, |
Verse: 31 | დია̈რს ისგვეჲ მა̈რჴლა̈რ ხეჩდახ, | თქვენს პურს ფეხები ურევია, |
Verse: 32 | მა̈რჴლა̈რ ხეჩდახ, ოჲ, მჷნწლა̈ში. | ფეხები ურევია, ოჲ, კალიისა. |
Verse: 33 | ჟი მეჴდეხვი უღვირთეჟი, | ამოვსულვარ უღვირზე, |
Verse: 34 | სგა მისიპა წვირმითესგა, | შემიხვევია წვირმში. |
Verse: 35 | მარე ბიქვი ყუ̄ლ მასჷმდა. | მაგრამ ქარის ყმუილი მომესმა |
Verse: 36 | წვირმა̈რ მა̈გ ღალ ჟი ლუზვერ ლიხ, | წვირმელები ყველა თავმოყრილნი არიან, |
Verse: 37 | ბიქვს ხ-ხ ზაგა̈რიქა, | ქარს უ - ქედზე, |
Verse: 38 | ბიქვი ჩაჟა̈რს ჟივ ხასგურდახ, | ქარის ცხენებზე ისხდნენ, |
Verse: 39 | ხამქჷრალვნეხ სიმონ ლეჟა. | აჯიბრებენ სიმონის (ეკლესიის) ზემოთ. |
Verse: 40 | ქა მეჴდეხვი უღვირთექა, | გამოვსულვარ უღვირზე, |
Verse: 41 | თე მაჩედა ჭოლში სვიფთე; | თვალი გამექცა ჭოლაშის მოედნისაკენ: |
Verse: 42 | ჭო̄ლა̈შ ბურღვანს ჟივ ხოკო̄და | ჭოლაში კორიანტელს აუტანია ("აუწევია") |
Verse: 43 | ჲორი და̈ვა̈ ნაბი̄რღვიალვ. | ორი მდევის ჭიდაობით. |
Verse: 44 | მა̈გ და̈ვარე მჷჟალვარე, | ყველა დავები მუჟალელები, |
Verse: 45 | მა̈გ ყვიყვარუ, მა̈გ ბა̈ჯვარუ, | ყველა ჩიყვიანი, ყველა მცირე ჩიყვიანი, |
Verse: 46 | ცხამ ი ნახრეკს ქა მა̄მ ხოსარხ; | ღვარძლსა და სარევლას ვერ ერევიან; |
Page: 230 Verse: 47 | მა̈გ ჩორთაუ, ოჲ, ლახრარე, | ყველა ფეხებმოქცეული ლახირლები, |
Verse: 48 | ეშხუ ცხჷრილ არცხე̄ლარე; | ერთი ცხრილი არცხელელები; |
Verse: 49 | შუკვე ლეზიზ ლექვა̈ მჷლახ, | მოგზაურთ საგზალი ქვემო მულახი, |
Verse: 50 | ლექვა̈ მჷლხა სიმაქარე | ქვემო მულახის ქალიშვილები |
Verse: 51 | თვეთნა ლჷხზა̈რს ჩის ხეღვჭინალხ. | თეთრმასრებიანებს ყველას დასდევენ. |
Verse: 52 | ჩუ მეჴდეხვი მესტიათე, | ჩამოვსულვარ მესტიაში, |
Verse: 53 | მესტია̈ში ხოშა-ჲ ხოხვრა | მესტიის დიდი და პატარა |
Verse: 54 | შუკვს ხაფხეჟახ ზავჲა̈ ლადა̈ღ, | გზაზე გაბნეულან ზაფხულის დღეს |
Verse: 55 | შუკვჟი ა̈რიხ ლასა̈დ ლათე̄ხლს. | გზაზე არიან სარჩოს საძებრად. |
Verse: 56 | ბა̈ტა̈ ლჷკინჩხ მესტჲა̈ ვარგა̈რ, | ბატის-კისრა მესტიის აზნაურები, |
Verse: 57 | ტყჷრა̈რ ჭაგა̈რს ჟი ლა̈ხსგურიხ, | მწვირიან ჭაკებზე შესხდებიან, |
Verse: 58 | ყა̈რი დაშნა̈ჲს სგა ლა̈ჲბემნეხ, | ყავრის ხმალს შეიბმენ. |
Verse: 59 | ესლაქდა̈̄ლიხ სეტი ლეჟა | მიკოხტაობენ სეტს ზემოთ |
Verse: 60 | ქა ლჷრყჷნა მინე ჴადარშვ. | თავიანთი გამორეკილი მუცლებით. |
Verse: 61 | ლექვა მეჴდეხვი ლენჯა̈რთე, | ჩავსულვარ ლენჯერში, |
Verse: 62 | კვა̈მი ბურღვან ჩუ იგნოლე, | კვამლის კორიანტელი დგას, |
Verse: 63 | ნა̈კიცღა ხორევს აშიხიხ; | ლუკმა ხორცისთვის საყადელს სწვავენ: |
Verse: 64 | სოლა-ლენჯა̈რიშ ბოფშარე | სოლ-ლენჯერის ბავშვები |
Verse: 65 | შობა̈ ქაქას ხოყჷლპჷნეხ. | შობის წინა დღის ფაფას შესცქერიან ("პირს უღებენ"). |
Verse: 66 | ბერჟა̈ ხუგვნა̈ჲ გუა̈ლშე̄რა, | რკინის მღრღნელი გუალაანნი, |
Verse: 67 | ლეტვრე მუტვა̈რ ნატროშე̄რა; | სანთელანთებული ნატროაანნი: |
Verse: 68 | ქაშავეთი ჭაჭავეთი, | ქაშვეთი ტიკტიკა(?), |
Verse: 69 | ფჷრი წირღვა̈რ ლემსჲალარე, | წვივებგამხმარი ლემსიელები, |
Verse: 70 | მა̈გ ნინიკა̈ჲ სოლა̈ ბოფშა̈რ. | ყველა ენაჭარტალა სოლის ბავშვები. |
Verse: 71 | ლექვა მეჩდეხვი ლატლითე, | ჩავსულვარ ლატალში, |
Verse: 72 | ლატლა̈რ ტუნუვა̈რს იჩომდახ | ლატალელები ქოთნებს აკეთებდნენ |
Verse: 73 | ჭალი პე̄რი ლათა̈ლიდი; | მდინარის ქაფის გასაყოფად: |
Verse: 74 | ლატლა̈რ პასიხვ როგვა̈ ტიხა̈ჲ, | ლატალელების პასუხი ცერცვს გარწყვევინებს, |
Verse: 75 | იშგნა̈გ ჰალა̈ლ, ყო̄რჟი წინგვილ. | სხვაგან ხელგაშლილნი, (თავის) კარზე ძუნწნი. |
Verse: 76 | ლექვა მეჩდე̄ხვი ბეჩვითე, | ჩავსულვარ ბეჩოში, |
Verse: 77 | უშხვანა̈რ ჰა̈ყბად მაყლუ̄ნი, | მეშინია უშხვანლების ავი თვალისა, |
Verse: 78 | შდუგვს დე̄მ ცვირეხ ჩუ უკვა̄ნად; | თაგვს არ სტოვებენ ჩამოუგდებლად, |
Verse: 79 | მა̈გ და̈ვარე მაზერარე, | ყველა დავები მაზერლები, |
Verse: 80 | ჴანა̈რს ლა̈ჲსენდ შგილთეჟ' ა̈იხ, - | ხარები სხვენზე აჰყავთ დასაკლავად, - |
Verse: 81 | მია ბეჩვის დემ ხვიგენი. | მე ბეჩოში არ დავდგები. |
Verse: 82 | ლექვა ოდერ ეცერითე, | ჩავედი ეცერში |
Verse: 83 | როგვა̈ მაჴა̈დ მასა̈რდ ხუღვეხ; | ცერცვის მოსავალი ბლომად აქვთ: |
Verse: 84 | ეშხუ ნა̈თი მინეშ ირა, | ერთი წილი იმათია, |
Page: 232 Verse: 85 | ჩხარა ნა̈თი ფუსდა̈რს ესღვახ, | ცხრა წილი ბატონებს მიაქვთ, |
Verse: 86 | ხოჩა ჴანა̈რ ფუსდა̈რს ხერახ, | საუკეთესო ხარები ბატონებს ეკუთვნით, |
Verse: 87 | ხოჩა სიმქა̈რ ეჯჲა̈რს ხეყვნიხ, | კარგი ქალიშვილები მათ უწვანან, |
Verse: 88 | ხოჩა კვეცენ მინეშ ირა, | კარგი ხორბალი იმათია, |
Verse: 89 | საბრალ ჰეცრა̈რს ნამსა̈დვ ხე̄რახ. | საბრალო ეცერლებს ნაყარ-ნუყარი აქვთ. |
Verse: 90 | თე ემჩედა ლაბსყა̈ლდითე, | თვალი გამექცა ლაბსყალდისკენ, |
Verse: 91 | მიჟს ა̈ჭბიდახ ქორთეჲსგა, | მზეს ამწყვდევენ სახლში, |
Verse: 92 | ბიქვი ნაქვთუნ მინე დაბა̈რს | ქარის ნაღაღანევ ("დანანძრევ") ყანებს |
Verse: 93 | ჯიჰრა̈̄ ტყენარშვ ჩუ ატყე̄მბეხ. | მუხის კეტებით ბეგვავენ. |
Verse: 94 | ლექვა ოდერ მი ფა̈რითე, | წაველ მე ფარში, |
Verse: 95 | დაჴლა̈ მუჭვა̈რ, ოჲ ფარარე; | თხის რქები, ოჲ, ფარელები: |
Verse: 96 | მა̈გ და̈ვარე ჩუბეჴევა̈რ, | ყველა დავი ჩუბეხევლები, |
Verse: 97 | მა̈გ მუქვნიოლ ლახმჷლარე, | ყველა მსუნაგი ლახამულელები, |
Verse: 98 | ვირია̈ჲს ხაჯეშხ მა̈გ ლახმჷლდა̈რ: | ურიას ჰგვანან ლახამულელები ყველა: |
Verse: 99 | ლა̈ნბა̈̄შნა ლა̈თლა̈ღრად ხერდიხ." | სახლისწულვბი რძლებად ჰყავთ". |
Page: 232 Verse: 1 | ჰატ, საბრელა ცა̈ნა̈შ და̈შდულდ! | ო, საბრალო ცენას დათუნავ! |
Verse: 2 | მია ცანას დემ ხვიგენი, | მე ცენაში ვერ დავდგები, |
Verse: 3 | შდიქმიშ ყვირი მა̄დ მასედა | კბილის ძირები არ შემრჩენია |
Verse: 4 | ამ გჷგბარეშ ნა̈ჴჷნშდორალვ. | ამ ფიჭვების ხვრის გამო. |
Verse: 5 | კარეტ ზაგარიდ ონჴვედი, | კარეტის ქედამდე მოვედი, |
Verse: 6 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ უშგვლა̈ შხა̈რთე: | გასახედი გამეხსნა უშგულს შხარისკენ: |
Verse: 7 | უშგვლა̈რს დომეყ ამე ხორიხ, | უშგულელებს დომეყი * აქა აქვთ, |
Verse: 8 | ესნა̈რ დომეყს თა̈მროზ ხაჭიმ. | თურმე დომეყს თამროზი მისდევს. |
Verse: 9 | ხვეჴვსგინალდა̈ს ჰამ ი ნა̈ბოზდ, | ვეპარებოდი დილიდან საღამომდე, |
Verse: 10 | ეშხუ ღუნულდ დეშ მოშ ოთოქვთ: | ერთი ხბოც ვერ მოვჰპარე:, |
Verse: 11 | მევარ მეკვმად შყებენილა | ძალიან ფრთხილად დგას(?) |
Verse: 12 | ამ ლჷგროლა̈ჲ თა̈მიროზა! | ეს კვერცხიპარია თამიროზა! |
Verse: 13 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 14 | ლა̈სგიდ ლამა̄დ ჟიბჲა̈̄ნიშ ლახვდ: | გასახედი გამეხსნა ჟიბიანის საძოვარი მთისკენ: |
Verse: 15 | ქრისდეშ ნა̈მზურ ავყანშერა, | ქრისტეს დალოცვილი ავყანაანნი, |
Verse: 16 | ავყანშა, ისგვეჲ ლილხორა̈̄ლ! | ავყანებო, თქვენი თავმოყრა! |
Verse: 17 | ჩხარა ყვილი ჴანა̈რ ხორდახ. | ცხრა ცალი ხარი ჰყავდათ. |
Page: 234 Verse: 18 | ბა̄ზი ალჲა̈რს ხვემშგვარა̄ლე, | ამაღამ ამათ ვესტუმრები, |
Verse: 19 | მა̈̄ნკვი ბურღვა̈ჲს ლოხვლაგცა̈ლი, | პირველად რუხ ხარს გავეხუმრები, |
Verse: 20 | ბურღვა̈ჲდ ლილგაცა̈̄ლ ლა̈მგოხლე. | რუხმა ხარმა ხუმრობა მიწყინა. |
Verse: 21 | ეშხუ ტვეტილდ ბურღვა̈ჲს ესვა̈რყ, | ერთი თათი რუხ ხარს დავარტყი, |
Verse: 22 | ნებგვა̈ ტუფულდ ჰაკვა̈დს ესორკ, | შუბლის ტყავი კუდამდე" გავართვი, |
Verse: 23 | ბა̄ზი ალჲა̈რს ხვეხდილალვნი. | ამაღამ ამათ შევექცევი ("შევეხადილები"). |
Verse: 24 | ჰამა-ძინარის ხვიგნა̄ლე, | დილაადრიან ვდგები, |
Verse: 25 | ჭა̈ჭკულდ ლამდე̄ნა ბჷგიდი, | ძილი-მომსვლია მაგარი. |
Verse: 26 | მიჟილდ ლა̈მწა̈დ ლაყვრათე̄სგა. | მზემ შემომანათა საწოლში. |
Verse: 27 | ესვთევრა̈̄ლი ჰამა̈ ხევსილდს, | დავათვალიერებ დილის ხაუზმეს |
Verse: 28 | ჩხარა ყვილი ჩუ ლა̈მმამა, | ცხრა ცალი (ხარი) შემიჭამია, |
Verse: 29 | თხუმრა̈ლ, ჴამრა̈ლ გარ ამსედა. | თავისა (და) თხის ტყავიღა დამრჩენია, |
Verse: 30 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 31 | ჰამა̈ ხევსილდს ხვათევრა̄ლე; | დილის საუზმეს ვათვალიერებ: |
Verse: 32 | ჩა̄რშა̈ლს ნეღშტა̈რ ქა̈̄მ ათსედახ, | ჩარშელებს თიკნები გარეთ დარჩენიათ, |
Verse: 33 | ხვერმინა̄ლდა̈ს ჰამნ ი ნა̈ბოზნ, | დასაჭერად დავსდევდი დილასა და საღამოს, |
Verse: 34 | ესნა̈რ ჩა̄რშა̈ლდ თე დამ ლამრეკხ. | თურმე ჩარსელებმა თვალი არ მომკრეს! |
Verse: 35 | ლამჷრიას ვეშგინ ომჴედხვი, | წმ. მარიამის (ეკლესიის) უკან მოვსულვარ, |
Verse: 36 | ლა̈ხჰუნრა̈̄ლი ლაჴროლ ჟიბენ; | ყურს დავუგდებ სარკმელს ზემოთ: |
Verse: 37 | მჷგლიჯ გეგი წირსუ ხაგჷდა, | დაღრეჯლი გეგი წირვას ადგა, |
Verse: 38 | ესნა̈რ დიდა̈ჲს ხოტაბჷლდა, | თურმე "დიდას" უწირავდა, |
Verse: 39 | ეშხუ სეფსკვერ მამ მა̈ჰჯინეხ. | ერთი სეფისკვერი არ მაღირსეს. |
Verse: 40 | წირ ნა̈წირდუ ათსიპე̄ნახ, | წირვა უწირველად ჰქცეოდეთ" |
Verse: 41 | ლიმზირ უღირსუ ხე̄რო̄ლეხ! | შეწირვა უღირსი ჰქონებოდეთ! |
Verse: 42 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვვმოთ მოვდივარ, |
Verse: 43 | ქრისდე̄ ნა̈მზურ კვეტიტშა ნეზვ, | ქრისტეს დალოცვილი კვეტიტაანთ ნეზვი, |
Verse: 44 | ჩხარა ხაჭიმ, მა̈გ ლალმაჰა̈̄ლ! | ცხრა (გოჭი) მისდევს, ყველა თანატოლი! |
Verse: 45 | ლა̈დი სა̈დილ ალა მერი, | დღეის სადილად ეს მექნება, |
Verse: 46 | ლაღვთაშვ ძაგვა̈რ დო̄ს' ა̈̄მცვი̄რა̈̄ნ. | თითქოს ჯაგარი არ დამეტოვებინოს. |
Verse: 47 | ამისი ლექვაჲ ონღური, | ამას ქვემოთ მოვდივარ, |
Verse: 48 | ამელეჟა ხორამ ანღრი, | ამას ზევით ხორამი მოდის, |
Verse: 49 | ლჷშკა̈̄დ კუთხვა ბარჯას ხა̄სდა̈ნ. | მოჭედილი კუთხვა მხარზე ედვა: |
Verse: 50 | ეჯგვა̈ჲ მაყალ ჩუ ლამა̄დდა, | იმისთანა შიში მომეცა, |
Verse: 51 | ფა̈თვა̈რ მაყალშვ დეცს ლა̈ხშკა̄და̈̄ნხ. | (რომ) თმები შიშით ცას მიეკრნენ ("მიეჭედნენ"). |
Verse: 52 | "ხორამ, ლანწამს მამ გვექიმი, | "ხორამ, ჩვენს ახლო ნათესაობას მეტი მომატება არ უნდა" |
Verse: 53 | ლა̈დჲარ აშხუდ ლა̄შხეშ გვერა!" | დედულეთი ერთად გვყავს ლაშხეთში!" |
Verse: 54 | ქა ლა̈მქა̈̄ბი აშ ლუნყურად. | ჩამიარა აგრე წყნარად. |
Page: 236 Verse: 55 | "ხორამ საბრა, ჩუ ლა̈ჯღორევ, | "საბრალო ხორამ, მოგაღორე, |
Verse: 56 | ჩხარა ისგუ ლელხვერ ჴანა̈რ | შენი ცხრა სანადიმო ხარი(ს) |
Verse: 57 | ლაღვთაშვ ჴამრა̈ლ დო̄სა ამსედა̈̄ნ!" | თითქოს ფერხიელიც (ფეხის ტყავიც) არ დამრჩენოდეთ!" |
Verse: 58 | ამისი ჟიბენ ონღური, | ამას ზემოთ მოვდივარ, |
Verse: 59 | ჟი მეჴდელხვი კარეტ ზაგარვ, | ამოვსულვარ კარეტის ქედზე, |
Verse: 60 | ლა̈სგიდ ლამადდა ჴალდეთე: | გასახედი გამეხსნა ხალდესაკენ: |
Verse: 61 | ჴალდე ჭუნთერ ჩუ ლუზვერ ლიხ, | ხალდე(შლები) ჭუნთერში შეკრებილი არიან, |
Verse: 62 | თა̈ვირ გოგა̈̄ლდ თე დამ ლამრეკ! | ბრუციანმა გოგამ თვალი არ მომკრა! |
Verse: 63 | სემი ლახვბა კაცლიანა̈რ | სამნი ძმანი კაცლიანები |
Verse: 64 | უშხვარ სგვებინ დეშ ხოჩშენდახ, | წინ ერთიმეორეს ვერ უსწრებდნენ, |
Verse: 65 | ჩუ ლა̈მდარჯეხ ჰალა̈გ ა̈გის, | დამადარაჯეს ღობის გადასავალთან (ალაგესთან), |
Verse: 66 | სანცხვრა̈ლ ლა̈მსყეხ ბარჯა̈ლ ლეჟა. | დამაცხავეს ბეჭებს ზემოთ. |
Verse: 67 | მიაჲ ფიკულდ ნომ ლა̈ჯხალდე̄დ: | მე ვაცი არ გეგონოთ: |
Verse: 68 | ეშხუ ტვეტილდ დოდა̈̄ლს ესვა̈რყ, | ერთი თათი გოგალს ჩამოვჰკარ, |
Verse: 69 | მერმე ტვეტილდ გოგა̈̄ლს ესვა̈რყ, | მეორე თათი გოგალს ჩამოვჰკარ, |
Verse: 70 | თხვიმი ჰაყრა̈ლ ჟაჴვრა̈ლს ოხშყა̈დ. | თავის ქალა არყებს მოხვდა. |
Verse: 71 | ლექვა მა̈ესგიხ ჴალდეთე, | ქვემოთ მიაქვთ ჩემი თავი ხალდესკენ, |
Verse: 72 | ჩხარა ყვილ ჴა̈̄ნ მჷჴდად ა̈მკვა̈დ; | ცხრა ცალი ხარი წამღებდ მომინდა; |
Verse: 73 | ჴალდე ნახა̈შ ფა̄და̈̄სდ ანჴა̈დ, | ჴალდეს სანახშო მდევრად მოვიდა, |
Verse: 74 | ზურალა̈რ ლანგვარშვ მაჩენჩხეხ, | ქალები ცოცხებით მცემენ, |
Verse: 75 | ბოფშა̈რ გურნალშვ მატყა̈ც[ი]დახ, | ბავშვები ქვებს მირტყამდნენ, |
Verse: 76 | ჟი მირკინეხ მურყვამს უშგულ. | თავდაყირა ჩამომკიდეს ციხეზე. |
Verse: 77 | მჷგლიჯ გეგიდ ჩხირ ლამზჷმე, | დაღრეჯილმა გეგიმ ჩხირი მომაზომა, |
Verse: 78 | ჩხირ ლამზჷმე ვეშგინლეჟა, | ჩხირი მომაზომა უკან, |
Verse: 79 | გვიილდ ლაღვთაშვ ჩუ ლამტეხა̈̄ნ, | გული თითქოს ჩამწეოდა, |
Verse: 80 | ჩუ ლამტეხა̈̄ნ ჩუხითეჩუ. | ჩამწეოდა უფრო დაბლა. |
Verse: 81 | გეგი ჴამრა̈ლს მატაფურა, | გეგი ფერხიელს მაძრობდა, |
Verse: 82 | აბრამ იშგან მებრი̄ნდალდა; | აბრამი სხვაგან მეხებოდა: |
Verse: 83 | მია ფიკულდ ნომ ლა̈ჯხალდე̄დ, | მე ვაცი არ გეგონოთ, |
Verse: 84 | ჩანგას მიშგვა ჰე ხვაგჷდედ! .. | მე რომ ჩემს ჰასაკზე ვიყო!.. |
Verse: 85 | ჰატ, საბრალე ცა̈ნა̈შ და̈შდულდ! | ო, საბრალო ცენის დათუნავ! |
Page: 236 Verse: 1 | მი ამ საბრელო დაშდულდა, | მე (ვარ) საბრალო დათუნა, |
Verse: 2 | ნაზულდა მიშგვი შავბედუ | ჩემი ბედშავი კვალი |
Verse: 3 | ზისხუშ ლჷღაფი იროლე; | სისხლით შეღებილი(ა); |
Page: 238 Verse: 4 | ჟი ხათრინდა ნაკა ცანას, | ზედ აჩნდა ვაკე ცენას, |
Verse: 5 | ხამა ვო ხრამიშ ნაზულდა. | როგორც ხრამის ნავალი. |
Verse: 6 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 7 | თოთანს ესღური კაჩ-კაჩუშ; | თოთანზე მივდივარ აღმართ-აღმართ: |
Verse: 8 | ამსლეთიშ მიშგვი სადგომი | ამაღამ ჩემი სადგომი |
Verse: 9 | თოთანიშა ბაჩას ლესეს, | თოთანის ქვის (ძირას) იყოს, |
Verse: 10 | ამსლეთიშ მიშგვი ვახშამი | ამაღამ ჩემი ვახშამი |
Verse: 11 | თოთანიშა მეგრე ღეჰარ, | თოთანის მსხვილი დუცები(ა), |
Verse: 12 | ამსლეთიშ მიშგვი ლერშ-ლექვემ | ამაღამ ჩემი გობან-საბანი |
Verse: 13 | თოთანიშა ცაგ ი მერხელ. | თოთანის ეკალი და ჭინჭარი(ა). |
Verse: 14 | მერმა ძინარს ჟი ხვიგნალე, | მეორე დილას ავდგები, |
Verse: 15 | მი ჯგჷრაგის ხველჴჷრალე, | მე წმინდა გიორგის ვევედრები, |
Verse: 16 | სვევი მუჰდი ჯგჷრაგისუღვ. | ბედის მომცემ წმინდა გიორგის. |
Verse: 17 | მი თოთანის ხვიკმარალე, | მე თოთანს ვზვერავ, |
Verse: 18 | თოთან ცარიელ მიხალდა, | თოთანი ცარიელი მეგონა, |
Verse: 19 | ესრან ლესეს კვიცრან გოში, | თურმე შუნ-ჯიხვით სავსეა, |
Verse: 20 | ეშხვი კვიცროლ დეშ მიკვშურა. | ერთი შუნი(ც) ვერ დამიმტვრევია. |
Verse: 21 | მიბინა ლიზი, ონღური, | დამიწყია სვლა, მოვდივარ, |
Verse: 22 | ლასდიელს ჟიბენ ონღური, | ლასდილზე ("სასადილოზე") ამოვდივარ, |
Verse: 23 | ლასდილ ცარიელ მიხალდა, | ლასდილი ცარიელი მეგონა, |
Verse: 24 | ლასდილ მჷსდილინ გოშია, | ლასდილი მოსადილეებით საესეა, |
Verse: 25 | ეშხვი პიტილდ მად მიკვარიხ; | ერთი კვერი(ც) არ გადმომიგდეს: |
Verse: 26 | ლადეღ ხოლაუვ ხეროლეხ! | ავი დღემც დასდგომიათ! ("ჰქონდეთ!") |
Verse: 27 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 28 | ქრისდე ზაგარუდ ონჴვადი; | ქრისტეს ქედამდე მოვედი: |
Verse: 29 | მი ლალგენჲარს ხვიკმარალე, | მე ლალგენიარს ვზვერავ, |
Verse: 30 | ლალგენ ღუნვარენ გოშია, | ლალგენი ხბორებით სავსეა, |
Verse: 31 | მი ღუნვარეს ხველგაცალე. | მე ხბორებს ვეხუმრები. |
Verse: 32 | ესრან ამე ბრეგენილა | თურმე აქ გდია |
Verse: 33 | ალ შყორბელჲან თამრეზილა; | ეს ბრუციანი თამრეზილა; |
Verse: 34 | თვეფ მატყვეფი ბარჯჷლდისგა, | თოფი მომარტყა ბეჭში, |
Verse: 35 | ჰაკვდულ ამღა მად მიქთუნა. | ამის გამო კუდი(ც) არ გამინძრევია. |
Verse: 36 | ჩაჟაში ლახვად ონჴვადი, | ჩაჟაშის საძოვარ მთამდე მოვედი, |
Verse: 37 | შოშილუღვ მირი შვიდობით! | შოშილა მყავდეს მშვიდობით! |
Verse: 38 | ვახშამი ამნემ მამჷნე: | ვახშამი ამან მაჭამა: |
Verse: 39 | ნეზვია მიჩა გოჭარე. | ნეზვი (და) მისი გოჭები. |
Verse: 40 | ქა მისიპა ჩუბედიშა, | გამიხვევია ჩუბედიშისკენ. |
Verse: 41 | შხარა ლახვა ჩუბედიშა. | შხარა საბალახო მთა(ა) ჩუბედიშისა. |
Page: 240 Verse: 42 | ამე მჷშკიდი ლამხვიდა, | აქ მჭედელი შემხვდა |
Verse: 43 | სადილი ამნემ მამჷნე: | სადილი ამან მაჭამა: |
Verse: 44 | სემი ლჷზა ლუგვარ ტახილდ. | სამი წლის ნასუქი ტახი. |
Verse: 45 | ლაკვრამა თხუმად ონჴვადი, | ლაკვრამის თავამდე მოვედი, |
Verse: 46 | სგობინ ქავზა ლამახვიდა, | წინ ქავზა შემხვდა, |
Verse: 47 | შემკობილ მიჩა ჰავეჯი! | შემკობილი მისი იარაღი! |
Verse: 48 | ჟიბჲანი სოფელდ ონჴვადი, | სოფელ ჟიბიანამდე მოვედი, |
Verse: 49 | სოფელ ქავზად მიბაჟინე; | სოფელს ქავხამ გამიგებინა; |
Verse: 50 | ჟიბჲანიშა ხოშა-ჲ ხოხვრა | ჟიბონის დიდი და პატარა |
Verse: 51 | ქა მაშჷდახ ეჩხან-ამხან, | შემომსევიან აქეთ-იქიდან, |
Verse: 52 | მიტყურფუნეხ ბჷგი-ბჷგიდ | მირტყეს მაგრა-მაგრა |
Verse: 53 | კვამარ მინე კეტარშუღვი. | მათი კვამლიანი კეტებით. |
Verse: 54 | ნაზუს ლიტეხი მემგჷნან, | მეგონა, ნავალი გზით ვბრუნდებოდი, |
Verse: 55 | ესრან კარეტის ამჩედხვი. | თურმე კარეტშიი წავსულვარ. |
Verse: 56 | ჴალდეში ლახვად ონჴვადი, | ხალდეს საძოვარ მთამდე მოვედი, |
Verse: 57 | ჴალდე ბოფშარ მელგაცალეხ; | ხალდეს ბავშვები მეხუმრებიან; |
Verse: 58 | მი წარაში მად ხვირდოლე, | მე (ჩემს) ჭკუაზე(?) არა ვარ, |
Verse: 59 | ღვეშგმე ჭჷშხარს ვედნ ხვითრინე. | უკანა ფეხებს ძლივს მივითრეხ. |
Verse: 60 | ჴალდეში ლაჯბარდ ონჴვადი, | ხალდეს ლაჯბარამდე მოვედი, |
Verse: 61 | ჴალდეში მეშხე ლაჯბარა | ხალდეს შავი ლაჯბარი |
Verse: 62 | მეშხა ნეზვიშა ლალყურა. | შავი ნეზვის საწოლი(ა). |
Verse: 63 | ესრან ამრიგ მიდარაჯიხ | თურმე აქ მიდარაჯებენ |
Verse: 64 | სემი ლახვბა კაცლიანარ, | სამნი ძმანი კაცლიანები, |
Verse: 65 | მიტყურფუნეხ თოფარშუღვი, | დამახალეს თოფები |
Verse: 66 | თოფარშუღვი ცოდვარშუღვი, | თოფები ცოდვიანი, |
Verse: 67 | ჰაკვდულ ამღა მად მიქვთუნა. | ამის გამო კუდი(ც) არ გამინძრევია. |
Verse: 68 | დოდაუვ მირი შვიდობით! | დოდა მყავდეს მშვიდობით! |
Verse: 69 | დოდა ღულას მიჩაგუნა. | დოდა მუხლს მიწოვდა. |
Page: 240 Verse: 1 | გინდვრიშ და̈შდვ ხვიყუმბლევა̈ლ, | მინდვრის დათვი დავბაჯბაჯებ, |
Verse: 2 | ჟი მეჩდელხვი ლელმა̈რთეჟი, | ავსულვარ სამარიობო მსხალზე, |
Verse: 3 | ამნა̈რ ლატკრა̈ჲა აბრამს მად ხოცვირა; | ამისთვის (?) აბრამს არ შეურჩენია; |
Verse: 4 | ჩუ მეჩდელხვი ლეფხა̈ნჭვთეჩუ, | ჩავსულვარ პანტა მსხალზე, - |
Verse: 5 | ამნა̈რ ძიგრის მად ხოცვირა. | ამისთვის ძიგრის არ შეურჩენია. |
Verse: 6 | სგაჲ ონღური გინდვრი შუკვა̈რს, | შემოვდივარ მინდვრის გზებში, |
Verse: 7 | ლა̈დი აცა̈რს ჯეყარულე, | დღეს აცელებს გიყარაულებ, |
Page: 242 Verse: 8 | ნავას საღრილ ჩუ ხასედა; | ნავას საღარი დარჩენია; |
Verse: 9 | ეშხვი ტო̈ტილ და̈დილ ესვა̈რყ, | ერთი კაი თათი დავარტყი, |
Verse: 10 | ეშხუ ყულულდ და̈დილ ამჩიშ, | ერთი კაი ყუილი (ჭიხვინი) მომასწრო, |
Verse: 11 | ალა ნავას ხასჷნდა, | ეს ნავას მიესმა, |
Verse: 12 | აცა̈რ მიფადასნახ. | აცელები მდევრად ამიყრნებია. |
Verse: 13 | ლამპა̈რ მუტვა̈რ ჩუ მაღვიჭხ, | ჩირაღანთებული მომდევენ, |
Verse: 14 | ნამცა თოფა̈რ ბარჯას ხა̈̄ზხ. | ნამცა თოფები მხარზე აქვთ. |
Verse: 15 | აცა̈რს მია ჩუ ხვაჩედა, | აცელებს მე გავქცვეივარ. |
Verse: 16 | ლაღვმა̈ ღა̈რჟი ესღვრი, | ლაღამის (?) ხევში მივდივარ, |
Verse: 17 | ნაცმუნა̈ჲ ლენჯარა̈ლდ მა̄დ ა̈მხინხ. | ქონიჭამია ლენჯერლებმა არ შემიშვეს. |
Verse: 18 | სგა̈ნჴვდენი შვა̈ბშიერთე, | შემოვალ შვაბშიერში, |
Verse: 19 | ისგვნა̈რს კვენა̈რს ოხვტიხე. | ისგვნელთ კვერნებს დავუბრუნებ. |
Verse: 20 | მი აცერი ღა̈რი-ღურას ღური, | მე აცერის ხევხუვში მივდივარ, |
Verse: 21 | მია ლიყვნალს ხვემურჯალე, | მე დაწოლას ვაპირებ, |
Verse: 22 | მეფსა̈ჲ ფანგანდ თოფ მატყოფი, | მეფისა ფანგანმა თოფი მომარტყა, |
Verse: 23 | ქა მაკვა̈რი ფიქრი ფაქრანს; | გადამაგდო ფიქრის (?) უფსკრულში; |
Verse: 24 | ძიგრი ყ###ს მებრინდალე, | ძიგრი ###ს ხელს მკიდებს, |
Verse: 25 | აბრამ შდჷმრა̈ლს მებრინდალე. | აბრამი ყურებზე ხელს მკიდებს; |
Page: 242 Verse: 1 | ვოჯ საბრალა ნა̈თელა̈, | ო, საბრალო ნათელა-მეთქი, |
Verse: 2 | სიმინდ ეჲღვე ნენჴერახენ, | სიმინდი მიგაქვს ლენხერიდან, |
Verse: 3 | შუკვლისგა ლებილდ აჲხვია, | გზაში მძივი გიპოვია, |
Verse: 4 | ლაპჷრწა̈მიჩუ ლა̈ჲშხუნა. | სამასრეში შეგინახავს. |
Verse: 5 | შჷლ-შჷლ აჲსჷმა ღეშგიმხენ, | შრიალ-შრიალი გსმენია უკანიდან, |
Verse: 6 | ხოშა ჰერწემ ჭჷშხჟი ჯა̈ღვჭა; | დიდი გველი ფეხდაფეხ გდევნებია; |
Verse: 7 | ნა̈თელა̈ს ფაყულდ ხოკვარა, | ნათელას ქუდი უსვრია, |
Verse: 8 | ჰერწემდ მოლე ლახქუნალე, | გველმა ცოტა დაყნოსა, |
Verse: 9 | ჰა̈კედ ხაჴიდ, გა̈ნთე ადკვა̈რ. | კუდი დაარტყა, განზე გადააგდო. |
Verse: 10 | ნა̈თელა̈ს ჩაფჷლ ხოკვარა, | ნათელს ქალამანი უსვრია, |
Verse: 11 | ჰერწემ ჩაფჷლსი ხა̈სედა, | გველი ქალამანსაც შერჩენია, |
Verse: 12 | ნა̈თელა̈ს ქაჷდ ხა̈ღეჭა ... | ნათელას კელავ გაჰკიდებია ... |
Verse: 13 | ნა̈თელა̈ს ქორთე ხოჰია. | ნათელას შინ მოუღწევია. |
Verse: 14 | - ა, ხოლა ესერ ჯი ზურალ, | - აბა, შე ქალო, |
Verse: 15 | ყორ-ლაჴვრა ხოჩამდოღვ აჩვმინ! | კარ-ფანჯარა კარგად მიხურე! |
Verse: 16 | ხოლა მუშგვრი ესერ ბაც ხარხ, | ავ სტუმარს მოველითო, |
Verse: 17 | ლა̈დი ჭჷშხჟი მიჩ როქ ხა̈ღვჭა. | დღეს ფეხდაფეხ მე მომდევდაო ("მას სდევნებიათო"). |
Page: 244 Verse: 18 | ჰამს ზურალ ჟი ოლგენელი, | დილას ქალი ამდგარა, |
Verse: 19 | ლაჴვრ' ოთკარა, ბაჟ ქათჩედა: | ფანჯარა გაუღია, გონი წასვლია: |
Verse: 20 | კერა̈ს სამ ვორკეცდ ხა̈ცხეპა, | კერიას სამკეცად ჰხვევია, |
Verse: 21 | გელა̈რშა̈პს თხვიმ ნენსგა ხა̈დენა. | გველეშაპს თავი შუაზე (და)უდვია. |
Verse: 22 | ნა̈თელა̈იშვ ჩა̈ნგ ხოჰოდახ, | ნათელასთვის ჩანგი მიუციათ, |
Verse: 23 | ჟი ლოხბინა ლიჰშირა̈ლ: | დაუწყია შაირობა: |
Verse: 24 | "მა̈დილშვ ესერ ხეჴჷრა̈ლ, | "მადლით გეხვეწებიო. |
Verse: 25 | ქა ოღვ ესვქახ ქორხენქა! | გამეცალე სახლიდანაო! |
Verse: 26 | ლიმზურ-დიდა̈ბს ესერ იჩო, | ლოცვა-დიდებას გადაგიხდიო ("იქმსო"), |
Verse: 27 | თვით სოფელს ისგ' ესერ ა̈წჰი." | სოფელში კომლზე თითო კაცს შემოვიპატიჟებო". |
Verse: 28 | ჰერწემს თხვიმ ჟი ხოკიდა, | გველს თავი აუღია, |
Verse: 29 | ჟ'ად ხოყირა ნა̈დისგვჟი; | კვლავ დაურტყამს დანადებზე, |
Verse: 30 | ნა̈თელა̈ს ცხვი-ცჷჴემდ ხოჰრა, | ნათელას მშვილდ-ისარი მოუთხოვია, |
Verse: 31 | ჰერწემდ კინჩხლისგა ხოყირა: | გველისთვის კისერში უკრავს: |
Verse: 32 | ჰერწემს ლიხერ ხობინა, | გველს მორღვევა დაუწყია, |
Verse: 33 | ნა̈თელა̈ს ლიკვცელ ხობინა. | ნათელას კვნესა დაუწყია. |
Verse: 34 | ეჩხენ ჰერწემ იშჷრთქანელ, | იქით გველი იკლაკნება, |
Verse: 35 | ამხენ ნა̈თელა̈ იქნოვა̈ლ. | აქეთ ნათელა სულს ღაფავს. |
Verse: 36 | უსგვა მარა სა̈ვჩა̈ვთ' ესვდახ, | ექვს კაცს მარხილზე დაუდვიათ, |
Verse: 37 | უნჭყა ხაბნოლ ისგა ლოხბახ, | უხედნი მოზვრები შეუბამთ, |
Verse: 38 | სგა ხოფიშვდახ რიენთე. | ჩაუშვიათ ენგურში ("რიონში"). |
Page: 244 Verse: 1 | ულდუ-ბულდუ, ფა̈̄რა̈ ხანგა̈რ, | ულდუ-ბულდუ, ფარას ხანგარი(?), |
Verse: 2 | ივან ჯაყლე, ზაგა̈რ ჯაყლე: | ივანე გეძახის, მთის ქედი გეძახის: |
Verse: 3 | "ისგუ გეზალ კოჯას ხორიკ, | "შენი შვილი კლდეზე ჰკიდია, |
Verse: 4 | თვეთნე დაჴჷლ ვა̈̄ლას ხაყლე, | თეთრი თხა უბღავის, |
Verse: 5 | მეშხე დაჴჷლ ცხეკის ხეკვფხი, | შავი თხა ტყეში ნეკერს სჭამს, |
Verse: 6 | მეშხე თე̄ხრო̄ლ ხოყჷლპჷნე, | შავი მგელი პირღია შესცქერის, |
Verse: 7 | თვეთნე თე̄ხრო̄ლ ხოდარა̈ჯი." | თეთრი მგელი უდარაჯებს" |
Verse: 8 | ულდუ-ბულდუს ქა̄ვ ხასჷმა, | ულდუ-ბულდუს გაუგონია, |
Verse: 9 | ქა̄ვ მეჴდე̄ლი კოჯათექა: | გამოსულა კლდეზე |
Verse: 10 | "ხოლა კოჯა, მა̈̄ვ ჯიჩვმინა, | "აბა კლდეო, რამე უნდა ჰქნა, |
Verse: 11 | ოდე თე̄ხრა̈̄ლს ჩუ ოთპა̈̄ნტი. | სანამ მგლებს გავფანტავდე |
Verse: 12 | ჰატ ს' ხოლა მიშგვი დაჴლი̄და̈რ, | არიქა, ჩემო თხებო, |
Page: 246 Verse: 13 | ლუსვა̈რ ლჷმა̄რად ლახიედ: | ძუძუები მზად იქონიეთ: |
Verse: 14 | მიშგუ გეზალ ლახ ჩვანშყდენი, | ჩემი შვილი რომ ჩამოვარდება, |
Verse: 15 | ისგვეჲ ლუსვა̈რ თვით სგა ლოხვდედ!" | თქვენი ძუძუ სათითაოდ ჩაუდევით (პირში)!" |
Verse: 16 | ულდუ-ბულდუ თე̄ხრა̈̄ლს ოხშგა̈ბ, | ულდე-ბულდე მგლებს მივარდა, |
Verse: 17 | მაცლანშვ ეჯჲა̈რ ქა̄ვ ხოპა̄ნტა; | მუგუზლით ისინი გაუფანტავს; |
Verse: 18 | კოჯას ბეფვში ჩუ̄ვ ხოფვი̄შდა, | კლდეს ბავშვი ჩაუშვია, |
Verse: 19 | ჩუქვა̄ნ დაჴა̈რ ხა̈ხვიე̄ნახ, | ძირს თხები დახვედრიან, |
Verse: 20 | თვით ლისვილდი სგა̄ვ ლოხოდახ, | სათითაოდ ძუძუ ჩაუდვიათ, |
Verse: 21 | ალ გეზალდი ქვინ ოთცვი̄რახ. | ამ შვილისთვის სული შეურჩენიათ. |
Page: 246 Verse: 1 | სი ასაულ, სი ჩალექი, | შე ასაულო, შე ჩალექო(?), |
Verse: 2 | ჰაჲბურ, გაჲბურ, ჰაჲ უღვლე̄მიშ, | ჰაჲბურ, გაჲბურ, * ჰაჲ უღვლემიშ, |
Verse: 3 | გოჲ, გოჲ, გოჲ, გოჲ, რერაშა! | გოჲ, გოჲ, გოჲ, გოჲ, რერაშა! |
Verse: 4 | თამასხანა ლაშგარიას ხეთხე̄ლი (// ხეთხელვალ), | თამასხანი ლაშქარს ეძებს, |
Verse: 5 | ჩუ ხათხენა ლაშგარია. | უშოვია ("ჰშოვებია") ლაშქარი. |
Verse: 6 | სი ასაულ ... | შე ასაულ და სხვ. |
Verse: 7 | სგა(ვ) ხაშჷდახ (// სგავ ხაშგებახ) ფიდანშერა. | შესევიან (დასხმიან ფიდანაანთ. |
Verse: 8 | სი ასაულ, სი ჩალექი, | შე ასაულო, შე ჩალექო(?), |
Verse: 9 | ჰაჲბურ, გაჲბურ, ჰაჲ უღვლე̄მიშ, | ჰაჲბურ, გაჲბურ, * ჰაჲ უღვლემიშ, |
Verse: 10 | გოჲ, გოჲ, გოჲ, გოჲ, რერაშა! | გოჲ, გოჲ, გოჲ გოჲ რერაშა! |
Page: 246 Verse: 1 | გონჯო ლახაგან ყორარსა, | გონჯო მიადგა კარებსა, |
Verse: 2 | ასპინალი თარარსა; | ატრიალებს თვალებსა; |
Verse: 3 | ღვინალ გონჯოს მამა ხუღვან, | ღვინო გონჯოს არ ჰქონდა, |
Verse: 4 | ესღრი ი ხაშგვემ ღვაჟარსა. | მიდის და სთხოვს კაცებსა. |
Verse: 5 | ღვინალ გონჯოს მამა ლახვემ[ხ], | ღვინო გონჯოს არ მისცეს, |
Verse: 6 | ტოტილდ ხაჴიდ ხალმიდასა, | ხელი ჩაჰკრა ხალამსა, |
Verse: 7 | ღერბეთ ლახვედნე ბარაქსა! | ღმერთი მისცემს ბარაქასა! |
Verse: 8 | "თინო თათუნა, | "თინო თათუნა, |
Verse: 9 | სი იმ ხაჰვდი გონჯოსა?" | შენ რას აძლევ გონჯოსა?" |
Verse: 10 | ნეზვარს იშგიხ აშთქალსა, | ნეზვებს სწველიან მაკესა, |
Verse: 11 | აფინალიხ ქაქარსა; | ადუღებენ ფაფებსა; |
Verse: 12 | ნოღ ამდაგრა ლუგნოვალ, | არ მომიკვდეს გონიერი(?), |
Verse: 13 | დოსა მუღო ჯიმარ! | არა მქონდეს მარილი(?). |
Page: 248 Verse: 1 | ბუბა, ბუბა ქაქუჩელა, | ძია, ძია ქაქუჩელა, |
Verse: 2 | ბუბა ქაქუჩელა. | ძია ქაქუჩელა. |
Verse: 3 | ბუბას [ჰ]არყჷლ ხაკუჩელა, | ძიას არაყი უნდა, |
Verse: 4 | ბუბა ქაქუჩელა, | ძია ქაქუჩელა, |
Verse: 5 | ეშხუ კათხჷლდს ჩუ ლა̈ჲთჷრე, | ერთ თასს შესვამს, |
Verse: 6 | ბუბა ქაქუჩელა, | ძია ქაქუჩელა, |
Verse: 7 | ეჯი გუჟი ხოჩა ხერი, | ის კარგად ეამება. |
Verse: 8 | ბუბა ქაქუჩელა, | ძია ქაქუჩელა, |
Verse: 9 | მა̈ნძელიში ნა̈შდობოში, | მასპინძლის მშვიდობით, |
Verse: 10 | ბუბა ქაქუჩელა! | ძია ქაქუჩელა! |
Page: 248 Verse: 1 | ბუბა ქაქუჩელა! | ძია ქაქუჩელა! |
Verse: 2 | ბუბას ჰარყილ ხაკუჩელა, ბუბა ქაქუჩელა. | ძიას არაყი უნდა, ძია ქაქუჩელა. |
Verse: 3 | ბუბას მა̈ჲ ღალ ხაკუჩელა? | ძიას რაღა უნდა? |
Verse: 4 | - ბუბას გიგა ხაკუჩელა, ბუბა ქაქუჩელა, | - ძიას ძალუა უნდა, ძია ქაქუჩელა, |
Verse: 5 | ბუბას ხოჩა ლირდე ხაკუჩელა, ბუბა ქაქუჩელა. | ძიას კარგი ცხოვრება უნდა, ძია ქაქუჩელა. |
Verse: 6 | ბუბას მა̈ჲ ღალ ხაკუჩელა? | ძიას რაღა უნდა? |
Verse: 7 | - ბუბას ქუთულდ ხაკუჩელა, ბუბა ქაქუჩელა. | - ძიას ხაჭაპური უნდა, ძია ქაქუჩელა. |
Verse: 8 | ბუბას მა̈ჲ ღალ ხაკუჩელა? | ძიას რაღა უნდა? |
Verse: 9 | - ბუბას ხოჩა ლირდილ ხაკუჩელა, ბუბა ქაქუჩელა! | - ძიას კარგი ყოფა უნდა, ძია ქაქუჩელა! |
Verse: 4 | მიჭვილდ ხაგჷდა დიდ ღალ ვოქვრეში. | რქა ედგა დიდი ოქროსი. |
Verse: 5 | ერვა̈ჲ ამის მიჭუს ხაყუჩი, | ვინც ამას რქას მოსტეხს, |
Verse: 6 | დოსგუ ხოჴაცი მაცხვარი! | ადრე დააქცევს მაცხოვარი! |
Page: 250 Verse: 1 | ო, ხიადულ, თანაფალე! | ო, გენაცვა, აღდგომებო! |
Verse: 2 | ბოფშარალე ლიხჲადა̄ლე, | ბავშვების გახარება, |
Verse: 3 | ზურალა̄რე ლინქეჭა̄ლე, | ქალების წარბების გაქნა, |
Verse: 4 | მახაღვაჟრე ბითქი-ბა̈თქა, | ახალგაზრდების ბათქაბუთქი, |
Verse: 5 | ბაპარალე ბიჭკვი-ბა̈ჭკვა, | მღვდლების სკდომა-ხეთქა, |
Verse: 6 | ხამარალე ლიჲსა̈ნჲე̄ლე, | ღორების დაკვლა, |
Verse: 7 | ჴანარეში წვა̈დ ი კუბა̈დ, | ხარების მწვად-კუპატი, |
Verse: 8 | უფლიშჲე̄რე ლასკარა̄ლე, | ახალკვირის დედაპური, |
Verse: 9 | ქვინლჷმგენა ჭყივარალე, | საქონელს (სულდგმულთ) ბალახი, |
Verse: 10 | დაჴჷლ-ღველჲა̄ქს კვა̈ფხი-კუფხა, | თხა და ცხვარს ნეკერ-ნუკერი, |
Verse: 11 | ხა̈მს ი გოჭა̈რს და̈ბა̈ წჷსხე. | ღორსა და გოჭებს ყანის ბალახის ძირი. |
Verse: 3 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 4 | მჷრშკა̈რ მურყვმა̈რს ჭურ ჷგმუნიხ. | ჭიანჭველები ციხეებს აგებენ თურმე. |
Verse: 5 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 6 | კალხმა̈რ მინდვერქა იზელა̈ლხ. | თევზები მინდორში დადიან. |
Verse: 7 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 8 | ციცვა̈რ თაშა̈რს ხელეჩუნიხ. | კატები ყველებს ყარაულობენ. |
Verse: 9 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 10 | შდუგვა̈რ და̈შდვა̈რს ხებჷრგელეხ. | თაგვები დათვებს ეჭიდავებიან. |
Verse: 11 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 12 | ღველჲაქ დაჴჷლს მა̈ტყსი ხეშგვემ. | ცხვარი თხას მატყლსა სთხოვს. |
Verse: 13 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 14 | კუნჩა̈რ ორბა̈რს ხერმინალეხ. | ბეღურები ორბებს დასაჭერად დასდევენ. |
Verse: 15 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 16 | შყა̈ჟვა̈რ მეგმა̈რჟი ირდოლეხ. | მწყრები ხეებზე სხედან ("იქნებიან"). |
Verse: 17 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 18 | თხერა̈̄ლ ღველჲა̄ქა̈რს ხელდღუნიხ. | მგლები ცხვრებს წყესვენ. |
Verse: 19 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ |
Verse: 20 | ფურა̈რს ჰჷნგრა̈რს ჭურ ხაგა̈მდახ. | ძროხებს უნაგირებს ადგამდნენ. |
Verse: 21 | ეჩუნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Page: 252 Verse: 22 | ლიცი ლეჟა ჭურ ესღჷრი. | წყალი აღმა მიდის. |
Verse: 23 | ეჩჷნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 24 | მიჟ ლექვა̈ნისგა ხეწდოლე. | მზე დასავლეთით ამოდის. |
Verse: 25 | ეჩჷნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 26 | მუწუ̄ლ ლაშგა̈რს ხეშიალე. | ჭინჭრაქა ლაშქარს ეომება. |
Verse: 27 | ეჩჷნ ხოშამ საკვრელს ხოსგდი, | იმაზე უფრო საოცარს ვუყურებ, |
Verse: 28 | ზურალა̈̄რი ყვე̄დიდ ა̈რიხ. | ქალებიც ჩუმად არიან. |
Verse: 29 | ეჩჷნ ჩია̈ ვე̄რე̄ | იმათი ყველას წვერი |
Verse: 30 | სგა ღალ ლაჯ[ცჷყე̄]რე̄*. | ... |
Page: 252 Verse: 1 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა * ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 2 | დინოლ მიშგვი ლიცთე ადინოლ. | გოგონა ჩემი წყალზე წავიდოდა |
Verse: 3 | ლიცჟი მი ხვარდ, დე̄სა ა̄რდა. | წყალზე მე ვიყავი, არ იყო. |
Verse: 4 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 5 | დინოლ მიშგვი სოფელს ირდი. | გოგონა ჩემი სოფელში იქნება. |
Verse: 6 | სოფელს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | სოფელში მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 7 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 8 | დინოლ მიშგვი ლანყავს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი საფეხნოს იქნება. |
Verse: 9 | ლანყავს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | საფეხნოს მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 10 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 11 | დინოლ მიშგვი ლამთილს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი სამამამთილოს იქნება. |
Verse: 12 | ლამთილს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | სამამამთილოს მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 13 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 14 | დინოლ მიშგვი ლამვერს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი თავის სახლს იქნება. |
Verse: 15 | ლამვერს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | თავის სახლს მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 16 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 17 | დინოლ მიშგვი ლეგვერს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი წისქვილში იქნება. |
Verse: 18 | ლეგვერს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | წისქვილში მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 19 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 20 | დინოლ მიშგვი ნათვარს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი ნათესავებში იქნება. |
Verse: 21 | ნათვარს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | ნათესავებში მე ვიყავი და არ იყო. |
Verse: 22 | დინოლ მიშგვი იმთე ადინოლ? | გოგონა ჩემი სად წავიდოდა? |
Verse: 23 | დინოლ მიშგვი ლადჲერს ი̄რდი. | გოგონა ჩემი დედულეთს იქნება. |
Verse: 24 | ლადჲერს მი ხვარდ ი დე̄სა ა̄რდა. | დედულეთს მე ვიყავი და არ იყო. |
Page: 254 Verse: 1 | შდუგვი, შდუგვი, ყასარილა, | თაგვო, თაგვო, ყასარელა, |
Verse: 2 | იმთე, იმთე? - ჭემ ლაშგომთე. | საით, საით? - თივის სათხოვრად. |
Verse: 3 | ჭემ მა̈ჲ ჯარ? - გიცრიშ. | თივა რად გინდა? - ვერძისთვის |
Verse: 4 | გიცა̈რ იმ ჯა̈ჩო? - მიჭვს ლა̈მყვიჩე. | ვერძი რას გიზამს? - რქას მომიტეხს. |
Verse: 5 | მიჭვ მა̈ჲ ჯა̄რ? - მჷშკიდიშ. | რქა რად გინდა? - მჭედლისთვის. |
Verse: 6 | მჷშკიდ იმ ჯა̈ჩომ? - გა̈ჩს ა̈მშკა̈̄დნე. | მჭედელი რას გიზამს? - დანას გამიჭედავს. |
Verse: 7 | გა̈ჩ მა̈ჲ ჯა̄რ? - მელეღვიშ. | დანა რად გინდა? - მეხორცისთვის. |
Verse: 8 | მელეღვ იმ ჯა̈ჩომ? - წვა̈დს ლა̈მხვიტე. | მეხორცე რას გიზამს? - მწვადს მომიჭრის. |
Verse: 9 | წვა̈დ მა̈ჲ ჯა̄რ? - ბოფშრეშ. | მწვადი რად გინდა? - ბავშვებისთვის. |
Verse: 10 | ბოფშა̈რ იმ ჯა̈ჩომხ? - შყა̈ჟვს ა̈მჷრმინეხ. | ბავშვები რას გიზმენ - მწყერს დამიჭერენ. |
Verse: 11 | შყა̈ჟვ მა̈ჲ ჯა̄რ? - ფა̈ტვა̈ მუხურჲე̄ლე. | მწყერი რად გინდა? - ფეტვის მომგროვებლად. |
Verse: 12 | ფა̈ტვ მა̈ჲ ჯა̄რ? - ქათლა̈ ლეშდე. | ფეტვი რად გინდა? - ქათმისთვის დასაყრელად. |
Verse: 13 | ქათალ იმ ჯა̈ჩომ? - წინწილს ლამჰედვნე. | ქათამი რას გიზამს? - წიწილს მომცემს. |
Verse: 14 | წინწილ მა̈ჲ ჯა̄რ? - ქათალჲა̄ქ. | წიწილა რად გინდა? - საქათმოდ. |
Verse: 15 | ქათალ იმ ჯა̈ჩომ? - ლჷგრა̈̄ლს ა̈მკვა̄ნე. | ქათამი რას გიზამს? - კვერცხებს დამიდებს. |
Verse: 16 | ლჷგრა̈̄ლ მა̈ჲ ჯა̄რ? - ქა ლეკვშუნე. | კვერცხები რად გინდა? - გამოსაჩეკად. |
Verse: 17 | ნამკვიშ მა̈ჲ ჯა̄რხ? - ქათლა̈რჲა̄ქ. | გამონაჩეკი რად გინდა? - ქათმებად. |
Page: 256 Verse: 1 | ნეზვი, ნეზვი, ნეზვ მა̈̄და̈ნ? - ქორთ' ა̄ჩა̈დ. | ნეზვო, ნეზვო, ნეზვი რა იქნა? - შინ წავიდა. |
Verse: 2 | ქორ მა̈̄და̈ნ? - ჩვარაღვ. | სახლი რა იქნა? - დაინგრა. |
Verse: 3 | ნამრიღვ მა̈̄და̈ნ? - კალვთ' ა̄ჩა̈დ. | ნანგრევები რა იქნა? - კალოსკენ წავიდა. |
Verse: 4 | კალვ მა̈̄და̈ნ? - დაბთ' ა̄ჩა̈დ. | კალო რა იქნა? - ყანაში წავიდა. |
Verse: 5 | და̈ბ მა̈̄და̈ნ? - ზაგა̈რთ' ა̄ჩა̈დ. | ყანა რა იქნა? - ქედზე ავიდა |
Verse: 6 | ზაგა̈რ მა̈̄და̈ნ? - ჭალა̈ჲთ' ა̄ჩა̈დ. | ქედი რა იქნა? - მდინარეში ჩავიდა. |
Verse: 7 | ჭალა̈ჲ მა̈̄და̈ნ? - რივენთ' ა̄ჩა̈დ. | მდინარე რა იქნა? - რიონში ჩავიდა. |
Verse: 8 | რივენ მა̈̄და̈ნ? - ძუღვათ' ა̄ჩა̈დ. | რიონი * რა იქნა? - ზღვაში ჩავიდა. |
Page: 258 Verse: 9 | ძუღვა მა̈̄და̈ნ? - მიჟდ ლა̈ჲხუ̄წე. | ზღვა რა იქნა? - მზემ შეწრუპა. |
Verse: 10 | მიჟ მა̈̄და̈ნ? - დეცჟ' ა̈რი. | მზე რა იქნა? - ცაზეა. |
Verse: 11 | დეც მა̈̄და̈ნ? - მე̄რათ' ა̄ჩა̈დ. | ცა რა იქნა? - ღრუბელში შევიდა |
Verse: 12 | მე̄რე მა̈̄და̈ნ? - უჩხათ' ა̄ჩა̈დ. | ღრუბელი რა იქნა? - წვიმად წავიდა. |
Verse: 13 | უჩხა მა̈̄და̈ნ? - დაბთ' ა̄ნჴა̈დ. | წვიმა რა იქნა? - ყანაში მოვიდა. |
Verse: 14 | და̈ბ მა̈̄და̈ნ? - ჩუ ლჷგ. | ყანა რა იქნა? - დგას |
Page: 258 Verse: 1 | ვორ, გივი! - ვო̄-ჰა! | ო, გივი! - ვო-ჰა! |
Verse: 2 | იმე ხარი? - ლეგვერისა. | სადა ხარ? - წისქვილში. |
Verse: 3 | იმ ხაშდბა? - გიცრა ვოსარს. | რას აკეთებ? - ვერძის ჩოხას. |
Verse: 4 | გიცარ მა̄დან? - ბოგქა აჩად. | ვერძი რა იქნა? - ხიდზე გავიდა. |
Verse: 5 | ბოგ მა̄დან? - ლიცდ ადჲე. | ხიდი რა იქნა? - წყალმა წაიღო. |
Verse: 6 | ლიც მა̄დან? - მჷჟდ ენწუ̄ხვე. | წყალი რა იქნა? - მზემ ამოწრუპა, |
Verse: 7 | მჷჟ მა̄დან? - ცხეკს ლეხლაფრა̄ნ. | მზე რა იქნა? - მჭედელმა მოსჭრა. |
Verse: 8 | ცხეკ მა̄დან? - მჷშკიდდ ანქაჩე. | ტყე რა იქნა? - მჭედელმა მოსჭრა. |
Verse: 9 | მჷშკიდ მა̄დან? - მჷშკიდ ჩვადგა̄ნ. | მჭედელი რა იქნა? - მჭედელი მოკვდა. |
Verse: 10 | ლაგვანს ხეჩოხ მა? - ა̄დუ. | სატირელს (ქელეხს) თუ უზმენ? - კი |
Verse: 11 | მი მაწი̄დ მა? - ა̄დუ. | მე თუ დამპატიჟებთ? - კი. |
Verse: 12 | იმე მასგვრედ? - გვალა ვოკერს. | სად დამსვამთ? - გვალოს ბოლოში, |
Verse: 13 | იმ მიჴდედ? - ციცვი თხუმს. | რას მომიტანთ? - კატის თავს. |
Verse: 14 | იმ მათრედ? - წელი ნასა̄ნს. | რას მასმევთ? - ვირის ფსელს. |
Verse: 15 | იმე მაყვნედ? - გვალისა. | სად დამაწვენთ? - გვალოში. |
Verse: 16 | იმ მირშიდ? - ცაგ ი მერხელს. | რას დამიგებთ? - ეკალსა და ჭინჭარს |
Verse: 17 | იმ მაქვემდ? - ჯვე̄ლას. | რას დამახურავთ? - ძეძვსა. |
Verse: 18 | ჲაღო ეჩქა ჯეწი̄! | აბა, მაშინ გეწვევი! |
Page: 258 Verse: 01 | ამ' ა̈̄რი (ლჷმზჷრე̄ვ ლიშდ! ი) ქათლი̄დ. ფინჩლევი, | აგერ არის (დალოცვილიმც ვართ! და) ქათამი. ფაციფუცობს. |
Verse: 02 | ფინჩლევი ლემჷრხელაისგა. ანჴა̈დ ეშხუ მა̄რე ი | ფაციფუცობს საჭინჭრეში. მოვიდა ერთი |
Verse: 03 | ლა̈ხჭვედდა: | კაცი და ჰკითხა: |
Page: 260 Verse: 1 | ერე-მერე, დეცე მერე! | ურბელ-ღრუბელო, ცისა ღრუბელო! |
Verse: 2 | ხულდუ-ბულდუ, ბალა ხანგა̈რ, | ხულდუ-ბულდუ, ბალის ხანგარი(?), |
Verse: 3 | ზეთი, ზეთი სკვანხალა̈ჲ. | ზეთი, ზეთი სუფთა. |
Verse: 4 | ისგუ დია, ისგუ ბუა ბოგს ხოწიბხ. | შენი დედა, შენი მამა ხიდზე ჰკიდიან. |
Verse: 5 | მაგ ესხრი, სი იმღა დემ ღჷრი? | ყველა მიდის, შენ რატომ არ მიდიხარ? |
Verse: 6 | - მი ჰაგა̈რ ხვი, დეშ ღური. | - მე ფეხშიშველა ვარ, ვერ მივდივარ. |
Verse: 1 | ა̈ლილოსა-თა̈ლილოსა, | ალილოსა-თალილოსა, |
Verse: 2 | აულ-გაულ, ლერსიშ გაულ, | აულ-გაულ ლექსის გაული, |
Verse: 3 | ყურდგელ ჯირდახ ჭოლა̈შიშა | კურდღელი გყავდათ ჯოლაშური |
Verse: 5 | თვეფი ჯირდახ დამ ყა̈რიშა, | თოფი გქონდათ ყავრისა, |
Verse: 6 | ჩა̈ხმა̈ხ ო̄ხგა̈ნ ქალღა̈რთიშა, | ჩახმახი ჰქონდა ("ედგა") ქაღალდისა, |
Verse: 7 | გამარჯობათ, ყმაწვილობა! | გამარჯობა ყმაწვილებო! |
Page: 262 Verse: 1 | ჰჷრგჷ̄ნს ხაჴიდხ გვეგიშე̄რემ. | შესძახეს (ჰურგუნი სცეს") გვეგიანებმა. |
Verse: 2 | და̈̄ვა̈ ქორჷლდ გვეგიშე̄რა, | დავის ოჯახი გვეგიაანნი, |
Verse: 3 | ლემზირ უხლა გა̈მიშე̄რა, | ლემზირი * რომ არ იციან გამიაანთ, |
Verse: 4 | ლანგა̈ვ მეჴჩე ჯაუ̄ლშე̄რა, | გაცვეთილი ცოცხი ჯაულაანნი, |
Verse: 5 | მუტუ̄სა ი მუბუ̄რღვა ბექა̈ილშა, | მხრჩოლავი და კორიანტელის ამყენებელი(?) ბექაილაანნი |
Verse: 6 | ტიში ქვაბალ [ქაულ]შე̄რა*. | ტილის აკიდო ... ლაანნი. |
Verse: 1 | სსა̈-სსა̈, ღეძჲა! | ეცი, ეცი, ღეძია! |
Verse: 2 | ლეთი̄შ ლეთი ნომა ჯიხალ, - | წუხანდელი ღამე ნუ გგონია, |
Verse: 3 | ბაზი ღვაჟა̈რ ა̈გის ა̈რიხ. | ამღამ კაცები შინ არიან. |
Verse: 4 | ხვაჩჷრჩა̈ნი, ხვაფჷრფა̈ნი, | ვძახავ, ვგრეხ, |
Verse: 5 | თვეთვნე მა̈შკილდ ქა მიტყვეფი. | თეთრი ბარძაყი გამომიჩანს. |
Verse: 07 | ალ ლექს მიჩა ლელატს ქათასჷნდა, ჟ'ა̈ნმეჴრე ი ღოშდ ატახ მიჩა ა̈გხო. | ეს ლექსი მისმა საყვარელმა გაიგონა, მიხვდა და უკან გაბრუნდა შინ. |
Page: 264 Verse: 1 | ონჯღორ, სოდია (სო ორდია?), | სირცხვილო, სად იყავ(?), |
Verse: 2 | მაიმუნი კენია, | მაიმუნო კენია, |
Verse: 3 | კენი კეკეფო̄ლ! | კენი კეკეფოლ! |
Verse: 4 | ჩაჟილ გვირდა კაპრაშილე, | ცხენი გვყავდა თეთრყბიანი, |
Verse: 5 | ჴანილ გვირდა მებღულჲელე, | ხარი გყავდა ბღავილა, |
Verse: 6 | ფუროლ გვირდა მედღულჲელე, | ძროხა გყავდა მეწველი, |
Verse: 7 | ციცულ გვირდა მეთხვიარე. | კატა გყავდა მონადირე. |
Page: 264 Verse: 1 | ა-ცჷგჷნა, მა-ცჷგჷნა: | ა-ზღაპარი, რა-ზღაპარი: |
Verse: 2 | დაჴჷლ კვაჩხა სგიმათეე, | თხა მიკოჭლობს ვეძაზე, |
Verse: 3 | მეჩი ფურა ლახვათეე, | ბებერი ძროხა - საძოვარ მთაზე, |
Verse: 4 | განგალ ქივა ზერდათეე, | ვეებერთელა ყველის კვერი ზერდაში, |
Verse: 5 | მა̈რჲამ პოტყვერ ლა̈რბჲალს ხაპირტყვ, | მარიამ პოტყვრი საცხობზეა მიპერტყებული, |
Verse: 6 | მეჩი მა̄რე ლანგვლიქა ხაცყე̄რა, | მოხუცი კაცი სანეხვე სარკმელშია გაჩრილი, |
Verse: 7 | გულმაშა̈რ წურა̈̄ლ ხა̄რ. | ულვაშები მწვირიანი აქვს. |
Page: 264 Verse: 1 | დჷრგჷ̄ნ-დჷრგჷ̄ნ მახუნჯა̈კი, | ბრახუნ-ბრახურა მახუნჯაკი, |
Verse: 2 | კათხა̈ ნაფა̈ს და̈რიჯანა, | კათხის ფასი დარეჯანი, |
Verse: 3 | მეშხე ყვირა̈ჲ ქა̈იდანა, | შავი ცალთვალა ქაიდანი, |
Verse: 4 | დეცთე პ##ა̈ჲ მა̈რიხელა. | ცისკენ კ##ნა მარიხა. |
Page: 264 Verse: 1 | ზანგრი-ზანგრი კიულდა̈ში, | ზანგრი-ზანგრი კიულდაში; |
Verse: 2 | მეჩი თხერო̄ლ ლახმჷლდარე. | ბებერი მგელი ლახამულელები. |
Verse: 3 | აჲა-ბაჲა, ბამბარილა, | აჲა-ბაჲა, ბამბარილა, |
Verse: 4 | ბაბა ლჷწსას ჯირდა. | მამა წვეულებაში გყავდა. |
Verse: 5 | ეჯა ლაგა̈ფს ა̈გიდ ჯიჴდე, | ის (ხორცის) ულუფას შინ მოგიტანს, |
Verse: 6 | ეჯას ყურშა̈ჲ ღვეშგიმ ხაჭიმ; | იმას ყურშა უკან მოსდევს; |
Verse: 7 | ყურშა̈ჲ ლაგა̈ფს ჩუ ლა̈ჲზვებნე, | ყურშა (ხორცის) ულუფას შესჭამს, |
Verse: 8 | ციცვი პ[უჲუ̈]ლდ* სი ჯეროლე. | კატის კ..ლი შენ გექნება. |
Verse: 9 | ჰამ! | ჰამ! |
Page: 268 Verse: 1 | და̈ლილ კოჯას ხელღვაჟალე, | ა |
Verse: 2 | ხელღვაჟალე თვეთნა̄მ კოჯას. | დალი კლდეში მშობიარობს, |
Verse: 3 | "გეზალ ისგვი ქავ ჯაშყედა, | მშობიარობს თეთრ კლდეში. |
Verse: 4 | ქავ ჯაშყედა კოჯას ქამენ." | "შენი შვილი გადაგვარდნია, |
Verse: 5 | ჩუქვან თხეროლ ხოდარაჯი, | გადაგვარდნია კლდეს იქით". |
Verse: 6 | ჟივ ხოფხიჭა ჩუქვან თხეროლს, | ქვევით მგელი უდარაჯებს, |
Verse: 7 | ეშ ლახქარვე მინდვერ ლექვა. | ქვევით მგელს პირი დაუვლია, |
Verse: 8 | ესნა̈რ ზაგრუშ მეთხვჲა̈რ ანღრი, | გააქროლა მინდორს ქვემოთ. |
Verse: 9 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ ანჷღჷრი, | თურმე ქედ-ქედ მონადირე მოდის, |
Verse: 10 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ თე ხარეკი; | მონადირე მეფისა მოდის, |
Verse: 11 | ზაგრუშვ მეთხვჲა̈რ ჭურ ანღჷრი, | მონადირე მეფისამ თვალი მოჰკრა; |
Verse: 12 | მინდრუშ თხეროლ ესჷღჷრდა. | ქედ-ქედ მოდის თურმე მონადირე, |
Verse: 13 | ჩუ ლოხდარჯე მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ, | მინდვრით მგელი მიდიოდა. |
Verse: 14 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ ჰალა̈გ ა̈გის | დაუდარაჯა მონადირე მეფისამ, |
Verse: 15 | თვეფ ხატყვეფი ნებგვაისგა, | მონადირე მეფისამ საალაგე ადგილზე |
Verse: 16 | და̈ლა̈შ გეზალ ჩუ ლახკვარვნე, | თოფი მოარტყა შუბლში, |
Verse: 17 | და̈ლა̈შ გეზალ ჟი ლა̈ჲჭჷთხე, | დალის შვილი დააგდებინა, |
Verse: 18 | თე̄ხრემიშ ტუფ ფოყს ლა̈ჲჩიხნე. | დალის შვილი აიყვანა, |
Verse: 19 | და̈ლილ კოჯას იკფიელე, | მგლის ტყავი წელზე ამოიჩარა. |
Verse: 20 | ხოშა̄მ კოჯა̈რ იკფიელეხ; | დალი კლდეში მოსთქვამს, |
Verse: 21 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ სგა ლა̈მჴედლი, | უფრო (კი) კლდეები მოსთქვამენ; |
Verse: 22 | სგა ლა̈მჴედლი თვეთნამ კოჯა̈შ ძირათე̄სგა. | მონადირე მეფისა შემოსულა, |
Verse: 23 | - დედე მიშგვი, ლუსდვიგვ ახქვიჭ! | შემოსულა თეთრი კლდის ძირში. |
Verse: 24 | - ვოდავ დოდევ სი ჯეროლე, | - დედა ჩემო, ნაწნავი ჩამოუშვი! |
Verse: 25 | დედეშ მუ̄ქვი̄სგ მი დორ მირი, - | - ისემც შენ გაქვს დედის მადლი, |
Verse: 26 | დედეშ მუ̄ქვი̄სგ ნა̈დირდ ა̈მღე! | დედის მთქმელი მე არვინ მყავს, - |
Verse: 27 | - მი ხვირო̄ლე გეზალ ისგვი! | დედის მთქმელი ნადირმა მომტაცა! |
Verse: 28 | - ისგვი მაშედ ჲა̈რ იროლე? | - მე ვარ შენი შვილი! |
Verse: 29 | - მიშგვი მაშედ - მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ. | - შენი მშველელი ვინაა? ("ვინ იქნება?"). |
Verse: 30 | - სამ ნალვკვიჰვს ალას ლალჰვედიდ: | - ჩემი მშველელი - მონადირე მეფისა. |
Page: 270 Verse: 31 | ხოცე̄ხნდედს ი ლადა̈ღისგა | - სამ არჩევანს ამას მივცემთ: |
Verse: 32 | კვიცრა-დაჴჷლსი ლეჰვდინიდ; | ერჩიოს და ყოველდღე |
Verse: 33 | ჰე ეჯა მო̄დეჲ მჷკახისგა | შუნს მივსცემთ; |
Verse: 34 | ჩხარა ყვილ ღვაშა̈რს ლეჰვდინიდ; | ის თუ არა და სექტემბერში |
Verse: 35 | ჰე ეჯა მოდეჲ მიშგუ ლილყურ. | ცხრა ცალ ჯიხვს მივსცემთ; |
Verse: 36 | - ლილყურს ისგვა მი დეშ ჯა̈შგდე, | ის თუ არა და ჩემთან წოლა. |
Verse: 37 | ჩხარა ყვილ ღვაშ ლამო! | - შენთან წოლას მე ვერ გაკადრებ, |
Verse: 38 | ქა ლოხგენე ჩხარა ყვილ ღვაშ, | ცხრა ცალი ჯიხვი მომეცი! |
Verse: 39 | ეშხუ ვოქვრეშ ლუმიჭვ ლოხვნა̈ჩდე. | გამოუყვანა ცხრა ცალი ჯიხვი, |
Verse: 40 | მეთხვჲა̈რდ ვოქვრე ლუმიჭვს ოთნა̈შნე, | ერთი ოქროს რქიანი გაურია. |
Verse: 41 | ეჯნემ ფინდიხ მამა ა̈დხინ, | მონადირემ ოქროს რქიანს დაუმიზნა, |
Verse: 42 | მეთხვჲა̈რს ლახტიხ ნებგვაისგა, | იმან ტყვია არ მიიკარა, |
Verse: 43 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ ჟი ლაჲგურნე. | მონადირეს შეუბრუნა შუბლში, |
Page: 270 Verse: 1 | "დედე, ხიად, ლეზიზ ამნაყ: | "დედავ, გენაცვა, საგზალი გამომიცხვე: |
Verse: 2 | ერსკან-კვიცრა საუდ ამად." | არჩვ-ჯიხვი მომენატრა". |
Verse: 3 | აშ ხონაყი დედე ლეზიზს | ამრიგ უცხობს დედა საგზალს |
Verse: 4 | მეთხვჲარ მიჩა ლელატ გეზალს. | მონადირეს, თავის საყვარელ შვილს. |
Verse: 5 | "ჰამა ძინარს ჟი ამჩედხვი, | "დილით ადრე ავსულვარ, |
Verse: 6 | ჟი ამჩედხვი თანაღთეჟი, | ავსულვარ მთაზე, |
Verse: 7 | ხევსი ლიკედს ხვემურჯალე, | საუზმის აღებას ვაპირებ(დი), |
Verse: 8 | ეშხვი თჷმი კილ მასჷმდა, - | (რომ) ერთი გაჭირვების კივილი მომესმა, - |
Verse: 9 | ამღა მი მადმა ონფაში. | ეს მე არად ჩავაგდე. |
Verse: 10 | მერმე კილ აჯაღ მასჷმდა. | მეორე კივილი კვლავ მომესმა. |
Verse: 11 | "მიავ ლჷჭათ, მოდ ლახვმეჴრა, | "მე წყეული ვიყო, თუ არ გავიგო, |
Verse: 12 | ალი კილი მავ იროლა!" | რა უნდა იყოს ეს კივილი!" |
Verse: 13 | ლეჟავ ლახვსგი - თვეთნე კოჯ ლი: | ზევით ავიხედე - თეთრი კლდეა: |
Verse: 14 | კოჯას დალი ხელღვაჟალე, | კლდეში დალი მშობიარობს, |
Verse: 15 | ჩუქან თხერილ ხოდერაჯი." | ძირს მგელი უდარაჯებს" |
Verse: 16 | დალის გეზალ კოჯს ხაშყედა, | დალს შვილი კლდეზე გადმოვარდნია, |
Verse: 17 | ეჯი თხერილს ეშ ლოხქარვა. | ის მგელს გაუქროლებია. |
Verse: 18 | მეთხვჲარ კოჯა ძირად აჩად, | მონადირე კლდის ძირას მივიდა, |
Verse: 19 | ჟი ლახგარგლე ჟიბავ დალილდს: | შეელაპარაკა ზევით დალის: |
Verse: 20 | - დიდაბ აჯჴად, მა ღე სგოჯი, | - დიდება მოგივიდეს, ვინც ბრძანდები, |
Page: 272 Verse: 21 | ქა დო მისგვჯი, გუნ მეკვადი! | მიბრძანე, ძალიან მინდა! |
Verse: 22 | - მი ხვიროლე კოჯა დალი, | - მე ვარ კლდის დალი, |
Verse: 23 | ჩინჩვლიდ მიშგვი თხერილდ ამღე! | ჩემი ჩვილი მგელმა წამართვა! |
Verse: 24 | - ეჯღა სი ნომა ანფეშე: | - ამისთვის შენ ნუ შეწუხდები: |
Verse: 25 | მაბგარ თხერილს მი ლახვღვეჭნი. | ცბიერ მგელს მე გავეკიდები. |
Verse: 26 | თხერილ ზაგრუშ ჩქარდ ესღჷრდა, | მგელი ქედ-ქედ ჩქარა მიდიოდა, |
Verse: 27 | დალი გეზალ ჴარჴს ხოსდანდა. | დალის შვილი პირში ეჭირა. |
Verse: 28 | აშხვ ზაგლიდჟი ჟი ლახვინცვილ, | ერთ ქედზე ვივარაუდე, |
Verse: 29 | მერმა ზაგლიდს უშდვილდ ლოხვყუ, | მეორე ქედზე ჩუმად მივწევი, |
Verse: 30 | ტყვიფ ათღანდა თოფის მიშგვა, | გრიალი გაედინა ჩემს თოფს, |
Verse: 31 | თხერილს ჴარჴ მჷკარ ხასადა, | მგელს პირი ღია დარჩენია, |
Verse: 32 | დალიშ გეზალ ჩუ ლოხვცვირინ; | დალის შვილი დავატოვებინე; |
Verse: 33 | ბარჯს ესსგვირი, ეჯჟი ლოხოჴდ | მხარზე შევისვი და ისე მივგვარე ("წავუღე") |
Verse: 34 | დედეს მიჩა - კოჯა დალის. | დედამისს - კლდის დალს. |
Verse: 35 | "დედე მიშგვი, ლუსდიგვ ამყიჰ!" | "დედა ჩემო, ნაწნავი გადმომიგდე!" |
Verse: 36 | დალი კოჯას ქა ლაჲსგიდა, | დალმა კლდიდან გადმოიხედა, |
Verse: 37 | კოჯა ძირის გეზალს ხეწად. | კლდის ძირას შვილი ნახა. |
Verse: 38 | ჩუ ლოჰყიჰე ვოქვრე ლუსდიგვ, | გადმოუგდო ოქროს ნაწნავი, |
Verse: 39 | მიჩა გეზალ ჟი ლაიყე. | თავისი შვილი აიყვანა. |
Verse: 40 | - მიშგვი ლამზჷრუვ ლახშადა | - ჩემი სალოცავი შეეწიოს |
Verse: 41 | მაშედ ისგვა მეთხვიარილს! | შენს მშველელ მონადირეს! |
Verse: 42 | - სი მეთხვიარ, მა ჰაჯ ჯეკვეს, | შენ მონადირევ, რაც აჯა გინდოდეს, |
Verse: 43 | ეჯი ჰაჯი მი ქა მაშგვემნ: | ის აჯა მე მთხოვე: |
Verse: 44 | ჯიცხენდეს ი - ლიდივ მიშგვი, | გერჩიოს და - ჩემი დედობა, |
Verse: 45 | ჯიცხენდეს ი - ლიდჩურ-ლილატ! | გერჩიოს და - დობა-სიყვარული! |
Verse: 46 | - ეჩის დიდაბუვ აჯჴედა, | - იმისი დიდება მოგსვლოდეს, |
Verse: 47 | მი ღალ ეჩის დეშ ჯაშგედი! | მე იმას ვერ გკადრებ! |
Verse: 48 | - მადეჲ ჯაჰვდი მჷკხა თხუმჟი | - არა და მოგცემ სექტემბრის თავზე |
Verse: 49 | სემი ლჷკმინ არა ღვაშას, | სამმტკაველა (რქიან) რვა ჯიხვს, |
Verse: 50 | ბარბლაში თხუმ იშგვიდ ღვაშას, | დეკემბრის თავში შვიდ ჯიხვს, |
Verse: 51 | ნეცინ ერსკანს ნაგზა შელდჟი. | წვრილ არჩვს ყოველ კვირაში. |
Verse: 52 | ივას მერდე სივ ხიროლა, | იცოცხლე მარად, |
Verse: 53 | მაგ მეთხვიარ გვარიშ ისგვი, | შენი გვარისა ყველა მონადირე (იქნება), |
Verse: 54 | ლერსგვან მეჴარს მი ხვენჴრინი! | მარჯვენა მხარში მე ამოვუდგები!" ("მხრით მე ვეახლები!") |
Page: 274 Verse: 1 | ვო, ბედნიერ მეთხვა̈რ მარე! | ო, ბედნიერო მონადირევ! |
Verse: 2 | ლა̈თხვართ' ესხრი მუბვირ ტვიბას, | სანადიროდ მიდიხარ ბნელ ხევში, |
Verse: 3 | ბარჯას ჯასდა კუთხვა თეფი, | მხარზე გედვა კუთხვა თოფი, |
Verse: 4 | სგებინ ლაჲხვიდ თხერე განგაფ, | წინ შემოგხვდა გარეწარი მგელი, |
Verse: 5 | თხერილს ჩინჩვლიდ ჴა̈ფუშ ხუღვე. | მგელს ჩვილი (ბავშვი) კბილებში აქვს. |
Verse: 6 | - თხერილ, ჩინჩვლიდს მი დო მაჰვდი! | - მგელო, ჩვილი მე მომეცი! |
Verse: 7 | - უდგარდვ მიშგვა და̈ს მოშ ხვაჰვდი! | - უსიკვდილოდ ვერავის მივსცემ! |
Verse: 8 | - დაგრა ისგვი უგარჯვ გეშ ლი. | - შენი სიკვდილი ადვილი საქმეა. |
Verse: 9 | ჭიხ ათღანე კუთხვას მიჩა, | ჭახანი გაადენინა თავის კუთხვას, |
Verse: 10 | თხერილს ჩინჩვლიდ უმბლა̈რ ოთშყა̈დ, | მგელს ჩვილი უნებლიედ დაუვარდა, |
Verse: 11 | მეთხვა̈რდ ჟ'ა̈ნკიდ, კალთა̈ს ლა̈ჲჭენ, | მონადირემ აიღო, კალთაში გაიხვია, |
Verse: 12 | ლექვ' ესაგან, მინდერ ლექვა. | თავქვე გაუდგა მინდორს. |
Verse: 13 | მინდვრიშ წჷსხა კოჯა̈რხენჩუ | მინდვრის ძირას კლდეებიდან |
Verse: 14 | კა̈ფუ-კა̈ფუშ ლილჭა̈ლ ახსჷმდ. | სიმწრის მოთქმა მოესმა. |
Verse: 15 | - მა̈ როქ ტყა̈რ-ბედნიერ სგეჯი? | - რა გარეულ-ბედნიერი ბრძანდებიო? |
Verse: 16 | მა̈ როქ ხა̈ყრა, ჲა̈ს როქ ხელჭა̈ლ? | რა დაგმართია, ვისზე მოსთქვამო? |
Verse: 17 | - ჯი ღალ როქ ლი კოჯა̈შ და̈ლჷლდ, | - მე ვარ კლდის დალიო, |
Verse: 18 | ლეთი ლა̈ნწილალს როქ ლჷმა̈რდ, | წუხელ სამრელოში ვიყავიო ("ყოფილაო"), |
Verse: 19 | თხერილს ჩინჩვლიდ როქ ოთქვითა. | მგელმა ჩვილი მომპარაო ("მოუპარავსო"). |
Verse: 20 | მა̈დილშვ გეში ხოჩა მეთხვა̈რ, | მადლით სავსევ, კარგო მონადირევ, |
Verse: 21 | ეჯ თხერილ როქ ხოწვა მაუ? | ის მგელი (ხომ არ) გინახავსო? |
Verse: 22 | - ეჯ თხერილ როქ მიჩ ოთდაგრა. | - ის მგელი მე მოვკალიო. |
Verse: 23 | და̈ლჷლდდ ლაცვა̈შ ყათარ ხაჴიდ, | დალმა სიცილის ხმა დასცა, |
Verse: 24 | ჩუ ანქვიჭე ვოქრე ლუსდვიგვ, | ჩამოაწოდა ოქროს ნაწნავი, |
Verse: 25 | ჩინჩვლიდ კოჯა̈რჟი ჟ'ა̈დიყე, | ჩვილი კლდეებზე აიყვანა, |
Verse: 26 | ღვე ანქვიჭე ჟა̈ჴვრა̈შ კედალ, | მერმე ჩამოაწოდა არყის წნელი, |
Verse: 27 | მეთხვა̈რ კოჯა̈რჟი ჟ'ა̈დიყე, | მონადირე კლდეებზე აიყვანა, |
Verse: 28 | სგა ლახჩიდნე ღვაშა̈შ ფათვა̈რს. | შეურია ჯიხვის ბალანს. |
Verse: 29 | ნებოზს აფსათ ანსგოჯინე: | საღამოს აფსათი მობრძანდება: |
Verse: 30 | "დედე, ამსოლდა̈შ ქვინ როქ ჴან!" | "დედავ, ადამიანის სუნი დისო!" |
Verse: 31 | და̈ლჷლდდ აფსათს ქოხუმბავე: | დალმა აფსათს უამბო: |
Verse: 32 | - ლეთი როქ ლა̈ნწილალს ლჷმა̈რდ, | - წუხელ სამრელოში ვიყავიო ("ყოფილაო"), |
Verse: 33 | თხერილს ჩინჩვლიდ როქ ოთქვითა, | მგელმა ჩვილი მომპარაო ("მოუპარავსო"), |
Verse: 34 | ეჯი როქ მეთხვა̈რს ოთდაგრა, | ის მონადირეს მოუკლავსო, |
Page: 276 Verse: 35 | ჩინჩვლიდ მიჩეშვ როქ ოხტიხა. | ჩვილი მე დამიბრუნაო ("ჩვილი მისთვის დაუბრუნებიაო"). |
Verse: 36 | - მა̈ როქ ომდენ ეჯი მეთხვა̈რ? | - რა იქნა ის მონადირე? |
Verse: 37 | - და̈ლდ ნა̈თხვრა̈შ ფა̈თვ ქესფხინკალე, | დალმა ნადირის ბალანი გასწი-გამოსწია, |
Verse: 38 | მეთხვა̈რ აფსათთე ქა ანჴიდ. | მონადირე აფსათთან გამოიყვანა. |
Verse: 39 | - ჩიგვაშვ ჟჷრდ როქ მა̈გეშ ხოცხა? | - ყოველგვარ წყალობას რა გირჩევნიაო? |
Verse: 40 | - ჩიდ როქ ხოცხა ღვაშა̈შ ფხოტლა̈ნ. | - ყველაფერს ჯიხვის ბეჭი მირჩევნიაო. |
Verse: 41 | - ლახ როქ ამგვა̈რს ოლმარგელი, | - რაკი ასე გიყოჩაღებია, |
Verse: 42 | გადდოღვ ხაგდჷნ მჷკხა̈შ ღვაშა̈რ. | ვალად მედვას სექტემბრის ჯიხვები. |
Page: 276 Verse: 1 | შვანე ლაფა̈შვდ თვეთნე მანგურ, | სვანეთის საქებო თეთრო მანგურ, |
Verse: 2 | ლიზგე-ლირდე ხოჩა ჯა̄რა: | ყოფა-ცხოვრება კარგი გქონია: |
Verse: 3 | ლა̈წვრემ წვირმისუვ ჯა̄რენა, | სანიავებელი წვირმიში გქონია, |
Verse: 4 | ლალფრა იფა̈̄რუვ ჯე̄რო̄ლე, | სრავალი (პურის საშრობი) იფარში გაქვს, |
Verse: 5 | ლაკლა̈ვ კა̄ლასუვ ჯა̄რე̄ნა, | კალო კალაში გქონია, |
Verse: 6 | ლაჴა̈ნ ლახმჷლდს ჭურ ჯე̄რო̄ლე, | სახნავი ლახამულაში გაქვს თურმე, |
Verse: 7 | ლა̈ჭმა შხა̈რასუვ ჯე̄რო̄ლე; | სათიბი შხარაში გაქვს; |
Verse: 8 | ლაფა̈ცხდ და̈̄ვა̈რ ჭურ ჯეწე̄ნიხ, | საფორცხად თურმე მდევები გეწევიან, |
Verse: 9 | მჷთიდ დალა̈რ ჯიმურჯუნიხ; | მოსამკალად თურმე დალები გეხმარებიან; |
Verse: 10 | კიბდონა̈რდ ლჷლღნა̈რ ჯეგნო̄ლე, | კიდობნებად ვეებერთელა ქვაბები გიდგას, |
Verse: 11 | მარა̈ნ კეცა̈რდ გვეში ჯე̄რი, | მარანი ქვევრებით სავსე გაქვს, |
Verse: 12 | ღვინა̈ლ ჯეგნი იმრე̄თიშა, | (ქვევრებში) ღვინო იმერეთისა გიდგას, |
Verse: 13 | კვეცენ ჯერდი, ო, ყჷრმა̈ში. | პური გაქვს, ო, ყირიმისა. |
Verse: 14 | აშ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი, | ასე გასდგომიხარ გზას, |
Verse: 15 | ქა მეჩდე̄ლხი ლა̈კვცირათე, | წასულხარ ჯიხვზე სანადიროდ, |
Verse: 16 | ჩვა̈ჯბურა̈̄ნ ჭურ, ქვა̈ბილდისგა | დაგღამებია თურმე, გამოქვაბულში |
Verse: 17 | ჟი ლა̈ჯი̄შვა ხოშა ლემესგ, | დაგინთია დიდი ცეცხლი, |
Verse: 18 | ღვაშა̈ წვა̈დილდ ჟი̄ვ ჯიტყაბა, | ჯიხვის მწვადი შეგიწვავს, |
Verse: 19 | ამჟი̄ნ და̈ლი სგა̄ვ ჯამშგვარა. | ამ დროს დალი გსტუმრებია. |
Verse: 20 | - თვეთნე მანგურ, შვიდებდ ლა̄მეჴდ! | - თეთრო მანგურ, მშვიდობით მომიხვე! |
Verse: 21 | იმღა აღერ მიშგვა ქვა̈ბთე? | რატომ მოხვედი ჩემს გამოქვაბულში? |
Verse: 22 | - ჩუ ა̈მბურა̈̄ნ, ჲაღო მა̈̄ვ ჩვემნ? | - დამიღამდა, აბა რა მექნა? |
Verse: 23 | - ლი̄ზა̈̄ლ-ლიტხა̈̄ლს ლეგდ ჯა̈ჩომდა̈ს, | - წასვლა-დაბრუნებას ცუდს გიზამდი, |
Verse: 24 | მარე ამგვა̈რ ამსვა̄ლდ მატკლებ. | მაგრამ ამისთანა ადამიანი მენანები. |
Verse: 25 | - ჲაღო, იმჟი ლი მიშგუ გვეშ? - | - აბა, როგორ არის საქმე? - |
Verse: 26 | ამის მანგურ ხეჭვედჲელე. | ამას მანგური ეკითხება. |
Page: 278 Verse: 27 | - ამჟი მი ღალ სი დეშ ჯუფშვდე, | - ასე მე ვერ გაგიშვებ, |
Verse: 28 | ლელა̈ტდ ლახე დოშ ა̈მსყო̄ლი. | საყვარლად თუ არ გამირიგდები. |
Verse: 29 | - მია ხიადშვ ჟი ა̈ჯსყო̄ლი, | - მე სიამოვნებით გაგირიგდები, |
Verse: 30 | მარე ხეხვ ი გეზალ მირი. | მაგრამ ცოლი და შვილი მყავს. |
Verse: 31 | - ეჯჲა̈რს ამღა მა̄მ ხეჭრო̄ლეხ, | - იმათ ამით არა დაუშავდებათ რა, |
Verse: 32 | მარე ქა ნო̄მე ლა̈ხკუშე; | მაგრამ არსად გაამჟღავნო; |
Verse: 33 | შომვა̈̄ჲ თჷმი-წჷხი ა̈ჯჴეს, | როცა დიდი გაჭივრება დაგადგეს ("მოგივიდეს"), |
Verse: 34 | ეჩქას მიშგუ შორჷლდ ახა̈რშვნ, | მაშინ ჩემი სახელი ახსენე, |
Verse: 35 | გა̈ნხა̈ნ მეგნად ჟი ლა̈ჯმა̈რგი, | გვერდში მდგომად გამოგადგები, |
Verse: 36 | ღვაშა-ერსკა̈ნს დე̄მ ა̈ჯძვირი. | ჯიხვსა და არჩვს არ დაგიძვირებ. |
Verse: 37 | ბა̄ზი უშხუდ ჩუ იყვნა̄ლეხ, | ამაღამ ერთად წვებიან, |
Verse: 38 | ხინ ი ხიად მასა̈რდ ხე̄რიხ; | ლხინი და სიამოვნება ბლომად ექნებათ; |
Verse: 39 | მე̄რმა̄მ ძინა̈რს ჟი იგნა̄ლეხ, | მეორე დილას დგებიან, |
Verse: 40 | მანგურ ქორთე ანაღჷრი. | მანგური შინ მოდის. |
Verse: 41 | ო, ფისრაუ სა̈ვიარე | ო, წყეული სავები |
Verse: 42 | სგა ჯაჭვა̄დახ ეჩხა̈ნ-ამხა̈ნ, | შემოგსევიან იქით-აქედან, |
Verse: 43 | ცხვი ი ხანგა̈რ ჩუ̄ვ ხონჩჷდახ, | ისარი და ხანგარი აურევიათ, |
Verse: 44 | ჟი ლა̈ჯბინეხ ლიყა̈̄რე̄ლე. | დაგიწყეს ცემა-ჩეხა. |
Verse: 45 | -"ლიყა̈̄რჲელეს მი ჟ'აჯთვე̄ნნე!" | "ცემა-ჩეხას მე გასწავლი!" |
Verse: 46 | ჟი ხოშგუნა დაშნილ მიჩა, | უშიშვლია თავისი ხმალი, |
Verse: 47 | არა-ჩხარა ჩუ̄ვ ხოდგარა, | რვა-ცხრა მოუკლავს, |
Verse: 48 | არა-ჩხარა მიჩ ღალ ხაჴიდხ. | რვა-ცხრა, გლახ, მას დაჰკრეს. |
Verse: 49 | ჩვექს ხაგენა თვეთნე მანგურ: | მუხლი მოუყრია თეთრ მანგურს: |
Verse: 50 | "ხოლა და̈ლა, იმე მირი? | "აბა, დალო, სადა მყავხარ? |
Verse: 51 | სა̈ვჲა̈რ მია მადაგა̈რიხ!" | მე სავები მკლავენ!" |
Verse: 52 | ქა̄ვ ხოსკინა უხვა̈ნხა̈ნქა | გამომხტარა ჭიუხიდან |
Verse: 53 | და̈ლას, მანგური ლელა̈ტის, | დალი, მანგურის საყვარელი, |
Verse: 54 | ოფნი აშხალ შის ხაღვე̄ნა, | იფნის შტო ხელთ ჰქონია, |
Verse: 55 | სგა ლა̈ხფურთი̄ნა̈̄ნ სა̈ვჲარეს, | დარევია სავებს, |
Verse: 56 | მუ̄მბვიდ ეშხუ მა̄დ ხოცვი̄რა. | მოამბედ ერთიც არ დაუტოვებია. |
Verse: 57 | მანგურს ეშხუ ღალიდ ლახთხეპ, | მანგურს ერთი ფრთა მოუსვა, |
Verse: 58 | ნაქაჩვარე ქა̄ვ ხოჟაგა, | ჭრილობები მოურჩენია, |
Verse: 59 | ლუჰდირდ ქორთე ქა̄ვ ხოფი̄შვდა. | ჯანსაღი ("გამრთელებული") შინ გაუშვია. |
Verse: 2 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, |
Verse: 4 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, |
Verse: 6 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, |
Verse: 8 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, |
Verse: 10 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ, |
Verse: 12 | ბაილ ილბა, ილბა ბაილ. | ბაილ ილბა ილბა ბაილ. |
Verse: 13 | - ამიშ მეჭემ ჲა̈რ ღალ ირი? | - ამის გამკიდე ვინ იქნება? |
Verse: 14 | - ამიშ მეჭემ ბეთგილ ირი. | - ამის გამკიდე ბეთქი იქნება. |
Verse: 15 | ბეთგილ ჯაბრა̈რს იკარზალე, | ბეთქილი ბანდულებს იბანდავს, |
Verse: 16 | ხეჭმინალე ნაზვა̈რს მიჩა; | მისდევს მის ნაკვალევს; |
Verse: 17 | სგვებინ ნაზვა̈რ მჷჭა̈ბ ხერა, | წინ ნავალი გაკვალული ექნება, |
Verse: 18 | ღვეშგმავ ლა̈ხსგი ნაზვა̈რს მიჩა, | უკან მოხედე მის ნავალს, |
Verse: 19 | ნაზვა̈რ მიჩა დემეგ თერახ. | მისი ნავალი აღარ ჩანს. |
Verse: 20 | ალი ბეთგიშ მისა̈ნ ირი. | ეგ ბეთქის წერა იქნება. |
Verse: 21 | სგავ მეჩედლი მეშხამ კოჯთე, | შესულა შავს კლდეში, |
Verse: 22 | და̈ლი ფუსდა̈შ ლარდათესგა. | დიოფალ დალის სამყოფში. |
Verse: 23 | - ხოჩა ლადეღ დალი ფუსდას! | - გამარჯობა ("კაი დღე") დიოფალ დალს! |
Verse: 24 | - მაგვა̈რ ხოჩა ლადეღ ჯერი, | - როგორი კაი დღეც გექნება, |
Verse: 25 | ეჯის მია სი ლაჯთონისგ! | იმას მე შენ გასწავლი! |
Verse: 26 | იმღა ხოღლა̈ტ პირობს მიშგვა? | რად უღალატე ჩემს პირობას? |
Verse: 27 | მიშგუ ნაჰოდ ჰო̈შმილდ მ' ადუ? | ჩემი მონაცემი მძივი რა უყავ? |
Verse: 28 | - ეჯი ლაყვრა თხურმა̈შ ა̈მსად. | - ის საწოლის სასთუმალში დამრჩა. |
Verse: 29 | - მაგვა̈რ ლაყვრა თხურმა̈შ ა̈ჯსად, | - როგორი საწოლის სასთუმალში(ც) დაგრჩა, |
Verse: 30 | ეჯგვა̈რ ლიტხალს მი სი ჯეჩო! | ისე (კარგად) მე შენ დაგაბრუნებ! |
Verse: 31 | დალი ფუსდა სგა ლახთო̈ფა, | დიოფალი დალი გამქრალა ("დაჰკარგვია"), |
Verse: 32 | ბეთგილ კოჯას სგა ხასედა: | ბეთქილი კლდეს შერჩენია: |
Verse: 33 | ლერსგვან შიმიშ ლაბჷრგ ლა̈ხსად, | მარჯვენა ხელის მოსაკიდი შერჩა, |
Verse: 34 | ლერთან ჭიშხმიშ ლა̈გნა ლა̈ხსად. | მარცხენა ფეხის დასადგამი შერჩა. |
Verse: 35 | ბეთგილ საბრა, ბეთგილ ლეჟრი! | ბეთქილ საბრალო, ბეთქილ საცოდავო! |
Page: 282 Verse: 36 | "მა̈ი ლიტხალ მი მეროლე? | "როგორი დაბრუნება მექნება მე? |
Verse: 37 | ლაცლას მიშგვა ხონჷნბავედ: | ჩემს ტოლებს უამბეთ: |
Verse: 38 | "ბეთგილს ჩუ ნომა ხიშდჷნედ!" | "ბეთქილს ნუ დაივიწყებთ!" |
Verse: 39 | დედეს მიშგვა ხონჷნბავედ: | დედაჩემს უამბეთ: |
Verse: 40 | მიჩა ნანაყ ქუთ ი ჭიშდვა̈რს | თავის ნაცხობ ხაჭაპურსა და ჭიშდვარს |
Verse: 41 | ლეთ ი ლადეღნ მიფანადეს; | დღე და ღამე მიდებდეს სულის მოსახსენებლად; |
Verse: 42 | ხეხვის მიშგვა ხონჷმბავედ: | ჩემს ცოლს უამბეთ: |
Verse: 43 | მერმე მიშგვან ნორ ა̈ნცხონას!" | ჩემს თავს სხვა არავინ ირჩიოს!" |
Verse: 44 | ბეთგილ კოჯას ქავ შყედენი, | ბეთქილი კლდეზე გადმოვარდება, |
Verse: 45 | ჩუქვან ლაცლა ჟივ იკჷდეხ. | ძირს ტოლები აიღებენ. |
Page: 282 Verse: 1 | ბეთქა̈ნ კუცირას მეშყედლი. | ბეთქანი ჯიხვზე ნადირობისას გადმოვარდნილა. |
Verse: 2 | თოთანხა̈ნქა კვიცროლ ანღრი, | თოთანიდან შუნი მოდის, |
Verse: 3 | ბეთქა̈ნ კალოს აკელა̈ვი, | ბეთქანი კალოს ლეწავს, |
Verse: 4 | ჩუ ლუზვერლი მჷლხა̈შ ლუზვერ. | თავმოყრილია მულახის კრებული. |
Verse: 5 | ამე ლეჟა კვიცროლ ანღრი. | აგერ ზემოთ შუნი მოდის. |
Verse: 6 | - ჲა̈რვალ' ა̄ლას ჩუ ლაჲდაგრი, | - ვინც ამას მოკლავს, |
Verse: 7 | მუჟა̄ლ-მჷლახ ჰადს ლახვედნე! | მუჟალ-მულახი ჯილდოს მისცემს! |
Verse: 8 | - ალას ბეთქა̈ნ ჩუ ლაჲდაგრი! | - ამას ბეთქანი მოკლავს! |
Verse: 9 | ქა ხოსკინა კალულდხა̈ნქა, | გამხტარა კალოდან, |
Verse: 10 | სგა ა̈მჩედლი თვეფ-ჰავეჯთე (ქორთე მიჩა). | შესულა თოფ-იარაღისათვის (თავის სახლში). |
Verse: 11 | - დედე მიშგვი, იმ ხიჩოდა̈ს? | - დედა ჩემო, რასა იქმ ("შვრებოდი")? |
Verse: 12 | დედე მიშგვი, კვიცრო̄ლ ამჴა̈დ, | დედა ჩემო, შუნი მომივიდა, |
Verse: 13 | თვეფ ი ჰავეჯ მიშგვი მაკუ! - | ჩემი თოფი და იარაღი მინდა! - |
Verse: 14 | ეჩის ბეთქა̈ნ ვეშგინ ლახჭიმ. | იმას ბეთქანი უკან გაეკიდა. |
Verse: 15 | - ეჩქად დედეს ნოვ ათდაგრა! | - მანამდე დედას არ მოუკვდე! |
Verse: 16 | ლეთი ლეგ ისნავ ლა̈მისნავ: | წუხელ ცუდი სიზმარი მესიზმრა: |
Verse: 17 | სემი შდიქილდ მეშყდე მა̄და. | სამი კბილი ამოვარდნილი მქონდა. |
Verse: 18 | - ეჩქად დედე ნოვ ამდაგრა: | - მანამ დედა არ მომიკვდეს ("მომკვდომოდეს"): |
Verse: 19 | ლა̈დი ლითხვჲარს დემის ხვაჟვმე! | დღეს ნადირობას ვერ დავიშლი! |
Verse: 20 | სგობინ კვიცრა, ვეშგინ ბეთქა̈ნ, | წინ შუნი, უკან ბეთქანი, |
Verse: 21 | სგობინ შუკვა̈რ შაროლ ხე̄რა, | წინ გზები შარად ექნება, |
Verse: 22 | ვეშგინ შუკვა̈რ ხედომენი. | უკან გზები (მო)ეშლება. |
Verse: 23 | ხობინავ ლიზი-ლიჩედი. | გასდგომია გზას. |
Verse: 24 | ცოდა მიჩა ნოვ ხაშდა̈ხა | მისი ცოდვა ნუმც დალევია |
Page: 284 Verse: 25 | თამარ[ს], მიჩა თელაღჷრას: | თამარს მის რძალს: |
Verse: 26 | "ურწყულ ლამზჷზე ლათხვჲართე!" | "უწმინდური გამგზავნა სანადიროდ!" |
Verse: 27 | სგა ლა̈მჩედლი თოთანთე̄სგა, | შესულა თოთანში, |
Verse: 28 | თოთანიშა უხვანთე̄სგა, | თოთანის ჭიუხში, |
Verse: 29 | სგობინ კვიცრა, ღოშგინ ბეთქა̈ნ, | წინ შუნი, უკან ბეთქანი, |
Verse: 30 | საბრალ ბეთქა̈ნ, ლეჟრი ბეთქა̈ნ! | საბრალო ბეთქანი, საცოდავი ბეთქანი! |
Verse: 31 | - მამას მიშგვა ოთონბავედ: | - მამაჩემს უამბეთ: |
Verse: 32 | კვიცრა̈ თოლილდს მიფა̄ნედეს; | შუნის ტვინს მიდებდეს სულის მოსახსენებლად; |
Verse: 33 | დედეს მიშგვა ოთონბავედ: | დედაჩემს უამბეთ: |
Verse: 34 | ქუთ-ჭიშდვარის მიფა̄ნედეს; | ხაჭაპუ-ჭიშდვარს მიდებდეს სულის მოსახსენებლად; |
Verse: 35 | ხეხვილს მიშგვა ოთო̄ნბავედ: | ჩემს ცოლს უამბეთ: |
Verse: 36 | წჷრნიდ იღაფის ლაჩაქი! | წითლად შეიღებოს ლეჩაქი! |
Verse: 37 | საბრალ ბეთქა̈ნ, ლეჟრი ბეთქა̈ნ! | საბრალო ბეთქან, საცოდავო ბეთქან! |
Verse: 38 | წავრარე ისგვე წჷრწკჷნა | თქვენი მწევრების წკმუტუნი |
Verse: 39 | ისგა ისმი რაჭ-ლა̈ჩხუმთე, | ისმის რაჭა-ლეჩხუმამდე, |
Verse: 40 | წავრარეშ ისგვე წჷრწკჷნა | თქვენი მწევრების წკმუტუნი |
Verse: 41 | ლექვა ისმი ჲეცერ-ლახმჷლდთე. | ქვემოთ ისმის ეცერ-ლახამულამდე. |
Verse: 42 | "საბრალ ბეთქა̈ნ ეჩქას ხვირა, | "საცოდავი ბეთქანი მაშინ ვიქნები, |
Verse: 43 | ლახ მუჟა̄ლვა̈რ ფუსნა̈რ მერახ! | როცა მუჟალელები ბატონებად მეყოლებიან! |
Verse: 44 | ჲერხის ახღოხ თა̈კვა̈შ ქაფა̈რ, | ზოგს მოაქვს თოკის ტვირთები, |
Verse: 45 | ჲერხის ახღოხ ნაბდიშ ქაფა̈რ, | ზოგს მოაქვს ქეჩის ტვირთები, |
Verse: 46 | ჲერხის ახღოხ კიჩხი ქაფა̈რ. | ზოგს მოაქვს კიბის ტვირთები. |
Verse: 47 | ჩუქვა̄ნ კიჩხა̈რს მიგა̈მა̄ლიხ, | ქვემოდან კიბეს მიდგამენ, |
Verse: 48 | მურყვამ ჟიბავ ბრეწენილა; | ციხე ზევით იწევა; |
Verse: 49 | ჟიქან თა̈კვა̈რს მაბიშა̄ლიხ, | ზემოთ თოკებს მაწვდიან, |
Verse: 50 | ჩუქვან ნაბდა̈რს ემჷრშა̄ლიხ, | ძირს ქეჩებს მიგებენ, |
Verse: 51 | მურყვამ ჩუბავ ბრეწენილა. | ციხე ძირს იწევა. |
Verse: 52 | საბრალ ყურშა, მა̈ჲ ლუჩმინედ?" | საბრალო ყურშავ, რა ვქნათ?" |
Verse: 53 | ყურშა მიჩა ჩუ ლოხძიჰა, | თავისი ყურშა დაუკლავს, |
Verse: 54 | ლეღვილდ მიჩა დეშ ლოხმამა, | მისი ხორცი ვერ შეუჭამია, |
Verse: 55 | ქა ხოსკინა მურყვამხა̈ნქა (?!). | გადმომხტარა ციხიდან (?!). |
Page: 284 Verse: 1 | ვოდ საბრელა, მეთგი ლეჟრი! | ო საბრალო, მეთქი საცოდავო! |
Verse: 2 | ჟ'ოვ ხაგენა ლელტხაშ მურგვალს, | შესდგომია ლენტეხის ფერხულს, |
Verse: 3 | მეშხა მაბგა̈რს ნაბრა̈ჴს ხოსკნა. | შავ ეშმაკს გაურბენია ლაჯებში. |
Page: 286 Verse: 4 | ვოდ საბრელა, მეთგი ლეჟრი! | ო, საბრალო, მეთქი საცოდავო! |
Verse: 5 | ლელტხა მურგვალ ჩუ ომხვერლი. | ლენტეხის ფერხული დაშლილა. |
Verse: 6 | "ამღა სგა̈ი ნომ ფეშენიდ: | "ამაზე თქვენ ნუ დარდობთ: |
Verse: 7 | ალას მეთგი ლახჭემნიი!" | ამას მეთქი გაეკიდება!" |
Verse: 8 | ვოდ საბრელა, მეთგი ლეჟრი! | ო საბრალო, მეთქი საცოდავო! |
Verse: 9 | მეთგის კუთხა ბარჯას ხოდა, | მეთქის კუთხვა მხარზე გაუდვია, |
Verse: 10 | ხეჭემინალ ნაზვა̈რს ა̈მიშ. | მისდევს ამის კვალს. |
Verse: 11 | მეშხე მაბგა̈რ კვიცრად ოლსიპ, | შავი ეშმაკი შუნად ქცეულა, |
Verse: 12 | თეთნამ კვიცრილს ხაღვიჭ მეთგი, | თეთრ შუნს მისდევს მეთქი, |
Verse: 13 | ჟ'ოვ ხაჟოღა ლა̈კვცურითე. | ასძღოლია საჯიხვეში. |
Verse: 14 | სგებინ ლალჴან შუკვარ ოსჟეღ, | წინ საურმე გზები მიუძღვის, |
Verse: 15 | ღოშგიმ ლაკვრა̈შ სოტა̈რ ახჭიმ. | უკან ლაკვრაშის კლდეები ("სვეტები") მიჰყვება. |
Verse: 16 | ჟი ლახჴედჷნ ლაკვრა̈შ თხუმთე, | უნებლიედ ასულა ლაკვრაშის წვერზე, |
Verse: 17 | თეთვნე კვიცრილ მაბგა̈რდ ესსპჷდ. | თეთრი შუნი (ისევ) ეშმაკად იქცა. |
Verse: 18 | ვოდ საბრელა, მეთგი საბრალ! | ო საბრალო, მეთქი საბრალო! |
Verse: 19 | ჟ'ოვ ხასედა ლაკვრა̈შ თხუმას, | ზედ შერჩენია ლაკვრაშის წვერზე, |
Verse: 20 | სგოვ ხასედა ლერსგვან მეჴა̈რს, | შერჩენია მარჯენა ხელით ("მკლავით"), |
Verse: 21 | სგოვ ხასედა ლერთან ნაბრა̈ჴს. | შერცენია მარცხენა ფეხით ("ლაჯით"). |
Verse: 22 | ვოდ საბრელა, მეთგი ლეჟრი! | ო საბრალო, მეთქი საცოდავო! |
Verse: 23 | მეთგი ლაკვრას იშყედურალ. | მეთქი ლაკვრაშიდან ვარდება. |
Verse: 24 | ძინარს მჷრჰილ ანღჷრინე, | დილას ცისკრის ვარსკვლავი ამოდის, |
Verse: 25 | მეთხვარ მარილს თე დამ ახრეკ! | მონადირე კაცს თვალი არ მოჰკრა! |
Verse: 26 | - ხოჩა გზარობ მეთხვარ მარილს! - | - კაი მგზავრობა მონადირეს! - |
Verse: 27 | მეთგი ლახშჷმ ლაკვრა̈შ თხუმხენ. | მეთქიმ მიაძახა ლაკვრაშის წვერიდან. |
Verse: 28 | - ლა̈იდ ხოჩა მეთგისოღვ ხარ! - | - სულ კაი მეთქის გექნეს! - |
Verse: 29 | მეთხვარ მარილდ ჩუქა ოსცად. | მონადირემ დაბლიდან მიუგო. |
Verse: 30 | - მეთხვარ მარილ, ქავ ხონუბავ ქორშარს მიშგვა: | - მონადირევ, უამბე ჩემ სახლეულთ: |
Verse: 31 | მეთგი ლაკვრას იშყედურალ, | მეთქი ლაკვრაშიდან ვარდება, |
Verse: 32 | ისგავ ხასიდ ლერსგვან მეჴა̈რს, | შერჩენილია მარჯენა ხელით, |
Verse: 33 | ისგავ ხასიდ ლერთან ნაბრა̈ჴს! | შერჩენილია მარცხენა ფეხით! |
Verse: 34 | ქოვ ხონუბავ ბაბას მიშგვა: | უამბე მამაჩემს: |
Verse: 35 | რა̈ნგ ი ღვინა̈ლ ფარსა̈გდ მიჯგრის; | რანგი და ღვინო ბლომად მიკურთხოს; |
Verse: 36 | ქოვ ხონუბავ დიას მიშგვა: | უამბე დედაჩემს: |
Verse: 37 | ქუთ ი ჭიშდვა̈რ მასა̈რდ მიჯგრის; | ხაჭაპური და ჭიშდვარი ბლომად მიკურთხოს; |
Verse: 38 | ქოვ ხონუბავ ლახვბას მიშგვა: | უამბე ჩემს ძმებს: |
Verse: 39 | ჩა̈რჩი ფარსა̈გდ ქა ა̈ნგენახ; | თმა-წვერი დიდად დაიყენონ (მოუშვან); |
Verse: 40 | ქავ ხონუბავ ლადჩურას მიშგვა: | უამბე ჩემს დებს: |
Verse: 41 | ფათვა̈რ მასა̈რდ იქუცურახ; | თმები ბლომად მოიჭრან; |
Page: 288 Verse: 42 | ქოვ ხონუბავ ხახვ მიშგვა: | თმები ბლომად მოიჭრან; |
Verse: 43 | ბოფშა̈რ ხოჩამდ ჟი ა̈ნვოჴრას; | უამბე ჩემს ცოლს: |
Verse: 44 | ქოვ ხონუბავ ლელტუს მიშგვა: | ბავშვები ობლობაში კარგად გამოზარდოს; |
Verse: 45 | ლელტუდ მიშგვა უშდილ-უშდილ ემლეჭალახ; | უამბე ჩემს საყვარლებს: |
Verse: 46 | ქოვ ხონუბავ ლაცლას მიშგვა: | ჩემმა საყვარლებმა ჩუმ-ჩუმად დამიტირონ; |
Verse: 47 | ლაცლად მიშგვა ჟი მისკარცხახ, | უამბე ჩემს ტოლებს: |
Verse: 48 | კვათხას ლაკფალშვ ჟი ამჴჷდეხ, | ჩემმა ტოლებმა საკაცით წამიღონ, |
Verse: 49 | ნაკას ზა̈რი მიჩჷლჩხჷნახ! | აღმართში კვნესით ამიტანონ, |
Verse: 50 | ვოდ საბრელა მეთგი ლეჟრი! | ვაკეზე ზარი მითხრან! |
Verse: 51 | მეთგი ლაკვრას იშყედურალ: | ო, საბრალო მეთქი საცოდავო! |
Verse: 52 | ჟიქან ღვემალ ჯიყულჰუნე, | მეთქი ლაკვრაშიდან ვარდება: |
Verse: 53 | მუგვდა მეთგიშ თეილდდ გვი ხარ; | ზემოთ ყორანი დაგყრანტალებს, |
Verse: 54 | ჩუქა მანკრულდ ჯემურჴვანელ, | თითქოს მეთქის თვალი უნდა; |
Verse: 55 | მუგვდა მეთგიშ ძერილდდ გვი ხარ. | ძირს დათვი გიტრიალებს, |
Verse: 56 | ვოდ საბრელა მეთგი საბრალ, | თითქოს მეთქის ხორცი უნდა. |
Verse: 57 | მეთგი ლაკვრას იშყედურალ. | ო, საბრალო მეთქი საბრალო, |
Verse: 58 | ეშოღვ ქრისდეს ჩოლმეზჷრად | მეთქი ლაკვრაშიდან ვარდება. |
Verse: 59 | მერდე მარე ამეჩულაშ! | ასემც ქრისტეს დავულოცივართ |
Page: 288 Verse: 1 | მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ იზელალე, | მონადირე ჩორლა მიდი-მოდის, |
Verse: 2 | აშ ხოცხიპა მჷლახ-მუჟალ, | ასე შემოუვლია მულახ-მუჟალი, |
Verse: 3 | აფხნეგ-მარე დეშ [ხ]ათხენა, | ამხანაგი ვერ უშოვია, |
Verse: 4 | ვეშგინ საყლა̈ჲუვ ჯიჭემა, | უკან თურმე საყლა გაიყოლე, |
Verse: 5 | კუთხვა ისგუ ბარჯას ჯიდა, | შენი კუთხვა მხარზე დაგიდვია, |
Verse: 6 | ლეზიზდ ლახა̈ჲ სემი ქუთულდ. | საგზლად წაიღე სამი ხაჭაპური. |
Verse: 7 | ვოდ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი, | სანამ გზას გაუდგებოდი, |
Verse: 8 | ჩხარა კოჯას ქა მეჩდეხი, | ცხრა კლდეს გადასულხარ, |
Verse: 9 | ჭიშხი ნაგა̈მს დემშა ხა̈წდა, | არაფრის კვალი ("ფეხის დანადგამი") არ გინახავს, |
Verse: 10 | მეშდამ კოჯთე ქა მეჩდეხი. | მეათე კლდემდე გასულხარ. |
Verse: 11 | სგა ჯისგდინა სგა̈შმიშ ტვიბთე: | ჩაგიხედავს შიდა ხევში: |
Verse: 12 | ღვაშდ ი ჲერსკა̈ნდ ჟი გვეში ლი. | ჯიხვითა და არჩვით სავსეა. |
Verse: 13 | კუთხვა ისგუ ბარჯს ჯიკიდა, | შენი კუთხვა მხარზე გადმოგიღია, |
Verse: 14 | ვოდ ჯიბინა ლიჰავეჯი, | სანამ სროლას შეუდგებოდი, |
Page: 290 Verse: 15 | აშირ ჲერვეშდ ჩუ ჯიდგარა, | ას ოცი უკვე მოგიკლავს, |
Verse: 16 | ღვაშ ი ჲერსკა̈ნ მა̈გ ლჷნჩჷდად. | ჯიხვი და არჩვი ყველა შერეულად. |
Verse: 17 | ეშხუ მუკვჩხი დაჴლიდ ეჯსა̈დ, | ერთი კოჭლი თხა დაგრჩა |
Verse: 18 | იკვჩხიალე, იცვდილალე, | დაკოჭლობს, ცოდვილობს |
Verse: 19 | ქა ხოჰელა დალა̈შ კოჯთე, | მიუღწევია დალის კლდემდე, |
Verse: 20 | სგა ხაგენა დალა̈შ ქვაბას. | მისდგომია დალის გამოქვაბულს. |
Verse: 21 | დალა̈რ ქა̈მთეუვ ხაშჷდახ, | დალები კარში გამოსცვენიან, |
Verse: 22 | ამბა̈ვ ოთჴა̈დხ მევარ მასდიკ: | ამბავი მიუვიდათ მეტად საწყენი: |
Verse: 23 | "ღვაშ ი ჲერსკა̈ნ მა̈გ ოხხვიტა | "ჯიხვი და არჩვი ყველა დაუხოცავს |
Verse: 24 | ეჯ ზისხორა̈ჲ ჩორლა̈ილას!" | იმ სისხლისმსმელ ჩორლას!" |
Verse: 25 | ქავ ხაშჷდახ დალა̈ ლაშგა̈რ,- | გამოსცვენია დალის ლაშქარი, - |
Verse: 26 | ჩორლა̈ჲ, ღვაშა̈რს ჭურ ხატფურე,- | ჩორლა, თურმე ჯიხვებს ატყავებ, - |
Verse: 27 | ჟი ლაჯკულთხნეხ მეგჭა-მეგჭად, | შეგკრეს მაგრა-მაგრად, |
Verse: 28 | ჟივ ხორეკა ხოშამ კოჯად | ჩამოუკიდიხარ დიდ კლდეზე |
Verse: 29 | მჷრთენ მეჴარშვ, მჷრთენ სკელიშვ. | მარცხენა მკლავით, მარცხენა წვივით. |
Verse: 30 | ეჩჩუნ ჩორლა̈იშ ლილკა̈ფჲელე | იქ ჩორლას მოთქმა |
Verse: 31 | მელგიმ ბაჩას ქიმს ლახგენა, | მყარ ქვასაც ცრემლს დაადენდა, |
Verse: 32 | საყლა̈ჲშ ეჩჩუ ლიწჷრწკუნი | იქ საყლას წკმუილი |
Verse: 33 | ცხეკიშ ბალა ავრენდინა. | ტყის ფოთოლსა(ც კი) არხევდა. |
Verse: 34 | "ატ, ხოლა მიშგუ საყლაე, | "აბა, ჩემო საყლავ, |
Verse: 35 | ადერ სი მიშგვა ლახვბათე: | წადი შენ ჩემ ძმებთან: |
Verse: 36 | თვეფ ი ჰავეჯ ნომა აცურახ, | თოფი და იარაღი არ დატოვონ, |
Verse: 37 | ჯიჯვი მიშგუ ქორდ ადიახ!" | ჩემი ძვალი შინ წაიღონ!" |
Verse: 38 | ვოდ ხობინა ლიზ-ლიჩედი, | სანამ გაუდგებოდა გზას (ძაღლი), |
Verse: 39 | ჩხარამ კოჯას ქა მეჩდელი, | ცხრა კლდეს გადასულა, |
Verse: 40 | ლიწჷრწკუნი მამ ხოქვიცა. | წკმუილი არ შეუწყვეტია. |
Verse: 41 | ქორა̈შ ფედითევ მეჩდეხი, | სახლის ახლო მისულხარ, |
Verse: 42 | ლა̈სგიდ ლაჯად მურყვამათე: | გასახედი შეგექნა ციხისკენ: |
Verse: 43 | ლა̈ხსგი, მურსგვენდ მეჩი მარ' ანღრი, | გაიხედე, მარჯვნით მოხუცი კაცი მოდის, |
Verse: 44 | სგავ ჯა̈ხვია სგობინისგა. | შეგხვედრია წინ. |
Verse: 45 | - საყლა̈ჲ მიშგუ, იმთ' ესღრი? | - საყლავ ჩემო, სად მიდიხარ? |
Verse: 46 | ფუსვდა ისგუ იმე ჯირი? | შენი პატრონი სადა გყავს? |
Verse: 47 | - ფუსვდა მიშგუ იმე მირი, | - პატრონი ჩემი სადა მყავს, |
Verse: 48 | ხოშამ კოჯჟი მეგჭად ხორიკ! | დიდ კლდეზე მაგრად ჰკიდია! |
Verse: 49 | - საყლა̈ჲ მიშგუ, ნომ ჯაყლუნი, | - საყლავ ჩემო, ნუ გეშინია, |
Verse: 50 | მიზეზ ეჩიშ დალა̈რ ირახ, | იმის მიზეზი დალები იქნებიან, |
Verse: 51 | დალა̈რ მიშგვა შჷნ ჩუქვან ა̈რიხ! | დალები ჩემ ხელქვეით არიან! |
Page: 292 Verse: 52 | საყლა̈ჲ სგობინ, ჯგჷრა̈გ ვეშგინ, | დალები ჩემ ხელქვეით არიან! |
Verse: 53 | სგა ხოჰეჰახ დალა̈შ კოჯთე. | მიუღწევიათ დალის კლდემდე. |
Verse: 54 | ეშხუ დალა შდაშვ ა̈რი, | ერთი დალი ცალკე არის, |
Verse: 55 | მეძავობას ხაბარა̈ლიხ: | მეძაობას აბრალებენ: |
Verse: 56 | ჩორლა̈იში ლილატეს. | ჩორლას სიყვარულს. |
Verse: 57 | სგა მეჩდელიხ ამთეისგა, | შესულან ამაში, |
Verse: 58 | დალა ლჷჴმა̈შ ქჷმრა̈ლს შიდე. | დალი ცხარე ("მაგარ") ცრემლებს აფრქვევს. |
Verse: 59 | ჯგჷრა̈გ ალას ქა ლა̈ხჭვედდა: | წმ. გიორგი ამას შეეკითხა: |
Verse: 60 | - დალა̈რს მაშენე მა̈ჲ აყა̄ლვე? | - დალებს ყველაზე უფრო რა აშინებს? |
Verse: 61 | - მა̈ჲ აყალვე, მეძა̈ვ ზურალა̈ ჭიშხ ნაგა̈მჟი | - რა აშინებს (და) მეძავი ქალის ფეხის ნადგამზე |
Verse: 62 | ღვაჟმარემიშ ამავ ლიჴდე! | მამაკაცის აქ მოყვანა! |
Verse: 63 | ალას ლახე ქა ხა̈̄ქვინნე, | ამას თუ კი ეტყვი, |
Verse: 64 | ჩორლა̈ჲს ამავ ქა ა̈გვჴიდეხ. | ჩორლას აქ მოგვიყვანენ. |
Verse: 65 | ჯგჷრა̈გ თხუმდ დალა̈რთ' ადრინე, | წმ. გიორგი თვითონ დალებთან წავა, |
Verse: 66 | სგა ლახჩჷდდა დალა̈შ ლაშგა̈რს: | შეერია დალთ ლაშქარს: |
Verse: 67 | - სგა̈ჲ დალარე, იმ ხაჩმა̈̄ვნედ | - თქვე დალებო, რას უშვრებით |
Verse: 68 | ღერთა̈ მოლა̈ტ ჩორლა̈ილას? | ღვთისმოყვარე ჩორლას? |
Verse: 69 | ჲედ ჯიცხონდედ, ქა ჯიფიშვდახ, | თუ გერჩიოთ, გამოგიშვიათ, |
Verse: 70 | ჰე მოდეი ნალკვიჰს ჯიდი: | თუ არა და არჩევანს მოგცემთ: |
Verse: 71 | მეძა̈ვ ზურალა̈ ჭიშხ ნაგა̈მჟი | მეძავ ქალის ფეხის ნადგამზე |
Verse: 72 | ჭიშხიშ მჷგემს ამავ ჯიჴდე, | ფეხის დამდგმელს აქ მოგიყვანთ, |
Verse: 73 | ჰე მოდეი ჩორლა̈ჲ ა̈მფიშვდდ! | თუ არა და ჩორლა გამომიშვით! |
Verse: 74 | - ფუსვდა ნიშგვეჲ, იმ ნაჩვმა̈̄ვნე? | - უფალო ჩვენო, რას გვაქნევინებთ? |
Verse: 75 | ეშხუ მუკვჩხი დაჴლიდ ენცვირ | ერთი კოჭლი თხა დაგვიტოვა |
Verse: 76 | ეჯ მეთხვია̈რ ჩორლა̈ილად! | იმ მონადირე ჩორლამ! |
Verse: 77 | ნასგოჯს ისგვა დეშ ხო̄ზიდ ნა̈ჲ, | შენს ნაბრძანებს ჩვენ ვერ წაუვალთ, |
Verse: 78 | ქა ნიტიხენს ჩორლა̈ჲ ისგოვ! | დაგვებრუნებინოს ჩორლა შენთვის! |
Verse: 79 | ქა მეჩდელიხ ლაფშვდუ̄რათე: | გასულან გამოსაშვებად: |
Verse: 80 | ჩორლა̈ი ჩუქვა̄ნთევ ჯიყახ, | ჩორლა დაბლა ჩაგიყვანიათ, |
Verse: 81 | მურსგვენ ბარჯა ქავ ჯიყვიჩახ: | მარჯვენა მხარი მოგიტეხიათ: |
Verse: 82 | "მუკვჩხი დაჴლიდს დემ ა̈ნდაგრი!" | "კოჭლ თხას არ მოგვიკლავ!" |
Verse: 83 | - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ღვაშჷლდ ლა̈̄ხიცვ! | - ჩორლა ჩემო, ჯიხვი აიკიდე! |
Verse: 84 | - ღვაშჷლდ დემჟი, ბარჯ მეყვჩე მარ. | - ჯიხვს ვეღარ, მხარი მოტეხილი მაქვს. |
Verse: 85 | - ჩორლა̈ჲ, ეში თხვიმ ათკუჰი̄რ! | - ჩორლა, მაინც თავი სცადე! |
Verse: 86 | ჩორლა̈ჲდ ამჩუ თხვიმ ადკუჰურე, | ჩორლამ აქ თავი სცადა, |
Verse: 87 | ღვაშჷლდ ლა̈ჲცვე მევარ ჲენასდ: | ჯიხვი აიკიდა ძალიან სწრაფად: |
Verse: 88 | ბარჯჷლდ ხოსტჷრფილჷდ ხერა. | მხარი უკეთესი შეექნება. |
Page: 294 Verse: 89 | ვოდ ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი, | მხარი უკეთესი შეექნება. |
Verse: 90 | თვეთნა კოჯას ქა მეჩდელხიშდ, | თეთრ კლდეზე გადასულხართ, |
Verse: 91 | ვოდ მეჴდელი უჩხა-სკარხალ. | მოსულა წვიმა-სეტყვა. |
Verse: 92 | "ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ვეშგდ დო ხისგდი!" | "ჩორლა ჩემო, უკან მიიხედე!" |
Verse: 93 | ჩორლა̈ჲ ვეშგდ ისგდინი. | ჩორლა უკან იხედება. |
Verse: 94 | ატ, საბრელა დალა̈შ ლაშგა̈რ, | ო, საბრალო დალთ ლაშქარო, |
Verse: 95 | ჩვა̈ლს ი ნაღვრევს ჭურ ესღვა̈ნდად! | მეწყერსა და ნიაღვარს მიჰქონდით თურმე! |
Verse: 96 | ეშხუ დალა სგვებნავ იპერ, | ერთი დალი წინ მიფრინავს, |
Verse: 97 | ნაბა̄ჴვჟი ქორა̈შ ლაგენს კვეფხნი, | ერთ ნაბიჯზე სახლის სიმაღლეს ხტება, |
Verse: 98 | კოტოლ ხანჷნდ სგავ ხეჰო̈ლი. | ცოტა ხანში დაეწევა. |
Verse: 99 | - ჯგჷრა̈გ ფუსვდა, ქა მასა̈̄რვინ, | - უფალო წმ. გიორგი, მაპატივე, |
Verse: 100 | ალას მიშგოვ ხოჩა ხოყრა, | ამას ჩემთვის სიკეთე უქნია, |
Verse: 101 | ხვა̈ჲ მჷცხუვა̈რ ჩუ ხოტბიდა, | ბევრი გაცივებული გაუთბია, |
Verse: 102 | ხვა̈ჲ მა̈იდა̈რ ჩუ ხობიზა. | ბევრი მშიერი გაუძღია. |
Verse: 103 | ჯეჴჷრალე, ფუსდა მიშგუ, | გევედრები ჩემო უფალო, |
Verse: 104 | ალ დალე ნომა ალყიმად! | ეს დალი არ დავახრჩოთ! |
Verse: 105 | - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, დემ ალყიმიდ, | - ჩორლა ჩემო, არ დავახრჩობთ, |
Verse: 106 | იმვა̈ჲ ადგენ, ეჩე ადგენს, | სადაც მოჰკვდე, იქ მოკვდეს, |
Verse: 107 | ნაბერწყ ისგვეჲ მილიონუ ლი! | თქვენი შთამომავლობა მილიონი იყოს! |
Verse: 108 | ვოდ ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი, | გასდგომიხართ გზას, |
Verse: 109 | ქორა̈შ ფედიდუვ მეჩდე̄ლხიშდ, | სახლის ახლო მისულხართ, |
Verse: 110 | ჯგჷრა̈გ ფუსვდად ჩორლა̈ჲს ხა̈ქვე: | უფალმა წმ. გიორგიმ ჩორლას უთხრა: |
Verse: 111 | - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, მადე მიჟიბ: | - ჩორლა ჩემო, არ მცალია: |
Verse: 112 | ჩვა̄ბეში ქვეყანათე | ქვედა ქვეყანაში |
Verse: 113 | თვეთნე მუღვა̈ჲ ალსგვეჯელი. | თეთრი ყვავილი მობრძანებულა. |
Verse: 114 | ეშხუ ზურალ ეჩე მიცჷხ: | იქ ერთი ქალი მეგულება: |
Verse: 115 | ხამვა̈ჲ სი, მიშგუ ჩორლა̈ჲ, | როგორც შენ, ჩემო ჩორლა, |
Verse: 116 | ჯვიდ-საკმეველ ხვა̈ჲ ხოტუსა, | სანთელ-საკმეველი ბევრი უკმევია, |
Verse: 117 | ეშხუ ჭყინტჷლდ ეჩის ხორი; | ერთი ბიჭი იმასა ჰყავს; |
Verse: 118 | სგვებინ აჩა̈დხ მეშხე ქაჯა̈რ | წინ წავიდნენ შავი ქაჯები |
Verse: 119 | ქვინი ლა̈ჲასგდ მინე ფუსვდთე; | სულის წასაყვანად თავიანთ უფალთან; |
Verse: 120 | ლა̈დი მუგულდ ლამაგა̈ნ ყორს, | დღეს მტრედი მომადგა კარს, |
Verse: 121 | ქჷმრა̈ლს შიდა ა̈თუ-ა̈თუდ: | ცრემლებს ჰყრიდა ცხელ-ცხელად: |
Verse: 122 | "ჯგჷრა̈გ ფუსვდა, ლექვან ონღვრი: | "უფალო წმ. გიორგი, ქვევიდან მოვდივარ: |
Verse: 123 | ქაჯა̈რ ჭყინტჷლდს ქვინჷლდს ხებშიხ!" | ქაჯები ბიჭს სულს ართმევენ!" |
Verse: 124 | მუგულდ შიშ[დ] მი ვეშგდ მიტიხა: | მტრედი იმ წამსვე მე უკან დამიბრუნებია: |
Verse: 125 | "ზურალს ხექა მიშგვან იმედ: | "ქალს უთხარი ჩემგან იმედი: |
Verse: 126 | ჭყინტას ისგვა ჟი ლა̈ჯსელვი!" | შენს ვაჟს გაგიცოცხლებ!" |
Page: 296 Verse: 127 | ქაჯა̈რს ბერჟა̈ მადრა̈ჴს ხვა̈ჴდე, | შენს ვაჟს გაგიცოცხლებ!" |
Verse: 128 | ათხე, ჩორლა̈ჲ, ეჩხავ ხვეჰა̈ლ! | ახლა ჩორლა, იქ ვიჩქარი! |
Verse: 129 | სი მა̈ჲ ჯაკუ, მიშგუ ჩორლა̈ჲ: | შენ რა გინდა, ჩემო ჩორლა: |
Verse: 130 | ნაგზაისგა ნეცინ ჲერსკა̈ნ | კვირაში წვრილიარჩვი |
Verse: 131 | ვიხვდ და უტკლა̈ბდ, | უხვად და უნანებლად, |
Verse: 132 | ჰა ლადეღისგა ღვაშა̈ თხვიმი? | თუ დღეში ჯიხვის თავი? |
Verse: 133 | - ფუსვდა მიშგუ, ნომა ა̈მცვიდ: | - უფალო ჩემო, ნუ გამიწყრები: |
Verse: 134 | ლადეღისგა ღვაშა̈ თხვიმი! | დღეში - ჯიხვის თავი! |
Verse: 135 | ამჩუ ალჲა̈რ ჩუ იყლურა̈ლხ: | აქ ესენი ერთმანეთს შორდებიან: |
Verse: 136 | ჯგჷრა̈გ ლექვა ჩვაბეშ ჴევთე, | წმ. გიორგი ქვემოთ, ქვედა ხევში, |
Verse: 137 | ჩორლა̈ სგაჲ ქორთე მიჩა. | ჩორლა - თავის სახლში. |
Verse: 138 | ამჩუ ჩორლა̈ჲს ზურალ ესხვიდ, | აქ ჩორლას ქალი დაუხვდა, |
Verse: 139 | ზურალ ესხვი̄დ მევარ მეძა̈ვ. | ქალი დაუხვდა ძლიერ მეძავი. |
Verse: 140 | სგვებინ ლახხვიდ კოჯა̈ დალას, | წინ შეხვდა კლდის დალს, |
Verse: 141 | კოჯა̈ დალას ქვინ ხაჩედა. | კლდის დალს სული ამოხდომია. |
Verse: 142 | "სი მეძა̈ვე ხეხვა მიშგუ, | "შე მეძავო ცოლო ჩემო, |
Verse: 143 | დო ჯიცხანდა ლჷჲა̈რ ლირდე!" | (რად) არ გერჩია ცოცხლად ყოფნა!" |
Verse: 144 | ჩორლა̈ჲს ამჩუ ქვინ ხაჩედა. | ჩორლას აქ სული ამოხდომია. |
Page: 296 Verse: 1 | ხოჩა მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ გუშგვეჲ | ჩვენი კარგი მონადირე ჩორლა |
Verse: 2 | ლა̈თხვიართე იმარა̄ლე, | სანადიროდ ემზადება, |
Verse: 3 | აფხნეგ-მა̄რე და̈რ ხეყა̈დდა, | ამხანაგი არავინ ჰყავდა, |
Verse: 4 | მეშხე ღვამლა̈̄დ ვეშგინ ხეჭა̈მ. | შავი ყორანა (ძაღლი) უკან მისდევდა. |
Verse: 5 | ხობინა ლიზივ-ლიჩედი, | გასდგომია გზას, |
Verse: 6 | ლა̈თხვჲარდ თვეთნა კოჯთე ხა̈მთქვა; | სანადიროდ თეთრი კლდე სჩვევია; |
Verse: 7 | ქა ლა̈მჩედლი თვეთნა კოჯთე, | გასულა თეთრ კლდეზე, |
Verse: 8 | ამე მამაგვეშ ხათხენა. | აქ არაფერი ჰშოვებია. |
Verse: 9 | ქა ხოჭო̄ნა და̈ლა̈შ დაბვთე, | გაბრუნებულა დალის ყანისკენ, |
Verse: 10 | სგა ხაჴვესგა კვიცრა̈̄ ბა̈რგილდს, | მიჰპარვია ჯიხვ(ებ)ის ფარას, |
Verse: 11 | ქა ლოხჰავჯე, ეშხვი ნალკვიჰვ, | სროლა აუტეხა, ერთი რჩეული, |
Verse: 12 | ეშხვი ნალკვიჰვ ღვაშ ჯიდგარა. | ერთი რჩეული ჯიხვი მოგიკლავს. |
Verse: 13 | მერმე უცეფდ ჟიჲ ა̈ნტჷრხნე, | მეორე უცბად შეუნაცვლა, |
Verse: 14 | მერმეჲ აჯაღ ჩუ ჯიდგარა; | მეორეც მოგიკლავს კიდევ; |
Verse: 15 | მესმე აჯაღ ჟიჲ ა̈ნტჷრხნე, | მესამე კვლავ შეუნაცვლა, |
Verse: 16 | მესმეჲ აჯაღ ჩუ ხოდგარა. | მესამეც კიდევ მოუკლავს. |
Page: 298 Verse: 17 | ვოდე მე̄შთხვა̄მ იტჷრხა̈ნდა, | მესამეც კიდევ მოუკლავს. |
Verse: 18 | ეჩქად დალა̈რდ ჟიჲ ანბო̈რკლეხ, | მანამდე დალებმა შებორკეს, |
Verse: 19 | ჟივ ხოცვირახ კოჯათეჟი | შეუტოვებიათ კლდეზე |
Verse: 20 | მურსგვენ ტოტშვ ი მჷრთენ ჭჷშხშვ. | მარჯვენა ხელით და მარცხენა ფეხით. |
Verse: 21 | ჩორლა̈ჲ საბრალ, ჩორლა̈ჲ ლეჟრი, | ჩორლა საბრალო, ჩორლა საცოდავო, |
Verse: 22 | იმევ ისგვი ჯიჯვი ასეს! | ნეტაი სად დარჩება შენი ძვალი! |
Verse: 23 | ცოდა̈-კალენ თვეფ ი ჰავეჯ, | აფსუს (შენი) თოფი და იარაღი, |
Verse: 24 | თვეფ ი ჰავეჯ გა̈ნჯი ლეზობდ! | თოფი და იარაღი ჟანგის შესაჭმელად! |
Verse: 25 | ეშ ვეშგმავი თე ლახჩედა, | უკან გაჰქცევია თვალი, |
Verse: 26 | ღვამლა̈დ ვეშგიმხა̈ნ მაწურწკვინდა. | ყორანა უკან მომწკმუოდა. |
Verse: 27 | "ღვამლა̈̄დ საბრა, მამ ჯა̈მჲედაჲა? | "საცოდავო ყორანა, არ შეგიძლია? |
Verse: 28 | ა̈გით' ა̄დე, ლახვბას მიშგვა, | შინ წადი (და) ჩემს ძმებს, |
Verse: 29 | ლახვბას მიშგვა ქაჲ ოხო̄მბა̈ვ: | ჩემს ძმებს უამბე: |
Verse: 30 | ტვიბრუშ ლეჟა ჭურ ა̈ნჴდენიხ, | ხევ-ხევ ამოვლენ, |
Verse: 31 | თვეფს ი ჰავეჯს დე̄მ ადქარვიხ, | თოფსა და იარაღს არ დაკარგავენ, |
Verse: 32 | ჯიჯვსი მიშგვა ა̈გით' ა̄დიხ!" | ჩემს ძვალსაც შინ წაასვენებენ!" ("წაიღებენ!"). |
Verse: 33 | მა̄დხვა̈ჲ ხოკლი ა̈გითე̄სგა, | ცოტა უკლია შინამდე, |
Verse: 34 | ჯგჷრა̈̄გ ფუსდა სგა ლახხვიდდა: | უფალი გიორგი შემოხვდა: |
Verse: 35 | - ღვამლა̈̄დ, იმთე როქვ ესღრი სი? | - ყორანა, შენ საით მიდიხარო? |
Verse: 36 | - ხამა იმთე, ჩორლა̈ჲ მიშგვი, | - როგორ თუ საით, ჩემო ჩორლა, |
Verse: 37 | ჩორლა̈ჲ მიშგვი კოჯას ლა̈ხსა̈დ! | ჩემი ჩორლა კლდეს შეჰრჩა! |
Verse: 38 | ლახვბას მიჩა ლეჟ' ა̈თვჴერნი, | მის ძმებს ზევით ვიახლებ, |
Verse: 39 | ჩორლა̈იშ ჯიჯვს ა̈გით' ა̈ნჴდეხ, | ჩორლას ძვალს შინ წამოიღებენ, |
Verse: 40 | თვეფს ი ჰავეჯს დე̄მ ადქარვიხ. | თოფსა და იარაღს არ დაკარგავენ. |
Verse: 41 | ჯგჷრა̈გ ფუსდა თხუმშ ანსგვეჯი, | უფალი გიორგი თვით მობრძანდება, |
Verse: 42 | ღვამლა̈დ ჩორლა̈იშთე ატიხ: | ყორანა ჩორლასთან გააბრუნა: |
Verse: 43 | "მიშგვა ლიჴდა̄ლვ ჟი ლა̈ჲბჷგენს! | "ჩემ მოსვლამდე გამაგრდეს! |
Verse: 44 | ტვიბრუშ ლეჟა ჭურ ა̈ნჴვდენი, | ხევ-ხევ ამოვალ, |
Verse: 45 | დალა̈რს ლიმციქულს ოხბინი." | დალებთან მოლაპარაკებას გავმართავ" ("მოციქულობას დავუწყებ"). |
Verse: 46 | ჯგჷრა̈გ ფუსდა ლეჟ' ა̄სგვეჯდა, | უფალი გიორგი ზევით აბრძანდა, |
Verse: 47 | დალა̈რს ლიმციქულ ლოხბინე: | დალებთან მოლაპარაკება გამართა ("მოციქულობა დაუწყო"): |
Verse: 48 | "ჩორლა̈ჲ ჟი მოშ ლა̈მფუშდურახ!" | "ჩორლა გამომიშვით!" ("გამომიშვან") |
Verse: 49 | ალა დალა̈რდ ლა̈ჲჷმბაჟეხ. | ეს დალებმა გაიკვირვეს. |
Verse: 50 | მე̄რმა̄მდ მეცქვილ ქა̄დ როქვ ლახტიხ: | მეორედ კვლავ მოციქული დაუბრუნდა: |
Verse: 51 | - ხოცხენდედხ ი ა̈მფუშდურახ, | - ერჩიოთ და გამომიშვან, |
Verse: 52 | ჰე ეჯა მოდე[ჲ] ჩორლა̈ჲს როქვი | თუ არა და ჩორლასო |
Verse: 53 | სემი ათა̈ს ღვაშ ხოდგარა, | სამი ათასი ჯიხვი მოუკლავს, |
Verse: 54 | ნეცინ ერსკა̈ნ უშჷლდა ლი, | წვრილი არჩვი უთვალავია, |
Page: 300 Verse: 55 | ეჯა ლა̈დი ჩჷშხშვ ამტჷხეხ, - | წვრილი არჩვი უთვალავია, |
Verse: 56 | ხედვა̈ჲ ხოცხენხ, ალა მა̈ყრიხ! | რომელიც ერჩიოთ, ის მიქნან! |
Verse: 57 | - ალამა̈გს ნა̈ჲ იმხა̈ნ ა̈ნჴვდედ? | - ჩვენ ამდენს საიდან მოვიყვანთ? |
Verse: 58 | ჩორლა̈ჲდ სემი დაჴლიდ გარ ენცვირ! | ჩორლამ სამი თხაღა დაგვიტოვა! |
Verse: 59 | ჩორლა̈ჲს ჟი როქვ ოხფუშდურიდ, | ჩორლას გამოვუშვებთო, |
Verse: 60 | მურსგვენ ბარჯს ლა̈ნშა̈ნდ ოხყვიჩედ! | (მაგრამ) ნიშნად მარჯვენა მხარს მოვსტეხთ! |
Verse: 61 | ჩორლა̈ჲ ჟი როქვ ლაჲფუშდურეხ, | ჩორლა გამოუშვეს, |
Verse: 62 | მურსგვენი ბარჯი სგაჲ ახყვიჩხ. | მარჯვენა მხარი მოსტეხეს. |
Verse: 63 | ჯგჷრა̈̄გ ფუსდა ჩუქვა̄ნ ხოღლი, | უფალი გიორგი ქვევით უცდის, |
Verse: 64 | ჩორლა̈ჲ ლაფჷნცლეუშ ანღრი. | ჩორლა ძლივს მოდის. |
Verse: 65 | - ჩორლა̈ჲ მიშგვი, იმჟი ხა̈რი? | - ჩორლა ჩემო, როგორა ხარ? |
Verse: 66 | - იმჟი ღალ ხვირდი? | - როგორ ვიქნები ბეჩავი? |
Verse: 67 | ედ ალას ჲა̈რ ანღელდა, | ან ამას ვინ იფიქრებდა, |
Verse: 68 | ჰავე მი ლჷჲა̈რ ა̈მსედელხვა̈სვ? | თუ მე ცოცხალი დავრჩებოდი? |
Verse: 69 | მურსგვენ ბარჯი სგა ღალ ამყვიჩხ. | მარჯვენა მხარი მომტეხეს. |
Verse: 70 | - ჩუ ღენ აღე მიშგვათეჩუნ, | - ჩამოდი ჩემთან, |
Verse: 71 | სამ ღვაშჷლდს უშხვარ [ლ]ა̈ჯლა̈ჯნე, | სამ ჯიხვს ერთმანეთზე მიგიბამ, |
Verse: 72 | ჰე მოშ ბარჯას ჟიჲ ა̈თრეკნე, | თუ ამას მხარზე აიკიდებ, |
Verse: 73 | ეჩქა ლა̈თხვჲარს მავინ მამ ჯა̄რ. | მაშინ ნადირობაში ხელი არ შეგეშლება. |
Verse: 74 | სემი ღვაშა̈რ უშხვა̄რ ლოხვლა̈ჯ, | სამი ჯიხვი ერთმანეთს მიუბა, |
Verse: 75 | ალა ჩორლა̈ჲს ჟი ლახაცვე. | ეს ჩორლას აჰკიდა. |
Verse: 76 | - ათხე მი სგვებინ ეჯჟოღა, | - ახლა მე წინ წაგიძღვები, |
Verse: 77 | ჰე მოშ ზაგარვ ჟიჲ ალღრინედ, | თუ ქედზე ავალთ, |
Verse: 78 | ეჩქა ლა̈თხვჲარს მავინ მამ ჯარ. | მაშინ ნადირობაში ხელი არ შეგეშლება. |
Verse: 79 | ხობინახ ლიზივ-ლიჩედი, | გასდგომიან გზას, |
Verse: 80 | მადხვა̈ჲ ხოკლიხ ზაგა̈რთეჟი: | ცოტა უკლიათ ქედამდე: |
Verse: 81 | "ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ვეშგმავ ლა̈ხსგი, | "ჩორლა ჩემო, უკუ მიიხედე, |
Verse: 82 | აშხვ სეირს ათხევ ჯაწვე̄ნი!" | ერთ სეირს ახლავე გაჩვენებ!" |
Verse: 83 | ჩორლა̈ჲდ ვეშგმავ ჭურ ლაჲსინჯვე, | ჩორლამ უკან გაიხედა, |
Verse: 84 | ტვიბრუშ სკარხალ ჭურ ანღჷრი, | ხევ-ხევ სეტყვა მოდის თურმე, |
Verse: 85 | ჩვა̈ლს ი ნაღვრევს მა̈გ ესღვა̈̄ნდა, | მეწყერსა და ნიაღვარს ყველაფერი მიჰქონდა, |
Verse: 86 | დალა̈რ ჩვა̈ლ-ნაღვრევს ახნა̈ჩდე. | დალები მეწყერსა და ნიაღვარს გაურია. |
Verse: 87 | "ისგვა ბარჯა̈ში ნა̈ყვჩუ̈რი | "შენი მხარის მოტეხისთვის |
Verse: 88 | ალა დალა̈რსუ ხერიხი! | ეს დალებს ჰქონდეთ! |
Verse: 89 | ჩორლა̈ჲ, მიშგოვ ხვა̈ჲ ჯიმსახვრა: | ჩორლა, ჩემთვის ბევრი გიმსახურია: |
Verse: 90 | ეშდჲორი ჩა̈ჟიში ლა̈ბი | თორმეტი ცხენი საპალნე |
Verse: 91 | ლეტვრე-საკმელ გარ ჯიჴმარა, - | მარტო სანთელ-საკმელი დაგიხარჯავს, - |
Verse: 92 | ეჯ ნამსახურს დე̄სა ჯითვფე, | იმ ნამსახურს არ დაგიკარგავ, |
Page: 302 Verse: 93 | ათხე ჰაჯსი ქა ლაჯჰვედი: | იმ ნამსახურს არ დაგიკარგავ, |
Verse: 94 | ლადა̈ღისგა ღვაშ ჯუღვე̄ნდედს, | დღეში თითო ჯიხვი გქონდეს, |
Verse: 95 | ნეცინ ერსკა̈ნ უდურვა ჯა̈̄ც! | წვრილი არჩვი უარუთქმელად გქონდეს! |
Verse: 96 | ვოდ ჯეკვეს, ღო ამჟი მერდე, | სანამ გინდოდეს, ასე იყავ, |
Verse: 97 | შომვა̈ჲ დაგრა სი ჯიცხენდედს, | როცა შენ სიკვდილი გერჩიოს, |
Verse: 98 | ეჩქად ეჯა ვადშვ ჯუღვენდე̄დს; | მანამდე ეს ნატვრა გქონდეს; |
Verse: 99 | შომვა̈ჲ ეჯა ჟი ა̈ხჷლკუჰა, | როცა ის ირჩიო, |
Verse: 100 | ეჩქა მერდე ნიშგვეჲცახა̈ნ, - | მაშინ (იყავ) ჩვენთან მყოფი, - |
Verse: 101 | ალ ჰაჯ ისგოვ ქა ლა̈მჰოდენს! | ეს ნატვრა შენთვის მომეცეს! |
Verse: 102 | ალა ღერთემ ჩუ ჯა̈მზჷრეხ! | ეს ღმერთმა დაგლოცოთ! |
Page: 302 Verse: 1 | ხოჩა ქალა̈ჲ ა̈მჩედელი, | კარგი ქალა წასულა, |
Verse: 2 | ა̈მჩედელი ლა̈თხვიართე, | წასულა სანადიროდ, |
Verse: 3 | სგა ხაჴვესგა ღვაშა̈ ჯვეგილდს, | მიჰპარვია ჯიხვის ფარას, |
Verse: 4 | ეშხუ თვეფილდა̈შ ნაკვარჟი | ერთი თოფის სროლაზე |
Verse: 5 | [ვ]ოხვიშდ ღვაშჷლდ ჩუ ჯიდგარა. | ხუთი ჯიხვი მოუკლავს. |
Verse: 6 | ალი დალა̈რს ჩუ ხობაჟახ. | ეს დალებს გაუგიათ. |
Verse: 7 | "ქალა̈ჲს ამჟი დე̄მის ლუფვშდედ: | "ქალას ასე არ გავუშვებთ: |
Verse: 8 | ლერთენ ჭიშხილდს ქა ლოლქიფედ, | მარცხენა ფეხს გადავუცდენთ, |
Verse: 9 | ლერსგვენ მაყვშდა̈გს ქა ლალყვიჩედ, | მარჯვენა ბარძაყს მოვამტვრევთ, |
Verse: 10 | მახა მჷსყა ჯაბრიშ კა̈ცხჷლდშვ | ახალგაკეთებული ბანდულის წვერით |
Verse: 11 | ვოქვრეშ ხანთალს ჟი ლოლრეკნედ!" | ოქროს საკიდზე დავკიდებთ!" |
Verse: 12 | "ალი გაცხა̈დ ამჟი მაყერხ: | "ეს მართლაც ასე მიყვეს: |
Verse: 13 | ქა როქვ ლა̈მქიფხ ლერთენ ჭიშხილდ, | გადამიცდინეს მარცხენა ფეხი, |
Verse: 14 | ლერსგვენ მაყვშდა̈გ ქა როქ ამყვიჩხ." | მარჯვენა ბარძაყი მომტეხესო". |
Verse: 15 | ქალა̈ჲს ყურშა̈ჲ ეზერ ხაჭიმ. | ქალას ყურშა კარგად მისდევს. |
Verse: 16 | "საბრალ ყურშა̈ჲ, ა̈გით' ადერ, | "საბრალო ყურშა, შინ წადი, |
Verse: 17 | დედეს მიშგვა ამჟი ხე̄ქარ: | დედაჩემს ასე უთხარ: |
Verse: 18 | ჯიჯვა̈რს მიშგვა ნომ ხეთხელი, | ჩემს ძვლებს ნუ ეძებს, |
Verse: 19 | ქუთს ი ჭიშდვა̈რს ქა მიფანედს!" | ხაჭაპურ-ჭიშდვარს მიდებდეს სულის მოსახსენებლად!" |
Verse: 20 | ესღრი, ესღრი, ყურშა̈ჲ ესღრი, | მიდის, მიდის, ყურშა მიდის, |
Verse: 21 | ყურშა̈ჲს ჯგჷრა̈გ სგვებინ ლახხვიდ. | ყურშას წმინდა გიორგი წინ შემოხვდა. |
Verse: 22 | - საბრა ყურშა̈ჲ, იმთე ესღრი? | - საბრალო ყურშა, სად მიდიხარ? |
Verse: 23 | - ჰამა იმთე, ქალა̈ჲ ანშყა̈დ უხვა̈ნისგა, | - როგორ თუ სად, ქალა გადმოვარდა ჭიუხიდან, |
Page: 304 Verse: 24 | დედეს მიჩა ქა ხვა̈ბჟინე. | - როგორ თუ სად, ქალა გადმოვარდა ჭიუხიდან, |
Verse: 25 | - მიშგვა ქალა̈ჲს მა̈ჲ ანკვანნა, | - ჩემს ქალას რა გადმოაგდებდა, |
Verse: 26 | ჰე დო დალა̈რ დომ ხოღლა̈ტნახ? - | თუ დალები არ უღალატებდნენ? - |
Verse: 27 | ყურშა̈ჲს ჯგჷრა̈გდ ჟი ლახჭონვნე. | ყურშა წმ. გიორგიმ გააბრუნა. |
Verse: 28 | ესღრი, ესღრი, ჯგჷრა̈გ ესღრი, | მიდის, მიდის, წმ. გიორგი მიდის, |
Verse: 29 | იმეჩუ ქალა̈ჲ უშგულ ხორიკ, | სადაც ქალა უკუღმა ჰკიდია, |
Verse: 30 | უშგულ ხორიკ ვოქვრეშ ხანთალს. | უკუღმა ჰკიდია ოქროს საკიდზე. |
Verse: 31 | ჯგჷრა̈გდ ლა̈კვცა̈ნილ ქა ლახჭემ, | წმინდა გიორგიმ სახოცი მოუსვა, |
Verse: 32 | ქალა̈ჲ ხოტურფილ ქა ლა̈ჲტიხ. | ქალა უფრო მშვენიერი გახდა ("გამოიბრუნა"). |
Verse: 33 | სგვებინ ჯგჷრა̈გ, ვეშგიმ ქალა̈ჲ, | წინ წმ. გიორგი, უკან ქალა, |
Verse: 34 | იჭვმურჲალდახ უხვანიშე კაცხარისგა, | დარბოდნენ ჭიუხის წვერზე, |
Verse: 35 | ჟი როქ ა̈თლაკხ ვოქვრეშ კარავს. | წააწყდნენ ოქროს კარავსო. |
Verse: 36 | ჯგჷრა̈გს ხუღვე ვოქვრეშ კვაბლა̈დ, | წმ. გიორგის აქვს ოქროს კომბალი, |
Verse: 37 | სგა ლოხბჷრგნე ვოქვრეშ კარავს, | დაურახუნა ოქროს კარავს, |
Verse: 38 | ქა ლა̈ჲსგიდახ სემი დალა̈რ. | გამოიხედა სამმა დალმა. |
Verse: 39 | - საბლუ დალა̈რ, მა̈ჲ ლა̈ჯჩვემნა̈ნხ? | - საბრალო დალებო, რა ჩაგიდენიათ? |
Verse: 40 | მიშგუ ქალა̈ჲ იმნა̈რ ახკვა̈რდ? | ჩემი ქალა რად გადმოაგდეთ? |
Verse: 41 | ლარდა-ლა̈გნას ჟი ლა̈ჯშდიხე, | საყოფ-სადგომს დაგილევთ, |
Verse: 42 | ისგვეჲ უხვა̈ნს მინდვერდ ოთსყი! | თქვენს ჭიუხს ტრამალად ვაქცევ! |
Verse: 43 | - მა̈დილ ჯერა, ფუსდ ჯგჷრა̈გი, | - შენს მადლს, უფალო გიორგი, |
Verse: 44 | ლარდა-ლა̈გნა ნუმ' ა̈ნშდჷხა! | საყოფ-სადგომს ნუ დაგვილევ! |
Verse: 45 | მა̈უ̄ ნიჩვმინა̈ნ, ფუსდ ჯგჷრა̈გი: | რა უნდა გვექნა, უფალო გიორგი: |
Verse: 46 | მახა მიშლადღიში შელდჟი | ყოველ ახალ კვირის თავზე |
Verse: 47 | თვეფიშ კვა̈მილდს სგა ნა̈ნჩჷდა. | თოფის კვამლში გაგვხვევდა ხოლმე. |
Verse: 48 | ლარდა-ლა̈გნას დო̄მ ა̈ნშდიხე, | საყოფ სადგომს (თუ) არ დაგვილევ, |
Verse: 49 | ისგვა ქალა̈ჲს საჩქვა̈რს ხვაჰვდიდ: | შენს ქალას საჩუქარს მივცემთ: |
Verse: 50 | მჷკხა̈ თხუმჟი მეგრა ღვაშა̈რს, | (ყოველი) სექტემბრის დამდეგს მსხვილ ჯიხვებს, |
Verse: 51 | ნეცინ ერსკა̈ნ ულევდ ხუღვე̄ნს | წვრილი არჩვები ულევად ჰქონდეს |
Verse: 52 | გვა̈რიშ მიჩა მა̈გ მეთხვია̈რ[ს]. | მისი გვარის ყველა მონადირეს. |
Verse: 53 | აშ ლჷმზჷრე უშხუდ ლირდე! | ასე დალოცვილი(ყოს) ერთად ყოფნა! |
Page: 304 Verse: 1 | ნათელა̈დ ი სეგზილდ ირიხ. | ნათელა და სეგზილდი არიან. |
Verse: 2 | ოდ, საბრალო სეგზიშ ჴანა̈რ | ო, საცოდავი სეგზის ხარები |
Verse: 3 | იჰელვალეხ, ოჲ, ჩილეთი; | ქრებიან, ოჲ, ყოველღამე; |
Verse: 4 | ოდ, საბრალო სეგზიშ გიცრა̈რ | ო, საცოდავი სეგზის ვერძები, |
Verse: 5 | იქვითოლეხ, ოჲ, ჩილეთი! | იპარავენ (მათ), ოჲ ყოველღამე! |
Page: 306 Verse: 6 | ჰერწემ გჷრკიდუ ჯაცხეპა, | იპარავენ (მათ), ოჲ ყოველღამე! |
Verse: 7 | იხენალე სეგზიშ ჴაცას; | ხარობს სეგზის დაღუპვას; |
Verse: 8 | სეგზილდ გვისი დემ იკვიში: | სეგზილდი გულს არ იტეხს: |
Verse: 9 | ნათელა̈ი ჩუვ ხერდოლე, | ნათელა ეყოლება, |
Verse: 10 | ნათელა̈ი ქრისდეშ ნა̈პრისვდ. | ნათელა, ქრისტეს ნათლული.. |
Verse: 11 | ა̈მჩედელი სეგზილდ ქამავ, | გარეთ გასულა სეგზილდი, |
Verse: 12 | ჟივ ხობინა გველეშაპა̈რდ, | დაუწყია (ომი) გველეშაპებთან, |
Verse: 13 | ნათელა̈ი ქორს ხემზჷრდა, | ნათელა კი შინ შესაწირს სწირავდა, |
Verse: 14 | ქორს ხემზჷრდა პა̈პის მიჩა: | შინ ევედრებოდა თავის ნათლიას: |
Verse: 15 | "ო, დიდება პა̈პის მიშგვა! | "ო, დიდება ჩემს ნათლიას! |
Verse: 16 | პა̈პი მიშგუ, იმე ხირდი? | ჩემო ნათლიავ, სადა ხარ? |
Verse: 17 | ქორ ი ლირდე მამ ნესდენი, | სახლ-კარი არ გვრჩება, |
Verse: 18 | გველერშაპა̈რ ნეჲმახვალეხ!" | გველეშაპები გვმტრობენ!" |
Verse: 19 | სეგზილდს სევი ქავ ხაჰოდა, | სეგზილს ნატვრა მისცემია, |
Verse: 20 | ეშდიორი ჩუვ ხოდგარა | თორმეტი კიდეც მოუკლავს |
Verse: 21 | მა̈გ ურწყული, ოჲ, ჰერწმარე. | ყველა უწმინდური, ოჲ, გველები, |
Verse: 22 | ჟი ლუზვერლიხ, ოჲ, ჰერწმარე, | შეკრებილან, ოჲ, გველები, |
Verse: 23 | ქვითრა̈რ მინე მჷკეთ ირახ, | ქურდები მათი მოკეთეები იქნებიან, |
Verse: 24 | ივზირალეხ სეგზიშ ღალა̈ტს, | თათბირობენ ("ვაზირობენ") სეგზის ღალატს, |
Verse: 25 | ნათელა̈იშ, ოჲ, ჴაცასი. | ნათელას, ოჲ დაღუპვას. |
Verse: 26 | ნათელა̈ი ლჷფა̈შვდ ირი, | ნათელა ქებულია, |
Verse: 27 | ალჲარეშდი მამ ხეყვლინნი, | ამათი შიში არ ექნება, |
Verse: 28 | ქრისდე ფუსდა, მიჩა პა̈პი, | უფალი ქრისტე, მისი ნათლია, |
Verse: 29 | მაშედდ მიჩა ჩუვ ხერდოლე. | მას შემწედ ეყოლება. |
Verse: 30 | ეშ ანსგვეჯდა, ოჲ, ღერმეთი, | ასე მობრძანდა, ოჲ ღმერთი, |
Verse: 31 | ქრისდე გიმდი ჩუვ ხოფიშვდა, | ქრისტე მიწაზე ჩამოუშვია, |
Verse: 32 | სეგზიშ ამახვ ჩუვ ხოჴაცა - | სეგზის მტერი დაუღუპავს - |
Verse: 33 | ჰერწმარე ი . | გველები და |
Verse: 34 | შუკვას ღალი ქავ ხოჭემა, | გზა-გზა გაუტარებია, |
Verse: 35 | ქავ ხოჭემა დეციშ ლჷფარდ, | გაუტარებია ცის ქვეშეთზე, |
Verse: 36 | დეციშ ლჷფარ ქვეყანაჟი, | ცისქვეშა ქვეყანაზე, |
Verse: 37 | ნათელა̈ი ჟივ ოთხვია, | ნათელა აუყვანია, |
Verse: 38 | მიჩა ტაბა̈გდ სგავ ლოხვსგურა, | თავის სუფრაზე შემოუსვამს. |
Verse: 39 | ალი ღერთემ ჩუვ გვამზჷრას, | ეს ღმერთმა დაგვლოცოს, |
Verse: 40 | ხინ ი ხიად უჟომ გვერი, შეჲ! | ლხინი და სიხარული მოუშლელი გვექნება! |
Page: 308 Verse: 1 | - სი ჭყინტილდა, იმთე ესღრი? | - ჭყინტულდ (ბიჭიკო), სად მიხვალ? |
Verse: 2 | იმთე ესღვრი, ცხეკთე ესღვრი. | სად მივალ (და) ტყეში მივალ. |
Verse: 3 | - სი ჭყინტილდა, ცხეკს მა ჯაკუ? | - ჭყინტულდ, ტყეში რა გინდა? |
Verse: 4 | მა მეკვადდა, კვადლიშ ლიქჩე. | რა მინდოდა (და) წნელის მოჭრა. |
Verse: 5 | - სი ჭყინტილდა, კვადლიდ მა ჯად? | - ჭყინტულდ, წნელი რად გინდოდა? |
Verse: 6 | კვადლიდ მადა ხეხვმი ლაყვრა. | წნელი მინდოდა ცოლის საწოლად. |
Verse: 7 | - სი ჭყინტილდა, ხეხვ ღანავ ჯარ. | - ჭყინტულდ, ცოლი ფეხმძიმედ გყავს. |
Verse: 8 | აღო ქურად მა ხეკვდენი? | აბ ბერწად რა უნდა? ("რა ენდომება?") |
Verse: 9 | - სი ჭყინტილდა, დინოლ ხორი. | - ჭყინტულდ, გოგონა ჰყავს. |
Verse: 10 | აღო ისგა დემ ლაჲცვირა! | აბა შიგ ხომ არ შეირჩენდა! |
Verse: 11 | - სი ჭყინტილდა, ჭყინტი ხორი. | - ჭყინტულდ, ბიჭიც ჰყავს. |
Verse: 12 | აღო ჯჷმლურ მა ხეროლა? | აბ უძმოდ რა ექნებოდა? |
Verse: 13 | - სი ჭყინტილდა, ჭყინტ აჯდაგრა. | - ჭყინტულდ, ბიჭი მოგკვდომია. |
Verse: 14 | აღო არვ იმჟი ლაჲჭემნა? | აბ ორს როგორ მოიკიდებდა (ძუძუზე)? |
Verse: 15 | - სი ჭყინტილდა, დინ' აჯდაგრა. | - ჭყინტულდ, გოგონაც მოგკვდომია. |
Verse: 16 | აღო ჯჷმლურ მა ხეკვდენი? | აბა უძმოდ რა უნდა? |
Verse: 17 | - სი ჭყინტილდა, ხეხვ ჩვაჯდაგრა. | - ჭყინტულდ, ცოლი მოგკვდომია. |
Verse: 18 | აღო გეზლურ მა ხეკვდენი? | აბა უშვილოდ რა უნდა? ("ენდომება?") |
Verse: 19 | - სი ჭყინტილდა, ლეჲღაბდ მა ჯიგ? | - ჭყინტულდ, სააღებოდ რა გყავს დაყენებული? |
Verse: 20 | ლეჲღაბდ მიგან წიქერ-გიშერ. | სააღებოდ დაყენებული მყავდა წიქარა-გიშერა. |
Verse: 21 | - ეჯი კოტოლ წიქერ-გიშერ (ირი). | - ის წიქარა-გიშერა პატარა (იქნება). |
Verse: 22 | - კოტოლ მადე, სურუ განგალ: | - პატარა კი არა, ძალიან დიდი: |
Verse: 23 | ეჩი გვაროლ ლაჴვმის ალშგი. | მისი ტყავი ეკლესიას გადახურავს. |
Verse: 24 | - ეჯი კოტოლ ლაჴვმილ ირი. | ის პატარა ეკლესია იქნება. |
Verse: 25 | - კოტოლ მადე, სურუ განგალ: | - პატარა კი არა, ძალიან დიდი: |
Verse: 26 | სემი ლჷზა ჟეღილდუღვი | სამი წლის ძაღლი |
Verse: 27 | სემი ზავას დეშ იცხჷპი. | სამ წელს გარს ვერ შემოუვლის. |
Verse: 28 | - ეჯი კოტოლ ფაკულ ირი. | - ის (ალბათ) პატარა ლეკვი იქნება. |
Verse: 29 | - კოტოლ ფაკულ ხამა ირი: | - პატარა ლეკვი როგორ იქნება. |
Verse: 30 | სამ ნასკინჟი წივერს ხეჰა. | სამ ნახტომზე წიორს (ნადირს) ეწევა. |
Verse: 31 | - ეჯი კოტოლ წივრულ ირი. | - ის პატარა წიორა იქნება. |
Verse: 32 | - კოტოლ მადე, სურუ განგალ: | - პატარა კი არა ძალიან დიდი: |
Verse: 33 | ღუმირს ისკჷნე ჟიქანქა. | ზევით ნაძვს აახტება. |
Verse: 34 | - ეჯი კოტოლ ღუმრილ ირი. | - ის პატარა ნაძვა იქნება. |
Page: 310 Verse: 35 | - კოტოლ მადე, სურუ განგალ: | - ის პატარა ნაძვა იქნება. |
Verse: 36 | ძუღვას ჭოკად ქა ხეჰოლე. | ზღვას გასადებ ხედ გასწვდება. |
Verse: 37 | - ეჯი კოტოლ ტომბოლ ირი. | - ის პატარა ტბია იქნება. |
Verse: 38 | - კოტოლ ტომბოლ ხამა ირი: | - პატარა ტბია როგორ იქნება: |
Verse: 39 | მიჟ ლაწადიდ დეშ ხეროლე. | მზე ვერ ჰყოფნის სანათებლად. |
Verse: 40 | - ეჯი კოტოლ მჷჟილდ ირი. | - ის პატარა მზია იქნება. |
Verse: 41 | - კოტოლ მჷჟილდ ხამა ირი: | პატარა მზია როგორ იქნება: |
Verse: 42 | გიმ ლაწადიდ დეშ ხეროლე. | მიწა ვერ ჰყოფნის სანათებლად, |
Verse: 43 | დეც ლაფარად დეშ ხეროლე. | ცა ვერ ჰყოფნის დასაფარავად. |
Verse: 44 | - ა, სი გვეფი, სი ჰერია! | - ა, შე გრძნეულო, შე კუდიანო, |
Verse: 45 | კვეტ-კოტოლი ჩიდ მიღვროვა, | ცოტ-ცოტა ყველა მომიტყუებია, |
Verse: 46 | ალ ჭყინტილდაშდ დეშ მამსახა! | ამ ჭყინტულდისთვის ვერა(ფერი) მომიხერხებია! |
Verse: 47 | ბაზი მი ყადვთე ოდრინე, | ამაღამ მე ყადთან (?) წავალ, |
Verse: 48 | ბაბას ლუგვარ ჴანილდ ხორი, | პაპას მსუქანი ხარი ჰყავს, |
Verse: 49 | ბაზი ლათვნად მი ოთხვიი. | ამაღამ წყლის დასალევად მე წავიყვან. |
Verse: 50 | - ბაბა, შვიდებდუვ ემხვია! | - პაპავ, მშვიდობით დამხვდომოდე! |
Verse: 51 | - შვიდებდ ისგვი თხვიმ ლამჴადა! | მშვიდობით მომსვლია შენი თავი! |
Verse: 52 | - ბაზი ისგვაცახან ხვიყვნი. | - ამაღამ შენთან დავწვები. |
Verse: 53 | ისგლეთხიშა ონასუღვი | შუაღამისას |
Verse: 54 | მახვშის ლიჩჩხჷნელ ხემთქვანდა, | უფროსს სჩვეოდა ცხვირის დაცემინება, |
Verse: 55 | ბაბას ბაზი ჟი ლახჩაჩხვნე. | პაპას ამაღამ ცხვირს დააცემინა. |
Verse: 56 | - ბაბას ნაშდობი, ღერთა ჟჷრ! | - პაპას მშვიდობა, ღვთის წყალობა! |
Verse: 57 | - მა ლუჩმინედ, მა ალგონვად? | - რა ვქნათ, რა მოვიგონოთ? |
Verse: 58 | ლეზვებ-ლეთრე მაგ ჟი აგვშდახ! | სასმელ-საჭმელი სულ გამოგველია! |
Verse: 59 | - გვიშგვე ჩუქან ლუღვჟარ არიხ, | - ჩვენ ქვემოთ მელოგინეები არიან, |
Verse: 60 | ერვი ბოფშარ ეჯჲარს ხორიხ, | იმათ ორი ბავშვი ჰყავთ. |
Verse: 61 | ეჯჲარს ლადი ქაქჷლს ხოჩოხ: | დღეს იმათ ფაფას უკეთებენ: |
Verse: 62 | ლადი სადილ ეჯი გვერა. | დღეს სადილად ის გვექნება. |
Verse: 63 | ბოფშარს ქაქჷლდ ჟი ოხვჩვემნეხ, | ბავშვებს ფაფა გაუკეთეს, |
Verse: 64 | ჭყინტილდდ ტუნულ ლაჴვრაჟ' ესგე, | ჭყინტულდმა ქოთანი სარკმელზე დადგა, |
Verse: 65 | ისგა აშჷდხ (ტუნუთე) სემი ქაჯარ. | შიგ (ქოთანში) ჩაცვივდა სამი ქაჯი. |
Verse: 66 | ჭყინტჷლდ[დ] ტუნუ ჟი ლაჲკჷდი, | ჭყინტულდმა ქოთანი აიღო, |
Verse: 67 | ისგა ესგე ჟაჴილთესგა, | ჩადგა ტიკში, |
Verse: 68 | ჟაჴილს ჟიქან ქა ხოთჷლე: | ტიკს თავი მოუკრა: |
Verse: 69 | "ჟი ლოხვწები შგილის ჩუქან: | "დავკიდებ ჭერს ქვეშ: |
Verse: 70 | ისგვე ზუმი ჩუ მიხალდა, | თქვენოდენა კი ვიცოდი, |
Verse: 71 | ეშხვი ნუკულდ ქა მისარდა!" | ერთი ხერხით მე ვჯობნიდი!: |
Page: 312 Verse: 1 | ჯგჷრა̈გი, სი ლანეშდ! | წმინდა გიორგი, შენ შეგვეწიე! |
Verse: 2 | ხამვა̈ჲ ღერბათ ლახვბეცე, | როგორც ღმერთს შევსთხოვო, |
Verse: 3 | ეჯჟიუ ლანშედა | ისემც შეგვწევიხარ |
Verse: 4 | ჟჷრშუ ისგვა-ჲ წყალობში! | შენი მადლითა და წყალობით! |
Verse: 7 | (ჯგჷრა̈გ[უ] ლოგვშედა, | წმინდა გიორგიმც შეგვწევია, |
Verse: 8 | ლოგვშედა; | შეგვწევია; |
Verse: 9 | ჯგჷრა̈გ, | წმინდა გიორგი, |
Verse: 10 | სი ლოგვეშდ!) | შენ შეგვეწიე |
Verse: 4 | (ლალხორ ი ხოჩო[ღ]ვ | სალუხორე და კარგი |
Verse: 5 | ოგკვიჰა!) | გაგვეგოს! ("კარგიმც გაგვიგია!") |
Page: 312 Verse: 1 | ისგვამ დიდა̈ბინ გოშია, | შენი დიდებით სავსეა, |
Verse: 2 | დიდება თარინგლეზერის! | დიდება მთავარანგელოზს! |
Verse: 3 | ა̈ლჴჷ̄რა̄ლედ ლიშედს გუშგვეჲ, | შევევედროთ ჩვენს შეწევნას, |
Verse: 4 | ლიმზირ დიდა̈ბ ლუჯვა̈რუ გვა̄რ! | შესაწირი დიდება ჯვარიანი გვქონდეს! |
Verse: 5 | ძღვიდილდ ჯეცხა̈პდა ოქვრა̈ში, | ზღუდე გერტყა ოქროსი, |
Verse: 6 | ოქვრა̈ სამჴა̈რინ გოშია. | ოქროს სამკაულით სავსეა. |
Page: 314 Verse: 7 | ლალგენა ისგუ ჴანარე, | ოქროს სამკაულით სავსეა. |
Verse: 8 | მუჭვა̈რ ხაგა̈ნდახ ოქვრა̈ში, | რქები ჰქონდათ ("ედგათ") ოქროსი, |
Verse: 9 | იბირღვიე̄ლხ ზაგნი ზაგა̈რ, | დაბუღრაობენ ქედ-ქედ, |
Verse: 10 | სვიფილდ მეტყუფე ხეროლეხ; | მოედანი გადატყაული ექნებათ; |
Verse: 11 | ლალგენა ისგუ გიცრარე, | შენი შესაწირი ვერძები, |
Verse: 12 | მუჭვა̈რ ხა̄გა̈ნდახ ყორყოჯა̈ჲ, | რქები ჰქონდათ ("ედგათ") დაგრეხილი, |
Verse: 13 | იკვაჩხჲალეხ ზაგნი ზაგა̈რ. | დახტოდა ქედ-ქედ. |
Verse: 14 | დიდა̈ბ ოთჴა̈დ ყერის ისგვა! | დიდება მოსვლოდეს შენს ძალას! |
Verse: 15 | ისგვა დიდა̈ბდ მამგვეშ ნიცხა; | შენს დიდებას არაფერი გვირჩევნია; |
Verse: 16 | ლიშედ ნიშგვეჲ სი ჯიცხა̈ნდედს, | ჩვენი შეწევნა შენ გერჩიოს |
Verse: 17 | აშ ლერსგვანთე გირი მურგვალდ! | ასე მარჯვნით ირგვლივ! |
Verse: 5 | ლიმზურ ჯარახ სგაშ ლალგენას, | ლოცვა-შეწირვა გქონიათ * დათქმული, |
Verse: 6 | ჴანა̈რ ჯირდახ სგაშ ლალგენას, | ხარები გყავდათ * დათქმული, |
Verse: 7 | მუჭვა̈რ ხაგანხ შიდ ვოქრეში; | რქები ჰქონდათ ("ედგათ") ოქროსი; |
Verse: 8 | გიცრა̈რ ჯირდახ სგაშ ლალგენას, | ვერძები გყავდათ * დათქმული, |
Verse: 9 | მუჭვა̈რ ხაგანხ შიდ ყორყოჯი, | რქები ჰქონდათ დაგრეხილი, |
Verse: 10 | იბურღველახ ზაგნი ზაგა̈რ; | დაბუღრაობენ ქედ-ქედ; |
Verse: 11 | ხუნვას ლაჩვა̈რი ჯიყურდახ, | საძირკველთან ირმები გეწვათ, |
Verse: 12 | შდურვას შაურდენ ჯაცხეპა; | (ციხის) ქონგურს შევადენი გერტყა; |
Verse: 13 | ძღვიდილდ ჯაცხიპ შიდ ვოქრეში, | ზღუდე გარტყია ოქროსი, |
Verse: 14 | ქორჷლდ ჯიგან შიდ შხეფიში. | სახლი გედგა უზადოდ აგებული. |
Verse: 15 | ალი ღერთემ ჩივ ჯამზჷრახ | ეს ღმერთმა დაგლოცოთ |
Verse: 16 | ამეჩულა̈შ მერდე მარა! | აქ მყოფი ადამიანები! |
Verse: 3 | ძღვიდილდი ჯაცხიპი ვოქვრეში. | ზღუდე გარტყია ოქროსი. |
Page: 316 Verse: 4 | ლალგენე ისგვი ჴანარე | შეწირული შენი ხარები |
Verse: 5 | მაჩხფა̈რ ზაგა̈რ იბირღვჲელეხ, | მაჩხფარის ქედზე ბუღრაობენ, |
Verse: 6 | სვიფილდი მეტყვფე ხეროლეხ | მოედანი გადატყაული აქვთ |
Verse: 7 | ნა̈ბირღვჲალე ჴანარეში; | ნაბუღრავები ხარებისა; |
Verse: 8 | ლალგენე ისგვი ფუკვარე | შეწირული შენი ვაცები |
Verse: 9 | ზაგნი ზაგანი იკვა̈ჩხჲელეხ, | ქედ-ქედ დახტიან, |
Verse: 10 | ლალგენე ისგვი გიცრალე, | შეწირული შენი ვერძები, |
Verse: 11 | კირკოლდაჲ ხაგა̈ნდახ მუჭვარე; | დაგრეხილი ჰქონდათ ("ედგათ") რქები; |
Verse: 12 | ქაბეშხა̈ნ ისგვი ლახვარე | გარეთ შენი საძოვარი მთები |
Verse: 13 | ერსკა̈ნდ ი კვიცრანი ჟი გვეშია; | არჩვითა და შუნით სავსეა; |
Verse: 14 | სვიფი მეტყვეფე ჯეროლე | მოედანი გადატყაული გაქვს |
Verse: 15 | უსხვარეში ნა̈ძჰა̈ნჲალვი. | უსხების დაკვლით. |
Page: 316 Verse: 1 | დიდებ, დიდებ თარიგძელას, | დიდება, დიდება მთავარანგელოზს, |
Verse: 2 | ლელჴჷრალედ ლიშედს გუშგვე, | ვევედრებოდით ჩვენს შემწეობას, |
Verse: 3 | მაშედ გუშგვე ჯეჲ სგოჯილე! | ჩვენი შემწე ის ბრძანდება! |
Verse: 4 | ძღუდი მურგვალდი ხაცხეპა, | ზღუდე არტყია ირგვლივ, |
Verse: 5 | სვეტი ვოქრეში ხაგენა, | ოქროს სვეტი ჰქონია ("სდგმია"), |
Verse: 6 | ისგან დიდებან გოში ლი, | შიგნით დიდებით სავსეა, |
Verse: 7 | ჩხერჲალაჲ მიჩა თასარე, | ჩხრიალა მისი თასები, |
Verse: 8 | თას ი ავჯარივშ გოშილე, | თას-აბჯარით სავსეა, |
Verse: 9 | ლჷშკადე მიჩა ავჯარე, | მოჭედილი მისი აბჯარი, |
Verse: 10 | ლჷნქეჭა მიჩა მურყვამე, | დახატული მისი ციხე, |
Verse: 11 | ძირვას რიონი ხოგენდა, | ძირში მდინარე ედგა, |
Verse: 12 | შდულვას შაურდენ ხაცხეპა, | ქონგურს შევარდენი ერტყა, |
Verse: 13 | ლესგას ღვაშარი ხოყურდა, | გვერდით ჯიხვები ეწვა, |
Verse: 14 | სარკი ლასგიდის ხოჩა̄ნდა. | სარკე-მიჭვრიტას სჯობდა. |
Verse: 15 | ლალგენა მიჩა ჴანარე, | შეწირული მისი ხარები, |
Verse: 16 | მუჭვარ ლჷშკადილ ხარენახ, | მოჭედილი რქები ჰქონიათ, |
Verse: 17 | სუფილ მეტყვეფილ ხარენა, | მოედანი გადატყაული ჰქონია, |
Verse: 18 | ზაგნიშ ზაგარნ იბირღვჲელეხ, | ქედ-ქედ ბუღრაობენ, |
Verse: 19 | ლალცხატაჲ მიჩა გიცრალე | შეწირული მისი ვერძები |
Verse: 20 | ზაგნიშ ზაგარნ იბაცქვჲელეხ. | ქედ-ქედ რქენენ (ერთმანეთს). |
Verse: 6 | (გაბრიელ მახარობელსა | გაბრიელ მახარობელსა, |
Verse: 7 | მიქელ-გაბრიელ, სი ლოგვეშდ!) | მიქელ-გაბრიელ, შენ შეგვეწიე! |
Page: 318 Verse: 1 | დიდება ბარბალ დოლაშის! | დიდება ბარბალე დოლისას! |
Verse: 2 | ლიმზირ ჯაგადი ძღჷდაში. | შესაწირი გმართებს დიდისა. |
Verse: 3 | ლაფსყალდა̈შ ჟიბენ ანსგვეჯნი, | ლაბსყალდს ზემოთ მობრძანდება, |
Verse: 4 | გეგულდა[შ]ს* ისგა ანსგვეჯნი. | გეგულდაშში მობრძანდება. |
Verse: 5 | ბარბალ, ისგვა ჴამშოშუღვი | ბარბალე, შენი ძალით |
Verse: 6 | ლაშხრაში ჟიბენ ანსგვეჯნი; | ლაშხრაშს ზემოთ მობრძანდები; |
Verse: 7 | ბარბალ, ისგვა ჴამშოშუღვი | ბარბალე, შენი ძალით |
Verse: 8 | ჴევიას ლეჟა ხათარაში; | სვანეთში ("ხევს ზემოთ") დიდებით მოდიხარ; |
Verse: 9 | ხითჷში ვაჟილ-სიმჷქას, | ირჩევ ვაჟ-ქალიშვილებს, |
Verse: 10 | ტაბლაში ისგვა მჷნაყას. | შენი ტაბლის გამომცხობლებს. |
Verse: 11 | ჯვიჰიერისგა ანსგვეჯნი, | ჯვიჰიერში მობრძანდები, |
Verse: 12 | ქუნილდ ლაჯჴანდა სარჯაში, | სუნი გეცა სარაჯისა, |
Verse: 13 | ლამა̈̄რია ხარჯილს ხაშდაბა. | ღვთისმშობელი ხარჯს ამზადებს. |
Verse: 14 | ლალგა̈ნა მიჩა ჴანარე, | შეწირული მისი ხარები, |
Verse: 15 | სუფილ მეტყვეფილ ხეროლე | მოედანი გადატყაული აქვს |
Verse: 16 | ნა̈ძჰანჲერუ ჴანარეში. | ხარების დაკვლით. |
Verse: 17 | ლაქვა ლახზაზა მაცვბაში, | ქვემოთ შეჰგებებია მაცვბაში, |
Verse: 18 | ბარბალ ხარჯილსუ ხაბიშა. | ბარბალე ხარჯს ართმევდა თურმე, |
Verse: 19 | წყილიან ზადაშინ გოშია | წმინდა ზედაშით სავსეა |
Verse: 20 | მეზრაში კეცილ უშდიხა. | სალოცავი ქვევრი ამოულეველი. |
Page: 320 Verse: 1 | ავთა̈ნდილ როქ იმარა̄ლდა, | ავთანდილი ემზადებოდაო, |
Verse: 2 | იმარა̄ლდა ლა̈თხვიართე. | ემზადებოდა სანადიროდ. |
Verse: 3 | "ლაცლას მიშგვაჲ ქა ხვა̈წჰინე, | "ჩემს ტოლ-ამხანაგებს დავპატიჟებ, |
Verse: 4 | ქეიფს ხვა̈ჩო ამ მიშლადა̈ღ." | ვაქეიფებ ამ კვირა დღეს", |
Verse: 5 | "ლაცლა მიშგვი ქა როქ ხვა̈წიჰ, | "ჩემი ტოლები დავპატიჟეო, |
Verse: 6 | ჩინთიშ ტაბგილ სგვებინჩუ ესოგ, | ჩინთის(?) სუფრა წინ დავუდგი, |
Verse: 7 | გზავრობა̈შ როქ მამა თერა, | მგზავრობისა არა ჩანს რაო, |
Verse: 8 | ლაცლაცახა̈ნ ლირდე ლა̈მსედნი. | ტოლებთან ყოფნა შემრჩება: |
Verse: 9 | ვოქვრეშ კათხჷლდ სგვებინჩუ მი̄გ, | ოქროს კათხა წინ მიდგას, |
Verse: 10 | ვოქვრე ჩა̈ნგილდ ტოტჟი მუღვე, | ოქროს ჩანგი ხელთა მაქვს, |
Verse: 11 | ხვიშდრა̈ლ, ხვიღრა̈̄ლ ლაცლაცახა̈ნ. | ვთამაშობ, ვმღერი ტოლებთან. |
Verse: 12 | თინა̈თ, მიშგუ თელეღჷრა, | თინათინი, ჩემი რძალი, |
Verse: 13 | ლეზიზს მინყე ლა̈თხვიართე; | საგზალს მიცხობს სანადიროდ; |
Verse: 14 | ჟი ლამმარე, ჟი ლამხა̄ნზე, | მომამზადა, შემაიარაღა, |
Verse: 15 | წჷრნი საღრილ ჟი ლა̈მჰჷნგრე, | წითელი საღარი შემიკაზმა, |
Verse: 16 | ლეზიზ ხურჯნა̈ლ ჰჷნგირს ემრეკ, | საგზაო ხურჯინები უნაგირზე დამიკიდა, |
Verse: 17 | ვოქვრეშ მადრა̈ჴ ქა ლამბიშე. | ოქროს მათრახი მომაწოდა. |
Verse: 18 | ჟი ხვაკვეფხი ჩა̈ჟილდს მიშგვა, | ზედ მოვახტი ჩემს ცხენას, |
Verse: 19 | მად მიყჷრი ეშხვი მადრა̈ჴ, | ერთი მათრახი(ც) არ დამიკრავს, |
Verse: 20 | ეშხვი მინდვერს ქა მისკინა, | ერთ მინდორს გავმხტარვარ, |
Verse: 21 | [ეშ] ლამტულე თინათინად, | ისე მომაძახა თინათინმა, |
Verse: 22 | თინათინა თელეღჷრად: | თინათინმა, (ჩემმა) რძალმა; |
Verse: 23 | "ავთა̈ნდილე, ჟი ლა̈მღელა̈ვ, | "ავთანდილ, შემიცადე, |
Verse: 24 | გზავრობა̈შ როქვ მამა თერა, | მგზავრობისა არა ჩანს რაო, |
Verse: 25 | ეშხუ საუდ ჩუ ლამჴიდვინ!" | ერთი სურვილი შემასრულებინე!" |
Verse: 26 | ჟი ლა̈ჲღელვე ავთა̈ნდილად, | შეიცადა ავთანდილმა, |
Verse: 27 | ჟი ლა̈ჲღელვე მინდვერისგა, | შეიცადა მინდორში, |
Verse: 28 | ძმა̈-ჲ თელღჷრა ჩუ ლა̈ჲნა̈ჩდა̈ნხ, | მაზლ-რძალი შეირივნენ, |
Verse: 29 | ესღირალეხ მინდვერისგა. | იმღერეს მინდორში. |
Verse: 30 | თინა̈თს ვეშგმავ როქვ ხოჭონა, | თინათინი უკან გაბრუნებულაო, |
Verse: 31 | ავთა̈ნდდ ლიზი̄ლ მა̄დ ლა̈ჲჟომე. | ავთანდილმა წასვლა არ დაიშალა. |
Page: 322 Verse: 32 | ხობინავ ლიზი-ლიჩედი, | გასდგომია გზას, |
Verse: 33 | სგა მეჩდელი უხვა̈ნთესგა, | შესულა ჭიუხში, |
Verse: 34 | უხვა̈ნ ღვაშარინ გოშია. | ჭიუხი ჯიხვებით სავსეა. |
Verse: 35 | "ეშხუ ღვაშჷლდ ჩუ მიდგარა, | "ერთი ჯიხვი მომიკლავს, |
Verse: 36 | ალი ჩა̈ჟილდს ჟი როქ ლო̄ხვაცვ. | ეს ცხენს დავკიდე. |
Verse: 37 | მიბინა ლიზი-ლიჩედი, | გავსდგომივარ გზას, |
Verse: 38 | ესღვრი, ესღვრი ცხეკს ი მინდვერს, | მივდივარ, მივდივარ ტყესა და მინდორში, |
Verse: 39 | ჟი ლოქ ა̈ხფა̈შ ჩა̈ჟილდს მიშგვა. | დაიღალა ჩემი ცხენაო. |
Verse: 40 | ჩა̈ჟილდს ღვაშჷლდ ჩუ როქ ოხოკ, | ცხენას ჯიხვა ჩამოვხსენი, |
Verse: 41 | ჩა̈ჟილდს ჰჷნგრი̄ლ ჩუ როქ ოხოკ, | ცხენას უნაგირა მოვხადეო, |
Verse: 42 | ჩა̈ჟილდ ლაჩა̈ხვთე მიფი̄შვდა." | ცხენა საძოვარზე გამიშვია". |
Verse: 43 | ავთა̈ნდდ ლემსგილ ჟი ლოქ ლაიშვ, | ავთანდილმა ცეცხლა დააგზოო, |
Verse: 44 | ხოშა წვა̈დილდ ლატყბას ლახდე. | დიდი მწვადი მიუფიცხა ("შესაწვავად მიადო"). |
Verse: 45 | ვოდ როქვ წვა̈დილდ ჟი იტყბო̄ლდა, | სანამ მწვადი შეიწოდაო, |
Verse: 46 | ჩა̈ჟილდდ ლა̈ჲკიდ ხოშა ჭჷრხჷნ. | ცხენმა დიდად დაიჭიხვინა. |
Verse: 47 | "ქა ლოხვსინჯა̈ვ ლეჟა-ლექვა, | "გავიხედე ზემოთ (და) ქვემოთ, |
Verse: 48 | მინდვერიში ლეჟა̈შ პილჷლდს | მინდვრის ზემო მხარეს |
Verse: 49 | ანღრი, ანღრი აშირ მარე, | მოდის, მოდის ასი კაცი, |
Verse: 50 | აშირ მარე, მეშხე მარე. | ასი კაცი, შავი კაცი. |
Verse: 51 | ო, საბრელა ავთა̈ნდილე! | ო, საბრალო ავთანდილ! |
Verse: 52 | ალი მა̈გ მიშგუ მოღლა̈ტ ლი. | ჩემი მოღალატეა ყველა ეს. |
Verse: 53 | ენასო̄ლდ როქვ ჩა̈̄ჟ ჟი [ლ]ა̈ხვჰჷნგირ, | უცბად ცხენა შევიკაზმეო, |
Verse: 54 | ჟი ხვაკვეფხი ჩა̈ჟილდს მიშგვა, | მოვახტი ჩემ ცხენას, |
Verse: 55 | ღვაშჷლდ მინდვერისგაჲ ა̈მსა̈დ, | ჯიხვა მინდორში დამრჩა, |
Verse: 56 | წვა̈დილდი უტყბადუ მასედა. | მწვადიც უწვავი დამრჩენია. |
Verse: 57 | ესღვრი, ესღვრი მაშრი შუკულდს, | მივდივარ, მივდივარ ფართო გზაზე, |
Verse: 58 | მაშრი შუკულდს ენასდ ესღვრი, | ფართო გზაზე სწრაფად მივდივარ" |
Verse: 59 | ნახვწი შუკულდს წყჷნა̈̄რდ ესღვრი, | ვიწრო გზაზე ნელა მივდივარ, |
Verse: 60 | ქა ლოხვსინჯა̈ვ ბარჯ ჟიქა̄ნქა, | უკან გავიხედე, |
Verse: 61 | ფედჲას ამჭიმ აშირ მა̄რე. | ახლოს მომდევს ასი კაცი. |
Verse: 62 | ო, საბრელა ავთა̈ნდილე, | ო, საბრალო ავთანდილ, |
Verse: 63 | დეშ ხოჩდენი ამშელდ ამახვს! | ვერ გაექცევი ამდენ მტერს! |
Verse: 64 | ჟი როქვ ოთსკინ შუკუნ ჟიბოვ, | ავხტი გზის ზემოთო, |
Verse: 65 | სგა ლა̈ხვლაფრა̈ნ თვეთნა̄მ ბა̈ჩჷლდს. | შევეფარე თეთრ ქვას. |
Verse: 66 | ანღრი, ანღრი აშირ მა̄რე, | მოდის, მოდის ასი კაცი, |
Verse: 67 | აშირ თვეფილდ ქავ მიკვარა, | ასი თოფა გამისროლია, |
Verse: 68 | აშირ მა̄რე ჩუვ მიდგარა, | ასი კაცი მომიკლავს, |
Verse: 69 | ეშხუ მეშხე მარილ ა̈მსა̈დ. | ერთი შავი კაცი დამრჩა. |
Page: 324 Verse: 70 | ეჯგვა̈რ ამფიშდვ მეშხა მარად, | ისე მესროლა შავმა კაცმა, |
Verse: 71 | თვეთნე გვა̈მილდ ჟი ლა̈მწჷრნე. | (რომ) თეთრი მკერდი ამიწითლა. |
Verse: 72 | ო, საბრელა ავთა̈ნდილე! | ო, საბრალო ავთანდილ! |
Verse: 73 | აფხნეგ-მა̄რე მი და̈̄რ მინჴრი, | ამხანაგი მე არავინ მახლავს, |
Verse: 74 | ეშხუ თვეთნე მუგულდ მინჴრი, | ერთი თეთრი მტრედა მახლავს, |
Verse: 75 | ლა̈̄ირს ხოზზი დედეს მიშგვა: | წერილს გავუგზავნი დედაჩემს: |
Verse: 76 | თვეთნე ლერქვილა̈რ ხალტჷნდა, | თეთრი ტანსაცმელი უყვარდა, |
Verse: 77 | მეშხად აღფის ავთა̈ნდიშღა; | შავად შეღებოს ავთანდილისთვის; |
Verse: 78 | ეშხვი დინაგეზალ ა̈მსა̈დ, | ერთი ქალიშეილი დამრჩა, |
Verse: 79 | ეჯ' ეჯგვა̈რ მარა ლახომეს, | ის იმგვარ კაცს მისცეს, |
Verse: 80 | მი მაჯონდედს თვალდ ი ტანდ[ა], | (რომ) მე მგავდეს თვალად და ტანად, |
Verse: 81 | მიშგუ ხოჩა ლარდა-ლა̈ზგა | ჩემი კარგი სახლ-კარი |
Verse: 82 | ეჩას ზითევდ ქა ლახომეს!" | მას მისცეს მზითვად!" |
Page: 324 Verse: 1 | ავთა̈ნდილა ქა მეჩდე̄ლი, | ავთანდილი წასულა, |
Verse: 2 | ქა მეჩდე̄ლი ლა̈თხვიართე, | წასულა სანადიროდ, |
Verse: 3 | მამგვეშ ხეთხა̈̄ნ ალას ლა̈დი, | არაფერი უშოვია ("ჰშოვებია") ამას დღეს, |
Verse: 4 | ჯიჰრა ჩუქვა̄ნ ლემესგს ა̄შვე. | მუხის ძირს ცეცხლს ანთებს. |
Verse: 5 | ლემესგ ოდე ჩუ ა̈დღუ̄ზა̈̄ნ, | სანამ ცეცხლი გაძლიერდა, |
Verse: 6 | ეჩქად ლა̈ჩვი ჩუ ხოდგარა, | მანამ ირემი მოუკლავს, |
Verse: 7 | ეჩი̄ წვა̈დვა̈რ ჟი ხომა̄რა. | მისი მწვადები დაუმზადებია. |
Verse: 8 | ქა ლა̈ჲსგიდა მინდვერთექა, | გაიხედა მინდვრისაკენ, |
Verse: 9 | ამეჩუნა ლაშგა̈რ ა̈რი: | აქ ლაშქარი არის: |
Verse: 10 | "ა, წარმა̈თი, მიშგუ აფხნეგ, | "ა, წარმათო, ჩემო ამხანაგო, |
Verse: 11 | მიშგუ საღრილ ქაი ა̈მიჴდ!" | ჩემი საღარი მომგვარე!" |
Verse: 12 | ამნემ ჩა̈̄ჟი ქა ხოჴიდი, | ამან ცხენი მოჰგვარა, |
Verse: 13 | ალას ავთა̈ნდილ ლახსგურდა, | ამაზე ავთანდილი შეჯდა, |
Verse: 14 | ქა მეჩდელი მინდვერთექა, | წასულა მინდვრისაკენ, |
Verse: 15 | ამჩუ თათა̈რდ ჟი გვეში ლი. | აქ თათრ(ებ)ით სავსეა. |
Verse: 16 | "ეშხუ აშირ ქა მიკვარა, | "ერთი ასი (თოფი) მისვრია, |
Verse: 17 | აშირ თათრა̈რ ჩუ მიდგარა, | ასი თათარი მომიკლავს, |
Verse: 18 | ეშხვი̄ლ ასა̈დ ნე̄სგაისგა." | ერთი დარჩა შუაში". |
Verse: 19 | ეშხუ ეჯას ქა ხოკვარა, | ერთი იმას(აც) უსვრია, |
Verse: 20 | ავთა̈ნდილს ხაჴიდ გუქა, | ავთანდილს მოარტყა გულში, |
Verse: 21 | ლა̈ჲსგიდა ავთა̈ნდილ ღვეშგმა̄ვ: | მიიხედა ავთანდილმა უკან: |
Verse: 22 | ფინდიხ მინდვერისგა იშდრა̈̄ლ. | ტყვია მინდორში თამაშობს. |
Page: 326 Verse: 23 | ქა მეტხელი ჯიჰრათექა, | დაბრუნებულა მუხასთან, |
Verse: 24 | ამეჩუნი ჩუ ასგურდა: | აქ ჩამოჯდა: |
Verse: 25 | "ო, ბედნიერ, ლა̈ჲრი მჷი, | "ო, ნეტავი, წერილის წამღები (მომცა), |
Verse: 26 | ა̈გითე მე̄ზი და̈̄რ მეთხი!" | შინ წამსვლელი არავინ მეშოვება!" |
Verse: 27 | ანჴა̈დ ნა̈მზურ ეშხუ მუგულდ, | მოვიდა ერთი დალოცვილი მტრედი, |
Verse: 28 | გა̈ნხა̈ნ ეჯას სგა ხაგენა, | მოსდგომია იმას გვერდზე |
Verse: 29 | ავთა̈ნდილა ლა̈ირს ა̈ჲრი | ავთანდილი წერილს წერს |
Verse: 30 | მუგვი ზისხშვ ი მუგვი ღალოშ. | მტრედის სისხლითა და მტრედის ფრთით. |
Verse: 31 | "მიშგუ დია, ალა მა̈ჲ ლი: | "ჩეზო დედავ, ეს რა არი! |
Verse: 32 | აშხვ კოჯისგა ლა̈ჩვი ყუ̄ლი? | ერთ კლდეში ირემი ყვირის? |
Verse: 33 | ამის ჯიჲრი, დედე მიშგუ: | ამას გწერ, ჩემო დედავ: |
Verse: 34 | ჲორი ღვამლა̈რ ჭურ ანღჷრიხ, | ორი ყორანი თურმე მოდის, |
Verse: 35 | უშხვარ პინტყილს დემ ხა̈ცურიხ; | ერთმანეთს ბუმბულს არ არჩენენ; |
Verse: 36 | ეშხუ ციცულდ კა ჩუქვანი | ერთი კატა კერიის ფიქალქვეშ |
Verse: 37 | კი̄ლი, ეჯა მა̈ჲ იროლე? | კივის, ის რა იქებ(ოდ)ა? |
Verse: 38 | გუშგვეჲ ყორჟი მეგემ ხეგნი, | ჩვენს კარზე ხე დგას, |
Verse: 39 | ეჯა იცნავშ ჩვალქაჩე̄ლი, | ის სიზმარში მოჭრილა, |
Verse: 40 | ბალე ჩუქვა̄ნთე ხაშჷ̄და!" | ფოთოლი ძირს დასცვენია!" |
Verse: 41 | ალა მუგულდდ ქა ადჲე, | ეს მტრედმა წაიღო, |
Verse: 42 | ავთა̈ნდი̄ლა̈ დედეს ლახვე̄მ, | ავთანდილის დედას მისცა, |
Verse: 43 | ქა̈̄დჭოდა̄ნე დედედ მიჩა. | წაიკითხა დედამისმა. |
Verse: 44 | "მეჩი ლა̈ჩვი დემის ყუ̄ლი, | "ბებერი ირემი კი არ ყვირის, |
Verse: 45 | მარე ისგუ ბაბა ი̄რა; | არამედ მამაშენი იქნება; |
Verse: 46 | ღვამლა̈რ ეჯჲა̈რ მა̄მ იროლეხ, | ისინი ყორნები კი არ იქნებოდნენ, |
Verse: 47 | მარე ისგუ ლადჩურა ლიხ; | არამედ შენი დები არიან; |
Verse: 48 | ციცულდ ეჯა მამა ი̄რა, | ის კატა კი არ იქნება, |
Verse: 49 | მარე ხვი̄რი ისგუ დედე; | არამედ დედაშენი ვიქნები; |
Verse: 50 | მეგა̈მ ეჯა მა̄მ ი̄რო̄ლე, | ის ხე კი არ იქნებოდა, |
Verse: 51 | მარე ეჯა სი ხი̄რო̄ლე: | არამედ ის შენი იქნებოდი: |
Verse: 52 | ერვა̄ლე სი თვეფსი ჯა̈ჴდა, | ვინმე შენ თოფს მოგარტყამდა, |
Verse: 53 | ლჷქა̈ჩ სია ჩუ ხირდოლე; | შენ დაჭრილი იქნებოდი: |
Verse: 54 | ზისხი კუნკვლა̈რ ა̈ჯე̄ზინი, | სისხლის წვეთები გდის (ალბათ), |
Verse: 55 | ეჯა სი ღალ მა̄დ ხი̄რია? | ის, გლახ, შენ არ იქნები? |
Verse: 56 | ო, საბრალო ავთა̈ნდილა, | ო, საბრალო ავთანდილ, |
Verse: 57 | თხვიმ უწვრადი მად ჯასედა!" | თავი უსისხლებლად არ დაგრჩენია!" |
Verse: 58 | ქრისდეშ ნა̈მზურ გუშგვეჲ ლირდე, | ქრისტეს დალოცვილი ჩვენი ყოფნა, |
Verse: 59 | ალა ღერთემ ჩუ გვა̈მზჷრას! | ეს ღმერთმა დაგვლოცოს! |
Page: 328 Verse: 1 | გიორგი გუშგვეჲ მახვშიშ გეზალს | გიორგის, ჩვენი ბატონის შვილს, |
Verse: 2 | თხვიმილდ უდგარა ხოხალდა, | თავი უკვდავი ეგონა. |
Verse: 3 | ა̈მჩედელი ლა̈შიალთე, | წასულა საომრად, |
Verse: 4 | ეშხუ ტვეტიშვ თვეფ ხუღვა̈ნდა, | ერთ ხელში თოფი ჰქონდა, |
Verse: 5 | მერმა ტვეტიშვ მუხვბ' ა̈დგვა̈ნე. | მეორე ხელით ძმა დაიტირა. |
Verse: 6 | აშირ ფინდიხ გვამა̈რს ახხვიდ, | ასი ტყვია მკერდში მოხვდა, |
Verse: 7 | შდიხიშ კაკლა̈რ, ოჲ, ლოხხალდა; | თხილის კაკალი ეგონა, |
Verse: 8 | ზისხი ნაღვრევ, ოჲ, ეჯიზდა, | სისხლის ღვარი, ოჲ, გდიოდა, |
Verse: 9 | ხოჩემიშ ვეფილდ ჯიხალდა. | სასიკეთო ოფლი გეგონა. |
Verse: 10 | ფიცა̈რჟინ ერ ჩუ ლაჯყვინეხ, | ფიცარზე რომ დაგაწვინეს, |
Verse: 11 | ისგუ კარავა̈ტ ჯიხალდა; | შენი საწოლი გეგონა; |
Verse: 12 | კუბთეისგა სგა ლაჯყვინეხ, | კუბოში (რომ) ჩაგაწვინეს, |
Verse: 13 | ისგუ ვოთა̈ხ, ვოჲ, ლა̈ჯხალდა. | შენი ოთახი გეგონა. |
Verse: 14 | კუბი ფიცა̈რ ჟიქან აჯქვეხ, | კუბოს ფიცარი დაგხურეს, |
Verse: 15 | ისგუ საბა̈ნ, ვოჲ, ლა̈ჯხალდა; | შენი საბანი გეგონა; |
Verse: 16 | ლაშდვიღთე ერ ესყა̈დდახ, | დასამარხავად რომ მიჰყავდით, |
Verse: 17 | ლიზჷნგლა̈გი ერ ა̈დბინეხ, | ზარის რეკა რომ დაიწყეს, |
Verse: 18 | სახრა̈ბიშ წირულდ ლა̈ჯხალდა. | აღდგომის წირვა გეგონა. |
Verse: 19 | საფლა̈ვთეჲსგა სგა ლაჯგენეხ, | საფლავში (რომ) ჩაგასვენეს, |
Verse: 20 | ისგუ მა̈ჩვიბ, ოჲ, ლა̈ჯხალდა; | შენი მაჩუბი გეგონა; |
Verse: 21 | ჟიქან ვერილ[დ]ს ერ ჯაქვა̈მდახ, | ზევით მიწას რომ გაყრიდნენ ("გახურავდნენ"), |
Verse: 22 | წყჷნა̈რ უჩხა სი ლა̈ჯხალდა. | შენ ნელი წვიმა გეგონა. |
Verse: 23 | მჷრშკ ი მუღულ სგა ჯეჭვადა̈ნ, | ჭიანჭველა და ჭია-ღუა გეხვია, |
Verse: 24 | ისგუ ხეხვ ი გეზალ ჯიხალდა; | შენი ცოლ-შვილი გეგონა; |
Verse: 25 | ვიჯი ყიას ჯეცხჷრპანა̈ნ, | გველი ყელზე გეხვია, |
Verse: 26 | ხეხვმიშ მეჴრჷლა̈რ ჯიხალდა; | ცოლის მკლავები გეგონა; |
Verse: 27 | ლაჯგრია̈შ ტაბა̈გ ა̈ჯმარეხ, | საკურთხის სუფრა მოგიმზადეს, |
Verse: 28 | გეზლა̈შ ქვერწილ, ვოჲ, ლა̈ჯხალდა. | შვილის ქორწილი გეგონა. |
Verse: 5 | პა̈რტია ჯირი ფოლა̈დიშ, | პარტია გყავთ ფოლადისა, |
Verse: 6 | ჟახა ხაწვე̄ნე დვრევს ლა̈დიშ; | სახელს უხვეჭს დღევანდელ დროს; |
Verse: 7 | კომკავშირ მეგჭე ლი ჩიგარ, | კომკავშირი მტკიცეა მუდამ, |
Verse: 8 | ჯვინელ გვა̈რდია̈შ მჷცა̈̄დი. | ძველი გვარდიის შემცვლელი. |
Verse: 9 | ქარხანა̈̄ლ ჯიგხ ჩიდ მაჩე̄ნე, | ქარხნები გიდგათ ყველაზე კარგი, |
Verse: 10 | ფაბრიკა̈̄ლ ჟახა გვაწვე̄ნეხ; | ფაბრიკები სახელს გვიხვეჭენ ("გვაჩვენებენ"); |
Verse: 11 | ძუღვა̈̄ლს ჯირიხ შელდურ გემა̈რ, | ზღვებში გყავთ ურიცხვი გემები, |
Verse: 12 | დეცს ა̈გვშილეხ ბერჟა̈ ორბა̈რ, | ზეცას ავსებენ რკინის ორბები. |
Verse: 13 | გიმხა̈ნჟ' აჯა̄ზი სი მასა̈რდ | დედამიწიდან ამოგდის ბლომად |
Verse: 14 | ოქვრა̈ მა̈დენ, ნა̈ფთი მაზვბა̈რ; | ოქროს მადნები, ნავთის წყაროები; |
Verse: 15 | მა̈გ ლასჷრგებ ჯა̄რ ლახვს ი ბა̈რს, | ყველაფერი სასარგებლო გაქვს მთასა და ბარში, |
Verse: 16 | ტრაქტორა̈რ ი კომბაინა̈რ. | ტრაქტორები და კომბაინები. |
Verse: 17 | ჩიდ მაჩე̄ნე სი ჯი̄გ ქალქა̈რ, | ყველაზე კარგი შენ გიშენია ("გიდგას") ქალაქები, |
Verse: 18 | ჩუ ლჷკთილ ლიხ მახე სოფლა̈რ, | შეძლებულია ახალი სოფლები, |
Verse: 19 | მა̈გ ლუთვერ ჯა̄რხ მახეღვაჟა̈რ, | ყველა ნასწავლი გყავს ახალგაზრდები, |
Verse: 20 | თავისუფა̈ლ ლიხ ზურალა̈̄რ. | თავისუფალი არიან ქალები. |
Verse: 21 | ჩია̈̄გ ახა̈სყ ბერჟა̈ შუკვა̈რ, | ყველგან გააკეთე რკინისგზები, |
Verse: 22 | ურიცხვ ლიხ ავტომობილა̈რ; | ურიცხვია ავტომობილები; |
Verse: 23 | მჷგჭად ჯუღვე ქვეყნი საზღვა̈რ, | მტკიცედ გაქვს ქვეყნის საზღვარი, |
Verse: 24 | მჷლჩად ჯაყა უყა̄ლვა ჯა̈რ. | მცველად გყავს უშიშარი ჯარი. |
Verse: 25 | კომპა̈რტიას გამარჯუ ხა̄რ! | გაუმარჯოს კომპარტიას! |
Verse: 26 | ლა̈დი ხა̈ლხ სი მა̈გ მჷხე̄რ ჯა̄რ, | დღეს ხალხი ყველა მადლიერი გყავს, |
Verse: 27 | სი̄ვ აჯჯოდა ხვა̈ჲ ხა̈ნს ლადა̈ღ, | შენ ყოფილიყო დღეგრძელი, |
Verse: 28 | ს' ანა̈ჰ ლა̈დი სა̈ლხინ ლადა̈ღ! | შენ მოგვასწარი სალხინო დღეს! |
Page: 332 Verse: 1 | სტალინ მუჟვეღი, | ბელადო სტალინ, |
Verse: 2 | უმჩა-უდგარა, | უბერებელ-უკვდავო, |
Verse: 3 | ფოლა̈დ გაწრთობილ, | გაწრთობილო ფოლადო, |
Verse: 4 | ტკიც ი უბქარა, | მართალო, |
Verse: 5 | ჩიგარ უკვი̄შა, | მუდამ გაუტეხელო, |
Verse: 6 | ჩიგარ სი მეწვინ, | მუდამ სწორო, |
Verse: 7 | საბრალა̈შ გოშა̈რ | ჩაგრულთ საქმეები |
Verse: 8 | სი გარ ახმეწვინ! | მხოლოდ შენ გამოასწორე! |
Verse: 9 | მუბვირ ჟი ახნა̈რჰ, | წყვდიადი შენ გაანათე, |
Verse: 10 | ნარჰირ ნა̈ჲ ნუღვე, | სინათლე ჩვენ გვაქვს, |
Verse: 11 | ნა̈ჲ მა̈გ ხოჩა̄მდ ნა̄რ | ყოველივე მოგვიწესრიგდა, |
Verse: 12 | ისგვა დვრეუნღვე. | რაც შენი დრო დაგვიდგა. |
Verse: 13 | ქვეყნი ლა̈სგიდ ხი, | ქვეყნის თვალი ხარ, |
Verse: 14 | მა̈გ სი გა̈ნხა̈ნ ჯა̄გ, | ყველა გვერდში გიდგას, |
Verse: 15 | ჩია̈ ლელა̈ტ ხი, | ყველას საყვარელი ხარ, |
Verse: 16 | ჩი̄ ხოჩა ჩქიმ ნა̄გ! | (ჩვენ ყველას შნო მოგვეცა!) |
Page: 332 Verse: 1 | სურუ მალატ ლემშვანჲერა, | ძალიან მიყვარს სვანეთი ("სასვანეთო"), |
Verse: 2 | სურუ მალატ შვანე ლახვარ; | ძალიან მიყვარს სვანეთის მთები, |
Verse: 3 | ლჷმზჷრევ ლიხ კერძ-მარალე, | დაილოცა (მისი) მეგობრები, |
Verse: 4 | ლჷჭათუ ლიხ მიჩა ამხვარ! | წყეული იყენენ მისი მტრები! |
Verse: 5 | მუყვიტ ლიცარ დემე თერა, | მოთბო წყლები არსად ჩანს, |
Verse: 6 | ხოლა ქუნიშ ლგდინდილე, | ცუდსუნიანი, აშმორებული, |
Verse: 7 | ლახვე სარაგ ჩიაგ ხაზვიბ, | მთის წყარო ყველგან ამოდის. |
Verse: 8 | ვოლ ჩუქვანქა მჷდიდინე. | მყინვარის ქვეშ მოჩუხჩუხე. |
Verse: 9 | მჷკამკამი ლიცარჷნქა | მოკამკამე წყლებს გარდა |
Verse: 10 | ხაზვიბხ აჯაღ ხოჩა სგიმარ, | ამოდის ყველგან კარგი ვეძები, |
Verse: 11 | მუფურცხუნი ხოჩა ლეთრავშ | შუშხუნა კარგი სასმელი (წყლებით) |
Verse: 12 | ქა გოში ლიხ შვანე გიმარ. | სავსეა სვანეთის მიწები. |
Verse: 13 | იმ ეხსგიდნი ეჩჷნ ხოჩამ, | რას ნახავ მასზე უკეთესს, |
Verse: 14 | ჩუ ერ ხარდე ისგვა ივას: | რომ იცოცხლო მარად |
Verse: 15 | ვოლარხენჩუ მჷჩჷრჩხჷნის | მყინვარიდან მოჩხრიალეს |
Verse: 16 | ერ ლახსინჯვი ლიცს მჷსხივას. | რომ შეხედავ წყალს მბზინვარეს. |
Verse: 17 | მაჲ ხოჩენი ლიწედს ეჩა, | რა აჯობებს მის ნახვას, |
Page: 334 Verse: 18 | ქავქან ხოშა კოჯარისა, | დიდ ფრიალო კლდებში |
Verse: 19 | ეჯემ ხოსგდი, იბურჯიელხ | რომ ხედავ, ჭიდაობენ |
Verse: 20 | მუღვშურ კვიცრელ ჯოგარისა. | ჯიხვები ჯოგებში. |
Verse: 21 | ვოჲ, ხიადულ, მაჲ ხოჩა ლი | ოჰ, საყვარელო, რა კარგია |
Verse: 22 | ლითხვიარე ლახვარისა, | ნადირობა მთებში, |
Verse: 23 | ერ იჯოგალხ მინეშურად | რომ თავისებურად ჯოგობით დადიან |
Verse: 24 | ჲერსკნალ ხოჩა ლალგვარისა! | არჩვები კარგ სასუქ ადგილებში! |
Verse: 25 | ნადირ ლაჲდი მასარდ არი, | ნადირიც ბლომადაა, |
Verse: 26 | ითხვიარეხ შვანე ღვაჟარ, | ნადირობენ სვანეთის ვაჟები, |
Verse: 27 | აშ ეთჭემნიხ ჩხარა, თანაღს; | ასე გასდევენ ცხრა მთას (იქით), |
Verse: 28 | დემ ხეთირი ეჯჲარს ნაჟარ. | არ ემჩნევათ მათ დაღლა ("მოწყენა"). |
Verse: 29 | ჰავა ლაჲდი ჲერხი გიმიშ, | ჰავაც ზოგი ადგილისა, |
Verse: 30 | ჩის ჯასმახ, ერ მადრენე ლი, | ყველას გსმენიათ, რომ ძალიან ცუდია, |
Verse: 31 | შვანე ჰავას მაგ ხენტიელ, | სვანეთის ჰავას ყველა შენატრის, |
Verse: 32 | ჩის ჩუ ხასმა: ნაჩენე ლი. | ყველას ჰსმენია: საუკეთესოა. |
Verse: 33 | ჟი დეცთეჟი ლიპერდ გუმარ, | ცაში საფრენად გული მიმიწევს, |
Verse: 34 | თანღი კეცხართე ერ ღური, | მთის მწვერვალებზე რომ ავდივარ, |
Verse: 35 | ამე ჲჷრჟიდ ლესგდი ლი მაგ, | აქ მწვანედ მოჩანს ("სამზერია") ყველაფერი, |
Verse: 36 | დემე თერა ლჷშინ-ფჷრი. | არსად ჩანს დამწვარ-გამხმარი. |
Verse: 37 | ლეჯაჲ, ლეწფერა, ლეღმურა, | მუხნარ წიფნარ-ფიჭვნარი, |
Verse: 38 | უდინდაბურ ცხეკარ ხოშა, | უდაბური დიდი ტყეები, |
Verse: 39 | ლიშჷლდანი დას ხამჲედა, | დათვლა არავის შეუძლია, |
Verse: 40 | მაჲზუმ ირი ი ჲედ ვოშა. | რამდენი იქნება და ან რამდენია. |
Verse: 41 | ძღჷდ ბჷგი ლი მუშვან მარე, | მეტად მაგარია სვანი, |
Verse: 42 | ლამარგობჟი ლახ გვეშ ირი, | სიმამაცეზე თუ საქმე მიდგება, |
Verse: 43 | ივალადეღ დას ჲას ხასმა | თავის დღეში არავის ჰსმენია |
Verse: 44 | ლემშვანჲერა ჟი ნამწირი. | სვანეთის მორევა. |
Verse: 45 | ივალადეღ ლემშვანჲერა | თავის დღეში სვანეთი |
Verse: 46 | ქართხენქა ლას ქა უყვილა, | საქართველოსგან განუყოფელი იყო, |
Verse: 47 | საბჭოარე ქართი ნათი | საბჭოთა საქართველოს ნაწილი |
Verse: 48 | ჩიგარ მიჩაცახან ირა. | ყოველთვის მასთან იქნება.. |
Verse: 49 | შვანარდ ლაჲდი ჟი ლიცვრე, | სვანებმაც დავიწყეთ |
Verse: 50 | ჯვინელ წესარე ჩუ ლიცვრე, | ძველი ადათების მიტოვება, |
Verse: 51 | ჟახირიანდ ლირდე გვალატ, | სახელოვნად ყოფნა გიყვარს, |
Verse: 52 | ათხე გვაკუ ჩიმი ლისრე. | ახლა გვინდა ყველას ვაჯობოთ. |
Verse: 53 | სერ ამანღო ლემშვანჲერა | აწი სვანეთი |
Verse: 54 | თელდ მაჩენე ლატეხ ირი; | სულ უკეთესი იქნება; |
Verse: 55 | საბჭოარე ისგა ლიჴედ | საბჭოთა დამკვიდრება ("შემოსვლა") |
Page: 336 Verse: 56 | მიჩ ეჩანეშ ჟი ხეთირი. | მას თავიდანვე დაეტყო. |
Verse: 57 | შარა-შუკვარ ჟი მჷსყე გვარ, | შარაგზებიც გაგვიკეთდა, |
Verse: 58 | დემ ოხღელდად ამის შვანარ; | არ ველოდით ამას სვანები; |
Verse: 59 | ლენინ-სტალინი პარტიად | ლენინ-სტალინის პარტიამ |
Verse: 60 | ჩვადმეგვილე კოჯ ი ქვანარ | გაასწორა კლდე და ღრე. |
Verse: 61 | სამჷრთალე ი ლათორთე | სამართლისა და სწავლისთვის |
Verse: 62 | ლეზი გვადა ჯოდიათე, | წასასვლელი ვქონდა შორს, |
Verse: 63 | ნაიდური, იშგენ ხოჩა | ჯანმრთელობა (და) სხვა სიკეთე |
Verse: 64 | სგა ლოგვანან ფედიათე, | კარზე მოგვადგა ("ახლოს"). |
Verse: 65 | საბჭოარდ გარ ენუნდუნას | მხოლოდ საბჭოებმა მოინდომეს |
Verse: 66 | ლემშვანჲერა მაგ ხოჩა | სვანეთისთვის ყველაფერი სიკეთე, |
Verse: 67 | ეჩქად ხოჩამ ჲარ ედსერნა | მანამდე სიკეთეს ვინ გაიმეტებდა, |
Verse: 68 | გვეშარ ისყოლ მაგ ხოლა | სულ ცუდი საქმეები კეთდებოდა. |
Verse: 69 | აშმაარ ხვიდ ჴევ შვანარე | მადლობელი ვართ სვანეთის ხეობა |
Verse: 70 | საბჭოარეშ ჩინ მაშენამდ. | საბჭოებისა ყველაზე მეტად, |
Verse: 71 | ალჲარ ლოგშადხ ჩი გვეშისა, | ამათ გვიშველა ყოველ საქმეში, |
Verse: 72 | ხოჩა გვაყერხ ჩინ მაჩენამდ. | სიკეთე გვიქნეს ყველაზე მეტად. |
Verse: 73 | ამღა ლი, ერ ხვეიშამჲელდ | ამიტომაა, რომ ვუმადლით |
Verse: 74 | პარტიას ი სტალინს ხოშა, | პარტიას და დიდ სტალინს, |
Verse: 75 | მინე კალონს ეხფასანდა | მათი კანონიდან გამოვიდა |
Verse: 76 | შვანე გიმჟი მაგ გარ ხოჩა. | სვანეთის მიწაზე ყოველივე კარგი. |
Verse: 77 | ხოშა სტალინი მოწაფე, | დიდი სტალინის მოწაფე, |
Verse: 78 | გუშგვე ლავრენტი ბერია, | ჩვენი ლავრენტი ბერია, |
Verse: 79 | შვანს ლადინუნ მაშედ ხადა, | სვანეთს დღემდე შემწედ ჰყავდა, |
Verse: 80 | ამანღოჲ მაშედ ხერია. | აწიც შემწედ ეყოლება. |
Verse: 81 | სერ ამანღო ლემშვანჲრა | ამიერიდან სვანეთი |
Verse: 82 | ჲადურდ ხოშა მელტი ჩიგარ, | უფრო მეტად მეყვარება ყოველთვის, |
Verse: 83 | შვანე ხოჩამ აშ ხვითჲალნი, | სვანეთს სიკეთისათვის სულ ვიზრუნებ, |
Verse: 84 | მიჩა ამახვს ხვეშჲალვნი გარ. | მის მტერს შევებრძოლები. |
Page: 336 Verse: 1 | ჯვინალდ გვიშგე მჷშა̈-გლეხა̈რს | ძველად ჩვენს მუშა-გლეხებს |
Verse: 2 | ლითვრია̈შ ნა̈ბ დენეგ ხუღვანდხ, | სწავლის ნება არა ჰქონდათ, |
Verse: 3 | ფა̈მილდ ხეჭამხ დიდრიშ ყორა̈რს, | მოჯამაგირედ იარებოდნენ მდიდრის სახლებში ("კარებში"). |
Verse: 4 | ნაპუ დია̈ღ დემეგ ხუღვანდხ. | ლუკმა პური არა ჰქონდათ. |
Verse: 5 | ჯვინალდ ნა̈ გვირდ მეშხე ვარგა̈რ, | ძველად ჩვენ გვყავდა შავი თავადები, ^ |
Page: 338 Verse: 6 | ტუფიშ მუტვმე ი ლაყალვა̈რ, | ტყავის მძრობი და საშინელი, |
Verse: 7 | ეჯჟი ლორდად, იმჟი ხოცხონხ: | ისე ვჰყავდით, როგორც ერჩიათ. |
Verse: 8 | "დეშ ესერ ლიდ მინე გოვა̈რ". | "ვერა ხართო ჩვენი მსგავსი". |
Verse: 9 | საბრალ გლეხა̈რ ვარგა̈რს ხემშავხ | საწყალი გლეხები თავადებისთვის მუშაობდნენ |
Verse: 10 | ჩილა̈დეღ ი ლეთ ი ლა̈დეღ, | ყოველღე და დღე და ღამე, |
Verse: 11 | მინე ბოფშა̈რ ტჷტჟი სგურდახ, | იმათი ბავშები ნაცარს უსხდნენ, |
Verse: 12 | იშჷლდა̈ნივხ ლირდემ ლა̈დეღს. | ითვლიდნენ სიცოცხლის დღეს. |
Verse: 13 | მარე ათხე მერმე დრევ ლი, | მაგრამ ახლა სხვა დრო არის, |
Verse: 14 | მერმე ლირდე -- მა̈ხიად ლი, | სხვა ცხოვრება -- სიხარული არის, |
Verse: 15 | ჯვინელ თავრობ ლჷმარცხე ლი | ძველი მთვრობა დამარცხებულია |
Verse: 16 | ი ვორუნჩუ ჩუ მეჩდე ლი. | და მიწის ქვეშ ჩასულია. |
Verse: 17 | ათხე ნამშავს და̈რ გვებიშდი, | ახლა ნამუშევარს არვინ გვართმევს, |
Verse: 18 | ლითვრია̈შ ნა̈ბ ნა̈ ჩი გვეჰვდი, | სწავლის ნება ჩვენ ყველას გვეძლევა, |
Verse: 19 | მჷშა̈ ი გლეხ შის ხებიშდი, | მუშა და გლეხი ხელს ართმევენ, |
Verse: 20 | ბოლშევიკა̈რს გამარჯვს ხოვდი. | ბოღშევიკებს გამარჯვებას უსურვებენ. |
Verse: 21 | გვიშგე ნამშავ ნა̈ გარ გუღვე, | ჩვენი ნამუშევარი მხოლოდ ჩვენ გვაქვს, |
Verse: 22 | ვარგა̈რ აშდა̈ხხ ლეშჷლდა̈ნიდ; | თავადები გამოილივნენ სათვალავად; |
Verse: 23 | ლითვრი გვალა̈ტ, ლა̈ირ გუღვე, | სწავლა გვიყვარს, წიგნი გვაქვს, |
Verse: 24 | ლირდემ ანბანს მა̈გ ჟი ლითვრიდ. | ცხოვრების ანბანს ყველა ვსწავლობთ. |
Verse: 25 | ხოჩა ლა̈დეღ ბოლშევიკა̈რს, | გამარჯვება ბოლშევიკებს, |
Verse: 26 | შვა̈ნე ლახვა̈რს, კოჯა̈რს, ბოგა̈რს, | სვანეთის მთებს, კლდეებს, ხიდებს, |
Verse: 27 | ხოცა ლა̈დეღ მჷშა̈-გლეხა̈რს, | გამარჯვება მუშა-გლეხებს, |
Verse: 28 | მინე მჷნთხლე წჷრნი ჯარა̈რს! | მათ დარაჯ წითელ ჯარს! |
Page: 338 Verse: 1 | ნაღვჟურ: | ვაჟი: |
Verse: 2 | ნემ მიჟვმე აშგარ ისგვათე ლისგდის, | ნუ მიშლი მუდამ შენკენ ცქერას, |
Verse: 3 | ფედილთე ანჴედ, ისგვი მა̈ზიგ მი, | ახლოს მოდი, შენი ჭირიმე, |
Verse: 4 | ი ემჰუნა̈რ სი მიშგვა ლირგა̈დის! | და ყური უგდე შენ ჩემს ლაპარაკს! |
Verse: 5 | მი მა̈ნკვი ქა ხვეწდ ისგვა თერილდა̈რს | მე პირველად ვნახე შენი თვალები |
Verse: 6 | ი ხოჩა თვალა̈შ დჷთხელ პილილდა̈რს, | და ლამაზი თხელი ტუჩები, |
Verse: 7 | თეთნაჟი წჷრნი კურპი ჰაყბილა̈რს, | თეთ-წითელი მრგვალი ლოყები, |
Verse: 8 | ჯედი ი ნეცინ მეშხე ნექჭილა̈რს, | გრძელი და წვრილი შავი წარბები, |
Verse: 9 | კუდა̈ ლჷგთხჷნე ი კურპი ნეფხვნას... | მოკლე(დ) გამართული და მრგვალი ცხვირი... |
Verse: 10 | ეჩქანღვე მი ღალ იმეგ დერ ხვა̈რი, | მას შემდეგ მე თუ სადა ვარ, |
Verse: 11 | მოდმაგეშ მიხალ, მადე მეყრენი. | არა ვიცი რა, (ან) რა მემართება. |
Page: 340 Verse: 12 | იმღა ჯაყვლუნი, დინა, მიშგოვ სი, | რად გეშინია, ქალავ, შენ ჩემი, |
Verse: 13 | იმღა დემ ხა̈რი მიშგვაცახა̈ნ სი? | რად არა ხარ შენ ჩემთათ? |
Verse: 14 | ისგოურ ლირდე მიშგოვ ნაურდი. | უშენოდ ყოფნა ჩემთვის არყოფნაა. |
Verse: 15 | დინა: | ქალი: |
Verse: 16 | ამჟი ხარგა̈დიდ სგა̈ დინას აშგარ, | ასე ეუბნებით თქვენ ქალ(ებ)ს მუდამ, |
Verse: 17 | ვობა̈შს ხეღვროვალდ ხოჩა ნინილდშვ გარ, | მრავალს ატყუებთ მარტო კარგი ენით, |
Verse: 18 | გუჲსგა მერმე ჯიზხ, ა̈მეყჩ, მოლასგა̈რ! | გულში (კი) სხვა გიძევთ, თავი დამანებე, მამა (გიცხონდა)! |
Verse: 19 | ეჯ წა̈მჟი ეჯის სგა̈ჷდ ხელგაცა̈ლდ | იმ წამსვე მას თქვენ მასხრად იგდებთ |
Verse: 20 | ი ცალა̈რცახა̈ნ ჩჲა̈გ ეჯის ხეცვნა̈ლდ. | და ტოლებთან ყველგან იმას დასცინით. |
Verse: 21 | ნაღვჟურ: | ვაჟი: |
Verse: 22 | ახსგი მა̈დილღა მიშგვათე ეშხვი! | ჩემკენ მოიხედე მადლისთვის, ერთი! |
Verse: 23 | ეჯჲა̈რშალ ღალ სი დემის ჯარგა̈დი | იმისათვის ხომ არ გელაპარაკები |
Verse: 24 | ი ამის ჯაყლე წყლჲან გუხენქა: | და ამას გეტყვი წმინდა გულით: |
Verse: 25 | მი ისგვი მალატ გუთე სგა ა̈მჩად, | მე შენი სიყვარული გულში ჩამივარდა, |
Verse: 26 | და̈რ მაკუ იშგენ მი რალ ისგვანქა! | არავინ მინდა მე სხვა შენს მეტი! |
Verse: 27 | დინა: | ქალი: |
Verse: 28 | იმნა̈რ ხიფშე ღალ მევარ სი პილა̈რს? | რისთვის იღლი ტყუილა ბაგეებს? |
Verse: 29 | მი ვობაშ ხა̈ნ ლი, მოშგოვ ჩუ ხვა̈რი, | დიდი ხანია, მე ჩემთვისა ვარ, |
Verse: 30 | ათხეჲ ჩუ ხვიგნი, დემის ჯიჰვნა̈რი. | ახლაც დავდგები, ყურს არ დაგიგდებ. |
Verse: 31 | ნაღვჟურ: | ვაჟი: |
Verse: 32 | მი ღალ უფაცხვ ხვი თხა̈ნუნღვე ისგვი, | მე მოუცილებელი ვარ ამიერიდან შენი, |
Verse: 33 | ამჟი დემ ემჰუნრისგ, ლა̈ირს ჯიირი, | ასე არ გამიგონებ, წერილს მოგწერ, |
Verse: 34 | იმდ ღალ მემკა̈ხი ღვე ლირდე მიშგვი! | რას მარგია ამიერიდან სიცოცხე ჩემი! |
Verse: 35 | დინა: | ქალი: |
Verse: 36 | დემის ა̈ხვჭედნე, ეჯჟი ჩოშხინე, | არ წავიკითხავ, ისე დავწვავ, |
Verse: 37 | ეჩქას ეჯღაი იმგვაშვ ა̈მუზისგ, | მაშინ მაინც რას გამომიგზავნი, |
Verse: 38 | ჰედ იმგჲა ლა̈რს სი მი ა̈მირნე? | ან სადაურ წერილს მომწერ? |
Verse: 39 | ნაღვჟურ: | ვაჟი: |
Verse: 40 | მი მა̈ მეკვდენი, ეჯის ხვაქვისგნისგ, | რაც მენდომება, იმას ვათქმევინებ, |
Verse: 41 | ეჩქას ეჯღაი იმთე ა̈მჩედნი? | მაშინ მაინც სად გამექცევი ("წამიხვალ")? |
Verse: 42 | მიშგვა შილისგა სი ღალ ლა̈მსედნი! | ჩემს ხელში შენ, გლახ, შემრჩები! |
Verse: 44 | ისგვა ნარგადვა̈რ მი ბაჟ ქა ა̈მკიდხ, | შენმა სიტყვებმა მე გონება წამართვეს, |
Verse: 45 | მოლე ჭკვა მუღვანდ, ეჯი ჩუ ა̈მთვიფხ... | ცოტა ჭკუა მქონდა, ის დამიკარგეს... |
Verse: 46 | თხა̈ნუნღვე ივალა̈დღიშვ ისგვი ხვი, | ამიერიდან მუდამ შენი ვარ, |
Verse: 47 | იშგნემ ღალ სერ დეჲშა ლემკახე ხვი. | სხვისი საწადელი მეტი არავისი ვარ. |
Page: 342 Verse: 1 | ეშხუ დინა მი მიცხჷნდა, | ერთი გოგო მე მეგულებოდა, |
Verse: 2 | მიჟს ხაჯონდა მახე ნაწადს. | მზეს ჰგავდა ახალ ამოსულს. |
Verse: 3 | ნატჲალ ჲეჩაცახენ მერდას | ნეტავ მასთან მყოფს |
Verse: 4 | ი ჩილადეღ ეჩა მეწედს! | და ყოველდღე მის მნახველს! |
Verse: 5 | ჲეშვაჲ ღალჷდ ჲეჯი ი̄რი, | ვისიც ის იქნება, |
Verse: 6 | მაჲ ადგა̈რნე ჲეჩა მჷსკდის? | რა მოკლავს მის მაყურებელს? |
Verse: 7 | მაჩენე ლი, აშ ჯიხალდეხ, | უკეთესია, არ იცოდეთ, |
Verse: 8 | ნატჲალ ჲეჩა ყია მჷსკდის! | ნეტავ მის ყელის მაყურებელს! |
Verse: 9 | ნატჲალ ხაქვა ჲეჩა დედეს, | ნეტავ მის დედას, |
Verse: 10 | ხოშა -- ჲეჩაცახენ მეყვრეს; | უფრო კი -- მასთან მწოლს; |
Verse: 11 | დე წირ ხაკუ ჲეჯის, დე ლოც, | არც წირვა უნდა მას (და) არც ლოცვა, |
Verse: 12 | დე ლიჟმუნე, იდგარო̄ლდეს. | არც ზიარება, (რომ) კვდებოდეს. |
Verse: 13 | ბამბაჲდ ხოჯეშ გაცხაჲდ ყია, | ბამბას მიუგავს, მართლაც, ყელი, |
Verse: 14 | შტიქა̈რ ხეკვეს ბროლიშ ხადეს, | კბილები, (მგონი), ბროლის უნდა ჰქონდეს, |
Verse: 15 | ფათვა̈რ ხოჯეშ ჲედურ ვოქვრეშვ, | თმები მიუგავს მთლად ოქროს, |
Verse: 16 | ჲეჯი ჲერეჰ ჯოდი ხაგჷდეს. | ის რომ გრძელი ესხას ("ედგას"). |
Verse: 17 | შავ ჲეჩა ბედ, აშ ჯიხალდეხ, | ვაი მის ბედს, ასე იცოდეთ, |
Verse: 18 | ჲერვაჲ ჲეჯის მოდე ხეკვეს, | ვინც მას არ უნდოდეს, |
Verse: 19 | ჲეჯის ხა̄რი დაგრა ხოჩა, | იმისთვის სიკვდილი სჯობია, |
Verse: 20 | აშ ჯიხალდეხ, ხვაჲ ხანს ლირდეს! | ასე იცოდეთ დიდხანა ყოფნას! |
Page: 342 Verse: 1 | ეშხუს ღური ლეჟა, მარე | ერთს წავალ ზემოთ, მაგრამ |
Verse: 2 | ე ჯალტჷნდე, გამახარე, | თუ გიყვარდე, გამახარე, |
Verse: 3 | ისგუ ლიწედ ერ ჩუ მეხლი, | შენ რომ გნახავ, თუ მეცოდინება, |
Verse: 4 | ეჩქა მი თხუმს დემ ხვაზარე. | მაშინ მე თავს არ დავზოგავ. |
Verse: 5 | ისგვა ამჟი ჯოდჲად ლირდედ | შენმა ასე შორს ყოფნამ |
Verse: 6 | ხოჩა ლირდე ქამამწარე: | კარგი ყოფა გამიმწარა: |
Page: 344 Verse: 7 | ისგვითა̄ნ მი დარ მაყა, | შენისთანა მე არავინ მყავს, |
Verse: 8 | თელდ ჩუბე შვან დავიარე; | მთლად ქვემო სვანეთი დავიარე; |
Verse: 9 | ჩულურხენ ერ ლეჟა ონჴვედ, | ჩოლურიდან რომ ამოვედი, |
Verse: 10 | ეჩანღო ხვი გლოვიარე. | მას შემდეგ ვარ მგლოვიარე. |
Verse: 11 | დუნიაჲჟი დარ მალტენა, | ქვეყანაზე არვინ მყვარებია, |
Verse: 12 | დე ერ მალატ მი ისგვანქა, | არც ვინმე მიყვარს მე შენს გარდა, |
Verse: 13 | ისგუ მალატ ერ მეშყდენი, | შენი სიყვარული რომ მომაგონდება, |
Verse: 14 | ქიმრალ მიზი მი თერალქა. | ცრემლები მცვივა თვალებიდან. |
Verse: 15 | ლაქორწილთე ოდერ, მარე | ქორწილში წავედი, მაგრამ |
Verse: 16 | მიშგვი თხუმ დეშ გავახარე, | ჩემი თავი ვერ გავახარე, |
Verse: 17 | მიშგვა ხოლა გუჟი ლირდევშ | ჩემი ცუდ გუნებაზე ყოფნით |
Verse: 18 | იშგენი მაგ გავამწარე. | სხვაც ყველა გავამწარე. |
Page: 344 Verse: 1 | ეშხუ არდა ხოჩა დინა, | ერთი იყო კარგი ქალი, |
Verse: 2 | ეჩა მალატდ გუ ამწანე, | მისმა სიყარულმა გული მომტაცა, |
Verse: 3 | ისგვითან ღალ მი დარ მაყა, | შენისთანა მე არავინ მყავს, |
Verse: 4 | ე სი დომის ამამწარნე! | შენ თუ არ გამამწარებ! |
Verse: 5 | ხვითჲალ, ერე მიშგვი ხესე, | ვცდილობ, რომ ჩემი იქნე, |
Verse: 6 | ისგვი ნაცად ერ მი ხვესე, | შენზე თავშემოვლებული ("შენი ნაცვალი") მე რომ ვიყო, |
Verse: 7 | ეჯკალიბდ ნორდ აჯქადვნას, ერ | იმისთანამ არავინ შეგაცდინოს, რომ |
Verse: 8 | ეჩჷნ ხოჩულ ერ მი ხვესე. | მასზე უმჯობესი მე ვიყო. |
Verse: 9 | მი ჩის მიცხა ისგვაცახან, | მე ყველაფერს მირჩევნია შენთან (ყოფნა), |
Verse: 10 | მი ჩის მიცხა ჟა̄ბ ლირდე, | მე ყველააფერს მირჩევნია ზემოთკენ ყოფნა, |
Verse: 11 | ისგვაურაჲ მად მარდუნი, | უშენოდ არ მედგომება ("მემყოფება"), |
Verse: 12 | ლექვა ანჴედ, ემა ჯინდეს! | ჩამოდი, თუ გსურდეს! |
Verse: 13 | შაურელდ ღალ დემ ხვალგონი | შაურადაც არ ვაფასვებ |
Verse: 14 | ისგვაურაჲ მიშგვა ლირდეს, | უშენოდ ჩემს სიცოცხლეს, |
Verse: 15 | ლუგვნიანდი ძღჷდ მაყახი, | ღირსეულადაც ძლიერ მყავხარ, |
Verse: 16 | მი ჩის მიცხა ისგვი ლირდე. | მე ყველაფერს მირჩევნია შენი სიცოცხლე. |
Verse: 17 | მი ისგვიზუმ ჲარ ღალ მელტი, | მე შენოდენა ვინ მეყვარება, |
Verse: 18 | ე დო სი დომ ამამწარნე: | თუ შენ არ ჩამამწარებ: |
Verse: 19 | ისგუ მალატ ერ მეშყდენი, | შენი სიყვარული რომ მომაგონდება, |
Verse: 20 | შიარხენ ჭიქ ქა მიშყდენი; | ხელიდან ჭიქა გამივარდება; |
Verse: 21 | ლაყვრაისა ერ მეშყდენი, | საწოლში რომ მომაგონდები, |
Verse: 22 | ლაყვრახენქა თხუმ მიშყდენი. | საწოლიდან თავი მივარდება. |
Verse: 23 | ეშხუს ღური ლეჟა, მარე | ერთს წავალ ზემოთ, მაგრამ |
Verse: 24 | ე ჯალტჷნდე, გამახარე, | თუ გიყვარდე, გამახარე, |
Page: 346 Verse: 25 | ისგვა ლიშდრალს ერ ოსბიზი, | შენთან ალერსით რომ გავძღები, |
Verse: 26 | ეჩქა არაყს დამაძალე. | მაშინ არაყი დამაძალე. |
Verse: 27 | ლაქორწილთე ოსღვრი, მარე | საქორწილოდ მივალ, მაგრამ |
Verse: 28 | მიშგვი თხუმ დეშ გავახარე, | ჩემი თავი ვერ გავახარე, |
Verse: 29 | მიშგვა ეჩე ხოლამდ ლირდევშ | ჩემი იქ ცუდად ყოფნით |
Verse: 30 | იშგენი მაგ გავამწარე! | სხვაც ყველა გავამწარე! |
Page: 348 Verse: 1 | მუწუხვავიდ მი დარ მაწჷხ, | შემწუხებლად მე არავინ მჭირდება, |
Verse: 2 | მიშგვი თხუმი̄ ქა მა̄რ; | ჩემი თავიც მეყოფა; |
Verse: 3 | მი ზითეურ დარ ღალ მაჲეს, | მე უმზითვოდ არავინ წამიყვანს, |
Verse: 4 | ეჩა ნაუთე̄ხლი მა̄ მა̄რ. | ის რომ არ ვიშოვო, არ მარგია. |
Page: 348 Verse: 1 | დინა მი ხვი ჲერვეშდ ლჷზა, | მე ვარ გოგო ოცი წლისა, |
Verse: 2 | მაწვილალვნი მი ძღჷდ, მარე | გათხოვება მსურს ძლიერ, მაგრამ |
Verse: 3 | ქორა მარე ერ ჟი მემწირხ, | შინაურები რომ მერევიან, |
Verse: 4 | ეჩქა ლირდე +გამამწარე. | მაშინ ყოფა გამიმწარდა. |
Page: 348 Verse: 1 | დინოლ, მიშგვი ლირდე ჯვარა, | გოგონავ, ჩემს თავს გაფიცებ, |
Verse: 2 | მიშგვი ლიჴედ იმნარ ჯალა? | ჩემი მოსვლა რადა გწყინს? |
Verse: 3 | ლახანოლარს ლიხვრი ხაკუ, | ლახანებს კრეფა უნდა, |
Verse: 4 | ჩვეინისა ლიწალავი; | თუჯის ქვაბში მოწალვა; |
Verse: 5 | ხოჩა დინას ლითში ხაკუ, | კარგ გოგოს არჩევა უნდა, |
Verse: 6 | ლაყვრაისა ლიწვალავი. | ლოგინში წვალება. |
Page: 348 Verse: 1 | დინოლ, ისგვი ქიპ ი ნესყე, | გოგო, შენი ძაფი და ნემსი, |
Verse: 2 | ჲარ ლი ისგვა ლესგხენ მესგვრე? | ვინ არის შენ გვერდით მჯდომი? |
Page: 348 Verse: 1 | ბათუმ-ბაქუ-ბალაჯარ, | ბათომ-ბაქო-ბალაჯარა, |
Verse: 2 | ხვა̈ჲს ნომ' ხიზბი, - ხოლა ჯარ! | ბევრს ნუ სჭამ, - გაწყენს! |
Page: 348 Verse: 1 | მი ხვას ეშხუ მა̄რე, | მე ვიყავი ერთი კაცი, |
Verse: 2 | ხვას მეთხვიარე, | ვიყავი მონადირე, |
Verse: 3 | ჲეხვდ მეყე̄და დალე, | ცოლად მყავდა დალი, |
Verse: 4 | აგის თხუმ დეშ ლოხშხუნ, | შინ თავი ვერ შევინახე, |
Verse: 5 | მაგ ღალ ქამამწარე. | ყველაფერი ჩამმწარდა. |
Page: 350 Verse: 1 | ფილფე პალატო̄ლ | ფილიფე პალატა |
Verse: 2 | მაკას ხალატო̄ლ, | მაკას უყვარს, |
Verse: 3 | ჯაბა ხელაკი | ჯაბა შეესწრება |
Verse: 4 | ი ჲევაკ ხატყაცი. | და ევაკი სცემს. |
Page: 350 Verse: 1 | ჭიტა მანჭიაჲ, | ჭიტა მანჭია, |
Verse: 2 | ბესი ბლაყვიაჲ, | ბესი ბლაყუნა, |
Verse: 3 | ბაპაიდა ჲადონი̄ლ, | ბაჰაიდა იადონილა, |
Verse: 4 | ქა̄ჲ ლოხო ჲერუ აბაზ, | კიდევაც მივეცი ორი აბაზი, |
Verse: 5 | სგა̄ჲ ხვაჴ ჴვიდუშუ̄ლ. | კიდევაც მივარტყი ხვიდუშული (?). |
Verse: 6 | ანგერ-მანგერ კიჩხარ ლეჟა, | აქონელ-საქონელი კიბის ზემოთ, |
Verse: 7 | ეჯ მეკვეშდე | ის მოკლე |
Verse: 8 | ეჯს ხეჴეშდე. | იმას უყეფს. |
Page: 350 Verse: 1 | საბრალ მიშგვი ფილიფო̄ლ, | საბრალო ჩემო ფილიფე, |
Verse: 2 | ქორა თაში ქვითინო̄ლ, | შინ ყველიპარია, |
Verse: 3 | ტუნულისა ჯაბინო̄ლ, | ქოთანში მოხარშავდი, |
Verse: 4 | თეფშთეისა თხიკინო̄ლ, | თეფშში გადაასხამდი, |
Verse: 5 | ყია ლექვა ყლიპინო̄ლ | ყველს ქვემოთ ჩაყლაპვდი |
Verse: 6 | ი დაჯი̄ პილჟი პი̄ნტო̄ლ. | და დაჯის ტუჩზე დაიბნეოდა. |
Page: 350 Verse: 1 | გვარნაჲ-გვანჩაჲ, პუსათხერაჲ, | წუნია-ტირია, კ###ლად გაგლეჯილი, |
Verse: 2 | ლენგვლი ღოშგინ ტაბლა ფხიჭაჲ, | სანეხველას უკან ტაბლიტაცია, |
Verse: 3 | ჭალაჲ ლექვა ტყიგი-ტყაგა. | მდინარის ქვემოთ მიბლაყუნობს. |
Verse: 4 | პეტრე, პავლე, კოსტანტილე, | პეტრე, პავლე, კოსტანტილე, |
Verse: 5 | ლენგვლი ღოშგინ მოსადილე. | სანეხვის უკან მოსადილე. |
Verse: 6 | ჩიჩი ნატორ, | ჩიჩი ნატორი (?), |
Verse: 7 | თოფი ზატორ. | თოფის საკეტი. |
Page: 350 Verse: 1 | ისგვი შდიქარ ჯანგარაჲ, | შენი კბილები ჟანგიანი (შავი), |
Verse: 2 | მიშგვი შდიქარ ხალასაჲ. | ჩემი კბილები ხალასი (თეთრი). |
Page: 350 Verse: 1 | ჩერეშტ-ჩერეშტო̄ლია, | კვირისთავი, კვირისთავი, |
Verse: 2 | მატყლი ლალეთო̄ლია. | მატყლის სართავი. |
Page: 352 Verse: 1 | დეცზუმ ლი, გიმზუმ ლი, | ცის ოდენაა, დედამიწის ოდენაა, |
Verse: 2 | მელურალე ციცვზუმ ლი. | მელურლების კატის ოდენაა. |
Page: 352 Verse: 1 | მაღლავ მეშეხე, მეშეხე, | შაშვი შავი, შავი, |
Verse: 2 | საბდარს ხელეჩე, ხელეჩე. | ბუდეს იცავს, იცავს. |
Verse: 3 | ნალეჩურ ღალ მაჲ ჯუღვა? | დაცვის ფასი რა გაქვს? |
Page: 352 Verse: 1 | ცხეკვა, ცხეკვა პერენილა | ქორი, ქორი (ა)ფრინდება |
Verse: 2 | ი კოლა, კოლა სედენილა. | და სკლინტი, სკლინტი (და)რჩება. |
Page: 352 Verse: 1 | როდა-როდა, ღელე-ღულე, | სიწყნარე-სიწყნარე, ღელე-ღულე, |
Verse: 2 | ზაგნი ზაგარნ როდა-როდა, | ქედ-ქედ სიწყნარე, |
Verse: 3 | ე̄რო̄ლ-მე̄რო̄ლ, ძუღვა̄ მეროლ, | ურბელ-ღრუბელი, ზღვის ღრუბელი |
Verse: 4 | ჯიკჷლდინე, | გიჩქარის, |
Verse: 5 | თე̄ჲ სგობინ ბა̄ქო̄ლ. | თვალწინ გაქრობა. |
Page: 352 Verse: 1 | ოჭო-კოჭო, ნე̄სგათექა, | ოჭო-კოჭო, შუამდე, |
Verse: 2 | +სოქსავენი +ზურგი +შენი, | სოქსავენი ზურგი შენი, |
Verse: 3 | +კლავი +შენი +ბეჭედია. | მკლავი შენი ბეჭედია. |
Verse: 4 | უსგვამ ზა̈ხილ ბა̈ჩ ათკუში̄რ. | ექვსი შეძახებით ქვა დაამსხვრიე. |
Verse: 5 | ო, გჷგბა̈ში ბედან ყა̈ფი, | ო, ფიჭვისა ბედან ყაფი, |
Verse: 6 | სგა̈ჲ ვარგარეს ხეკრანკა̄ლედ | თქვენ აზნაურებს უგორდებით |
Verse: 7 | ანტყვა̈სგ-მუტყვა̈სგ ფაკნი̄ლთე̄სგა. | ვარსკვლავ-ნაწერწკალი ჯამში. |
Page: 352 Verse: 1 | ა̈ლილა̈̄დ-თა̈ლილა̈̄დ, | ალილად-თალილადი, |
Verse: 2 | +გაჭყაპური +ჭიანური | ჭიანური, |
Verse: 3 | +ახალგაზრდა, +გამობზანდი, | ახალგაზრდავ, გამობრძანდი, |
Page: 354 Verse: 5 | +გეგინები ოქვრა̈ ქუთი. | ოქროს ხაჭაპური. |
Verse: 6 | დადიანას, მუჭა +ღმერთი, | დადიანს, როგორც ღმერთი, |
Verse: 9 | სგანი, ლეჩხუმო, ღვინა̈ლი, | შენი, ლეჩხუმო, ღვინო, |
Page: 354 Verse: 1 | ერთლა-ქერთლა, ქერთლამაზი, | ერთლა-ქერთლა, ქერთლამაზი, |
Verse: 2 | ვერი ფითქი +ფერიანი. | მიწის გამხეთქი ფერიანი. |
Verse: 3 | ეუღული-მეუღული, | ეუღული-მეუღული, |
Verse: 4 | მაღლავ ლა̈ხშჷმ გა̈̄გიშხა̈ნქა, | შაშვმა-შემოსძახა გაგიშიდან, |
Verse: 5 | ეჯა ს'ე დო, სუნდუქვა̈̄ლ, | ის შენ ხომ არა (ხარ), სუნდუქვალ, |
Verse: 6 | ჟა̈̄ნ დაგრა, ქვა̈̄ნ დაგრა, | ზემოთ სიკვდილი, ქვემოთ სიკვდილი, |
Page: 354 Verse: 1 | ერეკვენი-მერეკვენი, | ერეკვენი-მერეკვენი, |
Verse: 3 | ღა̄ჭო̄ლ კა̄პო̄ლ. | ღაწვგახსნილი. |
Verse: 4 | ჩეი̄ კათხჷლდ ლარტამისგა | სპილენძის კათხა ბოსტანში |
Verse: 5 | იგვრანა̄ლე, ილემილე, | დაგორაობს, |
Verse: 6 | და̈იჭირი ჴოჴობა̈̄ლ, | დაიჭირე ხოხობი, |
Verse: 7 | რიკი-რიკი მორმოჭა̈̄ლ. | რიკი-რიკი |
Verse: 8 | ჩხარა ჭალა̈ჲ, და̈რიჯანა, | ცხრა მდინარე, დარეჯანი, |
Verse: 9 | მჷრზაყანა, თათარყანა, | მურზაყანი, თათარყანი, |
Verse: 10 | ოთარჷლა ბაჩა̈ გვიგვი, | ოთარულა ქვის გული(ა), |
Page: 356 Verse: 1 | ერეკვენი-მერეკვენი, | ერეკვენი-მერეკვენი, |
Verse: 2 | სი ნათელა, ზაგარ-ზაგარ, | შე ნათელა, ქედ-ქედ, |
Verse: 3 | არფჷწე, ჭალაჲ არჩხუნე, | მდინარეს |
Verse: 4 | ჟიბე მაცხვარი ყორჟი | ზემო მაცხოვრის კარზე |
Verse: 5 | დედუფალ სგოჯი. | დედოფალი ბრძანდება. |
Page: 356 Verse: 1 | აკალა̈̄დ-მაკალა̈̄დ, | აკალად-მაკალადი, |
Verse: 2 | ეხსა, ფეხსა, თანა̈ღჟინა, | მთაგადასავალზე, |
Verse: 5 | კირი კირსა, ჭირი ჭირსა, | კირი კირსა, ჭირი ჭირსა, |
Verse: 6 | ჭირსა, ფირვსა ლაფურიშა. | ჭირსა, ფურხა ლაფურისას. |
Verse: 7 | ცა̈̄ნიშა და̈შვდა დუმა̈ჲ, | ცენის დათვის დუმა, |
Verse: 8 | დუმა̈ჲ ლჷჰნე კერა̈ისგა, | დუმა დამდნარი კერაში, |
Verse: 9 | კა-კერა̈ჲ, ლა̈მყინასა +უნდა, | კერის ფიქალი, კერა, ქვასაცხობს უნდა, |
Verse: 10 | ქუთი მუღვე ქა უნაყა, | ხაჭაპური მაქვს დაუცხობელი, |
Verse: 11 | ჟიბე-ჩუბე ნატა̈ფურა | პურის ზედა და ქვედა ქერქები |
Verse: 12 | კჷრკი̄ნასა, პჷრკი̄ნასა, | კვნეტა-კვნეტა ... |
Page: 356 Verse: 1 | ამნია̈ჲ ი თამნია̈ჲ, | ამინა და თამინა, |
Verse: 2 | ზურალარე ლილატუნა̈̄ლ, | ქალების არშიყობა, |
Verse: 3 | ეჯა ლამვარს ხასდიკენახ. | ის მამეულთას სწყენიათ. |
Verse: 4 | შყა̈̄ჟვი, შყა̈̄ჟვი პერენილა, | მწყერი, მწყერი (ა)ფრინდება, |
Verse: 5 | ლჷრგიმ ღვეშგიმ ჴვეჩენილა. | ლოდის უკან (მი)ყუჩდება. |
Verse: 6 | თვეთნამ ჴა̈ნსი ჩუ ა̈ჲსინე, | თეთრ ხარსაც დავკლავ, |
Verse: 7 | ეჩხა̄ვ ლამვარს მიშგვა დემ ხვა̈წსინე, | იქ ჩემს მამეულთას არ დავპატიჟებ, |
Verse: 8 | ეჩის მია̈ჲ ჩუ ლა̈ხვზვებნე, | იმას მე შევჭამ, |
Verse: 9 | მიშგვა ლელა̈ტს ქა ხვა̈წსინე. | ჩემს საყვარელს დავპატიჟებ. |
Page: 358 Verse: 1 | კვე̄რი, კვე̄რი, კოკორა̈̄ლ, | კვერი, კვერა, პატარა კოკორი, |
Verse: 2 | და̈̄ვს +პირი +ჩავარდნია, | მდევს პირში ჩავარდნია, |
Verse: 3 | დედე კვეტო̄ლ დუდუ̄ლს | დედა ცოტა ძუძუს |
Verse: 4 | ხაჭა̄მინა. | ატანდა თურმე. |
Page: 358 Verse: 1 | ალდჷრ-ბალდჷრ, | ალდურ-ბალდურ, |
Verse: 2 | ბახსან ქელდჷრ. | ბახხანი მოვიდა. |
Verse: 3 | ქელი ქობა ჭადარისა, | ქელი ქობა ჭადარისა, |
Verse: 4 | მაჲ ჯაკუ? და შალი შართქუმ, | რა გინდა? და შალის საბანი, |
Verse: 5 | ყაჭი თჷრქატ +დავანებე | ყაჭის მაკრატელი დავანებე |
Verse: 6 | ტუფას, ტუფას, მეშხე, თვეთვნე, | ტუფას, ტუფას, შავი, თეთრი, |
Verse: 7 | გეზალ ხორი ა ფუსნაში გელახსანი. | შვილი ჰყავს საბატონო გელახსანი. |